San Bernardino, Kalifornia

San Bernardino (/ ˌsæn ˌbɜːrnəˈdiːnoʊ /) to miasto położone w regionie Inland Empire w południowej Kalifornii. Miasto jest siedzibą hrabstwa San Bernardino w Kalifornii. Jako jedno z głównych miast Imperium Wewnętrznego, San Bernardino zajmuje 81 mil kwadratowych (210 km2) na dnie Doliny San Bernardino na południe od Gór San Bernardino. Od 2019 roku San Bernardino liczy 215784 mieszkańców, co czyni go 17. co do wielkości miastem w Kalifornii i 102. co do wielkości miastem w Stanach Zjednoczonych. Rządy Gwatemali i Meksyku utworzyły konsulaty w centrum miasta.

California State University w San Bernardino znajduje się w północno-zachodniej części miasta. Na uniwersytecie znajduje się także Coussoulis Arena oraz Muzeum Sztuki Roberta i Frances Fullertonów. Inne atrakcje w San Bernardino to ASU Fox Theatre, Muzeum McDonald's (znajdujące się na pierwotnym miejscu pierwszego na świecie McDonalda), California Theatre i San Manuel Amphitheatre, największy amfiteatr na świeżym powietrzu w Stanach Zjednoczonych. Ponadto miasto jest siedzibą drugorzędnej drużyny baseballowej Inland Empire 66ers, która swoje mecze rozgrywa na stadionie San Manuel w centrum San Bernardino.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 XIX wiek
  • 1.2 XX wiek
  • 1.3 XXI wiek
• 2 Geografia
  • 2.1 Klimat
• 3 Demografia
  • 3.1 2010
  • 3.2 Różnorodność etniczna
• 4 Gospodarka
  • 4.1 Najlepsi pracodawcy
• 5 Sztuka i kultura
  • 5.1 Coroczne wydarzenia
  • 5.2 Muzea
  • 5.3 Sztuki widowiskowe
  • 5.4 Kurorty i turystyka
  • 5.5 Pseudonimy
• 6 Sport
  • 6.1 Inland Empire 66ers
• 7 Parki i rekreacja
• 8 Rząd
  • 8.1 Samorząd lokalny
    • 8.1.1 Burmistrzowie
    • 8.1.2 Upadłość
    • 8.1.3 Miejski kodeks
    • 8.1.4 Działania rewitalizacyjne w centrum San Bernardino
  • 8.2 Władze współwłasne
  • 8.3 Siedziba okręgu
  • 8.4 Bezpieczeństwo publiczne
  • 8.4.1 Więzienia
• 8.5 Reprezentacja stanowa i federalna

• 1.1 XIX wiek
• 1.2 XX wiek
• 1.3 XXI wiek

• 2.1 Klimat

• 3.1 2010
• 3.2 Różnorodność etniczna

• 4.1 Główni pracodawcy

• 5.1 Coroczne wydarzenia
• 5.2 Muzea
• 5.3 Sztuki widowiskowe
• 5.4 Kurorty i turystyka
• 5.5 Pseudonimy

• 6.1 Inland Empire 66ers

• 8.1 Samorząd lokalny
  • 8.1.1 Burmistrzowie
  • 8.1.2 Bankructwo cy
  • 8.1.3 Kodeks miejski
  • 8.1.4 Działania rewitalizacyjne śródmieścia San Bernardino
• 8.2 Władze wspólne
• 8.3 Siedziba hrabstwa
• 8.4 Bezpieczeństwo publiczne
  • 8.4.1 Więzienia
• 8.5 Reprezentacja stanowa i federalna

• 8.1.1 Burmistrzowie
• 8.1.2 Upadłość
• 8.1.3 Miejski kodeks
• 8.1.4 Śródmieście Działania rewitalizacyjne San Bernardino

• 8.4.1 Więzienia

• 9.1 Kolegia i uniwersytety
• 9.2 Licea

• 11.1 Transport
  • 11.1.1 Drogi i autostrady
  • 11.1.2 Transport kolejowy
  • 11.1.3 Autobus
  • 11.1.4 Lotniska
• 11.2 Cmentarze

• 11.1.1 Drogi i autostrady
• 11.1.2 Usługi kolejowe
• 11.1.3 Autobus
• 11.1.4 Lotniska

Historia

Miasto San Bernardino w Kalifornii zajmuje znaczną część Doliny San Bernardino, którą rdzenni mieszkańcy pierwotnie nazywali „Doliną Złotej Ręki Bóg". Indianie Tongva nazywali w swoim języku również obszar San Bernardino Wa'aach. Widząc ogromną geologiczną formację skalną w kształcie grotu strzały po stronie gór San Bernardino, odkryli gorące i zimne źródła, na które wydawało się wskazywać „grot strzały”.

XIX wiek

Politana była pierwszą hiszpańską osadą w dolinie San Bernardino, nazwaną na cześć Bernardino ze Sieny. Politana została założona 20 maja 1810 roku jako kaplica misyjna i stacja zaopatrzeniowa przez Misję San Gabriel w ranczerii Indian Guachama, którzy żyli na urwisku znanym obecnie jako Bunker Hill, niedaleko Lytle Creek. Dwa lata później osada została zniszczona przez miejscowych plemion po potężnych trzęsieniach ziemi, które wstrząsnęły regionem. Kilka lat później Serrano i Mountain Cahuilla odbudowali ranczerię Politana, aw 1819 roku zaprosili misjonarzy do powrotu do doliny. Zrobili i założyli San Bernardino de Sena Estancia. Mieszkańcy Serrano i Cahuilla zamieszkiwali Politanę jeszcze długo po dekrecie sekularyzacji z 1830 roku i włączeniu do Rancho San Bernardino nadania ziemi rodziny José del Carmen Lugo w 1842 roku .:37–41

Miasto San Bernardino jest jedna z najstarszych społeczności w stanie Kalifornia, w obecnym miejscu, została w dużej mierze zasiedlona dopiero w 1851 r., kiedy Kalifornia stała się stanem. Pierwsza kolonia anglo-amerykańska została założona przez pionierów związanych z Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich lub Mormonów. Po zakupie Rancho San Bernardino przez kolonistów mormonów i założeniu miasta San Bernardino w 1851 roku, w 1853 roku z części hrabstwa Los Angeles powstało hrabstwo San Bernardino. Mormoni wytyczyli miasto na podstawie planu „Miasta Syjonu”, typowego dla urbanistyki Mormonów. Miasta są zwykle rozplanowane z ulicami północ-południe, wschód-zachód w określonych z góry blokach miejskich z szerokimi ulicami. Często miasta są układane w alfabetyczny i numeryczny system typowy dla miast mormońskich, z ulicami z literami alfabetu dla ulic północ-południe i numerami dla ulic wschód-zachód. Koloniści mormonów rozwinęli nawodnione, komercyjne rolnictwo i tarcica, dostarczając produkty rolne i drewno w całej południowej Kalifornii. Miasto zostało oficjalnie włączone w 1857 roku. Później tego samego roku większość kolonistów została odwołana przez Brighama Younga w 1857 roku z powodu wojny w Utah. Niegdyś wysoko ceniona we wczesnej Kalifornii wieści o masakrze w Mountain Meadows zatruły stosunek do mormonów. Niektórzy Mormoni pozostali w San Bernardino, a niektórzy później wrócili z Utah, ale konsorcjum nieruchomości z El Monte i Los Angeles kupiło większość ziemi starego rancho i odlatujących kolonistów. Sprzedali te ziemie nowym osadnikom, którzy zdominowali kulturę i politykę hrabstwa, a San Bernardino stało się typowym amerykańskim miastem granicznym. Wielu nowych właścicieli ziemskich nie lubiło trzeźwych mormonów, pijąc w barach, które teraz są dozwolone w mieście. Zamieszanie, walki i przemoc w okolicy stały się powszechne, osiągając punkt kulminacyjny w 1859 r. W Ainsworth - Gentry Affair.

W 1860 r. W pobliskich górach rozpoczęła się gorączka złota, gdy William F. Holcomb odkrył złoto w Holcomb Valley początek 1860 roku. Kolejny strajk nastąpił w górnym biegu Lytle Creek. XIX wieku San Bernardino stało się również ważnym ośrodkiem handlowym w południowej Kalifornii. Miasto leżące już na Los Angeles - Salt Lake Road, stało się punktem wyjścia dla Mojave Road od 1858 r. I Bradshaw Trail od 1862 r. Do kopalni wzdłuż rzeki Kolorado i na terytorium Arizony w gorączce złota w latach 1862–1864.

W pobliżu San Bernardino znajduje się naturalnie uformowana formacja skalna w kształcie grotu strzały na zboczu góry. Mierzy 1375 stóp na 449 stóp. Zgodnie z legendą rdzennych Amerykanów o charakterystycznym grocie strzały z Nieba spaliła formację na zboczu góry, aby pokazać plemionom, gdzie można je uleczyć. W połowie XIX wieku „Dr.” David Noble Smith twierdził, że pojawiła się przed nim święta istota i opowiedział o odległej krainie o wyjątkowym klimacie i leczniczych wodach, naznaczonej gigantycznym grotem strzały. Smith szukał tej wyjątkowej formacji grotu strzały, który rozpoczął się w Teksasie, a ostatecznie zakończył się w Arrowhead Springs w Kalifornii w 1857 roku. W 1889 roku, słowo o źródłach wraz z hotelem na tym miejscu (i wiara w wpływ na ogólny stan wody ze źródeł) znacznie się rozrosły. Goście hotelowi często zachwycali się krystalicznie czystą wodą z zimnych źródeł, co skłoniło Setha Marshalla do rozlewu butelek w hotelowej piwnicy. Do 1905 roku woda z zimnych źródeł była wysyłana do Los Angeles pod nowo utworzonym znakiem towarowym „Arrowhead”.

Rdzenni mieszkańcy doliny i gór San Bernardino zostali wspólnie zidentyfikowani przez hiszpańskich odkrywców w XIX wieku jako Serrano, termin oznaczający góral. Serrano mieszkające w pobliżu tego, co obecnie jest Wielkim Niedźwiedziem, nazywano Yuhaviatam, czyli „Ludem Sosen”. W 1866 roku, aby oczyścić drogę osadnikom i wydobywcom złota, milicja stanowa przeprowadziła 32-dniową kampanię, mordując mężczyzn, kobiety i dzieci. Przywódca Yuhaviatam, Santos Manuel, poprowadził swój lud z ich starożytnej ojczyzny do wioski u podnóża San Bernardino. Rząd Stanów Zjednoczonych w 1891 roku ustanowił go jako rezerwat plemienny i nazwał go imieniem Santosa Manuela.

W 1867 roku do San Bernardino przybyli pierwsi chińscy imigranci.

W 1883 roku California Southern Kolej ustanowiła połączenie kolejowe przez San Bernardino między Los Angeles a resztą kraju.

XX wiek

W 1905 roku miasto San Bernardino uzyskało swój pierwszy statut.

Baza Sił Powietrznych Norton powstała podczas II wojny światowej.

W 1940 roku Richard i Maurice McDonald założyli w mieście McDonald's wraz z innowacyjną koncepcją restauracji.

Zainspirowany sukcesem McDonald's, Neal T. Baker założył swoją pierwszą restaurację w 1952 roku, nazywając ją Baker's Burgers. Trzy lata później Baker dodał do menu potrawy meksykańskie. W jednym oknie sprzedawano hamburgery, a w drugim meksykańskie jedzenie; nazwał to koncepcją „Twin Kitchen”.

W 1980 roku pożar Panorama zniszczył 284 domy.

San Bernardino zdobyło nagrodę All-America City w 1977 roku, ale później miasto przeszedł długi upadek i dopiero niedawno zaczął wychodzić z trzech recesji na przełomie XX i XXI wieku.

W 1994 roku baza sił powietrznych Norton została zamknięta i przekształciła się w międzynarodowe lotnisko San Bernardino.

XXI wiek

W październiku 2003 roku kolejny pożar, Stary pożar, zniszczył ponad 1000 domów.

W sierpniu 2012 roku San Bernardino ogłosiło bankructwo na podstawie rozdziału 9, a kolejne ponad 1 miliard dolarów długu. Posunięcie to zamroziło płatności miasta na rzecz wierzycieli, w tym wypłaty emerytur do Kalifornijskiego Publicznego Systemu Emerytalnego Pracowników na prawie rok. Kluczowe zmiany, które miasto dokonało w trakcie procesu upadłościowego obejmowały: przeniesienie straży pożarnej do powiatu i przeredagowanie statutu miasta, aby zapewnić bardziej przejrzystą strukturę dowodzenia. San Bernardino stało się największym miastem w tamtym czasie, które złożyło wniosek o ogłoszenie upadłości na mocy rozdziału 9, zastąpione przez złożenie wniosku Detroit w lipcu 2013 r. Po uzyskaniu zgody sędziego miasto wyszło z bankructwa w lutym 2017 r., Co czyni je jednym z najdłuższych upadłości komunalnych w Stanach Zjednoczonych. Stany.

2 grudnia 2015 r. W wyniku ataku terrorystycznego zginęło 14 osób, a 22 odniosło poważne obrażenia.

Geografia

Według United States Census Bureau, miasto ma łączną powierzchnię 59,6 mil kwadratowych (154 km2), z czego 59,2 mil kwadratowych (153 km2) to ziemia, a 0,4 mil kwadratowych (1,0 km2), czyli 0,74% to woda.

Miasto leży u podnóża San Bernardino i we wschodniej części Doliny San Bernardino, około 60 mil (97 km) na wschód od Los Angeles. Niektóre główne cechy geograficzne miasta obejmują góry San Bernardino i San Bernardino National Forest, w którym znajduje się najbardziej wysunięta na północ dzielnica miasta, Arrowhead Springs; przełęcz Cajon przylegająca do północno-zachodniej granicy; City Creek, Lytle Creek, San Timoteo Creek, Twin Creek, Warm Creek (zmodyfikowane przez kanały przeciwpowodziowe) zasilają rzekę Santa Ana, która stanowi część południowej granicy miasta na południe od międzynarodowego lotniska San Bernardino.

San Bernardino jest wyjątkowe wśród miast południowej Kalifornii ze względu na bogactwo wody, która jest głównie zawarta w podziemnych warstwach wodonośnych. Duża część miasta znajduje się nad Bunker Hill Groundwater Basin, w tym śródmieście. Fakt ten wyjaśnia historycznie wysoki poziom wód gruntowych w niektórych częściach miasta, w tym w dawnym Urbita Springs, jeziorze, które już nie istnieje, a obecnie znajduje się w nim centrum handlowe Inland Center Mall. Jezioro Seccombe, nazwane na cześć byłego burmistrza, jest sztucznym jeziorem w Sierra Way i 5th Street. Miejski Okręg Wodny Doliny San Bernardino („Muni”) planuje budowę dwóch większych, wieloakrowych jezior na północ i południe od historycznego centrum miasta w celu zmniejszenia ilości wód gruntowych, złagodzenia ryzyka upłynnienia podczas przyszłego trzęsienia ziemi oraz wodę do sąsiednich agencji.

Miasto ma kilka godnych uwagi wzgórz i gór; wśród nich są Perris Hill (nazwane na cześć Freda Perrisa, wczesnego inżyniera i imiennika Perris w Kalifornii); Kendall Hill (który znajduje się w pobliżu California State University); i Little Mountain, która wznosi się między Shandin Hills (zwykle ograniczona Sierra Way, 30th Street, Kendall Drive i Interstate 215).

Autostrady pełnią rolę znaczących rozgraniczników geograficznych miasta San Bernardino. Droga międzystanowa 215 jest głównym rozgraniczeniem wschód-zachód, podczas gdy State Route 210 jest głównym rozgraniczeniem północ-południe. Autostrada międzystanowa nr 10 znajduje się w południowej części miasta. Inne główne autostrady to State Route 206 (Kendall Drive i E Street); State Route 66 (która obejmuje dawny U.S. 66); State Route 18 (od State Route 210 na północ wzdłuż Waterman Avenue do północnych granic miasta do górskich społeczności) i State Route 259, łącznik autostradowy między State Route 210 i I-215.

Klimat

San Bernardino charakteryzuje się gorącym latem klimat śródziemnomorski ( Csa w klasyfikacji klimatu Köppena) z łagodnymi zimami i gorącymi, suchymi latami. W porównaniu z innymi obszarami południowej Kalifornii zimy są chłodniejsze, z mrozem i zimnymi do zimnych porannych temperatur. Szczególnie suchy klimat latem zapobiega tworzeniu się chmur troposferycznych, co oznacza wzrost temperatury do poziomu, który naukowcy z NOAA uważają za pomarańczowy klasy. W związku z tym lato ma temperatury zbliżone do tych typowych dla gorącego klimatu pustynnego, z najwyższą odnotowaną temperaturą latem wynoszącą 118 ° F (47,8 ° C) w dniu 6 lipca 2018 r. W zimie często występują opady śniegu. Każdego roku w San Bernardino pada średnio 406 mm opadów deszczu, gradu lub lekkich przelotnych opadów śniegu. Arrowhead Springs, najbardziej wysunięta na północ okolica San Bernardino, pokrywa się śniegiem, czasami mocno, ze względu na wysokość około 3000 stóp (910 m) nad poziomem morza.

Sezonowe wiatry Santa Ana są szczególnie silnie odczuwalne w San Bernardino W miesiącach jesiennych przez pobliską przełęcz Cajon czasami przepływa ciepłe i suche powietrze. Zjawisko to znacznie zwiększa zagrożenie pożarami lasów u podnóża, w kanionach i społecznościach górskich, do których powstania przyczynia się cykl mroźnych, mokrych zim i suchych lat.

Według LA Times, hrabstwo San Bernardino ma najwyższy poziom ozonu w Stanach Zjednoczonych, średnio 102 części na miliard.

Dane demograficzne

2010

Spis powszechny w Stanach Zjednoczonych z 2010 roku wykazał, że San Bernardino liczy 209 924 mieszkańców. Gęstość zaludnienia wynosiła 3519,6 osób na milę kwadratową (1358,9 / km2). Rasowe skład San Bernardino było 95734 (45,6%) biała (19,0% nielatynoska biała), 31582 (15,0%) Afroamerykanie, 2822 (1,3%) rdzenni Amerykanie, 8454 (4,0%) Azjaci, 839 (0,4%) Pacific Islander, 59 827 (28,5%) z innych ras i 10 666 (5,1%) z dwóch lub więcej ras. Hiszpanie lub Latynosi byli 125 994 osób (60,0%).

Spis podaje, że 202 599 osób (96,5% populacji) mieszkało w gospodarstwach domowych, a 3078 (1,5%) mieszkało w niezinstytucjonalizowanych kwartałach grupowych i 4247 (2,0%) zostało zinstytucjonalizowanych.

Było 59283 gospodarstw domowych, z czego 29 675 (50,1%) miało dzieci poniżej 18 roku życia, 25700 (43,4%) to osoby przeciwnej płci małżeństwa mieszkające razem, 13 518 (22,8%) posiadało kobietę nie posiadającą męża, 5302 (8,9%) było mężczyzną bez żony. Było 5198 (8,8%) niezamężnych związków partnerskich z osobami przeciwnej płci i 488 (0,8%) małżeństw lub związków osób tej samej płci. 11 229 gospodarstw domowych (18,9%) składa się z jednej osoby oraz 4 119 (6,9%) żyjących samotnie ma powyżej 65 lat lub starszych. Średnia wielkość gospodarstwa domowego wynosi 3,42. Było 44 520 rodzin (75,1% wszystkich gospodarstw domowych); średnia wielkość rodziny wynosiła 3,89.

Populacja była rozproszona, 67 238 osób (32,0%) w wieku poniżej 18 lat, 26 654 osób (12,7%) w wieku od 18 do 24 lat, 56 221 osób (26,8%) w wieku od 25 do 44 lat, 43 277 osób (20,6%) w wieku od 45 do 64 lat oraz 16534 osób (7,9%) w wieku 65 lat lub starszych. Mediana wieku wynosiła 28,5 lat. Na każde 100 kobiet przypadało 97,2 mężczyzn. Na każde 100 kobiet w wieku co najmniej 18 lat przypadało 94,0 mężczyzn.

Było 65 401 mieszkań o średniej gęstości 1096,5 na milę kwadratową (423,4 / km2), z których 29 838 (50,3%) było właścicielami -zamieszkałych, a 29.445 (49,7%) zajmowali najemcy. Współczynnik pustostanów właścicieli domów wyniósł 3,2%; czynszowy współczynnik pustostanów wyniósł 9,5%. 102 650 osób (48,9% populacji) mieszkało w lokalach mieszkalnych zajmowanych przez właścicieli, a 99 949 osób (47,6%) mieszkało w mieszkaniach na wynajem.

Według spisu ludności Stanów Zjednoczonych z 2010 r., San Bernardino miało średnie gospodarstwo domowe dochód w wysokości 39097 $, przy czym 30,6% populacji żyje poniżej federalnej granicy ubóstwa.

Różnorodność etniczna

Zachodnia, środkowa i wschodnia część San Bernardino jest domem dla mieszanej etnicznie klasy robotniczej, z której ludność latynoska i afroamerykańska stanowi zdecydowaną większość miasta. Historycznie rzecz biorąc, wielu Latynosów, głównie Amerykanów pochodzenia meksykańskiego i Meksykanów, mieszkało na Mount Vernon Avenue w West Side. Od lat sześćdziesiątych XX wieku korytarze Medical Center (dawniej znane jako Muscoy) i Base Line były w większości czarne, w szczególności w obszarach po wschodniej i zachodniej stronie, skupiających się na publicznych projektach mieszkaniowych Waterman Gardens i mieszkaniach publicznych przy Medical Center Drive. Serce społeczności meksykańsko-amerykańskiej znajduje się w zachodniej i południowej części San Bernardino, ale powoli rozszerza się na całe miasto. Jedyna żydowska kongregacja San Bernardino przeniosła się do Redlands w grudniu 2009 r. Niektórzy Amerykanie pochodzenia azjatyckiego mieszkają w San Bernardino i wokół niego, podobnie jak w chińskiej dzielnicy z końca XIX wieku i dawniej japońsko-amerykańskiej dzielnicy Seccombe Park na wschodzie koniec śródmieścia i dużą społeczność wschodnioazjatycką w North Loma Linda. Inni mieszkają w pobliskiej Loma Linda na południu, po drugiej stronie rzeki Santa Ana. Filipińczycy to największa azjatycka grupa etniczna w San Bernardino. W San Bernardino jest wspólnota włoska. W San Bernardino i imperium śródlądowym obserwuje się szybki wzrost imigrantów z Gwatemali. Biała populacja w San Bernardino spadła, podczas gdy populacja Latynosów i Azji wzrosła.

Gospodarka

Rząd, handel detaliczny i usługi zdominowały gospodarkę miasta San Bernardino. W latach 1998-2004 gospodarka San Bernardino wzrosła o 26 217 miejsc pracy, co stanowi wzrost o 37%, do 97 139. Rząd był największym i najszybciej rozwijającym się sektorem zatrudnienia, osiągając blisko 20 000 miejsc pracy w 2004 roku. Inne znaczące sektory to handel detaliczny (16 000 miejsc pracy) i edukacja (13 200 miejsc pracy).

Miasto położone blisko Przełęcz Cajon i San Gorgonio oraz skrzyżowanie autostrad I-10, I-215 i SR-210 stawia go jako intermodalny węzeł logistyczny. W mieście znajduje się stacja intermodalnego transportu towarowego Burlington Northern i Santa Fe Railway, centrum przeładunkowego transportu towarowego Yellow Freight Systems oraz Pacific Motor Trucking. W pobliżu międzynarodowego lotniska San Bernardino powstały duże magazyny dla Kohl's, Mattel, Pep Boys i Stater Bros.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci dzielnica nadrzeczna miasta wzdłuż Hospitality Lane przyciągnęła znaczną część regionalnego rozwój gospodarczy z dala od historycznego centrum miasta, dzięki czemu na tym obszarze znajduje się obecnie pełen zestaw budynków biurowych, sklepów wielkopowierzchniowych, restauracji i hoteli położonych wokół rzeki Santa Ana.

Zamknięcie Norton Baza Sił Powietrznych w 1994 r. Spowodowała utratę 10.000 wojskowych i cywilnych miejsc pracy i spowodowała pogorszenie koniunktury gospodarczej San Bernardino, które zostało nieco zrównoważone przez niedawny wzrost w branży żeglugi intermodalnej. Stopa bezrobocia w regionie wzrosła do ponad 12 procent w latach bezpośrednio po zamknięciu bazy. W 2007 r. Gospodarstwa domowe w promieniu jednej mili od centrum miasta miały średni dochód na poziomie 20 480 dolarów, czyli mniej niż połowę tego, co w całym regionie śródlądowym. Ponad 15 procent mieszkańców San Bernardino jest bezrobotnych od 2012 roku, a ponad 40 procent korzysta z jakiejś formy pomocy publicznej. Według amerykańskiego spisu ludności 34,6 procent mieszkańców żyje poniżej poziomu ubóstwa, co czyni San Bernardino najbiedniejszym miastem w Kalifornii pod względem populacji i drugim najbiedniejszym miastem w Stanach Zjednoczonych po Detroit.

Amazon.com zbudował nowy magazyn o powierzchni 950 000 stóp kwadratowych (22 akrów) po południowej stronie lotniska, który został otwarty jesienią 2012 r., obiecując stworzenie 1000 nowych miejsc pracy, co uczyni go jednym z największych pracodawców w mieście. Odniesienie już nieaktualne

Najlepsi pracodawcy

Według kompleksowego rocznego sprawozdania finansowego miasta za 2010 r., Głównymi pracodawcami w mieście są:

Sztuka i kultura

Coroczne wydarzenia

San Bernardino jest gospodarzem kilku ważnych corocznych imprez, w tym: Route 66 Rendezvous, czterodniowe święto amerykańskiej „Mother Road”, które odbywa się we wrześniu w centrum San Bernardino; Berdoo Bikes & amp; Blues Rendezvous, organizowane wiosną; National Orange Show Festival, wystawa cytrusów założona w 1911 roku i odbywająca się również wiosną; a także Mistrzostwa Zachodniej Regionalnej Ligi Małej Ligi odbywające się co roku w sierpniu, a także coroczna rocznica urodzin Klubu Motocyklowego Hells Angels, oddział Berdoo California.

Muzea

Muzeum Sztuki Roberta V. Fullertona, znajdujące się na kampusie Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego w San Bernardino, zawiera kolekcję egipskich antyków, starożytnej ceramiki z dzisiejszych Włoch i sztuki pogrzebowej ze starożytnych Chin. Oprócz obszernych eksponatów antyków muzeum prezentuje sztukę współczesną i zmieniające się wystawy.

W Heritage House znajdują się zbiory San Bernardino Historic and Pioneer Society, a Muzeum Historii Regionalnej San Bernardino w Redlands ma także eksponaty związane z miastem San Bernardino.

San Muzeum Kolei i Historii Bernardino znajduje się w historycznym zajezdni Santa Fe. Muzeum Route 66 znajduje się w historycznym miejscu oryginalnej restauracji McDonald's. Znajduje się przy 1398 North E Street i West 14th Street.

Specjalistyczne muzea obejmują Inland Empire Military Museum, American Sports Museum i sąsiednie WBC Legends of Boxing Museum.

Występy sztuka

• California Theatre z 1928 roku (San Bernardino), California Theatre of the Performing Arts w centrum San Bernardino jest gospodarzem szeregu wydarzeń, w tym koncertów San Bernardino Symphony Orchestra, a także tournee po Broadwayu produkcje teatralne prezentowane przez Theatrical Arts International, największy zespół teatralny Inland Empire.
• San Manuel Amphitheatre, pierwotnie Glen Helen Pavilion na Cajon Pass, to największy amfiteatr w Stanach Zjednoczonych.
• Narodowy Festiwal Orange Show W Narodowym Centrum Wydarzeń Orange Show znajdują się: Pomarańczowy Pawilon; stadion; dwie duże sale wystawowe o jasnej rozpiętości; kopuła geodezyjna o dużej rozpiętości; i kilka sal balowych.
• Coussoulis Arena w dzielnicy uniwersyteckiej jest największym tego typu obiektem w hrabstwach San Bernardino i Riverside.
• Centrum Sztuk Pięknych Sturges, w tym Audytorium Sturges z 1924 roku , prowadzi wykłady, koncerty i inne przedstawienia teatralne.
• Roosevelt Bowl at Perris Hill prezentuje w miesiącach letnich teatr plenerowy Junior University.
• Historyczny teatr Fox Theatre z 1929 roku w San Bernardino, zlokalizowany centrum miasta i należący do American Sports University, został niedawno odrestaurowany do nowego użytku.
• Lyric Symphony Orchestra w pobliskim Loma Linda w Kalifornii prezentuje koncerty w mieście i pobliskich społecznościach.

Kurorty i turystyka

San Bernardino jest domem dla historycznego Arrowhead Springs Hotel and Spa, położonego w dzielnicy Arrowhead Springs, która zajmuje 1916 akrów (7,75 km2) bezpośrednio pod pomnikiem geologicznym Arrowhead, który przewodniczy Dolina San Bernardino. W ośrodku znajdują się gorące źródła, a także kąpiele mineralne i jaskinie parowe położone głęboko pod ziemią. Przez długi czas była siedzibą Campus Crusade for Christ, teraz pozostaje w dużej mierze pusta i nieużywana od czasu przeniesienia ich działalności na Florydę.

Casino San Manuel o wartości 300 milionów dolarów, jedno z niewielu w południowej Kalifornii, które nie działa jako hotel w kurorcie, położony około jednej mili od Arrowhead Springs Hotel and Spa.

Miasto jest także domem dla Arrowhead Country Club i pola golfowego.

W centrum miasta Clarion, W sąsiedztwie San Bernardino Convention Center znajduje się największy hotel, a Hilton jest największym w dzielnicy Hospitality Lane.

Pseudonimy

San Bernardino otrzymało w swojej historii wiele nieformalnych pseudonimów. Spośród nich San Berdoo , SBD , SB , San B. , Dino , San Bernas i Berdoo to najpopularniejsze, ale czasami są uważane za obraźliwe lub niegodne. Inne, bardziej oficjalne pseudonimy to Gate City (aby odzwierciedlić jego bliskość do Los Angeles oraz położenie na południowym i zachodnim krańcu przełęczy Cajon, prowadzącej na Pustynię Wysoką i Las Vegas w Nevadzie); Przyjazne miasto ; Miasto w ruchu ; a ostatnio The Heartbeat of US Route 66.

Sport

California State University, San Bernardino (CSUSB) Coyotes rywalizuje w NCAA Division II poziom w różnych dyscyplinach sportowych. San Bernardino Valley College konkuruje w CCCAA i jest jedyną szkołą, która oferuje piłkę nożną na poziomie kolegialnym w San Bernardino.

CSUSB grało w domu mecze baseballowe w centrum miasta, Arrowhead Credit Union Park, ale teraz wszystkie mecze u siebie rozegrają w położonym na przedmieściach stadionie Fiscalini Field.

Na przestrzeni lat San Bernardino miało inne profesjonalne i półprofesjonalne zespoły, w tym profesjonalną drużynę siatkarską kobiet San Bernardino Jazz, San Bernardino Pride Senior Baseball Team i drużyna baseballowa San Bernardino Spirit California League Single A.

Glen Helen Raceway gościło wyścigi terenowe, takie jak wyścigi AMA Motocross Championship, Motocross World Championship i Lucas Oil Off Seria wyścigów drogowych.

San Bernardino jest także gospodarzem BSR West Super Late Model Series na Orange Show Speedway. W serii bierze udział wielu kierowców, w tym zwykły zawodnik NASCAR Camping World Truck Series, Ron Hornaday, który prowadził numer 33 w wyścigu 12 lipca 2008 roku.

Inland Empire 66ers

W mieście znajduje się klub baseballowy Inland Empire 66ers należący do California League, która od 2011 r. jest filią Los Angeles Angels Single A. Drużyna była filią Los Angeles Dodgers Single A od 2007 do 2010 roku. 66 zawodników gra na stadionie San Manuel w centrum San Bernardino.

Parki i rekreacja

San Bernardino oferuje kilka parków i inne obiekty rekreacyjne. Perris Hill Park jest największym z Roosevelt Bowl, Fiscalini Field, kilkoma kortami tenisowymi, Y.M.C.A., centrum dla seniorów, strzelnicą, szlakami turystycznymi i basenem. Inne godne uwagi parki to: Park Regionalny Glen Helen, zarządzany przez Hrabstwo San Bernardino, znajduje się w najbardziej wysuniętej na północ części miasta. Blair Park to kolejny średniej wielkości park w pobliżu dzielnicy uniwersyteckiej, w którym znajduje się dobrze znany skatepark i różne szlaki turystyczne na wzgórzach Shandin, zwanych także Little Mountain.

Rząd

Lokalne rząd

Według kompleksowego rocznego raportu finansowego miasta za 2012 r., różne fundusze miasta miały 313,6 miliona dolarów przychodów, 298,5 miliona dolarów wydatków, 1113,3 miliona dolarów sumy aktywów, 449,6 miliona dolarów sumy zobowiązań i 181,0 milionów dolarów w gotówce i inwestycji.

Miasto San Bernardino jest miastem czarterowym, formą rządu w Kalifornii, która zezwala na ograniczoną władzę domową, ponieważ może uchwalać własne prawa, które nie są sprzeczne z prawem stanowym, takim jak gdy prawo stanowe milczy lub wyraźnie zezwala na regulacje lokalne dotyczące obszarów o znaczeniu lokalnym. San Bernardino stało się miastem czarterowym w 1905 r., Ostatni statut uchwalono w 2016 r.

Miasto San Bernardino jest miastem zarządzającym samorządem z pełnoetatowym burmistrzem wybieranym przez całe miasto. Rada składa się z siedmiu okręgów wybieranych na czteroletnie kadencje. Statut utworzył również San Bernardino City Unified School District, prawnie wyodrębnioną agencję, oraz Board of Water Commissioners, półautonomiczną, ale prawnie niewyraźną komisję oraz Radę Powierników Biblioteki. City Manager jest odpowiedzialny za wszystkich szefów działów, z wyjątkiem szefów straży pożarnej i policji. Wcześniej Kodeks Miejski San Bernardino uznawał zarządcę miasta.

Kiedy miasto pierwotnie przyjęło system obwodów, było pięć okręgów. W latach sześćdziesiątych Rada została rozszerzona do siedmiu oddziałów. Granice są dostosowywane przy każdym federalnym spisie ludności. Obecną radą jest:

• Burmistrz: John Valdivia
• Pierwszy oddział: Theodore Sanchez
• Drugi oddział: Sandra Ibarra
• Trzeci Oddział: Juan Figueroa
• Czwarty Oddział: Fred Shorrett
• Piąty Oddział: Henry Nickel
• Szósty Oddział: Bessine L. Richard
• Siódmy Okręg: James L. Mulvihill

Zgodnie z prawem Kalifornii, wszystkie stanowiska w mieście są bezpartyjne. Bob Holcomb (1922–2010) był dotychczas najdłużej pełniącym funkcję burmistrza San Bernardino, piastował urząd od 1971 do 1985 i ponownie od 1989 do 1993.

Środowisko prawnicze San Bernardino składa się z dwóch ośrodków: śródmieścia i Hospitality Lane. Prawnicy kryminalni, rodzinni i rządowi znajdują się w centrum miasta, podczas gdy lokalne firmy cywilne i placówki firm stanowych i krajowych, korporacyjnych i ubezpieczeniowych firm obronnych znajdują się wzdłuż Hospitality Lane. Rząd Meksyku ma konsulat w centrum San Bernardino, na południowo-wschodnim rogu Third Street i D Street. Obywatele Meksyku mogą otrzymać konsulat Matrícula, z którego korzysta wiele rządów i firm zamiast amerykańskiego dokumentu tożsamości ze zdjęciem.

W dniu 10 lipca 2012 r. Rada Miejska San Bernardino zdecydowała się ubiegać o ochronę na mocy rozdziału 9, tytuł 11 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, co czyni ją trzecią gminą w Kalifornii, która zrobiła to w mniej niż dwa tygodnie (po Stockton i mieście Mammoth Lakes) i drugą co do wielkości w historii. Zgodnie z prawem stanowym miasto musiało normalnie najpierw negocjować z wierzycielami, ale ponieważ w czerwcu ogłosili stan wyjątkowy, wymóg ten nie miał zastosowania. Sprawa została wniesiona 1 sierpnia.

Jako miasto czarterowe, San Bernardino może tworzyć i egzekwować własne prawa, o ile nie są one sprzeczne z prawem stanu Kalifornia. Zasady te zostały skodyfikowane jako Kodeks Miejski San Bernardino. Naruszenia kodeksu, podlegające karze jako wykroczenie lub wykroczenie (lub oba), są ścigane przez Prokuraturę Miejską w Sądzie Najwyższym Hrabstwa San Bernardino. Miasto ma również dwa procesy administracyjne dotyczące naruszeń kodeksu, a także innych przyjętych przepisów, takich jak kalifornijski kodeks budowlany i kalifornijski kodeks przeciwpożarowy. Jednym z procesów jest administracyjny system cytowań, podobny do biletu parkingowego, z procedurą płatności lub konkursu. Drugi to proces administracyjny, zwykle używany przez Departament Egzekwowania Kodeksu do ścigania wielu naruszeń kodeksu.

W czerwcu 2009 r. miejska Agencja Rozwoju Gospodarczego przedstawiła Radzie Miasta San Bernardino „Downtown Core Vision / Action Plan” - przewodnik dotyczący rewitalizacji centrum San Bernardino na następne 10 lat. Plan, który rada miejska zatwierdziła do poparcia, jest kulminacją roku badań, udziału społeczności i planowania pod przewodnictwem miejskiej EDA i firmy urbanistycznej EDAW, która pracowała nad planowaniem ogólnym na całym świecie dla obszarów śródmiejskich, które obejmują: Mediolan, Włochy; Londyn, Anglia; Nowy Jork, Nowy Jork; i Denver w Kolorado, żeby wymienić tylko kilka.

Siłą napędową w początkowej fazie działań rewitalizacyjnych jest rozwój dzielnicy kulturalno-artystycznej w sercu Downtown San Bernardino. Ten wysiłek jest zakorzeniony w historycznym i kultowym California Theatre, który działa nieprzerwanie od pierwszego otwarcia w 1928 roku. Kino Maya z siedzibą w Kalifornii, które sąsiaduje z California Theatre, jest w trakcie renowacji dawnego filmu CinemaStar. teatr. Te dwa obiekty rozrywkowe stanowią podstawę tego, co stanie się tętniącym życiem centrum kultury i sztuki.

Władze łączące władzę

San Bernardino dzieli pewne uprawnienia z innymi agencjami, aby utworzyć odrębne prawnie podmioty znane jako organy współwładzy na mocy prawa stanu Kalifornia. Należą do nich Omnitrans, który zapewnia transport we wschodnich i zachodnich dolinach hrabstwa San Bernardino, SANBAG, który koordynuje projekty transportowe w całym hrabstwie, oraz Agencja Rozwoju Doliny Inland, która jest odpowiedzialna za przebudowę terenów wokół międzynarodowego lotniska San Bernardino.

Siedziba hrabstwa

San Bernardino jest siedzibą hrabstwa San Bernardino, największego pod względem obszaru zorganizowanego hrabstwa w sąsiednich Stanach Zjednoczonych, ale mniejszego niż kilka gmin i obszarów spisowych na Alasce. Pod auspicjami Sądu Najwyższego Okręgu San Bernardino (poprzednio Wydział Centralny przed zjednoczeniem Sądów Wyższych i Miejskich w 1998 r.) Działają różne sądy państwowe (w sprawach cywilnych, karnych i dla nieletnich). Obecnie Sąd Okręgowy Sądu Najwyższego Kalifornii znajduje się przy 351 North Arrowhead Avenue. Składa się z czteropiętrowego budynku o konstrukcji stalowo-betonowej zbudowanego w 1927 roku. Sześciopiętrowy dobudowano w latach pięćdziesiątych XX wieku. Obecnie trwa modernizacja konstrukcji z 1926 roku. Nowy budynek sądu, zlokalizowany przy 247 West Third Street, otwarty w 2014 roku, w którym mieszczą się sądy cywilne.

Sąd dla nieletnich i sala dla nieletnich znajdują się w enklawie hrabstwa przylegającej do miasta przy ulicy Gilbert Street, w pobliżu były szpital okręgowy.

Prokurator okręgowy hrabstwa i obrońca z urzędu mają swoje główne biura przy Mountain View Avenue, bezpośrednio na wschód od gmachu sądu.

Czwarty Okręg Sądu Apelacyjnego Kalifornii , Division Two był kiedyś zlokalizowany w San Bernardino, ale w latach 90. przeniósł się do Riverside. Sprawy federalne (w tym upadłość) są również rozpatrywane w sądach Riverside.

Bezpieczeństwo publiczne

Karta z 1905 r. Ustanowiła Departament Policji San Bernardino i szef policji; przed 1905 r. istniał urząd marszałka miasta. Obecny statut stawia szefa policji pod kierownictwem burmistrza.

Miejska Straż Pożarna San Bernardino została założona w 1878 roku i rozwiązana 1 lipca 2016 roku, a przejęty przez Straż Pożarną Hrabstwa San Bernardino Okręg.

Paragraf 186 wymaga, aby miesięczne pensje funkcjonariuszy policji i lokalnych służb straży pożarnej były średnią z podobnych stanowisk w dziesięciu porównywalnych miastach w Kalifornii. Tak więc, jeśli średnia rośnie w innych miastach, rekompensata lokalnych pracowników bezpieczeństwa automatycznie rośnie.

Ponad 90 procent lokalnych funkcjonariuszy policji nie mieszka w granicach miasta.

Niedawne działania policji obejmują wspólne patrole z Departamentem Szeryfa Hrabstwa San Bernardino i Kalifornijskim Patrolem Autostradowym. W listopadzie 2006 r. Część 1 Przestępczość (zabójstwa, gwałt, rozbój, napaść, włamanie i kradzież) spadła o 14,07% w porównaniu z 2005 r. Bardziej rygorystyczne egzekwowanie przepisów spowodowało wzrost liczby aresztowań nieletnich i dorosłych.

San Bernardino od dawna walczy z wysokimi wskaźnikami przestępczości. Według statystyk opublikowanych przez Morgan Quitno, San Bernardino było 16. najniebezpieczniejszym miastem Stanów Zjednoczonych w 2003 r., 18. w 2004 r. I 24. w 2005 r. Wskaźnik zabójstw w San Bernardino wyniósł 29 na 100 000 w 2005 r., 13. najwyższy wskaźnik morderstw w kraju i trzeci najwyższy w stanie Kalifornia po Compton i Richmond. Działania policji znacznie ograniczyły przestępczość w 2008 r. I znacznie spadły od 1993 r., Kiedy to wskaźnik morderstw w mieście zajął dziewiąte miejsce w kraju. Trzydzieści dwa zabójstwa miały miejsce w 2009 r., Liczba identyczna z 2008 r. I najniższy wskaźnik morderstw w San Bernardino od 2002 r., Ale tylko jedna trzecia przypadków doprowadziła do aresztowań. Według ustaleń US Census Bureau, San Bernardino było jednym z najbardziej dotkniętych ubóstwem miast w kraju, drugim w kraju po Detroit.

Departament Policji San Bernardino ma areszt, ale aresztowany przed procesem podejrzani są przewożeni do ośrodka zatrzymań West Valley w Rancho Cucamonga. Skazani przestępcy są przetrzymywani w Glen Helen Rehabilitation Centre, w północnych granicach miasta w dzielnicy Verdemont. Podczas gdy Centralny Ośrodek Zatrzymań, zlokalizowany przy 630 East Rialto Avenue w San Bernardino, służył jako główne więzienie w latach 1971–1992, obecnie służy głównie więźniom federalnym na podstawie umowy.

Przedstawicielstwo stanowe i federalne

W senacie stanu Kalifornia San Bernardino jest podzielone między 20. Okręg Senacki reprezentowany przez Demokratkę Connie Leyva i 23. Okręg Senacki, reprezentowany przez Republikanina Rosilicie Ochoa Bogh. W Zgromadzeniu Stanowym Kalifornii jest podzielony na 40. Dystrykt Zgromadzenia, reprezentowany przez demokratę Jamesa Ramosa, i 47. Dystrykt Zgromadzenia, reprezentowany przez demokratkę Eloise Reyes.

W Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w San Bernardino znajduje się w 31. okręgu kongresowym Kalifornii, który ma Cook PVI na poziomie D + 5 i jest reprezentowany przez Demokratę Pete'a Aguilara.

Edukacja

San Bernardino jest obsługiwane głównie przez San Bernardino City Unified Okręg szkolny, ósmy co do wielkości okręg w stanie, chociaż jest obsługiwany również przez Rim of the World (daleka północ, góry), Redlands (daleki południowy wschód) i Rialto (daleki zachód) Unified School Districts.

Kolegia i uniwersytety

• California University of Science and Medicine
• California State University, San Bernardino
• San Bernardino Valley College
• The Art Institute of California - Inland Empire
• American Sports University
• Inland Empire Job Corps Center
• UEI College
• Summit Career College

Licea

Okręg, jak wskazuje jego nazwa, ma szkoły podstawowe, średnie i średnie. Licea ogólnokształcące to:

• Aquinas High School (San Bernardino, Kalifornia)
• Arroyo Valley High School
• Cajon High School
• San Andreas High School
• San Bernardino High School
• Pacific High School (San Bernardino)
• Public Safety Academy Charter High School
• Middle College High School
• San Gorgonio High School
• Sierra High School
• Akademia Techniki, Społeczności i Edukacji Casa Ramona
• Provisional Accelerated Learning Charter Academy
• Rim of the World High School
• Indian Springs High School

Media

San Bernardino jest częścią obszaru Los Angeles Nielsen. W związku z tym większość jego mieszkańców odbiera te same lokalne stacje telewizyjne i radiowe, co mieszkańcy Los Angeles. KVCR-DT, filia PBS obsługiwana przez San Bernardino Community College District, jest jedyną lokalną stacją telewizyjną San Bernardino. KPXN, oddział sieci Los Angeles Ion Television, ma licencję na San Bernardino, ale nie zawiera treści lokalnych. Większość północnej części San Bernardino nie może odbierać programów telewizyjnych z Los Angeles, ponieważ Mount Baldy i inne szczyty San Gabriel Mountain blokują transmisje z Mount Wilson. XX wieku większość mieszkańców North San Bernardino potrzebowała telewizji kablowej, aby uzyskać dostęp do telewizji. Dziś miasto ma jedną główną franczyzę kablową: miasto ma Charter Communications. Mountain Shadow Cable to mała lokalna firma, która świadczy usługi dla tytułowego parku domków mobilnych. Satelita DBS również jest obecny. Programy lokalne są obsługiwane przez publiczny, edukacyjny i rządowy (PEG) kanał telewizji kablowej miasta KCSB-TV.

W przeszłości San Bernardino wydawało wiele gazet. Dziś San Bernardino Sun , założona w 1894 roku (ale była kontynuacją wcześniejszej gazety), publikuje w North San Bernardino i obejmuje obszar obiegu mniej więcej od Yucaipa do Fontany, w tym społeczności górskie. Wielu starszych mieszkańców nazywa Słońce Telegramem Słońca, którego nazwa połączyła się z popołudniowym Telegramem w latach sześćdziesiątych XX wieku. The Precinct Reporter publikuje co tydzień od 1965 roku, głównie dla mieszkańców Afroamerykanów. Jego obieg obejmuje również hrabstwo Riverside i Dolinę Pomona. Istnieje również Black Voice News , który wcześniej służył Riverside, działał w tym regionie od ponad 30 lat, a ostatnio obsługuje Afroamerykanów mieszkających w tej społeczności. Inną lokalną gazetą skupioną głównie na społeczności afroamerykańskiej jest Westside Story Newspaper , założona w 1987 roku. Jej zasięg obejmuje większy obszar hrabstwa San Bernardino. Obecnie działają lokalnie i online. Inland Catholic Byte to gazeta diecezji rzymskokatolickiej San Bernardino. Los Angeles Times jest również szeroko rozpowszechniany.

Inland Empire ma również swój własny obszar Arbitron. Dlatego istnieje kilka stacji radiowych, które nadają w San Bernardino lub innych miastach Inland Empire. Należą do nich 40 najlepszych stacji KHTI, stacja muzyki country KFRG, stacja członkowska NPR KVCR oraz stacja informacyjna / talk / muzyczna KCAA 1050 AM ze studiami w Carousel Mall. Poza rządem lub mediami nie ma żadnej większej witryny internetowej przeznaczonej dla Imperium Wewnętrznego.

Infrastruktura

Transport

San Bernardino ma system głównie publicznych utrzymywane ulice lokalne, w tym główne arterie, niektóre ulice prywatne, autostrady stanowe i międzystanowe.

Miejski system ulic jest ułożony w siatkę, w większości zgodną z publicznym systemem geodezyjnym. Główne ulice to ulice północ-południe, od zachodu to: Meridian Avenue, Mount Vernon Avenue, E Street, Arrowhead Avenue, Sierra Way, Waterman Avenue, Tippecanoe Avenue, Del Rosa Avenue, Sterling Avenue, Arden Avenue, Victoria Avenue, Palm Avenue i Boulder Street. Główne ulice wschód-zachód od północy to: Northpark Boulevard, Kendall Avenue, 40th Street, Marshall Boulevard, 30th Street, Highland Avenue, Base Line (Street), 9th Street, 5th Street, 2nd Street, Rialto Avenue, Mill Street, Orange Show Road i Hospitality Lane.

Autostrady stanowe obejmują:

• SR 18 (Waterman Avenue)
• SR 66 (5th Street) )

Autostrady obejmują:

• I-10 (autostrada San Bernardino)
• SR 210 (autostrada Foothill)
• I-215 (San Bernardino Freeway, Barstow Freeway)
• SR 259
• SR 330

Amtrak's Southwest Chief , kursujący między Los Angeles a Chicago, ma jeden pociąg dziennie w każdym kierunku, który zatrzymuje się na stacji San Bernardino.

San Bernardino jest obsługiwane przez regionalne połączenie kolejowe Metrolink. Dwie linie obsługują miasto: linia śródlądowa Empire-Orange County Line i linia San Bernardino. Centrum tranzytowe San Bernardino w centrum miasta to miejsce, w którym pasażerowie mogą łączyć się z BRT i regularnymi połączeniami autobusowymi z MARTA, Omnitrans i VVTA.

Arrow to kolejowe połączenie pasażerskie z sąsiednimi Redlands, które jest w trakcie budowy. do otwarcia w 2022 roku. Pociągi wyruszą w San Bernardino Transit Center i będą miały dodatkowy przystanek przy Tippecanoe Avenue, zanim przejdą do Redlands.

Od 1941 do 1947 roku miasto było obsługiwane przez Pacific Electric Upland – San Linia Bernardino.

Miasto San Bernardino jest członkiem wspólnego organu Omnitrans i MARTA. Korytarz szybkiego transportu autobusowego, zwany sbX Green Line, łączy północną część miasta w pobliżu California State University, San Bernardino i obszar Verdemont Hills z Jerry L. Pettis VA Medical Center w Loma Linda w Kalifornii. Omnitrans zapewnia również dodatkowe trasy autobusowe i usługi transportowe na żądanie dla osób niepełnosprawnych i starszych. MARTA zapewnia połączenie między śródmieściem a społecznościami górskimi.

Międzynarodowe lotnisko San Bernardino jest fizycznie zlokalizowane w mieście. Lotnisko jest dawną siedzibą bazy sił powietrznych Norton, która działała w latach 1942 - 1994. W 1989 roku Norton został umieszczony na liście zamkniętej Departamentu Obrony, a większość zamknięcia nastąpiła w 1994 roku, a ostatnie biura ostatecznie opuściły w 1995 roku. W okolicy powstało i nadal jest budowanych kilka magazynów. Obiekt sam w sobie podlega jurysdykcji Agencji Rozwoju Doliny Śródlądowej, organu o wspólnych kompetencjach, oraz Zarządu lotniska San Bernardino. Hillwood, przedsięwzięcie prowadzone przez H.Rossa Perota Jr., jest głównym deweloperem projektu, który nazywa AllianceCalifornia. Lotnisko nie oferuje obecnie komercyjnych usług pasażerskich. Jednak zarówno krajowe, jak i międzynarodowe terminale zostały ukończone i są gotowe do obsługi pasażerów.

Cmentarze

• Cmentarz Campo Santo przy West 27th Street pomiędzy ulicami North D i North E
• Dom Cmentarza Eternity
• Cmentarz Mountain View, na którym znajdują się groby Jamesa Earpa, członka rodziny Earp i gitarzysty heavy metalowego Randy’ego Rhoadsa.
• Cmentarz Pioneer Memorial, na którym znajduje się grób Ellisa Eamesa, pierwszego burmistrza Provo w stanie Utah.

Znane osoby

Miasta siostrzane

Siostra San Bernardino miasta to:

• Centro, Meksyk
• Goyang, Korea Południowa
• Herclijja, Izrael
• Ifẹ, Nigeria
• Kigali, Rwanda
• Mexicali, Meksyk
• Roxas, Filipiny
• Tachikawa, Japonia
• Tauranga, Nowa Zelandia
• Yushu, Chiny
• Zavolzhye, Rosja