Paulista Brazil

Campeonato Paulista

Campeonato Paulista Série A1, powszechnie znana jako Campeonato Paulista, nazywana Paulistão, to najwyższa profesjonalna liga piłkarska w brazylijskim stanie São Paulo. Prowadzona przez FPF liga jest rozgrywana między 16 klubami i zwykle trwa od stycznia do kwietnia. Rywalizacje czterech najbardziej znanych brazylijskich drużyn (Corinthians, Palmeiras, Santos i São Paulo) naznaczyły historię zawodów. Campeonato Paulista to najstarsza założona liga w Brazylii, rozgrywana od 1902 roku, a zawodowo od 1933 roku.

Spis treści

1 Format
2 Historia
- 2.1 Założenie
- 2.2 1910-1930
- 2.3 Era nowożytna
3 zespoły
4 Minione turnieje
- 4.1 Zwycięzcy i strzelcy
- 4.2 Tytuły klubowe
5 Campeonato Paulista do Interior
- 5.1 Format
- 5.2 Poprzednie turnieje
  - 5.2.1 Zwycięzcy
- 5.3 Tytuły według klubu
6 Zobacz także
7 Odnośniki
8 Linki zewnętrzne

2.1 Założenie
2.2 1910-1930
2.3 Nowoczesność

4.1 Zwycięzcy i strzelcy
4.2 Tytuły klubowe

5.1 Format
5.2 Poprzednie turnieje
- 5.2.1 Zwycięzcy
5.3 Tytuły autorstwa club

5.2.1 Zwycięzcy

Format

Campeonato Paulista jest corocznie organizowany przez Federação Paulista de Futebol ( São Paulo Sta te Football Federation) lub FPF, wśród drużyn zamieszkałych w stanie São Paulo. Na najwyższym poziomie mistrzostw rywalizuje 20 klubów (Série A1). W nowym formacie rozpoczynającym się w 2007 roku, każda drużyna gra z innymi raz w formacie każdy z każdym, po czym następuje cztero-drużynowy playoff z seriami u siebie i na wyjeździe. Ponadto zespoły, które kończą sezon zasadniczy na miejscach od 5 do 8 (które nie znajdują się w mieście São Paulo lub Santos), będą rywalizować w fazie playoff o tytuł „Campeão do Interior” (mistrz z prowincji). Cztery najniżej sklasyfikowane zespoły spadają do niższych rozgrywek (Série A2) na następny rok.

W Série A2 rywalizuje 20 drużyn w trzech oddzielnych fazach. W fazie pierwszej zespoły są podzielone na dwie grupy, grając ze sobą dwukrotnie w serii u siebie i u siebie. Dwie ostatnie osoby z każdej grupy spadły do Série A3; Czterech najlepszych przechodzi do Fazy Drugiej. Faza druga składa się z ośmiu rozwijających się drużyn, zorganizowanych w grupy, powtarzających serie u siebie i u siebie w grupie. Dwie najwyżej sklasyfikowane drużyny z każdej grupy awansują do Série A1; każda najlepsza drużyna przechodzi do fazy trzeciej, pojedynczej gry o mistrzostwo w celu wyłonienia zwycięzcy turnieju.

Série A3 składa się z 20 drużyn rywalizujących w trójfazowym formacie podobnym do Série A2. Zasady awansów i spadków są takie same jak na tym wyższym poziomie.

Mecze drugiej ligi (Série B) są rozgrywane przez mniejsze zespoły w lidze brazylijskiej. Liczba zaangażowanych drużyn jest różna, z 45 uczestnikami w 2011 roku. Cztery najlepsze drużyny awansowały do Série A3.

Historia

Założenie

Charles Miller był odpowiedzialny za utworzenie pierwszego turnieju stanowego São Paulo. Miller przedstawił Brazylii zasady związku piłkarskiego po powrocie z Anglii, gdzie uczęszczał do college'u i odkrył sport. 14 grudnia 1901 roku powstała Liga Paulista de Foot-Ball (Paulista Football League), czyli LPF, składająca się z pięciu pierwszych drużyn: São Paulo Athletic Club, Internacional, Mackenzie, Germânia i Paulistano. Między kwietniem a październikiem 1902 roku drużyny te rywalizowały w pierwszej edycji turnieju, gdzie São Paulo AC zdobył tytuł, a sam Miller był czołowym strzelcem. W przeciwieństwie do Argentyny i Urugwaju, w Brazylii w początkach swojego istnienia futbol był ograniczony do elitarnych klubów.

Popularność piłki nożnej rosła w kolejnych latach. Najsilniejszą drużyną stał się Paulistano, klub złożony z dzieci z najbogatszych rodzin São Paulo. Jednak popularność tego sportu zaczęła się zmieniać po wspaniałej trasie wystawienniczej londyńskiego zespołu Corinthians, który odbył się w São Paulo i Rio de Janeiro. Z łatwością pokonali najlepsze ówczesne brazylijskie drużyny i zrobili bardzo dobre wrażenie wśród młodszych kibiców. Wkrótce potem grupa pracowników została zainspirowana do założenia pierwszej popularnej drużyny w mieście, Klubu Sportowego Corinthians Paulista.

Lata 10-1930

Wzrost popularności piłki nożnej wśród niższych klas spowodował rozłam w LPF. Ich dyrektorzy bronili, że piłka nożna powinna pozostać elitarnym sportem. Ta różnica zdań doprowadziła do powstania kolejnej rywalizującej ligi, Associação Paulista de Esportes Atléticos (Paulista Association of Athletic Sports), APEA, która promowała ten sport wśród wszystkich klas społecznych. Corinthians i Palestra Itália (nowy klub założony przez włoskich imigrantów) oraz Paulistano pomogli uformować nową ligę.

LPF zaprzestał działalności w 1917 roku. Do 1926 roku APEA pozostawała jedyną ligą w São Paulo. Silniejsze drużyny, większe tłumy i zawodnicy, tacy jak Neco (Corinthians) i Arthur Friedenreich (Paulistano), przyczynili się do footballmania , która przekształciła piłkę nożną z „cudzoziemskiej zabawy” w najpopularniejszy sport Brazylii. Debaty dotyczyły kwestii, czy piłka nożna powinna sprofesjonalizować się, czy też pozostać czysto amatorskim przedsięwzięciem. Paulistano, najbardziej trofeum w tamtym czasie, odmówił zostania zawodowcem i odszedł w 1925 roku, aby stworzyć Liga de Amadores de Futebol (Liga Amatorów Piłki Nożnej). Konkurencja między dwoma ligami napędzała ekspansję drużyn, gdy kluby z północy stanu zaczęły dołączać.

Do 1930 roku LAF i Paulistano spasowali i rozpoczęła się nowa era w piłce nożnej w São Paulo. Gracze zostali profesjonalistami w 1933 roku, kiedy powstała Bandeirante Football League. Corinthians i Palestra Itália zajęli pozycje jako najpotężniejsze i najbardziej popularne zespoły. Powstaje nowy klub, który walczy o serca kibiców. Niektórzy dysydenci z Paulistano, sprzyjający profesjonalizacji, wraz z dyrektorami AA Palmeiras zjednoczyli się, by stworzyć São Paulo Futebol Clube, trzecią siłę miasta.

Nowoczesna era

APEA miała zaprzestał działalności w 1938 roku, a po kilku zmianach nazwy, oryginalna Bandeirante Football League oficjalnie stała się Federação Paulista de Futebol (Federacja Piłkarska Paulista) 22 kwietnia 1941 roku. São Paulo podpisał kontrakt z Leonidas da Silva w następnym roku i wygrał pięć kolejnych osiem mistrzostw. Palestra Itália zmieniła nazwę na Palmeiras w 1943 roku z powodu prawa z okresu II wojny światowej, które zakazało odniesień Axis Powers w sporcie. Piłka nożna rozwija się w całym stanie, aw 1948 roku zostaje utworzona druga liga, umożliwiając drużynom z północnych stanów udział w najważniejszych rozgrywkach ligowych. XV de Novembro z Piracicaba był pierwszym zespołem, który awansował do najwyższej ligi.

São Paulo, Palmeiras i Corinthians zdominowały tytuły na początku lat pięćdziesiątych. Santos, choć konsekwentnie rywalizował, musiał poczekać jeszcze kilka lat, aby uzyskać najwyższy status. W 1957 roku zadebiutował jeden z największych piłkarzy, Pelé. Jego gole pomogły Santosowi wygrać dziewięć z kolejnych dwunastu mistrzostw. Pelé był najlepszym strzelcem ligi każdego roku między 1957 a 1965, zdobywając rekordowe 58 bramek w jednym sezonie. Santos wygrał wiele konkursów na poziomie krajowym, krajowym, regionalnym i międzynarodowym. Drużyny Palmeiras „Academia” były jedynymi, które zdołały przełamać taką dominację w latach sześćdziesiątych.

Od lat sześćdziesiątych XX wieku Brazylia zaczęła opracowywać bardziej dojrzałe krajowe zawody, w których rywalizowały ze stanem i turnieje regionalne dla uwagi kibiców. W 1977 roku Koryntianom udało się zdobyć tytuł po 24-letniej suszy, a na początku lat osiemdziesiątych bitwa pomiędzy Koryntianami (prowadzona przez Sócratesa) a São Paulo (Serginho Chulapa). „ Corinthians Democracy ” wygrał w 1982 i 1983 roku, wprowadzając nową filozofię w zarządzaniu klubem, w której zawodnicy uczestniczą we wszystkich decyzjach kierownictwa. São Paulo stał się najbardziej utytułowaną drużyną dekady, zdobywając mistrzostwo w latach 1980, 1981, 1985, 1987 i 1989. W ostatnich latach pojawili się tacy zawodnicy jak Müller i Silas (znani jako „Menudos do Morumbi”). zespół. Internacional z Limeira dokonał wielkiego zdenerwowania w 1986, pokonując Palmeiras i wygrywając finał.

Bragantino kontra Novorizontino było finałem mistrzostw 1990 roku w największym zdenerwowaniu Paulistão. Kibice Palmeiras widzieli, jak ich klub wygrywa mistrzostwa 1993, 1994 i 1996 z największą brazylijską drużyną dekady. Rivaldo, Roberto Carlos, Edmundo, César Sampaio należą do „Zielonej Maszyny”, która zdobyła 100 goli w turnieju w 1996 roku. Corinthians zdobyli trofeum pięć razy w latach 1995-2003, stając się tym samym najbardziej utytułowanym zespołem w pierwszych 100 latach Campeonato Paulista, z 25 tytułami.

Od 2000 roku Campeonato Paulista traci popularność z każdym z nich. rok. Główne drużyny stanu São Paulo traktują turniej jako ulepszenie dla bardziej lukratywnych Copa Libertadores i Brazylijskich Mistrzostw. Jednak Paulistão, podobnie jak inne turnieje stanowe w Brazylii, nadal mają znaczenie, ponieważ zapewniają rozwijanie talentów i podtrzymywanie futbolu amatorskiego w stanie.

Drużyny

Następujące drużyny będą rywalizować w Campeonato Paulista w sezonie 2020.

Minione turnieje

Zwycięzcy i strzelcy

LPF - Paulista Foot-Ball League (Paulista Football League)
APEA - Paulista Association of Athletic Sports (Paulista Association of Athletic Sports Sports)
LAF - Amateur Football League (Amateur Football League)
LFESP - São Paulo State Football League (São Paulo State Football League)
Wszystkie edycje począwszy od 1941 r. organizowane przez FPF - Paulista Football Federation

Tytuły klubu

W 2002 roku FPF zorganizowało Super Championship z trzema najlepszymi zespołami w Turnieju Rio-São Paulo w 2002 roku (Corinthians, São Paulo i Palmeiras) oraz Paulista Champions z 2002 roku (Ituano). São Paulo wygrał mistrzostwa.

Campeonato Paulista do Interior

Format

Zawody, które odbywają się od 2007 roku, rozgrywane są w dwóch półfinałach i finał przez cztery najlepiej sklasyfikowane wiejskie kluby ze stanu São Paulo, które nie dotarły do półfinału sezonu Campeonato Paulista. To z kolei zajmuje od 5 do 8 miejsce na pierwszym etapie Campeonato Paulista, z wyjątkiem drużyn z miasta São Paulo, a także Santos.