Salatiga

BataksSundanese

JavaneseBatakEnglish (przez społeczność ekspatów)

Salatiga (jawajski: ꦯꦭꦠꦶꦒ) to miasto w Prowincja Środkowa Jawa, Indonezja. Zajmuje powierzchnię 56,761 km2, a według spisu powszechnego z 2010 roku liczy 170 332 mieszkańców; najnowsze oficjalne szacunki (stan na połowę 2019 r.) to 194084. Położone pomiędzy miastami Semarang i Surakarta, administracyjnie niezależne miasto otoczone regencją Semarang, leży u podnóża góry Merbabu (3142 m) i góry Telomoyo i ma stosunkowo chłodny klimat ze względu na swoje wzniesienie. Salatiga jest częścią obszaru metropolitalnego Semarang.

Spis treści

• 1 Etymologia
• 2 Historia
• 3 Administracja
• 4 Geografia
• 5 Demografia
  • 5.1 Religia
  • 5.2 Pochodzenie etniczne
• 6 Ekonomia
• 7 Infrastruktura
  • 7.1 Transport
  • 7.2 Zaopatrzenie w wodę
• 8 Edukacja
  • 8.1 Szkolnictwo wyższe
  • 8.2 Szkoły
• 9 Galeria
• 10 Bibliografia
• 11 Cytowane prace
• 12 Linki zewnętrzne

• 5.1 Religia
• 5.2 Pochodzenie etniczne

• 7.1 Transport
• 7.2 Zaopatrzenie w wodę

• 8.1 Szkolnictwo wyższe
• 8.2 Szkoły

Etymologia

Uważa się, że Salatiga nosi imię bogini Trisali lub trzech krzywd wyrządzonych pierwszemu królowi Semarang.

W pierwszym wyjaśnieniu mieszkańcy wioski oddają cześć bogini Siddhadewi, który jest wymieniony w Monolicie Plumpungan. Siddhadewi był również nazywany Trisala , więc wioska nazywała się Trisala iw następnych latach zmieniła się w Salatri i ostatecznie Salatiga.

Drugie wyjaśnienie jest oparte o historii Ki Ageng Pandanarana, pierwszego regenta Semarang, który został okradziony przez trzech rabusiów, i tak nazwał to miejsce Salah Telu . Salah oznacza źle w języku indonezyjskim i jawajskim. Telu to nisko jawajski dla trójek , pisownia to tiga w obu bardziej wyrafinowanych średnich i wysokich jawajskich (ale wymawiane / tigo / w jawajskim odpowiednio / tiga / po indonezyjsku). Stąd nazwa Salatiga od Salah Tiga.

Historia

Oficjalna data urodzenia Salatigi to 24 lipca 750 r. (31. data i 4 rok Kalendarz Saka). Zwój Monolit Plumpungan ( Prasasti Plumpungan w sanskrycie) autorstwa króla Bhanu deklaruje: Obyś był szczęśliwy! Wszyscy ludzie („ Srir = astu swasti prajabhyah ”) i wyznaczyli wioskę Hampran (Desa Hampran) wioskę Perdikan (Desa Perdikan, czyli wioska wolna od podatku) . „Çrirastuswasti Prajabyah” to oficjalne motto Salatigi, zapisane na pieczęci rządowej.

W 1746 roku Holenderska Kompania Wschodnioindyjska ( Vereenigde Oost-Indische Compagnie , VOC) zbudowała De Fort Hersteller w Salatiga, ponieważ Salatiga była strategicznie położona na skrzyżowaniu Semarang, Surakarty i Magelang.

1 lipca 1917 roku wioska Salatiga została wyznaczona jako stads gemeente lub małe miasteczko przez rząd holenderskich Indii Wschodnich. W erze kolonialnej Salatiga był podzielony na warstwy według rasy. Europejczycy mieszkali w pobliżu centrum miasta, przy Toentangscheweg (Toentang Road) prowadzącej do Semarang, a także w pobliżu holenderskich plantacji w Salatiga Afdeling. Chińczycy mieli siedzibę w pobliżu centrum handlowego, Kalicacing Market, przy Soloscheweg (Solo Road). Rdzenni mieszkańcy musieli żyć poza wspólnotami europejskimi i chińskimi. System edukacji został odpowiednio podzielony, z różnymi szkołami dla Europejczyków, Chińczyków i tubylców. Salatiga była prowadzona przez burgermeester (burmistrza), któremu pomagał College van Burgermeester en Wethouders . Istniał organ ustawodawczy, Stadsgemeenteraad ; jednak jej członkostwo nie było proporcjonalne, z 8 mandatami dla Europejczyków, 1 mandatem dla Chińczyków i tylko 2 mandaty dla tubylców, którzy stanowią większość ludności. Gospodarka Salatigi była utrudniona przez światową depresję gospodarczą lat trzydziestych XX wieku. Aby zmniejszyć wydatki miasta, pensje urzędników zostały obniżone nawet o 15%. Salatiga odegrała ważną rolę gospodarczą jako zaplecze Semarang, dostarczając produkty rolne, takie jak kawa, guma, kakao, bawełna, przyprawy, tytoń, pszenica i warzywa do Semarang w celu przetworzenia.

Wspierany przez czynniki geograficzne, jego przeważnie łagodny klimat i luksusowe budynki z architekturą indyjską, piękno Salatigi było dobrze znane podczas holenderskiej kolonizacji, nawet nazywano je De Schoonste Stad van Midden-Java (Najpiękniejsze miasto w Środkowej Jawie).

Administracja

Salatiga jest podzielona na cztery okręgi ( kecamatan ): Argomulyo, Tingkir, Sidomukti i Sidorejo. Są one przedstawione w tabeli poniżej wraz z ich populacją w Spisie Powszechnym 2010 i zgodnie z najnowszymi oficjalnymi szacunkami z połowy 2019 r. Tabela zawiera również liczbę wiosek miejskich ( kelurahan ) w każdym dystrykcie oraz jego kody pocztowe.

Graniczące z Salatigą dzielnice Regencji Semarang to:

• Na północy: Pabelan (wioski Pabelan i Pejaten) oraz Tuntang (wioski Kesongo i Watu Agung)
• Na południu: Getasan (wioski Sumogawe, Samirono i Jetak) i Tengaran (wsie Patemon i Karang Duren)
• Na wschód: Pabelan (wioski Ujung-ujung, Sukoharjo i Glawan) i Tengaran (Wioski Bener, Tegalwaton i Nyamat)
• Na zachodzie: Tuntang (wioski Candirejo, Jombor, Sraten i Gedangan) i Getasan (wioska Polobogo)

Wszystkie te dzielnice znajdują się w regencji Semarang, dzięki czemu Salatiga jest enklawą w obrębie regencji Semarang.

Geografia

Salatiga znajduje się około 47 km na południe od Semarang i około 100 km na północ Yogyakarty. Jego wysokość wynosi 450–800 metrów. Salatiga ma tropikalny klimat monsunowy ( Am ) w klasyfikacji klimatycznej Köppena ze średnimi opadami 2668 mm rocznie, najwyższą temperaturą w październiku (24,1 ° C) i najniższą w styczniu (22,4 ° C) ).

Demografia

W 2019 roku Salatiga liczyła 194 084 mieszkańców; 94,887 z nich to mężczyźni, a 99197 to kobiety.

Religia

W 2019 r. Islam był najczęściej praktykowaną religią w Salatidze (79,5%), a następnie protestantyzm (15,8%) i Katolicyzm (4,7%). Inne religie (buddyzm, hinduizm, konfucjanizm i wyznania ) stanowią mniej niż 1% populacji. Salatiga jest wielokrotnie nazywana „jednym z najbardziej tolerancyjnych miast w Indonezji” i jest jednym z niewielu miast na Jawie, które organizuje chrześcijańskie festiwale na świeżym powietrzu w okresie Bożego Narodzenia.

Pochodzenie etniczne

Salatiga jest głównie zamieszkana przez Jawajczyków, ze znaczną mniejszością Chińczyków z Indonezji i kilkoma Batakami z Północnej Sumatry. Jako miasto uniwersyteckie jest także gospodarzem zgromadzenia innych grup etnicznych, aż z Borneo i Nowej Gwinei. W sumie w Salatiga jest około 30 grup etnicznych.

Gospodarka

W Salatiga rozwija się przemysł przetwórczy, który obejmuje tekstylia, opony i ubój zwierząt. W 2000 roku przemysł ten wnosi 119,76 miliardów rupii do gospodarki Salatigi. Salatiga znajduje się na skrzyżowaniu zi do Semarang, Surakarty i Yogyakarty, przynosząc korzyści swojemu sektorowi handlowemu. W 2000 roku sektor handlu wnosi 109 miliardów rupii do gospodarki Salatigi.

Infrastruktura

Transport

Prowincjonalna droga łącząca Semarang i Surakarta. Terminal Tingkir to główny dworzec autobusowy w Salatiga, obsługujący autobusy międzymiastowe. Terminal Tamansari obsługuje angkot (taksówki dzielone), mimo że większość angkot nie zatrzymywała się przy terminalu. Odcinek Semarang - Solo płatnej drogi Bawen-Salatiga został zainaugurowany 25 września 2017 r. Planuje się budowę skrzyżowania z płatną drogą przy ulicy Pattimura, bliżej centrum miasta niż obecne skrzyżowanie, aby zapobiec śmierci Salatigi. city.

Zaopatrzenie w wodę

Czysta woda jest dostarczana przez PDAM Salatiga. Woda pochodzi ze źródeł Kaliombo, Senjoyo, Kali Golek Senjoyo i Kaligetak.

Edukacja

Szkolnictwo wyższe

Salatiga ma kilka uniwersytetów i szkół wyższych:

• Satya Wacana Christian University (SWCU), największa uczelnia w Salatiga z 14 wydziałami i 3 studiami doktoranckimi oraz 14 000 studentów i 300 wykładowców. Został założony w 1956 roku.
• Państwowy Instytut Studiów Islamskich Salatiga (IAIN Salatiga), szkoła islamska specjalizująca się w edukacji. Teraz największa instytucja szkolnictwa wyższego w Salatiga, która przyjmuje do 10.000 studentów rocznie z wydziału FIve (Wydział Tarbiyah i Kształcenia Nauczycieli, Wydział Ekonomii i Biznesu Islamskiego, Wydział Szariatu, Wydział Da'wah, Wydział Ushluhuddin , Adab and Humanities and Postgraduate Schools). Dołącz do nas, duchowość, intelektualność, profesjonalizm
• School of Economics (STIE AMA), prywatna uczelnia specjalizująca się w ekonomii

Szkoły

Tam W Salatiga jest 96 szkół podstawowych, 27 gimnazjów, 33 liceów i 19 szkół zawodowych. Szkoły w Salatiga są zwykle powiązane z rządem, uniwersytetami lub instytucjami religijnymi. W przeszłości szkoły państwowe były powszechnie poszukiwane ze względu na ich jakość i dotowane koszty, jednak sytuacja uległa znacznej zmianie. Uczniowie również zazwyczaj rywalizują, korzystając z końcowych ocen z egzaminów i egzaminów pisemnych, aby dostać się do bardziej popularnych szkół.

Salatiga ma jedną międzynarodową szkołę anglojęzyczną na poziomie podstawowym i średnim (Mountainview International Christian School).

Galeria

• Kościół w Salatiga

• Góra Telomoyo

• Salatiga w okresie rewolucji narodowej.

Kościół w Salatiga

Mount Telomoyo

Salatiga w okresie rewolucji narodowej.