Koblencja

Koblencja (niemiecka wymowa: (słuchaj); francuski: Koblencja ,), pisana przed 1926 rokiem Koblencja, to niemieckie miasto nad brzegiem Renu i Mozela, dopływ wielonarodowy.

Koblenz została założona jako rzymska placówka wojskowa przez Druzusa około 8 roku pne Jego nazwa pochodzi od łacińskiego (ad) cōnfluentēs , co oznacza „(na) zbiegu”. Rzeczywiste zbiegowisko jest dziś znane jako „German Corner”, symbol zjednoczenia Niemiec, na którym znajduje się konny pomnik cesarza Wilhelma I. W 1992 roku miasto obchodziło 2000. rocznicę istnienia.

Jest to liczba ludności. za Moguncją i Ludwigshafen am Rhein jako trzecie co do wielkości miasto w Nadrenii-Palatynacie. Populacja jego zwykłych mieszkańców wynosi 112 000 (stan na 2015 r.). Koblencja leży na wąskiej równinie zalewowej między wysokimi wzgórzami, z których niektóre osiągają wysokość górską, i jest obsługiwana przez ekspresową sieć kolejową i autostrad. Jest częścią zaludnionej Nadrenii.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Starożytność
  • 1.2 Średniowiecze
  • 1.3 Era nowożytna
• 2 Główne zabytki
  • 2.1 Ufortyfikowane miasta
  • 2.2 Inne zabytki
  • 2.3 Pałac elektorski
  • 2.4 Pomnik Wilhelma I
• 3 Włączone wioski
• 4 Gospodarka
  • 4.1 Transport
    • 4.1.1 Drogi
    • 4.1.2 Koleje
• 5 Edukacja
• 6 miast bliźniaczych - miasta siostrzane
• 7 kultura popularna
• 8 znanych ludzi
• 9 Referencje
  • 9.1 Uwagi
• 10 Bibliografia
• 11 Linki zewnętrzne

• 1.1 Starożytność
• 1.2 Średniowiecze
• 1.3 Era nowożytna

• 2.1 Ufortyfikowane miasta
• 2.2 Inne zabytki
• 2.3 Pałac elektorski
• 2.4 Pomnik Williama I

• 4.1 Transport
  • 4.1.1 Drogi
  • 4.1.2 Koleje

• 4.1.1 Drogi
• 4.1.2 Koleje

• 9,1 N uwagi

Historia

Starożytność

Około 1000 roku pne na wzgórzu Festung Ehrenbreitstein po przeciwnej stronie Mozeli wzniesiono wczesne fortyfikacje. W 55 rpne wojska rzymskie dowodzone przez Juliusza Cezara dotarły do ​​Renu i zbudowały most między Koblencją a Andernach. Około 9 pne "Castellum apud Confluentes" był jednym z posterunków wojskowych założonych przez Drususa.

Pozostałości dużego mostu zbudowanego w 49 roku przez Rzymian są nadal widoczne . Rzymianie zbudowali dwa zamki dla ochrony mostu, jeden w 9 rne, a drugi w II wieku. Ten ostatni został zniszczony przez Franków w 259 r. Na północ od Koblencji znajdowała się świątynia Merkurego i Rosmerty (bóstwa galijsko-rzymskiego), które pozostawało w użyciu do V wieku.

Średniowiecze

Wraz z upadkiem zachodniego imperium rzymskiego miasto zostało zdobyte przez Franków i stało się siedzibą królewską. Po podziale imperium Karola Wielkiego weszło w ziemie jego syna Ludwika Pobożnego (814). W 837 roku został przydzielony Karolowi Łysemu, a kilka lat później to tutaj spadkobiercy Karolingów dyskutowali o tym, co miało stać się traktatem z Verdun (843), na mocy którego miasto stało się częścią Lotharingii pod rządami Lotara I. W 860 roku i 922 w Koblencji odbywały się synody kościelne. Na pierwszym synodzie, który odbył się w Liebfrauenkirche, doszło do pojednania Ludwika Niemca z jego przyrodnim bratem Karolem Łysym. Miasto zostało złupione i zniszczone przez Normanów w 882 r. W 925 r. Stało się częścią wschodniego Królestwa Niemiec, później Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

W 1018 r. Cesarz Henryk II nadał mu arcybiskup elektor Trewiru po otrzymaniu statutu. W posiadaniu jego następców pozostał do końca XVIII wieku, będąc ich główną rezydencją od XVII wieku. W 1138 r. Wybrany został tu cesarz Konrad II. W 1198 r. W pobliżu rozegrała się bitwa Filipa Szwabskiego z Ottonem IV. W 1216 r. Książę-biskup Theoderich von Wied podarował część ziem bazyliki i szpitala Krzyżakom, którzy później stali się Deutsches Eck .

W latach 1249–1254 , Koblencja otrzymała nowe mury od arcybiskupa Arnolda II z Isenburga; i to było częściowo onieśmielające burzliwych obywateli, że kolejni arcybiskupi zbudowali i wzmocnili twierdzę Ehrenbreitstein, która nadal dominuje w mieście.

Era nowożytna

Miasto było członkiem ligi miasta nadreńskie powstałe w XIII wieku. Krzyżacy założyli Zachodni Koblenz ok. 1231 r. Koblencja osiągnęła wielki dobrobyt i rozwijała się, dopóki klęska wojny trzydziestoletniej nie przyniosła gwałtownego upadku. Po tym, jak elektor Trewiru Philipa Christophera poddał Ehrenbreitstein Francuzom, miasto otrzymało w 1632 r. Garnizon cesarski. Wkrótce jednak siły te zostały wyparte przez Szwedów, którzy z kolei ponownie przekazali miasto Francuzom. Siły cesarskie w końcu odbiły go szturmem w 1636 roku.

W 1688 roku Koblenz była oblężona przez Francuzów pod wodzą marszałka de Boufflers, ale udało im się tylko zbombardować Stare Miasto ( Altstadt ) w ruiny, niszcząc między innymi Stary Ratusz Kupiecki ( Kaufhaus ), który w obecnym kształcie został odrestaurowany w 1725 r. W latach 1690–1801 miasto było rezydencją arcybiskupów elektorów Trewiru.

W 1786 r. ostatni arcybiskup elektor Trewiru, Clemens Wenceslaus z Saksonii, znacznie pomógł w rozbudowie i ulepszeniu miasta, zamieniając Ehrenbreitstein we wspaniały barokowy pałac. Po upadku Bastylii w 1789 r. Miasto stało się, na zaproszenie głównego ministra arcybiskupa elektora Ferdynanda Freiherra von Duminique, jednym z głównych punktów spotkań francuskich emigrantów. Arcybiskup elektor zgodził się z tym, ponieważ był wujem prześladowanego króla Francji Ludwika XVI. Wśród wielu rojalistycznych francuskich uchodźców, którzy napłynęli do miasta, byli dwaj młodsi bracia Ludwika XVI, hrabia de Provence i hrabia d'Artois. Ponadto kuzyn Ludwika XVI, książę Louis Joseph de Bourbon, książę de Condé, przybył i utworzył armię młodych arystokratów gotowych walczyć z rewolucją francuską i przywrócić Ancien Régime. Armia Condé połączyła się ze sprzymierzoną armią żołnierzy pruskich i austriackich dowodzonych przez księcia Karola Wilhelma Ferdynanda z Brunszwiku w nieudanej inwazji na Francję w 1792 r. To ściągnęło gniew Pierwszej Republiki Francuskiej na arcybiskup elektor; w 1794 r. Koblencja została zajęta przez francuską armię rewolucyjną pod Marceau (która zginęła podczas oblężenia), a po podpisaniu traktatu z Lunéville (1801) została stolicą nowego francuskiego departamentu Rhin-et- Moselle. W 1814 r. Zajęli go Rosjanie. Kongres Wiedeński przydzielił miasto Prusom, aw 1822 roku stało się siedzibą rządu Pruskiej Prowincji Ren.

Po I wojnie światowej Francja ponownie zajęła te tereny. Wbrew Francuzom niemiecka ludność miasta nalegała na używanie bardziej niemieckiej pisowni Koblencji po 1926 r. Podczas II wojny światowej była ona siedzibą dowództwa niemieckiej Grupy Armii B, a następnie, jak wiele jej odpowiedników, została mocno zbombardowana i odbudowana. Od 16 do 19 marca 1945 roku była to scena ciężkich walk amerykańskiej 87.Dywizji Piechoty wspierającej operację Lumberjack. W latach 1947-1950 był siedzibą rządu Nadrenii-Palatynatu.

Wąwóz Renu został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2002 roku, a Koblenz wyznacza północny kraniec.

Główne zabytki

Ufortyfikowane miasta

Jego prace obronne są rozległe i składają się z silnych fortów wieńczących wzgórza otaczające miasto od zachodu oraz cytadeli Ehrenbreitstein na przeciwległym brzegu Renu. Stare miasto miało kształt trójkąta, dwie strony ograniczone Renem i Mozelą, a trzecią linią fortyfikacji. Te ostatnie zostały zrównane z ziemią w 1890 r., A miastu pozwolono rozwijać się w tym kierunku. Koblenz Hauptbahnhof (dworzec centralny) został zbudowany na rozległym terenie poza dawnymi murami, na skrzyżowaniu linii kolejowej Kolonia-Moguncja i strategicznej linii Metz-Berlin. W kwietniu 2011 r. W centrum miasta otwarto stację Koblenz-Stadtmitte, zbiegając się z otwarciem Federalnej Wystawy Ogrodniczej 2011. Przez Ren przebiega most Pfaffendorf, pierwotnie miejsce, w którym znajdował się most kolejowy, ale obecnie most drogowy i milę na południe od miasta, przy moście kolejowym Horchheim, składającym się z dwóch szerokich i wyniosłych przęseł, na których znajduje się kolej Lahn Valley, część linii kolejowej berlińskiej, o której mowa powyżej. Mozelę łączy gotycki most z kamienia z 14 łuków, wzniesiony w 1344 roku, dwa nowoczesne mosty drogowe, a także dwa mosty kolejowe.

Od 1890 roku miasto składa się z Altstadt (Stare Miasto) i Neustadt (nowe miasto) lub Klemenstadt. Spośród nich Altstadt jest blisko zbudowane i ma tylko kilka pięknych ulic i placów, podczas gdy Neustadt posiada liczne szerokie ulice i piękną pierzeję wzdłuż Renu.

Inne zabytki

W W starszej części Koblencji znajduje się kilka budynków o znaczeniu historycznym. Wśród nich, w pobliżu zbiegu rzek, wyróżnia się Bazylika św. Kastora lub Kastorkirche , poświęcona Kastorowi z Karden, z czterema wieżami. Kościół został ufundowany w 836 r. Przez Ludwika Pobożnego, ale obecny romański budynek ukończono w 1208 r., Gotycki sklepiony dach pochodzi z 1498 r. Przed kościołem św. Kastora stoi fontanna, wzniesiona przez Francuzów w 1812 r. napis upamiętniający inwazję Napoleona na Rosję. Niedługo potem wojska rosyjskie zajęły Koblencję; a św. Priest, ich dowódca, dodał ironicznie te słowa: „Vu et Approuvé par nous, Commandant russe de la Ville de Coblence: Janvier 1er, 1814”.

Również w tej dzielnicy miasta znajduje się Liebfrauenkirche , piękny kościół (nawa 1250, chór 1404–1431) z wysokimi późnoromańskimi wieżami; zamek elektorów Trewiru, wzniesiony w 1280 roku, w którym obecnie znajduje się miejska galeria obrazów; oraz dom rodzinny Metternichów, w którym w 1773 r. urodził się książę Metternich, austriacki mąż stanu. Godny uwagi jest także kościół św. Floriana z dwuwieżową fasadą z ok. XVI. 1110.

Dawne kolegium jezuickie to barokowy budynek JC Sebastiani (1694–1698), który służy jako obecny ratusz.

Niedaleko Koblencji znajduje się Zamek Lahneck niedaleko Lahnstein, otwarty dla odwiedzających od 1 kwietnia do 31 października.

Miasto znajduje się w pobliżu robót ziemnych z epoki brązu w Goloring, możliwego kalendarza Urnfield zbudowanego około 3000 lat temu.

• Widoki

• Pałac arcybiskupów elektorów Trewiru.

• Zamek Stolzenfels.

• Bombardowanie amerykańskich sił powietrznych 1944.
• Od 2010 roku kolejka linowa Koblenz jest największą kolejką linową w Niemczech.

Pałac arcybiskupa elektorów Trewiru.

Stolzenfels Zamek.

Pałac elektorski

W nowoczesnej części miasta znajduje się pałac ( Residenzschloss ), z jednym frontem zwróconym w kierunku Renu, a drugim w Neustadt. Został zbudowany w latach 1778–1786 przez Clemensa Wenceslausa, ostatniego elektora Trewiru, według projektu francuskiego architekta P.M. d'Ixnard. W 1833 roku pałac służył jako koszary i stał się punktem końcowym dla światłowodowego systemu telekomunikacyjnego, który powstał w Poczdamie. Obecnie dawny pałac elektora jest muzeum. Wśród innych eksponatów jest kilka gobelinów. Stąd wzdłuż brzegu Renu rozciągają się ogrody i promenady (Kaiserin Augusta Anlagen), w których znajduje się pomnik poety Maxa von Schenkendorfa. Pomnik cesarzowej Augusty, której ulubioną rezydencją była Koblencja, stoi na Luisenplatz.

Pomnik Williama I

Krzyżacy otrzymali teren pod swój Deutschherrenhaus Bailiwick tuż przy zbiegu Renu i Mozeli, która stała się znana jako German Corner (Deutsches Eck).

W 1897 roku na 14-metrowym 14-metrowym -wysoki koń, zainaugurował tam jego wnuk Wilhelm II. Architektem był Bruno Schmitz, który był odpowiedzialny za szereg nacjonalistycznych niemieckich pomników i pomników. German Corner jest odtąd kojarzone z tym pomnikiem, (ponownym) założeniem Cesarstwa Niemieckiego i odmową przez Niemcy wszelkich roszczeń francuskich do tego obszaru, jak opisano w piosence „Die Wacht am Rhein” razem z „Wacht am Rhein” zwanym „Niederwalddenkmal” około 60 kilometrów (37 mil) w górę rzeki.

Podczas II wojny światowej pomnik został zniszczony przez amerykańską artylerię. Francuska administracja okupacyjna planowała całkowite zniszczenie pomnika i chciała go zastąpić nowym.

W 1953 r. Bundespräsident Theodor Heuss ponownie poświęcił pomnik jedności Niemiec, dodając znaki pozostałego zachodniego kraje związkowe, a także obszary utracone na wschodzie. Od tamtej pory powiewa tam flaga Niemiec. Saarland został dodany cztery lata później po tym, jak ludność zagłosowała za przyłączeniem się do Niemiec.

W latach 80. klip filmowy z pomnikiem był często pokazywany w telewizji późnym wieczorem, kiedy odgrywano hymn narodowy na koniec. dnia, praktyka, która została zaniechana, gdy powszechne stało się nadawanie bez przerw. 3 października 1990 r., w dniu przystąpienia byłych państw NRD, ich znaki zostały umieszczone na pomniku.

Ponieważ jedność Niemiec została uznana za kompletną a tereny pozostające pod polską administracją zostały scedowane na Polskę, pomnik stracił swój oficjalny czynny cel, przypominający teraz tylko historię. W 1993 roku flagę zastąpiła kopia posągu, przekazana przez lokalną parę. Dzień wybrany na przywrócenie posągu wzbudził jednak kontrowersje, ponieważ zbiegł się z Sedantag (dniem Sedan) (2 września 1870), dniem obchodów upamiętniającym zwycięstwo Niemiec nad Francją w bitwie pod Sedanem. Wydarzenie było szeroko obchodzone od lat 70. XIX wieku do 1910 roku.

Wsie objęte inkorporacją

Dawniej odrębne wioski, teraz włączone do jurysdykcji miasta Koblencja.

Gospodarka

Koblencja jest główną siedzibą handlu winami z Mozeli i Nadrenii, a także prowadzi dużą działalność w zakresie eksportu wód mineralnych. Produkuje części samochodowe (układy hamulcowe - TRW Automotive, sprężyny gazowe i hydrauliczne tłumiki drgań - Stabilus), cewki aluminiowe (Aleris Aluminium), pianina, papier, tekturę, maszyny, łodzie, barki. Od XVII wieku jest siedzibą browaru Königsbacher (Stary Browar w centrum Koblencji, a obecnie zakład w Koblenz-Stolzenfels). Jest to ważny ośrodek tranzytowy dla kolei Renu i żeglugi na Renie.

Siedziba Dowództwa Sił Zbrojnych Niemiec znajdowała się w mieście do 2012 roku. Jego następca, nowo utworzone Dowództwo Armii Niemieckiej (niem. Kommando Heer, Kdo H) ma swoją siedzibę w von-Hardenberg-Kaserne w Strausbergu w Brandenburgii .

Siedziba Połączonej Służby Medycznej Bundeswehry powstała w 2012 roku w ramach większej reorganizacji Bundeswehry. Jej siedziba mieści się w koszarach Falckenstein (Falckenstein-Kaserne) i koszarach na Renie (Rhein-Kaserne) w Koblencji. Jest to naczelne dowództwo Połączonej Służby Medycznej Armii Niemieckiej. W siedzibie głównej znajduje się również sztab Inspektora Połączonych Służb Medycznych, GenOStArzt dr Ulricha Baumgaertnera.

Od 19 września 2012 roku działa centrum logistyczne Amazon. Znajduje się około 15 kilometrów (9 mil) od miasta przy Autobahnkreuz Koblenz.

Transport

Na zachód od miasta znajduje się autostrada A 61, łącząca Ludwigshafen i Mönchengladbach, na północy przebiega autostrada A 48 biegnąca ze wschodu na zachód, łącząca A 1 Saarbrücken-Kolonia z A 3 Frankfurt-Kolonia. Miasto jest również położone przy różnych autostradach federalnych 9, 42, 49, 416, 258 i 327. Tunel Glockenberg łączy most Pfaffendorf z drogą B 42. Następujące mosty przecinają:

• Ren: Bendorf Autobahn Bridge, Pfaffendorf Bridge, Horchheim Rail Bridge, South Bridge
• Mozela: Balduin Bridge, Mosel Rail Bridge, Europe Bridge, Koblenz Barrage, Kurt-Schumacher Bridge, Güls Rail Bridge

Koblenz Hbf to przystanek Intercity-Express na kolejce zachodnio-reńskiej między Bonn a Moguncją, obsługiwany również przez pociągi na linii kolejowej Wschodni Ren Wiesbaden – Kolonia. Koblenz jest początkiem linii Mozeli prowadzącej do Trewiru (łączącej Luksemburg i Saarbrücken) oraz kolejki Lahn Valley Railway do Limburga i Gießen. Pozostałe stacje w Koblencji to Koblenz-Ehrenbreitstein, Koblenz-Güls, Koblenz-Lützel, Koblenz-Moselweiß i Koblenz Stadtmitte, które zostały otwarte 14 kwietnia 2011 r.

• Mapy

• Koblencja widziana z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej

• Mapa regionu Koblencji.

• Mapa drogowa

• Mapa linii kolejowych w większej Koblencji.

Koblencja widziana z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej

Mapa regionu Koblencji.

Mapa drogowa

Mapa linii kolejowych w Koblencji.

Edukacja

Kampus Uniwersytetu w Koblencji W mieście znajduje się Koblencja i Landau, a także Wyższa Szkoła Zawodowa w Koblencji (niem. Hochschule Koblenz ).

Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

Koblenz jest miastem partnerskim z:

• Nevers, Francja, od 1963 roku
• Haringey, Londyn, Wielka Brytania, od 1969 roku
• Norwich, Wielka Brytania, od 1978 roku
• Maastricht, Holandia, od 1981 roku
• Novara, Ital y, od 1991 roku
• Austin, Teksas, Stany Zjednoczone, od 1992 roku
• Petah Tikva, Izrael, od 2000 roku
• Varaždin, Chorwacja, od 2007 roku

Kultura popularna

Dziecięca zabawka jo-jo była nazywana w XVIII-wiecznej Francji de Coblenz (Koblenz) , odnosząc się do dużej liczby szlachetnych Francuscy emigranci mieszkający wtedy w mieście.

Strzała cnoty (Tugendpfeil) to duża złota lub srebrna spinka do włosów z kobiecego nakrycia głowy Koblencji i lewego brzegu Renu do początek XX wieku. Był tradycyjnie noszony przez młode katolickie dziewczęta między okresem dojrzewania a małżeństwem.

Znane osoby

• Klemens von Metternich (1773), austriacki dyplomata, kanclerz i minister spraw zagranicznych, architekt Kongres Wiedeński
• Cathinka Buchwieser (1789–1828), operowa sopranistka i aktorka
• Johannes Peter Müller (1801–1858), fizjolog, anatom porównawczy, ichtiolog i herpetolog
• Ottilie von Hansemann (1840-1919), niemiecka działaczka na rzecz praw kobiet
• Karl Haniel (1877-1944), niemiecki urzędnik i przedsiębiorca
• Max von Laue (1879 -1960), fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1914 roku
• Milo Emil Halbheer (1910–1978), artysta
• Valéry Giscard d'Estaing (1926-2020), prezes Francja od 1974 do 1981
• Thomas Anders (1963), popularny niemiecki piosenkarz, wokalista duetu Modern Talking
• Bodo Illgner (1967), niemiecki piłkarz, bramkarz podczas FIFA 1990 Mistrzostwa Świata
• Tobias Lütke (1981), przedsiębiorca-miliarder eneur, założyciel i dyrektor generalny Shopify