Salé

• سلا (arabski)
• ⵙⵍⴰ (języki berberyjskie)

1. ^ Wysoka Komisja ds. Planowania definiuje miasto Salé jako składające się z pięciu okręgów Bab Lamrissa, Bettana, Hssaine, Layayda i Tabriquet.

Salé (arabskie: سلا, romanizowane: salā ; języki berberyjskie: ⵙⵍⴰ, latynizacja: sla ) to miasto w północno-zachodnim Maroku, na prawym brzegu rzeki Bou Regreg, naprzeciwko stolicy kraju Rabatu, które służy jako miasto podmiejskie. Założona około 1030 roku przez arabskojęzycznych Berberów, Banu Ifran, stała się później rajem dla piratów w XVII wieku jako niezależna republika, zanim została włączona do Alaouite Maroko.

Nazwa miasta jest czasami transliterowana jako Salli lub Sallee. Droga krajowa 6 łączy ją z Fezem i Meknes na wschodzie oraz N1 z Kénitra na północnym wschodzie. W marokańskim spisie powszechnym z 2014 roku odnotowano populację 890403.8

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Republika Salé
  • 1.2 Rozwój społeczno-polityczny XX wieku
• 2 Kultura
• 3 podziały
• 4 klimat
• 5 Nowoczesne miasto
  • 5.1 Sport
• 6 Transport
  • 6.1 Powietrze
  • 6.2 Pociągi
  • 6.3 Tramwaj
• 7 W kulturze popularnej
• 8 Znani mieszkańcy
• 9 Miast bliźniaczych - miasta partnerskie
  • 9.1 Miasta partnerskie
• 10 Zobacz także
• 11 Referencje
• 12 Linki zewnętrzne

• 1.1 Republika Salé
• 1.2 Rozwój społeczno-polityczny XX wieku

• 5.1 Sport

• 6.1 Powietrze
• 6.2 Pociągi
• 6.3 Tramwaj

• 9.1 Miasta partnerskie

Historia

Fenicjanie założyli osadę o nazwie Sala, która później była miejscem rzymskiej kolonii Sala Colonia, po południowej stronie ujścia rzeki Bou Regreg.

Czasami jest conf używany z Salé, na przeciwległym północnym brzegu. Salé zostało założone około 1030 roku przez arabskojęzycznych Berberów, którzy najwyraźniej kultywowali legendę, że nazwa pochodzi od imienia Salaha, syna Hama, syna Noego.

Dynastia Berberów Banu Ifran rozpoczęła budowę meczet mniej więcej w czasie powstania miasta. Obecny Wielki Meczet w Salé został zbudowany w XII wieku za panowania sułtana Almohadów Abu Yaquba Yusufa, choć ukończono go dopiero w 1196 roku. W XVII wieku Rabat był znany jako Nowe Salé lub Salé la neuve (po francusku), ponieważ rozszerzył się poza starożytne mury miejskie, obejmując Chellah, który stał się ufortyfikowaną nekropolią królewską pod rządami syna Abu Yaquba Yusufa, Abu Yusuf Yaqub al-Mansur.

We wrześniu 1260 Salé zostało najechane i zajęte przez wojowników wysłanych we flocie statków przez króla Kastylii Alfonsa X. Po zwycięstwie dynastii Marinidów, zabytkowy Bab el-Mrissa został zbudowany przez sułtana Abu Yusuf Yaqub ibn Abd Al-Haqq, który pozostaje symbolem miasta.

Republika Salé

W XVII wieku Salé stało się rajem dla piratów berberyjskich, wśród nich Moriscos, którzy przeszli na korsarzy, którzy utworzyli niezależną Republikę Salé. Piraci z Salé (znani „Salé Rovers”) przemierzali morza i żeglowali po szlakach żeglugowych między atlantyckimi portami kolonialnymi a Europą, przejmując statki z obu Ameryk i Europy w poszukiwaniu towarów i jeńców. Sprzedawali swoje załogi i czasami pasażerów do niewoli w świecie arabskim. Pomimo legendarnej reputacji korsarzy z Salé, ich statki stacjonowały po drugiej stronie rzeki w Rabacie, zwanym przez Anglików „Nowym Salé”.

Mocarstwa europejskie podjęły działania, aby spróbować opanować zagrożenie ze strony wybrzeża Barbary . W dniu 20 lipca 1629 r. Miasto Salé zostało zbombardowane przez francuskiego admirała Isaaca de Razilly flotą złożoną ze statków Licorne , Saint-Louis , Griffon , Catherine , Hambourg , Sainte-Anne , Saint-Jean ; jego siły zniszczyły trzy statki korsarzowe.

Rozwój społeczno-polityczny XX wieku

W ciągu dziesięcioleci poprzedzających niepodległość Maroka Salé było bastionem niektórych działaczy ruchu narodowego. Czytanie „Latif” (politycznie naładowana modlitwa do Boga, czytana głośno w meczetach) rozpoczęło się w Salé i stało się popularne w niektórych miastach Maroka.

Petycja przeciwko tak zwanemu „Berber Dahir” (dekret, który pozwolił niektórym berberyjskojęzycznym regionom Maroka na dalsze stosowanie prawa berberyjskiego w przeciwieństwie do prawa szariatu) został przekazany sułtanowi Mohamedowi V i rezydentowi generalnemu Francji . Petycja i modlitwa „Latif” doprowadziły do ​​wycofania i dostosowania tak zwanego „dekretu berberyjskiego” z maja 1930 r. Aktywiści sprzeciwiający się „dekretowi berberyjskiemu” najwyraźniej obawiali się, że wyraźne uznanie berberyjskiego prawa zwyczajowego (bardzo świecka tradycja berberyjska) zagroziłoby pozycji islamu i jego szariatu. Inni uważali, że przeciwstawienie się „dekretowi berberyjskiemu” opracowanemu przez Francuzów było sposobem na odwrócenie sytuacji przeciwko francuskiej okupacji Maroka.

Powszechna burza wywołana sporem o „Berber Dahir” stworzyła dość popularną Elita marokańskich nacjonalistów z siedzibą w Salé i Fez; miał silne skłonności antyberberyjskie, antyzachodnie, antyświeckie i proarabsko-islamskie. Okres ten pomógł rozwinąć polityczną świadomość i aktywizm, które doprowadziły czternaście lat później do podpisania Manifestu Niepodległości Maroka w dniu 11 stycznia 1944 r. Przez wielu działaczy i przywódców „Sławi”. Salé było uważane za bastion marokańskiej lewicy przez wiele dziesięcioleci, gdzie mieszkało wielu przywódców.

Kultura

Salé odegrało bogatą i ważną rolę w historii Maroka. Na przykład w Salé rozpoczęły się pierwsze demonstracje niepodległościowe przeciwko Francuzom. Wielu urzędników państwowych, decydentów i królewskich doradców Maroka pochodziło z Salé. Ludzie z Salé, Slawis, zawsze mieli „plemienne” poczucie przynależności, poczucie dumy, które rozwinęło się w poczucie wyższości w stosunku do „berranis” , czyli outsiderów.

Podrejony

Administracyjnie prefektura jest podzielona na:

Klimat

Salé charakteryzuje się klimatem śródziemnomorskim ( Csa ) z ciepłymi na gorące, suche lata i łagodne wilgotne zimy. Położone nad Oceanem Atlantyckim Salé ma łagodny, umiarkowany klimat, przechodzący od chłodnego zimą do ciepłych dni w miesiącach letnich. Noce są zawsze chłodne (lub mroźne zimą, czasami może osiągnąć poniżej 0 ° C (32 ° F)), a temperatury w ciągu dnia generalnie rosną o około +7/8 ° C (+15/18 F °). Zimowe maksima osiągają zazwyczaj tylko 17,2 ° C (63,0 ° F) w okresie od grudnia do lutego. Letnie maksima dzienne zwykle oscylują wokół 25 ° C (77,0 ° F), ale czasami mogą przekraczać 30 ° C (86,0 ° F), szczególnie podczas fal upałów. Letnie noce są zazwyczaj przyjemne i chłodne, wahają się od 11 ° C (51,8 ° F) do 19 ° C (66,2 ° F) i rzadko przekraczają 20 ° C (68,0 ° F). Rabat należy do półwilgotnej strefy bioklimatycznej ze średnimi rocznymi opadami 560 mm.

Klimat Salé przypomina południowo-zachodnie wybrzeże Półwyspu Iberyjskiego i wybrzeże SoCal.

Nowoczesne miasto

Ostatnie wydarzenia, w tym nowy most łączący z Rabatem, nowy tramwaj Rabat-Salé, przystań i rozwój wybrzeża pokazują inwestycje rządowe. Inwestują również prywatne firmy deweloperskie, takie jak Emaar Properties. Wysokie bezrobocie było kiedyś poważnym problemem w rejonie Salé, a liczne fabryki włókiennicze zlokalizowane na tym obszarze są jedynym prawdziwym źródłem pracy, a ostatnio zmienia się w inne takie obszary, jak międzynarodowe centra telefoniczne, elektronika, a ostatnio został otwarty nowy „techno park”, który był wzorowany na sukcesie centrum techno w Casablance.

Zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków w Salé było nieregularne, z gorszymi i nielegalnymi jednostki mieszkalne, które ponoszą najwyższe koszty i najbardziej dotkliwe niedobory. Znaczna część miasta była uzależniona od komunalnych hydrantów, które często były zamykane, pozbawiając niektóre dzielnice bezpiecznej wody pitnej na czas nieokreślony. Niemniej jednak Salé wypadło lepiej niż śródlądowe lokalizacje w Maroku, gdzie niedobór wody był jeszcze bardziej dotkliwy. Ulepszenia wprowadzone przez rząd, lokalne przedsiębiorstwa i przedsiębiorstwa zajmujące się dystrybucją wody Regie de distribution d'Eau & amp; d'Electricite de Rabat-Salé (REDAL) od 2010 roku oznacza, że ​​sytuacja uległa drastycznej poprawie.

Sport

W grudniu 2017 AS Salé stało się afrykańską koszykówką Klubowy Mistrz. To była pierwsza kontynentalna korona w historii klubu.

A.S.S. to klub piłkarski miasta, a jego prezydentem jest Abderrahmane Chokri.

Transport

Air

Głównym lotniskiem Salé jest lotnisko Rabat – Salé, znajduje się w Salé obsługuje również Rabat, stolicę Maroka.

Pociągi

Salé jest obsługiwane przez dwie główne stacje kolejowe obsługiwane przez narodową linię kolejową ONCF. Te stacje to Salé-Tabriquet i Salé-Ville.

Salé-Ville to główna stacja międzymiastowa, z której pociągi kursują na południe do Rabatu, Casablanki, Marrakeszu i El Jadidy, na północ do Tangeru lub na wschód do Meknes, Fes, Taza i Oujda.

Tramwaj

Tramwaj Rabat-Salé to system tramwajowy, który został oddany do użytku 23 maja 2011 r. w marokańskich miastach Rabat i Salé. Sieć ma dwie linie o łącznej długości 19 km (12 mil) i 31 przystankach. Obsługiwany jest przez Veolię Transdev z tramwajami Alstom Citadis.

W kulturze popularnej

Film Black Hawk Down został częściowo nakręcony w Salé, w szczególności pod kątem ujęcia lotnicze z helikopterów lecących wzdłuż wybrzeża.

Postać Robinson Crusoe, w powieści Daniela Defoe o tym samym tytule, spędza czas w niewoli lokalnych piratów, Salé Rovers, i wreszcie odpływa do wolność od ujścia rzeki Salé.

Znani mieszkańcy

• Abu Zakariya Yahya al-Wattasi, gubernator Salé z ramienia Marinidów
• Saad Hassar , polityk
• Amina Benkhadra, polityk
• Mohamed Amine Sbihi, polityk
• Abdelwahed Radi, polityk
• Chaim ibn Attar, światowej sławy biblista komentator, talmudysta i posek znany z pracy „Or HaChayim” na temat Pięcioksięgu
• Raphael Ankawa, Naczelny Rabin Maroka i znany komentator, talmudysta, posek i autor.
• Houcine Slaoui, muzyk
• Hajj Ali Zniber, pisarz
• Abdellah Taϊa, pisarz
• Mohammed Zniber, pisarz i historyk
• Ahmad ibn Khalid al-Nasiri, historyk
• Ahmed al-Salawi, pisarz
• Reda Rhalimi, koszykarz
• Amine Laâlou, lekkoatletka
• Merouane Zemmama, piłkarz
• El Mehdi Malki, judoka
• Hayat Lambarki, atleta
• Mehdi Berrahma, piłkarz

Miasta bliźniacze - miasta partnerskie

Salé łączy się z:

• Aryanah, Tunezja
• Beitunia, Palestyna
• Gandiaye, Senegal
• Grand Yoff, Senegal
• Maroua, Kamerun
• Portalegre, Portugalia

Miasta partnerskie

Salé współpracuje również z:

• Aleksandria, Stany Zjednoczone
• Soczi, Rosja
• Tlaxcala, Meksyk