Quetzaltenango Guatemala

Quetzaltenango

Quetzaltenango (wymowa hiszpańska: znana również pod imieniem Majów Xelajú lub Xela) jest zarówno stolicą departamentu Quetzaltenango, jak i gminą Quetzaltenango w Gwatemali.

Quetzaltenango liczy 180706 mieszkańców (spis ludności z 2018 r.). Populacja to około 61% rdzennych mieszkańców lub Indian, 34% mieszkańców Mestizo lub ladino i 5% białych mieszkańców Ameryki Łacińskiej. Miasto położone jest w dolinie górskiej na wysokości 2330 metrów (7640 stóp) nad poziomem morza w najniższej części. W obrębie miasta może sięgać ponad 2400 m (7900 stóp).

Gmina Quetzaltenango zajmuje obszar 122 km2 (47 2). Gminy sąsiadujące z gminą Quetzaltenango to Salcajá, Cantel, Almolonga, Zunil, El Palmar, Concepción Chiquirichapa, San Mateo, La Esperanza i Olintepeque w departamencie Quetzaltenango oraz San Andrés Xecul w departamencie Totonicapán.

Spis treści h2>
1 Historia
2 Klimat
3 Ekonomia
4 Sport
5 Transport
6 Edukacja
7 Osoby urodzone w Quetzaltenango
8 przedstawicielstw konsularnych
9 Stosunki międzynarodowe
9.1 Miasta bliźniacze - miasta partnerskie
10 Zobacz także
11 Odnośniki
12 Linki zewnętrzne
9.1 Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Historia

W czasach prekolumbijskich Quetzaltenango było miastem ludu Mam Maya zwanego Xelajú, chociaż do czasu hiszpańskiego podboju stało się częścią K'iche 'Królestwa Q'umarkaj. Nazwa może pochodzić od xe laju 'noj , co oznacza „pod dziesięcioma górami”. Mówi się, że miasto miało już ponad 300 lat, kiedy przybyli Hiszpanie. Z pomocą swoich sojuszników Conquistador Pedro de Alvarado pokonał i zabił władcę Majów Tecún Umán tutaj. Kiedy Alvarado podbił miasto dla Hiszpanii w latach dwudziestych XVI wieku, nazwał je nazwą nahuatl, używaną przez jego sojuszników z Indii Środkowej Meksyku, „Quetzaltenango”, powszechnie uważanym za „miejsce kwezala”. Quetzaltenango stało się oficjalną nazwą miasta w czasach kolonialnych. Jednak wielu ludzi (zwłaszcza rdzenna ludność) nadal nazywa to miasto „Xelajú” lub częściej „Xela” w skrócie, a niektórzy z dumą, ale nieoficjalnie, uważają je za „stolicę Majów”.

Od 1838 do 1840 Quetzaltenango było stolicą stanu Los Altos, jednego ze stanów lub prowincji Republiki Federalnej Ameryki Środkowej. Gdy związek się rozpadł, armia Gwatemali pod dowództwem Rafaela Carrery podbiła Quetzaltenango, czyniąc ją ponownie częścią Gwatemali. W 1850 roku miasto liczyło około 20 000 mieszkańców.

W XIX wieku kawa została wprowadzona jako główna roślina uprawna na tym obszarze. W rezultacie gospodarka Xela prosperowała. W mieście wciąż można znaleźć wiele wspaniałej architektury Belle Époque.

24 października 1902 roku o godzinie 17:00 wybuchł wulkan Santa María. Skały i popiół spadły na Quetzaltenango o 18:00, zaledwie godzinę po wybuchu.

W latach dwudziestych XX wieku zmarła młoda Cyganka imieniem Vanushka Cardena Barajas i została pochowana na cmentarzu w mieście Xela. Wokół jej grobowca rozwinęła się aktywna legenda, która mówi, że ci, którzy przynoszą kwiaty lub piszą prośbę o jej grobowiec, ponownie spotkają się ze swoimi byłymi romantycznymi partnerami. Gwatemalski autor tekstów Alvaro Aguilar napisał piosenkę opartą na tej legendzie.

W 1930 roku zainaugurowano jedyną elektryczną kolej w Gwatemali, Ferrocarril de Los Altos . Został zbudowany przez AEG i Krupp i miał 14 wagonów. Tor łączył Quetzaltenango z San Felipe, Retalhuleu. Wkrótce został zniszczony przez lawiny błotne i ostatecznie zburzony w 1933 roku. Mieszkańcy Quetzaltenango są nadal bardzo dumni z kolei. W centrum miasta powstało muzeum kolei.

Od końca lat 90-tych Quetzaltenango przeżywa rozkwit gospodarczy, dzięki czemu jest miastem o drugim największym wkładzie w gospodarkę Gwatemali. Oczekuje się, że wraz z budową pierwszych wieżowców do 2015 r. Będzie miał bardziej wyrazistą panoramę, z budynkami o wysokości do 15 pięter.

W 2008 r. Kongres Ameryki Środkowej PARLACEN stwierdził, że każdego 15 września , Quetzaltenango będzie stolicą kultury Ameryki Środkowej.

Quetzaltenango miało być gospodarzem Igrzysk Środkowoamerykańskich i Karaibów 2018, ale odpadło z powodu braku funduszy na to wydarzenie.

Klimat

Według klasyfikacji klimatycznej Köppena, Quetzaltenango charakteryzuje się subtropikalnym klimatem góralskim ( Cwb ). Ogólnie klimat w Quetzaltenango może przechodzić od łagodnego do chłodnego, z okazjonalnymi epizodami ciepła. Dzienny szczyt osiągany jest zwykle około południa. Od tego czasu temperatura spada wyjątkowo szybko. Miasto jest dość suche, z wyjątkiem pory deszczowej. Quetzaltenango to najchłodniejsze duże miasto Gwatemali.

W Quetzaltenango (podobnie jak w całej Gwatemali) są dwa główne sezony; pora deszczowa, która zwykle trwa od końca maja do końca października, oraz pora sucha, która trwa od początku listopada do kwietnia. W porze deszczowej deszcz pada regularnie, zwykle popołudniami, ale zdarza się, że pada przez cały dzień lub przynajmniej rano. W porze suchej miasto często nie otrzyma ani jednej kropli deszczu przez wiele miesięcy.

Najzimniejsze miesiące to od listopada do lutego, z minimalnymi temperaturami średnio 4 ° C, a maksymalnymi średnio 22 ° C .

Najcieplejsze miesiące to od marca do lipca, z minimalną temperaturą średnio 8 ° C i maksymalną temperaturą średnio 23 ° C.

Rocznie, średnia najniższa temperatura wynosi 6 ° C, a średnia maksimum to 22 ° C.

Poniżej znajduje się wykres dla lepszego zrozumienia.

Gospodarka

Historycznie miasto produkowało pszenicę, kukurydzę, owoce i warzywa. Miał również zdrowy przemysł hodowlany. Zwierzęta gospodarskie eksportowano na terenie całego kraju i do Salwadoru. Od 1850 r. Największym eksportem była pszenica, a za nią kakao, cukier, wełna i bawełna.

Sport

Quetzaltenango jest siedzibą drużyny piłkarskiej klubu Xelajú MC. Drużyna rywalizuje na Estadio Mario Camposeco, które może pomieścić 13500 osób i jest najbardziej utytułowaną drużyną spoza stolicy w Liga Nacional de Fútbol de Guatemala.

Ze względu na dużą wysokość miasta przygotowało się tu wielu sportowców takich jak srebrny medalista olimpijski Erick Barrondo i kubańska drużyna siatkówki z 2004 roku.

Drużyna pływacka odniosła sukces w krajowych i międzynarodowych zawodach.

Quetzaltenango wycofał się z goszczenia w 2018 roku w Ameryce Środkowej i na Karaibach Gry. Planowano zbudować stadion na 30 000 miejsc do 2016 r., A także siedem nowych obiektów do uprawiania sportów halowych i sportów wodnych.

Transport

Miasto posiada system mikro-autobusów do szybkich i tani ruch. Mikrobus to w zasadzie duża furgonetka wypchana siedzeniami. Mikrobusy są numerowane na podstawie trasy, którą pokonują (np. „ ruta 7 ”). W mieście nie ma systemu transportu zbiorowego zarządzanego przez rząd. Jedynym publicznym środkiem transportu jest autobus lub mikrobus. Transport do innych miast zapewnia autobus. Jazda na rowerze to sposób poruszania się po obszarach wiejskich i podróżowania po nich. Lotnisko Quetzaltenango zapewnia połączenia lotnicze z miastem.

Edukacja

Inter-American School to amerykańska szkoła dla dzieci chrześcijańskich misjonarzy.

Osoby urodzone w Quetzaltenango

Maria Vicenta Rosal (1820–1886), przywódczyni religijna
Manuel Barillas (1845–1907), prezydent Gwatemali
Rodolfo Robles ( 1878–1939), lekarz i filantrop
Manuel Estrada Cabrera (1898–1924), prezydent Gwatemali
Rodolfo Galeotti Torres (1912–1988), rzeźbiarz
Efraín Recinos (1928–2011), inżynier, architekt, rzeźbiarz
Jacobo Árbenz Guzmán (1913–1971), prezydent Gwatemali
Alberto Fuentes Mohr (1927–1979), ekonomista , minister finansów, minister spraw zagranicznych, przywódcy socjaldemokratów
Comandante Rolando Morán (1929-1998), jeden z przywódców partyzantki wojny domowej w Gwatemali.
Carlos Navarrete Cáceres (ur. 1931), antropolog i pisarz
Otto René Castillo (ur. 1934), poeta i rewolucjonista
Juan Arturo Gutierrez, założyciel międzynarodowej sieci fast-food Pollo Campero
Luis Rolando Ixquiac Xicara (ur. 1947), artysta
Julio Serrano Echeverría (ur. 1983), poeta i pisarz