Toliara Madagascar

Toliara

Toliara (znana również jako Toliary , dawniej Tuléar ) to miasto na Madagaskarze.

to stolica regionu Atsimo-Andrefana, położona 936 km na południowy zachód od stolicy kraju Antananarywa.

Obecna pisownia nazwy została przyjęta w latach 70. XX wieku, odzwierciedlając ortografię języka malgaskiego. Wiele geograficznych nazw miejsc, którym przypisywano francuską pisownię w okresie kolonialnym, zostało zmienionych po uzyskaniu niepodległości Madagaskaru w 1960 r.

W 2013 r. Miasto liczy 156 710 mieszkańców. Jako miasto portowe jest głównym importerem / eksportem. centrum dla towarów takich jak sizal, mydło, konopie, bawełna, ryż i orzeszki ziemne.

Spis treści

1 Historia
2 Populacja
- 2.1 Religia
3 Kultura i zabytki
- 3.1 Edukacja
- 3.2 Slogany
4 Gospodarka i produkcja
5 Geografia i klimat
6 Infrastruktura
- 6.1 Transport
7 Edukacja
8 Zobacz także
9 Źródła
10 Linki zewnętrzne

2.1 Religia

3.1 Edukacja
3.2 Slogany

6.1 Transport

Historia

W XVII wieku francuscy korsarze wylądowali w zatoce św. Augustyna w pobliżu Zwrotnika Koziorożca i założyli miasto, aby utrzymywać stosunki handlowe. Dopiero w okresie kolonialnym, po 1897 r., Miasto naprawdę się rozrosło: dzięki staraniom Josepha Gallieni o zainstalowanie francuskich usług administracyjnych, wcześniej odizolowanych na wyspie Nosy Ve, w celu utworzenia stolicy regionu. Tulear rozwijał się wzdłuż siatki skrzyżowanych ulic, z szerokimi alejami i pomnikami publicznymi.

Ludność

Toliara doświadczyła wzrostu populacji w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci z powodu exodusu wiejskiego, który sprowadził ponad 200 000 mieszkańców do ośrodków miejskich w regionie.

Vezo, wędrowni rybacy, to rdzenna grupa etniczna. Dziś są zdominowani przez imigrantów z południa (Mahafale, Masikoro, Antandroy), którzy stanowią ponad połowę populacji miejskiej. Do tego dodani są migranci z innych regionów miejskich, zajmujący stanowiska w rządzie i sektorze prywatnym.

Religia

Katedra w Toliara jest siedzibą arcybiskupią archidiecezji rzymskokatolickiej Toliara, jednej z pięć w kraju, pierwotnie diecezja Tuléar od 1957 r., przemianowana z miastem w 1989 r., aw 2003 r. awansowana na arcybiskupstwo metropolitalne.

Kultura i zabytki

Regionalne atrakcje kulturalne obejmują:

Plaża Ifaty w pobliżu Tulear słynie z wody i piasku.
Muzeum Sztuki i Tradycji Południa Madagaskaru (w Cedratom) prezentuje życie, rzemiosło i sztuka pogrzebowa okolicznych mieszkańców.
Muzeum Regionalne Uniwersytetu w Toliara: to muzeum ma niewielką kolekcję etnologiczną i ogromne jajko Aepyornisa.
Muzeum Sea, założone przez profesora Rabesandratana, jest gospodarzem Instytutu Oceanograficznego i obejmuje lokalną florę i faunę wodną, w tym złowionego przez coelacanth n 1995 niedaleko Anakao.
Antsokay Arboretum: Założone w 1980 roku z inicjatywy szwajcarskiego botanika amatora Petignata Hermanna (1923-2000). To arboretum zajmuje obszar 52 hektarów, na którym znajduje się ponad 920 gatunków roślin, lemurów, napromienionych żółwi, węży i kameleonów.
Lokalnie znany targ muszli na nabrzeżu, za francuskim sojuszem, sprzedaje muszle i różne wyroby rękodzieła.

Edukacja

Uniwersytet w Toliara jest historycznie najstarszym ośrodkiem szkolnictwa wyższego, założonym w 1971 roku po decentralizacji centrum Uniwersytetu Madagaskaru. Kampus uniwersytecki znajduje się w Maninday, 5 km na wschód od miasta i prowadzi zajęcia z nauk humanistycznych i społecznych, nauk ścisłych, filozofii i zarządzania (te ostatnie znajdują się obok Cedratomu). Wydział Kształcenia Nauczycieli (ENS) oraz Instytut Rolnictwa i Hydrologii (IST) Uniwersytetu Toliara współpracują obecnie z organizacją pozarządową Big Red Earth w celu zbadania innowacji edukacyjnych w obszarach rolnictwa, zaangażowania obywatelskiego i zrównoważonego rozwoju.

Instytut Rybołówstwa i Nauk Morskich (IHSM) zaprasza studentów z różnych środowisk i oferuje zaawansowane szkolenia z zakresu rybołówstwa, akwakultury oraz środowiska morskiego i przybrzeżnego. W 2000 roku utworzyła Narodowe Centrum Danych Oceanograficznych. Regionalne centrum kształcenia na odległość (CRTE) Centre National de Télé-Enseignement de Madagascar (CNETMAD) znajduje się w Toliara.

Toliara ma technikum i dwie licea ogólnokształcące (Lycée Laurent Botokeky i Antaninarenina High School), prywatne i religijne szkoły, takie jak Sacred Heart College, Tsianaloke Mahavatse i School of Notre Dame oraz francuską szkołę międzynarodową Collège Etienne de Flacourt, która służy école primaire (szkoła podstawowa) i collège (gimnazjum lub gimnazjum).

Slogany

Fiherena no maha-Toliara "(rzeka) Fiherena jest duszą Toliary"
Toliara tsy miroro "Toliara nigdy nie śpi"

Ekonomia i produkcja

Port odegrał kluczową rolę w latach „boomu kukurydzy” w latach 80. i 90. XX wieku. Dziś przybycie imigrantów przyczyniających się do produkcji rolnej (kukurydza, maniok i ryż) oraz zwierząt (bydło i kozy) zaopatrujących miejskie rynki w żywność przyczyniło się do rozwoju małych, nieformalnych przedsiębiorstw, zwłaszcza wśród społeczności Mahafale i Masikoro. Miasto specjalizuje się w imporcie i eksporcie różnych produktów, w tym sizalu, bawełny, ryżu, orzeszków ziemnych i mydła. Produkcja soli morskiej kwitnie, ze słonych bagien i miejsc krajobrazowych na obszarach przybrzeżnych.

W Zatoce Toliara znajduje się jedno z miejsc poszukiwań ropy naftowej na Madagaskarze. Dno morskie jest bogate w minerały kamieni szlachetnych (około 200 km na północ leży złoże szafiru Ilakaka eksploatowane od 1999 r.) i sól mieloną. Niedawno kanadyjskie firmy rozpoczęły eksploatację ilmenitu w regionie Tolanaro. Poza tym wydobyciem i produkcją sektor przemysłowy podupadł w ostatnich dziesięcioleciach,

Turystyka jest obiecującym sektorem dzięki klimatowi i naturalnemu atuty zaplecza (Ifaty Anakao, St Augustine). Spokojne, płytkie morze i płytkie nurkowanie z akwalungiem, a Toliara pozostaje głównym celem wycieczek na południowy Madagaskar.

Geografia i klimat

Toliara położona jest na szerokiej, przybrzeżnej równinie, otoczonej wydmami i namorzyny, w pobliżu Zwrotnika Koziorożca w Kanale Mozambickim. Pobliska rafa koralowa (Wielka Rafa) ma 18 km długości i 3 km szerokości. Obszar plaży jest przedłużony przez podwodną plażę wzdłuż szelfu kontynentalnego, która łagodnie opada w stronę morza. Na północy leży Delta Fiherenana.

Toliara nazywana jest „Miastem Słońca”, ponieważ ma gorący klimat (średnio 24,3 ° C) i jest półpustynna (Köppen BSh ), przy rocznych opadach poniżej 400 mm. Miasto jest nieustannie omiatane przez silny wiatr Tsio Katimo („South Wind”).

Infrastruktura

Dziedzictwo kolonialne jest nadal widoczne w architekturze i miejskim krajobrazie. W 2003 r. Podjęto ważne prace drogowe i rozbudowę, aby promować rozwój miasta.

Uniwersyteckie Centrum Szpitalne znajduje się w pobliżu centrum miasta, w dzielnicy Tanambao. Inna prywatna placówka zdrowotna, St. Luke's Clinic, znajduje się w dzielnicy Sanfily, przy drodze na lotnisko.