Wladiwostok

Władywostok (ros. Владивосто́к, IPA: (słuchaj)) to największe miasto i centrum administracyjne Kraju Nadmorskiego w Rosji. Miasto położone jest wokół Zatoki Złotego Rogu na Morzu Japońskim, zajmując powierzchnię 331,16 km2 (127,86 mil kwadratowych), z populacją 606 561 mieszkańców, do 812 319 mieszkańców aglomeracji miejskiej. Władywostok to drugie co do wielkości miasto Dalekowschodniego Okręgu Federalnego, a także rosyjskiego Dalekiego Wschodu, po Chabarowsku.

Miasto zostało założone w 1860 roku jako rosyjska placówka wojskowa po traktacie w Aigun i Konwencja pekińska z dynastią Qing. W 1872 roku do miasta przeniesiono główną rosyjską bazę morską na Oceanie Spokojnym, a następnie Władywostok zaczął się rozwijać. Po wybuchu rewolucji rosyjskiej w 1917 r. Władywostok został zajęty w 1918 r. Przez obce wojska, z których ostatnie wycofano dopiero w 1922 r., Do tego czasu antyrewolucyjne siły Białej Armii we Władywostoku szybko upadły, a władza radziecka została ustanowiona w 1922 r. miasto. Po rozpadzie Związku Radzieckiego Władywostok stał się administracyjnym centrum Kraju Nadmorskiego.

Władywostok jest największym rosyjskim portem na Oceanie Spokojnym i głównym ośrodkiem gospodarczym, naukowym i kulturalnym rosyjskiego Dalekiego Wschodu, a także ważny ośrodek turystyczny w Rosji. Jako końcowa stacja kolei transsyberyjskiej, miasto odwiedziło w 2017 roku ponad 3 miliony turystów. Miasto jest centrum administracyjnym Dalekowschodniego Okręgu Federalnego i siedzibą dowództwa Floty Pacyfiku rosyjskiej marynarki wojennej. . Ze względu na wyjątkowe położenie geograficzne i kulturę europejską miasto nazywane jest „Europą w Azji”. Wiele zagranicznych konsulatów i firm ma swoje biura we Władywostoku. W kontekście rosyjskim miasto jest na tyle odległe, że geograficznie leży bliżej północnej Australii niż Moskwy. Ze średnią roczną temperaturą około 5 ° C (41 ° F), Władywostok ma zimny klimat ze względu na swoje przybrzeżne położenie na średnich szerokościach geograficznych. Wynika to z wiatrów z rozległego lądu euroazjatyckiego zimą, które również chłodzą temperatury oceanu.

Spis treści

• 1 Nazwy i etymologia
• 2 Historia
  • 2.1 Fundacja
  • 2.2 XIX wiek - początek XX wieku
  • 2.3 I wojna światowa, rewolucja i okupacja
  • 2.4 Okres radziecki
  • 2.5 Epoka nowożytna
• 3 Geografia
  • 3.1 Klimat
• 4 Polityka
• 5 Status administracyjny i gminny
  • 5.1 Podział administracyjny
  • 5.2 Samorząd lokalny
• 6 Demografia
  • 6.1 Ludność, dynamika, wiek i struktura płci
  • 6.2 Skład etniczny
• 7 Gospodarka
  • 7.1 Port morski
  • 7.2 Turystyka
• 8 Transport
  • 8.1 Transport miejski
• 9 Edukacja
• 10 mediów
• 11 Kultura
  • 11.1 Teatr
  • 11.2 Muzea
  • 11.3 Galerie i salony
  • 11.4 Kina
  • 11.5 Muzyka
• 12 parków i skwerów ares
  • 12.1 Park Pokrovskiy
  • 12.2 Minny Gorodok
  • 12.3 Park Detsky Razvlekatelny
  • 12.4 Admiralsky Skver
• 13 Sport
• 14 Zanieczyszczenie
• 15 Miast bliźniaczych - miasta partnerskie
• 16 Znane osoby
• 17 Zobacz też
• 18 Źródła
  • 18.1 Uwagi
  • 18.2 Źródła
• 19 Linki zewnętrzne

• 2.1 Fundacja
• 2.2 XIX wiek - początek XX wieku
• 2.3 I wojna światowa, rewolucja i okupacja
• 2.4 okres radziecki
• 2.5 Okres współczesny

• 3.1 Klimat

• 5.1 Podział administracyjny
• 5.2 Samorząd lokalny

• 6.1 Ludność, dynamika, wiek i struktura płci
• 6.2 Skład etniczny

• 7.1 Port morski
• 7.2 Turystyka

• 8.1 Transport miejski

• 11.1 Teatr
• 11.2 Muzea
• 11.3 Galerie i salony wystawowe
• 11.4 Kina
• 11.5 Muzyka

• 12.1 Park Pokrovskiy
• 12.2 Minny Gorodok
• 12.3 Detsky Razvlekatelny Park
• 12.4 Admiralsky Skver

• 18.1 Notatki
• 18.2 Źródła

Nazwy i etymologia

Władywostok oznacza „Władcę Wschodu” lub „Władcę Wschodu”. Nazwa pochodzi od słowiańskiego владь ( vlad , „rządzić”) i rosyjskiego восток ( vostok , „wschód”); zobacz etymologię Vladimira (imię) .

Po raz pierwszy został nazwany w 1859 roku wraz z innymi cechami w rejonie Zatoki Piotra Wielkiego przez Nikolaya Muravyova-Amursky'ego. Nazwa została po raz pierwszy zastosowana do zatoki, ale po wyprawie Alexeya Shefnera w 1860 roku została później zastosowana do nowej osady.

Na chińskich mapach z czasów dynastii Yuan (1271–1368) Władywostok nosi nazwę Yongmingcheng (永明 城; Yǒngmíngchéng ). Od czasów dynastii Qing miasto jest znane jako Haishenwai (海參崴; Hǎishēnwǎi ) w języku chińskim, z mandżurskiego Haišenwai (mandżurski: ᡥᠠᡳᡧᡝᠨᠸᡝᡳ; Möllendorff : Haišenwai ; Abkai: Haixenwai ) lub „mała nadmorska wioska”.

W Chinach Władywostok jest teraz oficjalnie znany dzięki transliteracji 符 拉迪沃斯托克 ( Fúlādíwòsītuōkè ), chociaż historyczna chińska nazwa 海参崴 ( Hǎishēnwǎi ) jest nadal często używana w potocznym języku i poza Chinami kontynentalnymi w odniesieniu do miasta. Zgodnie z postanowieniami rządu chińskiego wszystkie mapy publikowane w Chinach muszą zawierać w nawiasach chińską nazwę miasta.

Współczesna japońska nazwa miasta jest transliterowana jako Urajiosutoku (ウ ラ ジ オ ス ト ク). Historycznie nazwa miasta była transliterowana z kanji jako 浦 塩 斯 徳 i skrócona do Urajio (ウ ラ ジ オ, 浦 塩).

Historia

Fundacja

Przez długi czas rosyjski rząd szukał twierdzy na Dalekim Wschodzie; tę rolę odegrały z kolei osady Ochock, Ayan, Petropavlovsk-Kamchatsky i Nikolaevsk-on-Amur. W połowie XIX wieku poszukiwania placówki znalazły się w ślepym zaułku: żaden z portów nie spełniał niezbędnego warunku: posiadania wygodnego i chronionego portu, przy szlakach handlowych. Traktat Aigun został zawarty przez siły Generalnego Gubernatora Syberii Wschodniej Nikołaja Murawjowa-Amurskiego, rozpoczęto aktywną eksplorację regionu Amur, a później, w wyniku podpisania traktatu w Tientsin i Konwencji z Pekinu, terytorium współczesnego Władywostoku zostało przyłączone do Rosji. Sama nazwa Władywostok pojawiła się w połowie 1859 roku, była używana w artykułach prasowych i oznaczała zatokę. 20 czerwca (2 lipca) 1860 r. Transport Syberyjskiej Flotylli Wojskowej „Mandżur” pod dowództwem komandora porucznika Aleksieja Karlovicha Shefnera dostarczył jednostkę wojskową do Zatoki Złotego Rogu w celu utworzenia stanowiska wojskowego, które obecnie oficjalnie otrzymało nazwa Władywostoku.

„Port można uznać za najlepszy ze wszystkich. Wielu przypomina Olgę, ale tylko mniej, wygodniej, ale cieplej i przyjemniej. Jednak dookoła te same dęby, te same malownicze góry. Na nizinach rzeki szemrzą; na brzegach jest wiele źródeł. Nasz post, ustawiony niedawno, z białymi namiotami, wygląda dobrze w grupie dębów, które nie zostały jeszcze wycięte i właśnie wyczyszczone. ”

19. wiek - początek XX wieku

31 października 1861 r. do Władywostoku przybył wraz z rodziną pierwszy osadnik cywilny, kupiec Jakow Łazariewicz Siemionow. 15 marca 1862 r. Zarejestrowano pierwszy akt zakupu ziemi, aw 1870 r. Siemionow został wybrany pierwszym szefem urzędu i powstał lokalny samorząd. W tym czasie specjalna komisja postanowiła wyznaczyć Władywostok jako główny port Imperium Rosyjskiego na Dalekim Wschodzie. W 1871 r. Główna baza morska Syberyjskiej Flotylli Wojskowej, kwatera gubernatora wojskowego i inne departamenty marynarki wojennej zostały przeniesione z Nikołajewska nad Amurem do Władywostoku.

W latach siedemdziesiątych XIX wieku rząd zachęcał do przesiedlenia do region Ussuri Południowego, który przyczynił się do wzrostu liczby ludności posterunku: według pierwszego spisu z 1878 r. było 4163 mieszkańców. Status miasta został przyjęty i utworzono Dumę miejską, stanowisko naczelnika miasta, herb, chociaż Władywostok nie został oficjalnie uznany za miasto.

Ze względu na ciągłe zagrożenie atakiem z Królewskiej Marynarki Wojennej Władywostok aktywnie rozwijał się również jako baza morska.

W 1880 roku poczta oficjalnie otrzymała status miasta. W latach 90. XIX wieku nastąpił boom demograficzny i gospodarczy związany z zakończeniem budowy odgałęzienia Ussuriyskaya Kolei Transsyberyjskiej i Chińsko-Wschodniej. Według pierwszego spisu ludności Rosji z 9 lutego 1897 r. We Władywostoku mieszkało około 29 000 mieszkańców, a dziesięć lat później populacja miasta potroiła się.

Pierwszą dekadę XX wieku charakteryzował przedłużający się kryzys wywołany sytuacją polityczną: uwaga rządu została skierowana na Port Artur i Port Dalny. Podobnie jak powstanie bokserskie w północnych Chinach w latach 1900–1901, wojna rosyjsko-japońska w latach 1904–1905, a wreszcie pierwsza rewolucja rosyjska doprowadziły do ​​stagnacji gospodarczej we Władywostoku.

Od 1907 roku rozpoczął się nowy etap w rozwoju miasta: utrata Port Arthur i Dalny ponownie uczyniła Władywostok głównym portem Rosji na Oceanie Spokojnym. Wprowadzono reżim wolnego portu i do 1914 r. Miasto przeżywało szybki rozwój, stając się ważnym ośrodkiem gospodarczym w regionie Azji i Pacyfiku, a także miastem zróżnicowanym etnicznie o populacji przekraczającej 100 000 mieszkańców: w tym czasie etniczni Rosjanie stanowili ponad połowa populacji, aw mieście rozwinęły się duże społeczności azjatyckie. Życie publiczne miasta kwitło; powstało wiele stowarzyszeń społecznych, od organizacji charytatywnych po grupy hobbystyczne.

I wojna światowa, rewolucja i okupacja

Podczas I wojny światowej w mieście nie toczyły się żadne aktywne działania wojenne. Jednak Władywostok był ważnym miejscem postoju dla importu sprzętu wojskowo-technicznego dla żołnierzy z krajów sojuszniczych i neutralnych, a także surowców i wyposażenia dla przemysłu.

Bezpośrednio po rewolucji październikowej 1917 r. do władzy doszli bolszewicy, ogłoszono dekret pokojowy, który w wyniku traktatu brzeskiego zawartego między bolszewickimi rządami Rosji a państwami centralnymi doprowadził do zakończenia udziału Rosji Sowieckiej od I wojny światowej. 30 października marynarze Syberyjskiej Flotylli Wojskowej zdecydowali się „zgromadzić wokół zjednoczonej potęgi Sowietów” i potęgi Władywostoku, a także całej Kolei Transsyberyjskiej przeszły w ręce bolszewików. Podczas rosyjskiej wojny domowej, od maja 1918 r., Stracili kontrolę nad miastem na rzecz sprzymierzonego z Białą Armią Legionu Czechosłowackiego, który ogłosił miasto protektoratem alianckim. Władywostok stał się punktem wyjścia dla syberyjskiej interwencji aliantów, wielonarodowej siły obejmującej Japonię, Stany Zjednoczone i Chiny; Chiny wysłały siły, aby chronić lokalną społeczność chińską po apelach chińskich kupców. Interwencja zakończyła się wraz z upadkiem Białej Armii i reżimu w 1919 r .; wszystkie siły alianckie, z wyjątkiem Japończyków, wycofały się pod koniec 1920 roku.

W całym 1919 roku w regionie toczyła się wojna partyzancka. Aby uniknąć wojny z Japonią, 6 kwietnia 1920 r. Proklamowano Republikę Dalekiego Wschodu, wspierane przez Sowietów państwo buforowe między Rosją Radziecką a Japonią. Rząd radziecki oficjalnie uznał nową republikę w r. W maju, ale w Primorye doszło do zamieszek, gdzie ulokowano znaczące siły Ruchu Białych, co doprowadziło do utworzenia Tymczasowego Rządu Priamurye, którego stolicą był Władywostok.

W październiku 1922 roku wojska Armia Czerwona Republiki Dalekiego Wschodu pod dowództwem Ieronima Uborewicza zajęła Władywostok, wypierając z niej formacje Białej Armii. W listopadzie Republika Dalekiego Wschodu została zlikwidowana i stała się częścią Rosji Radzieckiej.

Okres sowiecki

Do czasu ustanowienia władzy radzieckiej Władywostok upadał: cofający się siły armii japońskiej usunęły z miasta wszelkie wartości materialne. Życie zostało sparaliżowane: w bankach nie było pieniędzy, splądrowano wyposażenie przedsiębiorstw. W wyniku masowej emigracji i represji ludność miasta zmniejszyła się do 106 000 mieszkańców. W latach 1923–1925 rząd przyjął plan „trzyletniej odbudowy”, podczas którego wznowiono port handlowy, który stał się najbardziej zyskownym w kraju w latach 1924–1925. Okres odbudowy wyróżniał się cechami szczególnymi: Rosyjski Daleki Wschód nie znalazł komunizmu wojennego, ale natychmiast wpadł w sytuację Nowej Polityki Gospodarczej.

W 1925 roku rząd decyduje się na przyspieszenie industrializacji kraju. Pierwsze plany pięcioletnie zmieniły oblicze Primorye, czyniąc je regionem przemysłowym, częściowo w wyniku powstania w regionie licznych obozów koncentracyjnych. W latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku Władywostok służył jako punkt tranzytowy na trasie dostarczania więźniów i ładunków dla Sevvostlag radzieckiego super trustu Dalstroy. W mieście znajdował się słynny obóz przejściowy Władywostok. Ponadto na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku na terenie dworca kolejowego Vtoraya Rechka znajdował się obóz pracy przymusowej we Władywostoku.

Władywostok nie był miejscem działań wojennych podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, chociaż istniało ciągłe zagrożenie atakiem z Japonii. W mieście, pierwszym w kraju, utworzono „Fundusz Obronny”, do którego mieszkańcy Władywostoku nieśli wartości osobiste. W latach wojny Władywostok obsłużył ładunki importowane (leasing-leasing) prawie cztery razy więcej niż Murmańsk i prawie pięć razy więcej niż Archangielsk.

Na mocy dekretu Rady Ministrów Związku Radzieckiego „Kwestie Piątej Marynarki Wojennej” z 11 sierpnia 1951 roku we Władywostoku wprowadzono specjalny reżim (zaczął działać 1 stycznia 1952 roku); miasto zamyka się dla obcokrajowców. Planowano usunąć z Władywostoku nie tylko zagraniczne konsulaty, ale także flotę handlową i rybną i przenieść wszystkie władze regionalne do Woroszyłowa (obecnie Ussuriysk). Jednak plany te nie zostały zrealizowane.

W latach odwilży chruszczowskiej Władywostok zwrócił szczególną uwagę władz państwowych. Po raz pierwszy Nikita Chruszczow odwiedził miasto w 1954 roku, aby ostatecznie zdecydować, czy zapewnić mu status zamkniętej bazy morskiej. Zwrócono uwagę, że w tym czasie infrastruktura miejska była w opłakanym stanie. W 1959 roku Chruszczow ponownie odwiedził miasto. Efektem jest decyzja o przyspieszeniu rozwoju miasta, która została sformalizowana dekretem Rady Ministrów Związku Radzieckiego z 18 stycznia 1960 r. W latach 60. wybudowano nową linię tramwajową, uruchomiono trolejbus, miasto stało się wielkim placem budowy: na obrzeżach powstawały osiedla mieszkalne, aw centrum wznoszono nowe budynki do celów publicznych i cywilnych.

W 1974 roku Gerald Ford złożył oficjalną wizytę we Władywostoku, spotkanie z Leonidem Breżniewem, pierwszym prezydentem Stanów Zjednoczonych, który odwiedził Związek Radziecki. Obie strony podpisały Traktat w sprawie rakiet antybalistycznych, który pomógł powstrzymać wyścig zbrojeń nuklearnych między Związkiem Radzieckim a Stanami Zjednoczonymi podczas zimnej wojny.

20 września 1991 roku Borys Jelcyn podpisał dekret nr. 123 „O otwarciu Władywostoku na zwiedzanie obcokrajowców”, który wszedł w życie 1 stycznia 1992 r., Przestając być miastem zamkniętym.

Okres nowożytny

W 2012 roku We Władywostoku był gospodarzem 24. szczytu APEC. Przywódcy krajów członkowskich APEC spotkali się na Wyspie Ruskiej u wybrzeży Władywostoku. Wraz ze szczytem na Russkiej wyspie rząd i firmy prywatne zainaugurowały ośrodki wypoczynkowe, obiekty obiadowe i rozrywkowe, a także odnowiły i unowocześniły międzynarodowe lotnisko we Władywostoku. W ramach przygotowań do szczytu zbudowano dwa gigantyczne mosty wantowe, most Zołotoj Róg nad zatoką Zołotoj Rog w centrum miasta oraz Most Russki z lądu na Wyspę Ruską (najdłuższy most wantowy w świat). Nowy kampus Dalekowschodniego Uniwersytetu Federalnego został ukończony na Wyspie Ruskiej w 2012 roku.

Geografia

Miasto położone jest na południowym krańcu półwyspu Muravyov-Amursky, który jest oddalony o około 30 kilometrów. (19 mil) długości i 12 kilometrów (7,5 mil) szerokości.

Najwyższym punktem jest góra Kholodilnik, 257 metrów (843 stóp). Eagle's Nest Hill jest często nazywane najwyższym punktem miasta; ale z wysokością zaledwie 199 metrów (653 stóp) lub 214 metrów (702 stóp) według innych źródeł, jest to najwyższy punkt w centrum miasta, ale nie w całym mieście.

Znajduje się na południowym wschodzie rosyjskiego Dalekiego Wschodu, na południowo-wschodnim krańcu Azji Północnej. Geograficznie Władywostok jest bliżej Anchorage na Alasce, a nawet Darwina w Australii, niż stolicy kraju, Moskwy. Władywostok jest również bliżej Honolulu na Hawajach niż miasta Soczi w południowej Rosji. Znajduje się dalej na wschód niż jakikolwiek inny obszar na południe od niego w Chinach i na całym Półwyspie Koreańskim.

Klimat

We Władywostoku panuje wilgotny klimat kontynentalny pod wpływem monsunu (klasyfikacja klimatu Köppena Dwb ) z ciepłymi, wilgotnymi i deszczowymi latami oraz mroźnymi, suchymi zimami. Ze względu na wpływ wyżu syberyjskiego zimy są znacznie chłodniejsze niż 43 ° szerokości geograficznej północnej, co powinno gwarantować, biorąc pod uwagę niskie wzniesienie i położenie nad morzem, ze średnią styczniową -12,3 ° C (9,9 ° F). Ponieważ wpływ morza jest silny latem, we Władywostoku panuje stosunkowo zimny klimat roczny na tej szerokości geograficznej. Średnia roczna we Władywostoku, wynosząca około 5 ° C (41 ° F), jest o około dziesięć stopni niższa niż w miastach na Riwierze Francuskiej na podobnej szerokości geograficznej wybrzeża po drugiej stronie Eurazji. W szczególności zimy są o około 20 ° C (36 ° F) chłodniejsze niż na najłagodniejszych wybrzeżach na dalekiej północy i są znacznie chłodniejsze niż w miejscach na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej na podobnych szerokościach geograficznych, takich jak Halifax w Nowej Szkocji i Portland w stanie Maine. / p>

Zimą temperatury mogą spaść poniżej −20 ° C (−4 ° F), podczas gdy łagodne okresy pogodowe mogą podnieść temperaturę w ciągu dnia powyżej zera. Średnie miesięczne opady, głównie w postaci śniegu, od grudnia do marca wynoszą około 18,5 mm (0,73 cala). Śnieg jest powszechny zimą, ale pojedyncze opady są niewielkie, a maksymalna grubość śniegu w styczniu wynosi zaledwie 5 centymetrów (2,0 cale). Zimą często występują pogodne, słoneczne dni.

Lata są ciepłe, wilgotne i deszczowe ze względu na monsun w Azji Wschodniej. Najcieplejszym miesiącem jest sierpień, ze średnią temperaturą +19,8 ° C (67,6 ° F). Władywostok otrzymuje większość opadów w miesiącach letnich, a większość letnich dni ma pewne opady. Dni pochmurne są dość powszechne, a z powodu częstych opadów wilgotność jest wysoka, średnio około 90% od czerwca do sierpnia.

Średnio Władywostok otrzymuje 840 milimetrów (33 cale) rocznie, ale najbardziej suchy był rok 1943, kiedy spadło 418 milimetrów (16,5 cala) opadów, a najbardziej mokry był 1974, z 1272 milimetrów (50,1 cala) opadów. Miesiące zimowe od grudnia do marca są suche, a od kilku lat nie obserwuje się żadnych mierzalnych opadów. Ekstremalne wahają się od -31,4 ° C (-24,5 ° F) w styczniu 1931 r. Do +33,6 ° C (92,5 ° F) w lipcu 1939 r.

• v
• t
• e

Polityka

W strukturze administracji miejskiej na czele stoi Rada Miejska.

Do obowiązków administracji Władywostoku należy:

• Wykonywanie uprawnień do rozwiązywania lokalnych problemów Władywostoku zgodnie z ustawami federalnymi, normatywnymi aktami prawnymi Dumy Władywostoku, dekretami i rozkazy prezydenta miasta Władywostoku;
• Opracowanie i organizacja koncepcji, planów i programów rozwoju miasta, zatwierdzonych przez Dumę Władywostoku;
• Rozwój projektu budżetu miasta;
• Zapewnienie wykonania budżetu;
• Użytkowanie terenu i infrastruktury miasta;
• Posiadanie, użytkowanie i dysponowanie własności miejskiej w sposób określony decyzją Dumy Władywostoku

Władzę ustawodawczą sprawuje Rada Narodowa. Nowa Rada Miejska rozpoczęła działalność w 2001 roku, aw czerwcu tegoż roku pracę rozpoczęli deputowani do Dumy pierwszego zwołania Władywostoku. 17 grudnia 2007 r. Rozpoczęła się Duma trzeciego zwołania. Deputowani składają się z 35 wybieranych członków, w tym 18 członków wybieranych przez jeden okręg wyborczy i 17 deputowanych z okręgów jednomandatowych.

Status administracyjny i miejski

Władywostok jest centrum administracyjnym krai. W ramach podziału administracyjnego wraz z pięcioma gminami wiejskimi wchodzi w skład miasta Władywostok pod jurysdykcją krajową - jednostką administracyjną o statusie równym powiatom. Jako jednostka miejska, Władywostok pod jurysdykcją krajową zostaje włączony jako Władywostokski Okręg Miejski.

Podział administracyjny

Władywostok jest podzielony na pięć okręgów administracyjnych:

1. Leninsky
2. Pervomaisky
3. Pervorechensky
4. Sovietsky
5. Frunzensky

Samorząd lokalny

W przywileju miejskim zatwierdzono następującą strukturę organów samorządowych:

• Duma Miejska jest organem przedstawicielskim
• Na czele miasta stoi najwyższy urzędnik
• Administracja - organ wykonawczy i administracyjny
• Izba Kontroli i Księgowości - organ kontrolny

Historia Dumy Miejskiej Władywostoku sięga 21 listopada, 1875, kiedy wybrano 30 „samogłosek”. Wielkie zmiany zaszły w nim po rewolucji 1917 r., Kiedy odbyły się pierwsze wybory parlamentarne i dopuszczono kobiety do głosowania. Ostatnie posiedzenie Dumy Miejskiej Władywostoku odbyło się 19 października 1922 r., A 27 października zostało oficjalnie zniesione. W czasach radzieckich jego funkcje pełniła Rada Miejska. W 1993 roku dekretem prezydenckim Sowieci zostały rozwiązane i do 2001 roku wszystkie próby wybrania nowej Dumy zakończyły się niepowodzeniem. Jesienią 2017 r. Rozpoczęła pracę Duma miasta Władywostoku V (obecnego) zjazdu, w składzie 35 posłów.

Wójt Władywostoku na zasadach jednoosobowego zarządzania zarządza administracją miasta Władywostok, które tworzy zgodnie z prawem federalnym, prawem Primorsky Territory i statutem miasta. Strukturę administracji miejskiej zatwierdza Duma Miejska na wniosek szefa. Struktura administracji miasta Władywostoku może obejmować sektorowe (funkcjonalne) i terytorialne organy administracji miasta Władywostoku.

Burmistrzem miasta od maja 2008 do czerwca 2016 roku był Igor Puszkarow, który poprzednio pełnił funkcję członka Rady Federacji z Kraju Nadmorskiego. Od 27 czerwca 2016 r. Pierwszy zastępca burmistrza Konstantin Loboda został nowym pełniącym obowiązki burmistrza Władywostoku. 21 grudnia 2017 r. Szefem miasta został Witalij Wasiliewicz Verkeenko.

Demografia

Ludność, dynamika, wiek i struktura płci

Według rosyjskiego spisu ludności z 2010 r. Władywostok liczył ponad 592 000 mieszkańców, z czego ponad 616 800 mieszkańców aglomeracji miejskiej. Według Primorsky State Statistics Service za 2016 r. Łączna stała populacja aglomeracji miejskiej miasta wynosiła ponad 633 167 mieszkańców. Od momentu powstania miasta prawie cały czas aktywnie rośnie jego liczba, z wyjątkiem okresów rosyjskiej wojny domowej i kryzysu demograficznego po rozpadzie Związku Radzieckiego w latach 90. i na początku XXI wieku. W latach 70. liczba ludności przekroczyła ponad 500 000 mieszkańców, aw 1992 osiągnęła historyczne maksimum przekraczające 648 000 mieszkańców. Średnia gęstość zaludnienia wynosi 1831,9 osób / km2.

W ostatnich latach można zaobserwować pozytywną tendencję do stopniowego wzrostu liczby ludności, zarówno w wyniku procesów migracyjnych, jak i wzrostu wskaźnika urodzeń. W ciągu ostatnich pięciu lat liczba ludności wzrosła o 30 tys.: Od 2013 r. Obserwuje się dodatnią dynamikę przyrostu naturalnego i na koniec 2015 r. Wyniosła 727 osób. W 2020 r. Populacja Władywostoku osiągnęła ponad 600 000 mieszkańców, jak podały Federalne Statystyki Rosji.

W strukturze wiekowej ludności miasta duża część ludności jest starsza niż wiek produkcyjny, co tłumaczy się procesem starzenia się społeczeństwa. Struktura wieku populacji: młodsi niż pełnosprawni - 12,7%, pełnosprawni - 66,3%, starsi niż pełnosprawni - 21%. Ludność Władywostoku, podobnie jak całej Rosji, charakteryzuje się znacznym przekroczeniem liczby kobiet w stosunku do mężczyzn.

Skład etniczny

Według rosyjskiego spisu ludności z W 2010 roku we Władywostoku mieszkają przedstawiciele ponad siedemdziesięciu narodowości i grup etnicznych. Wśród nich największe grupy etniczne (ponad tysiąc osób): Rosjanie - 475200 osób, Ukraińcy - 10474 osoby, Uzbekowie - 7109 osób, Koreańczycy - 4192 osoby, Chińczycy - 2446 osób, Tatarzy - 2295 osób, Białorusini - 1642 osoby , Ormianie - 1635 osób, a Azerbejdżanie - 1252 osoby.

Według badań od 2002 roku w wyniku procesów migracyjnych nastąpiła zmiana składu etnicznego miasta: wzrósł udział Uzbeków - 14,4-krotnie, Chińczyków i Tadżyków - 5,4-krotnie, Kirgizów - 8,5-krotnie, Koreańczyków - 1,6-krotnie. Ponad połowa Koreańczyków z Primorskiego Terytorium żyje zwięźle w dwóch miastach - Władywostoku i Ussuriysku. Ponad 80% Primorye Uzbeków mieszka we Władywostoku. Jak zauważono, zmniejszył się odsetek Ukraińców, Białorusinów, Rosjan, Tatarów tradycyjnie mieszkających w mieście.

Władywostok jest powszechnie uważany za miasto zróżnicowane etnicznie, mimo że ma większość etnicznych Rosjan, nadal jest jednym z nielicznych miast w Rosji o dużej populacji azjatyckiej. Należy jednak zauważyć, że dziś Władywostok nie ma takiej wielonarodowościowej różnorodności, jak w okresie od XIX wieku do Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, kiedy istniały w nim całe kwartały narodowe, w tym chińska Millionka, koreańska Słobodka i dzielnica japońska. firmy Nihonzin Mati. Historyczne diaspory niemieckie, francuskie, estońskie, amerykańskie i środkowoazjatyckie z początku XXI wieku były mało zbadane.

Gospodarka

Główne gałęzie przemysłu miasta to żegluga, rybołówstwo komercyjne, i bazę morską. Połowy stanowią prawie cztery piąte komercyjnej produkcji Władywostoku. Produkcja pozostałej żywności wynosi 11%.

Bardzo ważnym pracodawcą i głównym źródłem dochodów mieszkańców miasta jest import japońskich samochodów. Oprócz handlowców w branży pracują mechanicy, monterzy, importerzy oraz firmy transportowe i kolejowe. Dealerzy z Władywostoku sprzedają 250 000 samochodów rocznie, z czego 200 000 trafia do innych części Rosji. Co trzeci pracownik Kraju Nadmorskiego ma jakiś związek z importem samochodów. W ostatnich latach rząd rosyjski podejmował próby usprawnienia własnego przemysłu samochodowego. Obejmowało to podniesienie ceł na importowane samochody, co postawiło import samochodów we Władywostoku w trudnej sytuacji. W ramach rekompensaty premier Władimir Putin nakazał firmie produkującej samochody Sollers przenieść jedną ze swoich fabryk z Moskwy do Władywostoku. Przeprowadzka została zakończona w 2009 roku, a fabryka zatrudnia obecnie około 700 miejscowych. Planuje się, że w 2010 roku we Władywostoku wyprodukowanych zostanie 13 200 samochodów.

Port morski

Władywostok jest łącznikiem między koleją transsyberyjską a szlakami na Morzu Pacyfiku, co czyni go ważnym transportem i pasażerem Port. Obsługuje zarówno kabotaż, jak i drobnicę eksportowo-importową w szerokim zakresie. W porcie działa 20 firm sztauerskich. Obroty ładunkowe portu we Władywostoku, w tym łączne obroty wszystkich firm sztauerskich, na koniec 2018 roku wyniosły 21,2 mln ton.

W 2015 r. całkowity wolumen portu handlu zagranicznego wyniósł ponad 11,8 mld dolarów. Zagraniczna działalność gospodarcza prowadzona była w 104 krajach.

Turystyka

Władywostok znajduje się na południowo-wschodnim krańcu Dalekiego Wschodu i jest miastem położonym najbliżej krajów Azji. Pacyfik z egzotyczną kulturą europejską, co czyni go atrakcyjnym dla turystów. Miasto jest objęte projektem rozwoju turystyki Dalekiego Wschodu „Wschodni Pierścień”. W ramach projektu otwarto Primorską Scenę Teatru Maryjskiego, planuje się otwarcie oddziałów Ermitażu, Muzeum Rosyjskiego, Galerii Trietiakowskiej i Państwowego Muzeum Sztuki Orientalnej. Władywostok znalazł się w pierwszej dziesiątce rosyjskich miast pod względem rekreacji i turystyki według Forbesa, a także zajął czternaste miejsce w National Tourism Rating.

Oprócz tego, że jest centrum kulturalnym, miasto jest również centrum turystyki w Zatoce Piotra Wielkiego. Miasto uzdrowiskowe położone jest na wybrzeżu Zatoki Amurskiej, na której znajduje się ponad 11 sanatoriów. Władywostok posiada również tętniącą życiem strefę hazardową, w której planuje się otwarcie ponad 11 kasyn do 2023 roku. Tigre de Cristal, pierwsze kasyno w mieście, odwiedziło ponad 80 000 turystów w niecały rok od otwarcia.

W 2017 roku miasto odwiedziło około 3 000 000 turystów, w tym 640 000 obcokrajowców, z czego ponad 90% to turyści z Azji, a konkretnie z Chin, Korei Południowej i Japonii. Turystyka krajowa opiera się na turystyce biznesowej (wyjazdy służbowe na wystawy, konferencje), która stanowi do 70% ruchu przyjazdowego. We Władywostoku rozwija się także turystyka dyplomatyczna, w mieście działa 18 konsulatów zagranicznych. W mieście jest 46 hoteli, które dysponują łącznie 2561 pokojami. Zdecydowana większość biur podróży Kraju Nadmorskiego (86%) jest skoncentrowana we Władywostoku, a ich liczba wynosiła około 233 w 2011 roku.

Transport

Kolej transsyberyjska była zbudowany w celu połączenia europejskiej Rosji z Władywostokiem, najważniejszym rosyjskim portem na Oceanie Spokojnym. Ukończona w 1905 roku linia kolejowa biegła z Moskwy do Władywostoku przez kilka głównych miast Rosji. Część linii kolejowej, zwana chińską linią wschodnią, przechodziła do Chin, przechodząc przez Harbin, główne miasto w Mandżurii. Dziś Władywostok służy jako główny punkt startowy dla transsyberyjskiej części Eurazjatyckiego Mostu Lądowego.

Władywostok jest głównym węzłem lotniczym na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Międzynarodowy port lotniczy Władywostok (VVO) jest bazą macierzystą Aurory, spółki zależnej Aerofłotu. Linia lotnicza została utworzona przez Aeroflot w 2013 r. Przez połączenie SAT Airlines i Vladivostok Avia. Międzynarodowy port lotniczy Władywostok został znacznie zmodernizowany w 2013 roku dzięki nowemu pasowi startowemu o długości 3500 metrów, który może pomieścić wszystkie typy samolotów bez żadnych ograniczeń. Terminal A został zbudowany w 2012 roku i obsługuje 3,5 miliona pasażerów rocznie.

Loty międzynarodowe łączą Władywostok z Japonią, Chinami, Filipinami, Koreą Północną i Koreą Południową, Wietnamem.

Do Władywostoku można się dostać z kilku większych miast Rosji. Regularne loty do Seattle w stanie Waszyngton były dostępne w latach 90., ale od tego czasu zostały odwołane. Vladivostok Air latał do Anchorage na Alasce od lipca 2008 do 2013 roku, zanim przekształcił się w linię Aurora.

Władywostok jest punktem startowym autostrady Ussuri (M60) do Chabarowska, najbardziej wysuniętej na wschód części Transsyberyjskiej Autostrada prowadząca aż do Moskwy i Sankt Petersburga przez Nowosybirsk. Pozostałe główne autostrady prowadzą na wschód do Nachodki i na południe do Chasanu.

Komunikacja miejska

28 czerwca 1908 r. Uruchomiono pierwszą linię tramwajową Władywostoku wzdłuż ulicy Svetlanskaya, biegnącej od dworca kolejowego na Ulica Lugovaya. 9 października 1912 r. Do służby weszły pierwsze drewniane samochody wyprodukowane w Belgii. Obecnie środki transportu publicznego we Władywostoku obejmują trolejbusy, autobusy, tramwaje, pociągi, kolejki linowe i promy. Główne miejskie linie komunikacyjne to Centrum - Vtoraya Rechka, City Center - Pervaya Rechka - 3ya Rabochaya - Balyayeva i City Center - Lugovaya Street.

• Samochody kolejki linowej Władywostok

• Autobusy we Władywostoku

• Tramwaje we Władywostoku

Samochody Władywostok kolejka linowa

Autobusy we Władywostoku

Tramwaje we Władywostoku

W 2012 roku Władywostok był gospodarzem 24. Szczytu Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (APEC). W ramach przygotowań do wydarzenia infrastruktura miasta została wyremontowana i ulepszona. We Władywostoku zbudowano dwa gigantyczne mosty wantowe, a mianowicie most Zolotoy Rog nad Zatoką Złotego Rogu w centrum miasta oraz Most Russki z lądu na Wyspę Ruską, gdzie odbywał się szczyt. Ten ostatni most jest najdłuższym mostem wantowym na świecie.

Edukacja

We Władywostoku istnieje 114 szkół ogólnokształcących, w których kształci się łącznie 50 700 osób (w 2015 r.). Miejski system edukacji w mieście składa się z organizacji przedszkolnych, szkół podstawowych, podstawowych, średnich ogólnokształcących, liceów, gimnazjów, szkół dogłębnej nauki poszczególnych przedmiotów oraz ośrodków edukacji dodatkowej.

Gmina sieć edukacyjna obejmuje: 2 gimnazja, 2 licea, 13 szkół z przedmiotami indywidualnymi na poziomie zaawansowanym, 1 szkołę podstawową, 2 szkoły podstawowe, 58 liceów, 4 szkoły wieczorowe, 1 internat, 1 internat. Trzy szkoły we Władywostoku znajdują się na liście 500 najlepszych szkół Federacji Rosyjskiej. Na szczeblu gminnym funkcjonuje miejski system olimpiad szkolnych, ustanowiono stypendium miejskie za wybitne osiągnięcia uczniów.

W 2016 roku otwarto filie Akademii Baletu Rosyjskiego i Szkoły Marynarki Wojennej w Nachimowie. .

Dziesiątki kolegiów, szkół i uniwersytetów zapewnia kształcenie zawodowe we Władywostoku. Początek szkolnictwa wyższego został wyznaczony w mieście wraz z utworzeniem Instytutu Orientalnego. Obecnie największym uniwersytetem we Władywostoku jest Dalekowschodni Uniwersytet Federalny. Uczy się w niej ponad 41 tys. Uczniów, pracuje 5 tys. Pracowników, w tym 1598 nauczycieli. Stanowi on duży udział (64%) publikacji naukowych wśród uczelni dalekowschodnich.

Również szkolnictwo wyższe w mieście reprezentowane jest przez takie uczelnie lokalne:

• Daleko Wschodni Uniwersytet Federalny
• Państwowy Uniwersytet Ekonomii i Usług we Władywostoku
• Państwowy Uniwersytet Medyczny we Władywostoku
• Państwowy Uniwersytet Morski
• Dalekowschodni Państwowy Instytut Sztuka
• Dalekowschodni Państwowy Techniczny Uniwersytet Rybacki
• Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej na Pacyfiku i Państwowy Uniwersytet Medyczny na Pacyfiku
• Oddziały Rosyjskiej Akademii Celnej
• Międzynarodowy Instytut Ekonomii i Prawa
• Dalekowschodni Instytut Prawa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji
• Uniwersytet Państwowej Straży Pożarnej Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych Rosji w Sankt Petersburgu

Media

We Władywostoku ukazuje się ponad pięćdziesiąt gazet i regionalnych wydań do moskiewskich publikacji. Największą gazetą Kraju Nadmorskiego i całego rosyjskiego Dalekiego Wschodu jest Vladivostok News z nakładem 124 000 egzemplarzy na początku 1996 roku. Jej założyciel, spółka akcyjna Vladivostok-News, wydaje także tygodnik Gazeta anglojęzyczna Vladivostok News. Tematyka publikacji publikowanych w tych gazetach jest zróżnicowana, od informacji o Władywostoku i Primorye po ważne wydarzenia międzynarodowe. Gazeta Zolotoy Rog ( Golden Horn ) podaje każdy szczegół wiadomości ekonomicznych. Materiały rozrywkowe i wiadomości kulturalne stanowią większą część gazety Novosti (News), która jest najpopularniejsza wśród młodych ludzi Primorye. Nowym mediami internetowymi o rosyjskim Dalekim Wschodzie dla obcokrajowców jest także Far East Times. To źródło zaprasza czytelników do wzięcia udziału w informacyjnym wsparciu R.F.E. dla gości, podróżników i biznesmenów. Władywostok prowadzi wiele internetowych agencji informacyjnych, takich jak NewsVL.ru, Primamedia, Primorye24 i Vesti-Primorye. Od 2012 do 2017 roku działa internetowy magazyn młodzieżowy Vladivostok-3000.

Od 2020 roku działa dziewiętnaście stacji radiowych, w tym trzy całodobowe stacje lokalne. Radio VBC (FM 101,7 MHz, od 1993) nadaje klasyczną i nowoczesną muzykę rockową, starą i muzykę lat 80.-90. Radio Lemma (FM 102,7 MHz, od 1996) nadaje wiadomości, audycje radiowe i różne piosenki rosyjskie i europejsko-amerykańskie. Radio Vladivostok FM (106,4 MHz, uruchomione w 2008 r.) Nadaje lokalne wiadomości i muzykę popularną (Top 40). Państwowy nadawca telewizyjny „Władywostok” nadaje lokalne wiadomości i programy muzyczne od 7 do 9, od 12 do 14 i od 18 do 19 w dni powszednie na częstotliwości Radia Rossii (Radio Rosji).

Kultura

Teatr

Akademicki Teatr Maksyma Gorkiego, nazwany na cześć rosyjskiego autora Maxima Gorkiego, został założony w 1931 roku i służy do przedstawień teatralnych, muzycznych i teatralnych dla dzieci.

We wrześniu 2012 r. W parku Yul Brynner, bezpośrednio przed domem, w którym się urodził przy ulicy Aleutskiej 15, zainaugurowano granitową rzeźbę aktora Yula Brynnera (1920–1985).

Muzea

Muzeum Arsenyev Primorye, otwarte w 1890 roku, jest głównym muzeum Kraju Nadmorskiego. Oprócz głównego obiektu ma trzy oddziały w samym Władywostoku (w tym Dom Pamięci Arsenijewa) i pięć oddziałów w innych częściach stanu. Wśród eksponatów w kolekcji muzeum znajdują się słynne XV-wieczne stele Yongning Temple z dolnego Amuru.

W mieście jest pięć profesjonalnych teatrów. W 2014 roku odwiedziło je 369 800 widzów. Primorsky Regionalny Akademicki Teatr Dramatyczny im. Maksyma Gorkiego to najstarszy teatr państwowy we Władywostoku, otwarty 3 listopada 1932 r. Teatr zatrudnia 202 osoby: 41 aktorów (w tym trzech folklorystycznych i dziewięciu zasłużonych artystów rosyjskich).

Teatr Primorsky Pushkin został zbudowany w latach 1907–1908 i jest obecnie jednym z głównych ośrodków kulturalnych miasta. W latach trzydziestych i czterdziestych XX w. Sukcesywnie otwierano kolejne działające: Teatr Dramatyczny Floty Pacyfiku, Regionalny Teatr Lalek Primorsky i Regionalny Teatr Dramatyczny Młodzieży Primorsky. W 2015 roku regionalny teatr lalek wystawił 484 przedstawienia, które obejrzało ponad 52 000 widzów. W teatrze jest 500 lalek, w którym pracuje 15 artystów. Zespół regularnie podróżuje z Europy do Azji.

Teatr muzyczny we Władywostoku jest reprezentowany przez Primorsky Regional Philharmonic Society, największą organizację koncertową w Kraju Nadmorskim. Filharmonia zorganizowała Pacific Symphony Orchestra i Governor's Brass Orchestra. W 2013 roku otwarto Primorsky Opera and Ballet Theatre. 1 stycznia 2016 roku został przekształcony w filię Teatru Maryjskiego.

Galerie i salony

Aktywny rozwój muzeów sztuki we Władywostoku rozpoczął się w latach pięćdziesiątych XX wieku. W 1960 roku powstał Dom Artystów, w którym znajdowały się sale wystawowe. W 1965 roku Państwowa Galeria Sztuki Primorsky została wyodrębniona w odrębną instytucję, a później na bazie jej zbiorów powstała Galeria Sztuki Dziecka. W czasach radzieckich jednym z największych obszarów wystawienniczych we Władywostoku była sala wystawowa Primorskiego oddziału Związku Artystów Radzieckiej Rosji. W 1989 roku otwarto galerię sztuki współczesnej „Artetage”.

W 1995 roku otwarto galerię sztuki współczesnej Arka, której pierwsza ekspozycja składała się ze 100 obrazów podarowanych przez kolekcjonera Alexandra Glezera. Galeria bierze udział w międzynarodowych wystawach i targach. W 2005 roku pojawiła się niekomercyjna prywatna galeria „Roytau”. W ostatnich latach działały ośrodki sztuki współczesnej „Sól” (powstałe na bazie muzeum sztuki FEFU) i „Zaria”.

Kina

W 2014 roku We Władywostoku działało 21 kin, a łączna liczba seansów filmowych wyniosła 1 501 000.

Większość kin w mieście - Ocean, Galaktika, Moskwa (dawniej New Wave Cinema), Neptune 3D (dawniej Neptun i Borodino) ), Illusion, Vladivostok - to odnowione kina zbudowane w latach sowieckich. Wśród nich wyróżnia się „Ocean” z największym (22 na 10 metrów) ekranem na Dalekim Wschodzie kraju, zlokalizowanym w centrum miasta na terenie Portu Sportowego. Wraz z kinem „Ussuri” odbywa się coroczny międzynarodowy festiwal filmowy „Pacific Meridians” (od 2002). Od 10 grudnia 2014 r. W kinie Ocean działa hala IMAX 3D.

Muzyka

Miasto jest siedzibą Vladivostok Pops Orchestra.

Rosyjski rockowy zespół Mumiy Troll pochodzi z Władywostoku i często tam występuje. Ponadto miasto było gospodarzem Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „VladiROCKstok” we wrześniu 1996 roku. Organizowany przez burmistrza i gubernatora i zorganizowany przez dwóch młodych amerykańskich emigrantów festiwal przyciągnął prawie 10 000 osób i czołowych artystów z St. Petersburga (Akvarium i DDT) i Seattle (Supersuckers, Goodness), a także kilka czołowych lokalnych zespołów.

Obecnie we Władywostoku odbywa się kolejny coroczny festiwal muzyczny, Vladivostok Rocks International Music Festival and Conference (V-ROX). Vladivostok Rocks to trzydniowy plener miejski oraz międzynarodowa konferencja dla przemysłu muzycznego i współczesnego zarządzania kulturą. Daje szansę początkującym artystom i producentom na zdobycie kontaktu z nową publicznością i czołowymi międzynarodowymi profesjonalistami.

Rosyjska Opera mieści Państwowy Teatr Opery i Baletu Primorsky.

Parki i place

Do parków i placów we Władywostoku należą: Pokrovskiy Park, Minnyy Gorodok, Detskiy Razvlekatelnyy Park, Park of Sergeya Lazo, Admiralskiy Skver, Skver im. Neveskogo, Nagornyy Park, Skver im. Sukhanova, Fantaziya Park, Skver Rybatskoy Slavy, Skver im. A.I. Shchetininoy.

Park Pokrovskiy

Park Pokrovskiy był kiedyś cmentarzem. Przekształcony w park w 1934 r., Ale zamknięty w 1990 r. Od 1990 r. Teren, na którym znajduje się park, należy do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Podczas odbudowy cerkwi znaleziono groby.

Minny Gorodok

Minny Gorodok to park publiczny o powierzchni 91 akrów (37 ha). Minny Gorodok oznacza po angielsku „Mine Borough Park”. Park to dawna baza wojskowa założona w 1880 roku. Baza wojskowa służyła do składowania min w podziemnym składzie. Przekształcony w park w 1985 roku, Minny Gorodok zawiera kilka jezior, stawów i lodowisko.

Park Detsky Razvlekatelny

Park Detsky Razvlekatelny to park rozrywki dla dzieci położony w pobliżu centrum miasta. W parku znajduje się karuzela, automaty do gier, diabelski młyn, kawiarnie, akwarium, kino i stadion.

Admiralsky Skver

Admiralsky Skver to punkt orientacyjny położony w pobliżu centrum miasta . Plac to otwarta przestrzeń, zdominowana przez Triumfalną Arkę. Na południe od placu znajduje się muzeum radzieckiego okrętu podwodnego S-56.

Sport

Władywostok jest siedzibą klubu piłkarskiego FC Luch-Energiya Vladivostok, który gra w rosyjskiej First Division, klub hokejowy Admirał Władywostok z Chernyshev Division Kontinental Hockey League i klub koszykarski Spartak Primorye, który gra w rosyjskiej Superlidze Koszykówki.

Zanieczyszczenia

Lokalni ekolodzy z Organizacja Ecocenter twierdzi, że większość przedmieść Władywostoku jest zanieczyszczona, a życie na nich można uznać za zagrożenie dla zdrowia. Według eksperta ds. Geochemii Siergieja Shlykowa Ecocenter zanieczyszczenie ma wiele przyczyn. Władywostok ma około osiemdziesięciu terenów przemysłowych, co może nie być wiele w porównaniu z najbardziej uprzemysłowionymi obszarami Rosji, ale te wokół miasta są szczególnie nieprzyjazne dla środowiska, takie jak budowa i naprawa statków, elektrownie, drukarnia, hodowla futer i górnictwo.

Ponadto Władywostok ma szczególnie wrażliwe położenie geograficzne, co potęguje skutki zanieczyszczenia. Wiatry nie są w stanie usunąć zanieczyszczeń z niektórych z najbardziej zaludnionych obszarów wokół Pervaya i Vtoraya Rechka, ponieważ znajdują się one w basenach, nad którymi wieją wiatry. Ponadto zimą jest mało śniegu i nie ma liści ani trawy, które mogłyby zbierać kurz i osiadać.

Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Władywostok jest powiązany z:

• Akita, Japonia
• Busan, Korea Południowa
• Dalian, Liaoning, Chiny
• Hakodate, Japonia
• Harbin, Heilongjiang, Chiny
• Ho Chi Minh City, Wietnam
• Incheon, Korea Południowa
• Juneau, Alaska, Stany Zjednoczone
• Kota Kinabalu, Malezja
• Manta, Ekwador
• Torrejón de Ardoz, Hiszpania
• Niigata, Japonia
• Pohang, Korea Południowa
• San Diego, Kalifornia, Stany Zjednoczone
• Tacoma, Waszyngton, Stany Zjednoczone
• Władykaukaz, Rosja
• Wonsan, Korea Północna
• Yanbian, Jilin, China

W 2010 roku w parku miejskim umieszczono łuki z nazwami wszystkich miast partnerskich Władywostoku.

Prom z Władywostoku port obok stacji kolejowej regularnie kursuje prom DBS Cruise Ferry do Donghae na południu Korea, a stamtąd do Sakaiminato na głównej japońskiej wyspie Honsiu.

Znane osoby

• Alexandra Biriukova (1895–1967), architekt
• Alexei Volkonski (ur. 1978), kajakarz
• Anna Shchetinina (1908–1999), kapitan
• Elmar Lohk (1901–1963), architekt
• Eugene Kozlovsky (ur. 1946), pisarz
• Feliks Gromov (1937–), admirał
• Igor Ansoff (1918–2002), matematyk
• Igor Kunitsyn (ur. 1981), tenis zawodnik
• Igor Tamm (1895–1971), fizyk
• Ilya Lagutenko (ur. 1968), piosenkarz
• Ivan Vasiliev (ur. 1989), tancerz baletowy
• Kristina Rihanoff (ur. 1977), tancerka
• Ksenia Kahnovich (ur. 1987), modelka
• Lev Knyazev (1924–2012), pisarka
• Liah Greenfeld (ur. 1954), naukowiec
• Mary Losseff (1907–1972), piosenkarka, aktor filmowy
• Michaił Koklyaev (ur. 1978), siłacz
• Natalia Pogonina (ur. 1985), szachistka
• Nikolay Dubinin (1907–1998), biolog
• Peter A. Boodberg (1903–1972), uczony, językoznawca
• Stanislav Petrov (1939–2017), żołnierz, zażegnanie wojny nuklearnej
• Svoy (ur. 1980), muzyk
• Swathi Reddy (ur. 1987), indyjska aktorka
• Victor Zotov (1908–1977), botanik
• Vitali Kravtsov (ur. 1999), napastnik hokeja na lodzie
• Vladimir Arsenyev (1872–1930), odkrywca
• Vladimir Ossipoff (1907–1998), architekt
• Wes Hurley (ur. 1981), filmowiec
• Yi Dong-hwi (1873–1935), koreański komunista
• Yul Brynner (1920–1985), aktor filmowy