Smederevo

Smederevo (serbska cyrylica: Смедерево, wymawiane (słuchaj)) to miasto i centrum administracyjne okręgu Podunavlje we wschodniej Serbii. Znajduje się na prawym brzegu Dunaju, około 45 kilometrów (28 mil) w dół rzeki od stolicy Serbii, Belgradu.

Według spisu ludności z 2011 roku, miasto liczy 64 105 mieszkańców i 108 209 mieszkańców. mieszka na jej terenie administracyjnym.

Jego historia sięga I wieku pne, po podboju Cesarstwa Rzymskiego, kiedy istniała osada o nazwie Vinceia . Współczesne miasto ma swoje korzenie w późnym średniowieczu, kiedy było stolicą (1430–39 i 1444–59) ostatniego niezależnego państwa serbskiego przed podbojem osmańskim.

Mówi się, że Smederevo jest miasto żelaza (serbski: gvožđe ) i winogron ( grožđe ).

Spis treści

• 1 Imiona
• 2 Herb
• 3 Historia
  • 3.1 Wczesne
  • 3.2 Średniowiecze
  • 3.3 Sanjak z Smederevo
  • 3.4 Nowoczesne
• 4 osiedla
• 5 gospodarka
• 6 transport
• 7 turystyka
• 8 Demografia
• 9 Miast bliźniaczych
• 10 Zobacz także
• 11 Źródła
• 12 Źródła
• 13 Linki zewnętrzne

• 3.1 Wczesne
• 3.2 Średniowiecze
• 3.3 Sanjak z Smederevo
• 3.4 Nowoczesne

Nazwy

W języku serbskim miasto jest znane jako Smederevo (Смедерево), po łacinie, włosku, rumuńsku i grecku jako Semendria , w języku węgierskim jako Szendrő lub Vég-Szendrő , w języku tureckim jako Semendire .

Nazwa Smederevo została po raz pierwszy odnotowana w Karcie cesarza bizantyjskiego Bazylego II z 1019 r., w części związanej z eparchią Braničevo (sufragańska diecezja archidiecezji ochrydzkiej). Inna pisemna wzmianka znajduje się w Karcie księcia Serbii Lazara z 1381 r., Na mocy której przekazał on klasztor Ravanica oraz wsie i posiadłości `` Wielkiemu Bogosawowi z gminą i dziedzictwem ''.

Łacina -Włoszka nazwa występuje również w Belogradum et Semendria i Belgrado e Semendria, dwóch krótkich dwudziestowiecznych synonimach łacińskiego biskupstwa tytularnego Belgradu, który został zniesiony w 1948 roku na rzecz mieszkalnej archidiecezji łacińskiej Belgradu (Belgrad) i „nowo” ustanowione biskupstwo tytularne Alba marittima.

Herb

W herbie Smederevo zastosowano dwa odcienie niebieskiego, które odbiegają od zasad heraldycznych (tylko jeden odcień każdego koloru , w przeciwieństwie do nich). Nad tarczą znajduje się także sztabka z rokiem 1430. Emblemat to sześć białych krążków ułożonych w układzie 3 + 2 + 1, które reprezentują winogrona, twierdzę Smederevo, ciemnoniebieskie i białe poziome linie (reprezentujące Dunaj).

Historia

Wczesne

W 7. tysiącleciu pne kultura Starčevo istniała przez tysiąclecia, a jej następcą była kultura Vinča, która rozwijała się w tym regionie w VI tysiącleciu. Plemiona Paleo-Bałkanów Daków i Traków pojawiły się na tym obszarze w II tysiącleciu pne, kiedy Celtic Scordisci najechali Bałkany w III wieku pne

Imperium Rzymskie podbiło Vinceię w 1 wieku pne. Został zorganizowany w Mezji, później Mezji Przełożonej, aw ramach reform administracyjnych Dioklecjana (244–311) był częścią diecezji Mezji, a następnie diecezji Dacji. Było to główne miasto Mezji Superior, w pobliżu zbiegu rzek Margus i Brongus .

Średniowiecze

Współczesne założycielem miasta był serbski despota Đurađ Branković w XV wieku, który w 1430 roku zbudował twierdzę Smederevo jako nową stolicę Serbii. Smederevo było rezydencją rodu Brankovićów i stolicą serbskiego Despotatu od 1430 do 1439 roku, kiedy to zostało podbite przez Imperium Osmańskie po trwającym dwa miesiące oblężeniu.

Sanjak ze Smederevo

W 1444 r., zgodnie z warunkami pokoju Szeged między Królestwem Węgier a Imperium Osmańskim, sułtan zwrócił Smederevo do Đurađ Brankovića, który był sprzymierzony z Johnem Hunyadim. 22 sierpnia 1444 r. Serbski książę spokojnie objął ewakuowane miasto w posiadanie. Kiedy Hunyadi złamał traktat pokojowy, Đurađ Branković pozostał neutralny. Serbia stała się polem bitwy między Królestwem Węgier a Turkami, a wściekły Branković schwytał Hunyadi po jego klęsce w drugiej bitwie o Kosowo w 1448 roku. Hunyadi został na krótko uwięziony w twierdzy Smederevo.

W 1454 Sułtan Mehmed II oblegał Smederevo i zdewastował Serbię. Miasto zostało wyzwolone przez Hunyadi. W 1459 Smederevo zostało ponownie zdobyte przez Turków po śmierci Brankovicia. Miasto stało się turecką twierdzą graniczną i odegrało ważną rolę w wojnach osmańsko-węgierskich do 1526 roku. Ze względu na strategiczne położenie Smederevo było stopniowo odbudowywane i powiększane. Przez długi czas miasto było stolicą Sanjak ze Smederewa.

Jesienią 1476 roku wspólna armia Węgrów i Serbów próbowała zdobyć twierdzę z rąk Osmanów. Zbudowali trzy drewniane kontr-twierdze, ale po miesiącach oblężenia przybył sam sułtan Mehmed II, aby ich przepędzić. Po zaciętych walkach Węgrzy zgodzili się wycofać. W 1494 roku Pál Kinizsi próbował schwytać Smederevo z rąk Osmanów, ale został porażony paraliżem i zmarł. W 1512 r. Jan Zápolya bezskutecznie oblegał miasto.

Nowoczesne

Podczas pierwszego powstania serbskiego w 1806 r. Miasto stało się tymczasową stolicą Serbii, a także siedzibą Praviteljstvujušči sovjet , rząd, na którego czele stoi Dositej Obradović. Pierwsza podstawowa szkoła powstała w 1806 roku. Podczas II wojny światowej miasto zajęły wojska niemieckie, które w twierdzy magazynowały amunicję. 5 czerwca 1941 r. Katastrofalna eksplozja poważnie uszkodziła fortecę, zabijając prawie 2000 mieszkańców.

Po drugiej wojnie światowej Smederevo stało się przemysłowym i kulturalnym centrum dzielnicy Podunavlje. W wyniku ogólnego rozwoju przemysłowego Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii miasto otrzymało poprawę infrastruktury. Ze względu na idealne położenie geograficzne Smederevo, rząd socjalistyczny wspierał budowę dróg, budynków mieszkalnych i dziesiątek fabryk.

Niektóre z najbardziej znanych fabryk zbudowanych i odnowionych w okresie od lat pięćdziesiątych do końca lat osiemdziesiątych XX wieku to Zelvoz (Heroj Srba w okresie SFRJ), odnowiona w 1966 r. Oraz nowa huta stali zbudowana na obrzeżach Smederevo w tym czasie, Sartid (MKS w okresie SFRJ), która całkowicie funkcjonowała w 1971 r.

Osady

Oprócz miasta Smederevo, obszar administracyjny obejmuje następujące 27 miejscowości (w nawiasach liczba ludności według spisu z 2011 roku):

• Badljevica (374)
• Binovac (428)
• Dobri Do (971)
• Drugovac (1566)
• Kolari (1 089)
• Kulič (232)
• Landol (1 141)
• Lipe (3 077)
• Lugavčina (3 078)
• Lunjevac (563)
• Mala Krsna (1552)
• Malo Orašje (994)
• Mihajlovac (2656)
• Osipaonica (3560)
• Pet rijevo (1,451)
• Radinac (5,428)
• Ralja (1,209)
• Šalinac (558)
• Saraorci (2,107)
• Seone (955)
• Skobalj (1614)
• Suvodol (788)
• Udovice (1837)
• Vodanj (1,206)
• Vranovo (2690)
• Vrbovac (1020)
• Vučak (1890)

Gospodarka

Smederevo ma niedawną historię przemysłu ciężkiego i wytwórczego, będącą wynikiem intensywnej industrializacji regionu w latach 50.-60. Wcześniej cały ten region geograficzny koncentrował się na produkcji rolnej.

Miasto jest siedzibą jedynej działającej huty w kraju - Železara Smederevo, wcześniej znanej jako Sartid, która znajduje się na przedmieściach Radinac. Został sprywatyzowany i sprzedany firmie U.S. Steel w 2003 roku za 33 miliony dolarów. W następstwie globalnego kryzysu gospodarczego firma U.S. Steel sprzedała fabrykę rządowi Serbii za symbolicznego 1 dolara, aby uniknąć jej zamknięcia. Zakład został przemianowany na Železara Smederevo i zatrudniał wówczas 5400 pracowników. W 2016 r. Serbskiemu rządowi udało się zawrzeć umowę z chińskim konglomeratem Hesteel Group, który zakupił efektywne aktywa za 46 mln USD.

Fabryka sprzętu AGD „Milan Blagojević” jest drugą co do wielkości firmą branżową w Miasto. Smederevo to także obszar rolniczy, o znacznej produkcji owoców i winorośli. Jednak od lat 90. XX wieku duży kombajn rolniczy „Godomin” znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, a od 2005 r. Prawie nie istnieje. Nazwa miasta pochodzi od nazwy odmiany winorośli Smederevka. Fabryka „Ishrana” jest ważnym dostawcą produktów piekarniczych w północnej i wschodniej Serbii.

Amerykańsko-holenderskie konsorcjum Comico Oil planowało budowę rafinerii ropy naftowej o wartości 250 mln USD w strefie przemysłowej miasta w 2012. Konsorcjum utraciło jednak zezwolenie na budowę rafinerii po tym, jak rok później nie dotrzymało terminów płatności za dzierżawę gruntu.

Od września 2017 roku Smederevo posiada jedną z 14 wolnych stref ekonomicznych utworzonych w Serbia.

Transport

Infrastruktura ruchu rzecznego miasta Smederevo składa się z drogi wodnej Dunaju, starego portu, przystani, nowego portu, terminala dla płynnych ładunków Naftna Industrija Srbije, a także mniejsze pomosty (żwirownie), które znajdują się wzdłuż brzegu w strefie przemysłowej. Port jest zarejestrowany do ruchu międzynarodowego i znajduje się w samym centrum miasta Smederevo.

Posiada zdolności przeładunkowe, które mogą obsłużyć 1,5 miliona ton ładunków rocznie. Do 2019 roku rząd Serbii zainwestował 9,5 mln euro w budowę nowej linii kolejowej na potrzeby portu Smederevo. Ogłoszono również, że od 2020 roku rząd Serbii planuje zainwestować 93 mln euro w budowę nowego terminalu portowego.

Turystyka

Do głównych atrakcji turystycznych miasta należą twierdza Smederevo i willa Obrenović.

W centrum Smederevo rośnie stara morwa biała. Nazywany Karađorđev dud („Morwa Karađorđe”), szacuje się, że ma ponad 300 lat. Chociaż nie ma żadnych źródeł historycznych, które konkretnie to potwierdzają, uważa się, że pod tym drzewem dizdar Muharem Guša, osmański dowódca twierdzy, przekazał klucze do miasta Karađorđe w dniu 8 listopada 1805 r., Po wyzwoleniu miasta podczas pierwszego Powstanie Serbskie. W maju 2018 roku drzewo zostało uznane za pomnik przyrody III kategorii, jako pierwszy „żywy” pomnik w Smederewie. Całość wsparta jest metalowymi rurami, ale istnieje inicjatywa polegająca na tym, że zamiast tego należy zainstalować dwie rzeźby w kształcie męskiej i żeńskiej dłoni.

Demografia

W spisie z 2011 roku administracja miasta liczyła 108 209 mieszkańców, w tym 101 908 Serbów i 2 369 Romów.

Miasta bliźniacze

Smederevo jest miastem partnerskim z:

• Pale, Bośnia i Hercegowina
• Wolos, Grecja
• Tangshan, Chiny
• Herceg Novi, Czarnogóra