Ranaghat

Ranaghat to miasto i gmina w dystrykcie Nadia w stanie Bengal Zachodni w Indiach. Jest to siedziba pododdziału Ranaghat. Leży nad rzeką Churni, 74 kilometry na północ od Kalkuty. Jest zwarty, ale jest jednym z gęsto zaludnionych miast Zachodniego Bengalu. Jest znana z przemysłu ręcznego, różnego rodzaju kwiatów i kwiaciarstwa oraz targu kwiatowego.

Spis treści

• 1 Historia
• 2 Geografia
  • 2.1 Lokalizacja
• 3 Posterunek policji
• 4 Dane demograficzne
• 5 Ekonomia
• 6 Edukacja
  • 6.1 Szkoły średnie
  • 6.2 Szkoły wyższe
• 7 Kultura
  • 7.1 Festiwale
• 8 Sport
• 9 Transport
  • 9.1 Kolej
  • 9.2 Drogi
  • 9.3 Drogi lotnicze
• 10 znanych osób
• 11 Referencje
• 12 Linki zewnętrzne

• 2.1 Lokalizacja

• 6.1 Licea
• 6.2 Kolegia

• 7.1 Festiwale

• 9.1 Koleje
• 9.2 Drogi
• 9.3 Drogi lotnicze

Historia

Po uzyskaniu niepodległości Ranaghat został wybrany do być stolicą okręgu, ale później wybrano Krishnanagara.

Ranaghat istnieje od czasu inwazji Brytyjczyków na Indie. Najbardziej prawdopodobne pochodzenie nazwy miasta pochodzi od Rani (królowa) lub Rana (wojownik radżputów) i Ghat (schody prowadzące do rzeki). Nadal rozpowszechniony jest mit, że nazwa miasta pochodzi od bandyty `` Rana Dacoit '', który rabował ten obszar pięć lub sześćset lat temu i dawał pudże bogini Kali, aby dziękuję jej.

Duży procent populacji to rodziny uchodźców hinduskich z Bangladeszu, którzy uciekli podczas wojny o wyzwolenie Bangladeszu w 1971 roku z Pakistanem. Jest też wiele rodzin, które w mieście były mocno związane z inwestycjami zagranicznymi. Ranaghat odegrał również ważną rolę w walce o wolność Indii.

Jest to rodzinne miasto niektórych wybitnych mieszkańców Bengalczyków. Aktorka filmowa Raakhee Gulzar urodziła się i wychowała w kolonii uchodźców w Ranaghat. Sportowiec i olimpijczyk Soma Biswas pochodzi z Ranaghat. Poetka Joy Goswami urodziła się i wychowała w miasteczku niedaleko Chotobazaru. Krishna Panti był znany jako jeden z „5 wielkich szlachciców Bengalu”. On i jego potomkowie, rodzina Pal-Chaudhuri podarowali ziemię i zbudowali wiele miejskich świątyń oraz instytucji kulturalnych, w tym Happy Club i szkołę Pal-Chaudhuri, a wiele ulic miasta nosi ich imiona. Urodzony w glinianej chacie Krishna Panti stał się jednym z największych kupców Bengalu i wielkim filantropem. Otrzymał tytuł Pal-Chaudhuri i został Zamindarem na ogromnym obszarze Nadii. Zatrudniając szkockich architektów, zbudował pałacowe budynki, świątynie i ogrody, które są jednymi z jedynych tego typu budynków w regionie, które pozostają w większości nietknięte.

Geografia

Lokalizacja

Miasto położone jest dokładnie 74 kilometry na północ od Kalkuty i 26 kilometrów na południe od Krishnanagar, siedziby Nadii District. Znajduje się nad brzegiem rzeki Churni.

Uwaga: mapa obok przedstawia niektóre z godnych uwagi miejsc w tym rejonie. Wszystkie miejsca zaznaczone na mapie są połączone na większej mapie pełnoekranowej. Wszystkie cztery pododdziały są przedstawione z mapami w tej samej skali - rozmiar map różni się w zależności od obszaru podrejonu.

Posterunek policji

Komisariaty policji w Ranaghat i Taherpur mają jurysdykcję nad Ranaghat, Birnagar, Taherpur i Ranaghat I CD Block. Całkowity obszar objęty posterunkiem policji w Ranaghat wynosi 250 km2, a populacja objęta była 624151 w 2001 roku.

Demografia

Według spisu powszechnego w Indiach z 2001 roku Ranaghat liczyło 68 754 mieszkańców. Mężczyźni stanowią 51% populacji, a kobiety 49%. Ranaghat miał średni wskaźnik alfabetyzacji na poziomie 84%, wyższy niż średnia krajowa wynosząca 59,5%: umiejętność czytania i pisania wśród mężczyzn wynosiła 87%, a umiejętności czytania i pisania kobiet - 80%. W Ranaghat 8% ludności miało mniej niż 6 lat.

W spisie z 2011 r. Aglomeracja miejska Ranaghat liczyła 235 583 mieszkańców, z czego 119 578 to mężczyźni, a 116 005 kobiety. Populacja w wieku 0–6 lat wynosiła 18575. Efektywny wskaźnik alfabetyzacji dla populacji 7+ wyniósł 86,10%. Umiejętność czytania i pisania wśród mężczyzn wyniosła 89,77%, a umiejętności czytania i pisania kobiet 82,33%

Następujące gminy, zgłoszone obszary, wyrosłe tereny i miasta spisowe były częścią aglomeracji miejskiej Ranaghat w 2011 r .: Ranaghat (M), Birnagar (M), Cooper's Camp (NA), Magurkhali (OG), Ranaghat (CT) (CT), Hijuli (CT), Aistala (CT), Satigachha (CT), Nasra (CT), Panpara (CT), Raghabpur (CT), Kamgachhi ( CT), Anulia (CT) i Halalpur Krishnapur (CT).

Gospodarka

Ranaghat to ważne miejsce prowadzenia działalności. Mali kupcy z pobliskich miasteczek i wiosek kupują towary w Ranaghat Town Bazar. Rozwijał się tu zarówno handel hurtowy, jak i detaliczny. Gospodarka Ranaghatu i okolic opiera się głównie na rolnictwie. Niełuskany (ryż), mąka, pszenica i owoce są produkowane przez rolników spoza głównego miasta. Różne produkty mleczne są transportowane każdego ranka do Kalkuty. Były szef rządu, Buddhadeb Bhattacharya, w wiosce Nokari, położonej we wschodniej części miasta, wyremontował chłodnię.

„Departament Przemysłu Spożywczego Indii planował stworzyć kompleks targowy przeznaczony wyłącznie dla kwiaciarnie w Ranaghat ”. Ranaghat ma jeden z targowisk kwiatów w Zachodnim Bengalu.

Inną branżą, która otrzymuje ogromny patronat rządowy, jest rękodzieło i butiki. Co najmniej 1000 osób jest od tego zależnych jako źródło utrzymania. Aishtala (położona na zachodnim brzegu rzeki Churni) to miejsce tkania tekstyliów. Co więcej, gotowe ubrania to modne ubrania, które ostatnio stały się bardzo popularne wśród nastolatków i młodzieży.

Edukacja

W mieście znajduje się duża liczba szkół podstawowych i średnich oraz college dla szkół wyższych.

Licea

• Liceum Brajabala Girls 'High
• Liceum Pal Choudhury
• Klasztor Jezusa i Mary, Ranaghat

Colleges

• Ranaghat College
• Ranaghat Government Polytechnic

Kultura

Festiwale

Miasto jest zamieszkane głównie przez bengalskich Hindusów. Durga-pudża i Kali pudża, podobnie jak we wszystkich innych społecznościach bengalskich, są największymi i najbardziej kolorowymi świętami obchodzonymi w całym mieście.

W całym mieście obchodzony jest hinduski festiwal zwany „Dol yatra”. Wioska o nazwie „Harinagar” znana jest z „kirtanu”, zgromadzenia hinduskich ludzi religijnych w celu poznania Boga Kryszny.

Społeczność chrześcijańska obchodzi Boże Narodzenie w kościele Begopara poza głównym miasteczkiem. . W czasie Świąt Bożego Narodzenia do imprezy dołączają ludzie wszystkich wyznań. Ponadto w Nasra-para, na obrzeżach miasta, znajduje się meczet.

Sport

Krykiet i piłka nożna to najpopularniejsze sporty. Karate cieszy się dużym zainteresowaniem wśród młodzieży Ranaghat od lat 80. Od tego czasu wielu chłopców i dziewcząt osiągnęło sukces w tej dziedzinie i przyniosło laury dla Ranaghat nawet z areny krajowej i międzynarodowej.

Transport

Koleje

Ranaghat jest jednym z najważniejsze węzły kolejowe na odcinku kolejowym Sealdah – Murshidabad. Przez Ranaghat przejeżdża „Maitree Express” łączący Kalkutę i Dhakę.

Miasto jest dobrze połączone ze stacją kolejową Sealdah linią Sealdah – Ranaghat. Pociągi lokalne i osobowe kursują co pół godziny. Minister kolei przyjął niedawno ustawę o uruchomieniu pociągu ekspresowego na trasie Sealdah – Lalgola, która zmniejszyłaby obecną 2-godzinną podróż o co najmniej godzinę. Ten projekt wymaga znacznych środków finansowych, które mogą uniemożliwić jego realizację.

Stacja kolejowa w Ranaghat ma długą historię. Połączenie kolejowe Sealdah – Ranaghat powstało w okresie brytyjskim. Ta główna linia została otwarta we wrześniu 1862 roku. Odcinki Ranaghat – Kalyani i Ranaghat – Shantipur zostały zelektryfikowane w roku finansowym 1963–64.

Ze stacji kolejowej Ranaghat pociągi jeżdżą zarówno na północ, jak i na południe. Lokalne pociągi są dostępne do: Krishnanagar City Junction, Shantipur, Gede, Bangaon i Sealdah. Kilka ekspresowych pociągów pasażerskich między Lalgola a Sealdah również zatrzymuje się na Ranaghat. Ekspresowy pociąg Bhagirathi kursuje głównie rano dla pracowników biurowych. Odjeżdża z Ranaghat do Sealdah o 8:50 rano, a wieczorem odjeżdża ze stacji Sealdah o 18:25 do Ranaghat. Trwa to około półtorej godziny w porównaniu do 2 godzin w pociągach lokalnych. Kilka pociągów tylko dla kobiet; jeden z Krishnanagar przez Ranaghat do Sealdah, kolejny z Ranaghat do Sealdah został zainaugurowany w 2010 roku.

Ministerstwa kolei Indii podejmują kroki, aby stacja kolejowa Ranaghat stała się stacją o znaczeniu krajowym. W najnowszym budżecie kolejowym Indii uwzględniono liczne plany modernizacji i ulepszenia peronów i okolic. Ale nielegalni domokrążcy i handlarze nadal stwarzają przeszkody.

Drogi

Miasto ma trzy przystanki autobusowe, jeden w Rathtala, jeden w pobliżu Ranaghat College i jeden nad GNPC Road naprzeciw policyjnego phari. Autobusy CSTC kursujące z Kalkuty jadące do Bengalu Północnego mają również przystanek w Ranaghat na NH-34. Autobusy kursują do Krishnanagar, Hanskhali, Aishmali, Palassey, Bethua i innych części dystryktu Nadia. Dostępne są również dalekobieżne autobusy nocne do północnego Bengalu. Ogólnie ludzie wolą pociągi ze względu na łatwą dostępność i większą wygodę.

SH 11 spotyka się z NH 12 w Ranaghat.

Usługa samochodowej rikszy może być popularna w innych miastach Bengalu Zachodniego, ale jest dostępna tutaj. Jest bardzo mało prywatnych samochodów.

Linie lotnicze

Najbliższe lotnisko z miasta to międzynarodowe lotnisko Netaji Subhash Chandra Bose w Dum Dum, prawie 65 km od miasta.

Znane osoby

• Joy Goswami, poeta literatury bengalskiej
• Mausumi Dikpati, naukowiec z Obserwatorium Wysokich Wysokości obsługiwanego przez National Center for Atmospheric Research, USA
• Indrani Pal-Chaudhuri, miejsce rodowe tego indyjsko-kanadyjsko-brytyjskiego reżysera i fotografa
• Rakhee Gulzar, aktorka filmowa
• Prabhat Kumar Mukhopadhyaya, najbardziej znana bengalska autorka za biografię Rabindranatha Tagore'a
• Soma Biswas, sportowiec o międzynarodowej renomie
• Susmita Bose, indyjsko-amerykańska naukowiec, profesor Herbert i Brita Lindholm, profesor Uniwersytetu Stanowego w Waszyngtonie