Sukabumi

Sukabumi (sundajski: ᮞᮥᮊᮘᮥᮙᮤ) to miasto otoczone regencją o tej samej nazwie (enklawa) na południowych zboczach góry Gede, w zachodniej Jawie, Indonezja, około 100 km (62 mil) na południe od stolicy kraju, Dżakarty.

Na wysokości około 584 m (1916 stóp) miasto jest niewielkim kurortem położonym na wzgórzu, o chłodniejszym klimacie niż okoliczne niziny. Okolice Sukabumi są również popularnym celem spływów górskimi. Produkcja herbaty i gumy jest głównym przemysłem w tym regionie. Podmiejski obszar otaczający Sukabumi okrążający górę ogromnie urósł pod względem liczby ludności, tak że północna regencja Sukabumi, obejmująca wulkan i granicząca z Wielką Dżakartą, jest domem dla większości mieszkańców regencji. Powierzchnia miasta wynosi 48,42 km2, a ludność według spisu z 2010 roku wynosiła 300 359; ostatnie oficjalne szacunki (na grudzień 2015 r.) to 318 117. Jednak według danych ze spisu powszechnego z 2010 r. Około 1,8 miliona osób mieszka w otaczającym obszarze metropolitalnym. Większość populacji obszaru metropolitalnego jest niezwykła, ponieważ tworzy wąski południowo-zachodni pierścień wokół góry Gede. Wschodnia część obrączkowanej populacji ciągnie się aż do regencji Cianjur.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Wczesna historia
  • 1.2 Colonial Sukabumi
    • 1.2.1 Plantacje kawy Sukabumi
    • 1.2.2 Tjikole zmienia się w Soekaboemi
  • 1.3 Współczesność
• 2 Rząd i polityka
  • 2.1 Okręgi administracyjne
• 3 Klimat
• 4 Transport
• 5 Kulinarne
• 6 Referencje
• 7 Linki zewnętrzne

• 1.1 Wczesna historia
• 1.2 Colonial Sukabumi
  • 1.2.1 Plantacje kawy Sukabumi
  • 1.2.2 Tjikole przekształca się w Soekaboemi
• 1.3 Współczesność

• 1.2.1 Plantacje kawy Sukabumi
• 1.2.2 Tjikole zmienia nazwę na Soekaboemi

• 2.1 Okręgi administracyjne

Historia

Wczesna historia

Obszar wokół Sukabumi był zamieszkany co najmniej w XI wieku. Pierwszą pisemną wzmianką znalezioną na tym obszarze był napis Sanghyang Tapak w Cibadak, 20 km na zachód od miasta. Napisany pismem Kawi kamień opowiada o zakazie działalności rybackiej w pobliskiej rzece przez władze Królestwa Sundajskiego.

Pod koniec XVI wieku obszar ten został zdobyty przez Sułtanat Banten, po upadku Królestwa Sunda. Jednak obszar ten został zakwestionowany w latach dwudziestych XVII wieku między Banten, Sułtanatem Mataram na wschodzie a holenderską Kompanią Wschodnioindyjską z siedzibą w Batawii. Po serii starć wojskowych między nimi obszar został włączony do obszaru strefy buforowej między Banten i Mataram, chociaż jest uważany za de iure jako część Mataram.

W 1677 roku, po tym, jak Holendrzy zmusili Matarama do podpisania serii nierównych traktatów w wyniku holenderskiej pomocy w stłumieniu buntu Trunajaya, Sukabumi znalazł się pod bezpośrednią kontrolą Tjiandjoera. W tamtym czasie istniało tylko kilka wiejskich osad sundajskich, jedną z największych było Tjikole.

Colonial Sukabumi

Obszar wokół dzisiejszego Sukabumi (lub Soekaboemi w Van Ophuijsen Spelling System) zaczął się rozwijać w XVIII wieku, kiedy to Holenderska Kompania Wschodnioindyjska zaczęła otwierać obszary plantacji kawy w zachodnim regionie Priangan na Jawie. Ze względu na wysokie zapotrzebowanie na kawę w Europie w 1709 roku holenderski gubernator generalny Abraham van Riebeeck rozpoczął otwieranie plantacji kawy w okolicach Tjibalagoeng (dzisiejsze Bogor), Tjiandjoer, Djogdjogan, Pondok Kopo i Goenoeng Goeroeh. . Plantacje kawy na tych pięciu obszarach ulegały następnie ekspansji i intensyfikacji w czasach Hendricka Zwaardecroona (1718–1725), kiedy regent Tjiandjoer w tym czasie Wira Tanoe III uzyskał terytorialną ekspansję swojej regencji jako rekompensatę za kolejne otwarcia plantacji kawy. / p>

Rozwój plantacji kawy Goenoeng Goeroeh doprowadził do powstania małych osad na jej obszarze, jedną z nich była osada Tjikole (Cikole), nazwana tak od pobliskiej rzeki Tjikole. W 1776 roku regent Tjiandjoer Wira Tanoe Datar VI założył wiceregencję Tjikole, która była pośrednim poprzednikiem dzisiejszej regencji Sukabumi. Wiceregencja składała się z sześciu okręgów Djampang Koelon, Djampang Tengah, Goenoeng Parang, Tjiheoelang, Tjimahi i Tjitjoeroeg. Centrum administracyjne znajdowało się w Tjikole ze względu na bardzo strategiczne lokalizacje dla komunikacji między Batavią i Tjiandjoer, które były wówczas stolicą rezydencji Priangan.

Po tym, jak Holenderskie Indie Wschodnie znalazły się pod panowaniem Brytyjczyków w 1811 r., rozległe ziemie w rejonie Tjikole zostały kupione przez Stamford Raffles, ówczesnego gubernatora niderlandzkich Indii Wschodnich, na aukcji w Batawii. Nazwa Soekaboemi została po raz pierwszy użyta w 1815 r., Kiedy właściciel plantacji z Priangan (znany wówczas jako Preanger Planter ) i chirurg Andries de Wilde odwiedził Tjikole w 1814 r. Po konsultacjach z miejscową ludnością De Wilde napisał list do Nicolausa Engelharda, swojego przyjaciela i inwestora plantacji, w którym De Wilde poprosił Engelharda o zaproponowanie zmiany nazwy wiceregencji z Tjikole na Soekaboemi, na co Raffles się zgodził.

W holenderskich czasach kolonialnych Sukabumi był miejsce Politieschool , kolonialnej akademii policyjnej.

Podczas japońskiej okupacji Indonezji podczas II wojny światowej Japończycy utworzyli strategiczny garnizon w Ujung Genteng, części Regencja południowego sukabumi. Pozostałości portu i wież widokowych na końcu tego półwyspu nadal istnieją, wraz z jaskiniami, w których mieszkali i umierali Japończycy pod koniec wojny. Ujung Genteng znajduje się bezpośrednio na północ od Wyspy Bożego Narodzenia i Australii i byłby doskonałym punktem obrony lub ataku, bez oficjalnych dokumentów potwierdzających to, przypuszcza się, że celowali w Wyspę Bożego Narodzenia i blisko związani z Australią.

Współczesność

Na początku 2005 roku Sukabumi Regency stało się pierwszym miejscem w Indonezji, w którym odnotowano polio od dziesięciu lat, co jest początkiem ogólnokrajowej epidemii choroby, która, jak się uważa, została wyeliminowana kraju.

Rząd i polityka

Okręgi administracyjne

Miasto Sukabumi jest podzielone na siedem dzielnic ( kecamatan ), wymienionych poniżej z ich obszarami i populacjami według spisu powszechnego z 2010 r. i ostatnich szacunków z 2015 r .:

Klimat

W Sukabumi panuje umiarkowany klimat lasów tropikalnych (Af) z umiarkowanymi opadami od lipca do Wrzesień i obfite opady w pozostałych miesiącach.

Transport

Po prawie rocznej przerwie , w dniu 9 listopada 2013 r. wznowiono połączenie kolejowe między Sukabumi i Bogor o długości 57 kilometrów, a nowy pociąg o nazwie „Pangrango” został uruchomiony 9 listopada 2013 r. Pociąg ma jeden wagon klasy executive i trzy wagony klasy ekonomicznej.

Bogor -Ciawi – Sukabumi Płatna droga jest w trakcie budowy, która połączy Bogor Regency, Bogor, Sukabumi Regency i Sukabumi. 15,35-kilometrowy pierwszy odcinek płatnej drogi między Ciawi a Cigombong został zainaugurowany przez prezydenta Indonezji Joko Widodo 3 grudnia 2018 r.

Kulinarne

Sukabumi ma również kilka tradycyjnych potraw, które warto próbując, na przykład Roti Priangan, Mochi, Bandros, Soto Mie i Bubur.