Honghu

Honghu (chiński: 洪湖 市; pinyin: Hónghú Shì ) to miasto na szczeblu hrabstwa w gminie Jingzhou, na południu prowincji Hubei. Miasto leży na północno-zachodnim (lewym) brzegu rzeki Jangcy, naprzeciwko prowincji Hunan i Xianning, Hubei. Nazwa pochodzi od sąsiedniego jeziora Hong, które od czasów starożytnych okresowo zalewało.

Tradycyjne chińskie święto Dragon Boat Festival, obchodzone piątego dnia piątego miesiąca księżycowego, obejmuje wyścigi łodzi. nad jeziorem Hong.

Honghu City za pomocą swojego słynnego jeziora produkuje czterdzieści gatunków ryb i mnóstwo roślin, takich jak lotos, trzcina i rodzaj czarnych alg.

Od 2000 r. Honghu City liczyło 335 618 lub więcej osób.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Wojna domowa
  • 1.2 Gung Ho
  • 1.3 ChRL
    • 1.3.1 Gospodarka rynkowa w latach pięćdziesiątych
    • 1.3.2 Wielki skok do przodu
    • 1.3. 3 Wielki głód w Chinach
    • 1.3.4 Hrabstwo Honghu w okresie rewolucji kulturalnej
• 2 Podziały administracyjne
• 3 Rewolucyjna opera
• 4 Godne uwagi osoby urodzone w Honghu
• 5 Notatek
• 6 Dodatkowe informacje
• 7 Linki zewnętrzne

• 1.1 Civil War
• 1.2 Gung Ho
• 1.3 ChRL
  • 1.3.1 Gospodarka rynkowa w latach pięćdziesiątych
  • 1.3.2 Wielki skok naprzód
  • 1.3.3 Wielki głód w Chinach
  • 1.3.4 Hrabstwo Honghu podczas rewolucji kulturalnej

• 1.3.1 Gospodarka rynkowa w latach pięćdziesiątych XX wieku
• 1.3 .2 Wielki skok naprzód
• 1.3.3 Wielki chiński głód
• 1.3.4 Hrabstwo Honghu podczas rewolucji kulturalnej

Historia

Honghu jest uważany za ważnego zwolennika strony komunistycznej podczas chińskiej wojny domowej ubiegłego wieku. Mieszkańcy Zachodu znają to z pracy humanitarnej komunistycznej Rewi Alley w Nowej Zelandii i ruchu spółdzielczego Gung-ho (共 合, Gonghe ).

Wojna domowa

Honghu a inne regiony wokół jeziora były częścią ważnej komunistycznej twierdzy zwanej Hunan-Western Hubei Revolutionary Base Area (湘鄂 西 革命 根据地, Xiang-Exi Geming Genjudi , zwanej także Hunan-Western Hubei Soviet , 湘鄂 西苏维埃, Xiang-Exi Suweiai ). Sowiet Hunan-Western Hubei był w rzeczywistości zbiorem kilku odizolowanych baz połączonych ze sobą podziemnymi i partyzanckimi działaniami. Baza Honghu, największa, sama była obiektem czterech kampanii okrążających, z których ostatnia została zaplanowana jako jeden z etapów szeroko zakrojonej kampanii okrążającej przeciwko sowieckim Hunan-Western Hubei.

Obszar bazy lub sowiecki był pod przywództwem komunistycznego generała (późniejszego feldmarszałka) He Long przez większość swojego istnienia i broniony przez jego 2. Grupę Armii. W końcu zmiażdżony przez chińską armię Czang Kaj-szeka i różne sojusznicze siły wojenne, koordynowane w jego kampaniach okrążających, Sowieci i ich siły wojskowe wycofali się na zachód, tworząc rewolucyjną bazę Hunan-Hubei-Sichuan-Guizhou, która w październiku 1934 wycofujące się wojska Szóstej Grupy Armii. Składając żołnierzy szóstego w swoje szeregi, przez długi czas utworzył Armię Czerwoną Drugiego Frontu, która miała obrać własną trasę podczas Długiego Marszu.

Gung Ho

Rewi Alley przeprowadził ulga powodziowa w Honghu 1932. Znany z ruchu Gung Ho Cooperative, który założył (wraz z innymi) podczas drugiej wojny chińsko-japońskiej (druga wojna światowa), Alley założył w Honghu pół tuzina małych spółdzielni przemysłowych w Honghu. odnowiony ruch Gung Ho, którym kierował w latach 80-tych.

ChRL

W 1954 roku Jangcy miała ogromną powódź, która miała miejsce tylko raz na sto lat. Aby uratować główne miasta, w tym Wuhan , Honghu zostało wyznaczone jako obszar zalany, w wyniku czego prawie milion mieszkańców zostało uchodźcami po zalaniu całego hrabstwa. Gdy powódź ustąpiła, a uchodźcy wrócili, by rozpocząć odbudowę, hrabstwo już zniszczone przez powódź nawiedziła kolejna katastrofa polityczna: 5 maja 1955 r. Mao Zedong osobiście stwierdził, że czas był krytyczny dla kolektywizacji i nakazał natychmiastowe rozpoczęcie kolektywizacji , który musi zostać ukończony w ciągu trzech lat.

Lokalny sekretarz partii komunistycznej, pan Li Jinyu (李金玉) (1922 - 8 października 2002), został przydzielony do tego obszaru w 1955 roku i był świadkiem zniszczeń na własne oczy. Li zdecydowanie sprzeciwiał się polityce Mao i otwarcie twierdził, że muszą istnieć warunki wstępne dla kolektywizacji, a Honghu nie spełnił żadnego z nich. Zamiast tego Li przekonał swoich kolegów do przyjęcia polityki gospodarczej, która byłaby całkowicie sprzeczna z życzeniem Mao - de facto gospodarka rynkowa (z powodów politycznych tego terminu nie można było wymienić).

Okazało się to wielkim sukcesem: nie tylko powiat został całkowicie wyleczony ze zniszczeń w ciągu roku, średni roczny wzrost przemysłu wyniósł 17,7%, a średni roczny wzrost rolnictwa wyniósł 11,3%. W czasach, gdy większość chińskich chłopów mogła jeść mięso tylko raz w roku podczas chińskiego Nowego Roku, miejscowym uczniom chłopskim we wszystkich szkołach w hrabstwie Honghu gwarantowano posiłek złożony z kurczaka, posiłek rybny i posiłek mięsny co tydzień. Jednak dobre czasy nie trwały długo: Li i jego koledzy, a także miejscowa ludność, w końcu zapłaciliby wysoką cenę za działanie wbrew woli Mao. Li, doskonale tego świadomy, poprosił miejscową ludność, aby przygotowywała się, gromadząc zboża i inną żywność w swoich domach.

Zgodnie z Wielkim Skokiem Mao, aparat partii komunistycznej na szczeblu prefektury wydał rozkazy 4 lipca 1958 do wyprodukowania czterdziestu tysięcy ton stali, trzydziestu sześciu tysięcy ton żelaza, a do tego zmobilizowano ponad pół miliona ludzi. Kolejne trzy tysiące zmobilizowano do wyrębu, aby zaspokoić zapotrzebowanie na paliwo do produkcji stali i żelaza. Honghu, hrabstwo należące do prefektury, nie mogło być wyjątkiem, a wśród zmobilizowanych był syn pana Li Jinyu (李金玉), pan Li Shutang (李树棠), ówczesny student. Po obejrzeniu pieca zbudowanego w pośpiechu w szkole jego syna, który był zupełnie bezużyteczny, ale z powodów politycznych nadal funkcjonował, pan Li Jinyu (李金玉) wymamrotał tylko jedno zdanie: „To żart!”, Ale on i jego koledzy byli bezsilni, by powstrzymać głupią politykę, którą prowadził główny przywódca Chin Mao Zedong. Kiedy jego syn Li Shutang (李树棠) podekscytowany powiedział mu, że średni plon z jednego haktra ryżu osiągnął 100 ton, pan Li Jinyu (李金玉) ze złością uciszył syna, mówiąc prawdę: to była łączna produkcja dwudziestu haktrów z ryżu włożonego do jednego, propaganda kłamała.

Wkrótce pojawiły się konsekwencje rozpraszającej polityki Mao: od czerwca 1959 roku, według oficjalnych zapisów chińskiego rządu, śmierć lokalnej prefektury w 1960 roku oznaczała 115.844, co stanowiło ponad dwukrotność średniej rocznej śmierci wynoszącej 50 000 osób. Cena w hrabstwie Honghu gwałtownie wzrosła, a liczba osób zapadających na głód drastycznie wzrosła. Pan Li Jinyu (李金玉) i jego kolega postanowili uratować ponad pół miliona miejscowej ludności przed głodem, co ostatecznie skazało ich los.

Masowa śmierć w lokalnej prefekturze Jingzhou zmusiła miejscowe kadry na poziomie prefektury, aby zebrać jak najwięcej zbóż, a hrabstwo Honghu, jedyne hrabstwo w prefekturze, w którym nie zginęła głód, stało się ich jedynym celem. Lokalny sekretarz partii komunistycznej w prefekturze Jingzhou, Xue Tan (薛 坦), poprosił Li Jinyu (李金玉), aby zostawił tylko 13,5 kilograma (30 funtów) ziaren miesięcznej racji żywnościowej dla każdego mieszkańca Honghu, a resztę rozdał.

Li odmówił, argumentując, że potrzeba przynajmniej 15 kg (33 funtów) miesięcznej racji żywnościowej, aby zapobiec śmierci spowodowanej głodem. Po wielu kłótniach, które nie przyniosły zadowalającego rezultatu, Li zdecydował się sprzeciwić rozkazowi przełożonego i dać miejscowej ludności dość jedzenia. W rezultacie, w czasach, gdy wszystkie inne hrabstwa cierpiały z powodu dziesiątek tysięcy zgonów z głodu, hrabstwo Honghu nie straciło z głodu ani jednej osoby, a lokalna populacja hrabstwa Honghu wzrosła o 15,52 ‰ (czyli o 1,552%).

Panie Li Jinyu (李金玉) i jego koledzy wkrótce zapłacili cenę za uratowanie miejscowej ludności. Jeszcze przed rewolucją kulturalną miejscowe kadry były prześladowane. W październiku 1964 r. Aparat komunistyczny na szczeblu prefektury Jingzhou zdecydował, że komunistyczna organizacja hrabstwa Honghu jest całkowicie „zgniła”, a pan Li Jinyu (李金玉) i jego koledzy walczyli w publicznych procesach na oczach dziesięciu tysięcy ludzi. W kwietniu 1965 r. Zarzut stał się znacznie poważniejszy, lokalni komuniści z hrabstwa Honghu na czele z panem Li Jinyu (李金玉) zostali oskarżeni o (choć słusznie) przywrócenie kapitalizmu. W lutym 1966 r. Lokalni komuniści z hrabstwa Honghu zostali oskarżeni o ustanowienie niezależnych królestw, tworząc reakcyjną antykomunistyczną grupę rewizjonistów, za poważne przestępstwo polityczne, za które groziła kara śmierci. Wreszcie, w 1966 r. Łącznie 341 kadr hrabstwa Honghu, czyli 90% zarządzających powiatami i lokalnymi komunistami, w tym sekretarz partii komunistycznej Li Jinyu (李金玉), pierwszy zastępca sekretarza partii komunistycznej, Xu Wei (徐伟), zastępcy sekretarzy partii komunistycznej Han Yaohui (韩耀辉), Ma Xiangkui (马香魁), Gu Chengqi (辜呈清, pełniący wówczas również funkcję szefa hrabstwa Honghu) i Sun Keti (孙克 惕, pełniący także funkcję zastępcy szefa hrabstwa Honghu na raz) zostali aresztowani i wysłani bezpośrednio do obozów pracy bez procesów lub innych postępowań sądowych, a każdy otrzymał co najmniej dziesięć lat więzienia, a pan Li Jinyu (李金玉) miał najdłuższą, piętnastoletnią kadencję. Prześladowania wywarły tak wielki wpływ na tych, którzy ucierpieli, że wielu, w tym były zastępca sekretarza partii komunistycznej, pan Xu Wei (徐伟), odmówiło udzielenia wywiadu na temat tego doświadczenia, nawet w 2000 roku (dekada), ponad trzy dekady później. Temat ten pozostaje tematem tabu w oficjalnych dokumentach chińskiego rządu do dziś, ale lokalna ludność, która przeżyła ogromny głód dzięki temu, co zrobił pan Li Jinyu (李金玉), będzie go pamiętać. Po śmierci pana Li Jinyu (李金玉) 8 października 2002 r. Wielu z tych, którzy doświadczyli głodu, poszło na jego pogrzeb, aby go uczcić, w tym wielu, którzy nie mogli pójść, ale nalegali, aby ich zabrać na pogrzeb.

Podziały administracyjne

Dwa podokręgi:

• Xindi Subdistrict (新 堤 街道), Binhu Subdistrict (滨湖 街道)

Czternaście miast:

• Luoshan (螺山 镇), Wulin (乌林 镇), Longkou (龙口 镇), Yanwo (燕窝 镇), Xintan (新 滩镇), Fengkou (峰口镇), Caoshi (曹 市镇), Fuchang (府 场 镇), Daijiachang (戴 家 场 镇), Qujiawan (瞿 家 湾镇), Shakou (沙 口镇), Wanquan (万 全镇), Chahe (汊 河镇), Huangjiakou (黄 家 口镇)

Jedynym okręgiem jest Laowan Township (老 湾乡)

Trzy strefy administracyjne:

• Xiaogang (小港 管理 区), Datonghu (大同 湖 管理 区), Dashahu (大 沙湖 管理 区)

Rewolucyjna opera

Malownicze jezioro Honghu był centralnym punktem rewolucyjnej opery „Czerwona Gwardia na jeziorze Honghu” (洪湖赤卫队), która była oparta na prawdziwej historii o Armii Czerwonej i jej walce z Kuomintangiem (KMT) w chińskim ar.

Streszczenie tej historii, która wydarzyła się nad jeziorem Honghu:

Modern Opera. Rewolucyjny musical ukazujący walkę partyzantów komunistycznych z właścicielem KMT o kontrolę nad wioską. Latem 1930 r. Tyran imieniem Peng sprzymierzony z dowódcą Armii Nacjonalistycznej Fengiem napada na bazę Armii Czerwonej w rejonie Honghu w prowincji Hubei. Sekretarz partii Han Ying i dyrektor bazy prowadzą lokalną straż podczas uporządkowanego wycofania się, ale później wracają, by poprowadzić nalot na magazyn broni wroga. W odwecie Peng torturuje miejscową ludność, aby spróbować odkryć kryjówkę Han Ying. Aby chronić swoich współmieszkańców, Han Ying poddaje się, a następnie ucieka, a jeden z jego zastępców poświęca się w tym wysiłku. Han nadal przewodzi Czerwonej Gwardii w walce z wrogiem.

Godni uwagi ludzie urodzeni w Honghu

• Tian Qiyu, wiceminister bezpieczeństwa publicznego; urodzony w 1940 roku