Panihati

Panihati to miasto i gmina w dystrykcie North 24 Parganas w indyjskim stanie Bengal Zachodni. Jest blisko Kalkuty, a także stanowi część obszaru objętego przez Kalkuty Metropolitan Development Authority (KMDA).

Spis treści

• 1 Historia
• 2 Geografia
  • 2.1 Lokalizacja
  • 2.2 Posterunek policji
• 3 Dane demograficzne
  • 3.1 Ludność
  • 3.2 Aglomeracja miejska Kalkuty
• 4 Infrastruktura
• 5 Gospodarka
  • 5.1 Przemysł
  • 5,2 KMDA
• 6 Transport
  • 6.1 Kolej
  • 6.2 Drogi
• 7 Opieka zdrowotna
• 8 Edukacja
• 9 Źródła
• 10 Linki zewnętrzne

• 2.1 Lokalizacja
• 2.2 Posterunek policji

• 3.1 Ludność
• 3.2 Miejska aglomeracja Kalkuty

• 5.1 Przemysł
• 5,2 KMDA

• 6.1 Kolej
• 6.2 Drogi

Historia

Tam jest legendarnym przekonaniem, że Maharaja Chandraketu z Deganga założył garh (fort) w Panihati w XIII wieku. Istnieje związek bogini Bhawani z fortem. W początkach, kiedy transport rzeczny był głównym środkiem komunikacji, Panihati była głównym ośrodkiem handlowym i biznesowym, znanym wówczas jako Pannyahati (Emporium for Merchandise). Uczeni uważają, że nazwa pochodzi od słowa Pannyahatic. Panihati jest wspomniana w kilku tekstach literackich Vaisnava Padavali - Chaitanya Mangal Kavya Jayanandy i Lochandas w XVI wieku, Sri Chaitanya Bhagawat Brindabana Dasa w 1548 roku, Bansi Bistar autorstwa Nityanndy, Vaishnava Namdeva autorstwa Debaki Nandan, Sri Chaitanya Charitamritam autorstwa Krishnadas Kabiraj w latach 1580–1610, Bhakti Ratnakar i Chaitanya Chandroday . Gmina Panihati została założona w 1900 roku. Mówi się, że miejsce to odwiedzał Śri Caitanya Mahaprabhu w drodze do Puri & amp; później również przez jego bliskiego współpracownika Nityanandę, przez co Gaudiya Vaisnavowie uważają to miejsce za święte.

Wraz z podziałem Bengalu w 1947 r. „napłynęły miliony uchodźców ze wschodniego Pakistanu”. W początkowej fazie większość uchodźców nie była rolnikami. Kilku z nich poczyniło własne przygotowania, ale „to lokatorzy sprawili, że uchodźcy ze Wschodniego Bengalu stali się sławni lub niesławni”. Squatting ( jabardakhal w języku bengalskim) obejmował zarówno przymusową okupację baraków, jak i zbiorowe przejęcie terenów prywatnych, rządowych i nieużytków. „Stało się to już w 1948 r. W przypadku uchodźców z klasy średniej w rejonie Jadavpur: najpierw na ziemiach rządowych, a następnie na terenach prywatnych, co doprowadziło do gwałtownych starć. Po wygranej bitwie rozradowani lokatorzy nazwali swoją kolonię„ Bijaygarh ”, Fortem Zwycięstwa. ”. Do 1949 r. Istniało 40 takich kolonii w Jadavpur, Kasbie, Santoshpur, Garia i Behala w południowo-wschodniej części miasta oraz 65 w strefie Dum Dum i Panihati na północy. Później na zachodnim brzegu Hooghly pojawiły się także kolonie dzikich lokatorów, a do 1950 roku było ich 150. Należy pamiętać, że squattersi byli w pewnym sensie „samosadnikami” przy braku odpowiednich oficjalnych ustaleń dotyczących rehabilitacji. W bardzo krótkim czasie uchodźcy (często przy wsparciu rządowym / administracyjnym) nie tylko znaleźli miejsce pobytu, ale stworzyli społeczeństwo z targowiskami, szkołami, świątyniami, a czasem nawet uczelniami, szpitalami i ośrodkami rekreacyjnymi. W ostatnich latach podjęto wysiłki w celu uregulowania praw do ziemi / własności w koloniach uchodźców.

Geografia

Lokalizacja

Panihati ma średnią wysokość 13 metrów (42 stopy).

96% populacji osiedla Barrackpore (częściowo pokazane na mapie obok, wszystkie miejsca zaznaczone na mapie są połączone na mapie pełnoekranowej) mieszka na obszarach miejskich. W 2011 r. Miała gęstość zaludnienia 10 967 na km2. Podgrupa składa się z 16 gmin i 24 miast objętych spisem powszechnym.

W przypadku większości miast informacje dotyczące gęstości zaludnienia są dostępne w Infobox. Dane o populacji nie są dostępne dla okolic. Jest dostępny dla całego obszaru miejskiego, a następnie z podziałem na okręgi.

Panihati jest ograniczona przez Bandipur, Iswaripur i Karna Madhabpur na północy, Manish Pota, Bilkanda, Jugberia, Muragachha i Teghari na wschodzie, na północy Dumdum i Kamarhati na południu i Khardaha na zachodzie.

Gmina Panihati znajduje się na BT Road, Kalkuta - 700110 po zachodniej stronie stacji kolejowej Sodepur. Oprócz miasta Panihati, gmina Panihati ma również jurysdykcję nad Sukchar, Sodepur, Ghola i Agarpara.

Posterunek policji

Komisariat policji w Gholi podlegający komisarzowi policji Barrackpore ma jurysdykcję nad obszarami miejskimi Panihati i New Barrackpore .

Dane demograficzne

Ludność

Według spisu ludności Indii z 2011 roku Panihati liczyła łącznie 377 347 mieszkańców, z czego 189 446 (50%) to mężczyźni, a 187 901 (50%) to kobiety. Ludność poniżej 6 lat wynosiła 26 215. Całkowita liczba piśmiennych w Panihati wynosiła 322 770 (91,92% populacji w ciągu 6 lat).

Według spisu powszechnego Indii z 2001 roku Panihati liczyła 348 379 mieszkańców. Mężczyźni stanowią 52% populacji, a kobiety 48%. Panihati ma średni wskaźnik alfabetyzacji wynoszący 82%, wyższy niż średnia krajowa wynosząca 74,4%: umiejętność czytania i pisania wśród mężczyzn wynosi 85%, a umiejętności kobiet 79%. W Panihati 8% ludności jest w wieku poniżej 6 lat.

Miejska aglomeracja Kalkuty

Następujące gminy, miasta spisowe i inne miejscowości w podrejonie Barrackpore były częścią aglomeracji miejskiej Kalkuty w spisie z 2011 roku: Kanchrapara (M), Jetia (CT), Halisahar (M), Balibhara (CT), Naihati (M), Bhatpara (M), Kaugachhi (CT), Garshyamnagar (CT), Garulia (M), Ichhapur Defence Estate (CT), North Barrackpur (M), Barrackpur Cantonment (CB), Barrackpore (M), Jafarpur (CT), Ruiya (CT), Titagarh (M), Khardaha (M), Bandipur (CT), Panihati (M), Muragachha (CT) New Barrackpore (M), Chandpur (CT), Talbandha (CT), Patulia (CT), Kamarhati (M), Baranagar (M), South Dumdum (M), North Dumdum (M) , Dum Dum (M), Noapara (CT), Babanpur (CT), Teghari (CT), Nanna (OG), Chakla (OG), Srotribati (OG) i Panpur (OG).

Infrastruktura

Według District Census Handbook 2011, miasto miejskie Panihati zajmowało powierzchnię 19,38 km2. Wśród udogodnień miejskich posiadał 375 km dróg oraz zarówno otwarte, jak i zadaszone kanalizacje. Wśród placówek medycznych posiadał 48 aptek. Wśród placówek oświatowych działało 116 szkół podstawowych, 123 gimnazja, 132 gimnazja, 162 licea i 12 placówek edukacji pozaformalnej. Wśród obiektów socjalnych, rekreacyjnych i kulturalnych znajdował się 1 dom sierocińca, 1 stadion, 3 kino / teatry, 10 sal audytoryjnych / społecznych, 78 bibliotek publicznych i 20 czytelni. Wśród wyprodukowanych towarów były wagony kolejowe, pompy i wodoodporne. Miał 14 oddziałów bankowych.

Według administracji Barrackpore placówki edukacyjne w Panihati to: 100 szkół podstawowych, 2 szkoły anglojęzyczne, 12 szkół ponadgimnazjalnych, 10 szkół ponadgimnazjalnych, 2 stopnie, 2 kolegia i 1 szkoła medyczna / dentystyczna. Inne obiekty to: 153,18 km dróg pucca, 197 km dróg kutcha, 249 km drenów pucca, 410 km drenów kutcha, 5 rynków miejskich, 10 rynków prywatnych, 9 urzędów pocztowych / sub pocztowych, 1 prom promowy (Mahatsabtala-Konnagar), 3 sale kinowe (Padma, Rathindra, Mini Rathindra), 12 placów zabaw (8 dużych, 4 małe), 1 elektryczne krematorium, 3 płonące ghat i 2 muzułmańskie cmentarze. 33 000 domów ma podłączenie do wody i 2842 kranów ulicznych.

Zobacz także Miasta i miasteczka w dzielnicy Barrackpore

Gospodarka

Przemysł

Następujące branże znajdują się / znajdowały się w Panihati:

• Bengal Chemicals and Pharmaceuticals, założona przez Acharya Prafulla Chandra Ray, z głównym zakładem przy Maniktala Main Road, obecnie w dzielnicy Kankurgachi w Kalkucie, założyła fabrykę w Panihati w 1920 roku. Obecnie jest to przedsięwzięcie rządu centralnego.
• Bengal Waterproof Works Private Ltd. (popularna ze względu na markę Duckback), została założona w 1920 roku w Kalkucie i przeniesiona do Panihati w 1932 roku przez czterech braci - Surendranath, Jogendramohan, Ajitmohan i Bishnupada Bose.
• Fabryka bawełny Basanti została założona przez Subodha Chandrę Mitrę w 1934 roku. Nazwana na cześć Basanti Devi, żony Deshbandhu Chittaranjan Dasa, została zainaugurowana przez Rabindranatha Tagore i przewodniczyła przez Acharya Prafulla Chandra Ray. To już nie działa. Fabryka bawełny Basanti została zamknięta w 1987 roku.
• Fabryki bawełny Bangasree i Sodepur, założone przez Rai Bahadura DNChowdhury i Chandrachur Chowdhury, zostały następnie przejęte przez National Textile Corporation.
• Bangodaya Cotton Młyn został zamknięty w 1984 roku. Szopy fabryczne zostały opróżnione, a Peerless Abasan zajmuje teraz miejsce.

• Texmaco Rail and Engineering Ltd., z 5 zakładami produkcyjnymi rozmieszczonymi w całym Kamarhati i gminy Panihati. Założona w 1939 roku przez K.K. Birla, a obecnie flagowa firma Adventz Group, na czele której stoi Saroj Poddar.

KMDA

Gmina Panihati wchodzi w skład obszaru metropolitalnego Kalkuty, dla którego znajduje się KMDA ustawowy organ ds. planowania i rozwoju.

Transport

Kolej

Panihati ma w pobliżu dwie ważne stacje kolejowe na linii Sealdah-Ranaghat przy podmiejskiej sieci Kolei Wschodnich: Sodepur stacja kolejowa i stacja kolejowa Agarpara.

Droga

Droga Barrackpore (BT Road), która przebiega przez serce miasta, zapewnia dobry transport drogowy. Droga Sodepur-Barasat również zaczyna się tutaj.

Opieka zdrowotna

Placówki medyczne w Panihati obejmują Państwowy Szpital Ogólny Panihati ze 150 łóżkami i Miejski Dom Macierzysty Panihati z 10 łóżkami.

Okręg North 24 Parganas (pod obszarem metropolitalnym Kalkuta) został zidentyfikowany jako jeden z obszarów, w których wody gruntowe są zanieczyszczone arszenikiem.

Słynny naukowiec Kishori Mohan Bandyopadhyay, który pomagał Ronaldowi Rossowi w jego pracach badawczych nad malarią i został odznaczony złotym medalem w 1903 roku za pionierskie prace króla Wielkiej Brytanii Edwarda VII, mieszkaniec Panihati.

Edukacja

Firma Panihati Mahavidyalaya została założona w Sodepur w 1976 roku. Oferuje kursy z wyróżnieniem z języka bengalskiego, angielskiego, sanskrytu, historii, filozofii, nauk politycznych, edukacji, geografii , fizyka, chemia, matematyka, zoologia, żywność i żywienie, informatyka, handel i kursy ogólne na kierunkach licencjackich, licencjackich, licencjackich i licencjackich.

Guru Nanak Institute of Technology, prywatna szkoła inżynierska, została założona w pobliżu Sodepur w 2003 roku.

Narula Institute of Technology, prywatna szkoła inżynierska, została założona w Agarpara w 2001 roku.

St. Instytucja Xaviera (Panihati)

Liceum Sodepur