Międzynarodowy port lotniczy Netaji Subhas Chandra Bose

• IATA: CCU
• ICAO: VECC

• AirAsia India
• GoAir
• IndiGo
• Alliance Air
• SpiceJet

• Air India

Międzynarodowy port lotniczy Netaji Subhas Chandra Bose (IATA: CCU, ICAO: VECC) to międzynarodowe lotnisko położone w Dum Dum w Bengalu Zachodnim w Indiach, obsługujące obszar metropolitalny Kalkuty. Znajduje się około 15 kilometrów (9,3 mil) od centrum miasta. Lotnisko jest lokalnie znane jako lotnisko Kalkuta, a wcześniej było znane jako lotnisko Dum Dum, zanim w 1995 roku zmieniono jego nazwę na imię Netaji Subhas Chandra Bose, czołowego przywódcy indyjskiego ruchu niepodległościowego. Lotnisko w Kalkucie jest jednym z najstarszych lotnisk w Indiach; zostało otwarte w 1924 roku.

Lotnisko Kalkuta, rozłożone na powierzchni 1641 akrów (664 ha), jest największym węzłem lotniczym we wschodniej części kraju i jednym z dwóch międzynarodowych portów lotniczych działających na zachodzie Bengal, drugi to Bagdogra. Lotnisko obsłużyło prawie 20 mln pasażerów w roku finansowym 2017–18, co czyni go piątym najbardziej ruchliwym lotniskiem w Indiach po lotniskach w Delhi, Bombaju, Bangalore i Chennai. Lotnisko jest głównym ośrodkiem lotów do północno-wschodnich Indii, Bangladeszu, Bhutanu, Chin, Azji Południowo-Wschodniej i miast Bliskiego Wschodu, takich jak Dubaj, Abu Zabi i Doha. W 2014 i 2015 roku lotnisko w Kalkucie zdobyło tytuł Najlepszego ulepszonego lotniska w regionie Azji i Pacyfiku, przyznawany przez Airport Council International.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Wczesna historia
  • 1.2 Po odzyskaniu niepodległości
  • 1.3 Modernizacja
• 2 Infrastruktura
  • 2.1 Pasy startowe
  • 2.2 Hangary i służby naziemne
  • 2.3 Terminale
• 3 Rozbudowa
  • 3.1 Nowy plan ekspansji
    • 3.1.1 Faza 1
    • 3.1.2 Faza 2
• 4 Linie lotnicze i destynacje
  • 4.1 Pasażer
  • 4.2 Cargo
• 5 Statystyki
• 6 Łączność
• 7 Wypadki i incydenty
• 8 Zobacz także
• 9 Odnośniki
• 10 Linki zewnętrzne

• 1.1 Wczesna historia
• 1.2 Po odzyskaniu niepodległości
• 1.3 Modernizacja

• 2.1 Pasy startowe
• 2.2 Hangary i usługi naziemne
• 2.3 Terminale

• 3.1 Nowy plan rozbudowy
  • 3.1.1 Faza 1
  • 3.1 .2 Pha se 2

• 3.1.1 Faza 1
• 3.1.2 Faza 2

• 4.1 Pasażer
• 4.2 Cargo

Historia

Wczesna historia

Międzynarodowy port lotniczy Netaji Subhas Chandra Bose zostało założone na początku XX wieku jako Calcutta Aerodrome. Lotnisko tradycyjnie służyło jako strategiczny przystanek na trasie lotniczej z Ameryki Północnej i Europy do Indochin i Australii. Dakota 3 był pierwszym samolotem, który wylądował na lotnisku. W 1924 roku KLM rozpoczął regularne przystanki w Kalkucie, jako część ich trasy Amsterdam - Batavia (Dżakarta). W tym samym roku samolot Królewskich Sił Powietrznych wylądował w Kalkucie jako część pierwszej wyprawy dookoła świata przez jakiekolwiek siły powietrzne.

Lotnisko zaczęło się jako otwarty teren obok Zbrojowni Królewskiej Artylerii w Dum Dum. Sir Stanley Jackson, gubernator Bengalu, otworzył Aeroklub Bengalski na lotnisku Dum Dum / Kalkuta w lutym 1929 r. W 1930 r. Lotnisko zostało przystosowane do użytku przez cały rok, a inne linie lotnicze zaczęły z niego korzystać. Air Orient rozpoczął regularne przystanki w ramach trasy z Paryża do Sajgonu, a Imperial Airways rozpoczęło loty z Londynu do Australii przez Kalkutę w 1933 roku, przyciągając tym samym wiele linii lotniczych na lotnisko Kalkuta. Przez lotnisko przeleciało wiele pionierskich lotów, w tym Amelia Earhart w 1937 roku.

Kalkuta odegrała ważną rolę w drugiej wojnie światowej. W 1942 roku 7. Grupa Bombardująca Sił Powietrznych Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych przeprowadziła z lotniska bombowce B-24 Liberator w misjach bojowych nad Birmą. Lotnisko było wykorzystywane jako port lotniczy dla ładunków dla Dowództwa Transportu Lotniczego, a także jako centrum komunikacyjne dla 10. Sił Powietrznych.

Po uzyskaniu niepodległości

Usługi pasażerskie wzrosły po upadku Druga wojna światowa. Kalkuta stała się celem podróży pierwszego na świecie pasażerskiego samolotu odrzutowego, de Havilland Comet, na trasie British Overseas Airways Corporation (BOAC) do Londynu. Ponadto w 1964 r. Indian Airlines wprowadziły pierwsze indyjskie krajowe usługi odrzutowe, korzystając z odrzutowców Caravelle na trasie Kalkuta – Delhi. W latach 1940-1960 lotnisko było obsługiwane przez kilka głównych linii lotniczych, w tym Aeroflot, Air France, Alitalia, Cathay Pacific, Japan Airlines, Philippine Airlines, KLM, Lufthansa, Pan Am, Qantas, Swissair i SAS.

Ze względu na wprowadzenie samolotów obsługujących loty długodystansowe i kiepski klimat polityczny Kalkuty w latach sześćdziesiątych XX wieku kilka linii lotniczych zaprzestało obsługi lotniska. Wojna wyzwoleńcza Bangladeszu w 1971 r. Przyniosła znaczny wzrost liczby uchodźców i chorób w Kalkucie, powodując zaprzestanie świadczenia usług przez więcej linii lotniczych. W 1975 roku lotnisko otworzyło pierwszy dedykowany terminal cargo w Indiach.

W latach 90-tych lotnisko w Kalkucie przyniosło nowy wzrost, ponieważ w indyjskim przemyśle lotniczym pojawiły się nowe linie lotnicze, takie jak Jet Airways i Air Sahara. Nowy terminal krajowy o nazwie Terminal 2 został otwarty w 1995 roku, tworząc międzynarodowy Terminal 1, a nazwę lotniska zmieniono na cześć Netaji Subhas Chandra Bose. W 2000 roku otwarto nową międzynarodową halę przylotów.

Modernizacja

W 2005 r. Nastąpił rozwój tanich przewoźników w indyjskim sektorze lotniczym dzięki nowym liniom lotniczym, takim jak SpiceJet, IndiGo i Kingfisher Linie lotnicze. Doprowadziło to do dramatycznego wzrostu liczby pasażerów na lotnisku. Przepełnienie obu terminali doprowadziło do wdrożenia kompleksowego planu modernizacji lotniska.

Prace obejmowały rozbudowę pasa startowego 01L / 19R, dróg kołowania szybkiego zjazdu oraz zatok parkingowych. Pas startowy został przedłużony o 400 metrów (0,25 mil) (2790 m do 3190 m) po stronie północnej i 1000 stóp (300 m) po stronie południowej i został wyposażony w urządzenia CAT-I do użytku nocnego. 119-letni meczet, który znajduje się 30 metrów od północnego krańca pasa startowego, zabrania dalszej ekspansji w tym kierunku. Dłuższy pas startowy 01R / 19L został zmodernizowany ze statusu CAT-I do CAT-II ILS, aby umożliwić lądowanie przy słabej widoczności. W sierpniu 2014 roku ogłoszono, że system lądowania według wskazań przyrządów głównej drogi startowej zostanie zmodernizowany do CAT-IIIb. Pozwala to na wykonywanie lotów do momentu, gdy widoczność spadnie poniżej 50 metrów. Drugi pas startowy zostałby zmodernizowany do CAT-II. Prace modernizacyjne za 120 crore (17 mln USD) rozpoczną się w lutym 2015 r. I zostaną zakończone do końca 2015 r.

Plan modernizacji obejmował pewne ulepszenia istniejących terminali lotniska, w tym dodanie dodatkowych kasy biletowe, kioski odprawy i kawiarnie do terminalu krajowego w 2009 r. Jednak konieczność całkowitej wymiany terminali lotniska doprowadziła do planów nowego zintegrowanego terminala, znanego jako T2, aby odróżnić go od starszego bloku krajowego, aby obsługiwać oba kierunki międzynarodowe i krajowe. Firma z siedzibą w Tajlandii, Italian-Thai Development (ITD) Corporation (ITD-ITDCem JV, konsorcjum ITD i ITD Cementation) oraz 125-letni kultowy konsultant ds. Zarządzania projektami - Parsons Brinckerhoff (PB) zostali zatrudnieni w Delhi -z siedzibą projektanta Sikka Associates do budowy budynku. Budowa rozpoczęła się w listopadzie 2008 r., A T2 została zainaugurowana 20 stycznia 2013 r. Po przekroczeniu wcześniejszych terminów z lipca 2011 r. I sierpnia 2012 r. Były hotel lotniskowy „Ashok” został rozebrany, aby ustąpić miejsca dwóm nowym pięciogwiazdkowym luksusowym hotelom i centrum handlowemu. w jego miejsce.

Działalność komercyjna miała się rozpocząć 23 stycznia 2013 r., w 116. rocznicę urodzin Netaji Subhas Chandra Bose. Jednak przejście do nowego terminalu zakończyło się dopiero 16 marca 2013 r. Airports Council International uznało go za najlepiej ulepszone lotnisko w regionie Azji i Pacyfiku w 2014 i 2015 r.

Infrastruktura

Pasy startowe

Lotnisko ma dwa równoległe pasy startowe. Główny pas startowy 01R / 19L ma przepustowość 35 lotów na godzinę, a drugi pas 01L / 19R ma przepustowość 15 lotów na godzinę. Druga droga startowa jest wykorzystywana jako droga kołowania, a główna droga startowa jest używana głównie. Kiedy główny pas startowy jest zamykany w celu konserwacji, używany jest drugi pas startowy.

Hangary i usługi naziemne

Air India obsługuje hangary na lotnisku, podczas gdy Bharat Petroleum i Indian Oil działają jako paliwa. Obiekty gastronomiczne są własnością Taj-Sats i Oberoi Flight Services.

Terminale

Nowy zintegrowany terminal T2 lotniska zajmuje powierzchnię 233 000 m2 (2,510 000 stóp kwadratowych) i może obsłużyć 25 milionów pasażerów rocznie, w porównaniu z przepustowością poprzednich terminali wynoszącą 5 mln. Terminal jest strukturą w kształcie litery L, zawierającą sześć poziomów. Zawiera 128 stanowisk odprawy, które wykorzystują technologię CUTE (Common User Terminal Equipment), 78 stanowisk imigracyjnych i dwanaście stanowisk celnych. Poczekalnie dla pasażerów zapewnia Air India. Terminal wyposażony jest w 18 kaset lotniczych i dalszych 57 stanowisk postojowych. W zintegrowanym kompleksie terminali planowane jest zbudowanie z brązu posągu Netaji Subhas Chandra Bosego o długości 18 stóp.

Stare terminale międzynarodowe i krajowe Kalkuty zostały zamknięte na stałe po otwarciu zintegrowanego terminalu. Jednak stary terminal międzynarodowy może być używany do przyszłych usług pielgrzymki i jest obecnie w remoncie, a terminal krajowy może być używany przez regionalne linie lotnicze. Wcześniejsza propozycja kontynuowania działalności tanich przewoźników z istniejącego terminalu krajowego została odłożona na półkę ze względu na konieczność pełnego wykorzystania przepustowości nowego zintegrowanego terminalu, co czyni go pierwszym portem lotniczym w Indiach, który przeniósł nawet tanie krajowe linie lotnicze do nowego budynek zintegrowany po ukończeniu.

W roku finansowym od kwietnia 2011 do marca 2012 lotnisko w Kalkucie obsłużyło 10,3 miliona pasażerów, z czego 85% podróżowało na rynku krajowym. Wycofanie usługi Lufthansy do Frankfurtu w marcu 2012 r. Spowodowało, że Kalkuta nie miała bezpośrednich połączeń poza Azją. Jednak w 2012 r. Wzrosła liczba innych operacji międzynarodowych. Nowy terminal przyciągnął niektóre linie lotnicze do rozszerzenia swoich sieci tras o Kalkutę.

We wrześniu 2012 r. Zarząd portów lotniczych Indii zwiększył możliwości przeładunkowe lotniska, umożliwiając aby zaspokoić popyt do 2015–16. Nastąpił 25-procentowy wzrost międzynarodowego ruchu towarowego do iz lotniska w Kalkucie oraz 15-procentowy wzrost tranzytu zewnętrznego. Części samochodowe odpowiadały za większość wzrostu przepływu towarów z miasta do innych krajów. W listopadzie 2008 r. Na lotnisku otwarto pierwsze Centrum Ładunków Nietrwałych (CPC) w Bengalu Zachodnim. CPC ma powierzchnię 742,5 m2 (7 992 stóp kwadratowych) i roczną zdolność składowania 12 000 mln ton. CPC przechodził testy, które rozpoczęły się w czerwcu 2008 r. I zostały zbudowane za pomocą dotacji w wysokości 6,75 crore (950 000 USD) od Urzędu Rozwoju Eksportu Rolnych i Przetworzonych Produktów Spożywczych (APEDA), będącego częścią Ministerstwa Handlu. Wolumen eksportu w latach 2008–2009 wyniósł 21 683 ton, w bieżącym roku fiskalnym port obsłużył ponad 23 042 ton ładunków. Podobnie wolumen ładunków importowych wzrósł z 16 863 ton do 18 733 ton, zwiększając się o kilkanaście procent w tym samym okresie. Jednak w latach 2008–09 łączny wolumen ładunków obsłużonych przez port lotniczy spadł o 4,8% w porównaniu z rokiem poprzednim. W dniu 3 czerwca 2019 r. Singapore Airlines obsłużyły pierwszą usługę Airbus A350 na lotnisku z Singapuru do Kalkuty, zwiększając tygodniową liczbę miejsc.

Rozbudowa

Budowa nowego terminalu, a także Rozbudowa pasa startowego oznaczała zakończenie Fazy I projektu. Przedstawiciele AAI ogłosili, że są przygotowani do realizacji drugiej fazy planu rozbudowy lotniska w Kalkucie. Obejmuje to budowę nowej wieży ATC, aby zapewnić kontrolerom lepszy widok samolotów w nowym terminalu. Budynku towarzyszyć będzie 4-kondygnacyjny kompleks biurowy. Początkowo proponowano wieżę o wysokości 112 m, ale wysokość była wielokrotnie korygowana iw 2017 r. Została zmniejszona do 51,4 m. Oczekuje się, że budowana wieża zostanie ukończona do 2020 r.

Nowy plan rozbudowy

Nowy terminal otwarty w 2013 r. Jest bliski osiągnięcia przez cztery lata rocznej przepustowości 24 mln pasażerów przed początkowymi prognozami. Aby temu zaradzić, AAI zaplanowała modernizację i rozbudowę lotniska oraz zwiększenie jego przepustowości o 100%, aby obsłużyć do 40 milionów pasażerów rocznie. Nowy plan ekspansji 1000 crore będzie realizowany w 2 fazach. Liczba miejsc parkingowych zostanie zwiększona do 105 do 2024 roku.

Urzędnicy lotniska poinformowali, że zgodnie z pierwszą fazą planu rozbudowy stary terminal zostanie rozebrany i powstanie nowy budynek o powierzchni 7000 mkw. w obszarze. Budynek będzie połączony z istniejącym terminalem lotniska za pomocą balkoników, a także miałby bramki wejściowe na parterze. Budynek ten będzie służył wyłącznie do wsiadania i wysiadania pasażerów. Pasażerowie przybywający do starego terminala korzystali z mostu łączącego do nowego terminala, a następnie opuszczali lotnisko. Zmniejszyłoby to zatłoczenie w godzinach szczytu, gdy kilka lotów nie ma wystarczającej ilości miejsca na płytę postojową. To natychmiast zwiększyłoby liczbę pasażerów o kilka milionów i na razie rozwiązałoby kryzys przestrzeni kosmicznej. Plan ekspansji fazy 1 został zatwierdzony przez AAI.

Opracowano już plan budowy trzeciego terminalu, który zwiększy przepustowość lotniska do 45 milionów. Plan otrzymał pierwsze uznanie ze strony ministerstwa lotnictwa. Nowy trzeci terminal pojawi się na północ od obecnego zintegrowanego terminala. Budynek nawigacji ruchu lotniczego i stary terminal międzynarodowy, które znajdują się za starym terminalem krajowym, zostaną rozebrane, aby zrobić miejsce dla nowego budynku terminala. Oczekuje się, że nowy terminal będzie obsługiwał tylko loty krajowe, podczas gdy większa część istniejącego zintegrowanego terminala będzie przeznaczona na loty międzynarodowe. Budowa nowych hangarów i zatok jest również częścią obecnego planu rozbudowy.

Linie lotnicze i destynacje

Pasażerowie

Cargo

Bangalore , Chennai, Visakhapatnam, Hyderabad, Surat

Statystyki

W roku budżetowym 2019–20 międzynarodowe lotnisko Netaji Subhas Chandra Bose było ponownie piątym najbardziej ruchliwym lotniskiem w Indiach pod względem całkowita liczba obsłużonych pasażerów, która wyniosła około 22 mln, wzrosła o 0,6% w porównaniu z rokiem poprzednim. Z czego 19 milionów pasażerów to pasażerowie krajowi, a 3 miliony międzynarodowi. Ruch towarowy spadł o 1,1% w porównaniu z poprzednim rokiem, z 153 468 tonami ładunków.

Łączność

Lotnisko ma dobrze ugruntowaną ofertę opłaconych z góry taksówek i samolotów. klimatyzowane autobusy łączące go z centrum miasta. W ramach większego programu modernizacyjnego wykonano również estakadę w Nagerbazar oraz rampę wjazdową na VIP Road. Wiadukt 2 km (1,2 mil) z Kestopur do Raghunathpur (w pobliżu Tegharia) został zbudowany w celu przyspieszenia ruchu na lotnisku. Skracają one czas podróży na lotnisko. Parkingi w nowym terminalu obejmują dwa podziemne poziomy na 3000 samochodów, a także parking zewnętrzny, który może obsłużyć dodatkowe 2000 samochodów.

Lotnisko zostało połączone z odgałęzieniem linii okrężnej kolei podmiejskiej Kalkuta. . Podwyższony tor o długości 4 kilometrów (2,5 mil) łączy stację kolejową Biman Bandar na lotnisku ze stacją kolejową Dum Dum Cantonment, mijając Jessore Road. Linię obsługiwały elektryczne zespoły trakcyjne. Jednak ze względu na słaby patronat i plany zastąpienia go metrem linia kolejowa została zamknięta we wrześniu 2016 r., Aby ułatwić budowę nowych linii. Pozostała infrastruktura została zdemontowana na początku 2020 roku, aby zrobić miejsce na modernizację dróg.

Dwie nowe linie metra w Kalkucie mają łączyć się z lotniskiem: jedna z Noapara (linia metra Kalkuta 4), a druga z Nowego Garia (linia metra Kalkuta 6). Obie linie zbiegną się na stacji metra Biman Bandar. Amerykańska firma zajmująca się planowaniem lotnictwa opracowała plan futurystycznego multimodalnego węzła transportowego na lotnisku w Kalkucie, wzorowany na podobnych projektach na europejskich lotniskach.

Wypadki i incydenty

• 2 maja 1953: BOAC Flight 783 de Havilland Comet lecący do Delhi rozbił się po starcie z lotniska w Kalkucie, w wyniku czego zginęło 43 osób. Części samolotu zostały znalezione na obszarze ośmiu mil kwadratowych, w pobliżu Jugalgari, wioski położonej około 25 mil na północny zachód od Kalkuty, co sugeruje rozpad przed uderzeniem w ziemię.
• 12 czerwca 1968: A Pan -Am Flight (N798PA, nazwany Clipper Caribbean) Boeing 707-321C uderzył w drzewo 1128 m przed pasem startowym podczas nocnego podejścia z widocznością w deszczu. Samolot następnie rozbił się i zapalił. Kadłub pozostał w większości nienaruszony, chociaż podwozie samolotu urwało się. Spośród 10 członków załogi i 53 pasażerów na pokładzie, 1 członek załogi i 5 pasażerów odniosło śmiertelne obrażenia w wyniku pożaru.
• W grudniu 2015 roku autobus pasażerski Jet Airways rozbił się w stacjonarnym samolocie ATR Air India, uszkadzając silnik tego ostatniego. W chwili zdarzenia na pokładzie nie było ludzi. Kierowca autobusu spał za kołami, kiedy staranował swój pojazd na samolot o wartości 400 crore (56 milionów dolarów). Pojazdy zostały rozdzielone pięć dni później, 27 grudnia 2015 r.