Rabat

• الرباط (arabski)
• ⴰⵕⴱⴰⵟ (języki berberyjskie)

Rabat (/ rəˈbɑːt /, także Wielka Brytania: / rəˈbæt /, USA: / rɑːˈbɑːt /; arabski: الرباط, romanized: ar-ribāṭ ; języki berberyjskie: ⴰⵕⴱⴰⵟ, romanized: aṛṛbaṭ ) to stolica Maroka oraz siódme co do wielkości miasto w kraju z populacją miejską wynoszącą około 580 000 (2014) i populacją metropolitalną ponad 1,2 miliona. Jest także stolicą regionu administracyjnego Rabat-Salé-Kénitra. Rabat leży nad Oceanem Atlantyckim u ujścia rzeki Bou Regreg, naprzeciwko Salé, głównego miasta podmiejskiego w mieście.

Rabat został założony w XII wieku przez władcę Almohadów Abd al-Mu'mina as miasto wojskowe. Miasto stale się rozwijało, ale po upadku Almohadów przechodziło przez dłuższy okres upadku. W XVII wieku Rabat stał się rajem dla piratów berberyjskich. Francuzi ustanowili protektorat nad Marokiem w 1912 roku i uczynili Rabat jego centrum administracyjnym. Maroko uzyskało niepodległość w 1955 roku, a Rabat stał się jego stolicą.

Rabat, Temara i Salé tworzą aglomerację liczącą ponad 1,8 miliona mieszkańców. Problemy związane z mułem zmniejszyły rolę Rabatu jako portu; jednakże Rabat i Salé nadal utrzymują ważne gałęzie przemysłu tekstylnego, spożywczego i budowlanego. Ponadto turystyka i obecność wszystkich zagranicznych ambasad w Maroku sprawiają, że Rabat jest jednym z najważniejszych miast w kraju. Stolica Maroka zajęła drugie miejsce w rankingu CNN w rankingu „Top Travel Destinations 2013”. Jest to jedno z czterech cesarskich miast Maroka, a medyna w Rabacie znajduje się na liście światowego dziedzictwa. Do Rabatu można dojechać pociągiem za pośrednictwem systemu ONCF oraz samolotem przez pobliskie lotnisko Rabat – Salé.

Spis treści

• 1 Etymologia
• 2 Historia
  • 2.1 XII-XVII wiek
  • 2.2 Republiki Korsarzy
  • 2.3 XX wiek
    • 2.3.1 Inwazja francuska
    • 2.3. 2 Okres po II wojnie światowej
• 3 Geografia
  • 3.1 Okolice Rabatu
  • 3.2 Przystań Bouregreg
  • 3.3 Podgrupy
  • 3.4 Klimat
• 4 Kultura
  • 4.1 Mawazine
  • 4.2 Miejsca kultu
• 5 Edukacja
• 6 Znane osoby
• 7 Transport
  • 7.1 Powietrze
  • 7.2 Pociągi
  • 7.3 Tramwaj
  • 7.4 Transport publiczny
• 8 Sport
  • 8.1 Piłka nożna
  • 8.2 Piłka ręczna
  • 8.3 Koszykówka
  • 8.4 Siatkówka
• 9 miast bliźniaczych - miast partnerskich
• 10 Galeria
• 11 Bibliografia
• 12 Bibliografia
• 13 Linki zewnętrzne

• 2.1 XII-XVII wiek
• 2,2 C republiki orsairskie
• 2.3 XX wiek
  • 2.3.1 Inwazja francuska
  • 2.3.2 Po II wojnie światowej

• 2.3.1 Inwazja francuska
• 2.3.2 Po II wojnie światowej

• 3.1 Okolice Rabatu
• 3.2 Bouregreg Marina
• 3.3 Podrejony
• 3.4 Klimat

• 4.1 Mawazine
• 4.2 Miejsca kult

• 7.1 Powietrze
• 7.2 Pociągi
• 7.3 Tramwaj
• 7.4 Transport publiczny

• 8.1 Piłka nożna
• 8.2 Piłka ręczna
• 8.3 Koszykówka
• 8.4 Siatkówka

Etymologia

Nazwa Rabat pochodzi od الرِّبَاط ( ar-ribāṭ ), co oznacza ribat , islamską bazę lub fortyfikację. Ta nazwa jest skrótem od رِبَاط الفَتْح ( ribāṭu l-fatḥ ) oznaczającego rybat podboju lub twierdzę zwycięstwa - tytuł, który miasto uzyskało w 1170, ze względu na swoje znaczenie militarne.

Historia

XII-XVII wiek

Rabat ma stosunkowo nowoczesną historię w porównaniu z pobliskim starożytnym miastem Salé. W 1146 roku władca Almohadu Abd al-Mu'min przekształcił ribat w Rabacie w pełnowymiarową fortecę, której można użyć jako punktu startowego do ataków na Iberię.

Yaqub al-Mansur (znany jako Moulay Yacoub w Maroku ), inny kalif Almohad, przeniósł stolicę swojego imperium do Rabatu. Zbudował mury miejskie Rabatu, Kasbę Udayas i rozpoczął budowę największego meczetu na świecie. Jednak Yaqub zmarł, a budowa została zatrzymana. Ruiny niedokończonego meczetu wraz z Wieżą Hassana stoją do dziś.

Śmierć Yaquba zapoczątkowała okres upadku. Imperium Almohadów straciło kontrolę nad swoimi posiadłościami w Hiszpanii i znaczną częścią swojego afrykańskiego terytorium, co ostatecznie doprowadziło do jego całkowitego upadku. W XIII wieku znaczna część potęgi gospodarczej Rabatu została przeniesiona do Fezu. W 1515 r. Mauretański odkrywca El Wassan poinformował, że Rabat podupadł tak bardzo, że pozostało tylko 100 zamieszkałych domów. Napływ Moriscos, którzy zostali wygnani z Hiszpanii na początku XVII wieku, pomógł pobudzić rozwój Rabatu.

Republiki Corsair

Rabat i sąsiednie Salé zjednoczyły się, tworząc Republikę Bou Regreg w 1627 roku. Republiką zarządzali piraci z Barbary, którzy wykorzystywali oba miasta jako porty bazowe do ataków na statki. Piraci nie musieli walczyć z żadną centralną władzą, dopóki dynastia Alaouitów nie zjednoczyła Maroka w 1666 roku. Ta ostatnia próbowała przejąć kontrolę nad piratami, ale nie udało się. Władze europejskie i muzułmańskie kontynuowały próby kontrolowania piratów przez wiele lat, ale Republika Bou Regreg upadła dopiero w 1818 r. Nawet po upadku republiki piraci nadal korzystali z portu Rabat, co doprowadziło do ostrzału miasta. przez Austrię w 1829 roku po tym, jak austriacki statek zaginął w ataku piratów.

XX wiek

Francuska inwazja na Maroko rozpoczęła się na wschodzie wraz z zajęciem Oujdy przez generała Huberta Lyauteya w marcu 1907 roku a na zachodzie wraz z bombardowaniem Casablanki w sierpniu 1907 r. Traktat Fezu ustanowił protektorat w marcu 1912 r. Działając jako francuski administrator Maroka, Lyautey, zdecydował o przeniesieniu stolicy kraju z Fezu do Rabatu. Między innymi buntowniczy obywatele sprawili, że Fes stał się niestabilnym miejscem. Sułtan Moulay Youssef podążył za decyzją Francuzów i przeniósł swoją rezydencję do Rabatu. W 1913 roku Lyautey zatrudnił Henri Prosta, który zaprojektował Ville Nouvelle (nowoczesną dzielnicę Rabatu) jako sektor administracyjny. Kiedy Maroko uzyskało niepodległość w 1955 r., Mohammed V, ówczesny król Maroka, zdecydował, że stolica pozostanie w Rabacie.

Po drugiej wojnie światowej Stany Zjednoczone ustanowiły wojskową obecność w Rabacie na byłym francuskim baza Lotnicza. Na początku lat 50. baza lotnicza Rabat Salé była siłą powietrzną USA, w której mieściły się 17. Siły Powietrzne i 5. Dywizja Powietrzna, które nadzorowały stacjonowanie w kraju samolotów B-47 Stratojet Dowództwa Strategicznego (SAC). Wraz z destabilizacją francuskiego rządu w Maroku i niepodległością Maroka w 1956 r., Rząd Mohammeda V chciał, aby siły powietrzne USA wycofały się z baz SAC w Maroku, nalegając na takie działania po amerykańskiej interwencji w Libanie w 1958 r. Stany Zjednoczone zgodził się opuścić w grudniu 1959 r. i całkowicie opuścił Maroko w 1963 r. SAC uważał, że bazy marokańskie były znacznie mniej krytyczne ze względu na możliwości dalekiego zasięgu B-52 Stratofortress, które zastępowały B-47, i po ukończeniu Instalacje USAF w Hiszpanii w 1959 roku.

Wraz z wycofaniem sił zbrojnych USA z Rabat-Salé w latach sześćdziesiątych XX wieku obiekt stał się głównym obiektem dla Królewskich Marokańskich Sił Powietrznych, znanej jako Baza Lotnicza nr 1. przytrzymaj.

Geografia

Okolice Rabatu

Rabat jest miastem administracyjnym. Posiada wiele dzielnic handlowych i mieszkalnych. Dzielnice rozłożone geograficznie są następujące:

Serce miasta składa się z trzech części: Medyny (Stare Miasto); Oudayas i Hassan, oba położone na spotkanie z Bou Regreg; i Ocean Atlantycki.

Na zachodzie i wzdłuż nabrzeża znajduje się szereg dzielnic.

Po pierwsze, wokół murów obronnych znajdują się stare dzielnice, Quartier l ' Océan i Quartier les Orangers. Poza tym, główne części tej osi stanowią kolejne dzielnice, głównie robotnicze: Diour Jamaa, Akkari, Yacoub El Mansour, Massira i Hay el Fath. Hay el Fath, która kończy tę sekwencję, ewoluuje w dzielnicę klasy średniej.

Na wschodzie, wzdłuż Bouregreg, region Youssoufia (klasa robotnicza i średnia): Mabella; Taqaddoum; Hay Nahda (głównie klasa średnia); Lotnictwo (średnia i wyższa klasa średnia); i Rommani.

Pomiędzy dwiema osiami, z północy na południe, znajdują się trzy główne dzielnice (od klasy średniej do zamożnej): Agdal (budynek dzielnicowy; żywa mieszanka budynków mieszkalnych i handlowych. Mieszkańcy to głównie wyższa klasa średnia); Hay Riad (zamożne wille; ta okolica doświadczyła gwałtownego wzrostu od 2000 roku); i Souissi (dzielnica mieszkaniowa).

Na obrzeżach Souissi znajduje się kilka mniej gęstych regionów, w których znajdują się głównie duże prywatne domy i obszary, które wydają się być poza miastem.

• Siedziba Maroc Telecom

• Riad District

• Plac Pietri

• Rabat Hassan

• Avenue Mohammed V

Siedziba Maroc Telecom

Dzielnica Riad

Plac Pietri

Rabat Hassan

Avenue Mohammed V

Bouregreg Marina

Położona pomiędzy Atlantyk i dolina Bouregreg na brzegu Salé. Ta przystań rzeczna jest wyłożona słynnymi zabytkami, takimi jak promenada Wieży Hassana i malownicza nekropolia Chellah, która była świadkiem przechodzenia wielu cywilizacji śródziemnomorskich.

Wyposażona w najnowocześniejszy sprzęt, który pomieści do 240 łodzi, przystań Bouregreg ma stać się podstawowym celem wycieczek rekreacyjnych żeglarzy poszukujących dłuższych pobytów lub postoju w drodze do Afryki Zachodniej, na Karaiby lub na wybrzeża Ameryki Północnej .

• Bouregreg Marina

• Za Tûranor PlanetSolar znajduje się nowy most Hassana II między Rabatem i Salé

Bouregreg Marina

Za Tûranor PlanetSolar znajduje się nowy most Hassana II między Rabatem i Salé

Podrejony

Prefektura jest podzielona administracyjnie w następujący sposób:

Klimat

W Rabacie panuje klimat śródziemnomorski ( Csa ) z ciepłym do gorącego i suchym latem oraz łagodną wilgotną zimą. Położony nad Oceanem Atlantyckim Rabat ma łagodny, umiarkowany klimat, przechodzący od chłodnego zimą do ciepłych dni w miesiącach letnich. Noce są zawsze chłodne (lub mroźne zimą, czasami może osiągnąć poniżej 0 ° C (32 ° F)), a temperatura w ciągu dnia na ogół rośnie o około 7-8 ° C (13-14 ° F). Zimowe maksima osiągają zazwyczaj tylko 17,2 ° C (63,0 ° F) w okresie od grudnia do lutego. Letnie maksima dzienne zwykle oscylują wokół 25 ° C (77,0 ° F), ale czasami mogą przekraczać 30 ° C (86,0 ° F), szczególnie podczas fal upałów. Letnie noce są zazwyczaj przyjemne i chłodne, wahają się od 11 ° C (51,8 ° F) do 19 ° C (66,2 ° F) i rzadko przekraczają 20 ° C (68,0 ° F). Rabat należy do półwilgotnej strefy bioklimatycznej ze średnimi rocznymi opadami 560 mm (22 cale).

Kultura

Największym miejscem dla teatru jest Teatr Mohammeda V w centrum miasta.

W mieście znajduje się Muzeum Archeologiczne Rabatu i Musée Mohamed VI d'Art Moderne et Contemporain.

Wiele organizacji jest aktywnych w kwestiach kulturalnych i społecznych. Fundacja Orient-Occident i ONA Foundation to największe z nich. W mieście działa niezależna scena artystyczna. L'appartement 22, pierwsza niezależna przestrzeń sztuk wizualnych stworzona przez Abdellah Karroum, została otwarta w 2002 roku i wprowadziła międzynarodowych i lokalnych artystów. Inne niezależne przestrzenie otwarte kilka lat później, takie jak Le Cube, również ustawione w przestrzeni prywatnej.

Mawazine

Mawazine to festiwal muzyczny w Rabacie, na który wita Mohammed VI, król Maroka , który rozpoczął się w 2001 roku, kiedy zespoły muzyczne, fani i widzowie spotykają się podczas tygodniowego święta kultury i muzyki, zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym. Na festiwalu wystąpili tacy muzycy jak Scorpions, Rihanna, Elton John, Stromae i wielu innych.

W 2013 roku Mawazine gościło ponad 2 500 000 osób. Dostępne są warsztaty do nauki tańców i innych sztuk plastycznych. Festiwal jest bezpłatny. Jednak chociaż większość obszarów jest bezpłatna, są takie, które wymagają opłaty, szczególnie mniejsze sceny to historyczne miejsce Chellah, Teatr Narodowy Mohammeda V i Renesansowe Centrum Kultury.

Miejsca kultu

• Meczet Sunna, zbudowany w 1785 roku za czasów sułtana Muhammada III

• Katedra Saint-Pierre

Meczet Sunna, zbudowany w 1785 roku za czasów sułtana Muhammada III

Katedra Saint-Pierre

Miejsca kultu to głównie muzułmańskie meczety. Ostatnią pozostałą synagogą w Rabacie jest synagoga rabina Shaloma Zawi. Istnieją również kościoły i świątynie chrześcijańskie, w tym kościół ewangelicki i katedra św. Piotra, w której znajduje się rzymskokatolicka archidiecezja Rabat.

Edukacja

Uniwersytet Mohammeda V powstał w 1957 roku .

Znani ludzie

Politycy:

• Reuven Abergel, izraelski działacz społeczny i polityczny
• Marc Perrin de Brichambaut, Francuz sędzia i dyplomata
• Dominique de Villepin, były premier Francji
• Richard Dell'Agnola, polityk francuski
• Omar El Bahraoui, były burmistrz Rabatu
• David Levy, izraelski polityk
• Maxim Levy, izraelski polityk
• Bernard Squarcini, francuski dyrektor ds. zwalczania terroryzmu

Naukowcy, pisarze i filozofowie:

• Abdellah Taïa, pisarz
• Mehdi Elmanjra, uczony
• Robert Assaraf, historyk
• Alain Badiou, Francuski filozof
• Mohammed Suerte Bennani, marokański pisarz
• Mohammed Berrada, marokański pisarz, krytyk literacki, nd tłumacz
• Helene Hagan, francusko-amerykańska pisarka antropolog
• Abdelfattah Kilito, marokański pisarz
• Bahaa Trabelsi, marokański pisarz
• Mohammad Naciri , Dyrektor Regionalny ONZ ds. Kobiet i Azji i Pacyfiku na kraje arabskie

Artyści:

• Samira Said, marokańska piosenkarka
• Saad Lamjarred, marokańska piosenkarka
• Hajib, marokańska piosenkarka Chaabi
• Shlomo Bar, izraelski muzyk
• Fabienne Égal, francuski spiker i prezenter telewizyjny
• Roland Giraud, francuski aktor
• Macha Méril, francuska aktorka i pisarka
• Daniel Siboni, francuski fotograf
• Francuski Montana, amerykański artysta hip-hopowy
• Bryce Hudson, amerykański malarz i fotograf

Sportowcy :

• Saïd Aït-Bahi, marokański piłkarz
• Bouabid Bouden, marokański piłkarz
• Custodio Dos Reis, francuski kolarz szosowy
• Younes Khattabi, marokański zawodnik rugby
• Ait Hammi Miloud, marokański bokser olimpijski
• Jean Patrick Lesobre, zawodnik francuskiego rugby
• Younès Moudrik, marokański długi skoczek
• Brahim Taleb, marokański długodystansowiec
• Younes El Aynaoui, marokański tenisista

Królewscy potomkowie:

• Mohammed VI z Maroka, król Maroka
• Książę Moulay Rachid z Maroka
• Księżniczka Lalla Aicha z Maroka

Inne:

• Jawad Ziyat, biznesmen i prezes Raja Club Athletic

Transport

Air

Głównym lotniskiem Rabatu jest lotnisko Rabat – Salé.

Pociągi

Rabat jest obsługiwany przez dwie główne stacje kolejowe obsługiwane przez krajowe połączenia kolejowe, ONCF.

Rabat-Ville to główna stacja międzymiastowa, z której odjeżdżają pociągi na południe do Casablanki, Marrakeszu i El Jadidy, na północ do Tangeru lub na wschód do Meknes, Fez, Taza i Wadżda.

ONCF obsługuje kolej miejską Le Bouregreg dla aglomeracji Rabat-Salé.

Tramwaj

Tramwaj Rabat-Salé to system tramwajowy, który został oddany do użytku 23 maja 2011 r. W marokańskich miastach Rabat i Salé. Sieć ma dwie linie o łącznej długości 19 km (12 mil) i 31 przystankach. Obsługiwany jest przez Veolia Transdev tramwajami Alstom Citadis.

Transport publiczny

Po kilku latach zaniedbań związanych z inwestycją w tramwaj, dotychczasowy operator, STAREO, został wysiedlony w 2019 r. Kontrakt został przyznany Alsa-City Bus, spółce joint venture pomiędzy marokańską firmą City Bus i hiszpańską firmą Alsa sa, spółką zależną brytyjskiej National Express Group. Nowy operator przejął ją w lipcu 2019 roku, zobowiązując się do produkcji trzystu pięćdziesięciu nowych autobusów. Będą to 102 pojazdy Mercedes-Benz i 248 Scania-Higer. Kontrakt obejmuje 15-letni okres, z możliwością przedłużenia na siedem lat i obiecuje około 10 miliardów dinarów inwestycji w system transportu autobusowego w regionie.

Sport

Prince Moulay Abdellah Stadium (arab. مركب الأمير مولاي عبد لله) to wielofunkcyjny stadion w Rabacie w Maroku. Został nazwany na cześć księcia Moulay Abdellah. Został zbudowany w 1983 roku i jest siedzibą ASFAR (klubu piłkarskiego). Wykorzystywana jest głównie do meczów piłki nożnej, a także może uprawiać lekkoatletykę. Stadion mieści 52 tysiące. Od 2008 roku jest gospodarzem Meeting International Mohammed VI d'Athlétisme de Rabat.

Rabat będzie gospodarzem Igrzysk Afrykańskich 2019 po Malabo, Gwinei Równikowej pozbawionej gospodarza ze względów ekonomicznych. Będzie to pierwszy raz w Igrzyskach Afrykańskich, których gospodarzem będzie Maroko.

Piłka nożna

Lokalne drużyny piłkarskie to:

• ASFAR (football club)
• FUS de Rabat
• Stade Marocain
• Hilal de Rabat
• Union de Touarga
• Youssoufia Club de Rabat

Piłka ręczna

• ASFAR
• FUS de Rabat
• Le Stade Marocain

Koszykówka

Lokalne drużyny koszykówki to:

• ASFAR
• FUS de Rabat
• Moghreb de Rabat
• FAR

Siatkówka

• ASFAR
• FUS de Rabat
• Crédit agricole Rabat

Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Rabat jest miastem partnerskim z:

• Kair, Egipt
• Kanton, Chiny
• Honolulu, Stany Zjednoczone
• Stambuł, Turcja
• Lizbona, Portugalia
• Lyon, Francja
• Madryt, Hiszpania
• Nablus, Palestyna
• Tunis, Tunezja

Galeria

• Rzeka Bou Regreg and the Kasbah of the Udayas

• C hellah Minaret

• Wycieczka po Hassanie i Mauzoleum Mohammeda V

• Rabat, aleja Mohammeda V

• Budynek Parlamentu

• Rabat widziany ze Spot Satellite

• Centrum Rabatu

• Lotnisko Rabat – Salé

• Zachód słońca obok Quartier l'Océan

• Stare Miasto
• Ulica Starego Miasta
• Ulica Starego Miasta
• Ulica Starego Miasta
• Cmentarz Al Shouhada

• Bab El -Had Gate

• Brama Bab Rouah

• Brama Bab Oudaïa

• Mauzoleum Mohammeda V

• Możliwi potomkowie lwa berberyjskiego w Rabacie Zoo w pobliżu miasta

Rzeka Bou Regreg i Kasbah of the Udayas

Chellah Minaret

Wycieczka po Hassanie i Mauzoleum Mohammeda V

Rabat, aleja Mohammeda V

Budynek Parlamentu

Rabat widziany z Spot Satellite

Centrum Rabatu

Lotnisko Rabat – Salé

Zachód słońca obok Quartier l'Océan

Brama Bab El-Had

Brama Bab Rouah

Brama Bab Oudaïa

Mauzoleum Mohammeda V

Możliwi potomkowie lwa berberyjskiego w Rabacie Zoo w pobliżu miasta