Rehovot

Rehovot (hebr. רְחוֹבוֹת) to miasto w Centralnym Okręgu Izraela, około 20 kilometrów (12 mil) na południe od Tel Awiwu. W 2019 roku liczyło 143904 mieszkańców.

Spis treści

• 1 Etymologia
• 2 Historia
  • 2.1 Era osmańska
  • 2.2 Mandat brytyjski
  • 2.3 Państwo Izrael
• 3 dane demograficzne
• 4 edukacja i kultura
• 5 gospodarka
• 6 sport
• 7 miast bliźniaczych - miasta siostrzane
• 8 Galeria
• 9 znanych mieszkańców
• 10 Referencje
• 11 Linki zewnętrzne

• 2.1 Era osmańska
• 2.2 Mandat brytyjski
• 2.3 Państwo Izrael

Etymologia

Israel Belkind, założyciel ruchu Bilu, zaproponował nazwę „Rehovot” (dosł. „Szerokie przestrzenie”) na podstawie Księgi Rodzaju 26: 22: „I nazwał to imię Rechobot ; i powiedział:„ Teraz Pan uczynił nam miejsce i będziemy płodni w ziemi ”. Ten werset biblijny jest również wpisany w logo miasta. Biblijne miasto Rehoboth znajdowało się na pustyni Negew.

Historia

Era osmańska

Rehovot zostało założone w 1890 roku przez pionierów Pierwszej Aliji na równinie przybrzeżnej w pobliżu miejsca zwanego Khirbat Deiran , które obecnie leży w centrum zabudowanej części miasta.

Wykopaliska w Khirbat Deiran ujawniły oznaki zamieszkiwania w okresie helleńskim i rzymskim oraz w okresie bizantyjskim, ze znaczną ekspansją do około 60 dunam w pierwszych wiekach panowania islamskiego. Znaleziono dowody na istnienie żydowskich i prawdopodobnie samarytańskich okupantów w okresie rzymskim i bizantyjskim. W 1939 roku Khirbet Deiran został zidentyfikowany przez Kleina jako Kerem Doron („winnica Doron”), miejsce wymienione w Talmud Yerushalmi ( Peah 7 : 4), ale Fischer uważa, że ​​nie ma "specjalnego powodu" dla tej identyfikacji, podczas gdy Kalmin nie jest pewien, czy Doron był miejscem, czy osobą.

Rehovot został założony jako moshava w 1890 roku przez polskich Żydów imigranci, którzy przybyli z Pierwszą Aliją, próbując założyć niezależne od barona Edmonda Jamesa de Rothschilda miasteczko na ziemi zakupionej od chrześcijańskiego Araba przez stowarzyszenie Menuha Venahala, organizację w Warszawie, która zbierała fundusze na osadnictwo żydowskie w Ziemi Izraela.

W tym czasie cała Palestyna była częścią Imperium Osmańskiego, a obszar, który stał się Rehovot, podobnie jak większość terenów Palestyny ​​w tamtych czasach, został zasiedlony przez Arabów opiekujących się zwierzętami na terenach położonych wyłącznie na ich dyspozycja w systemie gospodarczym, w którym własność ziemi jako taka nie była normą. Oznaczało to, że zakup ziemi oznaczał zakłócenie w życiu i stylu życia tych, którzy postrzegali ją jako swoje od pokoleń.

W marcu 1892 roku wybuchł spór o prawa do pastwisk między mieszkańcami Rehovot a sąsiednimi wioska Zarnuqa, której rozwiązanie zajęło dwa lata. Kolejny spór wybuchł z plemieniem Suteriya Beduinów, które uprawiało część ziemi jako dzierżawcy. Według Moshe Smilansky'ego, jednego z pierwszych osadników Rehovot, Beduini otrzymali odszkodowanie za ziemię, ale odmówili jej opuszczenia. W 1893 roku zaatakowali moszawę. Dzięki interwencji szanowanego arabskiego szejka osiągnięto kompromis, a Beduini otrzymali dodatkową sumę pieniędzy, którą wykorzystali do wykopania studni.

W 1890 roku region był nieużytkiem bez drzewa, domy lub wodę. Domy moszawy były początkowo budowane wzdłuż dwóch równoległych ulic: Yaakov Street i Benjamin Street, zanim później się rozrosły, a także sadzono winnice, sady migdałowe i gaje cytrusowe, ale mieszkańcy borykali się z niepowodzeniami rolnictwa, chorobami roślin i problemami marketingowymi.

Pierwszy gaj cytrusowy został zasadzony przez Zalmana Minkova w 1904 roku. Otoczony murem gaj Minkova obejmował wartownię, stajnie, pakownię i system nawadniający, w którym woda gruntowa była pompowana z dużej studni w wewnętrzny dziedziniec. Studnia miała 23 metry głębokości, wysokość ośmiopiętrowego budynku i ponad sześć metrów średnicy. Woda była kierowana akweduktem do basenu irygacyjnego, a stamtąd do sieci rowów wykopanych wokół podstaw drzew.

Wielka Synagoga w Rehovot została założona w 1903 roku, w okresie pierwszej aliji .

W 1908 roku Związek Robotników ( Hapoel Hazair ) zorganizował grupę 300 jemeńskich imigrantów mieszkających wówczas w regionie Jerozolimy i Jaffy, sprowadzając ich do pracy jako rolnicy w koloniach Rishon-le -Zion i Rehovot. Zaledwie kilkadziesiąt jemeńskich rodzin dołączyło do Rehovot do 1908 roku. Zbudowali sobie domy na podarowanej im działce na południowym krańcu miasta, znanej jako Sha'araim. W 1910 r. Shmuel Warshawsky, przy potajemnym wsparciu JNF, został wysłany do Jemenu w celu rekrutacji większej liczby pracowników rolnych. Setki przybyły począwszy od 1911 roku i zostały umieszczone najpierw w kompleksie położonym kilometr na południe od Rehovot, a następnie w dużym przedłużeniu dzielnicy Sha'araim.

W 1913 roku Rehovot stał się punktem zapalnym dla dramatycznego zwrotu w stosunkach. wśród grup etnicznych regionu: po przejeżdżaniu przez wędrownego arabskiego wielbłąda, który ukradł winogrona z lokalnej farmy, lokalni żydowscy osadnicy przybywający na miejsce brutalnie go zaatakowali, co doprowadziło do przybycia arabskich posiłków, a następnie do potyczki, która okazała się śmiertelna - jeden śmierć po obu stronach ostrzału. Zarzuca się, że był to moment, w którym dotychczas pokojowe współistnienie Żydów i Arabów, zjednoczonych pod rządami Imperium Osmańskiego, stało się z dnia na dzień podziałem „my kontra oni”, który dominował od tamtej pory.

W W lutym 1914 Rothschild odwiedził Rehovot podczas czwartej z pięciu swoich wizyt w Ziemi Izraela. W tym roku Rehovot liczył około 955 mieszkańców.

British Mandate

W 1920 roku otwarto dworzec kolejowy Rehovot, co znacznie wzmocniło lokalny przemysł owoców cytrusowych. W pobliżu stacji zbudowano kilka pakowalni, aby umożliwić wysyłanie owoców koleją do reszty kraju oraz do portu w Jaffie w celu eksportu do Europy. Według spisu przeprowadzonego w 1922 roku przez władze brytyjskiego mandatu, Rehovot liczył 1242 mieszkańców, składający się z 1241 Żydów i 1 muzułmanina, zwiększając w 1931 r. Spis do 3193 mieszkańców w 833 domach. W 1924 r. Armia brytyjska zakontraktowała Palestynę. Electric Company dla przewodowej energii elektrycznej. Umowa pozwoliła spółce Electric Company na rozszerzenie sieci poza pierwotne granice geograficzne przewidziane w koncesji, której jej udzielono. Linia wysokiego napięcia, która przekraczała granice pierwotnej koncesji, biegła wzdłuż niektórych głównych miast i osad rolniczych, oferując rozszerzone połączenia z żydowskimi miastami Rishon Le-Zion, Ness Ziona i Rehovot (pomimo ich bliskości do wysokiego napięcia arabskie miasta Ramleh i Lydda pozostały bez połączenia).

W 1931 roku pierwszy robotniczy moszaw, Kfar Marmorek , został zbudowany na ziemiach zakupionych przez Żydowski Fundusz Narodowy w 1926 roku. ze wsi Zarnuqa, w której dziesięć jemeńskich rodzin żydowskich wysiedlonych z Kinneret w 1931 r. zostało przesiedlonych do pracy na roli, a później dołączyło do nich trzydzieści pięć innych rodzin z Sha'araim. Dziś jest to przedmieście Rehovot.

Rolnicza stacja badawcza, którą otwarto w Rehovot w 1932 r., Stała się Wydziałem Rolnictwa Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. W 1933 roku zbudowano fabrykę soków. W 1934 roku Chaim Weizmann założył Sieff Institute, który później przekształcił się w Weizmann Institute of Science. W 1937 roku Weizmann zbudował swój dom na zakupionym gruncie sąsiadującym z Sieff Institute. Dom służył później jako rezydencja prezydencka po tym, jak Weizmann został prezydentem w 1948 r. Weizmann i jego żona zostali pochowani na terenie instytutu.

W 1945 r. Rehovot liczył 10 020 mieszkańców, aw 1948 r. wzrosła do 12500. Przedmieście Rehovot, Kefar Marmorek , liczyło 500 Żydów w 1948 roku.

Państwo Izrael

29 lutego 1948 roku Lehi wysadził się w powietrze pociąg z Kairu do Hajfy krótko po tym, jak opuścił Rehovot, zabijając 29 brytyjskich żołnierzy i raniąc 35. Lehi powiedział, że zamach bombowy był odwetem za zamach bombowy na Ben Yehuda Street tydzień wcześniej. Szkot poinformował, że zarówno dom Weizmanna, jak i Instytut Rolniczy zostały uszkodzone podczas eksplozji, chociaż miejsce to znajdowało się w odległości 1–2 mil. 28 marca 1948 r. Arabowie zaatakowali konwój żydowski w pobliżu Rehovot. W 1950 roku Rehovot, które liczyło około 18 000 mieszkańców, zostało uznane za miasto.

Demografia

W latach 1914-1991 liczba ludności wzrosła z 955 do 81 000, a powierzchnia miasto wzrosło ponad dwukrotnie. Część przedmieść Rehovot jest zbudowana na gruntach, które przed 1948 r. Należały do ​​wioski Zarnuqa, zamieszkałej przez 2620 mieszkańców, w tym 240 Żydów w Gibton. W 1995 r. W regionie Rehovot mieszkało 337 800 osób. W 2007 r. Skład etniczny miasta składał się w 99,8% z Żydów. Było 49,600 mężczyzn i 52,300 kobiet, z których 31,6% było w wieku 19 lat lub młodszych, 16,1% między 20 a 29 rokiem życia, 18,2% między 30 a 44 rokiem, 18,2% od 45 do 59 lat, 3,5% od 60 do 64 lat oraz 12,3% w wieku 65 lat lub starszych. Tempo wzrostu populacji wyniosło 1,8%.

W Rehovot istnieją trzy znaczące żydowskie mniejszości etniczne: Żydzi rosyjscy, Żydzi jemeńscy i Żydzi etiopscy, skupieni głównie w obszarach Kiryat Moshe i Oshiot. Rośnie społeczność religijnych anglojęzycznych ludzi, którzy mieszkają głównie w północnym Rehovot wokół Instytutu Nauki Weizmanna.

Edukacja i kultura

W 2004 roku było 19 794 uczniów i 53 szkoły w mieście: 30 szkół podstawowych z 9875 uczniami i 29 liceów z 9919 uczniami. 61,3% uczniów klas dwunastych ukończyło szkołę średnią Bagrut.

Miasto jest siedzibą Instytutu Nauki Weizmanna, Wydziału Rolnictwa Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie oraz Peres Academic Center College. W Rehovot jest również kilka mniejszych uczelni, które zapewniają specjalistyczne i techniczne szkolenia. Centrum Medyczne Kaplan pełni rolę pomocniczego szpitala dydaktycznego dla Szkoły Medycznej Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie.

Muzeum Sadu Minkov zostało założone w Rehovot z pomocą szwajcarskich potomków Zalmy Minkov, której mąż zasadził pierwszy gaj cytrusowy w mieście.

Gospodarka

W 2004 roku było 41.323 pracowników najemnych i 2683 samozatrudnionych. Średnie miesięczne wynagrodzenie pracownika najemnego wyniosło 6 732 ILS, co stanowi realną zmianę o -5,2% w ciągu poprzedniego roku. Mężczyźni otrzymywali średnie miesięczne wynagrodzenie w wysokości 8 786 ILS (realna zmiana o 4,8%) w porównaniu z 4 791 ILS dla kobiet (realna zmiana o 5,3%). Średni dochód osób samozatrudnionych wyniósł 6806. 1 082 osoby otrzymywały zasiłek dla bezrobotnych, a 6 627 osób otrzymywało gwarancję dochodu. W 2013 r. Rehovot miał najwyższy średni miesięczny dochód netto wśród gospodarstw domowych w Izraelu, wynoszący 16 800 NIS.

W Rehovot znajdują się liczne zakłady przemysłowe, a w zachodniej części miasta znajduje się park przemysłowy. Wśród nich są mleczarnia Tnuva, fabryka napojów Yafora-Tavori i fabryka lodów Feldman.

Tamar Science Park, założony w 2000 roku, to nowoczesny park 1000 dunamów (1,0 km2 ) przy północnym wejściu do miasta. Tamar Science Park sąsiaduje ze starszym parkiem przemysłowym Kiryat Weizmann. Chociaż cały rozległy park naukowy jest w dużej mierze pomyślany jako obszar Rehovot, część Kiryat Weizmann znajduje się w granicach miasta sąsiedniej Ness Ziona. Tamar Science Park jest domem dla oddziałów wiodących firm z branży hi-tech i bio-tech.

Sport

Rehovot miał trzy kluby reprezentujące najwyższą ligę izraelskiego futbolu: Maccabi Rehovot pomiędzy 1949 i 1956, Maccabi Sha'arayim w latach 1963–1969 i ponownie w 1985 oraz Hapoel Marmorek w sezonie 1972–73. a także mieć klub Bnei Yeechalal, grając w Liga Bet South B.

Dzisiaj Maccabi Sha'arayim to najwyżej sklasyfikowany klub, grający w Liga Leumit, trzecim poziomie. Marmorek gra w Liga Alef na trzecim poziomie; Maccabi Rehovot gra w Liga Gimel, piątej i najniższej lidze.

W latach 80. niektórzy miejscowi pływacy celowali dzięki lokalnemu parkowi wodnemu Weissgal Center.

Lista męskiej piłki nożnej Rehovot kluby grające na poziomie stanowym i wyższym:

Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Rehovot jest powiązany z:

• Albuquerque, Stany Zjednoczone
• Bistrița, Rumunia
• Grenoble, Francja
• Heidelberg, Niemcy
• Paraná, Argentyna
• Rochester, Stany Zjednoczone
• Valjevo, Serbia

Galeria

• Mapa Rehovot w 1897 roku

• Rehovot 1945 1: 250 000

• Rehovot 1948 1: 20 000

• Centrum handlowe i gmina Rehovot

• Akcelerator cząstek w Instytucie Nauki Weizmanna

• Kampus Rehovot Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie

• Biblioteka Rehovot

• Biura Hewlett Packard w Rehovot

• Jemeńskie Centrum Dziedzictwa Żydowskiego w Rehovot

Mapa R ehovot w 1897

Rehovot 1945 1: 250 000

Rehovot 1948 1: 20 000

Centrum handlowe i gmina Rehovot

Akcelerator cząstek w Weizmann Institute of Science

Kampus Rehovot Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie

Biblioteka Rehovot

Biura Hewlett Packard w Rehovot

Jemeńskie Centrum Dziedzictwa Żydowskiego w Rehovot

Znani mieszkańcy

• Nili Abramski, zawodowy biegacz długodystansowy
• Dan Almagor, dramaturg
• Aki Avni, aktor, urodzony w Rehovot
• Shawn Dawson (ur. 1993), izraelski koszykarz
• Aryeh Frimer, chemik i rabin Uniwersytetu Bar-Ilan
• Shlomo Glickstein, zawodowy tenisista, urodzony w Rehovot
• Gidi Gov, piosenkarz
• Michal Hein (ur. 1968), olimpijski windsurfer
• Tzipi Hotovely, Członek Knesetu dla Likud
• Eres Holz, kompozytor
• Roi Kahat, zawodowy piłkarz
• Ephraim Katzir, biofizyk i czwarty prezydent Państwa Izrael
• Olga Kirsch, południowoafrykańska i izraelska poetka
• Yannets Levi, pisarz
• Nir Levine, zawodowy piłkarz, dyrektor młodzieżowej drużyny piłkarskiej Maccabi Tel Aviv
• Shlomit Malka, modelka
• Rahamim Malul, burmistrz Rehovot
• Arnon Milchan, hollywoodzki producent filmowy
• Matan Naor, professio ostateczna koszykarz
• Talia Rahimi, autorka
• Shmuel Rechtman, burmistrz Rehovot w latach 1970–79, urodzony w Rehovot
• Sergy Richter (ur. 1989), olimpijski strzelec sportowy i rekordzista świata juniorów
• Danny Robas, piosenkarz
• Zdenka Samish, czesko-izraelski badacz technologii żywności, dyrektor Wydziału Technologii Żywności w Rolniczej Stacji Badawczej (Volcani Center )
• Yossi Sarid (1940-2015), polityk i komentator wiadomości
• Eliezer Sherbatov (ur. 1991), kanadyjsko-izraelski hokeista
• Asaf Sirkis ( ur. 1969), perkusista jazzowy, kompozytor i pedagog
• Haim Steinbach (ur. 1944), artysta
• David Tal, czterokrotny członek Knesetu i członek partii Kadima
• Israel Tal, generał Sił Obronnych Izraela, projektant izraelskiego czołgu Merkava.
• Benjamin Elazari Volcani, mikrobiolog
• Amir Weintraub, zawodowy tenisista
• Chaim Weizmann, pierwszy prezydent państwa Izrael
• Raz Yirm iya (ur. 1956), neurolog behawioralny
• S. Yizhar (1916–2006), pisarz
• Ada Yonath, krystalograf w Instytucie Nauki Weizmanna i pierwsza izraelska zdobywczyni nagrody Nobla