Petropavl

Petropavl (kazachski: Петропавл, romanized: Petropavl ) lub Petropavlovsk (rosyjski: Петропавловск, tr. Petropavlovsk ) to miasto na rzece Iszim w północnym Kazachstanie w pobliżu granicy z Rosją, około 261 km na zachód od Omska wzdłuż kolei transsyberyjskiej. Jest stolicą Regionu Północnego Kazachstanu. Ludność: 218956 Miasto jest również potocznie znane w języku kazachskim jako Kyzylzhar (kazachski: Қызылжар, romanized: Qyzyljar).

Spis treści

• 1 Fizyczne- Charakterystyka geograficzna
  • 1.1 Położenie geograficzne
  • 1.2 Klimat
• 2 Ludność
• 3 Symbolika miasta
• 4 Historia
  • 4.1 W imperium rosyjskim
  • 4.2 W okresie sowieckim
  • 4.3 Jako część niepodległego Kazachstanu
• 5 Edukacja
• 6 Kultura
  • 6.1 Teatry
  • 6.2 Muzea
• 7 Transport
• 8 Sport
• 9 Miast bliźniaczych - miasta siostrzane
• 10 Zobacz także
• 11 Referencje
• 12 Linki zewnętrzne

• 1.1 Położenie geograficzne
• 1.2 Klimat

• 4.1 W obrębie imperium rosyjskiego
• 4.2 W okresie sowieckim
• 4.3 Jako część niepodległego Kazachstanu

• 6.1 Teatry
• 6.2 Muzea

Charakterystyka fizyczno-geograficzna

Położenie geograficzne

Pietropawłowsk leży w południowo-zachodniej części równiny zachodniosyberyjskiej, na prawym brzegu Iszimu, najdłuższego dopływu Irtyszu. Niedaleko Pietropawłowska znajduje się wiele jezior i stawów, między innymi: jezioro Bolshoe Beloe, jezioro Pestroye, jezioro Kishtibish, jezioro Maloe Beloe i jezioro Gorzkie. Również w mieście można znaleźć małe lasy, składające się głównie z brzóz i plantacji sosny.

Klimat

Klimat jest ostro kontynentalny, ze znacznymi wahaniami temperatury (zima-lato). Wiosną przeważa pogoda bezchmurna i sucha, z dużą liczbą dni słonecznych. Lata są dość gorące, z przewagą przejrzystej, często suchej pogody, w niektórych latach deszcze mogą mieć różną częstotliwość, od rzadkich i przechodzących po pochmurne i deszczowe lato. Pora deszczowa zaczyna się w sierpniu lub wrześniu. Jesienią pogodę obserwuje się od bezchmurnego początku sezonu do zachmurzenia w październiku i listopadzie. Zima jest mroźna i długa (ponad 5 miesięcy), ze stabilną pokrywą śnieżną o wysokości średnio do 40–50 cm, z przewagą bezchmurnej pogody, w niektórych latach z rzadkimi śnieżycami i zamieciami. Średnia roczna temperatura wynosi 2,2 ° C, wilgotność względna powietrza 73,8%, średnia prędkość wiatru 4,3 m / s, średnie roczne opady to 345 mm.

Ludność

Skład narodowy (początek 2020 r.):

Rosjanie - 129 970 osób (59,28%); Kazachowie - 65 739 osób (29,99%); Tatarzy - 6573 osoby. (3,00%); Ukraińcy - 4500 osób (2,05%); Niemcy - 4237 osób (1,93%); Polacy - 1036 osób (0,47%); Białorusini - 969 osób (0,44%); Azerbejdżanie - 931 osób ( 0,42%); Ormianie - 921 osób (0,42%); Tadżykowie - 886 osób (0,40%); Uzbekowie - 275 osób (0,13%); pozostali - 3194 osób (1,46%). Razem - 219 231 mieszkańców.

Symbolika miasta

Pierwszy herb miasta powiatowego Pietropawłowsk w prowincji Tobolsk został zatwierdzony 7 września 1842 r. (ustawa nr 16351): W górnej połowie tarczy, herb Tobolska. W dolnym, „na srebrnym polu na górze, wielbłąd załadowany dwiema belami w pogotowiu i prowadzony na linie przez Azjatę”. Współczesny herb wykonany jest w formie koła z tradycyjnym kazachskim ornament na obwodzie i jest stylizowaną tarczą scytyjską. Ozdoba herbu obejmuje Szanyrak, który dzieli okrąg na 4 części, z których każda przedstawia 4 główne elementy, które charakteryzują Pietropawłowsk z początku XXI wieku. W górnym sektorze znajduje się klucz - symbol położenia geograficznego miasta, „Północna brama Kazachstanu”. Dalej następuje snop pszenicy, który jest ważny dla miasta rolnictwa i zakładów przetwórstwa rolnego. W dolnej części znajduje się otwarta księga, symbolizująca wysoki poziom kulturalno-oświatowy miasta. Kolejny sektor to przemysł przekładniowy i produkcja. Piosenka kończy się wstążką z nazwą miasta w języku państwowym.

Historia

Pietropawłowsk został założony latem 1752 roku jako twierdza wojskowa św. Piotra i znajduje się w miejscu traktu Kyzylo-Żar, na prawym brzegu rzeki Iszim. Początkowo uważany był za placówkę wojskową i był głównym ośrodkiem handlowym na północy chanatu kazachskiego. W XIV-XV w. Na terenie dzisiejszego Kazachstanu utworzono chanat kazachski, składający się z trzech zhuzów. Każdy z nich miał wspólne trasy nomadów i wspólne terytorium. Środkowy zhuz Kazachów, składający się z argynów, kereów, kongratów i naimanów, zajmował północną, północno-wschodnią i środkową część Kazachstanu. Ich głównym zajęciem była hodowla bydła koczowniczego i pół-koczowniczego. Region Północno-Kazachstanu, oficjalne źródło internetowe. W połowie XVII wieku rozpoczęła się wojna kazachsko-dzungarska. Podczas wojny o swoje ziemie kazachowie zostali zmuszeni do udania się na południowe stepy. Pod tym względem w XVII wieku i na początku XVIII wieku w północnym Kazachstanie ludność koczownicza jest rzadka, w XVIII wieku trwa wojna o powrót północnego Kazachstanu. Południowa część stepów i terenów północno-wschodniego Kazachstanu stała się polem bitwy Kazachów i Dzungarów, w tym czasie kazachscy chanowie zdecydowali się na przyjęcie obywatelstwa rosyjskiego: młodszy żuz przyjął obywatelstwo w 1731 r., A później w 1740 r. Środkowy. przyjął obywatelstwo. Na stepie zbudowano fortyfikacje obronne, wśród tych fortyfikacji była twierdza Świętego Piotra. Odległa przeszłość północnego Kazachstanu na podstawie książki AI Semenova „Miasto Pietropawłowsk od 200 lat (1752-1952)”

W obrębie imperium rosyjskiego

Mapa Tobolska Wicekrólestwo, 1792. Twierdza św. Petry w południowej części. W 1752 r., Za panowania Elżbiety Pietrownej, Senat, w celu wzmocnienia południowych granic Imperium Rosyjskiego, uznał potrzebę pilnego rozpoczęcia budowy nowego. Linia Ishima. Dekretem Senatu z 25 lutego 1752 r. Generał Kinderman otrzymał rozkaz budowy linii umocnień od twierdzy Omsk na Irtyszu do traktatu Głowa Bestii na Tobol. W czerwcu 1752 r. Wyprawa składająca się z dragonów Pułk Łucki, piechota pułku Noteburga i batalion pułku Wołogdy Dragoon, prawie 2 tysiące ludzi, przeniosły się na trakt na rzece Ishim. Mały lasek, położony na równinie zalewowej jeziora Babalawo Dragoon przekroczył w prawo Brzeg rzeki Ishim, dwa strome wąwozy, które ograniczały plac budowy, prowadziły do ​​Ishim i razem ze stromym brzegiem szerokiej (do 47 m) rzeki tworzyły naturalną barierę dla wroga. Wyprawa musiała w krótkim czasie zbudować dużą fortyfikację - twierdzę Sankt Petersburga. Piotra i dwie małe fortece Noon i Swan, a między nimi 8 redut. Z uwagi na zbliżające się mrozy zdecydowaliśmy się na budowę drewnianych fortyfikacji.

Twierdza na Ishim miała kształt regularnego sześciokąta o powierzchni około 2 hektarów. W narożnikach w równej odległości znajdowały się bastiony połączone murami osłonowymi. Bastiony zwrócone ku rzece nazywane były Nagorny i Ishim. Całkowita długość ogrodzenia twierdzy wynosiła ponad 1,3 km. W bastionach umieszczono broń, wewnątrz twierdzy-koszar, stajni, domów oficerskich, kościoła garnizonowego, prochowni i innych pomieszczeń. Ciężka praca wyczerpała żołnierzy i Kozaków, a także złe odżywianie i wczesne chłody. Ludzie chorowali, wielu umierało, a ucieczki stały się częstsze.

Na początku października spadł śnieg i przerwano pracę. Oprócz oficerów w twierdzy pozostało 50 dragonów i 40 żołnierzy. W surowych warunkach zimowych niewielki garnizon stale obserwował step, wypatrując oznak niepokoju z okolicznych redut. Twierdza była połączona z Rosją siecią stacji pocztowych. Wiosną 1753 r. Wznowiono budowę.

Wkrótce teren twierdzy został rozbudowany do granic możliwości, a niektóre pomieszczenia zbudowano poza murami twierdzy. Tak więc później powstał Górny forsztad - na górze, a na Pogórzu - Dolny forsztad. Forstadt to osada, w której główną rolę odgrywa twierdza i wojsko. W Dolnym Forsztadzie znajduje się wieś kozacka, szpital i warsztat ślusarski. Ze względów bezpieczeństwa przedmieście zostało ogrodzone. Wejścia i wyjścia pilnowali specjalni strażnicy.

Podobnie jak inne ufortyfikowane punkty na Syberii, twierdza SV. Petra została wzmocniona militarnie: powiększono garnizon, drewniane mury i bastiony zastąpiono ziemnymi. Odbudowano baraki i zbudowano „solniczkę” dla przedstawicieli Kokanda. Zgodnie z poleceniem Senatu do pracy wykorzystywano kolodniki zesłane na Syberię do ciężkich robót (do 100-300). W 1772 r. Twierdza posiadała dwa przedmieścia: część wyżynną i przedgórze. Klasa kupców rosła, ponieważ twierdza stała się głównym politycznym i gospodarczym centrum regionu priishimye.

Dzięki Abylai Khanowi twierdza stała się głównym punktem wymiany i handlu tranzytowego, co wpłynęło na rozwój gospodarczy regionu. step. Tu zbiegały się szlaki handlowe z Rosji i Azji Środkowej.

Lokalni Kazachowie zapożyczali od imigrantów umiejętności koszenia, uprawy roli, rybołówstwa, weterynarii itp.

W 1782 roku w twierdzy św. . W obecności generalnego gubernatora guberni Ufa i Simbirsk IV Yakobi, sułtan Środkowego Żuzu Walii Khan złożył uroczystą przysięgę wierności rosyjskiemu rządowi. Imperium.

W 1807 roku twierdza została przemianowana na miasto Pietropawłowsk z dodaniem prowincji Tobolsk. 7 września powołano pierwszego burmistrza twierdzy. Piotra (emerytowany major Lewaszow z pensją 300 rubli).

Nominalnym dekretem z 22 stycznia 1822 r. „O podziale prowincji syberyjskich na administrację zachodnią i wschodnią” Syberię podzielono na zachodnią ( centrum - Tobolsk) i wschodni (centrum - Irkuck). Pietropawłowsk został sklasyfikowany jako miasto średniej wielkości i stał się miastem powiatowym nowo powstałego regionu Omsk, przydzielonym zachodniej administracji głównej.

W 1824 r. Utworzono okręg pietropawłowski w obwodzie omskim z administracją centrum w Pietropawłowsku, gdzie otwarto biura. W 1825 r. Zorganizowano samorząd miejski. W tym samym roku sporządzono pierwszy budżet miasta i mianowano pierwszego wójta, którym został kupiec F. Zenkov.

16 kwietnia 1838 roku Pietropawłowsk został mniejszym miastem Iszimskiego Ujezdu. prowincji Tobolsk, od czasu zniesienia obwodu omskiego.

W 1868 roku, 4 listopada, kiedy powstał region Akmola (istniał w latach 1868-1919) z ośrodkiem w Omsku, Pietropawłowsk stał się miastem powiatowym w tym regionie.

W czasie wojny z Napoleonem obywatele i chłopi dwukrotnie wysyłali rekrutów i dobrowolnie przekazali około 30 tysięcy rubli na obronę Ojczyzny.

11 maja 1849 r. wybuchł pożar, który zniszczył 450 domów. Następnie zgodnie z planem zatwierdzonym przez cara rozpoczęto nową budowę. Autorem planu był architekt Czernienko, który nie wziął pod uwagę cech gleby i terenu, a Pogórze niejednokrotnie zatonąło podczas wiosennych powodzi. Przeniesienie chłopów z europejskiej Rosji i budowa kolei syberyjskiej przyczyniły się do rozwoju miasta.

Z wydobycia ropy z Pietropawłowska dostarczano ropę do Sankt Petersburga, Moskwy, Rygi, targów, Odessy, Samary, Władywostoku , a także do Anglii, Niemiec i Danii. Do największych należała garbarnia braci Zenkov i fabryka przetwórstwa jelit szwajcarskiej Accoli. Według spisu z 1897 r. W Pietropawłowsku mieszkało 20014 osób. Na większość Rosjan, Kazachów, przypadało około 1500 osób. Znaczącą grupę stanowili imigranci Tatarzy. Według źródła "Miasta Rosji w 1910 r." Petersburg, 1914 r. W 1910 r. W Pietropawłowsku mieszkało 37 973 osób, w tym według składu narodowego: Rosjanie - 72,8%, Tatarzy tureccy - 25,2%, Polacy - 0,5%, Żydzi - 1,1. %, Niemcy-0,2%, Finowie-0,2%.

Przez długi czas charakterystyczną cechą miasta pozostawał niski poziom poprawy, brak kanalizacji, zagracone ulice, niehigieniczny stan bazarów i rzeźni , co przyczyniło się do rozprzestrzeniania się chorób. Miasto miało jeden szpital z 10 łóżkami. Do 1900 r. W mieście istniało 13 placówek oświatowych, w tym jedna piątoklasowa, jedno żeńskie gimnazjum, dwie parafialne, jedna parafialna, dwie wiejskie i sześć tatarskich. Największym przedsiębiorstwem w mieście była fabryka konserw, zbudowana w 1915 roku, która zatrudniała 100 osób. W mieście było dziewięć meczetów, z których sześć wykonano z kamienia.

W 1896 roku w pobliżu miasta zbudowano stację kolejową Petropavlovsk kolei Południowego Uralu jako część kolei TRANS-Syberii.

W okresie sowieckim

W 1918 roku Pietropawłowsk stał się jednym z ośrodków ruchu białych. 31 maja kozacy syberyjscy wodza W. I. Wołkowa, przy wsparciu Czechosłowaków, obalili rząd radziecki. Pułkownik Pankratov został komendantem miasta. Ideologicznym uzasadnieniem oporu było poparcie Zgromadzenia Ustawodawczego COSSACKS PRIISHIMJE NA POCZĄTKU WOJNY CYWILNEJ (lato 1918). Podczas operacji Piotra i Pawła 5 Armii 31 października 1919 r. W mieście przywrócono władzę sowiecką.

W latach 1919-1921. Pietropawłowsk to miasto powiatowe w prowincji Omsk RFSRR.

26 sierpnia 1920 roku wydano dekret Centralnego Komitetu Wykonawczego i SNK RFSRR o utworzeniu Autonomicznej Republiki Kirgiskiej (1920- 1925), później podpisano Kozacką ASRR. Następnie cztery ujedy z prowincji Omsk RFSRR (istniały w latach 1919-1925) (Atbasar, Akmolinsky, Kokchetavsky i Petropavlovsk) pozostawały tymczasowo pod jurysdykcją Sibrevkom do czasu ostatecznej decyzji Nadzwyczajnej upoważnionej Komisji Kaztsika w sprawie przyjęcia to terytorium. Komisja miała dwa główne zadania. Po pierwsze, przygotować warunki do przeprowadzenia reformy administracyjnej, w wyniku której Pietropawłowsk z miasta powiatowego miał stać się centrum administracyjnym prowincji Akmola. Po drugie, aby ustalić granice tej prowincji z innymi prowincjami RFSRR. 26 kwietnia 1921 roku została wydana uchwała Nadzwyczajnej upoważnionej Komisji Kaztsika w sprawie przyjęcia i organizacji prowincji Akmola z centrum administracyjnym w mieście Pietropawłowsk.

Od 26 kwietnia 1921 do stycznia 17 grudnia 1928 r. Pietropawłowsk był centrum administracyjnym prowincji Akmola w Kirgiskiej (od 1925 r. - kazackiej) ASRR, która istniała w latach 1920–1928.

Od 17 stycznia 1928 do 10 maja 1928, Pietropawłowsk był centrum administracyjnym okręgu kyzyl-zhar w kazachskiej ASRR.

Od 10 maja 1928 do 17 grudnia 1930 Pietropawłowsk był centrum administracyjnym okręgu pietropawłowskiego w kozackim ASRR.

Od 17 grudnia 1930 r. do 10 marca 1932 r. Pietropawłowsk był bezpośrednio kontrolowany przez republikański rząd Kozackiej ASRR.

1932–36 lat. Pietropawłowsk jest administracyjnym centrum regionu Karaganda w Kazachstańskiej ASRR.

Od 1936 roku do chwili obecnej Pietropawłowsk jest regionalnym centrum ustalonego regionu Północnego Kazachstanu w Kazachstańskiej SRR, a od 1991 roku Republiki Kazachstanu.

W 1941 roku w ZSRR rozpoczęła się wielka wojna ojczyźniana; wiele fabryk maszyn ciężkich zostało ewakuowanych w głąb tyłu. W tym czasie Pietropawłowsk był również głębokim tyłem. Fabryki działające w Pietropawłowsku, jak Zakłady im. V. I. Lenina, Zakłady im. S. M. Kirowa, Zakłady im. W. W. Kujbyszewa, budowano w Pietropawłowsku do budowy ciężkiego sprzętu, tj. Czołgów, transporterów opancerzonych itp. W tej chwili fabryki produkują i montują drobny sprzęt.

W ramach niepodległego Kazachstanu

W 2008 roku Petropavl wziął udział w konkursie „Najlepsze miasto w WNP”, w którym otrzymał trzy granty, w tym dotację „na zachowanie dziedzictwa historyczno-kulturowego”.

W 2014 roku zniesiono trolejbus. 27 listopada 2018 r. miejscowości wiejskie we wsi Kujbyszewskoje we wsi Nowopawłowka , Wieś Teplovskoye i przystanek 2629 znajdujący się na terenie miasta akimat Pietropawłowsk zostały włączone bezpośrednio do miasta Pietropawłowsk W niektórych kwestiach struktury administracyjno-terytorialnej regionu Północnego Kazachstanu - IPS "Adilet". adilet.zan.kz. dostęp 12 grudnia 2018 r. Kod KATO to 591000600 baza KATO. Agencja Statystyk Republiki Kazachstanu. Zarchiwizowane od oryginału w dniu 27 lutego 2013 r.

Edukacja

Petropavl to siedziba Północno-Kazachstańskiego Uniwersytetu Państwowego im. M. Kozybaeva, założonego w 1937 r. Jako Petropavlovsk Teachers Training Institute „The History of NKSU”, zarchiwizowane 26 kwietnia 2012 r. Na Wayback Machine North Kazakhstan State University, www.nkzu.kz/ - W języku angielskim. Północno-Kazachski Uniwersytet Państwowy im. M. Kozybayeva Szkoła z internatem dla głuchoniemych dzieci w mieście Pietropawłowska

Kultura

Teatry

Teatr Petropavl nosi imię kazachskiego pisarza Sabita Mukanova. Przedstawienia są w języku kazachskim. Widzowie rosyjskojęzyczni otrzymują słuchawki. Słuchawki znajdują się w podłokietniku krzesła w przedpokoju. Dzięki temu widz może zrozumieć przemówienie kazachskojęzycznych aktorów. Adres: Zh. ul. zhabaeva, 195. Telefony: 41-25-32, 41-15-51.

Regionalny teatr lalek w Pietropawlu działa od lutego 1991 roku. Znajduje się w budynku przy ulicy Vasilieva 69. Oprócz przedstawień dla dzieci pokazywano w nim filmy i organizowano noworoczne poranki. Rosyjski teatr dramatyczny im. Mikołaja Pogodina Teatr został nazwany imieniem radzieckiego dramaturga, laureata nagrody Lenina NF Pogodina od 1986 r. Przedstawienia dla dzieci (w rano) i dorosłych (wieczorem) na scenie. W teatrze działa Studio teatralne dla młodych aktorów. Adres: ul. Konstytucji 1 Kazachstanu.

Muzea

Regionalne muzeum historii lokalnej Północnego Kazachstanu zostało otwarte w 1924 r. W holu Muzeum znajduje się duża mapa Kaukazu Północnego -na całej ścianie. W Muzeum można zobaczyć zabytki starożytności i nowoczesności. Flora i fauna regionu Północnego Kaukazu jest bardzo bogato reprezentowana na pierwszym piętrze w postaci wypchanych zwierząt na tle ich naturalnego środowiska.

Jest tam militaria, jurta, kazachski strój narodowy, oraz dział poświęcony prezydentowi N. Nazarbajewowi.

Regionalne muzeum sztuk pięknych w północnym Kazachstanie zostało otwarte w 1989 roku. Muzeum posiada stałe wystawy, czasem odbywają się wystawy. Na przykład wystawy artysty Krestnikova, rysunki dziecięce.

Regionalne Towarzystwo Filharmoniczne Północnego Kazachstanu zostało otwarte w 1965 roku na podstawie Koncertowo-Różnorodnego Biura Miejskiego Pałacu Kultury.

Transport

Petropavl ma stację kolejową z połączeniami do stolicy Rosji Moskwy i stolicy Kazachstanu Nur-Sultan.

Lotnisko Petropavl znajduje się 11 km (7 mil) na południe od miasta .

Sport

Miejska drużyna bandy w Spartakiade 2009 na własnym lodzie odniosła zwycięstwo. W 2013 roku ponownie gościł w Pietropawlu, tym razem zwyciężył zespół z Chromtau. W dniach 12-17 grudnia 2016 r. Na stadionie Karasay w Pietropawlu rozegrano Puchar Kazachstanu ku pamięci Kazbeka Bajbulowa. Drużyna gospodarzy Volna zdobyła brązowy medal.

Zdobywca złotego medalu olimpijskiego kolarz Alexander Vinokourov pochodzi z pobliskiego Biszkulu.

Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Petropavl jest powiązany z:

• Omsk, Rosja