Nakhon Ratchasima

Nakhon Ratchasima (tajski: pron, wymawiane) to jedno z czterech głównych miast wyspy Isan, znane jako „wielka czwórka Isan”. Miasto jest powszechnie znane jako Korat (โคราช, wymawiane), skróconą formę jego nazwy. Jest siedzibą rządu prowincji Nakhon Ratchasima i dystryktu Mueang Nakhon Ratchasima. Nakhon Ratchasima to serce obszaru metropolitalnego Nakhon Ratchasima.

Korat leży na zachodnim krańcu płaskowyżu Korat. Historycznie rzecz biorąc, kiedyś wyznaczał granicę między terytorium Laosu i Syjamu. Jest to brama do północno-wschodniego języka laotańskiego (Isan). Jego położenie to 14 ° 58,5'N 102 ° 6'E / 14,9750 ° N 102,100 ° E / 14,9750; 102,100 Współrzędne: 14 ° 58,5'N 102 ° 6'E / 14,9750 ° N 102,100 ° E / 14,9750; 102,100. Od 2019 roku obszar miejski liczył 126 391 mieszkańców.

Spis treści

• 1 Toponimia
• 2 Historia
• 3 Administracja
• 4 Klimat
• 5 Gospodarka
  • 5.1 Handel detaliczny
• 6 Transport
  • 6.1 Lotnictwo
  • 6.2 Kolej
  • 6.3 Drogi
• 7 Edukacja
  • 7.1 Uniwersytety
  • 7.2 Szkoły
  • 7.3 Szkoły międzynarodowe
• 8 szpitali
• 9 sportów
• 10 miast partnerskich
• 11 Zobacz także
• 12 Referencje
• 13 Linki zewnętrzne

• 5.1 Handel detaliczny

• 6.1 Powietrze
• 6.2 Kolej
• 6.3 Drogi

• 7.1 Uniwersytety
• 7.2 Szkoły
• 7.3 Szkoły międzynarodowe

Toponimia

Dowody archeologiczne sugerują, że w dystrykcie Sung Noen 32 km na zachód od dzisiejszej Nakhon Ratchasima (Korat) były dwa starożytne miasta zwane Sema („Bai sema” (ใบเสมา) to godne uwagi artefakty płaskowyżu Korat) i Khorakapura . (Pali púra zmienia się w sanskryt puri , stąd tajski ( buri ), co oznacza to samo co tajski mueang : „ miasto z murem obronnym ”.) N Ta ostatnia nazwa została skrócona do Nakhon Raj . ( Nakhon (นคร) pochodzi z sanskrytu nagara (नगर), „miasto”; Raj (ราช), z sanskryckiego Raj, „suweren. ") Obecna nazwa miasta jest połączeniem wyrażeń Nakhon Raj i Sema.

Miasto jest powszechnie znane jako„ Korat ”(tajski: โคราช) , która jest skróconą wersją starożytnej khmerskiej nazwy „ankor raj”.

Historia

Przed XIV wiekiem obszar Nakhon Ratczasima znajdował się pod zwierzchnictwem imperium Khmerów i był znany w Khmer jako Angkor raj , Nokor Reach Seyma lub Nokor Reach Borei i Koreach . Prawdopodobnie ważniejsza była północna Phimai.

Król Narai z Ayutthaya w XVII wieku nakazał zbudować nowe miasto, które miało służyć jako twierdza na północno-wschodniej granicy Ayutthaya. Nakhon Ratchasima zostało następnie wymienione w kronikach syjamskich i dokumentach prawnych jako miasto „drugiej kategorii” Królestwa Ayutthaya. Królewski gubernator rządził miastem na pozycji dziedzicznej.

Po końcowej fazie królestwa Ayutthaya, która zakończyła się całkowitym zniszczeniem przez Birmańczyków w 1767 roku, syn króla Boromakota próbował objąć władzę w Phimai , panując nad Koratem i innymi wschodnimi prowincjami. Król Taksin z królestwa Thonburi (1768–1782) wysłał dwóch swoich generałów, braci Thong Duang i Boonma, aby pokonali księcia, który został stracony w 1768 r. Thong Duang został później królem Ramą I królestwa, a Korat stał się jego strategicznym twierdza na północno-wschodniej granicy w celu nadzorowania dopływów Laosu i Khmerów.

W 1826 roku król Wientian Chao Anouvong, postrzegając Syjam jako osłabiony, zaatakował Korat w laotańskim buncie przeciwko królowi Ramie III, który miał szalejący dwa lata. Lady Mo, ówczesnej żonie zastępcy gubernatora, jest uznawana za uwolnienie miasta od armii Anouvonga i została uhonorowana statuą w centrum Koratu. Pełne sprawozdanie z wojny i jej wpływu na Laos i Syjam jest szczegółowo opisane w książce Lady Mo and Heroism at Tung Samrit , napisanej przez Franka G. Andersona. Stary mur miasta, na wschód od pomnika, został zaprojektowany i zbudowany przez francuskiego inżyniera, który prawdopodobnie zbudował również pałac Naraimaharaj w Lopburi. Francuski projekt znajduje odzwierciedlenie w systemie fos, który otacza najbardziej wewnętrzną część miasta.

Nakhon Ratczasima nadal była ważnym ośrodkiem politycznym i gospodarczym w północno-wschodnim regionie w ramach reform administracyjnych Monthon późnego -19 wiek. W listopadzie 1900 roku Królewskie Koleje Państwowe Syjamu rozpoczęły eksploatację linii Nakhon Ratczasima z Bangkoku ze stacją Korat jako jej końcem. Linia Ubon Ratchathani do miasta Warin została otwarta 1 listopada 1922 roku. Połączenie Thanon Chira z Khon Kaen zostało otwarte 1 kwietnia 1933 roku. Stacja Korat została zmieniona w Nakhon Ratchasima w 1934 roku.

W październiku 1933 r., po zakończeniu monarchii absolutnej przez syjamską rewolucję 1932 r., miasto stało się siedzibą Boworadet Rebellion, nieudanego powstania przeciwko nowemu rządowi w Bangkoku.

W kwietniu 1981 roku podczas kolejnego podczas próby zamachu stanu, rząd wraz z rodziną królewską schronił się w Koracie.

Od 1962 do 1976 roku, podczas wojny w Wietnamie, Korat Baza Królewskich Tajskich Sił Powietrznych gościła elementy Królewskich Tajlandzkich Sił Powietrznych, Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych i uzupełnienie Królewskich Sił Powietrznych Nowej Zelandii (RNZAF). Po wycofaniu się USA w 1976 roku tajskie siły powietrzne przejęły pełną kontrolę. W latach 80-tych i wczesnych 90-tych lotnisko było wspólnie eksploatowane jako lotnisko cywilne dla Nakhon Ratchasima. Zakończyło się to wraz z otwarciem lotniska Nakhon Ratchasima na początku lat 90.

13 sierpnia 1993 r. W mieście wydarzyła się najgorsza katastrofa w Tajlandii - zawalenie się hotelu Royal Plaza, w wyniku którego zginęło 137 osób.

W dniach 8 i 9 lutego 2020 roku w mieście doszło do najbardziej śmiertelnej strzelaniny w Tajlandii, kiedy zastępca sierżanta Królewskiej Armii Tajlandii zastrzelił 29 osób i zranił 58 innych, głównie w lokalnym centrum handlowym Terminalu 21, zanim został zabity odpowiadających funkcjonariuszy.

Administracja

4 stycznia 1908 r. dzielnica Pho Klang przekształciła się w sanitariat Nakhon Ratchasima. Grudzień 1935. 8 marca 1937 r. Gmina została powiększona do 4,4 km2. a później 1 stycznia 1983 r. do 37,5 km2. lub 5 procent okręgu Mueang Nakhon Ratchasima. Status został podniesiony do gminy miejskiej ( thesaban nakhon ) w dniu 25 września 1995 roku. Administracja miasta odpowiada za populację 126 391 zarejestrowanych mieszkańców w 71 022 gospodarstwach domowych.

Klimat

W Nakhon Ratchasima panuje tropikalny klimat sawanny ( Aw w klasyfikacji klimatu Köppena), z większością opadów deszczu przypadających między majem a październikiem.

Ekonomia

Gospodarka Korata była tradycyjnie silnie uzależniona od rolnictwa. Jest znany jako centrum przetwarzania ryżu, tapioki i cukru Isan. Region Isan odpowiada za połowę tajlandzkiego eksportu tych towarów. Te trzy produkty rolne łącznie zatrudniają 700 000 rodzin Isanów. Korat jest także jednym z dwóch zakładów w Tajlandii produkujących dyski twarde firmy Seagate Technology, zatrudniających 12 100 pracowników w Korat.

Handel detaliczny

Korat stał się centrum handlowym nie tylko dla Isana, ale także dla sąsiedniej Kambodży i Laosu. Wszystkie trzy największe tajlandzkie sieci domów towarowych z Bangkoku zainwestowały w rozległe centra handlowe w mieście, które do końca 2017 roku zapewnią milion metrów kwadratowych powierzchni handlowej.

Transport

Lotnictwo

Lotnisko Nakhon Ratchasima znajduje się 26 kilometrów (16 mil) na wschód od miasta. Nie ma regularnych połączeń lotniczych z lotniska.

Kolej

Nakhon Ratchasima znajduje się na północno-wschodniej linii kolejowej, łączącej Bangkok z Ubon Ratchathani i Nong Khai. W mieście znajdują się dwie główne stacje kolejowe: stacja kolejowa Nakhon Ratchasima na Mukkhamontri Road i stacja kolejowa Thanon Chira Junction na Watcharasarit Road. W 2017 r. 60 km (37 mil) dwutorowa linia połączy Korat z Khon Kaen. Jest to pierwszy segment sieci dwutorowej, który połączy Isan z portem morskim Laem Chabang. Linia kolei dużych prędkości do Bangkoku ma zostać otwarta w 2023 roku.

Droga

W pobliżu miasta znajduje się Mittraphap Road (Tajlandia Route 2), główna arteria łącząca Bangkok ze stolicami prowincji Saraburi, Nakhon Ratchasima. Khon Kaen, Udon Thani i Nong Khai (główna brama do Laosu). Nowa autostrada łącząca Korat z Bangkokiem jest w budowie w 2016 roku i skróci czas przejazdu na 250 km (160 mil) do nieco ponad dwóch godzin.

Edukacja

Uniwersytety

W okolicy są cztery uniwersytety.

• Suranaree University of Technology
• Nakhon Ratchasima Rajabhat University
• Rajamangala University of Technology Isan
• Uniwersytet Vongchavalitkul

Szkoły

• Szkoła Anuban Sansanook
• Saint Mary's College Nakhon Ratchasima
• Szkoła Suratham Pitak
• Szkoła Rajsima Wittayalai
• Szkoła Suranaree Witthaya
• Suranaree 2 Nakhon Ratchasima
• Szkoła Boonwattana
• St.Mary Business Administration College
• Assumption College Nakhonratchasima
• Marie vitthaya School Nakhon Ratchasima
• Sarasas Witaed Nakhon Ratchasima
• Koratpittayakom Nakhon Ratchasima
• Szkoła Plookpanya

Szkoły międzynarodowe

• Wesley International School
• Anglo Singapore International School (Kampus Korat) *
• Sarasas Witaed Nakhon Ratchasima 1 *
• Sarasas Witaed Nakhon Ratchasima 2 *

Szpitale

• Maha Rat Nakhon Ratchasima Hospital
• Fort Suranaree Hospital
• Saint Mary's Hospital
• Korat Memorial Hospital
• Bangkok-Ratchasima Hospital
• Szpital Po-Pat
• Szpital Po-Pat 2
• Szpital Golden Gate

Sport

80. Stadion Urodzinowy jest głównym stadionem kompleksu sportowego w 80. rocznicę urodzin Jego Królewskiej Mości 5 grudnia 2007 roku. Jest domem dla Nakhon Ratchasima FC, który rywalizuje w krajowej pierwszej lidze piłkarskiej, Tajlandia Premier League i był używany podczas Igrzysk Azji Południowo-Wschodniej 2007.

Stadion znajduje się w dawnym kompleksie sportowym SEA Games przy autostradzie 304 (droga Pak Thong Chai) na południowy zachód od miasta. Stadion ma wszystkie miejsca i może pomieścić 20 000 osób.

Nakhon Ratchasima jest domem czterokrotnego zwycięzcy Tajlandzkiej Ligi Siatkówki Mężczyzn, Nakhon Ratchasima the Mall i trzykrotnego zwycięzcy Tajlandzkiej Ligi Siatkówki Kobiet, Centrum handlowe Nakhon Ratchasima. To także miejsce narodzin piłkarza Thanayuta Kaewjohora.

Miasta partnerskie

Nantes Francja 2020

Drezno Niemcy 2020

Brno Czechy 2020