Saltillo

Saltillo (amerykański hiszpański: (słuchaj)), jest stolicą i największym miastem w północno-wschodnim meksykańskim stanie Coahuila, a także siedzibą gminy o tej samej nazwie. Meksyk, Monterrey i Saltillo są połączone główną linią kolejową i autostradą. Według spisu z 2015 roku Saltillo liczyło 807537 osób, podczas gdy populacja jego obszaru metropolitalnego wynosiła 923 636, co czyniło Saltillo największym miastem i drugim co do wielkości obszarem metropolitalnym w stanie Coahuila oraz 19. najbardziej zaludnionym obszarem metropolitalnym w kraju.

Saltillo to jeden z najbardziej uprzemysłowionych obszarów Meksyku i jeden z największych przemysłów motoryzacyjnych w kraju, z zakładami takimi jak Grupo Industrial Saltillo, General Motors, Fiat Automobiles, Chrysler, Daimler AG , Freightliner Trucks, Delphi, Plastic Omnium, Magna i Nemak działające w regionie. Saltillo to centrum produkcyjne znane z handlu, komunikacji i wytwarzania produktów zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Porfiriato i Meksyk Rewolucja
  • 1.2 XX wiek
• 2 Rząd
• 3 Geografia
  • 3.1 Orografia i hydrografia
    • 3.1.1 Kanion San Lorenzo
    • 3.1.2 Arroyo de los Ojitos
    • 3.1.3 Arroyo de la Tortola
    • 3.1.4 Arroyo del Charquillo
    • 3.1.5 Cevallos Creek
    • 3.1.6 Arroyo de la Navarreña
    • 3.1.7 Land El Aguaje
    • 3.1.8 Sierra La Concordia
    • 3.1.9 Sierra Catana
  • 3.2 Klimat
• 4 Gospodarka
• 5 Edukacja
• 6 Interesujące miejsca
  • 6.1 Kultura
  • 6.2 Religia
  • 6.3 Muzea
• 7 Kultura
  • 7.1 Sarape de Saltillo
  • 7.2 Saltillo Rondalla w Zjednoczonych Emiratach Arabskich
• 8 sport
• 9 transport
• 10 miast partnerskich
• 11 osób
• 1 2 Odnośniki
  • 12.1 Bibliografia
• 13 Linki zewnętrzne

• 1.1 Porfiriato i rewolucja meksykańska
• 1.2 XX wiek

• 3.1 Orografia i hydrografia
  • 3.1.1 Kanion San Lorenzo
  • 3.1.2 Arroyo de los Ojitos
  • 3.1.3 Arroyo de la Tortola
  • 3.1.4 Arroyo del Charquillo
  • 3.1.5 Cevallos Creek
  • 3.1.6 Arroyo de la Navarreña
  • 3.1.7 Land El Aguaje
  • 3.1.8 Sierra La Concordia
  • 3.1.9 Sierra Catana
• 3.2 Klimat

• 3.1.1 Kanion San Lorenzo
• 3.1.2 Arroyo de los Ojitos
• 3.1.3 Arroyo de la Tortola
• 3.1.4 Arroyo del Charquillo
• 3.1.5 Cevallos Creek
• 3.1.6 Arroyo de la Navarreña
• 3.1.7 Land El Aguaje
• 3.1.8 Sierra La Concordia
• 3.1.9 Sierra Catana

• 6.1 Kulturowe
• 6.2 Religijne
• 6.3 Muzea

• 7.1 Sarape de Saltillo
• 7.2 Saltillo Rondalla na Zjednoczonych Emiratach Arabskich

• 12.1 Bibliografia

Historia

Saltillo, założona w 1577 roku przez Conquistadora Alberto del Canto, jest najstarszą osadą po podboju w północnym Meksyku. W 1591 roku Hiszpanie przesiedlili społeczność swoich sojuszników z Tlaxcaltec do oddzielnej pobliskiej wioski San Esteban de Nueva Tlaxcala. Hiszpanie robili to, aby uprawiać ziemię i wspierać wstrzymane wysiłki kolonizacyjne. Saltillo rosło powoli z powodu wrogości rdzennych mieszkańców Chichimeca i braku wody, a 100 lat po jego założeniu liczba mieszkańców wynosiła zaledwie około 300. Dla porównania, populacja sąsiedniego miasta Tlaxcalan w tym czasie, San Esteban, wynosiła około 1750.

W XVIII wieku Saltillo było centrum handlowym na północnej granicy, które służyło jako pomost łączący środkowy Meksyk z regionami dalej na północny wschód, takimi jak Nuevo León, Nuevo Santander, Coahuila i Teksas. Dostarczał także pszenicy kopalniom srebra Zacatecas. Nigdy nie zyskał wielkiego znaczenia, ale rozwinął komercyjny rdzeń oraz sektor rolniczy i hodowlany, który zaspokajał jego potrzeby, z nadwyżkami, które można było sprzedać. Ważność administracyjną Saltillo nabrała pod koniec XVIII wieku, kiedy w mieście utworzono oddział Skarbu Królewskiego. Kupcy, z których większość stanowili Hiszpanie urodzeni na Półwyspie Iberyjskim, stanowili najważniejszą grupę gospodarczą, obsługującą szeroką gamę towarów i prowadzącą sprzedaż w sklepach. Byli prowincjonalnym oddziałem transatlantyckiego sektora handlowego, powiązanym z kupcami z Mexico City. Kupcy z półwyspu w Saltillo weszli w związki małżeńskie z lokalną elitą, nabyli wiejskie posiadłości i szukali lokalnego biura. Pod koniec XVII wieku odbywały się coroczne targi, na których meksykański inwentarz żywy i wyroby trafiały aż do Chin i Europy. Saltillo mógł produkować pszenicę na skalę komercyjną, o ile był dostęp do wody, ale podobnie jak w wielu innych częściach północy, susza była stałym zagrożeniem. W XVIII wieku istniało zapotrzebowanie na zwierzęta pociągowe, które dostarczał Saltillo.

W 1824 roku Saltillo zostało stolicą stanu Coahuila y Tejas, który obejmował obszar obecnego stanu Teksas w USA. aż do wojny o niepodległość Teksasu i powstania niepodległej Republiki Teksasu. 23 października 1840 r. Bitwa pod Saltillo miała miejsce po tym, jak 110 Teksańczyków i Tejanos przekroczyło Rio Grande i zaatakowało miasto w ramach kampanii mającej na celu ustanowienie Republiki Rio Grande, separatystycznego buntu w północno-wschodnim Meksyku, który miał poparcie Teksasu. / p>

Porfiriato i rewolucja meksykańska

Nowoczesność dotarła do Coahuili wraz z pojawieniem się kolei w 1880 roku, podczas Porfiriato. W 1890 r. Powstały sieci telegraficzne, telefoniczne i oświetlenia ulicznego, oprócz budowy budynków kulturalnych, w tym teatrów i placów, a także budynków o charakterze społecznym, takich jak hospicja, szpitale cywilne i obiekty sanitarne składające się z wody pitnej i kanalizacji .

Podczas rewolucji meksykańskiej Saltillo został zabrany podczas oddzielnych wydarzeń przez siły Victoriano Huerta, Francisco Villa, a następnie przez siły Venustiano Carranza. Do tych różnych grup zmuszono setki chłopów. W rezultacie wielu uciekło do Teksasu, w tym rodziny arystokratyczne.

XX wiek

W 1923 roku powstał Uniwersytet Rolniczy Antonio Narro. Dwie dekady później, w 1943 r., W mieście powstał Monterrey Institute of Technology and Higher Education, następnie w 1951 r. - Technological Institute of Saltillo, aw 1957 r. - Autonomous University of Coahuila.

Rolniczy Saltillo klimat w drugiej połowie XX wieku szybko przekształcał się w działalność przemysłową; zniknęły ogromne sady, a w krajobrazie zaczęły dominować fabryki.

W drugiej ćwierci XX wieku Saltillo przeszedł z działalności rolniczej i tekstylnej na działalność przemysłową, tworząc firmy takie jak CIFUNSA, CINSA, Éxito i między innymi Molinos el Fénix.

Prawdziwa eksplozja przemysłowa miała miejsce w latach 70. i 80. wraz z pojawieniem się przemysłu samochodowego w regionie. Do Saltillo przybyły firmy takie jak General Motors i Chrysler wraz z ich odpowiednimi firmami satelitarnymi lub dostawcami. Od tego czasu Saltillo i jego strefa metropolitalna (Ramos Arizpe i Arteaga) są znane jako „Detroit of Mexico”. Jednak obecnie trwa ruch mający na celu dywersyfikację branży, wraz z pojawieniem się firm farmaceutycznych, sprzętu gospodarstwa domowego, chemikaliów, ceramiki, a nawet części dla przemysłu lotniczego.

Rząd

Miasto Saltillo jest siedzibą gminy Saltillo. Obecnym burmistrzem jest Manolo Jiménez Salinas z Partido Revolucionario Institucional (PRI).

Geografia

El Cerro del Pueblo (Wzgórze Ludowe) i jego 4 metry (13 stóp) krzyż wychodzą na miasto. Wysokość miasta sprawia, że ​​jest chłodniej i wietrzniej niż sąsiednie miasto Monterrey. Saltillo leży na pustyni Chihuahuan w pobliżu miasta Arteaga. Miasto jest otoczone górami Zapalinamé, które są częścią Sierra Madre Oriental. Zgodnie z lokalną legendą, patrząc na płaskorzeźbę gór można zobaczyć relief Zapalinamé, wodza plemienia Guachichil.

Orografia i hydrografia

Kanion San Lorenzo, położony na południowy wschód od Saltillo w Sierra de Zapalinamé, składający się z formacji geologicznych z okresu jurajskiego, jest atrakcją turystyczną do uprawiania sportów na świeżym powietrzu i sportów ekstremalnych, takich jak wspinaczka skałkowa, zjazdy, kolarstwo górskie, piesze wycieczki, wspinaczka górska i camping.

Zaczyna się na południe od Francisco Coss Boulevard, przecina bulwar Venustiano Carranza, przechodzi między budynkami Liverpool i Home Depot i jest kierowany przez Nazario Boulevard Ortiz w kierunku ulicy Benito Juárez.

rozpoczyna swój bieg w dzielnicy Magisterio, w kierunku świątyni Santo Cristo del Ojo de Agua, przecina centrum miasta między ulicami Arteaga i Matamoros w pobliżu szkoły Coahuila, następnie zbiega się z kanałem, który schodzi w pobliżu ulicy Antonio Cárdenas (lub południowej Abasolo), jest kierowany pod ziemię przez dzielnicę Topo Chico, w dół przez Nava Street, a następnie przez Luis Echeverría i ponownie w dół przez Abasolo Norte i łączy się w Nazario Ortiz z Charquillo.

Zaczyna się od wschodniego krańca ulica Ateneo, schodzi w dół za sportowym San Isidro przechodzącym na bok Campo Redondo, przecina jezioro Sports City w kierunku Tecnológico de Monterrey i biegnie dalej, aż zbiegnie się ze strumieniem Cevallos w Boulevard Montezuma lub Pedro Figueroa.

Rozpoczyna się w paśmie górskim Zapaliname, z dzielnicy Lomas de Lourdes, przechodzi wzdłuż bulwaru Luis Echeverría Oriente, przechodzi za Mercado de Abastos, przecina po jednej stronie Plaza Sendero, następnie schodzi w dół ulicą Tezcatlipoca, mija w pobliżu Club Campestre i zbiega się ze strumieniem Navarreña na drodze do Monterrey i w drodze do Valdés.

Zaczyna się w górach w pobliżu dzielnicy Vista Hermosa, w poprzek dzielnic, takich jak Founders i Morelos, prowadzi w dół motelu Corona przy Fundadores Boulevard, mija Dolores Pantheon na Jesus Valdés Sánchez Boulevard i dalej w kierunku południowym, otaczając Country Club po wschodniej stronie i dzielnicę Country Club i dalej do miasta Ramos.

Znajduje się w kanionie San Lorenzo, na południowy wschód od miasta Saltillo. Złożony z formacji geologicznych powstałych między górną jurą a czwartorzędem, które ułatwiają intensywną infiltrację wody do podłoża, umożliwiając w ten sposób stałe ładowanie warstw wodonośnych dostarczających wodę pitną do miasta Saltillo. 3 lipca 2008 r. Rząd Stan Coahuila zdecydował się kupić nieruchomość, która została przekazana do kaucji Mexican Wildlife Protection w dniu 23 lipca 2012 r. W celu zarządzania i ochrony.

Jest to najwyższa góra w gminie, osiągająca 3462 metrów nad poziomem morza poziom morza.

Góra Sierra Catana sięga 3104 metrów nad poziomem morza.

Klimat

Saltillo ma klimat półpustynny (klasyfikacja klimatu Köppena BSh ). Saltillo znajduje się na pustyni Chihuahuan, ale temperatury są niższe niż w innych pustynnych miastach w Meksyku, ponieważ znajduje się na wysokości 1600 metrów (5250 stóp). Lata są nieco gorące i chłodne noce, a zimy są słoneczne, ale chłodne. Opady deszczu są rzadkie, ale są bardziej widoczne w lecie.

Ekonomia

Najbardziej znanymi produktami eksportowymi Saltillo są płytki Saltillo i lokalnie tkane wielokolorowe sarape'y . Zarówno Mercedes-Benz, jak i General Motors mają tam montownie, a Chrysler obsługuje montownię ciężarówek, montownię sedanów, dwie fabryki silników i fabrykę przekładni samochodowych. Spośród wszystkich pojazdów wyprodukowanych w Meksyku 37,4% samochodów i 62,6% ciężarówek jest montowanych w Saltillo. Saltillo jest domem dla Grupo Industrial Saltillo, ważnego konglomeratu produkcyjnego, który produkuje sprzęt AGD, sztućce i części samochodowe.

Fabryka General Motors produkuje pojazdy na eksport do Japonii, Kanady i Ameryki Środkowej, a także na zakup krajowy. Buduje Chevrolet C2, Chevrolet Monza, Chevrolet Captiva, Chevrolet HHR, Saturn Vue hybrid, Saab 9-4X i Cadillac SRX. Od 2016 roku zakład produkuje około jednej trzeciej pełnowymiarowych pick-upów firmy.

Edukacja

Główne uniwersytety Saltillo to Universidad Autónoma de Coahuila, Instituto Tecnológico de Saltillo, kampus Tec de Monterrey Saltillo, El Instituto de Filologia Hispanica i Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro.

Ciekawe miejsca

Kulturalny

• „Teatr miejski Fernando Soler:” Zaprojektowany przez architekta Francisco Floresa Flores, otwarto 26 marca 1979 r. Teatr organizuje spektakle, opery, muzykę, tańce, przedstawienia dla dzieci, festiwale, konferencje, raporty rządowe, matury i kongresy. Pierwszym przedstawieniem w tym teatrze był „Wysiłki domu” Sor Juana Inés de la Cruz w reżyserii Luisa G. Basurto ze scenografią Davida Antóna i aktorów Magdy Guzmán, Rubén Rojo, José Baviera i Carmen Monje , między innymi.
• „Paraninfo del Ateneo Fuente:” Auditorium na Universidad Autonoma de Coahuila, w którym odbywają się wydarzenia naukowe i kulturalne. Ma malowidła ścienne katalońskiego malarza Salvadora Tarazony, z których ten po stronie północnej poświęcony jest nauce, a ten po stronie południowej poświęcony jest sztuce i kulturze.
• „Casa Purcell Cultural Środek: „ Dzieło architektoniczne zbudowane w XIX wieku przez architekta Alfredo Gillesa w stylu starych domów Irlandii. Wcześniej należące do Guillermo Purcella, obecnie jest to centrum kulturalne z przestrzeniami wystawienniczymi dla sztuki współczesnej.
• Centrum Kultury Teatru García Carrillo: Posiada galerię wystaw czasowych. Posiada również audytorium, w którym odbywają się konferencje, koncerty, odczyty i projekcje filmów. García Carrillo Theatre, Aldama and Allende Street, w centrum miasta.
• „The Cultural Centre Vito Alessio Robles:” Dawna siedziba Rady Miejskiej Saltillo, z muralem autorstwa Heleny Huerta o historii Coahuili, przedmiotach osobistych Don Vito Alessio Roblesa, bibliotece (ze zbiorem starych książek i dokumentów historyków Vito Alessio Roblesa i Oscara Dávili) oraz czasowych wystawach sztuki współczesnej.
• „Coahuilense Institute of Culture”: kultura i sztuka powstałe w państwie są tu promowane i rozpowszechniane. Posiada galerię sztuki, warsztaty, sale konferencyjne, a także księgarnię i kawiarnię.
• „El Recinto a Juárez:” Mieści się w nim Coahuilense College of Historical Research. Oferuje usługi biblioteczne i organizuje przedstawienia teatralne, konferencje, prezentacje książek i inne wydarzenia kulturalne.
• „Uniwersytet Dziedzictwa Kulturowego:” Dom z 1680 roku, należący do rodziny Purcellów XX wieku. Była to siedziba Narodowego Banku Meksyku, a od 2005 roku służy do prezentowania artystycznego dziedzictwa miasta.
• „Aurora Morales de López University Cultural Site:” A przestrzeń artystycznej ekspresji Autonomicznego Uniwersytetu w Coahuila. Witryna nadaje i prezentuje dzieła Coahuilenses.

Religijne

• „Katedra św. Jakuba Apostoła:” Dedykowane apostołowi Santiago el Mayor, rozpoczęła swoją budowę w 1745 roku jako parafia, aw 1891 roku stała się katedrą Saltillo. Łączy w sobie style architektoniczne, takie jak barok i churrigueresco. Wewnątrz wyróżniają się ołtarze oraz kolekcja 45 obrazów olejnych. Srebrny front na ołtarzu San José to XVIII-wieczne dzieło, które brało udział w wystawie „Meksyk, Splendors of Thirty Centuries”, która trwała trzy lata w Stanach Zjednoczonych i Meksyku.
• ” Kościół Santo Cristo del Ojo de Agua: „ Znajduje się na szczycie wzgórza, skąd pochodzi źródło, z którego wywodzi się nazwa miasta. W kościele tym znajduje się ukrzyżowany Chrystus znany jako Święty Chrystus z Wodopoju (Ojo de Agua), któremu wielu parafian przypisuje obecność źródła, które wydaje się wypływać z jego podstawy. Świątynię zaczęto budować około 1917 roku, a Święty Chrystus z Waterhole przybył do miasta w 1927 roku dzięki staraniom trzeciego biskupa Saltillo, Jesús María Echavarría y Aguirre.
• „Parafia San Esteban: „ Świątynia zbudowana w 1592 r., Kiedy założono miasto San Esteban de la Nueva Tlaxcala, zamieszkane przez Tlaxcalteków.
• „ Świątynia San Juan Nepomuceno: „ Jezuicka świątynia zbudowana w XIX wieku. Jego neoklasycystyczna fasada zawiera niedokończone wieże, kopułę i okna. Wewnątrz znajdują się obrazy olejne ojca Gonzalo Carrasco, rzeźby ewangelickie i mural przedstawiający życie San Juan.
• „Sanktuarium Guadalupe:” gotycki kościół zbudowany w 1890 roku. w górnej i środkowej części budynku znajduje się zegar, ostrołukowe okna i łukowe przypory, charakterystyczne dla stylu gotyckiego, który przybył do Meksyku po Imperium Maksymiliana.

Muzea

W Saltillo jest około 22 muzeów, w tym: Museum of the Presidents 'Coahuilenses, Campus of the University Cultural Heritage,' Pinacoteca Ateneo Fuente 'Autonomous University of Coahuila, Museum-Parish Archive, Hall of Natural History.

• „Muzeum Prezydentów Coahuilenses:” Wzniesione dla uczczenia pamięci i spuścizny pięciu koahuilensów, którzy byli Prezydentami Meksyku: Melchor Múzquiz, Francisco I. Madero, Eulalio Gutiérrez Ortiz, Roque González Garza i Venustiano Carranza. Wyświetlaj zdjęcia, dokumenty oraz przedmioty osobiste i oficjalne tych postaci. Ma pierwszy zespół prezydencki, który Guadalupe Victoria podczas jego prezydentury.
• „Landín Chapel Museum:” Stara kaplica, zbudowana pod koniec XVIII wieku, ma niedawno odrestaurowano i zachowano. Obejmuje obszar muzealny, w którym wystawiona jest kolekcja 20 obrazów sztuki religijnej z XVII i XVIII wieku.
• „Museo de la Angostura:” Ku pamięci triumfu Wojska meksykańskie przeciwko Stanom Zjednoczonym w 1847 roku. Mieści się w starym domu, który niegdyś był Państwową Szkołą Normalną.
• „Muzeum Catrina:” Malownicze miejsce, w którym możemy podziwiać historia Catriny, która reprezentuje śmierć w tradycyjnym Dniu Zmarłych, ma kafeterię, w której każdego dnia w roku serwowana jest gorąca czekolada i chleb.
• „Muzeum Ptaków Meksyku:” Posiada zbiór ponad 2500 ptaków (największy zbiór ptaków w Meksyku i Ameryce Łacińskiej), w większości należących do terytorium Meksyku. Ogrodzenie, w którym się mieści, było dawnym kolegium jezuickim „San Juan Nepomuceno”.
• „Museo del Normalismo:” Opowiada historię edukacji w Coahuila. Posiada kolekcję instrumentów pedagogicznych i salę poświęconą wybitnym absolwentom normalnej szkoły Benemérita w Coahuila.
• „Museo del Sarape and Typowe kostiumy”: Promuje śledztwo i ratowanie materialnego dziedzictwa, które jest częścią tożsamości zarówno Saltillenses, jak i Meksykanów. Prezentuje pierwsze sarape'y wykonane w XIX i XX wieku, a także typowe stroje z tego regionu.
• „Muzeum Żyroskopów”: Muzeum Nauki.
• „Muzeum Rubéna Herrery:” Dom z XVIII wieku, w którym wystawiona jest kolekcja mistrza Zacatecan Rubén Herrera wykonana w Meksyku i Europie. Posiada pomieszczenie na wystawy czasowe, audytorium i bibliotekę.
• „Muzeum Grafiki MAG:” W tym nowym muzeum w Saltillo znajduje się ważna kolekcja ponad 1400 obiekty należące do José Guadalupe Posady, meksykańskiego rytownika, znanego z grafik i komiksów społecznych, inspirowanych meksykańskim folklorem. Ma na celu promowanie wiedzy i uznanie zarówno przemysłowych, jak i artystycznych technik druku, docenienie pracy artystów wizualnych i uratowanie uznania dla handlu drukarzy.
• „Cato Museum:” Dziennikarz i kronikarz miasta.

Kultura

W XX wieku miasto otrzymało przydomek „Aten meksykańskich” ze względu na dużą liczbę wybitnych intelektualiści.

Sarape de Saltillo

Sarape (serape lub jorongo) to prostokątna część garderoby dla mężczyzn, z otworem na głowę lub bez i wielokolorowymi paskami. Jest to jeden z najbardziej reprezentacyjnych obiektów Meksyku. Serape to ubiór tradycyjnej meksykańskiej odzieży męskiej, zwykle w jasnych kolorach iz tradycyjnymi wzorami. Zwykle jest wykonany z włókna wełnianego, które lepiej utrzymuje ciepło, ale jest również tkany z bawełny. Grubość przędzy dobranej do tkaniny, a także jej materiał, wykonanie każdego niezbędnego węzła i ostateczny rozmiar serape to zmienne, które wpływają na ostateczną wagę i dotyk serape. Jest to tradycyjne z różnych części Meksyku, jak w Saltillo. W rzeczywistości to kolonizatorzy pochodzenia Tlaxcalan zabrali serape do Coahuila z Saragossy, Zacatecas i prawdopodobnie do Nowego Meksyku.

Służy jako płaszcz, koc, narzuta, obrus lub peleryna. Zdobi również ściany i podłogi, jako gobelin lub dywan. Innym zastosowaniem jest założenie go na konia przed wejściem na siodło.

Saltillo Rondalla na Zjednoczonych Emiratach Arabskich

Miasto Saltillo jest znane ze swojej rondalli, będąc od ponad czterech dekad najwyższym przedstawicielem ruchu Rondallesque w Meksyku. „Rondalla de Saltillo” wyszedł poza granice ustalonych granic i stworzył własny styl. Ma wiele nagrań i koncertował w kilku krajach, charakteryzuje się użyciem gitar, requintos, kontrabasu i wokali. Poeta Marco Antonio Aguirre przybył do La Rondalla de Saltillo w 1966 roku i napisał swoją historię z trasami koncertowymi i 30 nagranymi albumami.

Sport

W Saltillo działają następujące profesjonalne kluby:

Transport

Ruch lotniczy Saltillo Metropolitan Area jest obsługiwany przez międzynarodowe lotnisko Plan de Guadalupe. Podróż z centrum Saltillo na lotnisko zajmuje 15 minut. Ma kilka lotów dziennie do Mexico City, ale nie ma lotów międzynarodowych. W Saltillo jest rozbudowany system autobusowy wraz z wieloma taksówkami.

Miasta partnerskie

Poniżej znajdują się miasta siostrzane Saltillo:

• Austin w Teksasie , Stany Zjednoczone
• Lansing, Michigan, Stany Zjednoczone
• Windsor, Ontario, Kanada
• Holguín, Kuba
• Canton, Ohio

Ludzie

• Fernando Soler (1896–1979), aktor filmowy i reżyser.
• Rubén Aguirre, aktor najlepiej zapamiętany ze swojej charakterystyki Profesor Jirafales w programie telewizyjnym El Chavo del Ocho .
• Magda Guzmán, aktorka.
• Roberto „Flaco” Guzman, płodny aktor filmowy od lat 70. początek XXI wieku.
• Checo Marrero, inżynier, filozof, ojciec Lencho i golfisty. Zaprojektował rzekę z przepływem krzyżowym oraz kwadratową piłkę. Najbardziej niezwykłe cytaty: „Vámonos marimba al baile”, „Aplica tus mejores pasos de gambeta”, „Y que fuera jalando”.
• Brissia Mayagoitia, piosenkarka, była członkini zespołu La Nueva Banda.
• Rosario Ibarra, aktywista i wybitna postać meksykańskiej polityki.
• Carlos Bee, były przedstawiciel USA z Teksasu, syn Hamiltona Bee, prawnuk Thomasa Bee.
• Manuel Acuña, XIX-wieczny pisarz meksykański. Skupił się na poezji, ale napisał także kilka powieści i sztuk teatralnych.
• José Narro Robles, były dyrektor Wydziału Lekarskiego Narodowego Autonomicznego Uniwersytetu Meksyku.
• Roque González Garza, Meksykański generał i pełniący obowiązki prezydenta Republiki od stycznia do czerwca 1915 r.
• Julio Torri, meksykański pisarz i nauczyciel, który był częścią Ateneo de la Juventud (1909–1914).
• Josip Lovaković, piłkarz, obecnie grający w Atlante FC pochodzenia chorwackiego
• Armando Fuentes Aguirre (Catón), adwokat i pisarz, autor wielu felietonów w wielu ogólnokrajowych gazetach. Kronikarz i historyk miasta.