Sewilla

Sewilla (/ səˈvɪl /; hiszpański: Sewilla , kastylijski hiszpański IPA:, andaluzyjski hiszpański (z yeísmo) (posłuchaj)) jest stolicą i największym miastem hiszpańskiej wspólnoty autonomicznej Andaluzji i prowincji Sewilla. Położona jest w dolnym biegu rzeki Gwadalkiwir, w południowo-zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego.

Sewilla liczy około 690 000 mieszkańców w 2016 r. I około 1,5 miliona mieszkańców metropolii. największe miasto w Andaluzji, czwarte co do wielkości miasto w Hiszpanii i 30 najludniejsza gmina w Unii Europejskiej. Jego stare miasto, o powierzchni 4 kilometrów kwadratowych (2 2), zawiera trzy miejsca wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO: kompleks pałacowy Alcázar, katedrę i Archiwum Generalne Indii. Port w Sewilli, położony około 80 kilometrów (50 mil) od Oceanu Atlantyckiego, jest jedynym portem rzecznym w Hiszpanii. Sewilla doświadcza wysokich temperatur latem, z dziennymi maksimami powyżej 35 ° C (95 ° F) w lipcu i sierpniu.

Sewilla została założona jako rzymskie miasto Hispalis . Stało się znane jako Ishbiliyah po podboju muzułmańskim w 711 r. Podczas panowania muzułmanów w Hiszpanii Sewilla przeszła pod jurysdykcję kalifatu Kordoby, zanim stała się niezależną Taifą Sewilli; później był rządzony przez muzułmańskich Almorawidów i Almohadów, aż w końcu został włączony do chrześcijańskiego Królestwa Kastylii pod rządami Ferdynanda III w 1248 roku. Po odkryciu obu Ameryk Sewilla stała się jednym z ośrodków gospodarczych Imperium Hiszpańskiego, ponieważ jej port handel transoceaniczny i Casa de Contratación (Dom Handlu) dzierżyły swoją moc, otwierając złoty wiek sztuki i literatury. W 1519 roku Ferdynand Magellan wyjechał z Sewilli na pierwsze opłynięcie Ziemi. Zbiegający się z barokowym okresem historii Europy XVII wiek w Sewilli stanowił najwspanialszy rozkwit kultury miasta; następnie rozpoczął się stopniowy upadek gospodarczy i demograficzny, ponieważ zamulenie w Gwadalkiwir zmusiło monopolisty handlowego do przeniesienia się do pobliskiego portu w Kadyksie.

XX wiek w Sewilli był świadkiem udręk hiszpańskiej wojny domowej, decydujących kulturowych kamieni milowych, takich jak Iberoamerykańska Wystawa 1929 i Expo '92, oraz wybór miasta na stolicę Autonomicznej Wspólnoty Andaluzji. ​​

Spis treści

• 1 Nazwa
  • 1.1 Inne nazwy
  • 1.2 Motto
• 2 Historia
  • 2.1 Okresy wczesne
  • 2.2 Era mauretańska
  • 2.3 Rządy kastylijskie
  • 2.4 Złoty wiek
  • 2.5 XVIII wiek
  • 2.6 XIX i XX wiek
  • 2.7 XXI wiek
• 3 Geografia
  • 3.1 Lokalizacja
  • 3.2 Klimat
• 4 Rząd
  • 4.1 Samorząd i administracja miejska
  • 4.2 Stolica regionu i prowincji
  • 4.3 Dzielnice i okolice
• 5 Główne zabytki
  • 5.1 Punkty orientacyjne
  • 5.2 Muzea
  • 5.3 Parki i ogrody
• 6 Kultura
  • 6.1 Teatry
  • 6.2 Festiwale
    • 6.2.1 Bienal de Flamenco
    • 6.2.2 Vel á de Santiago y Santa Ana
    • 6.2.3 Wielki Tydzień w Sewilli
    • 6.2.4 Feria de Abril
    • 6.2.5 Salón Náutico Internacional de Sevilla
  • 6.3 Muzyka
    • 6.3.1 Flamenco
  • 6.4 Gastronomia
• 7 Gospodarka
  • 7.1 Infrastruktura
  • 7.2 Badania i rozwój
• 8 Transport
  • 8.1 Autobus
  • 8.2 Metro
  • 8.3 Tramwaj
  • 8.4 Pociąg
  • 8.5 Rower
  • 8.6 Lotnisko
  • 8.7 Port
  • 8.8 Drogi
  • 8.9 Statystyki transportu publicznego
• 9 Edukacja
• 10 Sport
• 11 Inne zabytki
• 12 Fikcja
• 13 Pisanie o podróżach
• 14 Miast bliźniaczych - miasta partnerskie
• 15 tytułów
• 16 Znane osoby
• 17 Zobacz także
• 18 Odnośniki
• 19 Linki zewnętrzne

• 1.1 Inne nazwy
• 1.2 Motto

• 2.1 Wczesne okresy
• 2.2 Era mauretańska
• 2.3 Rządy kastylijskie
• 2.4 Złoty wiek
• 2.5 XVIII wiek
• 2.6 XIX i XX wiek
• 2.7 XXI wiek

• 3.1 Lokalizacja
• 3.2 Klimat

• 4.1 Samorząd i administracja miejska
• 4.2 Stolica regionu i prowincji
• 4.3 Dzielnice i okolice

• 5.1 Zabytki
• 5.2 Muzea
• 5.3 Parki i ogrody

• 6.1 Teatry
• 6.2 Festiwale
  • 6.2.1 Bienal de Flamenco
  • 6.2.2 Velá de Santiago y Santa Ana
  • 6.2.3 Wielki Tydzień w Sewilli
  • 6.2.4 Feria de Abril
  • 6.2.5 Salón Náutico Internacional de Sevilla
• 6.3 Muzyka
  • 6.3.1 Flamenco
• 6.4 Gastronomia

• 6.2.1 Bienal de Flamenco
• 6.2.2 Velá de Santiago y Santa Ana
• 6.2.3 Wielki Tydzień w Sewilli
• 6.2.4 Feria de Abril
• 6.2.5 Salón Náutico Internacional de Sevilla

• 6.3.1 Flamenco

• 7.1 Infrastruktura
• 7.2 Badania i rozwój

• 8.1 Autobus
• 8.2 Metro
• 8.3 Tramwaj
• 8.4 Pociąg
• 8.5 Rower
• 8.6 Lotnisko
• 8.7 Port
• 8.8 Drogi
• 8.9 Statystyki transportu publicznego

Nazwa

Inne nazwy

Hisbaal to najstarsza nazwa Sewilli. Wydaje się, że pochodzi z fenickiej kolonizacji kultury tarteskiej w południowo-zachodniej Iberii i odnosi się do boga Baala. Według Manuela Pellicera Catalána starożytna nazwa brzmiała Spal i oznaczała „nizinę” w języku fenickim (pokrewnym hebrajskiemu Shfela i arabskiemu Asfal أسفل). W czasach rzymskich nazwa była łacińska jako Hispal , a później jako Hispalis . Po inwazji Umajjadów nazwa ta pozostała w użyciu wśród Mozarabów, została zaadaptowana na arabski jako Išbīliya (إشبيلية): ponieważ / p / foneme nie istnieje w języku arabskim, zostało zastąpione przez / b / ; łaciński przyrostek nazwy miejsca -is został arabizowany jako -iya , a a / æ / zamieniono na ī / iː / ze względu na zjawisko fonetyczne zwane imāla.

W międzyczasie oficjalna nazwa miasta została zmieniona na Ḥimṣ al-Andalus (حمص الأندلس), w odniesieniu do miasta Homs we współczesnej Syrii, do którego Sewilli przydzielono podczas podboju Umajjadów; „Ḥimṣ al-Andalus” pozostawało zwyczajową i serdeczną nazwą miasta przez cały okres w całym muzułmańskim świecie arabskim, o której mowa na przykład w encyklopedii Yaqut al-Hamawi lub w książce Abu al-Baqa ar-Rundi Ritha 'al-Andalus .

Miasto jest czasami określane jako „Perła Andaluzji”.

Mieszkańcy miasta są znani jako sevillanos (forma żeńska: sevillanas ) lub hispalenses , po rzymskiej nazwie miasta.

Motto

NO8DO to oficjalne motto Sewilli, powszechnie uważane za rebus oznaczający hiszpańskie słowo No me ha dejado , czyli „Ona mnie nie opuściła”. Fraza, wymawiana z synalepha jako no-madeja-do, zapisana jest w postaci ósemki w środku, oznaczającej słowo madeja „motek”. Legenda głosi, że tytuł ten nadał król Alfonso X, który mieszkał w miejskim Alcázar i był wspierany przez mieszkańców, gdy jego syn, późniejszy Sancho IV z Kastylii, próbował przejąć od niego tron.

Godło znajduje się na miejskiej fladze Sewilli i na obiektach miejskich, takich jak pokrywy włazów i grób Krzysztofa Kolumba w katedrze.

Historia

Sewilla ma około 2200 lat. Wraz z rozwojem różnych cywilizacji, miasto zyskało odrębną osobowość oraz duże i dobrze zachowane centrum historyczne.

Wczesne okresy

Mitologiczny założyciel Miasto to Herkules (Herakles), powszechnie utożsamiany z fenickim bogiem Melkartem, o którym mit mówi, że przepłynął przez Cieśninę Gibraltarską do Atlantyku i założył punkty handlowe w obecnych miejscach Kadyksu i Sewilli. Pierwotne centrum miasta, w sąsiedztwie dzisiejszej ulicy Cuesta del Rosario, pochodzi z VIII wieku pne, kiedy Sewilla znajdowała się na wyspie w Gwadalkiwir. Wykopaliska archeologiczne w 1999 r. Wykazały antropiczne pozostałości pod północną ścianą Real Alcázar z VIII – VII wieku pne. Miasto zostało nazwane Hisbaal przez Fenicjan i przez Tartessów, rdzennych mieszkańców Tartessos z okresu przedrzymskiego, którzy kontrolowali wówczas Dolinę Gwadalkiwir.

Miasto było znane od czasów rzymskich jako Hispal , a później jako Hispalis . Hispalis rozwinęło się w jedno z wielkich centrów handlowych i przemysłowych Hispanii, podczas gdy pobliskie rzymskie miasto Italica (dzisiejsze Santiponce, miejsce narodzin rzymskich cesarzy Trajana i Hadriana) pozostało typowo rzymskim miastem mieszkalnym. Można tam zobaczyć rzymskie pozostałości archeologiczne na dużą skalę, a także w pobliskim mieście Carmona.

Istniejące rzymskie elementy w samej Sewilli obejmują pozostałości odsłonięte in situ w podziemnym antykwarium budynku Metropol Parasol, pozostałości akweduktu, trzech filarów świątyni przy ulicy Mármoles , kolumn La Alameda de Hércules i pozostałości na placu Patio de Banderas w pobliżu katedry w Sewilli. Mury otaczające miasto zostały pierwotnie zbudowane za panowania Juliusza Cezara, ale ich obecny przebieg i projekt były wynikiem odbudowy mauretańskiej.

Pod rządami Rzymu następowały kolejne podboje rzymskiej prowincji Hispania Baetica przez germańskich Wandalów, Swebów i Wizygotów w V i VI wieku.

Era mauretańska

Sewilla została zajęta przez Maurów podczas podboju Hispalis w 712. Była stolicą królów kalifatu Umajjadów, najpierw dynastii Almorawidów i po dynastii Almohadów (od arabskiego al-Muwahhidun, czyli „monoteiści” lub „unitarianie”), od VIII do XIII wieku .

Mauretańskie wpływy miejskie trwały nadal i są obecne we współczesnej Sewilli, na przykład w zwyczaju ozdabiania roślin i małych fontann na dziedzińcach domów. Jednak większość budynków o estetyce mauretańskiej faktycznie należy do stylu muzułmańskiego Mudéjar, opracowanego pod rządami chrześcijańskimi i inspirowanego stylem arabskim. Oryginalne mauretańskie budynki to Patio del Yeso w Alcázar, mury miejskie i główna część Giraldy, dzwonnicy katedry w Sewilli.

Rządy kastylijskie

W 1247 roku chrześcijański król Kastylii i León, Ferdynand III, rozpoczął podbój Andaluzji. Po podbiciu Jaén i Kordoby, oblegał Sewillę, zdobywając dwie pobliskie wioski, Carmona Lora del Rio i Alcalá del Rio. Oblężenie trwało piętnaście miesięcy. Decydująca akcja miała miejsce w maju 1248 r., Kiedy Ramón Bonifaz popłynął w górę Gwadalkiwir i odciął most Triana, który służył do zaopatrywania miasta w farmy Aljarafe. Miasto skapitulowało 23 listopada 1248 roku.

Rozwój miasta trwał po podboju Kastylii w 1248 roku. Wzniesiono budynki publiczne, w tym kościoły - wiele z nich zbudowano w stylu mudéjar i gotyku style - takie jak katedra w Sewilli, zbudowana w XV wieku z architekturą gotycką. Inne budowle mauretańskie zostały przekształcone w budowle katolickie, jak to było w zwyczaju Kościoła katolickiego podczas rekonkwistów. Na przykład Torre del Oro - niegdyś ważna mauretańska strażnica morska wzdłuż Gwadalkiwiru - została przekształcona w katedrę w 1271 r. Pałac Maurów stał się kastylijską rezydencją królewską, a za rządów Pedro I był zastąpiony przez Alcázar (górne poziomy są nadal używane przez hiszpańską rodzinę królewską jako oficjalna rezydencja Sewilli).

Po pogromie w 1391 roku, który prawdopodobnie został zainicjowany przez archidiakona Ferranta Martíneza, wszystkie synagogi w Sewilli zostały zamienione na kościoły (przemianowane na Santa María la Blanca, San Bartolomé, Santa Cruz i Convento Madre de Dios). Teren i sklepy dzielnicy żydowskiej (które znajdowały się w dzisiejszym Barrio Santa Cruz) zostały przejęte przez kościół. Wielu zginęło podczas pogromu, chociaż większość została zmuszona do nawrócenia.

Pierwszy trybunał hiszpańskiej inkwizycji został ustanowiony w Sewilli w 1478 roku. Jego głównym zadaniem było upewnienie się, że wszyscy nominalni chrześcijanie naprawdę zachowują się jak chrześcijanie i nie uprawiać tego, co judaizm mógłby w tajemnicy. Początkowo działalność Inkwizycji ograniczała się do diecezji Sewilli i Kordoby, gdzie Alonso de Ojeda wykrył aktywność konwertytów. Pierwsze Auto de Fé odbyło się w Sewilli 6 lutego 1481 roku, kiedy to spalono żywcem sześć osób. Sam Alonso de Ojeda wygłosił kazanie. Inkwizycja szybko się rozrosła. Plaza de San Francisco był miejscem „autos de fé”. Do 1492 roku trybunały istniały w ośmiu kastylijskich miastach: Ávila, Córdoba, Jaén, Medina del Campo, Segovia, Sigüenza, Toledo i Valladolid; a dekretem z Alhambry wszyscy Żydzi zostali zmuszeni do przejścia na katolicyzm lub wygnania (wygnania) z Hiszpanii.

Złoty Wiek

Po wyprawie Krzysztofa Kolumba w 1492 roku do Nowego Świata ( z portu Palos de la Frontera), wyniki jego roszczenia terytorium i handlu dla Korony Kastylii (wkrótce Hiszpanii) w Indiach Zachodnich zaczęły przynosić korzyści miastu, ponieważ wszystkie towary importowane z Nowego Świata musiały przechodzą przez Casa de Contratación, zanim zostaną rozprowadzone w pozostałej części Hiszpanii. W przeciwieństwie do innych portów, dotarcie do portu w Sewilli wymagało przepłynięcia około 80 kilometrów (50 mil) w górę rzeki Gwadalkiwir, która od średniowiecza była silnie broniona przez fortyfikacje. To sprawiło, że Sewilla była najlepiej bronionym portem, do którego trafiały bogactwa transportowane z obu Ameryk. W Sewilli rozpoczął się „złoty wiek rozwoju”, ponieważ był to jedyny port, któremu przyznano monopol królewski na handel z rosnącymi koloniami hiszpańskimi w obu Amerykach i napływem bogactw z nich. Ponieważ tylko żaglowce wypływające z i powracające do portu śródlądowego w Sewilli mogły handlować z Amerykami hiszpańskimi, kupcy z Europy i innych ośrodków handlowych musieli udawać się do Sewilli, aby nabyć towary handlowe z Nowego Świata. Populacja miasta wzrosła do ponad stu tysięcy osób.

Pod koniec XVI wieku monopol został złamany, a port w Kadyksie został również autoryzowany jako port handlowy. Przez cały XVII wiek handel kolonialny spadał. Hiszpańskie kolonie amerykańskie ulepszyły produkcję podstawowych towarów, zmniejszając potrzebę importu. Do tych zmartwień dołączyło zamulenie rzeki Gwadalkiwir w latach dwudziestych XVII wieku, co utrudniło korzystanie z portów Sewilli i zaprzestało żeglugi w górę rzeki. Wielka zaraza w Sewilli w 1649 r., Zaostrzona przez nadmierne zalanie Gwadalkiwiru, zmniejszyła populację o prawie połowę i nie powróciła do początku XIX wieku. W XVIII wieku międzynarodowe znaczenie Sewilli malało. Po zamuleniu portu nad rzeką Gwadalkiwir, żegluga w górę rzeki ustała, a miasto popadło w relatywny upadek gospodarczy.

Pisarz Miguel de Cervantes mieszkał głównie w Sewilli między 1596 a 1600 rokiem. Z powodu problemów finansowych, Cervantes pracował jako dostawca dla hiszpańskiej Armady, a później jako poborca ​​podatkowy. W 1597 r. Rozbieżności w jego sprawozdaniach z trzech poprzednich lat spowodowały, że na krótki czas trafił do królewskiego więzienia w Sewilli. Jego opowiadanie Rinconete y Cortadillo , od XIX wieku jedno z jego najczęściej czytanych utworów, zawiera wiele opisów społeczeństwa Sewilli; przedstawia dwóch młodych włóczęgów, którzy przybywają do Sewilli, przyciągnięci bogactwem i nieporządkiem, jakie XVI-wieczny handel z Amerykami przyniósł miastu.

XVIII wiek

W XVIII wieku wieku Karol III Hiszpanii promował przemysł Sewilli. Budowa Real Fábrica de Tabacos (Królewska Fabryka Tytoniu) rozpoczęła się w 1728 roku, z rozbudową w ciągu następnych 30 lat. Był to drugi co do wielkości budynek w Hiszpanii, po królewskiej rezydencji El Escorial. Od lat pięćdziesiątych XX wieku jest siedzibą rektoratu (administracji) Uniwersytetu w Sewilli, a także jego wydziałów prawa, filologii (język / litery), geografii i historii.

Więcej oper została osadzona w Sewilli niż w jakimkolwiek innym mieście w Europie. W 2012 roku badanie ekspertów wykazało, że całkowita liczba oper, których akcja rozgrywa się w Sewilli to 153. Wśród kompozytorów, którzy zakochali się w tym mieście, są Beethoven ( Fidelio ), Mozart ( The Marriage of Figaro i Don Giovanni ), Rossini ( Cyrulik sewilski ), Donizetti ( Ulubiony ) i Bizet ( Carmen ) .

Pierwszą gazetą w Hiszpanii poza Madrytem była Sewilla Hebdomario útil de Seville , która rozpoczęła się w 1758 roku.

XIX i XX wiek

Między W latach 1825 i 1833 Melchor Cano działał jako główny architekt w Sewilli; większość polityki urbanistycznej i zmian architektonicznych miasta została wykonana przez niego i jego współpracownika Jose Manuela Arjona y Cuba.

Architektura przemysłowa, która przetrwała do dziś z pierwszej połowy XIX wieku, obejmuje fabrykę ceramiki zainstalowaną w klasztor kartuzów w La Cartuja w 1841 r. przez rodzinę Pickmanów, a obecnie siedziba El Centro Andaluz de Arte Contemporáneo (CAAC), które zarządza zbiorami Museo de Arte Contemporáneo de Sevilla. Mieści się tam również plebania UNIA.

W latach, w których królowa Izabela II rządziła bezpośrednio, około 1843–1868, burżuazja sewilii zainwestowała w boom budowlany nie mający sobie równych w historii miasta. Most Isabel II, lepiej znany jako most Triana, pochodzi z tego okresu; W gminie rozszerzono oświetlenie uliczne i wybrukowano również większość ulic.

W drugiej połowie XIX wieku Sewilla rozpoczęła rozbudowę wspieraną budową kolei i wyburzeniem części starożytnych murów, dzięki czemu przestrzeń miejska miasta rosła w kierunku wschodnim i południowym. Firma Sevillana de Electricidad została utworzona w 1894 roku, aby zapewnić energię elektryczną w całej gminie, aw 1901 roku otwarto dworzec kolejowy Plaza de Armas .

Muzeum Sztuk Pięknych (Museo de Bellas Artes de Sevilla) zostało otwarte w 1904 roku.

W 1929 roku w mieście odbyła się Ibero-American Exposition, która przyspieszyła południową ekspansję miasta i stworzył nowe przestrzenie publiczne, takie jak Plaza de España i Park Marii Luizy. Niedługo przed otwarciem hiszpański rząd rozpoczął modernizację miasta, aby przygotować się na spodziewane tłumy, budując nowe hotele i poszerzając średniowieczne ulice, aby umożliwić ruch samochodów.

Sewilla bardzo upadła. szybko na początku hiszpańskiej wojny domowej w 1936 roku. Generał Queipo de Llano dokonał zamachu stanu w mieście, szybko zdobywając centrum miasta. Radio Sewilla przeciwstawiło się powstaniu i wezwało chłopów do miasta po broń, podczas gdy grupy robotnicze ustanowiły barykady. Następnie Queipo przeniósł się, by przechwycić Radio Sewilla, którego używał do nadawania propagandy w imieniu sił frankistowskich. Po początkowym przejęciu miasta opór trwał jakiś czas wśród mieszkańców dzielnic robotniczych, aż doszło do serii zaciekłych represji.

Pod rządami Francisco Franco Hiszpania była oficjalnie neutralna podczas II wojny światowej. (chociaż współpracowała z mocarstwami Osi) i podobnie jak reszta kraju, Sewilla pozostawała w dużej mierze gospodarczo i kulturowo odizolowana od świata zewnętrznego. W 1953 roku otwarto stocznię w Sewilli, zatrudniając ostatecznie ponad 2000 pracowników w latach 70. Przed wprowadzeniem regulacji dotyczących terenów podmokłych w dorzeczu Gwadalkiwir Sewilla była regularnie nawiedzana przez silne powodzie; być może najgorsze były powodzie, które miały miejsce w listopadzie 1961 r., kiedy rzeka Tamarguillo, dopływ Gwadalkiwir, wylała się w wyniku ogromnej ulewy, w wyniku czego Sewilla została ogłoszona strefą katastrofy.

Związki zawodowe w Sewilli rozpoczęły się w latach sześćdziesiątych XX wieku wraz z podziemną działalnością organizacyjną Komisji Robotniczych lub Comisiones Obreras (CCOO) w fabrykach takich jak Hytasa, stocznie Astilleros, Hispano Aviación itp. Kilku przywódców ruchu zostało uwięzionych w listopadzie 1973 roku. 3. 3 kwietnia 1979 r. W Hiszpanii odbyły się pierwsze demokratyczne wybory samorządowe po upadku dyktatury Franco; W Sewilli wybrano radnych reprezentujących cztery różne partie polityczne. 5 listopada 1982 r. Papież Jan Paweł II przybył do Sewilli, aby odprawić Mszę św. Przed ponad pół milionem ludzi na terenach targowych. Ponownie odwiedził miasto 13 czerwca 1993 r. Na Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym.

W 1992 roku, zbiegając się z pięćsetną rocznicą odkrycia obu Ameryk, przez sześć miesięcy w Sewilli odbywała się Wystawa Powszechna, podczas której lokalna sieć komunikacyjna i infrastruktura miejska zostały znacznie ulepszone w ramach planu PGOU z 1987 roku. burmistrz Manuel del Valle: ukończono obwodnicę SE-30 wokół miasta i zbudowano nowe autostrady; nowy dworzec kolejowy Sewilla-Santa Justa został otwarty w 1991 roku, podczas gdy hiszpański system kolei dużych prędkości, Alta Velocidad Española (AVE), zaczął funkcjonować między Madrytem a Sewillą. Lotnisko w Sewilli zostało rozbudowane o nowy budynek terminalu zaprojektowany przez architekta Rafaela Moneo i wprowadzono wiele innych ulepszeń. Z tej okazji zbudowano również most Alamillo i most Centenario, oba przecinające Gwadalkiwir. Część instalacji, które pozostały na miejscu po ekspozycji, przekształcono w Park Naukowo-Technologiczny Cartuja 93.

XXI wiek

W 2004 roku projekt Metropol Parasol, powszechnie znany jako Las Setas ( The Mushrooms ), ze względu na wygląd konstrukcji, został uruchomiony w celu rewitalizacji Plaza de la Encarnación, który przez lata był używany jako parking i był postrzegany jako martwe miejsce pomiędzy bardziej popularnymi miejscowościami turystycznymi w mieście. Metropol Parasol został ukończony w marcu 2011 r., Kosztując łącznie nieco ponad 102 miliony euro, czyli ponad dwukrotnie więcej niż pierwotnie planowano. Zbudowany ze skrzyżowanych drewnianych belek Las Setas jest uważany za największą konstrukcję drewnianą na świecie.

Geografia

Lokalizacja

Sewilla ma powierzchnię 141 km2 (54 2), zgodnie z National Topographic Map (Mapa Topográfico Nacional) z serii Instituto Geográfico Nacional - Centro Nacional de Información Geográfica , krajowa cywilna organizacja badawcza (strony 984, 985 i 1002). Miasto położone jest w żyznej dolinie rzeki Gwadalkiwir. Średnia wysokość nad poziomem morza wynosi 7 metrów (23 stopy). Większość miasta znajduje się po wschodniej stronie rzeki, podczas gdy Triana, La Cartuja i Los Remedios znajdują się po zachodniej stronie. Region Aljarafe leży dalej na zachód i jest uważany za część obszaru metropolitalnego. Miasto ma granice na północy z La Rinconada, La Algaba i Santiponce; na wschodzie z Alcalá de Guadaira; na południu z Dos Hermanas i Gelves, a na zachodzie z San Juan de Aznalfarache, Tomares i Camas.

Sewilla leży na tym samym równoleżniku, co San Jose w środkowej Kalifornii na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. São Miguel, główna wyspa archipelagu Azorów, leży na tej samej szerokości geograficznej. Dalej na wschód od Sewilli w basenie Morza Śródziemnego, leży na tej samej szerokości geograficznej co Katania na Sycylii we Włoszech i na południe od Aten, stolicy Grecji. Poza tym znajduje się na tym samym równoleżniku, co stolica Korei Południowej, Seul. Sewilla jest położona w głębi lądu, niedaleko andaluzyjskiego wybrzeża, ale nadal charakteryzuje się znacznie bardziej kontynentalnym klimatem niż najbliższe miasta portowe, Kadyks i Huelva. Odległość od morza sprawia, że ​​lata w Sewilli są znacznie cieplejsze niż wzdłuż wybrzeża.

Klimat

Sewilla ma klimat śródziemnomorski (klasyfikacja klimatu Köppena Csa ), charakteryzuje się bardzo gorącym, suchym latem i łagodną zimą z umiarkowanymi opadami deszczu. Podobnie jak w większości klimatów śródziemnomorskich, Sewilla jest bardziej sucha latem i wilgotniejsza zimą. Średnia roczna temperatura wynosi 25,4 ° C (78 ° F) w dzień i 13 ° C (55 ° F) w nocy. Lato jest dominującym sezonem i trwa od maja do października, ten ostatni mimo słabnącego światła dziennego i położenia w głębi lądu.

Sewilla ma średnią roczną 19,2 ° C (67 ° F), co czyni ją najcieplejszą miasto w Europie kontynentalnej. Po mieście Córdoba (również w Andaluzji), Sewilla ma najgorętsze lato w kontynentalnej Europie spośród wszystkich miast o populacji powyżej 100 000 osób, ze średnimi dziennymi maksimami w lipcu wynoszącymi 36,0 ° C (97 ° F). Średnie dzienne najniższe wartości w lipcu wynoszą 20,3 ° C (69 ° F), a każdego roku temperatura kilkakrotnie przekracza 40 ° C (104 ° F). Najzimniejsze ekstremalne temperatury - 5,5 ° C (22 ° F) zostały zarejestrowane przez stację meteorologiczną na lotnisku w Sewilli w dniu 12 lutego 1956 r. Historyczny rekord (sporny) 50,0 ° C (122 ° F) odnotowano 4 sierpnia 1881 r. , zgodnie z usługą satelitarną i informacyjną NOAA. Według stacji meteorologicznej (83910 LEZL) zlokalizowanej w południowej części lotniska w Sewilli, w pobliżu opuszczonego lotniska w Sewilli, w dniu 1 sierpnia podczas fali upałów w 2003 r. Odnotowano nieakredytowany rekord w wysokości 47,2 ° C (117 ° F). strefa wojskowa. Ta temperatura byłaby jedną z najwyższych, jakie kiedykolwiek odnotowano w Hiszpanii.

Średni czas nasłonecznienia w Sewilli wynosi około 3000 rocznie. Opady śniegu są praktycznie nieznane, a ostatnie znaczące opady śniegu miały miejsce w 1954 r. Od 1500 r. Odnotowano / zgłoszono tylko 10 opadów śniegu w Sewilli. W XX wieku w Sewilli odnotowano zaledwie 2 opady śniegu, z których ostatni miał miejsce 2 lutego 1954 r.

• Zimy są łagodne: styczeń jest najchłodniejszym miesiącem, ze średnią maksymalną temperaturą 16,0 ° C (61 ° F) i minimum 5,7 ° C (42 ° F).
• Opady wahają się od 500 do 600 mm (19,7 do 23,6 cala) rocznie, z częstymi ulewnymi deszczami. Grudzień jest najbardziej mokrym miesiącem, ze średnią opadów 99 milimetrów (3,9 cala). Średnio pada 50,5 dnia.

Rząd

Samorząd i administracja miejska

Sewilla to gmina, podstawowy szczebel samorządu lokalnego w Hiszpanii. Ayuntamiento to organ odpowiedzialny za samorząd miejski i administrację. Zgromadzenie plenarne ayuntamiento składa się z 31 wybranych radnych miejskich, którzy z kolei zatrudniają burmistrza. Ostatnie wybory samorządowe odbyły się 26 maja 2019 r. Obecnym burmistrzem jest Juan Espadas (Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza), który pełni tę funkcję od 2015 r.

Stolica regionu i prowincji

Sewilla jest stolicą wspólnoty autonomicznej Andaluzji, zgodnie z art. 4 Statutu Autonomii Andaluzji z 2007 r., A także jest stolicą prowincji Sewilla. Historyczny budynek Pałacu San Telmo jest obecnie siedzibą prezydencji Autonomicznego Rządu Andaluzji. Siedziba administracyjna znajduje się w Torre Triana, w La Cartuja. Hospital de las Cinco Llagas (dosłownie „Szpital Pięciu Świętych Ran”) jest obecną siedzibą Parlamentu Andaluzji. ​​

Dzielnice i dzielnice

Administracja miejska jest zdecentralizowana na 11 dzielnic, dalej podzielonych na 108 dzielnic.

• Casco Antiguo
• Distrito Sur
• Triana
• Macarena
• Nervión
• Los Remedios
• Este-Alcosa-Torreblanca
• Cerro-Amate
• Bellavista-La Palmera
• San Pablo-Santa Justa

Główne atrakcje

Sewilla to duże centrum turystyczne w Hiszpanii. W 2018 roku w obiekcie turystycznym zatrzymało się ponad 2,5 miliona podróżnych i turystów, co plasowało je na trzecim miejscu w Hiszpanii po Madrycie i Barcelonie. Miasto ma ogólnie niski poziom sezonowości, więc turyści są tu przez cały rok. W mieście jest wiele zabytków, muzeów, parków, ogrodów i innych atrakcji turystycznych, więc każdy znajdzie coś dla siebie.

Alcázar, katedra i Archivo General de Indias (General Archive of the Indies) to miejsca światowego dziedzictwa UNESCO.

Zabytki

Katedra Najświętszej Marii Panny została zbudowana w latach 1401-1519 po na dawnym miejscu miejskiego meczetu. Jest to jedna z największych katedr średniowiecznych i gotyckich, zarówno pod względem powierzchni, jak i objętości. Wnętrze jest najdłuższą nawą w Hiszpanii i jest bogato zdobione, z dużą ilością złota widocznego. La Giralda to wieża połączona z katedrą, pochodząca z XII wieku. Pierwotnie został zbudowany jako część meczetu, kiedy Maurowie rządzili w Hiszpanii, a później został dodany przez chrześcijan. Dzisiejsi turyści mogą wspiąć się na wieżę, wchodząc po szeregu ramp, z których wcześniej korzystali urzędnicy, którzy wjeżdżali na konie na szczyt wieży. Ogólna konstrukcja wieży jest zgodna z metodami budowy rzymskich latarni morskich, na przykład z Wieżą Herkulesa (około II wieku n.e.) zbudowaną na północno-zachodnim wybrzeżu Hiszpanii. Nazwa La Giralda pochodzi od wiatrowskazu przymocowanego do samej góry, ponieważ „gira” oznacza „obracając się” w języku hiszpańskim.

Alcázar zwrócony w stronę katedry był rozwinięty z poprzedniego pałacu mauretańskiego, który został rozwinięty z zakładu Wizygotów, który sam został rozwinięty z istniejącej konstrukcji rzymskiej. Przebudowę rozpoczęto w 1181 roku i kontynuowano przez ponad 500 lat, głównie w stylu mudejar, ale także w stylu renesansowym. Program telewizyjny Game of Thrones nakręcił wiele scen w tym miejscu.

Torre del Oro została zbudowana jako wieża strażnicza i bariera obronna na rzece. Rzeka służyła jako środek obrony. Łańcuch został przeciągnięty przez wodę od podstawy wieży, aby zapobiec wpływaniu łodzi do portu rzecznego.

Ratusz został zbudowany w XVI wieku w stylu płaskowyżu przez mistrza architekta Diego de Riaño. Fasada Plaza Nueva została zbudowana w XIX wieku w stylu neoklasycystycznym.

Palacio de San Telmo, dawniej Uniwersytet Żeglarzy, a później Seminarium Duchowne, jest obecnie siedzibą Rządu Autonomicznego Andaluzji. Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych budynków architektury barokowej, głównie dzięki światowej sławy churrigueresque głównej fasadzie i imponującej kaplicy.

Royal Tobacco Factory mieści się w miejscu, w którym znajdowała się pierwsza fabryka tytoniu w Europie, rozległy XVIII-wieczny budynek w stylu barokowym, będący rzekomą inspiracją dla opery Carmen .

Metropol Parasol na placu La Encarnación to największa drewniana konstrukcja na świecie. Monumentalny budynek przypominający parasol, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Jürgena Mayera, ukończony w 2011 roku. W tej nowoczesnej konstrukcji architektonicznej znajduje się centralny rynek i podziemny kompleks archeologiczny. Dach tarasu to punkt widokowy miasta.

Archiwum Generalne Indii to repozytorium niezwykle cennych dokumentów archiwalnych ilustrujących historię Imperium Hiszpańskiego w obu Amerykach i na Filipinach. Sam budynek, niezwykle spokojny i włoski przykład hiszpańskiej architektury renesansowej, został zaprojektowany przez Juana de Herrera.

Plaza de España w Parque de María Luisa (Park María Luisa) został zbudowany przez architekta Aníbala Gonzáleza na potrzeby Exposición Ibero-Americana w 1929 roku. Jest to wybitny przykład regionalistycznej architektury odrodzenia, dziwacznej i wzniosłej mieszanki różnych stylów historycznych, takich jak Art Deco, i bogato zdobionej typowymi glazurowanymi płytkami.

Istnieje kilka elementów mauretańskich, z których niektóre obejmują pozostałości dawnych ważnych meczetów w Sewilli, które obecnie znajdują się w kościołach w mieście, także w muzeach.

Okolica Triana , położona na zachodnim brzegu rzeki Gwadalkiwir, odegrała ważną rolę w historii miasta i samo w sobie stanowi ośrodek ludowy, monumentalny i kulturalny.

Z drugiej strony, dzielnica La Macarena znajduje się po północnej stronie centrum miasta. Zawiera ważne zabytki i budynki sakralne, takie jak Muzeum i kościół katolicki La Macarena lub Hospital de las Cinco Llagas .

Muzea

Najważniejszą kolekcją dzieł sztuki w Sewilli jest Muzeum Sztuk Pięknych w Sewilli. Został założony w 1835 roku w dawnym klasztorze La Merced . Zawiera wiele arcydzieł Murilla, Pacheco, Zurbarána, Valdésa Leala i innych mistrzów barokowej szkoły sewilskiej, w tym także obrazy flamandzkie z XV i XVI wieku.

Inne muzea w Sewilli to:

• Muzeum Archeologiczne, które zawiera zbiory z okresu tarteskiego, rzymskiego i niektórych almohadzkich i chrześcijańskich, zlokalizowane na placu América w Parque de María Luisa (Park Marii Luizy).
• Muzeum Sztuki i Tradycji, również na placu América, przed Muzeum Archeologicznym.
• Andaluzyjskie Centrum Sztuki Współczesnej, położone w sąsiedztwie La Cartuja.
• Muzeum Marynarki Wojennej, mieszczące się w złotej Torre del Oro, nad rzeką Gwadalkiwir.
• Wagony Muzeum w dzielnicy Los Remedios.
• Muzeum Sztuki Flamenco
• Muzeum Walki Byków na arenie La Maestranza
• Pałac hrabiny Lebrija, prywatna kolekcja zawierająca wiele mozaikowych podłóg odkrytych w pobliskim rzymskim mieście Italica.
• Centro Velázquez (Centrum Velázquez) znajduje się w Szpitalu Starych Kapłanów w turystycznym Okolice Cruz.
• Antiquarium w Metropol Parasol, podziemne muzeum składające się z najważniejszego stanowiska archeologicznego starożytnego rzymskiego etapu Sewilli i zachowanych pozostałości.
• Castillo de San Jorge (Zamek św. Jerzego) znajduje się w pobliżu rynku Triana, obok mostu Isabel II. To była ostatnia siedziba hiszpańskiej inkwizycji.
• Muzeum i skarb La Macarena , gdzie wystawiona jest kolekcja bractwa Macarena. Wystawa daje odwiedzającym dokładne wyobrażenie o Wielkim Tygodniu w Sewilli.
• La Casa de la Ciencia (Dom Nauki), centrum nauki i muzeum naprzeciwko Parku Marii Luizy.
• Muzeum Ceramiki w Trianie.
• Pabellon de la Navegación (Pawilon Nawigacji).

Parki i ogrody

• Parque de María Luisa (Park Marii Luizy) to monumentalny park zbudowany na Wystawę Światową w Sewilli w 1929 roku, Exposición Ibero-Americana. Tak zwane Jardines de las Delicias (dosłownie Delighting Gardens), położone bliżej rzeki, są częścią Parque de María Luisa .
• Ogrody Alcázar na terenie pałacu Alcázar składają się z kilku sektorów rozwiniętych w różnych stylach historycznych.
• Ogrody Murillo i Ogrody Catalina de Ribera, oba wzdłuż a poza południową ścianą Alcázar leży obok dzielnicy Santa Cruz .
• Parque del Alamillo y San Jerónimo , największy park w Andaluzja, została pierwotnie zbudowana na Seville Expo '92 w celu odtworzenia rodzimej flory Andaluzji. Obejmuje oba brzegi Guadalquivir wokół meandra San Jerónimo .

32-metrowa rzeźba z brązu, Narodziny nowego człowieka (popularnie znane jako Jajo Kolumba, el Huevo de Colón ), autorstwa gruzińskiego rzeźbiarza Zuraba Tsereteli, znajduje się w jego północno-zachodnim sektorze.

• Ogród amerykański, również ukończony na Expo '92, odbywa się w La Cartuja. Jest to publiczny ogród botaniczny, w którym znajduje się reprezentatywna kolekcja roślin amerykańskich przekazanych z różnych krajów z okazji światowej ekspozycji. Pomimo swojej niezwykłej wartości botanicznej pozostaje w większości opuszczonym miejscem.

Kultura

Teatry

Teatro Lope de Vega znajduje się na Avenida de Aleja María Luisa (obok Parque de María Luisa ). Został zbudowany w 1929 roku przez architekta Vicente Traver y Tomás. Było to audytorium pawilonu miejskiego na Wystawie Iberoamerykańskiej. W tym pawilonie znajdowało się duże pomieszczenie, które stało się kasynem wystawy. Teatr zajmował powierzchnię 4600 m2 i mógł pomieścić 1100 widzów. Jego architektura jest hiszpańskim barokowym odrodzeniem, będąc budynkiem wiernym temu stylowi zarówno w planie, jak i zdobieniu.

Gościliśmy różnorodne przedstawienia, w tym teatr, taniec, operę, jazz i flamenco, a obecnie Najbardziej wyróżniająca się panorama obejmuje programy krajowe i międzynarodowe, stając się jednym z najważniejszych teatrów w Hiszpanii.

Inne ważne teatry to Teatro de la Maestranza, Auditorio Rocío Jurado i Teatro Central.

Sewilla ma również teatr Corral de Comedias, czyli Corral del Coliseo, obecnie używany jako budynek mieszkalny.

Festiwale

W Sewilli jest wiele miejsc rozrywki a jedną z jego największych atrakcji są liczne festiwale, które odbywają się przez cały rok. Niektóre z festiwali koncentrują się na religii i kulturze, inne koncentrują się na folklorze regionu, tradycjach i rozrywce.

W Sewilli co dwa lata odbywa się festiwal flamenco La Bienal, który twierdzi, że jest „ największa impreza flamenco na świecie ”i trwa prawie miesiąc.

Velá de Santiago y Santa Ana w dystrykcie Triana odbywa się co roku w lipcu i obejmuje wydarzenia sportowe, występy i wydarzenia kulturalne, które miasto honoruje Św. Jakuba i św. Anny.

Semana Santa obchodzony jest w całej Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej, ale obchody w Sewilli są duże i znane jako Fiesta o międzynarodowym znaczeniu turystycznym. 54 miejscowe bractwa, zwane też „cofradías”, organizują przez cały tydzień platformy i procesje, odtwarzając historię Męki Pańskiej. W procesjach włącza się tradycyjną muzykę i sztukę, dzięki czemu Semana Santa jest ważnym źródłem zarówno materialnej, jak i niematerialnej tożsamości kulturowej Sewilli.

Kwietniowe targi ( Feria de Abril ) to wielkie święto, które odbywa się w Sewilli około dwa tygodnie po Wielkim Tygodniu. Wcześniej było to związane ze świętowaniem inwentarza żywego; Jednak obecnie jego celem jest stworzenie wesołego, wesołego środowiska związanego z uznaniem hiszpańskiego folkloru.

Podczas Feria rodziny, firmy i organizacje zakładają casety (markizy ), w którym spędzają tydzień tańcząc, pijąc i towarzysko. Tradycyjnie kobiety noszą wyszukane sukienki flamenco, a mężczyźni ubierają się w najlepsze garnitury. Namioty imprezowe są ustawione na stałym terenie targowym w dzielnicy Los Remedios, gdzie każda ulica nosi imię słynnego torreadora.

Międzynarodowe Targi Łodzi w Sewilli to coroczne wydarzenie, które odbywa się w jedynym kryty port morski kraju, który jest jednym z najważniejszych w Europie.

Muzyka

Sewilla miała tętniącą życiem scenę muzyki rockowej w latach 70. i 80. z zespołami takimi jak Triana, Alameda oraz Smash, który połączył tradycyjną muzykę flamenco Andaluzji z progresywnym rockiem w stylu brytyjskim. Grupa punk rockowa Reincidentes i niezależna grupa Sr Chinarro, a także piosenkarka Kiko Veneno, zyskały na znaczeniu na początku lat 90. Miejska scena muzyczna obejmuje teraz takie zespoły rapowe, jak SFDK, Mala Rodríguez, Dareysteel, Tote King, Dogma Crew, Bisley DeMarra, Haze i Jesuly. Zróżnicowana scena muzyczna Sewilli znajduje odzwierciedlenie w różnorodności klubowego życia nocnego.

Miasto jest także domem dla wielu teatrów i przestrzeni koncertowych, w których wykonywana jest muzyka klasyczna, w tym Teatro Lope de Vega, Teatro La Maestranza, Teatro Central, Real Alcazar Gardens i Sala Joaquín Turina.

Mimo swojej nazwy taniec sevillana, powszechnie przedstawiany jako flamenco, nie jest uważany za pochodzący z Sewilli. Jednak pieśni ludowe zwane sevillanas są autentycznie sewilskie, podobnie jak czteroczęściowy taniec wykonywany z nimi.

Dzielnica Triana w Sewilli jest uważana za miejsce narodzin flamenco, gdzie jego początek jako wyraz ubogich i zmarginalizowanych. Cygańska populacja Sewilli, znana jako flamencos, odegrała kluczową rolę w rozwoju tej formy sztuki. Zaczęło się jako i pozostaje reprezentacją kultury andaluzyjskiej, ale stało się również symbolem dziedzictwa narodowego Hiszpanii. W Sewilli jest więcej artystów flamenco niż gdziekolwiek indziej w kraju, wspierając cały otaczający ją przemysł i przyciągając znaczną ilość artystów flamenco. turystyka w mieście.

Gastronomia

Scena tapas jest jedną z głównych atrakcji kulturalnych miasta: ludzie przechodzą od jednego baru do drugiego, ciesząc się małe dania zwane tapas (dosłownie „pokrywki” lub „nakrycia” w języku hiszpańskim, odnoszące się do ich prawdopodobnego pochodzenia jako przekąski podawane na małych talerzach używanych do przykrywania napojów). Lokalne specjalności to smażone i grillowane owoce morza (w tym kalmary, choco (mątwy), miecznik, koleń marynowany i ortiguillas ), mięso z grilla i duszone, szpinak z ciecierzycą, Jamón ibérico , nerki jagnięce w sosie sherry, ślimaki, caldo de puchero oraz gazpacho . Kanapka znana jako serranito to typowa i popularna wersja fast foodów.

Typowe desery z Sewilli to pestiños , słodki placek w miodzie ; torrijas , smażone kromki chleba z miodem; roscos fritos , smażone w głębokim tłuszczu pączki w cukrze; magdalenas lub bajkowe ciasta; yemas de San Leandro , które zapewniają miejskie klasztory źródło dochodów; i tortas de aceite , cienki placek pokryty cukrem z oliwą z oliwek. Polvorones i mantecados to tradycyjne produkty bożonarodzeniowe, podczas gdy pestiños i torrijas są zwykle spożywane podczas Wielkiego Tygodnia.

Gorzkie pomarańcze Sewilli rosną na drzewach otaczających ulice miasta. Duże ilości są zbierane i wywożone do Wielkiej Brytanii w celu wykorzystania w marmoladzie. Lokalnie owoce są stosowane głównie w aromaterapii, ziołolecznictwie i dietetycznych produktach dietetycznych, a nie jako środek spożywczy. Według legendy Arabowie przywieźli gorzką pomarańczę do Sewilli z Azji Wschodniej przez Irak około X wieku, aby upiększyć i perfumować swoje patia i ogrody, a także zapewnić cień. Kwiaty drzewa są źródłem olejku neroli, powszechnie używanego w przemyśle perfumeryjnym i balsamach do skóry do masażu.

Ekonomia

Sewilla jest najbardziej zaludnionym miastem w południowej Hiszpanii i ma najwyższy PKB (produkt krajowy brutto) ze wszystkich Andaluzji, stanowiąc jedną czwartą całkowitego PKB. Wszystkie gminy w obszarze metropolitalnym zależą bezpośrednio lub pośrednio od gospodarki Sewilli, podczas gdy rolnictwo dominuje w gospodarce mniejszych wiosek, a część działalności przemysłowej jest zlokalizowana w parkach przemysłowych. Diputacion de Sevilla (Deputacja Sewilli), której siedziba główna znajduje się w Antiguo Cuartel de Caballería (Stare Koszary Kawalerii) przy Avenida Menendez Pelayo, zapewnia odległym wioskom usługi publiczne, których same nie są w stanie zapewnić.

Działalność gospodarcza Sewilli nie może być oderwana od geograficznego i miejskiego kontekstu miasta; stolica Andaluzji jest centrum rozwijającego się obszaru metropolitalnego. Oprócz tradycyjnych dzielnic, takich jak Santa Cruz, Triana i innych, te położone dalej od centrum, takie jak Nervión, Sevilla Este i El Porvenir, odnotowały ostatnio wzrost gospodarczy. Aż do kryzysu gospodarczego w 2007 r. Na tym obszarze miejskim nastąpił znaczny wzrost liczby ludności oraz rozwój nowych parków przemysłowych i handlowych.

W tym okresie dostępność infrastruktury w mieście przyczyniła się do rozwoju gospodarki zdominowanej przez sektor usług, ale w którym przemysł nadal zajmuje znaczące miejsce.

Infrastruktura

W latach 90. XX wieku nastąpił ogromny wzrost inwestycji w infrastrukturę w Sewilli, głównie ze względu na organizację Wystawy Powszechnej Sewilli w 1992 roku. Rozwój gospodarczy miasta i jego obszaru miejskiego jest wspierany przez dobre połączenia komunikacyjne z innymi hiszpańskimi miastami, w tym dzięki szybkiej kolei AVE do Madrytu oraz nowym międzynarodowym lotnisku.

Sewilla ma jedyny port śródlądowy w Hiszpanii, położony 80 km (50 mil) od ujścia rzeki Gwadalkiwir. Ten kompleks portowy oferuje dostęp do Atlantyku i Morza Śródziemnego oraz umożliwia handel towarami między południową Hiszpanią (Andaluzja, Estremadura) a Europą, Bliskim Wschodem i Afryką Północną. Port przeszedł reorganizację. W 2006 roku roczny tonaż wzrósł do 5,3 miliona ton towarów.

Cartuja 93 to park badawczo-rozwojowy. zatrudniających 15 000 osób. Wieżowiec Sevilla Tower został uruchomiony w marcu 2008 roku, a ukończono go w 2015 roku. Dzięki wysokości 180,5 metra (592 stóp) i 40 piętrom jest to najwyższy budynek w Andaluzji. ​​

Sewilla posiada zaplecze konferencyjne, w tym Centrum Konferencyjno-Kongresowe. To Parque Tecnológico y Aeronáutico Aerópolis (Park Technologiczno-Lotniczy) koncentruje się na przemyśle lotniczym. Poza Sewillą znajduje się dziewięć wież zasilanych energią słoneczną PS20, które wykorzystują słoneczną pogodę miasta do dostarczania w większości czystej i odnawialnej energii.

Badania i rozwój

Consejo Superior de Investigaciones Científicas en Sevilla (CSIC) ma swoją siedzibę w dawnym pawilonie Peru w Parku Marii Luizy. W kwietniu 2008 r. Rada miasta Sewilli przyznała dotację na renowację budynku, aby stworzyć Casa de la Ciencia (Centrum Nauki), aby zachęcić do zainteresowania nauką. Uznana na całym świecie firma Neocodex ma swoją siedzibę w Sewilli; utrzymuje pierwszy i największy bank DNA w Hiszpanii i wniósł znaczący wkład w badania naukowe w dziedzinie genetyki. Sewilla jest również uważana za ważny ośrodek technologiczny i badawczy w zakresie energii odnawialnej i przemysłu lotniczego.

Wyniki ośrodków badawczych na uniwersytetach w Sewilli współpracujących z władzami miasta i wieloma lokalnymi firmami technologicznymi sprawiły, że Sewilla jest liderem wśród hiszpańskich miast w dziedzinie badań i rozwoju technologicznego. Parque Científico Tecnológico Cartuja 93 jest połączeniem prywatnych i publicznych inwestycji w różnych dziedzinach badań.

Głównymi dziedzinami innowacji i badań są telekomunikacja, nowe technologie, biotechnologia (z zastosowaniami lokalnych praktyk rolniczych), środowiska i energii odnawialnej.

Transport

Autobus

Sewilla jest obsługiwana przez sieć autobusową TUSSAM (Transportes Urbanos de Sevilla), która jeździ autobusy na terenie całego miasta. Consorcio de Transportes de Sevilla komunikuje się autobusem ze wszystkimi satelickimi miastami Sewilli.

Dwa dworce autobusowe obsługują transport między okolicznymi obszarami i innymi miastami: Plaza de Armas Stacja z miejscami docelowymi północ i zachód oraz stacja Prado de San Sebastián , obejmująca trasy na południe i wschód. Ze stacji Plaza de Armas można dojechać bezpośrednio do wielu hiszpańskich miast, a także do Lizbony w Portugalii.

Metro

Metro w Sewilli („Metro de Sevilla” w języku hiszpańskim) to lekka sieć metra obsługująca Sewillę i jej obszar metropolitalny. System jest całkowicie niezależny od jakiegokolwiek innego ruchu kolejowego lub ulicznego. Wszystkie stacje zostały zbudowane z ekranowymi drzwiami peronowymi.

Był to szósty system metra, który został zbudowany w Hiszpanii, po tych w Madrycie, Barcelonie, Walencji, Bilbao i Palma de Mallorca. Obecnie jest to piąta co do wielkości spółka metra w Hiszpanii pod względem liczby przewożonych pasażerów (ponad 12 000 000 w 2009 r.).

Metro w Sewilli ma 1 linię z 22 stacjami i obecnie się rozwija. przewiduje się więcej różnych linii.

Tramwaj

MetroCentro to tramwaj naziemny obsługujący centrum miasta. Zaczęło działać w październiku 2007 r.

Usługa ma tylko pięć przystanków: Plaza Nueva, Archivo de Indias, Puerta de Jerez, Prado de San Sebastián i San Bernardo, a wszystko to w ramach Fazy I projektu. Ma zostać przedłużony do stacji Santa Justa AVE, w tym cztery nowe przystanki: San Francisco Javier, Eduardo Dato, Luis de Morales i Santa Justa. To przedłużenie zostało przełożone, chociaż Rada Miejska uznała rozbudowę linii metra za priorytet.

Pociąg

Stacja kolejowa Sewilla-Santa Justa jest obsługiwana przez system szybkiej kolei AVE, obsługiwany przez hiszpańskie państwowe przedsiębiorstwo kolejowe Renfe. Pięć linii kolei podmiejskich ( Cercanías ) łączy miasto z obszarem metropolitalnym. Sewilla znajduje się na trasie Red Ciudades AVE, sieci stworzonej przez Sewillę połączonej z 17 dużymi miastami Hiszpanii koleją dużych prędkości.

Chociaż Sewilla znajduje się blisko portugalskiego miasta Faro, nie można jej przekroczyć granicę pociągiem.

Rower

Społeczny program rowerowy Sevici włączył rowery do sieci transportu publicznego. Rowery można wypożyczyć w całym mieście po niskich kosztach, a na większości głównych ulic można zobaczyć zielone ścieżki rowerowe. Liczba osób korzystających z rowerów jako środka transportu w Sewilli znacznie wzrosła w ostatnich latach, zwielokrotniając dziesięciokrotnie w latach 2006–2011. Szacuje się, że w 2015 r. 9% wszystkich zmechanizowanych podróży w mieście (i 5,6% wszystkich podróży, w tym pieszych) są robione na rowerze.

Rada miasta podpisała kontrakt z międzynarodową korporacją JCDecaux, firmą zajmującą się reklamą zewnętrzną. Publiczny system wypożyczania rowerów jest finansowany przez lokalnego operatora reklamowego w zamian za podpisanie przez miasto 10-letniej licencji na użytkowanie ogólnopolskich billboardów. Cały projekt nosi nazwę Cyclocity od JCDecaux, ale system każdego miasta jest oznaczony indywidualną nazwą.

Lotnisko

Lotnisko San Pablo jest głównym lotniskiem w Sewilli i drugim pod względem ruchu w Andaluzji lotnisko, po Maladze. Lotnisko obsłużyło 4 051 392 pasażerów i prawie 5 000 ton ładunku w 2009 roku. Posiada jeden terminal i jeden pas startowy.

Jest to jedna z wielu baz hiszpańskiego taniego przewoźnika Vueling, a od listopada 2010 roku Ryanair samolot bazujący na lotnisku.

Umożliwiło to tanie bezpośrednie loty do kilku hiszpańskich miast, a także do sąsiedniej Portugalii z cotygodniowymi lotami do Porto i innych miast europejskich.

Port

Sewilla to jedyny komercyjny port rzeczny w Hiszpanii i jedyne śródlądowe miasto w kraju, do którego statki wycieczkowe mogą przypływać do historycznego centrum. W dniu 21 sierpnia 2012 r. Muelle de las Delicias, kontrolowany przez Zarząd Portu w Sewilli, gościł przez dwa dni statek wycieczkowy Azamara Journey, największy statek, jaki kiedykolwiek odwiedził miasto. Ten statek należy do armatora Royal Caribbean i może pomieścić do 700 pasażerów.

Drogi

Sewilla ma jedną obwodnicę, SE-30, która łączy się z dwujezdniową drogą na południu A-4, która bezpośrednio łączy miasto z Kadyksem, Kordobą i Madrytem. Istnieje również inna dwujezdniowa droga A-92, łącząca miasto z Osuna, Antequera, Granadą, Guadix i Almerią. Autostrada A-49 łączy Sewillę z Huelvą i Algarve na południu Portugalii.

Statystyki transportu publicznego

Średni czas spędzany przez ludzi na dojazdach do pracy, na przykład w Sewilli do iz pracy, w dni powszednie 34 min. 7% osób korzystających z transportu publicznego jeździ codziennie dłużej niż dwie godziny. Średni czas oczekiwania na transport publiczny na przystanku lub stacji wynosi osiem minut, podczas gdy 15% pasażerów czeka średnio ponad 20 minut dziennie. Przeciętny dystans, jaki ludzie zwykle pokonują podczas jednej podróży transportem publicznym, wynosi 5,6 km (3,5 mil), a 7% podróżuje przez ponad 12 kilometrów (7,5 mil) w jednym kierunku.

Edukacja

Sewilla jest siedzibą trzech uniwersytetów publicznych. Uniwersytet w Sewilli (USA), założony w 1505 r .; od 2019 roku miał 72 000 uczniów. Uniwersytet Pablo de Olavide (UPO), założony w 1997 r., Z 9152 studentami w 2019 r .; oraz Międzynarodowy Uniwersytet Andaluzji (UNIA), założony w 1994 roku.

Stany Zjednoczone i UPO są ważnymi ośrodkami nauczania w zachodniej Andaluzji, ponieważ oferują szeroką gamę kursów akademickich; w konsekwencji miasto ma wielu studentów z Huelvy i Kadyksu.

Ponadto istnieje School of Hispanic American Studies założona w 1942 roku, Międzynarodowy Uniwersytet Menéndez Pelayo z siedzibą w Santander, który prowadzi filie kampusów w Sewilli, oraz Loyola University Andalusia.

• Lycée Français de Séville (szkoła francuska)
• Deutsche Schule Sevilla (szkoła niemiecka)
• St. George's British School of Seville

Sewilla jest również domem dla wielu międzynarodowych szkół i uczelni, które obsługują amerykańskich studentów przyjeżdżających na studia za granicę.

Sport

Sewilla jest rodzinnym miastem dwóch rywalizujących ze sobą drużyn piłkarskich: Real Betis Balompié i Sevilla Fútbol Club, obie drużyny grają w La Liga. Obie drużyny wygrały ligę tylko raz: Betis w 1935 roku i Sevilla w 1946 roku. Tylko Sevilla wygrała europejskie rozgrywki, wygrywając kolejne finały Pucharu UEFA w 2006 i 2007 roku oraz Ligę Europejską UEFA w 2014, 2015, 2016 i 2020 roku. Ramón Sánchez Pizjuán i Benito Villamarín, stadiony odpowiednio Sevilli i Betis, były obiektami Mistrzostw Świata FIFA 1982. Również stadion Sewilli był gospodarzem finału Pucharu Europy w 1986 roku, a wielofunkcyjny stadion La Cartuja zbudowany w 1999 roku był miejscem finału Pucharu UEFA w 2003 roku. W Sewilli działa klub koszykówki ACB League, CB Sevilla.

Sewilla była gospodarzem zarówno halowych (1991), jak i plenerowych (1999) mistrzostw świata w lekkoatletyce, a także był gospodarzem tenisowego finału Pucharu Davisa w 2004 i 2011 roku. Miasto bezskutecznie ubiegało się o udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 i 2008, na które wystawiono 60 000 miejsc Estadio de La Cartuja. Rzeka Gwadalkiwir w Sewilli jest jednym z zaledwie trzech zatwierdzonych przez FISA międzynarodowych ośrodków szkoleniowych dla wioślarstwa i jedynym w Hiszpanii; odbyły się tam Mistrzostwa Świata w wioślarstwie 2002 i Mistrzostwa Europy w wioślarstwie 2013.

Inne zabytki

• Mury Sewilli

• Iglesia de Omnium Sanctorum (1249) (Gothic-Mudéjar)

• Iglesia de San Marcos (XIV wiek)

• Iglesia de Santa Catalina (XIV wiek)

• Katedra w Sewilli

• Iglesia de San Pedro (między XIV a XVIII wiekiem)

• Iglesia de San Luis de los Franceses (1699-1730)

• Iglesia del Salvador (1679-1712)

• Plaza de Toros de la Real Maestranza

• Archiwum Generalne Indii

• Casa de los Pinelo (XVI wiek) w dzielnicy żydowskiej

• Pałac arcybiskupi

• Rzeka Gwadalkiwir nad miastem Sewilla

• Grób Krzysztofa Kolumba w katedrze w Sewilli

• Puerta de la Macarena i Basílica de la Macarena

• Plaza del Altozano w dzielnicy Triana

• Starożytny Rzymianin w Museo Arqueológico de Sevilla

• Ulica w dzielnicy żydowskiej

• Iglice Hospital de Nuestra Señora de la Paz (XVI wiek)

• Klasztor kartuzów (Cartuja) w Sewilli

• Plaza de España, Sewilla

• Plaza del Triunfo

Sewilla Walls

Iglesia de Omnium Sanctorum (1249) (Gothic-Mudéjar)

Iglesia de San Marcos (XIV wiek)

Iglesia de Santa Catalina (XIV wiek)

Katedra w Sewilli

Iglesia de San Pedro (między XIV a XVIII wiekiem)

Iglesia de San Luis de los Franceses (1699-1730)

Iglesia del Salvador (1679- 1712)

Plaza de Toros de la Real Maestranza

General Archive of the Indies

Casa de los Pinelo (XVI wiek) w dzielnicy żydowskiej

Pałac arcybiskupi

Rzeka Gwadalkiwir nad Sewillą

Grób Krzysztofa Kolumba w katedrze w Sewilli

Puerta de la Macarena i b asílica de la Macarena

Plaza del Altozano w dzielnicy Triana

Starożytny Rzymianin w Museo Arqueológico de Sevilla

Ulica w dzielnicy żydowskiej

Wieże Hospital de Nuestra Señora de la Paz (XVI wiek)

Klasztor Kartuzów (Cartuja) w Sewilli

Plaza de España, Sewilla

Plaza del Triunfo

W fikcji

• Akcja powieści łotrzykowskiej Rinconete y Cortadillo autorstwa Miguela de Cervantesa rozgrywa się w Sewilli.
• Powieść La Femme et le pantin ( Kobieta i marionetka ) (1898) autorstwa Pierre'a Louÿsa, kilkakrotnie adaptowana do filmu, jest głównie w Sewilli.
• Sewilla jest scenerią dla legendy Don Juana (inspirowanej przez prawdziwego arystokratę Don Miguela de Mañara) na Paseo Alcalde Marqués de Contadero.
• Sewilla jest podstawową scenerię wielu oper, z których najbardziej znane to Carmen Bizeta (na podstawie powieści Mérimée), Cyrulik sewilski Rossiniego, La forza del destino , Fidelio Beethovena, Don Giovanni Mozarta i Wesele Figara oraz Zaręczyny w klasztorze Prokofiewa .
• Sewilla jest miejscem akcji powieści The Seville Communion autorstwa Arturo Pérez-Reverte.
• Sewilla jest zarówno miejscem, jak i scenerią przez większą część roku 1985 Doctor Who serial telewizyjny „The Two Doctors”.
• Sewilla jest również używana jako jedna z lokalizacji w Cyfrowej Twierdzy Dana Browna.
• Sewilla to jedno z wydarzeń w książce Josteina Gaardera The Orange Girl ( Appelsinpiken ).
• Sewilla to miasto rodzinne dwóch głównych bohaterów w filmie z 2000 roku Droga do El Dorado DreamWorks. Miguel i Tulio to oszuści, którzy chowają się na statku płynącym do Nowego Świata i zdobywają mapę legendarnego zaginionego miasta złota, El Dorado, i są niezmiennie postrzegani przez miejscowych jako bogowie.
• Artur Książka Koestlera Hiszpański Testament jest oparta na doświadczeniach pisarza, gdy był przetrzymywany w więzieniu w Sewilli pod wyrokiem śmierci podczas hiszpańskiej wojny domowej.
• Powieść policyjna Roberta Wilsona The Hidden Assassins (2006) dotyczy incydentu terrorystycznego w Sewilli i jego kontekstu politycznego, w dużym stopniu lokalnym.
• Plaza de España w Parque de María Luisa pojawia się w filmie Gwiezdne wojny: część II - Atak klonów George'a Lucasa w filmie Dyktator , w którym występuje Sacha Baron Cohen, jako pałac dyktatora Aladeena oraz w Lawrence of Arabia jako kwatera główna armii brytyjskiej w Kairze, podczas gdy dziedziniec był hotelem King Alfonso XIII.
• Plaza of the Americas pojawił się także w Lawrence , subst ituting dla Jerozolimy oraz w El Cid Anthony'ego Manna. Pojawia się również jako Pałac Bashawa Vladka Sheybala w The Wind and the Lion (1975).
• Alcázar i inne witryny pojawiają się w serialu telewizyjnym Game of Thrones w miastach Dorne.
• W filmie Assassin's Creed z 2016 roku mistrzowie asasynów Aguilar de Nerha i Maria uciekają z egzekucji i są ścigani przez templariuszy przez miasto, w końcu wykonując Skoki Wiary z niedokończonej katedry w Sewilli, aby uciec.
• W Mission Impossible 2 Ethan Hunt zostaje wysłany do Sewilli, aby zwerbować Nyah Nordoff-Hall.

W pisanie podróżnicze

• Grób w Sewilli Normana Lewisa.

Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Sewilla jest miastem partnerskim z następującymi miastami:

• Angers (Francja), 1989.
• Barcelona (Hiszpania), 1987.
• Buenos Aires (Argentyna) ), 1976.
• Columbus, Ohio (Stany Zjednoczone), 1988.
• Córdoba (Hiszpania), 1908.
• Guadalajara (Meksyk), 1984.
• Havana (Kuba), 2007.
• Kansas City, Missouri (Stany Zjednoczone), 1969. Związek między Sewillą a Kansas City jest spowodowany małą repliką wieży Giralda, dzwonnicy katedry Sewilli, która znajduje się w Kansas City.
• Laredo (Hiszpania), 2017.
• Marrakech (Maroko), 2017.
• Medina de Rioseco (Hiszpania), 2016.
• San Salvador (Salwador), 2018.
• Sevilla la Nueva (Hiszpania).

• Kraków (Polska), 2002.

Tytuły

Sewilla otrzymała tytuły od hiszpańskich monarchów i głów państw w całej swojej historii.

• Bardzo szlachetny, przez króla Kastylii Ferdynanda III po odzyskaniu miasta.
• Very Loyal, autorstwa króla Alfonsa X Kastylii za wsparcie go w walce z rebelią. Zobacz także motto „NO8DO”.
• Very Heroic, autorstwa króla Hiszpanii Ferdynanda VII w Royal Document z 13 października 1817 r. Za wsparcie przeciwko francuskiej inwazji.
• Invictus (Invincible in Latin ), autorstwa królowej Hiszpanii Izabeli II za opór miasta przeciwko asedium generała Van Halena i bombardowaniom w 1843 roku.
• Mariana, przez generała Francisco Franco w 1946 roku za oddanie miasta Maryi Dziewicy.

Znani ludzie

• Maria Antonietta z Hiszpanii, królowa Sardynii (1729–1785)
• Al-Mu 'tamid ibn Abbad Poeta i arabski król Sewilli 1040-1095
• Lekarz Avenzoar
• Rodzina arabskiego historyka i socjologa Ibn Khalduna
• XIII-wieczny poeta Ibn Sahl z Sewilli
• Renesansowy kompozytor Cristóbal de Morales, Francisco Guerrero
• XVI-wieczny pisarz Mateo Alemán
• dramatopisarze Lope de Rueda i Hermanos Alvarez Quintero
• Historyk Nowej Hiszpanii Bartolomé de Las Casas
• Kolonialny gubernator La F loryda i Kuba: Laureano de Torres y Ayala
• Kolonialny gubernator Florydy: Pablo de Hita y Salazar
• Barokowi malarze Diego Velázquez, Valdés Leal i Bartolomé Esteban Murillo
• Odkrywca i astronom Antonio de Ulloa
• Renesansowi poeci Fernando de Herrera i Gutierre de Cetina
• Znany malarz kostiumograficzny lubił przedstawiać XIX-wieczne społeczeństwo Sewilli i jej budynki José Jiménez Aranda
• Romantyczny poeta Gustavo Adolfo Bécquer
• Torreadorzy Juan Belmonte, Curro Romero, Ignacio Sánchez Mejías, Emilio Muñoz i José Gómez Ortega
• Drugi premier Republiki Hiszpańskiej Diego Martinez, komunistyczny polityk José Díaz i polityk carlist Manuel Fal.
• XX-wieczni poeci:
  • Vicente Aleixandre (laureat Nagrody Nobla)
  • Antonio i Manuel Machado
  • Luis Cernuda
  • Jose Julio Cabanillas Serrano kontynuuje w XXI wieku
• Kompozytor Joaquín Turina
• Rysownik William Haselden
• Aktorzy Juan Diego, Paco León
• Aktorki Soledad Miranda, Verónica Sánchez, Carmen Sevilla, Paz Vega, Azucena Hernández
• Modelki
  • Teresa Sánchez López, która wygrała tytuł Miss National w konkursie Miss Hiszpanii 1984 i reprezentując Hiszpanię, była bliska korony Miss Universe w 1985 (I wicemistrzostwo).
  • Eva Maria González królowa piękności i modelka, która została Miss España 2003 (reprezentujący Andaluzję)
• Piosenkarze Isabel Pantoja, Juanita Reina, Lole y Manuel, Paquita Rico, El Caracol, Falete, Pastora Soler i Mala Rodríguez
• Komik Manuel Summers
• Oficer marynarki wojennej Miguel Buiza Fernández-Palacios, który został kapitanem generalnym hiszpańskiej republikańskiej marynarki wojennej
• Piłkarze Stowarzyszenia José Antonio Reyes, Fernando „Nando” Muñoz, Ricardo Serna, Sergio Ramos, Jesús Navas, Antonio Puerta, Carlos Marchena, Jesús Capitán "Capi"
• Olimpijczyk Fátima Madryt
• Politycy Felipe González, Prezydent Rządu Hiszpanii z 1982-1996 i Alfonso Guerra, wiceprezes od 1982 do 1991
• Tancerka Maria Pages
• El Risitas, humorysta
• Crime Manuel Delgado Villegas, seryjny morderca

• Vicente Aleixandre (laureat Nagrody Nobla)
• Antonio i Manuel Machado
• Luis Cernuda
• Jose Julio Cabanillas Serrano kontynuuje w XXI wieku

• Teresa Sánchez López, która zdobyła tytuł Miss National w konkursie Miss Hiszpanii 1984 i reprezentując Hiszpanię, była bliska korony Miss Universe w 1985 roku (I wicemistrzostwo).
• Eva Maria González królowa piękności i modelka, która została Miss España 2003 (reprezentująca Andaluzję)