Mokpo

Mokpo (koreańska wymowa:; Mokpo-si ) to miasto w południowo-zachodniej prowincji Jeolla w Korei Południowej, położone w południowo-zachodniej wierzchołek Półwyspu Koreańskiego, blisko góry Yudal. Mokpo oferuje częste połączenia kolejowe z dużą prędkością do Seulu i jest przystankiem dla wielu tras promowych obsługujących wyspy w sąsiednim Morzu Żółtym i Narodowym Parku Morskim Dadohae.

Podczas okupacji japońskiej (1910–1945) Mokpo służyło jako kluczowy port zarówno dla przedsięwzięć handlowych, jak i transportu publicznego, ze względu na swoje położenie wzdłuż szlaków morskich między archipelagiem japońskim a kontynentem chińskim. Duża liczba wysp otaczających Mokpo służyła również jako bariera ochronna, dzięki czemu miasto jest mniej podatne na przypływy i tsunami. W czasach okupacji zbudowano duże obszary mieszkalne, aby pomieścić japońskich kolonistów, którzy są obecnie historycznymi dzielnicami miasta. Koniec II wojny światowej i niepodległość Korei w 1945 roku sprawiły, że miasto powoli traciło swoją pozycję gospodarza dla głównych organizacji rządowych i przemysłu wojennego. Doprowadziło to do zmniejszenia wielkości Mokpo, które jest obecnie średniej wielkości miastem w regionie Honam.

Spis treści

• 1 Etymologia
• 2 Historia
  • 2.1 Era Mahana i Trzech Królestw
  • 2.2 Dynastie Goryeo i Joseon
  • 2.3 Otwarty port
  • 2.4 Pod rządami Japonii
  • 2.5 Po uzyskaniu niepodległości
• 3 Administracja
  • 3.1 Burmistrz
  • 3.2 Spory dotyczące połączenia
  • 3.3 Ludność
  • 3.4 Biura rządowe
• 4 Edukacja
  • 4.1 Uniwersytety
• 5 Gospodarka
  • 5.1 Handel
  • 5.2 Firmy
  • 5.3 Rolnictwo i rybołówstwo
  • 5.4 Branże
• 6 Geografia
  • 6.1 Klimat
• 7 Transport
  • 7.1 Kolej
  • 7.2 Drogi śródlądowe
  • 7.3 Autobus
  • 7.4 Lotnisko
  • 7,5 Morze
    • 7.5.1 Promy w terminalu przybrzeżnym
    • 7,5 .2 Prom Nonghyup w porcie północnym
• 8 Kultura
  • 8.1 Festiwale
  • 8.2 Miasto Lekki
  • 8.3 Wyspy na morzu
  • 8.4 Muzea
  • 8.5 Kuchnia
  • 8.6 Obiekty sportowe i rozrywkowe
• 9 mediów
• 10 Znane osoby z Mokpo
• 11 Opieka zdrowotna
• 12 miast partnerskich
• 13 Symbole Mokpo
• 14 Grafiki
• 15 Zobacz także
• 16 Odnośniki
• 17 Notatki
• 18 Linki zewnętrzne

• 2.1 Era Mahana i Trzech Królestw
• 2.2 Dynastie Goryeo i Joseon
• 2.3 Otwarty port
• 2.4 Pod rządami Japonii
• 2.5 Po uzyskaniu niepodległości

• 3.1 Burmistrz
• 3.2 Spory po fuzji
• 3.3 Populacja
• 3.4 Biura rządowe

• 4.1 Uniwersytety

• 5.1 Handel
• 5.2 Firmy
• 5.3 Rolnictwo i rybołówstwo
• 5.4 Branże

• 6.1 Klimat

• 7.1 Kolej
• 7.2 Drogi śródlądowe
• 7.3 Autobus
• 7.4 Lotnisko
• 7.5 Morze
  • 7.5.1 Promy w terminalu przybrzeżnym
  • 7.5.2 Nonghyup ferr y w porcie północnym

• 7.5.1 Promy w terminalu przybrzeżnym
• 7.5.2 Prom Nonghyup w porcie północnym

• 8.1 Festiwale
• 8.2 Miasto światła
• 8.3 Wyspy na morzu
• 8.4 Muzea
• 8.5 Kuchnia
• 8.6 Obiekty do uprawiania sportu i rozrywki kulturalnej

Etymologia

Termin Mokpo (木浦 w języku Hanja) tłumaczy się luźno jako „port z dużym udziałem lasów ”. Terminologia ta pojawiła się początkowo w Goryeosa ( History of Goryeo ). Dlatego niektórzy historycy twierdzą, że nazwa miasta nawiązywała do drzew w rejonie portu Mokpo. Inna teoria sugeruje, że „mok” w nazwie miasta odnosi się do „gardła”, metafory określającej znaczenie położenia miasta jako wejścia do Morza Żółtego.

Historia

Era Mahana i Trzech Królestw

Mokpo należało do konfederacji Mahana we wczesnej erze trzech konfederacji Han w okresie Samhan i było nazywane Mul'ahye-gun, gdy znajdowało się pod kontrolą królestwa Baekje. Po tym, jak Silla pokonała Baekje, region Mokpo został wchłonięty, a jego nazwa została zmieniona na Myeonju. W 946 jego nazwa została ponownie zmieniona na Mullyang-gun i stała się częścią prefektury Muan w prowincji Haeyang. W tamtym czasie prefektura Muan odnosiła się do znacznie większego obszaru, który obejmował nie tylko Mokpo, ale także obszar obecnie zwany Muan i kilka wysp hrabstwa Sinan. Według dokumentu KBS przybrzeżne i przybrzeżne obszary Mokpo były świadkami wyższej produktywności upraw, a wzdłuż rzeki Yeongsan powstały ważne szlaki żeglugowe do Naju.

Dynastie Goryeo i Joseon

To, co dziś jest znane jako Mokpo, ma swoje korzenie w okresie Goryeo. Założyciel tej dynastii, Wang Geon, służył jako generał późniejszego Goguryeo (znanego również jako Taebong), rządzonego przez Gung Ye. Taebong obejmował centralny obszar Półwyspu Koreańskiego, w tym obecny Gaeseong, zwany wówczas Song'ak.

Jako potęga morska, Wang Geon otrzymał rozkaz zaatakowania królestwa Later Baekje, które podobnie jak później Goguryeo, było królestwem, które powstało po rozpadzie Zjednoczonej Silli. Operacja zakończyła się dość pomyślnymi wynikami. W tym czasie Wang Geon poznał swoją drugą królową, królową Janghwa, z którą miał syna, który ostatecznie został Hyejong of Goryeo.

W 1439 roku, 21 lat po dojściu do władzy króla Sejonga z dynastii Joseon. utworzono garnizon Mokpo (jin), który miał kontrolować dwanaście przybrzeżnych wysp. Podczas japońskich inwazji na Koreę (1592-1598), admirał Yi Sun-sin założył garnizon sił morskich w Mokpo i na wyspie Goha, aby zabezpieczyć bazę zaopatrzenia i napraw statków, takich jak żółwie statki, znane również jako geobukseon i panokseon.

Otwarty port

1 października 1897 Mokpo stało się portem otwartym, piętnaście lat po otwarciu portu Incheon. W przypadku Japonii Mokpo miało przewagę geograficzną, ponieważ znajdowało się w połowie drogi między Nagasaki w Japonii i Chinami. Japonia ceniła Mokpo także za bliskość obfitych upraw prowincji Jeolla. Po jego otwarciu szybko rozwinęła się zabudowa mieszkaniowa dla japońskich osadników w celu ustanowienia samorządu. Japończycy osiedlali się głównie w dzisiejszej dzielnicy Yudal-dong, w pobliżu głównego portu. Konsulat Japonii pozostał tam do czasu ustanowienia japońskiego protektoratu nad Koreą.

Japońscy osadnicy stopniowo kupowali ziemię uprawną w pobliżu Mokpo, co wcześniej było nielegalne. Te pola uprawne były pożądane, ponieważ były niedrogie i nie podlegały wysokim opodatkowaniu. Wynikające z tego zbiory z tych pól sprawiły, że ryż w Japonii stał się tańszy, chociaż w rezultacie cena ryżu w prowincji Jeolla podwoiła się. Po 1905 roku napływ japońskich osadników zwiększył się i rozszerzyli się do Geumhwa-dong, gdzie wzdłuż ulicy sadzono wiele wiśni. Japończycy nazywali ten obszar „Sakuramachi”, co oznacza „centrum drzew kwitnących wiśni”. Po pełnej aneksji Korei przez Japonię w 1910 r. Miastu nadano nową nazwę, Mokpo-bu, i rozpoczęto budowę instytucji kolonialnej, Oriental Development Company.

Pod panowaniem Japonii

Status Mokpo jako portu otwartego umożliwił wykorzystanie pobliskiego hrabstwa Wando jako połączenia z wieloma przybrzeżnymi wyspami regionu. W 1914 r. Ukończono budowę linii kolejowej Honam, która połączyła miasto z Daejeon. 1 kwietnia 1914 r. Powiat Mokpo-bu został podzielony na kilka jednostek administracyjnych. Tylko śródmieście hrabstwa Bunae-myeon stało się dzisiejszym Mokpo City. Zgodnie z rozkazem nr 11 Generalnego Rządu Japonii Korei, do hrabstwa Muan włączono Jido, Palguem i Docho, które były innymi obszarami obejmującymi dawniej Mokpo-bu. W japońskim okresie kolonialnym port Mokpo był używany do przymusowego eksportowania produktów z regionu.

W 1918 roku koloniści założyli zakłady odziarniania dużych ilości towarów zarówno w Mokpo, jak i Iri (obecny Iksan na północy Prowincja Jeolla). W 1932 roku miasto przyłączyło się do części Muan, stając się szóstym co do wielkości miastem na Półwyspie Koreańskim z populacją 60 000 mieszkańców. Lokalnymi produktami były sukno, ryż, sól i żywność przybrzeżna. Port odegrał ważną rolę, dostarczając towary do Japonii, w tym duże ilości bawełny.

Po uzyskaniu niepodległości

W 1949 roku Mokpo Bu zostało przemianowane na Mokpo City, po tym, jak rząd zmienił administracyjne region. W 1973 i 1987 roku do miasta Mokpo dodano duże obszary, w tym jedno z najbardziej znanych miejsc turystycznych, Samhakdo (Wyspa Trzech Dźwigów). Samhakdo zostało odzyskane poprzez połączenie szeregu wysp, co było procesem składowania, który trwał od 1968 do 1973 roku. Wyspa jest podzielona na trzy główne części, a przez sześć lat miasto zbudowało pięć mostów łączących te trzy części. W 2000 roku miasto zainicjowało plan przywrócenia naturalizowanej wyspy dla turystyki, co wywołało ogromną krytykę ze strony środowisk ekologicznych. W dniu 1 marca 2007 r. Samhakdo zostało otwarte dla publiczności. Inne projekty w Mokpo obejmowały proces napełniania wybrzeża w pobliżu North Harbour i budowę nowego portu w Chungmu-dong.

W 1980 roku Ruch Demokratyzacyjny Gwangju ogarnął ten obszar. W Mokpo ruchy studenckie zainicjowało kilka osób maszerujących bulwarem ze stacji Mokpo do drugiego placu, niosąc karty z napisem „Wolność”. Stacja Mokpo służyła jako węzeł dla wielu grup wspierających mieszkańców Gwangju.

1 października 1997 Mokpo obchodziło swoje stulecie jako miasto portowe i ogłosiło drugie otwarcie portu. Mokpo to rodzinne miasto byłego prezydenta Kim Dae-junga, który w 2001 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.

Po zatonięciu MV Sewol 16 kwietnia 2014 roku statek został przeniesiony do Mokpo w celu przeprowadzenia akcji ratowniczej.

Administracja

Burmistrz

Mokpo rozpoczęło swoją działalność samorządową w 1994 roku. W lipcu 1995 roku zainaugurowało pierwszego burmistrza Gwon I Dam, który był prezydentem Korporacja nadawcza Munhwa. Brak dostaw w mieście spowodował w przeszłości, że Gwon skupił się na poprawie miejskich zasobów wody. W 2000 r. Burmistrz oficjalnie udzielił Korei Północnej pomocy w postaci dostaw ryżu. Jednak Gwon wszedł w konflikt z przywódcami Partii Demokratycznej w sprawie uczciwych praktyk wyborczych, co spowodowało, że opuścił partię. Złożył pozew przeciwko Partii Demokratycznej, który następnie zostały odrzucone przez sądy.

Jeon Tae Hong, następny burmistrz, wniósł istotny wkład do rządu Mokpo, ale zmarł nagle w 2005 roku. Po jego śmierci Jeong Jong Deuk został wybrany na burmistrza, obiecując ochronę przemysłu turystycznego. Po objęciu urzędu Deuk zareagował na obawy dotyczące złego stanu starego centrum miasta, ustanawiając Office of Original City Replanning i przyjął hasło „City of Light”.

Deuk został ponownie wybrany w 2006 roku i podczas drugiej kadencji miasto otrzymało kilka nagród cywilnych i turystycznych. Lokalna prasa spotkała się z krytyką dotyczącą zdolności Mokpo do przyciągania ludzi do miasta i zmiany nastawienia do niezrównoważonej gospodarki miasta.

Kolejny spór powstał w 2009 roku, kiedy organizacje pozarządowe z Mokpo pozwały rząd. ujawnienie informacji o wydatkach budżetowych, które były kontrolowane przez komisję miejską wybraną przez burmistrza. Sądy stanęły po stronie organizacji, twierdząc, że plan budżetowy powinien być zgłaszany i monitorowany.

Spory dotyczące połączenia

W 2004 roku grupy obywatelskie promowały połączenie trzech sąsiednich społeczności: Sinan, Muan i Mokpo. 25 września 2009 r. Rada miasta Mokpo oficjalnie przedłożyła plan połączenia w jeden rząd centralny, ale plan ten został odrzucony z powodu sprzeciwu społeczności.

Ludność

W W 2007 roku populacja Mokpo wzrosła do 90 000 gospodarstw domowych, średnio 2,7 osoby na gospodarstwo domowe. Gęstość zaludnienia była dziesiąta co do wielkości w Korei Południowej i był to drugi najszybciej rozwijający się region (po prowincji Gyeonggi). W 2010 roku Bank of Korea poinformował, że populacja zachodniej prowincji South Jeolla spada z powodu kilku problemów ekonomicznych, społecznych i edukacyjnych.

Biura rządowe

Mokpo jest siedzibą kilku rządów oddziały i biura biur. Oto niektóre jednostki rządowe w Mokpo:

• (w języku koreańskim) Mokpo Police
• (w języku koreańskim) Mokpo City Library
• (w języku koreańskim ) Biblioteka Dziecięca Mokpo
• Biuro Edukacji Mokpo dla Jeollanamdo
• Biuro Kancelarii Ubezpieczeń Zdrowotnych
• Mokpo CCI
• Biuro Mokpo Ministerstwa Pracy
• Regionalne Biuro Morskie i Portowe Mokpo

• Centrum wsparcia Mokpo Venture
• Biuro Mokpo Dział rozwoju zasobów ludzkich.
• Biuro koreańskiej korporacji zajmującej się bezpieczeństwem elektrycznym
• Bank of Korea w Mokpo, siedziba główna w południowo-zachodnim regionie Jeollanamdo
• Oddział National Agricultural Quality Service
• Siedziba Związku Konsumentów Korei, oddział w prowincji South Jeolla

Biura okręgu Sinan w Mokpo

• (po koreańsku) Sinan office of Education
• (po koreańsku) Healthcare office of Sinan

Edukacja

Jeden z najstarszych e szkoły podstawowe, Bukgyo, zostały założone w 1897 roku dla arystokracji za panowania dynastii Joseon, na podstawie rozkazu nr 145 Gojong Cesarstwa Koreańskiego. Jednak po jego aneksji przez Japonię edukacja w Mokpo była skierowana do japońskich uczniów.

Mokpo Commercial powstała w 1920 roku jako pierwsza szkoła średnia. Jego nazwa została później zmieniona na liceum Jeonnam Jeil. Były prezydent Kim Dae Jung ukończył Jeil.

Uniwersytety

Mokpo National University (MNU) stał się szkołą wspieraną w kraju w 1976 roku, po 30 latach istnienia. Szkoła stała się sławna w regionie dzięki swoim badaniom w zakresie budowy statków i innym dziedzinom związanym z kulturą. Badanie z 2007 r. Przeprowadzone na uniwersytetach krajowych wysoko oceniło MNU, na równi z Uniwersytetem Narodowym w Seulu i Uniwersytetem Narodowym w Jeonnam. Mokpo National Maritime University to finansowana przez rząd szkoła specjalizująca się w studiach związanych z morzem. Mokpo Catholic University został założony w 1967 roku jako Sungshin Nursing College, a później rozszerzył swoje kształcenie zawodowe na inne dziedziny.

Ekonomia

Port rozpoczął działalność wcześniej niż inne miasta portowe na Półwyspie Koreańskim, co pozwoliło miastu doświadczyć wzrostu, podczas gdy wzrost w kraju od czasu uzyskania niepodległości skoncentrował się na obszarze Yeongnam, gdzie handel z Japonią i Rosją jest opłacalny ze względu na dostęp do szlaków przybrzeżnych. Dodanie chińskiej gospodarki do lokalnych perspektyw handlowych zwiększa potencjał miasta jako centrum handlowego przez Morze Żółte.

Handel

Aż do późnych lat 80. XX wieku handel koncentrował się wokół oryginału centrum w pobliżu stacji Mokpo. Pod koniec lat 90. XX wieku w Yeonsan dong i Hadang zbudowano duże osiedla mieszkaniowe, co spowodowało znaczny odpływ ludności z miasta. Doprowadziło to do przyjęcia przez radę miasta statutu wspierającego stare centrum miasta, jednak przepływ na zewnątrz tylko się pogorszył.

Siła gospodarcza została szczególnie zachwiana przez otwarcie Lotte Mart w 2001 roku i E-Mart w 2002 roku. Home plus to samotny rynek na dużą skalę w Mokpo, zlokalizowany w starym centrum miasta w pobliżu stacji nadawczej Munhwa.

Jedynym wyjątkiem w upadającej gospodarce miasta są targi rybne w Dongmyeong i North Port, który był magnesem dla turystów i miejscowej ludności poszukującej ośmiornicy lub innych rodzimych produktów. Biuro gospodarcze miasta wydało 300 milionów jenów na promocję rynku od początku 2009 roku.

Firmy

Firmy działające w Mokpo to m.in. browar Bohae i porcelana Haengnam. Warzelnia Bohae produkuje markę soju z okolic Honam, z których najlepiej sprzedającym się produktem jest klon soju (,), pierwsza firma wykorzystująca klon do warzenia soju. Bohae weszła również we wspólny rozwój z Asahi Breweries w Japonii, aby rozszerzyć działalność produkcyjną soju. W 2008 roku Bohae jako pierwsza koreańska firma browarnicza otworzyła sprzedaż wina w Stanach Zjednoczonych, eksportując wino Rugby Ball.

Inną dużą firmą jest Haengnam chinaware, założona w maju 1942 roku. Jej siedziba główna jest w Mokpo, z dwoma innymi oddziałami, jednym w Seulu zajmującym się projektowaniem i public relations, a drugim w Yeoju zajmującym się produkcją. W 1953 roku firma jako pierwsza w Korei opracowała zestawy filiżanek do kawy. W 1963 r. Rozpoczęli handel w Hongkongu, a eksport do Chin wzrósł do ponad 2 mln dolarów w 2008 r. W 2011 r. Jej przewodniczący podpisał protokół ustaleń (MOU) z Ministerstwem Środowiska Korei Południowej, aby opracować mniej zanieczyszczeń. proces emisji. Projekt obejmuje również kampanię reklamową mającą na celu podniesienie świadomości społecznej na temat kwestii środowiskowych i ich wpływu na rzadkie gatunki.

Rolnictwo i rybołówstwo

Mokpo składa się z słabo zaludnionych terenów uprawnych z 1326 gospodarstwami domowymi. poniżej pół hektara. W regionie produkuje się duże ilości ryżu, jęczmienia i fasoli, a od 2001 roku popularność rośnie i rośnie popularność warzyw i owoców, takich jak pomidory, ogórki i orientalne melony.

Statki z portu często płyną do Heuksando, aby łowić ryby. łyżwa i fryzura. W 2006 r. Pozyskane przez Mokpo produkty morskie sięgnęły 26 862 ton, w tym głównie ryb, w tym skorupiaków, mięczaków i wodorostów. Mokpo słynie z żniw małej ośmiornicy, chociaż w ostatnich latach liczba ta spadła. Liczba rybaków spadła do mniej niż 3000, ale rośnie od 2007 roku.

Branże

Gospodarka regionalna jest w dużej mierze uzależniona od kompleksu przemysłowego Daebul i Hyundai Samho Heavy Industries zlokalizowanych w pobliżu Yeongam. Import towarów wspiera lokalną gospodarkę Mokpo, gdy przepływają przez port. Grupa Halla była pierwotnymi właścicielami Heavy Industries, dopóki nie została przejęta przez Hyundai, który zmienił nazwę firmy na Hyundai Samho Heavy Industries, gdzie Samho oznacza trzy jeziora. Do 2007 roku zyski przedsiębiorstw wyniosły ponad 460 milionów, co stanowi wzrost o około 25% w porównaniu z rokiem 2006. Prowincja South Jeolla odniosła sukces w przyciąganiu szeregu inwestorów w firmy zajmujące się energią odnawialną, takie jak panele słoneczne. Innovation Silicon Ltd zainwestowała 10 miliardów wygranych w rozwój kompleksu produkującego krzem.

Geografia

Mokpo znajduje się na południowym krańcu półwyspu Muan, chociaż miasto leży w hrabstwie Sinan, które składa się głównie ze 1004 wysp. Jego sąsiad, hrabstwo Muan, rozciąga się na północny wschód, oddzielony od Mokpo rzeką Yeongsan. Góra Yudal (228 m) znajduje się w centrum starego śródmieścia i jest powodem do dumy w mieście. Jego pseudonim to Gaegol (koreański: 개골), co oznacza skały i szczyty o dziwnych kształtach. Zbocze góry powodowało, że drogi wokół centrum miasta miały pagórkowaty wygląd. Nojeokbong to historyczne miejsce, w którym generał Yi Soon Shin wykorzystał jego kształt podczas japońskiej inwazji. W pobliżu miasta znajdują się małe góry: Mt. Ibam (121 m) na wschodzie i Yangeul (156 m) i Daebak (156 m) na północy. Ujście rzeki Yeongsan płynie wzdłuż południowej strony miasta, na którym znajduje się 13 wysp. Istnienie naturalnego falochronu stworzyło naturalny bezpieczny port.

Większość obszaru Mokpo obejmuje rekultywację gruntów, w tym Samhakdo, Port Północny (koreański: 북항) i nowe miasto Hadang. Według badań Mokpo National University, dopływy rzeki Yeongsan przecinały centralny obszar starego centrum miasta. Widać to w historycznych nazwach obszaru Mokone Dong: Namgyo-dong (południowa strona mostu) i Bukgyo-dong (północna strona mostu). Obie nazwy zawierały „gyo” (koreański: 교; Hanja: 橋), oznaczające most, wskazując na most używany do łączenia obszarów. Projekty rekultywacji Tideland usunęły duże ilości równin błotnych, w tym Daebandong, Baekryundong i wybrzeże wokół Gatbawi. Dodatkowo granice miasta obejmują 7 bezludnych wysp.

Mur na końcu rzeki Yeongsan zapobiegał zniszczeniom spowodowanym przez powodzie podczas ostrych tajfuny. W międzyczasie jakość wody w rzece pogorszyła się do tego stopnia, że ​​ministerstwo odpowiedzialne za ochronę środowiska zaczęło badać oddziaływanie konstrukcji wykonanych przez człowieka. W 2010 roku raport ministerstwa zalecał poszerzenie falochronu i wypompowanie brudnej wody z koryta rzeki do portu.

Klimat

Stację meteorologiczną Mokpo zbudowano wraz z pięć innych miejsc w Korei i zaczęto obserwować warunki pogodowe 25 marca 1904 r. Klimat Mokpo charakteryzuje się krótką wiosną i jesienią, zimą jest zimno i sucho, a latem ciepło i wilgotno z sezonowymi wiatrami. Latem występuje również znaczny deszcz, średnio 1163 milimetrów (45,8 cala). Mokpo jest zwykle wietrzne i mgliste wiosną i jesienią ze względu na swoje położenie nad oceanem. Długi okres Mokpo (średnio 223 dni w roku) bez przymrozków stwarza dogodne warunki do uprawy ryżu. Jednak jego nadmorskie położenie oraz wpływ klimatu kontynentalnego na miasto często powodują dużą dysproporcję między wzrostem i spadkiem dziennych i rocznych temperatur. Mokpo, wraz z resztą hrabstwa Sinan, ma najwyższy poziom nasłonecznienia w Korei, umożliwiając bardziej wydajne wykorzystanie elektrowni słonecznych i powiązanych źródeł energii. Częstotliwość żółtego pyłu jest dość podobna do występującej w innych miastach, takich jak Seul i Incheon, i występuje około 10–11 dni w roku.

Klimat Mokpo to wilgotny klimat subtropikalny (klasyfikacja klimatu Köppena Cfa ). Nieoczekiwane zamiecie śnieżne mogą ogarnąć region silnymi podmuchami zimą, a miasto doświadcza ponad 30 dni śniegu i 60 dni poniżej 0 ° C (32 ° F). Mokpo czasami znajduje się w zasięgu przelatujących tajfunów i może doznać uszkodzeń obwodowych, w tym obfitych opadów latem i wczesną jesienią. W 2004 roku Typhoon Mindulle dał Mokpo rekordowe opady deszczu wynoszące 64 milimetry (2,5 cala) na godzinę.

Transport

Kolej

Stacja Mokpo została otwarta 15 maja 1913 roku, jest to ostateczne miejsce docelowe Honam Line i obsługuje ponad 1,2 miliona rocznie, a także ładunki.

Stacja znajduje się w pobliżu góry Yudal, w południowo-zachodniej części miasta. Linia kolejowa kończy się wewnątrz stacji, chociaż do Samhakdo ciągnęła się linia wyłącznie towarowa, przewożąca węgiel dla fabryk przemysłowych. Z powodu potencjalnego niebezpieczeństwa miasto usunęło przedłużenie linii kolejowej w 2011 roku.

1 kwietnia 2004 roku Korea Train Express ogłosiła trzygodzinny czas podróży z Seulu do Mokpo, jednak faktyczny czas był dłuższy z powodu liczba przystanków na linii Honam. Trzygodzinna podróż była możliwa tylko przy ograniczeniu pociągu do czterech przystanków: Seodaejeon, Iksan, Gwangjusongjeong i wreszcie Mokpo. Jednak ta usługa nie była dostępna od 2008 roku. Wtedy ze stacji Yongsan do Mokpo jeździło 10 pociągów, których czas podróży wynosił 195 minut.

Od 2015 roku działa usługa szybkiej KTX połączenie Mokpo i Yongsan Station w ciągu średnio 140 minut. Ograniczone usługi pozwalają również pasażerom podróżować dalej na północ do stacji Seul i Haengsin w mieście Goyang.

Droga śródlądowa

Seohaean Expressway łączy Mokpo z Seulem w 4 godziny jazdy samochodem. Droga ekspresowa Muan-Gwangju została otwarta w 2008 roku, aby ułatwić dostęp do międzynarodowego lotniska Muan. W 2012 roku otwarto autostradę Mokpo do Gwangyang, łączącą wschodnie i zachodnie krańce South Jeolla, a także dalej do Busan.

Planowano, że National Route 1 połączy Mokpo z Sineuju w Korei Północnej. Jednak po wojnie koreańskiej trasa została odcięta w Imjingak w pobliżu wioski Panmunjeom, która objęła rozejm. Dopiero w 2000 roku trasa 1 została przedłużona do drugiego co do wielkości miasta Korei Północnej, Gaesung.

Autobus

Dwie firmy zapewniają większość usług autobusowych w okolicy. Od 2005 roku firmy i rada miasta zgodziły się na zwiększenie liczby autobusów zasilanych gazem ziemnym (NG) po 3-letnich negocjacjach. Miasto zgodziło się udzielić firmom dotacji w wysokości 21 000 USD na autobus za każdy autobus wyposażony w sprzęt NG. Od 2006 roku 32 autobusy zostały doposażone w urządzenia na gaz ziemny. Rosnące przedmieścia wokół miasta stworzyły zapotrzebowanie na dodatkowe linie, ale istnieje konflikt między potrzebami miasta a marżą zysku tych nowych linii.

Pasażerowie mogą przesiadać się między autobusami bezpłatnie, począwszy od w dniu 1 marca 2007 r. Linie są klasyfikowane jako koło wewnętrzne, linia zewnętrzna i arteria, które następują po systemie dojazdów do autobusów w Seulu. Autobusy niskopodłogowe zostały po raz pierwszy wdrożone w prowincji South Jeolla w 2007 r., Chociaż nadal są w ograniczonym zakresie.

Od 2008 r. Badano półpubliczny system autobusowy z zamiarem rozszerzenia. rola władz miasta w wyznaczaniu tras autobusowych. Podstawowym celem jest współodpowiedzialność za operacje oraz kontrola nad wydatkami i dochodami. Jednak organizacje pozarządowe wstrzymały się ze wsparciem dla tego pomysłu, przez co polityka nie została wdrożona.

Lotnisko

Międzynarodowe lotnisko Muan jest lotniskiem obsługującym Mokpo. Wcześniej lotnisko Mokpo pełniło funkcję lotniska regionu. Katastrofa lotu Asiana Airlines Flight 733 w 1993 roku zwiększyła obawy o lotnisko, powodując wydłużenie pasa startowego o 50 metrów. Jednak miejsce to nadal miało fundamentalne wady ze względu na powszechną mglistą pogodę i brak powiązanych udogodnień. Korean Air zlikwidowało trasę Gimpo-Mokpo, a Asiana Airlines zaczęły ciąć usługi w 2004 roku, usuwając trasę Mokpo-Jeju. Firmy lotnicze ogłosiły deficyty z powodu szybkiej kolei.

Alternatywą dla lotniska Mokpo było międzynarodowe lotnisko Muan, którego budowa była opóźniona o wiele lat, co doprowadziło do rozczarowania miejscowej ludności. Ostatecznie jednak lotnisko zostało zbudowane, a Mokpo Airport zamknęło swoje podwoje 8 listopada 2007.

Morze

Mokpo ma trzy porty: po jednym dla obsługi promów, handlu i rybołówstwa. Główny port służy do przewożenia klientów i ładunków wokół pobliskich wysp, podczas gdy port północny obsługuje promy do Nonghyup. Dodatkowo nowo wybudowany port jest wykorzystywany do transportu kontenerowego do Chin.

Dostępnych było ponad 80 morskich linii, w szczególności do Heuksando, Hongdo i Jeju, a także promy łączące okręg Sinan. W 2002 roku pierwszy rejs wycieczkowy do Szanghaju został oddany do użytku, jednak obawy o upadłość zmusiły do ​​zerwania rejsu już po pięciu miesiącach. W lipcu 2004 r. Kolejna próba rozpoczęcia rejsu do Szanghaju z nowo zaprojektowaną, mniejszą łodzią nie powiodła się z powodu sprzeciwu Chińczyków.

Terminal przybrzeżny Mokpo został pierwotnie zbudowany w latach 80. XX wieku, kiedy rząd rozpoczął aktualizacja w 2003 r. W lutym 2007 r. otwarto czteropiętrowy terminal o wartości 30 miliardów dolarów. Terminal przybrzeżny Mokpo jest obecnie skonfigurowany tak, aby oddzielać podróże przybrzeżne od międzynarodowych.

W nowo wybudowanym porcie Mokpo rośnie liczba ładunki od otwarcia w 2004 r. Port ustanowił rekord inwestycji cywilnych w porcie morskim w Korei Południowej. Obecnie przy wsparciu władz miejskich wyznaczono trasy morskie do Chin, Japonii, Tajlandii i Indonezji. W styczniu 2011 r. Firma Samsung Electronics zdecydowała się wybrać Mokpo jako główny port eksportujący towary ze swojej fabryki w Gwangju.

Kultura

Festiwale

Festiwal kwiatów jest odbywające się na górze Yudal w kwietniu i maju. Festiwal Wielkich Włosów (koreański: festival Large 은빛 갈치 축제) odbywa się w okolicach jeziora Yeongsan każdego października. Festiwal cieszy się ogromną popularnością wśród miłośników wędkarstwa i turystów rodzinnych. Odbywają się zawody wędkarskie, w których bierze udział duża liczba osób, po których następuje pokaz sztucznych ogni.

Nanyeong Singing Memorial upamiętnia słynnego piosenkarza Lee Nan-younga, którego piosenka Mokpo ”zyskało dużą popularność. Pomnik został zapoczątkowany w 1968 roku przez gazetę Honam Maeil, ale został zatrzymany, ale został wznowiony przez MBC Mokpo i odbywa się każdej jesieni.

City of Light

Miasto ma plan promocji turystyki w starym śródmieściu, a prowincja South Jeolla zgodziła się zaoferować wsparcie dla planu miasta. Spadek liczby ludności tego miasta spowodował zamknięcie wielu sklepów, a także drastyczne ograniczenie miejskiego systemu szkolnego. Na przykład liczba uczniów zapisywanych do szkoły podstawowej w Sanjeong spadła poniżej 300 z poziomu ponad 3000. Projekt zatytułowany „Miasto światła” zakładał stworzenie pokazu świetlnego wzdłuż ulicy biegnącej obok dworca kolejowego. Jednak ekolodzy zgłosili sprzeciw, argumentując, że plan będzie miał nieodwracalny wpływ, naruszając równowagę ekologiczną góry.

W nowym centrum miasta znajduje się teraz fontanna, która pomieści jej wody i światło pokaż w rytm piosenki. Miało to zostać rozszerzone, ale od 2009 roku spotkało się z opozycją kilku grup obywatelskich.

Wyspy na morzu

Poza portem na Morzu Żółtym znajdują się tysiące wysp, z których kilka to właściwie część Mokpo. Rząd promował program budowy infrastruktury na każdej wyspie. Pod hasłem „Urocza wyspa, Uai-dal” rezydencje Hanok na tych wyspach, każda z basenem ze słoną wodą, służyły latem jako zakwaterowanie dla turystów.

Jedna z najbardziej znanych wysp, Goha -do, był używany jako baza dla sił morskich pod koniec XVI wieku, kiedy Japonia najechała Joseon. Japońska marynarka wojenna stworzyła sztuczne jaskinie na tej wyspie, aby ukryć broń przed aliantami podczas drugiej wojny światowej. Znaleziono dwa schrony przeciwlotnicze. Most Mokpo został publicznie otwarty w czerwcu 2012 roku.

Muzea

Wiele muzeów Mokpo znajduje się w pobliżu ulicy Gatbawi, ze względu na koncentrację inwestycji miasta na powierzchni wystawienniczej na tym terenie. Narodowe Muzeum Morskie jest jednym z najstarszych muzeów poświęconych koreańskim tradycjom morskim i morskim. W 2009 roku muzeum zmieniło nazwę na Instytut Historii Morskiej ze względu na swoją rozszerzoną funkcję. Instytut prowadzi ankiety i badania związane ze starożytnymi statkami, szlakami handlowymi i relikwiami i jest jedynym instytutem badawczym reliktów morskich w Korei Południowej.

Muzeum Historii Naturalnej Mokpo posiada dużą kolekcję skamieniałości z całego świata. świat. Początkowo był to pojedynczy budynek, ale został rozbudowany do drugiego budynku, Hali Dziedzictwa Kulturowego, która specjalizuje się w lokalnych reliktach z czasów prehistorycznych. Muzeum posiada bogatą kolekcję próbek i danych dotyczących wszystkiego, od skamieniałości dinozaurów po owady i walenie znalezione w Morzu Żółtym. Jednym z najbardziej znaczących pokazów jest gniazdo jaj dinozaurów znalezione na wyspie Aphae, które zostało odrestaurowane i otwarte dla publiczności w 2010 roku. Jaja osiągają długość ponad 40 cm i zostały datowane na około 80 milionów lat temu, podczas okres mezozoiczny. Służba Leśna Korei wybrała muzeum do zarejestrowania próbek owadów w krajowej bazie danych zasobów biologicznych w 2009 roku.

Namnong Memorial Hall upamiętnia słynnego kaligrafa Heo Gun. Sala znajduje się w tradycyjnym koreańskim ogrodzie i obejmuje wystawy różnych serii jego prac.

Muzeum Ceramiki Mokpo, otwarte w 2008 roku, zostało ufundowane przez rząd w celu wystawienia ceramiki i porcelany znanych producentów. W międzyczasie Sala Literacka Mokpo (koreański: 목포 문학관) znajduje się niedaleko muzeum ceramiki i organizuje lekcje literatury dla ogółu społeczeństwa, w których biorą udział konkretni pisarze lub powieści, aby promować literaturę wśród miejscowej ludności.

Kuchnia

Mokpo słynie z hongeo-hoe (koreański: 홍어회), silnie pachnącej sfermentowanej kuchni, w której występuje łyżwa, rodzaj ray fish, inne przysmaki Mokpo to: kimchi i pyeonyuk (koreański: 홍어 삼합); yeonpo-tang, czyli ośmiornica o smukłych nogach; motyka; i doprawiony Portunus trituberculatus . Z których wszystkie są daniami z owoców morza. Miasto uruchomiło publiczny rynek dla sprzedawców sprzedających własne przysmaki, zlokalizowany w centrum miasta.

Obiekty sportowe i rozrywkowe

Stadion Yudal znajduje się obok 100 Year Memorial Avenue. Stadion składa się z boiska do gry w piłkę i ośmiopasmowego toru. Za stadionem lokalne grupy mogą korzystać z publicznych kortów tenisowych. Na parterze stadionu mieszczą się komitety różnych dyscyplin sportowych.

Miasto przyciąga zimą wielu sportowców do trenowania na tym terenie ze względu na słoneczną i ciepłą pogodę oraz liczne noclegi. Miasto z dużym sukcesem osiągnęło porozumienie ze 127 zespołami, w sumie prawie 6000 sportowców, którzy trenowali zimą 2004 roku. Od 2005 roku nacisk kładziony jest na sport lekkoatletyczny, aby zwiększyć liczbę odwiedzających sportowców.

Parki rekreacyjne są zlokalizowane w niewielkich ilościach wokół góry Yudal, podczas gdy miasto jest w trakcie budowy dodatkowego parku w rejonie Samhakdo.

Kompleks Kulturalny Mokpo znajduje się na wybrzeżu w pobliżu Gatbawi i składa się z dwóch budynków, jednego przeznaczonego na przedstawienia, a drugiego na wystawę. Jednak kompleks jest ograniczony przez liczbę miejsc siedzących: maksymalnie 700 osób w dwupiętrowym budynku.

Mokpo Civil Culture & amp; Centrum sportowe zostało zbudowane w 2003 roku, aby sprostać potrzebom rosnącej populacji w centrum miasta. Jednak opłaty operacyjne okazały się obciążeniem dla prowincji. Składa się z trzech sal, które mogą pomieścić ponad 1200 osób.

W Mokpo są dwie biblioteki. Biblioteka Cywilna Mokpo została otwarta w 1974 roku w starym konsulacie Japonii. W 1989 roku przeniósł się bliżej stadionu Yudal i składa się z 4 pięter z 1636 miejscami. W bibliotece znajduje się ponad 360 000 książek, a także pomieszczenia badawcze z dostępem do Internetu. Biblioteka Publiczna Mokpo znajduje się w pobliżu North Harbour. Zaczęło się jako część Mokpo Educational Institute, ale od tego czasu uzyskało niezależność.

Media

Oddziały KBS i MBC istnieją w Mokpo. KBS Mokpo zostało założone w 1942 roku w pobliżu dzielnicy Yeon dong, przed przeniesieniem się do obecnego ratusza w Yongdang. MBC Mokpo było początkowo planowane jako stacja radiowa, kiedy została otwarta w 1967 roku, używając częstotliwości 1386 kHz.

FEBC Mokpo otworzył biuro w 1999 roku, dla misji chrześcijańskich w rejonie Honam. W przypadku transmisji kablowych, Honam Hanguk Cable ma swoją siedzibę w Hadang.

Na południe od Mokpo, pod adresem 34.679364 N 126.445148 E, znajduje się nadajnik VLF z dwoma bardzo wysokimi masztami (nieznana wysokość).

Znani ludzie z Mokpo

• Hyginus Kim Hee-jong (ur. 21 stycznia 1947), 5. arcybiskup Gwangju (Hangul: 김희중)
• Seo Su-yeon ( ur. 8 stycznia 1986), południowokoreański tenisista stołowy (Hangul: 서수연)
• Kim Bo-mi (ur. 7 października 1985), południowokoreański hokeista na trawie (Hangul: 김보미)
• Eun Mihee (ur. 20 września 1960), południowokoreańska pisarka, pisarka, publicystka i wykładowca akademicka (Hangul: 은미 희)
• Choi Jin-hyuk (ur. 9 lutego 1986), aktor z Korei Południowej ( Prawdziwe nazwisko: Kim Tae-ho , Hangul: 김태호)
• Jung Man-sik (ur. 11 grudnia 1974 r.), Aktor z Korei Południowej (Hangul: 정만식)
• Kim Kyung-ho (ur. 7 czerwca 1971), południowokoreański piosenkarz i gwiazda rocka (Hangul: 김경호)
• Soon-Tek Oh (1932–2018), koreańsko-amerykański aktor (Hangul: 오순택)
• Park Na-rae (ur 25 października 1985), południowokoreański komik (Hangul: 박나래)
• Lee Nan-young (1916–1965), południowokoreańska piosenkarka i aktorka (Hangul: 이난영)
• Nam Jin ( ur. 27 września 1946), południowokoreańska piosenkarka kłusowa (prawdziwe imię: Kim Nam-jin , Hangul: 김남진)
• Donghae (ur. 15 października 1986), piosenkarz, raper , tancerz, model, producent, aktor, biznesmen i idol K-popu, członek K-pop boygroup Super Junior i jej podgrup Super Junior-D & amp; E i Super Junior-M (prawdziwe imię: Lee Dong-hae , Hangul: 이동해)
• Youngjae (ur. 17 września 1996), piosenkarz, tancerz, aktor, DJ radiowy, autor tekstów, producent i idol K-popu, członek K-pop boygroup Got7 (Real Imię i nazwisko: Choi Young-jae , Hangul: 최영재)
• Zelo (ur. 15 października 1996), piosenkarz, raper, tancerz, model, beatboxer i idol K-pop, były członek of K-pop boygroup BAP (prawdziwe imię: Choi Jun-hong , Hangul: 최준홍)

Opieka zdrowotna

Od 2008 r. liczba lekarzy na mieszkańca wyniosła 11,41 na tysiąc, zwiększając się o fr do 10,45 roku poprzedniego. Rada lekarzy w mieście Mokpo stwierdziła, że ​​postępująca poprawa gospodarcza, a także rosnąca liczba ludności, spowodują konieczność budowy średnich lub większych szpitali i klinik.

Mokpo National Hospital był założona w 1962 roku, specjalnie do leczenia gruźlicy. Pierwotnie szpital miejski, stan przejął operacje w 2002 roku.

Ministerstwo Zdrowia wybrało Mokpo i Incheon jako miejsca obsługi helikopterów medycznych. Szpital Hankook został oficjalnie wyznaczony na lokalizację tych służb ratunkowych.

Publiczny instytut medyczny

• Centrum Medyczne Mokpo
• Mokpo Szpital Narodowy

Szpital ogólny

• Szpital Hankook
• Uniwersytet Dongshin Oriental Hospital
• Mokpo Christian Hospital
• Joongang Hospital
• Mokpo Miz-i Hospital
• Mokpo MIR Dental Hospital

Miasta partnerskie

• Beppu, Ōita, Japonia (1984.10.01)
• Hammerfest, Norwegia (1962.03.23)
• Lianyungang, Jiangsu, Chiny (1992.11.01)
• Changwon, South Gyeongsang (1998.12.24)
• Seodaemun-gu, Seul (2005.04.18)
• Xiamen, Fujian, Chiny (2007.07.25)
• Jeonju, North Jeolla, Korea Południowa (2020.08.15)

Symbole Mokpo

• Kwiat Miasta - Biała Magnolia
• Drzewo Miasta - Loquats
• Miejski Ptak - Żuraw

Obrazy

• Dzielnica Bokman w Korei za czasów Ja okres reguły panese.

• Dzielnica mieszkaniowa w Mokpo

• Kalmary do wyschnięcia

• Widok Mokpo z Yudalsan

• Ulica w Mokpo

• Centrum motyek w North Harbour

Dzielnica Bokman w Korei za panowania Japonii.

Dzielnica mieszkaniowa w Mokpo

Skąpić do wyschnięcia

Widok Mokpo z Yudalsan

Ulica w Mokpo

Centrum motyek w North Harbour