Siem Reap

Siem Reap (khmerski: ក្រុង សៀមរាប, wymawiane) jest stolicą prowincji Siem Reap w północno-zachodniej Kambodży.

Siem Reap ma francuską architekturę kolonialną i chińską w Dzielnicy Starofrancuskiej i wokół Starego Rynku. W mieście znajdują się muzea, pokazy tradycyjnych tańców Apsara, kambodżańska wioska kulturalna, sklepy z pamiątkami i rękodziełem, farmy jedwabiu, pola ryżowe na wsi, wioski rybackie i rezerwat ptaków w pobliżu Tonlé Sap, a także kosmopolityczna scena picia i restauracji. Kambodżańskie miasto Siem Reap, w którym znajdują się słynne świątynie Angkor, zostało koronowane na Miasto Kultury ASEAN na lata 2021-2022 podczas 9. Spotkania Ministrów ASEAN-u odpowiedzialnych za kulturę i sztukę (AMCA) zorganizowanego 22 października 2020 roku. p>

Obecnie Siem Reap - będąc popularnym miejscem turystycznym - ma wiele hoteli, kurortów i restauracji. Wiele zawdzięcza to bliskości świątyń Angkor, najpopularniejszej atrakcji turystycznej Kambodży.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Ponowne odkrycie Angkoru
• 2 Wat i rzeka
• 3 Ekonomia
• 4 Atrakcje
  • 4.1 Angkor Wat
  • 4.2 Angkor Thom
  • 4.3 Inne świątynie
  • 4.4 Muzeum min lądowych w Kambodży i Centrum Pomocy
  • 4.5 Muzeum Wojny w Kambodży
  • 4.6 Muzeum Narodowe Angkor
  • 4.7 Rynki
  • 4.8 Rzemieślnicy Angkor
  • 4.9 Kambodżańska Wioska Kulturowa
• 5 Znane miejsca w pobliżu Siem Reap
  • 5.1 Phnom Kulen
  • 5.2 Pływające wioski
  • 5.3 Tonlé Sap
  • 5,4 Phnom Dei
  • 5.5 Banteay Srei
• 6 Lokalna specjalność
  • 6.1 Wino ryżowe
• 7 Klimat
• 8 Transport
• 9 miast partnerskich
• 10 Referencje
• 11 Linki zewnętrzne

• 1.1 Ponowne odkrycie Angkor

• 4.1 Angkor Wat
• 4.2 Angkor Thom
• 4 .3 Inne świątynie
• 4.4 Muzeum min lądowych w Kambodży i Centrum Pomocy
• 4.5 Muzeum Wojny w Kambodży
• 4.6 Muzeum Narodowe Angkor
• 4.7 Rynki
• 4.8 Rzemieślnicy Angkor
• 4.9 Kambodżańska wioska kulturowa

• 5.1 Phnom Kulen
• 5.2 Pływające wioski
• 5,3 Tonlé Sap
• 5,4 Phnom Dei
• 5,5 Banteay Srei

• 6.1 Wino ryżowe

Historia

Nazwę „Siem Reap” można przetłumaczyć jako „klęskę Syjamu” ( siem w języku khmerskim) i jest ona powszechnie traktowana jako odniesienie do incydentu z wielowiekowego konfliktu między królestwami syjamskim i khmerskim, chociaż jest to prawdopodobnie apokryficzne. Zgodnie z ustną tradycją, król Ang Chan (1516–1566) nazwał miasto „Siem Reap” po tym, jak odepchnął armię wysłaną do Kambodży przez króla Tajlandii Maha Chakkraphata w 1549 r. Uczeni tacy jak Michael Vickery uważają to wyprowadzenie za proste. współczesnej etymologii ludowej i utrzymują, że nazwy Siem Reap i Chenla. stara chińska nazwa Kambodży może być powiązana, rzeczywiste pochodzenie nazwy jest nieznane.

Tradycyjna opowieść głosi, że król Ang Chan z Kambodży próbował zapewnić większą niezależność od Syjamu, który wtedy walczył wewnętrznie. Syjamski król Chairacha został otruty przez swoją konkubinę, Lady Sri Sudachan, która popełniła cudzołóstwo z ludem Worawongsathirat, podczas gdy król wyjechał, prowadząc kampanię przeciwko Królestwu Lan Na. Sudachan następnie umieścił swojego kochanka na tronie. Tajska szlachta zwabiła ich poza miasto na królewską procesję na barce, aby obejrzeć nowo odkrytego białego słonia. Po zabiciu uzurpatora, wraz z Sudachanem i ich nowo narodzoną córką, zaprosili księcia Thianrachę do opuszczenia klasztoru i objęcia tronu jako król Maha Chakkraphat (1548–1569). Kiedy Tajowie byli rozproszeni przez wewnętrzne problemy, król Ang Chan zaatakował. Zdobył syjamskie miasto Prachinburi w 1549 r., Splądrowując je i czyniąc niewolników z jego mieszkańców. Dopiero wtedy dowiedział się, że sukcesja została ustalona i że Maha Chakkraphat był nowym władcą. Ang Chan natychmiast wycofał się do Kambodży, zabierając ze sobą jeńców. Król Maha Chakkraphat był wściekły z powodu niesprowokowanego ataku, ale Birma zdecydowała się również na inwazję przez Przełęcz Trzech Pagód. Armia birmańska stanowiła znacznie poważniejsze zagrożenie, gdyż zdobyła Kanchanaburi i Suphanburi. Następnie pojawił się przed samą Ayutthayą.

Armii tajlandzkiej udało się pokonać Birmańczyków, którzy szybko wycofali się przez przełęcz. Myśli Maha Chakkraphata zwróciły się następnie do Kambodży. Ang Chan nie tylko zaatakował i splądrował Prachinburi, zamieniając jego ludzi w niewolników, ale także odmówił Maha Chakkraphatowi białego słonia, o który prosił, odrzucając nawet ten znak poddania się Syjamowi. Maha Chakkraphat nakazał księciu Ongowi, gubernatorowi Sawankhalok, poprowadzić ekspedycję mającą na celu ukaranie Ang Chana i odzyskanie tajskich jeńców. Rywalizujące armie spotkały się, a Ang Chan zabił księcia Onga szczęśliwym muszkietem wystrzelonym z grzbietu słonia. Tajska armia bez przywódcy uciekła, a Ang Chan rzekomo schwytał ponad 10 000 żołnierzy syjamskich. Aby uczcić swoje wielkie zwycięstwo, król Ang Chan rzekomo nazwał pole bitwy „Siem Reap”, co oznacza „całkowitą klęskę Syjamu”.

W rzeczywistości, ze źródeł historycznych, które przetrwały, wydaje się mało prawdopodobne, ponieważ upadek Angkoru do ponad wieku wcześniej, kiedy wyprawa wojskowa z Ayutthaya zdobyła i splądrowała Angkor Wat, co zapoczątkowało długi okres panowania wasali w Kambodży. Zdobycie w 1431 r. Zbiegło się z upadkiem Angkor, choć przyczyny jego porzucenia nie są jasne. Mogły one obejmować zmiany środowiskowe i wady infrastruktury Khmerów.

Od XVI do XIX wieku walki wewnętrzne szlachty khmerskiej doprowadziły do ​​okresowej interwencji i dominacji obu potężniejszych sąsiadów Kambodży, Wietnamu i Syjamu. . Siem Reap, wraz z Battambang (Phra Tabong) i Sisophon, głównymi miastami w północno-zachodniej Kambodży, znajdowało się pod administracją syjamską, a prowincje były wspólnie znane jako Kambodża Wewnętrzna od 1795 do 1907 roku, kiedy zostały scedowane na francuskie Indochiny. W XVIII wieku, pod rządami Królestwa Ayutthaya, było znane jako Nakhon Siam („miasto Syjamu”).

Ponowne odkrycie Angkoru

Siem Reap było niewiele więcej niż wioska, w której francuscy odkrywcy, tacy jak Henri Mouhot, „ponownie odkryli” Angkor w XIX wieku. Jednak europejscy goście odwiedzili ruiny świątyni znacznie wcześniej, w tym António da Madalena w 1586 roku. W 1901 roku École française d'Extrême-Orient (EFEO) („Francuska Szkoła Dalekiego Wschodu”) rozpoczęła długotrwałą współpracę z Angkorem finansowanie wyprawy do Syjamu do Bajonu. EFEO wziął na siebie odpowiedzialność za oczyszczenie i odtworzenie całego terenu. W tym samym roku pierwsi zachodni turyści przybyli do Angkor, w sumie około 200 w ciągu zaledwie trzech miesięcy. Angkor został „uratowany” z dżungli i zajmował swoje miejsce we współczesnym świecie.

Wraz z przejęciem Angkoru przez Francuzów w 1907 roku na mocy traktatu francusko-syjamskiego, Siem Reap zaczął się rozwijać. Grand Hotel d'Angkor został otwarty w 1929 roku, a świątynie Angkor stały się jednym z głównych atrakcji turystycznych Azji aż do późnych lat sześćdziesiątych, kiedy wojna domowa powstrzymywała turystów. W 1975 roku ludność Siem Reap, podobnie jak wszystkich innych kambodżańskich miast i miasteczek, została wypędzona na wieś przez komunistycznych Czerwonych Khmerów.

Niedawna historia Siem Reap jest naznaczona grozą brutalnego reżimu Czerwonych Khmerów . Jednak od śmierci Pol Pota w 1998 r. Względna stabilność i odmłodzony przemysł turystyczny ożywiły miasto i prowincję.

Siem Reap jest teraz małą bramą do Angkor Wat, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W ostatnich latach miasto regularnie plasowało się w pierwszej dziesiątce list „Best Destination” przygotowywanych przez takie podmioty, jak TripAdvisor, Wanderlust Magazine i Travel + Leisure .

Wat i rzeka

Siem Reap to skupisko małych wiosek wzdłuż rzeki Siem Reap. Wioski te pierwotnie powstały wokół buddyjskich pagód (watów), które są prawie równomiernie rozmieszczone wzdłuż rzeki od Wat Preah En Kau Sei na północy do Wat Phnom Krom na południu, gdzie rzeka Siem Reap spotyka się z wielkim jeziorem Tonlé Sap.

Centrum miasta jest skoncentrowane wokół ulicy Sivutha i obszaru Psar Chas (obszar Starego Rynku), gdzie znajdują się stare budynki kolonialne, dzielnice handlowe i handlowe. Dzielnica Wat Bo jest teraz pełna pensjonatów i restauracji, podczas gdy rejon Psar Leu jest często zatłoczony sklepami z biżuterią i rękodziełem, sprzedających takie przedmioty, jak rubiny i rzeźby w drewnie. Inne szybko rozwijające się obszary to droga lotniskowa i główna droga do Angkor, gdzie znajduje się wiele dużych hoteli i kurortów.

Ekonomia

Turystyka jest bardzo ważnym aspektem gospodarki Siem Reap - szacowano w 2010 roku, że ponad 50% miejsc pracy w mieście było związanych z branżą turystyczną. Miasto odnotowało ogromny wzrost wymiany turystycznej w ciągu kilku dziesięcioleci po zakończeniu ery Czerwonych Khmerów, a dzięki boomowi turystycznemu rozkwitły przedsiębiorstwa skupione na turystyce. Liczba odwiedzających była znikoma w połowie lat dziewięćdziesiątych, ale do 2004 r. Do prowincji Siem Reap przybyło tego roku ponad pół miliona zagranicznych gości, około 50% wszystkich zagranicznych turystów w Kambodży. Do 2012 r. Liczba turystów przekroczyła dwa miliony.

Atrakcje

Angkor Wat

Angkor Wat (świątynia Wat) to centralny punkt Angkor World UNESCO Miejsce dziedzictwa zawierające wspaniałe pozostałości cywilizacji Khmerów. Rosnąca seria pięciu wież Angkor Wat kończy się imponującą wieżą centralną, która symbolizuje mityczną górę Meru. Tysiące stóp ściany pokryte są skomplikowanymi rzeźbami przedstawiającymi sceny z mitologii hinduskiej. Najważniejsze z nich to rzeźbione płaskorzeźby z narracji hinduskich. Opowiadają o bogach walczących z demonami w celu przywrócenia porządku, który można osiągnąć jedynie poprzez odzyskanie eliksiru życia, znanego jako amrita. Bogowie i demony muszą współpracować, aby go uwolnić, a następnie walczyć, aby go osiągnąć.

Angkor Thom

Angkor Thom to wewnętrzne królewskie miasto zbudowane przez Jayavarmana VII, słynnego wojownika Imperium King ', pod koniec XII wieku i jest znany ze swoich świątyń, w szczególności Bayon. Inne godne uwagi miejsca to Baphuon, Phimeanakas, Taras Słoni i Taras Trędowatego Króla. Do miasta można dostać się przez pięć bram miejskich, po jednej w każdym kardynalnym punkcie i Bramę Zwycięstwa na wschodniej ścianie.

Inne świątynie

Wokół Angkor Wat rozsiane są liczne znaczące świątynie i Angkor Thom w Parku Archeologicznym Angkor, w tym Ta Prohm, Preah Khan, Banteay Kdei, Phnom Bakheng, Ta Keo, Ta Som, East Mebon, Drukhsh, Pre Rup. i Neak Pean. Świątynie te można zwiedzać wzdłuż wielkiego obwodu lub małych tras obwodowych. Inne miejsca to grupa świątyń Roluos położonych na wschód od Siem Reap.

Kambodżańskie Muzeum i Centrum Pomocy

Muzeum Min Lądowych oferuje turystom i Kambodżanom możliwość zobaczenia (bezpieczne ) z bliska, dowiedz się, jak działają i co mogą zrobić, aby uwolnić Kambodżę i świat od ciągłego zagrożenia. Znajduje się około 25 km na północ od Siem Reap (30 minut tuk tukiem), 7 km na południe od kompleksu świątynnego Banteay Srey w Parku Narodowym Angkor. Około dwóch tuzinów zagrożonych khmerskich dzieci kształci się i mieszka wraz z personelem w Centrum Pomocy na terenie muzeum.

Muzeum Wojny w Kambodży

Muzeum Wojny w Kambodży obejmuje ostatnie trzy dekady XX wieku, kiedy Czerwoni Khmerzy działali w Kambodży. Na wystawie znajduje się szeroki wachlarz pojazdów, artylerii, uzbrojenia, min i sprzętu. Muzeum korzysta z przewodników, którzy są weteranami wojennymi, którzy walczyli w armii Kambodży, Czerwonych Khmerów lub armii wietnamskiej.

Muzeum Narodowe Angkor

Otwarte 12 listopada 2007 r., Muzeum Narodowe Angkor oferuje odwiedzającym lepsze zrozumienie skarbów archeologicznych w okolicy. Przedstawiono Złotą Erę Królestwa Khmerów z wykorzystaniem najnowocześniejszych technologii multimedialnych. Muzeum obejmuje historię, cywilizację i dziedzictwo kulturowe Khmerów w ośmiu galeriach. Dziś muzeum jest pełne drogiej biżuterii sprzedawanej turystom. Muzeum jest również popularne wśród lokalnych turystów podczas specjalnych świąt, zwłaszcza w okresie khmerskiego Nowego Roku i Świąt Bożego Narodzenia.

Rynki

Stary Rynek lub Psah Chas znajduje się między ulicą Pub Street a Siem Reap River i oferuje mieszankę pamiątek dla turystów oraz różnorodne produkty spożywcze i inne produkty przeznaczone dla mieszkańców.

Inne rynki w Siem Reap obejmują nocny targ Angkor, który znajduje się przy ulicy Sivutha, Phsar Kandal ( Central Market) na ulicy Sivutha, która jest przeznaczona głównie dla turystów, oraz Phsar Leu (Upper Market), który jest dalej wzdłuż drogi krajowej 6, ale jest największym rynkiem w Siem Reap, z którego korzystają miejscowi. Targ Made in Cambodia (początkowo nazywany „Well Made in Cambodia”) to nocny targ dla turystów w Siem Reap, na którym wszystkie sprzedawane produkty są wytwarzane w Kambodży. Na rynku odbywają się codzienne pokazy i inne wydarzenia na King's Road. W lipcu 2020 r. Władze wydały nakaz zakazujący kupowania, sprzedaży i rozbioru psów na żywność.

Artisans Angkor

Artisans Angkor jest spółką półpubliczną założoną w 1992 r., Której celem jest ożywić tradycyjne khmerskie rzemiosło i zapewnić zatrudnienie wiejskim rzemieślnikom. Jest również związany z farmą jedwabiu, gdzie zwiedzający mogą zapoznać się z kulturą serową i tkactwem. Uczestniczy również w odbudowie historycznych miejsc Angkor poprzez naprawę i wymianę uszkodzonych rzeźb.

Kambodżańska Wioska Kulturowa

Otwarta 24 września 2003 r. Cambodian Cultural Village gromadzi wszystkie miniatury słynnych historycznych budynków i budowli Kambodży. Istnieje 11 unikalnych wiosek, które reprezentują dziedzictwo kulturowe, lokalne zwyczaje i cechy 21 różnych ras.

Znane miejsca w pobliżu Siem Reap

Phnom Kulen

Park Narodowy Phnom Kulen znajduje się około 48 km od Siem Reap i zawiera wiele atrakcji, takich jak dwa wodospady i „rzeka 1000 lingów” Kbal Spean. Jest także domem dla Preah Ang Thom, aktywnej XVI-wiecznej pagody, która jest domem dla największego leżącego Buddy w Kambodży.

Pływające wioski

Wokół Siem Reap znajdują się cztery pływające wioski : Kompong Khleang, Kompong Phluk, Chong Kneas i Meychrey, siedziba rezerwatu ptaków. Kompong Khleang jest uważany za największy i najbardziej autentyczny, a Chong Kneas najmniej autentyczny, ale najczęściej odwiedzany ze względu na jego bliskość do miasta.

Tonlé Sap

Tonlé Sap, khmerski dla „ogromnego ciała słodkiej wody ”i częściej tłumaczone jako„ wielkie jezioro ”, jest połączonym systemem jezior i rzek o dużym znaczeniu dla Kambodży. Znajduje się w sercu Kambodży i jest domem dla wielu pływających wiosek. Tonle Sap znajduje się 30 minut na południe od centrum Siem Reap w porcie Chong Kneas. Jezioro i jego wioski mają wiele unikalnych cech i atrakcji, dzięki czemu wycieczki do Tonle Sap są popularne wśród turystów. Obszar wokół Tonle Sap, w tym prowincja Siem Reap, jest częścią większego rezerwatu biosfery Tonle Sap.

Phnom Dei

Phnom Dei to wzgórze w pobliżu Siem Reap.

Banteay Srei

Banteay Srei to X-wieczna świątynia położona około 30 km na północny wschód od Siem Reap. Charakteryzuje się drobnymi, misternymi rzeźbami na różowym piaskowcu.

Lokalny specjał

Wino ryżowe

Tradycyjnie wino ryżowe może być produkowane przez kambodżańskie gospodarstwa domowe lub wioski na własny użytek. Niektóre są również produkowane komercyjnie lub inspirowane tą tradycją, na przykład Sombai Infused Cambodian Liqueur (Sombai) produkowany w Siem Reap. Napój ten czerpie inspirację z tramwaju Sraa (lub moczonego wina), który Kambodżanie piją tradycyjnie, oraz rumu z wysp. Specyfiką butelek Sombai jest to, że są ręcznie malowane, dzięki czemu są atrakcyjne dla turystów odwiedzających Kambodżę. Warsztat wraz z salą degustacyjną zainstalowany w tradycyjnym khmerskim drewnianym domu stał się atrakcją turystyczną w mieście.

Klimat

Zgodnie z klasyfikacją klimatyczną Köppena w Siem Reap znajduje się tropikalny i suchy klimat. Miasto jest ogólnie gorące przez cały rok, a średnie wysokie temperatury nigdy nie spadają poniżej 30 ° C w żadnym miesiącu. Siem Reap ma stosunkowo długą porę deszczową, która zaczyna się w maju i kończy w październiku. Pora sucha obejmuje pozostałe sześć miesięcy. W mieście występuje średnio około 1406 mm opadów rocznie.

Transport

Miasto znajduje się 7 kilometrów (4,3 mil) od międzynarodowego lotniska Siem Reap-Angkor (kod IATA REP) i jest dostępne przez bezpośrednie loty z wielu azjatyckich miast oraz lądem z Phnom Penh i granicy z Tajlandią. Jest również dostępny łodzią (przez jezioro Tonle Sap). Istnieją również autobusy z Phnom Penh i Battambang, a autobusy między Phnom Penh a Siem Reap trwają około 6 godzin. Nowe lotnisko planowane jest 60 kilometrów (37 mil) od Siem Reap.

Z Bangkoku do Siem Reap można dostać się przez Poipet. Droga z Poipet do Siem Reap jest nowo utwardzona i uszczelniona od 2013 r. Jeśli podróżni wezmą taksówkę z Bangkoku do Poipet i z Poipet do Siem Reap, całą podróż można pokonać w ciągu 6–10 godzin, w zależności od granicy. czasy przejazdu. Ta podróż jest również możliwa autobusem i minibusem. Bilety można kupić online za pośrednictwem oficjalnej strony internetowej Nattakan. Dojazd do Siem Reap z Bangkoku jest również możliwy pociągiem przez stację Aranyaprathet do granicy z Kambodżą, a następnie wspólnymi minibusami lub taksówkami do Siem Reap.

Siem Reap będzie miało linie szybkiej kolei do Phnom Penh, które są obecnie w trakcie studium wykonalności prowadzonego przez CRECG.

Miasta partnerskie

• Bagan, Myanmar
• Fontainebleau, Francja, od 11 czerwca 2000
• Sankt Goar, Niemcy, od 13 maja 2015 r.
• prowincja Jiangxi, Chiny
• Orland Park, Illinois
• Kōta, Aichi, Japonia