Pyatigorsk Rosja

Pyatigorsk

Piatigorsk (rosyjski: Пятиго́рск; czerkieski: Псыхуабэ, Psıxwabæ ) to miasto w Kraju Stawropolskim, położone nad rzeką Podkumok, około 20 kilometrów (12 mil) od miasto Mineralne Wody, w którym znajduje się międzynarodowe lotnisko, około 45 kilometrów (28 mil) od Kisłowodzka. Od 19 stycznia 2010 r. Jest centrum administracyjnym Północnokaukaskiego Okręgu Federalnego Rosji. Ludność: 142 511 (spis powszechny z 2010 r.); 140 559 (spis powszechny 2002); 129 499 (spis ludności z 1989 r.).

Spis treści

1 Przegląd
2 Historia
3 Geografia i klimat
4 Status administracyjny i miejski
5 Gospodarka
6 Interesujących miejsc
7 wyróżnień
8 miast bliźniaczych - miasta siostrzane
9 Źródła
- 9.1 Uwagi
- 9.2 Źródła
10 Linki zewnętrzne

9.1 Uwagi
9.2 Źródła

Omówienie

Nazwa pochodzi od połączonych rosyjskich słów „пять гор „( pięć gór ), a miasto jest tak nazywane ze względu na pięć szczytów Besztau (co po turecku oznacza również pięć gór ) kaukaskiego pasma górskiego z widokiem na miasto . Został założony w 1780 roku, a od 1803 roku jest uzdrowiskiem ze źródłami mineralnymi. Piatigorsk jest jednym z najstarszych uzdrowisk w Rosji. Uzdrowisko zapewnia unikalne zasoby medyczne, a jego podziemne bogactwo zapewnia 50 różnych źródeł mineralnych, błoto lecznicze pochodzące z jeziora Tambukan znajdującego się 10 km od Piatigorska oraz łagodny klimat tego obszaru. Jest to jedno ze 116 historycznych miast Federacji Rosyjskiej.

Rosyjski poeta Michaił Lermontow został zastrzelony w pojedynku pod Piatigorskiem 27 lipca 1841 roku. W mieście znajduje się muzeum poświęcone jego pamięci. Działacz syjonistyczny Joseph Trumpeldor urodził się w Piatigorsku.

Historia

Pisma XIV-wiecznego arabskiego podróżnika Ibn Battuty zawierały najwcześniejszą znaną wzmiankę o źródłach mineralnych. Piotr Wielki (panujący w latach 1682-1725) sprzyjał ich najwcześniejszym badaniom naukowym, ale informacje zebrane podczas jego wyprawy nie przetrwały. Zainteresowanie odrodziło się pod koniec XVIII wieku wraz z założeniem pierwszej rosyjskiej osady (twierdza Konstantynogorska), wzniesionej na Mt. Mashuk w 1780 r.

Wartość kaukaskich wód mineralnych doprowadziła do budowy uzdrowiska w 1803 r., A następnie rozpoczęto badania ich właściwości leczniczych: 24 kwietnia Aleksander I podpisał dekret, na mocy którego własność państwowa wód. W pobliżu źródeł rozwinęło się wiele osad: pierwszy Goryaczewodsk (obecnie część Piatigorska) na dnie Mt. Mashuk, następnie Kisłowodzk, Yessentuki i Zheleznovodsk.

Podczas II wojny światowej niemiecki Wehrmacht czasowo zajął Piatigorsk. Einsatzkommando 12 z Einsatzgruppe D miało swoją siedzibę w Piatigorsku w 1942 roku. W wyniku okupacji niemieckiej zginęło wielu żydowskich mieszkańców regionu.

Geografia i klimat

Miasto jest położone na niewielkim płaskowyżu, 512 metrów (1680 stóp) nad poziomem morza, u podnóża Besztau, Maszuka i trzech innych ostoi gór Kaukazu, które chronią go na północy. Pokryte śniegiem szczyty Elbrusu są widoczne na południu.

Klimat Piatigorska mieści się w klasyfikacji wilgotnego kontynentu (Dfb) w systemie klasyfikacji klimatu Köppena-Geigera i charakteryzuje się brakiem ostrych fluktuacji temperatury roczne i dzienne. Lata są ciepłe ze średnią temperaturą lipca +21 ° C (70 ° F), podczas gdy zimy, trwające od dwóch do trzech miesięcy, są zimne, ze średnią temperaturą stycznia -4 ° C (25 ° F). Wiosna jest chłodna, z ostrym przejściem latem i ciepłą, suchą i długą jesienią. W roku występuje średnio dziewięćdziesiąt osiem słonecznych dni.

Status administracyjny i gminny

W ramach podziałów administracyjnych jest to wraz z dwoma osadami miejskimi ( Goryachevodsky i Svobody) oraz pięć miejscowości wiejskich, włączonych jako miasto o znaczeniu krańskim Piatigorsk - jednostka administracyjna o statusie równym powiatom. Jako oddział miejski Piatigorsk o znaczeniu krai zostaje włączony jako Piatigorsk Urban Okrug.

Gospodarka

Piatigorsk jest przede wszystkim zorientowany na obsługę uzdrowiska. Istnieje również przemysł spożywczy (przetwórnia mięsna, winiarnia, mleczarnia, browar, cukiernia), tekstylny (odzież, zakład obuwniczy, wytwórnie dywanów), maszynowy i metalowy (PО Piatigorskselmash specjalizuje się w maszynach i urządzeniach do hodowli drobiu, zakładach specjalistycznych urządzeń samochodowych, zakładzie elektromechanicznym itp.); górnictwo, fabryka chemiczna i fabryka ceramiki, które specjalizują się w porcelanie i ceramicznych prezentach, takich jak samowary, figurki, wazony i dekoracyjne ceramiczne panele ścienne.

W 1991 roku uzdrowisko Piatigorsk posiadało dziesięć sanatoriów, cztery pensjonaty i pięć sanatoriów-prewencyjnych. Liczba osób, które przebywały w uzdrowisku w ciągu roku wyniosła około 170 000.

Ciekawostki

Państwowa posiadłość pamięci Michaiła Lermontowa została założona w 1973 roku. Łączy wszystkich miejsca pamięci Lermontowa w regionie: miejsce, w którym stoczył swój pojedynek i zginął, nekropolia, mały dom Lermontowa, domy Verzilina, dom Aleksandra Alyabyeva, plac Lermontowa i pomnik.

Harfa eolska to mały kamienny pawilon w stylu klasycznym, zbudowany przez braci Bernardacci w 1828 roku.

Grota Diany została zbudowana w 1830 roku na cześć pierwszego wejścia na Elbrus.

Piatigorsk jest bardzo dobrze znany na Kaukazie ze względu na doskonałe restauracje i życie nocne, architekturę, a także z niezwykle dużego rynku. Główna arteria jest znana mieszkańcom jako „Broadway”, która przebiega przez centrum miasta i przy której znajduje się większość najlepszych restauracji, klubów nocnych i atrakcji. Broadway to także popularne miejsce do oglądania. Wpływ regionu Kaukazu jest tutaj najbardziej widoczny w muzyce i kuchni, które obejmują aspekty wielu byłych republik radzieckich, takich jak Armenia.

Piatigorsk zajmuje ważne miejsce w powieści Jonathana Littella z 2009 roku, The Kindly Ones .