Sétif

Sétif (arab. سطيف, kabyle: Sṭif) to miasto w Algierii i stolica prowincji Sétif. Jest to jedno z najważniejszych miast wschodniej Algierii i całego kraju, uważane za stolicę handlową kraju. To wewnętrzne miasto położone we wschodniej części Algierii, 270 kilometrów na wschód od Algieru, 131 km na zachód od Konstantyna, w regionie Hautes Plaines na południe od Kabylie. Miasto znajduje się na wysokości 1100 metrów n.p.m.

Miasto było częścią starożytnego berberyjskiego królestwa Numidii, stolicy Mauretanii Sitifensis pod rządami Cesarstwa Rzymskiego, zanim stało się muzułmaninem podczas muzułmańskiego podboju Maghrebu .

Jest uważany za punkt wyjścia protestów 8 maja 1945 roku, które były kluczowym czynnikiem dla rozpoczęcia wojny w Algierii.

Spis treści

• 1 Toponomia
• 2 Geografia
• 3 Historia
  • 3.1 Numidia
  • 3.2 Epoka rzymska
  • 3.3 Epoka Bizantyjska
  • 3.4 Biskupstwo
  • 3.5 Arabizacja
  • 3.6 Kolonizacja
• 4 Ekonomia
• 5 Klimat
• 6 Drużyna piłkarska
• 7 Znane osoby
• 8 Zobacz także
• 9 Referencje
• 10 Więcej informacji
• 11 Linki zewnętrzne

• 3.1 Numidia
• 3.2 Roman Roman
• 3.3 Bizancjum
• 3.4 Biskupstwo
• 3.5 Arabizacja
• 3.6 Kolonizacja

Toponomia

Sétif był numid wcześniej poddawany Roman reguła. Nazwa Sétif nie pochodzi z łaciny, ale jest to berberyjskie słowo „Zdif”, które oznacza „czarne ziemie”, odnosząc się do żyzności jego ziem. Zajmując strategiczne położenie (zachodnia brama na wyżyny Konstantyna) i główny punkt wodny dzięki swojemu poziomowi wody, położony u podnóża gór, na progu rozległej równiny, Sétif, ze wszystkimi swoimi zaletami, był punktem strategiczne przejście między wschodnią a zachodnią częścią Algierii. Sétif był częścią królestwa mesasylijskiego, aw roku 225 pne był stolicą królestwa berberyjskiego, tytuł, który utracił, gdy Juba wolał Cherchel. To w pobliżu Sétif Jugurtha stoczyła wielką bitwę pod Kajuszem Mariuszem.

Geografia

Sétif jest stolicą prowincji Sétif i według spisu z 2008 roku liczy 288 461 mieszkańców . Znajduje się 270 kilometrów na wschód od Algieru, 65 km od Bordj Bou Arreridj i 132 km od Konstantyna w regionie Hautes Plaines na południe od Kabylii, miasto położone jest na 1096 m (3596 stóp) nad poziomem morza, co czyni go drugą co do wielkości stolicą prowincja w Algierii.

Historia

Numidia

Miasto leżało w regionie numidyjskiego królestwa Massaesyles. To było w pobliżu Sétif, że Jugurtha prowadził kampanię i przegrał z Mariuszem w 105 pne. Pokonany przez Mariusa, został zabrany do Rzymu, gdzie został stracony w więzieniu Tullianum. Nie znaleziono żadnych pozostałości z tego okresu. Miasto było małe pod rządami numidyjskich królów.

Roman Era

Setifis (lub Sitifis) zostało założone przez Rzymian za panowania Nerwy (96 do 98 ne), jako kolonia dla weteranów. Chociaż nie są znane żadne budynki z tego okresu, wydaje się, że na cmentarzu wykopanym w latach sześćdziesiątych XX wieku znajdowały się grobowce z wczesnej kolonii.

Rzymianie zbudowali cyrk w Sitifis, którego zdjęcia lotnicze przetrwały praktycznie nienaruszone do XX wieku. stulecie; dziś tylko niewielka część zakrzywionego końca jest nadal widoczna; pozostała część została zniszczona lub zabudowana. Wraz z rozwojem miasta, około 297 roku ne, powstała prowincja Mauretania Sitifensis, której stolicą była Sitifis.

Kiedy powstała Mauretania Sitifensis, pod koniec III wieku, Sitifis stało się jej stolicą. W nowo prosperującym mieście zbudowano budynek łaźni, ozdobiony pięknymi mozaikami: jego renowacja w V wieku miała chłodnię ( frigidarium ) wyłożoną dużą mozaiką przedstawiającą narodziny Wenus. Na północno-zachodnim krańcu miasta pod koniec IV wieku zbudowano dwie wielkie bazyliki chrześcijańskie, ponownie ozdobione wspaniałymi mozaikami, w tym czasie utworzono biskupstwo, w którym istniała gmina żydowska. W V wieku ucierpiało z powodu gwałtownego trzęsienia ziemi.

Chociaż nie wiemy, co wydarzyło się pod rządami Wandali, podbój bizantyjski przyniósł ze sobą wielki fort, którego części wciąż stoją.

Pod rządami Wandali było to główne miasto dzielnicy zwanej Zaba. Wciąż była stolicą prowincji pod panowaniem bizantyjskim, a wówczas było miejscem o znaczeniu strategicznym. Obszar ten znalazł się pod panowaniem Bizancjum na krótki okres, kiedy to w mieście głównie donatystów i katolików wprowadzono doktryny prawosławne.

Epoka bizantyjska

W 531 r. król Wandali, Hilderic, został obalony przez uzurpatora Gelimera, dając pretekst do interwencji cesarzowi wschodniego Justyniana ze wschodu. Po wyjeździe z Bizancjum (Konstantynopol / Istambuł) generał Belizariusz skorzystał z powstań w Trypolitanii i Maurach, które umożliwiły mu zajęcie Kartaginy (533), a następnie samego Gelimera (534). Bizantyjczycy znaleźli się w Sitifis, małej populacji, z powodu drapieżników wandali. W 539 r. Sitifis ponownie stało się stolicą bizantyjskiej „rzymskiej” prowincji: Mauretanii Sitifensis. W tym czasie Salomon zbudował bizantyjskie mury obronne, których zachodnie i południowe mury są nadal widoczne.

Biskupstwo

Miasto było podstawą biskupstwa. Augustyn, który miał częste kontakty z Sitifisem, opowiada, że ​​w jego czasach biskupstwo posiadało klasztor i szkołę biskupią. Znaleziono tam kilka chrześcijańskich inskrypcji, z których jeden z 452 wspomina o relikwiach św. Wawrzyńca, a drugi wymienia dwóch męczenników z Sitifis, Justusa i Decuriusa.

• Servus, wspomniany w liście św. 409
• Novatus obecny na Radzie w Kartaginie (484) i wygnany przez Hunerica
• Optatus na Radę Kartaginy (525).
• Alexis Lemaître , M. Afr. (24 lutego 1911 mianowany - 28 lipca 1920
• Joanny Thévenoud, M. Afr. (8 lipca 1921 mianowany - 16 września 1949)
• André-Maurice Parenty (9 marca 1950 mianowany - 23 listopada 1983)
• Armando Xavier Ochoa (mianowany 23 grudnia 1986 - 1 kwietnia 1996)
• Manuel Felipe Díaz Sánchez (27 lutego 1997 mianowany - 4 kwietnia 2000)
• John Choi Young-su (mianowany 22 grudnia 2000 - 3 lutego 2006)
• Broderick Soncuaco Pabillo (mianowany 24 maja 2006 -)

Arabizacja

W 647 AD (27 rok Hegiry) miała miejsce pierwsza muzułmańska wyprawa do Afryki. Do 700 rne obszar ten został podbity i nawrócony na islam. Niewiele wiemy o wczesnym mieście islamskim, ale w dziesiątym wieku obszar poza fortecą był ponownie wypełniony domami: na miejscu rzymskich łaźni wykopano ponad dwanaście z nich, z dużymi dziedzińcami otoczonymi długimi, cienkimi pomieszczeniami.

W 903, po śmierci Aghlabidów emira Ibrahima II z Ifriqiya, Sétif krótko służył jako siedziba jego syna Mahometa. Mahomet zamierzał poprowadzić kampanię wojskową przeciwko przywódcy Isma'ili Abu Abdallahowi al-Shi'i, który zyskał zwolenników wśród Berberów Kutama, ale przerwał ją przed stoczeniem jakichkolwiek bitew, ponieważ jego brat Abdallah został zamordowany. Chcąc przejąć tron, Muhammad opuścił Sétif i udał się do stolicy Tunisu, ale został aresztowany w Baghaya, a następnie stracony przez nowego emira, Ziyadata Allaha III, wraz ze wszystkimi braćmi i wujami Ziyadat Allah w sierpniu 903 roku.

Ta wewnętrzna walka o władzę pozwoliła Abu Abdallahowi al-Shi'i przejść do ofensywy i schwytać Sétifa z rąk Aghlabidów. Już dwukrotnie próbował oblegać silnie ufortyfikowane miasto, ale bezskutecznie. Jednak prawdopodobnie w październiku lub listopadzie 904 r., Po śmierci arabskiego władcy miasta, Berber z plemienia Lahisa poddał miasto Abu Abdallahowi, który następnie zburzył część fortyfikacji, aby zapobiec ich użyciu przeciwko niemu i jego sprzymierzeńcom z Kutamy. Następnie, prawdopodobnie zachęcony sukcesem militarnym Abu Abdallaha, Isma'ili imam Abdallah al-Mahdi Billah (który później założył kalifat Fatymidów) opuścił Egipt, aby udać się do Maghrebu.

Po podbiciu Kairu Fatymidzi opuszczona Tunezja i części wschodniej Algierii do lokalnych Ziridów (972–1148). Inwazja Ifriqiya przez Banu Hilal, wojownicze plemiona arabskie, zachęcane przez Fatymidów z Egiptu do zajęcia Afryki Północnej, spowodowała dalszy upadek miejskiego i gospodarczego życia regionu. Mw-parser-output .templatequote {overflow: hidden; margines: 1em 0; padding: 0 40px} .mw-parser-output .templatequote .templatequotecite {line-height: 1.5em; text-align: left; padding-left: 1.6em; margin-top: 0}

Podobnie jak armia szarańczy, niszczą wszystko na swojej drodze.

Kolonizacja

W połowie XI wieku rozwój ten gwałtownie się zatrzymał, a wokół zbudowano mur obronny. Miasto. Nic więcej nie wiadomo o Sétifie, dopóki ruiny miasta nie zostały wykorzystane przez armię francuską, która zbudowała własną fortecę na tym miejscu w 1848 roku, korzystając z linii średniowiecznych murów miejskich i bizantyjskiej twierdzy.

8 maja 1945 r., W dniu formalnego zakończenia II wojny światowej w Europie, powstanie przeciwko okupacyjnym siłom francuskim w Sétif i pobliskich miejscowościach Guelma i Kherrata spowodowało śmierć 104 pieds-noirów. Powstanie zostało stłumione przez to, co obecnie nazywa się masakrą w Sétif. Szacunki dotyczące ofiar w Algierii wahają się od 2000 do 40000 (patrz masakra Sétif i Guelma).

Gospodarka

Lokalna gospodarka zajmuje się zarówno handlem, jak i przemysłem. Handel odbywa się głównie w zbożu i żywym inwentarzu z okolic. Lokalnie produkowana pszenica jest przetwarzana w lokalnych fabrykach na semolinę, kuskus i makaron. Inne branże to obróbka drewna, produkcja dywanów i rękodzieło metalowe. Cynk jest wydobywany z pobliskich złóż, a na północy występują hydroelektrownie. Stało się centrum handlowym regionu, w którym wytwarza się tekstylia, wydobywa się fosforany i uprawia się zboża. Jest to pierwsze miasto w regionie Kabylia, w którym znajduje się tramwaj Sétif, z systemem kolei lekkiej.

Klimat

Sétif ma klimat półpustynny (klasyfikacja klimatu Köppena BSk ). Lata są gorące i suche, a zimy chłodne, z niewielkimi lub umiarkowanymi opadami deszczu.

Ze względu na położenie Sétif na Wysokich Płaskowyżach na wysokości 1096 metrów (3596 stóp) jest to jedno z najzimniejszych regiony zimą w Algierii. Wilayah często widzi roczne opady śniegu do 40 centymetrów (16 cali). Błyskawiczne powodzie są rzadkie, ale ostatnio wystąpiły w okresie wiosennym i jesiennym. Lato jest dość upalne, a ekstremalne fale upałów są częste w okolicach lipca, a temperatury mogą czasami sięgać nawet 40 ° C (104 ° F).

Drużyna piłkarska

ES Sétif Soccer Team to jeden z najbardziej prestiżowych klubów najwyższej ligi w Algierii.

Znani ludzie

• Faris Khenniche, piłkarz