Shahe fen

• Książka kucharska: Shahe fen
• Media: Shahe fen

Shahe fen lub he fen to rodzaj szerokiego chińskiego makaronu wytwarzanego z ryżu. Shahe fen jest często smażone z mięsem i / lub warzywami w naczyniu o nazwie chao fen (炒粉; pinyin: chǎo fěn). Podczas gdy chao fen jest transliteracją języka mandaryńskiego, chow fun z języka kantońskiego (patrz główny artykuł o wołowinie fun) to nazwa najczęściej nadawana daniu w chińskich restauracjach Ameryka Północna.

Spis treści

• 1 Nazwy
• 2 Pochodzenie
• 3 rodzaje
• 4 Chao fen
• 5 Zobacz także
• 6 Odnośniki
• 7 Linki zewnętrzne

Nazwy

Podczas gdy shahe fen i he fen to transliteracje oparte na mandaryńskim. Istnieje wiele innych transliteracji opartych na kantońskim, które obejmują ho fun, hofoen (holenderska transliteracja w Surinamie), hor fun , sar hor fun itp. Ponadto shahe fen jest często nazywane synonimem kway teow (粿 條), dosłownie „paski ricecake”, transliteracja oparta na języku chińskim minnańskim, POJ: kóe-tiâu) lub w Mandarynka, guotiao (mandaryński pinyin: guǒtiáo), jak nazwa potrawy zwanej char kway teow .

Jednak shahe fen i kway teow nie są tym samym i technicznie tym samym (to drugie to w zasadzie ricecakes pokrojone w paski), a ludzie z Minnan w generał nadal świadomie rozróżnia w mowie shahe fen i guotiao / kway teow . Hor fun został dopracowany w języku kantońskim i jest cienki i zwężający się jak paski taśmy, z pewnymi porowatymi obszarami, które wchłaniają sos, smak i aromat bulionu lub sosu, w którym jest gotowany, ponieważ zawiera mniej skrobi, która została usunięta w procesie produkcji. W przeciwieństwie do tego guotiao / kuay teow jest gęsty i mniej chłonny oraz zawiera wyższy poziom skrobi i jest bardziej nieprzepuszczalny dla wchłaniających się smaków, dlatego należy go moczyć w naczyniu przez dłuższy czas przygotowanie zwykle na dzień lub dłużej, lub najpierw moczy się w wodzie przez długi czas, zanim zostanie smażone jako char kway teow . Smak, konsystencja, aromat, składniki, długość, grubość, szerokość, styl, gęstość są bardzo różne w przypadku chińskich i azjatyckich podniebień, ale większość obcokrajowców może nie być w stanie od razu zauważyć różnicy.

Guotiao / kway teow ma inne pochodzenie niż shahe fen , z północno-wschodnich zamiast środkowych Chin i jest modyfikacją guo / kway (ricecake) i powstał jako starożytny zakonserwowany ryż jako pasztecik wypełniony skrobią (którego koreańskie paski ryżowe są kolejnym potomkiem, ponieważ został przywieziony jako przepis z Chin do dynastii Choseon kiedy cesarz Chin podczas dynastii Ming przyjął koreańską księżniczkę jako jedną ze swoich konkubin, a przepis ten został podarowany mieszkańcom Choseon jako prezent zaręczynowy dla narodu koreańskiego). W chińskim Hokkien (Fujian) ta wersja guotiao / kway teow była następnie pod wpływem kantońskiego shahe fen z sąsiedniej prowincji Guangdong. Kultura kantońska od XVII wieku była uważana za dominującą kulturę cywilizacji i kultury, bogactwa, nadmiaru i wyrafinowania, dlatego starożytna guotiao / kway teow została zmodyfikowana, aby upodobnić się do standardowego kantońskiego shahe fen / hor fun . Jednak te dwie wersje ( guotiao / kway teow vs. shahe fen / hor fun ) zostały rozpowszechnione w Azji Południowo-Wschodniej i na świecie w inny sposób, dlatego są inaczej prezentowane w różnych potrawach . Dobre chińskie restauracje nie mieszają ani nie mylą tych dwóch, ale bardziej swobodne wersje chińskich dań na wynos często używają ich zamiennie. Oryginalne ricecakes i jego paski (czyli autentyczne guotiao / kway teow ) mają sztywną konsystencję, nawet po ugotowaniu, co sprawia, że ​​są niepopularne wśród współczesnych konsumentów.

Innym podobnym makaronem mylonym przez ludzi z Zachodu jest nee tai mak , który jest jak kombinacja hor fun i bee hoon z makaronem mediolańskim.

W Sabah znany jest również jako da fen (大 粉), co oznacza „szeroki wermiszel”, ze względu na podobieństwo koloru i tekstury do wermiszelu ryżowego.

Te makarony nazywane są guay tiew sen yai (tajski: เส้น ใหญ่, co oznacza „duży makaron ryżowy”) w Tajlandii, kwetiau w Indonezji i pho w Wietnamie jako jego odpowiednik.

Pochodzenie

Shahe fen uważa się, że pochodzi z miasta Shahe (chiński: 沙河; pinyin: Shāhé ; Jyutping: Sa1ho4 * 2 ), obecnie część dystryktu Tianhe w mieście Guangzhou, w południowo-chińskiej prowincji Guangdong, skąd pochodzi ich nazwa. Shahe fen jest typowe dla południowo-chińskiej kuchni, chociaż podobne makarony są również przygotowywane i spożywane w pobliskich krajach Azji Południowo-Wschodniej, takich jak Wietnam, Tajlandia, Kambodża, Filipiny, Malezja, Indonezja i Singapur, z których wszystkie mają pokaźne Chińskie populacje.

Typy

Makaron Shahe fen jest biały, szeroki i nieco śliski. Ich konsystencja jest elastyczna i nieco ciągliwa. Nie zamrażają ani nie wysychają dobrze, dlatego są zazwyczaj (jeśli są dostępne) kupowane w stanie świeżym, w paskach lub arkuszach, które można przyciąć na żądaną szerokość. Tam, gdzie świeży makaron nie jest dostępny, można go kupić w postaci suszonej, w różnych szerokościach.

Shahe fen makaron jest bardzo podobny do wietnamskiego bánh phở makaron, który prawdopodobnie pochodzi od chińskiego odpowiednika. Chociaż makaron phở używany w zupach może mieć różną szerokość, szeroki makaron phở jest również powszechny w potrawach smażonych w mieszaniu. Popularne potrawy tajskie phat si-io i pijany makaron są również przygotowywane z podobnych makaronów.

Chao fen

Shahe fen jest często smażony z mięsem i warzywami w naczyniu o nazwie chao fen (炒粉; pinyin: chǎo fěn). Podczas gdy chao fen to transliteracja języka mandaryńskiego, chow fun z języka kantońskiego to nazwa, do której to danie jest najczęściej określane w chińskich restauracjach w Ameryce Północnej.

• Zabawna karma z wołowiną

Zabawna karma z wołowiną