Nîmes

• Zobacz przetłumaczoną maszynowo wersję artykułu francuskiego.
• Tłumaczenie maszynowe, takie jak DeepL lub Tłumacz Google, jest przydatnym punktem wyjścia do tłumaczenia, ale tłumacze muszą popraw błędy w razie potrzeby i potwierdź, że tłumaczenie jest dokładne, zamiast po prostu kopiować i wklejać przetłumaczony maszynowo tekst do angielskiej Wikipedii.
• Nie tłumacz tekstu, który wydaje się niewiarygodny lub niskiej jakości. Jeśli to możliwe, zweryfikuj tekst z odniesieniami zawartymi w obcojęzycznym artykule.
• Musisz podać informację o prawach autorskich w podsumowaniu zmian towarzyszącym tłumaczeniu, podając międzyjęzykowy link do źródła tłumaczenia. Podsumowanie edycji atrybucji modelu Treść tej zmiany została przetłumaczona z istniejącego francuskiego artykułu w Wikipedii pod adresem]; zobacz jego historię pod kątem atrybucji.
• Powinieneś także dodać szablon {{Translated | fr | Nîmes}} do strony dyskusji.
• Więcej wskazówek znajdziesz w Wikipedii: Tłumaczenie.

Nîmes (/ niːm / NEEM , francuski: (słuchaj); oksytański: nimes ; łaciński: Nemausus ) to prefektura departamentu Gard w regionie Occitanie w południowej Francji. Położona między Morzem Śródziemnym a Sewennami gmina Nîmes ma szacunkową populację 150 610 (2017).

Nazywany najbardziej rzymskim miastem poza Włochami, Nîmes ma bogatą historię sięgającą czasów Cesarstwa Rzymskiego. miasto było stolicą regionu, zamieszkałą przez 50–60 000 osób. W Nîmes znajduje się kilka słynnych zabytków, takich jak Arena of Nîmes i Maison Carrée. Z tego powodu Nîmes jest często określane jako francuski Rzym.

Spis treści

• 1 Początki
• 2 Historia
  • 2.1 4000–2000 pne
  • 2,2 1800–600 pne
  • 2,3 600–121 pne
  • 2,4 Okres rzymski
    • 2.4.1 Znaleziska z czasów rzymskich Nimes w Musée de la Romanité
  • 2,5 IV – XIII wiek
  • 2.6 Okres najazdów
  • 2.7 XVII wiek do Rewolucja francuska
  • 2.8 Od rewolucji francuskiej do współczesności
• 3 Geografia
  • 3.1 Klimat
• 4 zabytki
• 5 gospodarka i infrastruktura
• 6 ludność
• 7 kultura
• 8 transport
• 9 sport
• 10 burmistrzów
• 11 miast bliźniaczych - miasta siostrzane
• 12 Zobacz też
• 13 Referencje
• 14 Dodatkowe informacje
• 15 Linki zewnętrzne

• 2,1 4000–2000 pne
• 2,2 1800–600 pne
• 2,3 600–121 pne
• 2.4 Okres rzymski
  • 2.4.1 Znaleziska z rzymskich nimesów w Musée de la Romanité
• 2,5 4–13 ton h wieki
• 2.6 Okres najazdów
• 2.7 XVII wiek do rewolucji francuskiej
• 2.8 Od rewolucji francuskiej do współczesności

• 2.4.1 Znaleziska z Roman Nimes w Musée de la Romanité

• 3.1 Klimat

Początki

Miejsce, na którym w ciągu wieków ukształtował się zabudowany obszar Nîmes, jest częścią krawędzi aluwialnej równiny rzeki Vistrenque, która styka się z niskimi wzgórzami: na północnym wschodzie Mont Duplan; na południowym zachodzie Montaury; na zachodzie Mt. Cavalier i pagórek Canteduc.

Jego nazwa pojawia się w inskrypcjach w języku galijskim jako dede matrebo Namausikabo = „dał matkom Nîmes” i „ toutios Namausatis "=" obywatel Nîmes ".

Nemausus był bogiem lokalnego plemienia Volcae Arecomici.

Historia

4000–2000 pne

Neolityczne stanowisko Serre Paradis ujawnia obecność pół-koczowniczych hodowców w okresie od 4000 do 3500 pne na tym miejscu z Nîmes.

Menhir Courbessac (lub La Poudrière) stoi na polu, w pobliżu pasa startowego. Ten wapienny monolit o wysokości ponad dwóch metrów pochodzi z około 2500 rpne i jest uważany za najstarszy zabytek Nîmes.

1800–600 pne

Epoka brązu pozostawiła ślady wiosek które były zrobione z chat i gałęzi. Populacja tego miejsca wzrosła w epoce brązu.

600–121 pne

Wzgórze Mt. Cavalier był miejscem wczesnego oppidum, które dało początek miastu. W trzecim i drugim wieku pne zbudowano otaczający mur z wieżą z suchego kamienia na szczycie, która później została włączona do Tour Magne. Lud Volcae Arecomici osiedlił się wokół źródła u podnóża Mount Cavalier i zbudował tam sanktuarium Nemausus.

Wojownik Grezanu jest uważany za najstarszą miejscową rzeźbę w południowej Galii.

W 123 rpne rzymski generał Kwintus Fabiusz Maksymus prowadził kampanię przeciwko plemionom galijskim w okolicy i pokonał Allobrogów i Arwernów, podczas gdy Volcae nie stawiała oporu. Rzymska prowincja Gallia Transalpina została założona w 121 rpne, a od 118 rpne Via Domitia została zbudowana w późniejszym miejscu miasta.

Okres rzymski

Miasto powstało na ważnej Via Domitia, która połączyła Włochy z Hiszpanią.

Nîmes stało się rzymską kolonią jako Colonia Nemausus jakiś czas przed 28 rokiem pne, o czym świadczą najwcześniejsze monety, które noszą skrót NEM. COL, „Kolonia Nemaususa”. Weterani legionów Juliusza Cezara w jego kampaniach na Nilu otrzymali działki pod uprawę na równinie Nîmes.

Augustus rozpoczął duży program budowlany w mieście, podobnie jak w innych częściach imperium. Nadał miastu również pierścień wałów o długości 6 km (3,7 mil), wzmocniony 14 wieżami; dwie bramy pozostały do ​​dziś: Porta Augusta i Porte de France.

Maison Carrée z końca I wieku. BC jest jedną z najlepiej zachowanych świątyń, jakie można znaleźć w jakimkolwiek miejscu w byłym Cesarstwie Rzymskim i wydaje się być prawie całkowicie nietknięta.

Wielki akwedukt Nimes, którego wiele pozostałości można dziś zobaczyć poza granicami miasto zostało zbudowane, aby sprowadzać wodę ze wzgórz na północy. Tam, gdzie przecinał rzekę Gard między Uzès i Remoulins, zbudowano spektakularny Pont du Gard. To jest 20 km (12 mil) na północny wschód od miasta.

Muzeum zawiera wiele wspaniałych obiektów, w tym mozaiki podłogowe, freski i rzeźby z bogatych domów i budynków znalezionych podczas wykopalisk w mieście i w jego pobliżu. Wiadomo, że w mieście znajdowała się bazylika cywilna, kuria, gimnazjum i być może cyrk. Amfiteatr jest bardzo dobrze zachowany, pochodzi z końca II wieku i był jednym z największych amfiteatrów w Cesarstwie. Tak zwana Świątynia Diany pochodząca z czasów Augusta i odbudowana w II wieku nie była świątynią, ale skupiała się na nimfeum znajdującym się w Sanktuarium Fontaine'a poświęconym Augustowi i mogło być biblioteką.

Miasto była kolebką rodziny cesarza Antonina Piusa (138-161).

Cesarz Konstantyn (306-337) obdarzył miasto łaźnią.

Stało się siedzibą diecezjalnej Wikariusz, naczelny urzędnik administracyjny południowej Galii.

Miasto prosperowało do końca III wieku, kiedy to kolejne najazdy barbarzyńców spowolniły jego rozwój. W IV i V wieku pobliskie miasto Arles cieszyło się większym dobrobytem. Na początku V wieku prefektura pretoriańska została przeniesiona z Trewiru w północno-wschodniej Galii do Arles.

Wizygoci zdobyli miasto w 472 roku.

Awers: Powrót do tyłu głowy Agryppy po lewej korona rostralna i głowa laureata prawa Augusta; napis po obu stronach. Powyżej i poniżej napis. Obramowanie kropek. Napis: „IMP PP DIVI F” („IMPerator DIVI Filius Pater Patriæ”, Cesarz, Syn Boskiego Ojca Narodu).

• Mozaika Europy i Zeusa

• Mozaika martwej natury

• Mozaika penteusza

• Fresk galer wojennych

Mozaika Europy i Zeusa

Mozaika martwej natury

Mozaika Penteusza

Fresk galer wojennych

IV-XIII wiek

Po okresie rzymskim Kościół chrześcijański, założony już w Galii od I wieku naszej ery, wydawał się ostatnią ostoją cywilizacji klasycznej, ponieważ została zorganizowana i wyreżyserowany przez szereg galijsko-rzymskich arystokratów. Kiedy Wizygotów przyjęto do Cesarstwa Rzymskiego, Nîmes zostało włączone do ich terytorium w 472 roku, nawet po zwycięstwie Franków w bitwie pod Vouillé (507). Krajobraz miejski przeszedł transformację wraz z Gotami, ale znaczna część dziedzictwa epoki rzymskiej pozostała w dużej mierze nienaruszona.

Do 725 roku muzułmańscy Umajjadzi podbili całe wizygotyckie terytorium Septymanii, w tym Nîmes. W latach 736–737 Charles Martel i jego brat poprowadzili wyprawę do Septymanii i Prowansji i w znacznym stopniu zniszczyli miasto (w rękach Umajjadów sprzymierzonych z miejscową galo-romańską i gotycką szlachtą), w tym amfiteatr, a następnie kierując się z powrotem na północ. Rząd muzułmański dobiegł końca w 752 roku, kiedy miasto zdobył Pepin Krótki. W 754 r. Wybuchło powstanie przeciwko królowi Karolingom, ale zostało stłumione, a panem miasta został hrabia Radulf, Frank. Po wydarzeniach związanych z wojną Nîmes było teraz tylko cieniem bogatego rzymskiego miasta, którym kiedyś było. Lokalne władze zainstalowały się w pozostałościach amfiteatru. W Nîmes znaleziono islamskie pochówki.

Panowanie Karolingów przyniosło względny spokój, ale czasy feudalne w XII wieku przyniosły lokalne kłopoty, które trwały do ​​czasów St. Louis. W tym okresie Nîmes było wspólnie administrowane przez świecką władzę zamieszkałą w starym amfiteatrze, gdzie mieszkał Viguier i Rycerze Areny, oraz władzę religijną opartą na kompleksie pałacowym biskupim, wokół katedry, kapituły i domu biskupiego; w międzyczasie miasto było reprezentowane przez czterech konsulów, którzy siedzieli w Maison Carrée.

Pomimo ciągłych kłótni feudalnych, Nîmes odnotowało pewien postęp zarówno w handlu i przemyśle, jak również w hodowli bydła i związanej z nią działalności.

Po ostatnich wysiłkach Raymonda VII z Tuluzy, St. Louis zdołał ustanowić władzę królewską w regionie, który stał się Langwedocją. W ten sposób Nîmes ostatecznie trafiło w ręce króla Francji.

Okres inwazji

W XIV i XV wieku dolina Rodanu przeszła nieprzerwaną serię inwazji, które zrujnowały gospodarkę i spowodował głód. Zapomniano o zwyczajach, rozwinęły się kłopoty religijne ( patrz Francuskie wojny religijne ) i epidemie, z których wszystkie dotknęły miasto. Nîmes, które było jedną z twierdz protestanckich, odczuwało pełną siłę represji i bratobójczych konfrontacji (w tym masakry Michelade ), która trwała do połowy XVII wieku, potęgując nędzę okresowych wybuchów dżumy.

XVII wiek przed rewolucją francuską

W połowie XVII wieku Nîmes przeżywało okres prosperity. Wzrost liczby ludności spowodował rozrost miasta i wymianę zabudowy slumsów. Do tego okresu należy również odbudowa Notre-Dame-Saint-Castor, pałacu biskupiego i licznych rezydencji (hôtels). Ten renesans wzmocnił potencjał produkcyjny i przemysłowy miasta, populacja wzrosła z 21 000 do 50 000 mieszkańców.

W tym samym okresie ogrody Fontann, Quais de la Fontaine , były tereny otaczające Maison Carrée i amfiteatr zostały oczyszczone z ingerencji, podczas gdy cała ludność korzystała z atmosfery dobrobytu.

Od rewolucji francuskiej do współczesności

Po europejski kryzys gospodarczy, który uderzył w Nîmes z całą siłą, okres rewolucji obudził drzemiące demony antagonizmu politycznego i religijnego. Biały Terror przyczynił się do klęsk żywiołowych i recesji gospodarczej, doprowadzając do morderstw, grabieży i podpaleń aż do 1815 roku. Jednak w ciągu stulecia przywrócony został porządek, a Nîmes stało się metropolią Bas-Langwedocji, dywersyfikując swój przemysł w kierunku nowych rodzajów działalności. W tym samym czasie okoliczne tereny wiejskie przystosowały się do potrzeb rynku i uczestniczyły w ogólnym wzroście zamożności.

Podczas drugiej wojny światowej bojownicy ruchu oporu Maquis Jean Robert i Vinicio Faïta zostali straceni w Nîmes 22 kwietnia 1943 r. Stocznie rozrządowe w Nîmes zostały zbombardowane przez amerykańskie bombowce w 1944 roku.

2º Régiment Étranger d'Infanterie (2ºREI), główny zmotoryzowany pułk piechoty francuskiej Legii Cudzoziemskiej, stacjonuje w Nîmes od listopada 1983 r. .

Geografia

Klimat

Nîmes to jedno z najcieplejszych miast we Francji. Miasto ma klimat śródziemnomorski (Köppen: Csa ), bardziej wilgotny niż typowy klimat śródziemnomorski, zwłaszcza ze względu na umiarkowanie deszczowe lata. Jest lekko w głębi lądu, południowe położenie powoduje, że w miesiącach letnich nad miastem jest gorące powietrze, temperatury powyżej 34 ° C są powszechne w lipcu i sierpniu, a zimy są chłodne, ale nie mroźne. Nocne temperatury poniżej 0 ° C są powszechne od grudnia do lutego, a opady śniegu występują co roku.

Zabytki

W Nîmes i jego okolicach wciąż można zobaczyć kilka ważnych pozostałości Cesarstwa Rzymskiego:

• Eliptyczny rzymski amfiteatr z I lub II wieku naszej ery to najlepiej zachowana rzymska arena we Francji. Został wypełniony średniowieczną zabudową, kiedy jego mury służyły jako mury obronne, ale zostały one usunięte za czasów Napoleona. Nadal służy jako arena walk byków i koncertów.
• Maison Carrée ( Square House ), mała rzymska świątynia poświęcona synom Agryppy została zbudowana ok. 19 pne. Jest to jedna z najlepiej zachowanych rzymskich świątyń na świecie. Wewnątrz zwiedzający mogą obejrzeć krótki film o historii Nîmes.
• XVIII-wieczne Jardins de la Fontaine (Ogrody Fontanny) zbudowane wokół ruin rzymskich term.
• Pobliski Pont du Gard, również zbudowany przez Agrippę, jest dobrze zachowanym akweduktem, który niegdyś przepuszczał wodę przez dolinę małej rzeki Gardon.
• Pobliski Mont Cavalier wieńczy Tour Magne („Wielka Wieża”), zrujnowana rzymska wieża.

Późniejsze zabytki to:

• Katedra (poświęcona Święty Kastor z Apt, pochodzący z miasta), zajmujące, jak się uważa, miejsce świątyni Augusta, jest częściowo romańskie, a częściowo gotyckie.
• Musée des Beaux-Arts de Nîmes

W Nîmes jest też nowoczesna architektura: Norman Foster stworzył Carré d'art (1986), muzeum sztuki nowoczesnej i mediateki , a Jean Nouvel zaprojektował Nemausus, postmodernistyczny zespół mieszkalny.

Cienione drzewami bulwary wyznaczają fundamenty dawnych murów miejskich.

Gospodarka i infrastruktura

Nîmes jest historycznie znane ze swoich tekstyliów. Denim, tkanina dżinsów, wywodzi swoją nazwę od tego miasta ( Serge de Nîmes) . Niebieski barwnik został sprowadzony przez Genuę z Lahore, stolicy Wielkich Mogołów.

Ludność

Populacja Nîmes wzrosła ze 128 471 w 1990 r. do 146 709 w 2012 r., ale największy wzrost, jakiego miasto kiedykolwiek doświadczyło, nastąpił w 1968 r., ze wzrostem o + 23,5% w porównaniu z 1962 r.

Kultura

W latach 1810-1822 Joseph Gergonne opublikował czasopismo naukowe z Nîmes, specjalizujące się w matematyce, zatytułowane Annales de Gergonne .

W słynnej powieści Hrabia Monte Cristo autorstwa Alexandra Dumasa, w Nîmes, prokurator du roi Villefort zabija starszego brata Bertuccio, żołnierza armii Napoleona, gdy jest w drodze do swojego domu na Korsyce w 1829 roku Bertuccio deklaruje zemstę na Villefort i dźga go nożem; Villefort przeżywa i prosi o przeniesienie z miasta. Bertuccio później zostaje sługą hrabiego.

Asteroida 51 Nemausa została nazwana na cześć Nîmes, gdzie została odkryta w 1858 roku.

Dwa razy w roku Nîmes jest gospodarzem jednego z głównych Francuskie wydarzenia związane z walkami byków, Feria de Nîmes (festiwal) i kilkaset tysięcy ludzi gromadzą się na ulicach.

W 2005 roku Rammstein nakręcił swój album na żywo nr 1 Völkerball w Nîmes i są powrót w 2017 roku.

Koncertowe DVD Metalliki Français Pour une Nuit (angielski: francuski na jedną noc) zostało nagrane w Nîmes we Francji w Arena of Nîmes 7 lipca 2009 r. podczas World Magnetic Tour.

Transport

Lotnisko Nîmes-Alès-Camargue-Cévennes obsługuje miasto. Gare de Nîmes to główny dworzec kolejowy, oferujący połączenia do Paryża (szybka kolej), Marsylii, Montpellier, Narbonne, Tuluzy, Perpignan, Figueras i Barcelony w Hiszpanii oraz kilku regionalnych miejsc docelowych. Autostrada A9 łączy Nîmes z Orange, Montpellier, Narbonne i Perpignan, A54 z Arles i Salon-de-Provence.

Prace nad budową szybkiej linii TGV Contournement Nîmes są prawie ukończone. - Montpellier omijając Nîmes i Montpellier z LGV Méditerranée.

Nowa linia została otwarta dla pasażerów 15 grudnia 2019 r. Wraz z nową stacją TGV w NIMES-PONT DU GARD (nazwa myląca, ponieważ 12 km od samego miasta i 20 km od Pont du Gard).

Nowa stacja ma zostać otwarta w tym samym czasie na istniejącej trasie między Nìmes a Avignon, zapewniając w ten sposób połączenia między nową linią a lokalna kolej.

Dworzec autobusowy w Nîmes sąsiaduje z dworcem kolejowym w centrum miasta. Autobusy łączą miasto z pobliskimi miastami i wioskami, które nie są obsługiwane przez kolej. https://www.laregion.fr/transports-gard-regulier

Sport

Stowarzyszony klub piłkarski Nîmes Olympique, który niedawno awansował do Ligue 1, ma siedzibę w Nîmes.World Halowe Mistrzostwa Świata w Łucznictwie odbywają się w Nîmes każdego roku w połowie stycznia Lokalna drużyna rugby to RC Nîmes.

Znajduje się tu profesjonalna drużyna siatkówki.

Mistrz olimpijski w pływaniu Yannick Agnel był urodzony w Nîmes.

Miasto było gospodarzem pierwszych etapów wyścigu kolarskiego Vuelta a España 2017.

Burmistrzowie

• Émile Jourdan, PCF (1965 –1983)
• Jean Bousquet, UDF (1983–1995)
• Alain Clary, PCF (1995–2001)
• Jean-Paul Fournier, LR (od 2001)

Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Nîmes jest miastem partnerskim z:

• Preston, Wielka Brytania, od 1955 roku
• Werona, Włochy, od 1960 roku
• Brunszwik, Niemcy, od 1962 roku
• Praga 1, Czechy, od 1967 roku
• Frankfurt nad Odrą, Niemcy, od 1976 roku
• Kordoba, Hiszpania
Rishon LeZion, Izrael, od 1986 roku
• Meknes, Maroko, od 2005 roku
• Fort Worth, Stany Zjednoczone, od 2019 roku