Puerto Cabello

Współrzędne: .mw-parser-output .geo-default, .mw-parser-output .geo-dms, .mw-parser-output .geo-dec {display: inline } .mw-parser-output .geo-nondefault, .mw-parser-output .geo-multi-punct {display: none} .mw-parser-output .longitude, .mw-parser-output .latitude {white-space : nowrap} 10 ° 28'00 ″ N 68 ° 01'00 ″ W / 10,46667 68,01667 N ° W / 10,46667; -68.01667

Puerto Cabello (hiszpańska wymowa: (słuchaj)) to miasto na północnym wybrzeżu Wenezueli. Znajduje się w stanie Carabobo, około 210 km na zachód od Caracas. Od 2011 roku miasto liczyło około 182 400 mieszkańców. Miasto jest domem dla największego i najbardziej ruchliwego portu w kraju, a zatem jest ważnym trybikiem w rozległym przemyśle naftowym kraju. Słowo „cabello” oznacza „włosy”. Hiszpanie zaczęli mówić, że morze jest tam tak spokojne, że statek można przymocować do doku, przywiązując go jednym włosem.

Spis treści

• 1 Klimat
• 2 Historia
• 3 Turystyka
  • 3.1 Atrakcje
• 4 Tubylcy
• 5 Transport
• 6 Przemysł
• 7 Gospodarka
• 8 Zobacz także
• 9 Referencje
• 10 Linki zewnętrzne

• 3.1 Atrakcje

Klimat

Historia

Data założenia Puerto Cabello nie jest znana chociaż jego nazwa została po raz pierwszy udokumentowana na mapie prowincji Caracas przygotowanej w 1578 roku przez Juana de Pimentela.

Położenie Puerto Cabello czyniło go łatwym łupem dla korsarzy i popularnym punktem handlowym dla Holendrów przemytników w XVII wieku. Większość handlu przemytniczego składała się z kakao z sąsiednią wyspą Curaçao, skolonizowaną przez Holendrów. Puerto Cabello również znajdowało się w tym czasie pod kontrolą Holendrów.

Hiszpanie przejęli port dopiero w 1730 r., Po tym, jak wprowadziła się do niego Real Compañía Guipuzcoana. Firma ta zbudowała magazyny, nabrzeża i szereg forty do ochrony portu.

Podczas wojny o ucho Jenkinsa Puerto Cabello było coraz większym portem Kompanii, której statki bardzo pomogły hiszpańskiej marynarce wojennej w transporcie żołnierzy, broni, zapasów i amunicji z Hiszpanii do jej kolonii, a jej zniszczenie było poważnym ciosem zarówno dla Kompanii, jak i hiszpańskiego rządu. Komandor Charles Knowles dowodzący 70-działowym HMS Suffolk w 1743 roku otrzymał rozkaz przeprowadzenia ataków na hiszpańskie osady w Puerto Cabello i La Guaira. Hiszpański gubernator Gabriel de Zuluaga, dobrze poinformowany o planach, zwerbował dodatkowych obrońców i pozyskał proch strzelniczy od Holendrów. W rezultacie, podczas ataku na La Guaira, 18 lutego 1743 r., Flota angielska została odparta przez obrońców. Knowles wycofał swoje siły i powrócił na Curaçao przed próbą ataku na Puerto Cabello 15 kwietnia i ponownie 24 kwietnia, ale oba ataki zostały odparte. Knowles odwołał wyprawę i wrócił na Jamajkę.

W latach siedemdziesiątych XVIII wieku Puerto Cabello stało się najbardziej ufortyfikowanym miastem na wybrzeżu Wenezueli. Z tego okresu zachował się zamek San Felipe i twierdza Solano. Fregata Santa Cecilia (były HMS Hermione ) pod dowództwem kapitana Don Ramóna de Chalas siedziała w Puerto Cabello do kapitana Edwarda Hamiltona na pokładzie HMS Niespodzianka , wyciął ją z portu 25 października 1799 r. Wśród ofiar hiszpańskich było 120 zabitych; Brytyjczycy wzięli do niewoli 231 Hiszpanów, a kolejnych 15 wyskoczyło lub wypadło za burtę. Jedenaście ludzi Hamiltona zostało rannych, czterech poważnie, ale żaden nie zginął. Sam Hamilton został ciężko ranny.

Siły Pierwszej Republiki Wenezueli na krótko utrzymały zamek San Felipe. W 1812 r. Simón Bolívar, ówczesny pułkownik sił niepodległościowych, został mianowany komendantem Puerto Cabello. Odszedł po wybuchu buntu rojalistów. W 1821 roku Hiszpanie wycofali się do zamku po przegranej w decydującej bitwie pod Carabobo.

Puerto Cabello było ostatnią twierdzą rojalistów hiszpańskich podczas wojny o niepodległość Wenezueli, zostało zdobyte 8 listopada przez José Antonio Páeza. 1823. Port został zaatakowany przez Anglo-Niemcy podczas kryzysu wenezuelskiego w latach 1902–03 i według doniesień prasowych został zrujnowany.

W 1962 roku Puerto Cabello było miejscem powstania, znanego jako El Porteñazo , przez oficerów marynarki, marines i członków FALN, popierających Fidela Castro. Chociaż lojalistyczne siły morskie były w stanie szybko odzyskać bazę i aresztować rebeliantów, nie były w stanie powstrzymać marines przed zajęciem miasta i uzbrojeniem sił pro-Castro. Pomimo zasadzek i krwawych walk od domu do domu, lojalna Gwardia Narodowa i zmechanizowane regularne siły były w stanie odbić Puerto Cabello.

W obliczu trwającego kryzysu związanego z brakami żywności 23 lutego 2019 r., który w połączeniu ze szkodami gospodarczymi, pomoc, która miała przybyć do portu, została odrzucona przez marynarkę wojenną Boliwariańskiej Wenezueli, grożąc „otwarciem ognia”, zmuszając pomoc w przekierowaniu z powrotem do Portoryko.

Turystyka

Atrakcje

• Cmentarz protestantów.
• Twierdza Solano (część Park Narodowy San Esteban)
• Zamek San Felipe.
• Long Island.
• Puente de Los Españoles (San Esteban Pueblo).
• Teatro Municipal

Tubylcy

• Urodził się tutaj Carlos Zambrano, zawodowy baseballista drużyny Chicago Cubs.
• Pablo Sandoval, tu urodził się zawodowy baseballista drużyny San Francisco Giants.
• Tutaj urodził się Fernando Nieve, zawodowy baseballista drużyny New York Mets.
• Víctor Moreno, zawodowy baseballista, tu się urodził.
• Félix Doubront, zawodowy bejsbolista drużyny Chicago Cubs, był lub tutaj.
• Willson Contreras, zawodowy baseballista drużyny Chicago Cubs, urodził się tutaj.
• Bartolomé Salom, wojskowy bohater wojny o niepodległość.
• José Altuve urodził się tutaj zawodowy baseballista drużyny Houston Astros.
• Italo Pizzolante, poeta, pisarz, kompozytor, piosenkarz i inżynier.

Transport

Puerto Cabello jest obsługiwane przez stację w sieci Instituto de Ferrocarriles del Estado.

Przemysł

Stocznie UCOCAR znajdują się w Puerto Cabello i otrzymały kontrakty na budowę statków patrolowych dla Wenezueli Straż przybrzeżna.

Gospodarka

Pomimo niegdyś tętniącego życiem portu Puerto Cabello, ruch portowy zniknął wraz z załamaniem się cen ropy, co dotknęło kraj uzależniony od importu opłacanego wysokim cena ropy. W ramach kryzysu wenezuelskiego wielu biedniejszych mieszkańców „dzielnic nędzy” w Puerto Cabello walczy teraz o żywność. Obywatele czekają w długich kolejkach, aby kupić artykuły spożywcze po cenach ustalonych przez rząd, a obecne (bolivery) spadły o prawie 64% od maja 2017 r. Od sierpnia 2017 r. Procent deprecjacji wyniósł aż 94%.