Miasto Ordos

Ordos (mongolski:, Ordos ; chiński uproszczony: 鄂尔多斯; chiński tradycyjny: 鄂爾多斯; pinyin: È'ěrduōsī ) to jeden z dwunastu głównych jednostek terytorialnych Mongolii Wewnętrznej w Chinach. Leży na płaskowyżu Ordos Żółtej Rzeki. Chociaż Ordos jest głównie wiejskie, jest administrowane jako miasto na poziomie prefektury.

Ordos jest znane z niedawno podjętych projektów rządowych na dużą skalę, w tym przede wszystkim nowej dzielnicy Kangbashi, dzielnicy miejskiej zaplanowanej jako ogromne centrum handlowe z liczne zabytki, instytucje kulturalne i inna reprezentacyjna architektura. Było to miejsce, w którym odbył się finał wyborów Miss World 2012.

Kiedy został niedawno wybudowany, ulice nowej dzielnicy Kangbashi nie były zbyt aktywne, a dzielnica była często opisywana jako „miasto duchów” przez kilka zachodnich mediów. Jednak do 2017 roku Kangbashi stało się bardziej zaludnione z populacją mieszkańców wynoszącą 153 000 i około jedną trzecią zajmowanych mieszkań. W artykule Forbesa Wade Shepard zauważył, że „... z 40 000 mieszkań, które zostały zbudowane w nowej dzielnicy od 2004 r., Tylko 500 jest nadal na rynku.

Spis treści

• 1 Etymologia
• 2 Historia
  • 2.1 Cywilizacja prehistoryczna
  • 2.2 Historia starożytna
    • 2.2.1 Qin Zhidao i Qifang County
    • 2.2.2 Tongwan City
    • 2.2.3 Osiem biały pokój
  • 2.3 Dynastia Qing
    • 2.3.1 Six Banner's League
  • 2.4 Nowoczesna
• 3 Geografia i klimat
• 4 Ekonomia
• 5 Podział administracyjny
• 6 Kangbashi New Area
  • 6.1 Muzeum Ordos
• 7 Transport
• 8 Demografia
• 9 Zobacz także
• 10 Odnośniki
• 11 Linki zewnętrzne

• 2.1 Prehistoryczna cywilizacja
• 2.2 Historia starożytna
  • 2.2.1 Qin Zhidao i Qifang County
  • 2.2.2 Tongwan City
  • 2.2.3 Osiem białych pomieszczeń
• 2.3 Dynastia Qing
  • 2.3.1 Liga Sześciu Banerów
• 2.4 Nowoczesne

• 2.2.1 Qin Zhidao i Qifang County
• 2.2.2 Tongwan City
• 2.2.3 Osiem białych sal

• 2.3.1 Six Banner's League

• 6.1 Muzeum Ordos

Etymologia

Obszar ten był administrowany w ramach Ih Ju League, również pisanej Ikh Juu (mongolski: ᠶᠡᠬᠡ ᠵᠤᠤ ᠠᠶᠢᠮᠠᠭ Yeke Juu ayimaγ ; Chiński: 伊克昭盟; pinyin: Yīkèzhāo Méng ), od XVII wieku.

Został przemianowany na miasto na poziomie prefektury i przemianowany na Ordos w dniu 26 lutego 2001 r. „Ordos” oznacza „pałace” w język mongolski. „Ordos” pierwotnie odnosiło się do plemienia należącego do ligi Yeke Juu ( Ike Chao „wielki klasztor”), a później obejmowało obszar plemienia, stąd Ordos lub Ordus, obszar w obrębie dużego zakola Żółtej Rzeki. Mongolski ordu ( n ), ord „sąd, siedziba władcy; pałac; obóz ”, również dla„ ochroniarzy obozowych ”. Według Ramstedta - s jest przyrostkiem w liczbie mnogiej; dalej: ordu , orda ; Turkic orta „a center”; Mongolski & gt; Turecki orda „camp” & gt; Hindi urdū & gt; Angielski „horde”. Czasami twierdzi się, że nazwa jest związana z ośmioma białymi jurtami Czyngis-chana. Pod względem językowym dialekt Ordos w języku mongolskim różni się znacznie od sąsiedniego Chakhar mongolskiego.

Historia

Prehistoryczna cywilizacja

Na południowym krańcu murawy Ordos znajduje się rzeka pochodząca z hrabstwa Dingbian w północno-zachodniej części Shaanxi, przepływająca przez Sztandar Otog i Sztandar Uxin w Mongolii Wewnętrznej, a następnie wpływająca ze wschodu od wioski Batuwan na terytorium północnego Shanxi, po zejściu z rzeką Xiangshui. Wpływa do rzeki Wuding, dopływu Żółtej Rzeki, na południowym wschodzie. Na luźnej pustyni Mu Us wypłukuje się dolina rzeki w kształcie litery „U”. Ta rzeka jest znana jako rzeka Sarawusu. Sara Wusu w języku mongolskim oznacza „gęsty żółty strumień” po tytułowej, wiecznie żółtej miejscowej rzece; po obu stronach rzeki porastają kołyszące się czerwone wierzby, dlatego ludzie nazywają ją także „rzeką Hongliu”. Jest w tej rzece. W 1922 roku francuski ksiądz katolicki Sang Zhihua po raz pierwszy odkrył tutaj skamielinę „ludu Hetao”. Od tego czasu chińscy archeolodzy wielokrotnie odwiedzali to miejsce. Odkryto dużą liczbę zabytków kultury i już 35 000 lat temu żyli tu „ludzie Hetao”. Kultura materialna stworzona przez „lud Hetao” jest obecnie nazywana „kulturą Salawusu”. Po wszechstronnej analizie geologii, skamieniałości zwierząt i narzędzi kamiennych, kultura Sarawusu została zidentyfikowana jako kultura późnego paleolitu.

Cywilizacja Hetao jest produktem integracji kultury łąk i cywilizacji Żółtej Rzeki. Jego długofalowy rozwój i złożony proces transmutacji, zwłaszcza związek z kulturą mongolską Urad i Ordos, również ilustruje związek między cywilizacją Hetao a cywilizacją Żółtej Rzeki. Hetao kultura jest jednym z ważnych elementów głównego nurtu kultury północnych muraw. W kulturze użytków zielonych kultura Hetao jest zarówno źródłem, jak i strumieniem. Jako źródło, kultura Hetao ma historyczną akumulację symbiozy z północną kulturą łąk. Jako strumień różni się od klasycznej kultury mongolskiej we wschodniej części Mongolii Wewnętrznej, takiej jak kultura Hongshan i kultura mongolska Khorchin. Ma swój unikalny trend rozwojowy. W początkach kultury łąkowej jest źródłem późnego paleolitu, który wywodzi się z dobrobytu starożytnych mniejszości etnicznych. Powstał w czasach dynastii Qin, Han, Ming i Qing i jest systemem kulturowym nowoczesnej i współczesnej cywilizacji. Jest to niezależny krąg kulturowy kultury łąk i kompletny regionalny system kulturowy, który odgrywa ważną rolę w tworzeniu kultury łąk.

Historia starożytna

Przed dynastią Zhou, był to obszar koczowniczy, taki jak Guifang i Lin Hu. W Okresie Walczących Królestw było to hrabstwo Yunzhong na terytorium stanu Zhao, a później należało do stanu Qin. Na początku dynastii Han była to pierwsza linia wojen Xiongnu i Han. Cesarz Wu z dynastii Han założył tutaj hrabstwo Shuofang. Kiedy cesarz Xuan of Han wezwał Huxie Chanyu do przybycia, stał się rezydencją południowego Xiongnu. Później Hu Han żył w harmonii, a Powstanie Pięciu Barbarzyńców wybuchło w zachodniej dynastii Jin. Szesnaście Królestw stanowiło terytorium sprzed Qin i po Qin. Północne dynastie należały do ​​północnej dynastii Wei, zachodniej dynastii Wei i północnej dynastii Zhou. W dynastiach Sui i Tang wszystkie były terytoriami. W dynastii Tang zostali umieszczeni w partii, a słynny generał Guo Ziyi sprawował kiedyś tę funkcję. Podczas Rebelii Anshi cesarz Suzong z Tang uciekł w to miejsce.

Qin Zhidao była ważną drogą militarną dla Qin Shihuanga, która była nadzorowana przez Meng Tian od 212 do 210 pne. Qinzhidao zaczyna się od Pałacu Yunyang Linguang w miejscu wojskowym Xianyang i prowadzi do okręgu Jiuyuan na północy. Qinzhidao przechodzi przez miasto Ordos, trzy Banery i jedną dzielnicę, w mieście Ordos zostaje utworzona jednostka ochrony terenu Qinzhidao. Hrabstwo Sufang, jedno z północnych przygranicznych hrabstw dynastii Han, zostało założone w zachodniej dynastii Han. W 127 rpne (Yuanshou dwa lata) cesarz Wu wysłał Wei Qing i Li Xi, aby wysłali wojska do ataku na Xiongnu. Żołnierze z hrabstwa Yunzhong, na zachód od Gaochun, a następnie na zachód do Fuli (obecnie północne Gansu), odzyskali Hetao. Jurysdykcja pierwotnej dynastii Qin (powszechnie znanej jako „New Qinzhong”) i hrabstwa Sufang na południu Góry Yin została zidentyfikowana w północno-zachodniej części obecnego Sztandaru Otog.

Tongwan Miasto położone jest na skrzyżowaniu miast Ordos i Jingbian w prowincji Shaanxi. Była to stolica Królestwa Daxii w czasach dynastii północnych i szesnastu królestw 1500 lat temu, w 407 r. Przywódca Xiongnu Helian Bobo nazywał się „Tianwang, Great Chan Yu, okupowany i położony na pustyni. W pierwszym roku królestwa Heliana Bobo zwanego „Fengxiang”, 100 000 ludzi ze wszystkich grup etnicznych, wykorzystało metodę „parującego pyłu do budowy miasta”, aby zbudować stolicę na południu czarnych wód na północy SuFang (obecnie Rzeka Hongliu). Miasto zostało zbudowane w ciągu 7 lat. Miasto ma 25 metrów grubości, 23,33 metra wysokości i 11,16 metra szerokości.

Chińskie tłumaczenie „Ordos” to „osiem białych pokoi”. W celu ułatwienia zrozumienia jest on zazwyczaj tłumaczony jako „duża liczba pałaców”. Kiedy Czyngis-chan przeszedł marszem przez obecny obszar Ordos, bicz wylądował, a Czyngis-chan westchnął, że woda i trawa tutaj są bogate, i powiedział, że zostanie tu pochowany po swojej śmierci. W sierpniu 1227 roku Czyngis-chan zmarł w drodze do Xixia. Trzej synowie Czyngis-chana, Wo Kuotai Khan, umieścili trumnę i relikwie Czyngis-chana w białym filcu w celu oddania czci, zbiorczo znanej jako Ośmiobiała Sala. Kiedy nadszedł czas na Kubilaj-chana, Yuanshizu, ustalił ceremonie i zasady rytualne ósmego pokoju i ogłosił święte ceremonie. Składał ofiary przez cały rok i stał się wielką ofiarą dla imperium mongolskiego. W ośmiu białych pokojach Czyngis-chan i trumny kilku kobiet tworzyły trzy białe pokoje. Czyngis-chan użył siodeł, łuków i strzał, wiader na mleko, książek z materiałami historycznymi i białych koni reinkarnacji, które zostały zapieczętowane przez Czyngis-chana, aby utworzyć pozostałe pięć białych pomieszczeń. I nakazał Darwinitom, aby byli strzeżeni przez pokolenie i pokolenie, Ośmiobiała Sala jest świętym miejscem kultu mongolskiego ludu. Ofiara Chagana Suluka jest wielkim rytuałem ośmiu Białych Sal w ciągu roku. Czyngis-chan użył 981 koni, aby wysłać do nieba. I reinkarnacja białego boga konia z zawieszeniem i ofiarą z białej satyny. Ośmiobiała sala to ruchoma sala i symbol potęgi złotej rodziny Czyngis-chana.

W czasach dynastii Yuan Kubilaj-chan wszedł na Równiny Centralne, a Ośmiobiały Pokój przeniósł się do stolicy, Khanbaliq. W latach pięćdziesiątych XVIII wieku Mandulu Khan poprowadził Departament Ordos na południe od Żółtej Rzeki. Osiem białych pokoi przeniosło się do Ordos. Wkrótce syn Mandulu Khana zdominował łąki, zdradził złotą rodzinę Czyngis-chana i kontrolował osiem białych pokoi w ich rękach. Aż do początku XVI wieku piętnasta generacja Sun Batu Mengke Czyngis-chana zjednoczyła mongolskie ministerstwa, a osiem białych pokoi zostało ponownie w posiadanie złotej rodziny Czyngis-chana.

Dynastia Qing

W szóstym roku Qing Shunzhi (1649 r.) dynastia Qing podzieliła mongolskie plemię Ordos na sześć Sztandarów: lewicowy środkowy Sztandar Ordos (dawniej Sztandar króla hrabstwa), Ordos Lewicowy przedni Sztandar (obecnie Jungar Baner), Lewicowy Sztandar Ordos (obecnie Sztandar Dalat), Środkowy Środkowy Sztandar Ordos (obecnie Sztandar Otog), Prawy przedni Sztandar Ordos (obecnie Sztandar Uxin), Prawy Skrzydłowy Sztandar Ordos (obecnie Hanggin), później , dodanie prawego skrzydła Ordos przed Sztandarem (dawniej Sztandar Zhasaka). Później Sześć Sztandarów Ordos sprzymierzyło się w Wang Ai Zhao i nazwał Ligę Ikezhao (dawna nazwa miasta Ordos).

Dynastia Qing była ważnym okresem w historii rozwoju populacji Chin. Na początku dynastii Qing, poprzez odbudowę i rozwój trzech cesarzy Kangxi, YongZheng i Qianlong, ludność dynastii Qianlong przekroczyła 300 milionów. Sprzeczność między ludźmi a ziemią jest ostra, a duża liczba biednych na kontynencie jest wymuszona presją życiową. Migrowali na Zachód (Ordos), Guandong i Nanyang (Morze Południowe i wyspa Chin). „Zou Xi Kou” oznacza, że ​​tysiące ludzi z Shanxi, Shaanxi i innych miejsc migrowało do Ordos, Guihua (Hohhot), Tumut i Chahar od czasów dynastii Qing. „Zou Xi Kou” zmienił społeczną strukturę Mongolii, strukturę gospodarczą i styl życia. Ludzie Shanxi stanowią stosunkowo wysoki odsetek imigrantów, przenosząc kulturę Jin Shanxi do centralnych i zachodnich regionów Mongolii Wewnętrznej.

Nowoczesna

Po Republice Chińskiej utworzono specjalną strefę Suiyuan, a później zmieniono ją na prowincję Suiyuan i utworzono Ligę Ikezhao. Po incydencie na moście Lugou w 1937 roku Japonia zajęła większość północnych Chin. W 1938 r. Stopniowo utracono Świątynię Bailing Mongolii Wewnętrznej, Guisui, Baotou i inne miejsca. Po zajęciu Baotou przez japońskich najeźdźców udali się do Ordos, aby zmusić książąt wszystkich grup etnicznych i przenieśli osiem białych pokoi Czyngis-chana do Baotou. W tamtym czasie przywódca Ligi Iqzhao Shagdur Zab i książęta flagowi przyrzekli, że nigdy nie ruszą na wschód. Ponieważ biały pokój Czyngis-chana jest bogiem wszystkich wierzeń mongolskich. W tym czasie sytuacja była wymuszona, ale w desperacji ósma biała sala musiała przenieść się na zachód do góry Xinglong w Gansu. 9 czerwca 1939 roku Ósma Biała Sala wyruszyła w długą drogę na zachód. 21 czerwca przez Yan'an przeszła Ósma Biała Sala, a Komunistyczna Partia Chin wręczyła marowi wieniec. Na dwuwierszu sali żałobnej dwie główne grupy etniczne Mongolii i Han są ściślej zjednoczone, dziedzicząc ducha Czyngis-chana i walcząc przeciwko wojnie, a sztandar jest światowym gigantem. 25 czerwca do Xi'an przybyła Osiem Biała Sala, a na ulicy powitano 200 000 ludzi. Rząd narodowy zorganizował wielkie święto narodowe zgodnie ze zwyczajami narodu mongolskiego. 1 lipca 1939 roku Osiem Białych Sal umieszczono w Xinglong Mountain w prowincji Gansu. W 1949 roku, ze względu na chaos obecnej sytuacji, rząd Republiki Chińskiej przeniósł Osiem Białych Sal do klasztoru Qinghai Kumbum.

Po powstaniu Chińskiej Republiki Ludowej został on przeniesiony do Autonomicznego Regionu Mongolii Wewnętrznej. W 1954 r. Centralny Rząd Ludowy Chińskiej Republiki Ludowej przeniósł Osiem Białego Pokoju z powrotem do Ejin Hollow.

W 2001 r. Rada Stanu zatwierdziła wycofanie Ligi Ikezhao i ustanowienie miasta Ordos na poziomie prefektury.

8 czerwca 2016 r. Rada Stanu zatwierdziła „Wniosek za utworzenie dystryktu Kangbashi w mieście Ordos ”w Regionie Autonomicznym Mongolii Wewnętrznej: zgodził się na utworzenie dystryktu Kangbashi, który będzie ulicami Habagesh Street, Qingshan Street i Binhe Street w dystrykcie Dongsheng miasta Ordos. Znajduje się pod jurysdykcją okręgu Kangbash.

Geografia i klimat

Region administracyjny prefektury Ordos zajmuje 86 752 kilometrów kwadratowych (33 495 2) i obejmuje większą część pustyni Ordos , chociaż sam obszar miejski jest stosunkowo niewielki. Graniczy z podziałem na poziomie prefektury Hohhot na wschodzie, Baotou na północnym wschodzie, Bayan Nur na północy, Alxa League na północnym zachodzie, Wuhai na zachodzie, Autonomicznym Regionem Ningxia Hui na południowym zachodzie oraz z prowincjami Shaanxi i Shanxi na południu. Maksymalny zasięg północ-południe wynosi 340 km (210 mil), podczas gdy ze wschodu na zachód rozciąga się na 400 km (250 mil).

Najbardziej zaludnioną gminą jest Dongsheng, która liczyła 582,544 mieszkańców. spisu powszechnego z 2010 roku. Kolejnym obszarem miejskim jest konglomerat dystryktu Kangbashi i sąsiedniego miasteczka Altan Xire. Kangbashi leży na północ od rzeki Wulan Mulun, dopływu Żółtej Rzeki, a Altan Xire na południe od tej samej rzeki.

Obszar Ordos Shi można z grubsza podzielić na górzysty obszar na wschodzie wysokie płaskowyże na zachodzie iw centrum, piaszczyste pustynie na północy i południu oraz równiny na południowym brzegu Żółtej Rzeki. Najwyższe wzniesienie, 2149 metrów (7051 stóp), znajduje się na zachodzie, najniższy punkt, na wysokości 850 m (2790 stóp), na wschodzie.

Na terytorium znajdują się dwie duże pustynie miasta Ordos: pustynia Kubuqi na północy i pustynia Mu Us (Maowusu) na południu. Pustynia Kubuqi zajmuje 19,2% Ordos, czyli 16 600 km2 (6400 mil kwadratowych), podczas gdy pustynia Maowusu zajmuje 28,8% powierzchni, czyli 25 000 km2 (9700 2).

W Ordos jest zimno klimat półpustynny (Köppen BSk ), charakteryzujący się długimi, mroźnymi i bardzo suchymi zimami; bardzo ciepłe, nieco wilgotne lata; i silne wiatry, szczególnie wiosną. Roczne opady wynoszą od 300 do 400 mm (11,8 do 15,7 cala) we wschodniej części miasta i 190 do 350 mm (7,5 do 13,8 cala) w zachodniej części. Większość opadów przypada między lipcem a wrześniem, a zimą jest bardzo mało śniegu; średnie roczne parowanie osiąga 2000 do 3000 mm (79 do 118 cali). W samym mieście miesięczna średnia 24-godzinna temperatura waha się od -10,5 ° C (13,1 ° F) w styczniu do 21,0 ° C (69,8 ° F) w lipcu, podczas gdy średnia roczna wynosi 6,16 ° C (43,1 ° F). . Średni czas nasłonecznienia wynosi od 2700 do 3200 godzin rocznie.

Ekonomia

Ordos to jeden z najlepiej prosperujących regionów Chin pod względem PKB. Z nominalnym PKB na mieszkańca wynoszącym 34 352 USD i PKB na mieszkańca wynoszącym 65 192 USD w 2016 r. Zajmuje pierwsze miejsce wśród oddziałów prefektur na całym kontynencie chińskim, a drugie w ChRL (w tym w Hongkongu i Makau), za Makau. (Nominalny PKB na mieszkańca: 67079 USD; PKB (PPP) na mieszkańca: 96148 USD). Jest niezwykle bogaty w zasoby naturalne, posiada jedną szóstą krajowych zasobów węgla. Filary jego gospodarki to tekstylia (wełna), wydobycie węgla, petrochemia, wytwarzanie energii elektrycznej, produkcja materiałów budowlanych i wydobywanie bitcoinów. W parku przemysłowym w Dalad Banner znajduje się jedna z największych kopalni bitcoinów na świecie - naprawdę ogromna farma serwerów - należąca do firmy Bitmain z siedzibą w Pekinie.

Jednostki administracyjne

Ordos Shi jest podzielony na dwie dzielnice i siedem sztandarów:

Nowy obszar Kangbashi

Duża, słabo zaludniona zabudowa miejska powstała 25 km (16 mil) od dystryktu Dongsheng. Przeznaczony dla miliona ludzi, w większości pozostaje niezamieszkany. Plan miał mieć 300 000 mieszkańców do 2010 r., Według danych rządowych liczył 28 000 mieszkańców. Było przedmiotem kilku spekulatywnych publikacji, w tym ilustrowanej serii fabularnej przeprowadzonej przez Al Jazeera w 2010 roku.

Muzeum Ordos

W 2011 roku muzeum o powierzchni 49 400 metrów kwadratowych, zatytułowane W Kangbashi otwarto Muzeum Ordos (chiński: 鄂尔多斯 博物馆). Muzeum, zaprojektowane przez chińską pracownię architektoniczną MAD Studio, skupia się na historii regionu Ordos, a także na kulturze i tradycjach Mongolii Wewnętrznej.

Transport

Podróże w obrębie miasta Ordos odbywa się głównie samochodem lub autobusem, korzystając z miejskich dróg sieciowych. Dwie płatne drogi ekspresowe, G18 Rongcheng – Wuhai Expressway i G65 Baotou – Maoming Expressway, zapewniają połączenia z innymi miastami, w tym z Dongsheng.

W 2016 roku otwarto stację kolejową Ordos w mieście. Stacja znajduje się na linii kolejowej Pekin-Baotou, szybkiej linii kolejowej Hohhot-Ordos i linii kolejowej Baotou-West. Pociągi dużych prędkości do stolicy prowincji Hohhot kursują codziennie. Oprócz wolniejszych pociągów do iz zachodniego dworca kolejowego w Pekinie.

Lotnisko Ordos Ejin Horo znajduje się w Ejin Horo Banner.

Demografia

W Spis ludności z 2000 r. Liczył 1 369 766 mieszkańców:

Wiele osób pochodziło z prowincji Shanxi, 30 km na południe od tego miasta.