Santa Cruz de la Sierra, Boliwia

Santa Cruz de la Sierra

Santa Cruz de la Sierra (hiszpański:; dosł. „Święty Krzyż w Górach”), powszechnie znany jako Santa Cruz, to największe miasto w Boliwii i stolica departamentu Santa Cruz.

Region metropolitalny Santa Cruz de la Sierra, położony nad rzeką Pirai we wschodniej części Niziny Tropikalnej w Boliwii, jest najbardziej zaludnioną aglomeracją miejską w Boliwii, liczącą około 2,3 miliona mieszkańców w 2020 roku tworzy konurbację siedmiu gmin Santa Cruz: Santa Cruz de la Sierra, La Guardia, Warnes, Cotoca, El Torno, Porongo i Montero.

Miasto zostało założone w 1561 roku przez hiszpańskiego odkrywcę Ñuflo de Chavez, około 200 km (124 mil) na wschód od obecnego miejsca, i był kilkakrotnie przenoszony, aż w końcu został założony na rzece Pirai pod koniec XVI wieku. Przez większą część swojej historii Santa Cruz było głównie małym miasteczkiem, a nawet po uzyskaniu przez Boliwii niepodległości w 1825 r. Władze i ludność nie zwracały uwagi na zasiedlenie regionu. Dopiero w połowie XX wieku, wraz z głębokimi reformami rolnymi i rolnymi, miasto zaczęło się rozwijać w bardzo szybkim tempie.

Miasto jest najbardziej zaludnione w Boliwii, produkuje prawie 35% boliwijskiej produkcji brutto. produkt krajowy i otrzymuje ponad 40% wszystkich bezpośrednich inwestycji zagranicznych w kraju. To pomogło uczynić Santa Cruz najważniejszym centrum biznesowym w Boliwii i ulubionym celem migrantów z całego kraju.

Spis treści

1 Historia
- 1.1 Era przedkolumbijska
- 1.2 Wczesne najazdy Europy i założenie miasta
- 1.3 Kolonialne Santa Cruz i wojna rewolucyjna
2 Geografia
3 Klimat
4 Demografia
5 Rząd i infrastruktura
6 Kultura i żywność
- 6.1 Muzea, centra kulturalne i galerie
- 6.2 Gastronomia
7 Ekonomia
- 7.1 Hotele
- 7.2 Miasta bliźniacze - Miasta partnerskie
8 Bibliografia
9 Więcej informacji
10 Linki zewnętrzne

1.1 Era przedkolumbijska
1.2 Wczesne najazdy Europy i założenie miasta
1.3 Kolonialne Santa Cruz i wojna rewolucyjna

6.1 Muzea, centra kultury i galerie
6.2 Gastronomia

7.1 Hotele
7.2 Miasta bliźniacze s - Miasta siostrzane

Historia

Era prekolumbijska

Podobnie jak większość historii mieszkańców regionu, historia obszar przed przybyciem europejskich odkrywców nie jest dobrze udokumentowany, głównie ze względu na nieco koczowniczy charakter i brak języka pisanego w kulturze lokalnych plemion. Jednak ostatnie dane sugerują, że obecne położenie miasta Santa Cruz było zamieszkane przez plemię Arawak, które później stało się znane przez Hiszpanów jako Chané. W okolicy znaleziono pozostałości ceramiki i broni, co skłania naukowców do przypuszczenia, że założyli tam osady. Wśród nielicznych znanych faktów dotyczących tych plemion, według relacji pierwszych hiszpańskich odkrywców, którzy zetknęli się z Chané, jest to, że mieli oni formalnego przywódcę, kacyka , zwanego Grigota przez kilka lat, ale jego panowanie dobiegło końca po jednym z kilku najazdów Guarani (Chirigano) w tym regionie.

Wczesne najazdy na Europę i założenie miasta

Pierwsi Europejczycy, którzy postawili stopę w tym regionie byli hiszpańskimi konkwistadorami z niedawno utworzonego gubernatora Nowej Andaluzji, który obejmował terytoria dzisiejszej Argentyny, Urugwaju, Paragwaju i Chile.

W 1549 roku kapitan generalny Domingo Martinez de Irala został pierwszym Hiszpanem, który zbadał regionu, ale dopiero w 1558 roku Ñuflo de Chaves, który przybył do Asuncion w 1541 roku wraz z Álvarem Núñez Cabeza de Vaca, poprowadził nową wyprawę, której celem było osiedlenie się w regionie. Po odkryciu, że nowa wyprawa z Asuncion jest już w toku, szybko udał się do Limy i skutecznie przekonał wicekróla do utworzenia nowej prowincji i nadania mu tytułu gubernatora 15 lutego 1560 r. Po powrocie z Limy Chaves założył miasto Santa Cruz de la Sierra (Święty Krzyż Wzgórz) w dniu 26 lutego 1561 r., 220 km (137 mil) na wschód od dzisiejszej lokalizacji, aby funkcjonować jako stolica nowo utworzonej prowincji Moxos i Chaves. Osada została nazwana na cześć rodzinnego miasta Chavesa w Estremadurze, gdzie dorastał przed wyjazdem do Ameryki.

Wkrótce po założeniu, ataki miejscowych plemion stały się powszechne, a Ñuflo de Chaves został zabity w 1568 roku przez tubylców Itatine. Po śmierci Chavesa konflikty z miejscową ludnością oraz walki o władzę w osadzie zmusiły władze Peru do nakazania nowemu gubernatorowi Lorenzo Suarez de Figueroa przeniesienia miasta na zachód. Wielu mieszkańców zdecydowało się jednak pozostać w tyle i dalej mieszkać w pierwotnym miejscu. 13 września 1590 roku miasto zostało oficjalnie przeniesione nad brzeg rzeki Guapay Empero i przemianowane na San Lorenzo de la Frontera. Niemniej jednak warunki okazały się jeszcze trudniejsze w nowym miejscu, zmuszając osadników do ponownej przeprowadzki 21 maja 1595 r. Chociaż była to ostateczna relokacja miasta, nazwa San Lorenzo była używana do początku XVII wieku. , kiedy osadnicy, którzy pozostali w Santa Cruz de la Sierra, zostali przekonani przez władze kolonialne do przeprowadzki do San Lorenzo. Po przeprowadzce miasto zostało ostatecznie skonsolidowane w 1622 roku i przyjęło oryginalną nazwę Santa Cruz de la Sierra nadaną przez Ñuflo de Chaves ponad 60 lat wcześniej. Pozostałości pierwotnej osady można zwiedzać w Santa Cruz la Vieja („Stare Santa Cruz”), stanowisku archeologicznym na południe od San José de Chiquitos.

Kolonialne Santa Cruz i wojna rewolucyjna

W ciągu następnych 200 lat kilka plemion zostało wcielonych pod hiszpańską kontrolę lub pokonanych siłą. Miasto stało się również ważnym punktem wypadowym dla misji jezuickich w Chiquitos i Moxos, co doprowadziło do konwersji tysięcy Guaranies, Moxeños, Chiquitanos, Guarayos i Chiriguanos, które ostatecznie stały się częścią mieszanej rasowo populacji współczesnego Santa Cruz, Beni, Pando i Tarija w Boliwii. Inną ważną rolą, jaką małe miasto odegrało w regionie dla Imperium Hiszpańskiego, było powstrzymanie najazdów portugalskich Bandeirantes, z których wiele zostało przez lata odparte siłą. Wysiłki na rzecz umocnienia granic Cesarstwa nie zostały przeoczone. władze w Limie, które przyznały prowincji znaczną autonomię. Prowincja była rządzona przez kapitana generalnego z siedzibą w Santa Cruz, az kolei rządem miasta zarządzało dwóch burmistrzów i czteroosobowa rada. Obywatele Santa Cruz byli zwolnieni ze wszystkich podatków cesarskich, a system mita używany w pozostałej części Wicekrólestwa Peru nie był praktykowany. Jednak pomimo strategicznego znaczenia miasto nie rozwinęło się zbytnio w czasach kolonialnych. Większość działalności gospodarczej koncentrowała się w centrach górniczych na zachodzie, a głównym źródłem dochodu miasta było rolnictwo.

Animacja wobec władz cesarskich rozpoczęła się na przełomie XVIII i XVIII wieku intendencias dotarli do nowego świata. Siedziba rządu została zabrana z miasta i przeniesiona do Cochabamba, a wiele uprawnień delegowanych przez wicekrólestwa znalazło się teraz w rękach nominatów koronnych. Podobnie jak w tamtych czasach w wielu częściach hiszpańskiej Ameryki, rozgniewani reformami criollos postrzegali ich jako zagrożenie dla ich stylu życia, a korzystając z wojny na Półwyspie, miejscowa ludność, kierowana przez Antonio Vicente Seonane, zbuntowała się 24 września, 1810, obalając delegata gubernatora. Na jego miejsce kontrolę nad rządem przejęła junta lokalnych dowódców. Rewolucjoniści, jak to miało miejsce w przypadku większości buntów w Ameryce hiszpańskiej, pozostali lojalni wobec króla Hiszpanii, jednocześnie odrzucając władze kolonialne aż do zakończenia wojny półwyspowej.

W 1813 roku miasto ponownie znalazło się pod kontrolą cesarską. W tym czasie, z rozkazu generała Manuela Belgrano, armie rewolucyjne Argentyny wysłały niewielkie siły dowodzone przez Ignacio Warnesa, aby „wyzwolić” Santa Cruz. Po udanej kampanii objął władzę w mieście. W nieco ponad rok Warnes był w stanie zebrać ogromne poparcie ludności, werbując criollos, metysów i tubylców do armii rewolucyjnej oraz sprzymierzając się z rewolucyjnym przywódcą Vallegrande, Alvarezem de Arenales, aby pokonać silną siłę imperialną w bitwie z Florydy. To zwycięstwo okazało się poważnym ciosem dla sił hiszpańskich w regionie. Niemniej jednak, dwa lata po zwycięstwie Florydy, siły imperialne rozpoczęły nową ofensywę w prowincji dowodzonej przez Francisco Javiera Aguilera. Ta kampania zakończyła się klęską i śmiercią Ignacio Warnesa i jego sił w bitwie pod Pari. Triumfujący Aguilera wkroczył do miasta z rozkazem stłumienia powstania i przywrócenia hiszpańskiego gubernatora. Okazało się to bardzo trudnym zadaniem, ponieważ kilku przywódców rewolucyjnych, takich jak Jose Manuel „Cañoto” Baca i Jose Manuel Mercado, powstało w nadchodzących latach z samego miasta i innych miejsc w prowincji. Ci nowi przywódcy walczyli z władzami kolonialnymi przez siedem lat, aż ostatecznie obalili ostatniego hiszpańskiego gubernatora, Manuela Fernando Aramburu, w lutym 1825 r., Gdy do miasta dotarły wieści o klęsce wojsk cesarskich na zachodzie.

Geografia

Miasto położone jest we wschodniej części Boliwii (17 ° 45 ', południe, 63 ° 14', zachód) na około 400 m nad poziomem morza. Jest częścią prowincji Andrés Ibáñez i stolicą departamentu Santa Cruz. Miasto Santa Cruz znajduje się niedaleko najbardziej na wschód wysuniętych Andów i są one widoczne z niektórych części miasta.

Klimat

W mieście panuje tropikalny klimat sawanny (Köppen: Aw ), ze średnią roczną temperaturą około 25 ° C (77 ° F), a przez wszystkie miesiące powyżej 18 ° C. Santa Cruz jest przykładem wpływu kontynentalności (odzwierciedlającej amplitudę termiczną) w tropikach, bez czterech dobrze określonych pór roku, ale z większymi odchyleniami temperatury niż w innych miejscach na wybrzeżu lub na wyspie. Chociaż pogoda jest ogólnie ciepła przez cały rok, zimne wiatry zwane „surazos” mogą czasami wiać (szczególnie zimą) od argentyńskich pampasów, powodując znaczny spadek temperatury. Miesiące z największymi opadami deszczu to grudzień i styczeń. Średnie roczne opady wynoszą 1321 mm (52 cale).

Demografia

Pierwszymi osadnikami w Santa Cruz byli głównie rdzenni mieszkańcy Chane ze wschodniej Boliwii, a następnie Hiszpanie, którzy towarzyszyli Ñuflo de Chávez, a także tubylcy Guarani z Paragwaju i inne grupy rdzennych Amerykanów, które wcześniej tam mieszkały, pracując dla hiszpańskiej korony. Ostatecznie hiszpańscy osadnicy i rdzenni mieszkańcy Boliwii zaczęli się mieszać, co spowodowało, że większość mieszkańców miasta to metysi. Kiedy hiszpańscy osadnicy przybyli do Boliwii, katolicyzm, a także język hiszpański, zostały wprowadzone na tubylców, dlatego teraz miasto jest głównie katolickie i mówi po hiszpańsku. Niemniej jednak rodzime religie i języki są nadal używane przez mniejszość populacji.

Należy podkreślić, że istnieje rozróżnienie między profilem etno-demograficznym regionu Santa Cruz de la Sierra, oznaczonym przez metysów, Hiszpanów i wschodnich autochtonów, w stosunku do populacji boliwijskiego Altiplano, zachodnia część kraju głównie rdzennych mieszkańców Andów z mniejszą obecnością metysów i Hiszpanów.

Rząd i infrastruktura

Centro de Rehabilitación Santa Cruz „Palmasola” to więzienie zlokalizowane w Santa Cruz.

Miasto jest obsługiwane przez międzynarodowe lotnisko Viru Viru, które łączy je z krajowymi i kierunki międzynarodowe.

Wcześniej był połączony z systemem kolei brazylijskiej poprzez linię do Corumbá w Brazylii. Linia ta, która miała słabe wyniki w zakresie bezpieczeństwa, została porzucona po wybudowaniu w latach 80. autostrady prowadzącej do granicy brazylijskiej.

Kultura i jedzenie

Muzea, centra kultury i Galerie

Santa Cruz oferuje ciekawy obieg przestrzeni kulturalnych i artystycznych, od historii naturalnej, przez sztukę religijną, po sztukę najnowszą. Istnieje młody rynek sztuki, który szybko się rozwija.

Casa de la Cultura Raul Otero Reiche
Muzeum Historii Naturalnej Noela Kempffa Mercado
Teniente General Niemieckie Narodowe Muzeum Historyczne Buscha Becerra
Narodowe i Regionalne Muzeum i Archiwum
Muzeum Guarani
Katedralne Muzeum Sztuki Sakralnej
Muzeum Sztuki and Archeology
Muzeum Niepodległości

Manzana Uno (centrum sztuki)
Centrum Kultury Santa Cruz
Centrum Kultury Simon I. Patiño
Centrum Szkoleniowe Współpracy Hiszpańskiej
Centrum Kultury Feliciana Rodriguez
Niemieckie Centrum Kultury Franco
Galeria sztuki Axioma
Galeria Kiosko
Galeria Bhuo Blanco
Guembe Biocenter

Miasto Santa Cruz skorzystało z szybkiego rozwijająca się gospodarka od 15 lat. Pomimo szybkiego rozwoju miasto zachowuje wiele ze swoich tradycji i kultury. Jest to szczególnie widoczne w typowych potrawach.

Hiszpanie sprowadzili krowy, drób, ryż, owoce cytrusowe (pomarańcze, mandarynki i cytryny), z południowej Azji przywieźli trzcinę cukrową, az Afryki banany, banany i kawę (która jest uprawiana w Yungas w pobliżu Buena Vista. Ponadto lokalne potrawy obejmują rodzime warzywa, takie jak kukurydza, orzeszki ziemne, juka i dynia, a także lokalne ryby, takie jak surubi i pacu.

Rodzime przyprawy, takie jak urucum oraz rodzime owoce (unikalne w regionie), takie jak achachairu, guapuru i guabira, dodają wyjątkowości bogatej tradycyjnej kuchni Santa Cruz. Bogactwo rolnicze regionu pozwala Santa Cruz cieszyć się szeroką gamą smaków i składników. to lista opisująca najbardziej typowe potrawy:

Gastronomia

Typowe potrawy

Majao lub Majadito (talerz w stylu risotto z charque, kaczką lub mięso z kurczaka. Podawane w dwóch odmianach: majadito tostado lub majadito batido)
Locro (ryż i zupa z kury z ziemniakami, cebulą, czosnkiem i oregano. Często używa się kurczaka zamiast kury i je się go z kawałkiem gotowanej yuki)
Locro carretero
Pipian (kurczak z masłem orzechowym, podawany z ryżem i kaszą)
Rapi al jugo
Keperi
Cogote Relleno
Masaco (zmiażdżony babka lancetowata z charquerem. Również zrobiony z juki)
Patasca (zupa kukurydziano-wieprzowa, podawana z gotowaną yucą i posiekaną zieloną cebulą)
Asado lub Parrillada (podawana z arroz con queso, gotowaną lub smażoną yucą, chorizo i sałatką)

Typowe napoje

Somó (napój na bazie białej kukurydzy, podawany na zimno)
Chicha (słodki napój bezalkoholowy z kukurydzy i cynamonem)

Typowe wypieki

Cuñapé (juka i ser pieczone w małych bułeczkach)
Cuñapé Duro (bizcocho)
Sonso (yuca i ser, gotowane i mieszane, a następnie pieczone w piekarniku lub grillowane)
Sonso pacumuto
Tamal al Horno
Tamal a la olla
Empanada
- Empanada de arroz
- Empanada de queso
- Empanad a de jigote
- Empanada de carne
- Empanada de pollo
- Empanada de maiz
- Empanada de charque
Rosca de maiz
Pan de arroz
Salteña
Bizcocho de trigo
Masaco
- Masaco de plátano (banan zmieszany z charque lub mięsem)
- Masaco de yuca (yuca zmieszany z charque lub mięsem)
- Masaco de queso (ser zmieszany z bananem lub mięsem)
Arepas
Pastel de choclo (kukurydza)
Queque

Empanada de arroz
Empanada de queso
Empanada de jigote
Empanada de carne
Empanada de pollo
Empanada de maiz
Empanada de charque

Masaco de plátano (banan zmieszany z charque lub mięsem)
Masaco de yuca ( yuca zmieszana z charque lub mięsem)
Masaco de queso (ser zmieszany z bananem lub mięsem)

Economy

Miasto Santa Cruz de La Sierra posiada infrastrukturę użytkową, drogi i autostrady, a także tętniące życiem sklepy i biznes . Główne sektory napędzające gospodarkę to ropa naftowa, przedsiębiorstwa leśne, agrobiznes i budownictwo. Santa Cruz dostarcza ponad 80% krajowej produkcji rolnej, a także ponad 35% PKB w ostatnich latach. Posiada również największe lotnisko w kraju, dzięki czemu jest idealnym miastem na targi, imprezy międzynarodowe i inwestycje.

Warto zauważyć, że w Santa Cruz są znaczne inwestycje w sektorze budowlanym (budynki biurowe i domy), biznesowym (duże sieci supermarketów i centra masowej konsumpcji), sektorem zdrowia (prywatne kliniki high-tech), branżą modową , pokazy krajowe i zagraniczne, agrobiznes, hotelarstwo i kuchnia (wysoko rozwinięta), nie wspominając o wielu prywatnych uczelniach, w Santa Cruz swoją siedzibę miała linia lotnicza AeroSur. Linia lotnicza zaprzestała działalności w maju 2012 roku i została zastąpiona przez Boliviana de Aviación, która lata z Santa Cruz do Miami, Madrytu, Buenos Aires, Salty i São Paulo. Największe centrum handlowe Boliwii, Ventura Mall, znajduje się w mieście Santa Cruz.

Hotele

Santa Cruz de la Sierra posiada jedną z najlepszych infrastruktur hotelowych w kraju. Niektóre hotele w mieście obejmują Los Tajibos Hotel, Hotel Toborochi, Hotel Buganvillas, Marriott Hotels & amp; Kurorty Santa Cruz de la Sierra i Hotel Camino Real.