Haridwar

Haridwar (/ hʌrɪˈdwɑːr /; lokalna wymowa (pomoc · info) to miasto i korporacja miejska w dystrykcie Haridwar w Uttarakhand w Indiach. 11250858 w 2020 r. Jest drugim co do wielkości miastem w stanie i największym w powiecie.

Miasto położone jest na prawym brzegu rzeki Ganga, u podnóża pasm Shivalik. Haridwar jest uważane za święte miejsce dla Hindusów, gdzie odbywają się ważne wydarzenia religijne i służy jako brama do kilku znanych miejsc kultu. Najważniejszym z tych wydarzeń jest Kumbha Mela, obchodzony co 12 lat w Haridwar. Podczas Haridwar Kumbh Mela miliony pielgrzymów, wielbicieli i turystów gromadzą się w Haridwarze, aby odprawiać rytualne kąpiele na brzegach rzeki Ganges, aby zmyć ich grzechy i osiągnąć mokszę. Prayagraj (Allahabad) to jedna z czterech stron, na których znajduje się Amrit, eliksir i śmiertelność, przypadkowo wylała się z dzbanka, gdy był przenoszony przez niebiańskiego ptaka Garudę. Brahma Kund , miejsce, w którym upadł Amrit, znajduje się w Har ki Pauri (dosłownie „ślady Pana”) i jest uważane za najświętsze ghat w Haridwar. Jest to również główne centrum pielgrzymki Kanwar, w której miliony uczestników zbierają świętą wodę z Gangi i niosą ją przez setki mil, aby rozdawać ją jako ofiary w świątyniach Śivy. Dziś miasto rozwija się poza swoje znaczenie religijne, dzięki szybko rozwijającej się dzielnicy przemysłowej State Industrial Development Corporation of Uttarakhand (SIDCUL), a także w pobliżu miasteczka Bharat Heavy Electricals Limited oraz powiązanych z nim urządzeń pomocniczych.

Haridwar przedstawia kalejdoskop indyjskiej kultury i rozwoju. W świętych pismach zostało inaczej określone jako Kapilsthan, Gangadwar i Mayapuri. Jest to dodatkowo przejście dla Chota Char Dham (cztery główne cele pielgrzymkowe w Uttarakhand a mianowicie Badrinath, Kedarnath, Gangotri i Yamunotri), a następnie Shaivaites (zwolennicy Pana Shivy) i Vaisnavites (wielbiciele Pana Wisznu) nazywają to miejsce Hardwar i Haridwar indywidualnie, odnoszące się do Har jako Shiv i Hari jako Wisznu.

Spis treści

• 1 Etymologia
• 2 Siedem świętych miejsc (Sapta Puri)
• 3 Historia
• 4 Geografia i klimat
  • 4.1 Klimat
• 5 Pejzaż miejski
• 6 hinduskich rejestrów genealogicznych w Haridwar
• 7 Demografia
• 8 miejsc kultu religijnego
  • 8,1 Har Ki Pauri
  • 8,2 Chandi Devi Temple
  • 8.3 Świątynia Mansa Devi
  • 8.4 Świątynia Maya Devi
  • 8.5 Świątynia Makarvahini
  • 8.6 Kankhal
  • 8,7 Bharat Mata Mandir
  • 8.8 Piran Kaliyar
  • 8.9 Neel Dhara Pakshi Vihar
  • 8.10 Inne świątynie i aśramy
• 9 Instytucje edukacyjne
  • 9.1 Gurukul Kangr i Uniwersytet
  • 9.2 Dev Sanskriti Vishwavidyalaya
  • 9.3 Uttarakhand Sanskrit University
  • 9.4 Chinmaya Degree College
  • 9.5 HEC PG College
  • 9.6 Inne uczelnie
  • 9.7 Inne szkoły
• 10 Ważne obszary w mieście
• 11 Transport
  • 11.1 Drogi
  • 11.2 Kolej
  • 11.3 Lotnictwo
• 12 Przemysł
• 13 Znane osoby
• 14 Zobacz także
• 15 Odnośniki
• 16 Dodatkowe informacje
• 17 Linki zewnętrzne

• 4.1 Klimat

• 8.1 Har Ki Pauri
• 8.2 Świątynia Chandi Devi
• 8.3 Świątynia Mansa Devi
• 8.4 Świątynia Maya Devi
• 8.5 Świątynia Makarvahini
• 8.6 Kankhal
• 8.7 Bharat Mata Mandir
• 8.8 Piran Kaliyar
• 8.9 Neel Dhara Pakshi Vihar
• 8.10 Inne świątynie i aśramy

• 9.1 Uniwersytet Gurukul Kangri
• 9.2 Dev Sanskriti Vishwavidyalaya
• 9.3 Uttarakhand Sanskrit University
• 9.4 Chinmaya Degree College
• 9.5 HEC PG College
• 9.6 Inne uczelnie
• 9.7 Inne szkoły

• 11.1 Droga
• 11.2 Kolej
• 11.3 Lotnictwo

Etymologia

Współczesna nazwa miasta ma dwie pisownie: Haridwar i Hardwar . Każde z tych imion ma swoje własne konotacje.

W sanskrycie , liturgicznym języku hinduizmu, Hari oznacza „Pana Wisznu”, natomiast dwar oznacza „bramę”. Tak więc Haridwar można przetłumaczyć jako „Brama Pana Wisznu”. Zasłużyło na tę nazwę, ponieważ jest to zazwyczaj miejsce, z którego pielgrzymi rozpoczynają swoją podróż, aby odwiedzić słynną świątynię Pana Wisznu - Badrinath.

Podobnie Hara może również oznaczać „Pana Shivę”. Dlatego Hardwar może oznaczać „Gateway to Lord Shiva”. Hardwar jest również typowym miejscem rozpoczęcia pielgrzymki w celu dotarcia do góry Kailash, Kedarnath, najbardziej wysuniętej na północ Jyotirlinga i jednego z miejsc mniejszego obwodu pielgrzymkowego Char Dham - wszystkich ważnych miejsc kultu dla Hindusów .

Według legendy, to właśnie w Haridwarze bogini Ganga zstąpiła, kiedy Pan Shiva uwolnił potężną rzekę z kosmyków swoich włosów. Rzeka Ganga, po przepłynięciu przez 253 kilometry (157 mil) od źródła w Gaumukh na skraju lodowca Gangotri, po raz pierwszy wpływa na Równinę Gangetyczną w Haridwar, która nadała miastu starożytną nazwę - Gangadwára.

W adnotacjach do jej wiersza Hurdwar . Miejsce pielgrzymki hinduistycznej ”Letitia Elizabeth Landon dostarcza informacji na temat pochodzenia tego imienia, a także historię przypuszczalnego pochodzenia„ rzeki Ganges ”.

Siedem świętych miejsc (Sapta Puri)

„Ayodhyā Mathurā Māyā Kāśī Kāñcī Avantikā Purī Dvārāvatī caiva saptaitā mokṣadāyikāḥ” - Garuḍa Purāṇa I XVI .14

Ayodhya, Mathura, Haridwar, Kanchi, Kasi Avantika i Dwaraka to siedem świętych miejsc.

Zwróć uwagę na użycie purańskiej nazwy „Maya” dla Haridwar. Jak również wzajemne użycie Puri i Dwaraki.

Garuḍa Purāṇa wymienia siedem miast jako dawców mokszy . Mówi się, że Haridwar jest jednym z siedmiu najświętszych miejsc hinduskich (= Kṣetra ) w Indiach, a Varanasi jest zwykle uważane za najświętsze. Kṣetra to święta ziemia, pole mocy czynnej, miejsce, w którym można uzyskać ostateczne uwolnienie Mokszy .

Historia

W pismach świętych Haridwar był różnie wymieniany jako Kapilasthana, Gangadwara i Mayapuri. Jest to również punkt wejścia do Char Dham (czterech głównych ośrodków pielgrzymek w Uttarakhand a mianowicie , Badrinath, Kedarnath, Gangotri i Yamunotri), stąd też Shaivaites (wyznawcy Pana Shivy) i Vaisnavites ( wyznawcy Pana Wisznu) nazywają to miejsce odpowiednio Hardwar i Haridwar, co oznacza, że ​​Hara to Shiv, a Hari to Wisznu.

Mahabharata, Vana Parva: Tirthayatra Parva: Section XC.

W Vanaparva z Mahabharat, gdzie mędrzec Dhaumya mówi Yudhishthira o tirthas Indii, Gangadwar, tj. Haridwar i Kankhal, tekst wspomina również, że Agastya Rishi odprawił tutaj pokutę, z pomocą swojej żony Lopamudry ( księżniczka Vidharby).

Mówi się, że mędrzec Kapila ma tutaj aśram, nadając mu swoje starożytne imię Kapila lub Kapilasthana.

Legendarny król, Bhagiratha, prawnuk króla Suryavanshi Sagara (przodka Ramy), podobno sprowadził rzekę Ganges z nieba przez lata p encji w Satya Yuga, o zbawienie 60 000 jego przodków od klątwy świętego Kapili, tradycji kontynuowanej przez tysiące pobożnych Hindusów, którzy przynoszą prochy zmarłych członków rodziny w nadziei na ich zbawienie. Mówi się, że Pan Wisznu zostawił swój ślad na kamieniu umieszczonym w górnej ścianie Har Ki Pauri, gdzie Święty Ganges dotyka go przez cały czas.

Haridwar przeszedł pod panowanie Imperium Maurya (322–185 pne), a później za imperium Kushan (ok. I – III w.). Odkrycia archeologiczne dowiodły, że w tym regionie istniała kultura terakoty datowana na okres od 1700 do 1200 roku pne. Pierwsze współczesne dowody istnienia Haridwara znajdują się w relacjach chińskiego podróżnika Huan Tsanga, który odwiedził Indie w 629 roku. za panowania króla Harshavardhana (590–647) Haridwar zapisuje jako „Mo-yu-lo”, którego pozostałości wciąż istnieją w Mayapur, nieco na południe od współczesnego miasta. Wśród ruin znajduje się fort i trzy świątynie, ozdobione rzeźbami z potłuczonego kamienia, wspomina również o obecności świątyni, na północ od Mo-yu-lo zwanej „Gangadwara”, Gateway of the Ganges.

13 stycznia 1399 r. miasto upadło także zdobywcy z Azji Środkowej Timurowi Langowi (1336–1405).

Podczas wizyty w Haridwar pierwszy guru sikhijski, Guru Nanak (1469–1539) ) kąpany w `` Kushawart Ghat '', gdzie miał miejsce słynny epizod `` podlewania upraw '', jego wizytę upamiętnia dziś gurudwara (Gurudwara Nanakwara), według dwóch Sikh Janamsakhis, wizyta ta miała miejsce w dzień Baisakhi w 1504 r. AD, później odwiedził Kankhal w drodze do Kotdwara w Garhwal. Wiadomo, że pandy z Haridwar prowadzą zapisy genealogiczne większości populacji hinduskiej. Znane jako Vahis , zapisy te są aktualizowane podczas każdej wizyty w mieście i stanowią repozytorium rozległych drzew genealogicznych rodziny w północnych Indiach.

Ain-e-Akbari , napisane przez Abula Fazala w XVI wieku za panowania cesarza Mogołów Akbara, określa go jako Maya (Mayapur), znanego jako Hardwar on the Ganges ", jak siedem świętych miast Hindusów. Dalej wspomina się, że ma osiemnaście kos (każde po ok. 2 km) długości, a dziesiątego dnia Chaitry gromadzi się duża liczba pielgrzymów. Wspomina również, że podczas swoich podróży, a także w domu, cesarz Mogołów Akbar pił wodę z rzeki Ganges, którą nazwał „wodą nieśmiertelności”. W Sorun, a później w Haridwarze stacjonowali specjalni ludzie, którzy wysyłali wodę w zapieczętowanych słoikach, gdziekolwiek się stacjonował.

Podczas W okresie Mogołów w Haridwarze była mennica na miedziane monety Akbara. Mówi się, że Raja Man Singh of Amber położył podwaliny pod dzisiejsze miasto Haridwar, a także odnowił ghaty w Har Ki Pauri. Po jego śmierci jego prochy mówi się również, że zanurzono go w Brahma Kund. Thomas Coryat, angielski podróżnik, który odwiedził miasto w t panowanie cesarza Jahangira (1596–1627) wymienia je jako „Haridwara”, stolicę Śiwy.

Haridwar, jako jedno z najstarszych żyjących miast, znajduje swoje wzmianki w starożytnych pismach hinduskich. życie i czas rozciągający się od okresu Buddy do niedawnego brytyjskiego przyjścia. Haridwar ma bogate i starożytne dziedzictwo religijne i kulturowe. Wciąż ma wiele starych haveli i rezydencji z przepięknymi malowidłami ściennymi i misternymi kamieniami.

Znajduje się tu jedna z dwóch głównych zapór na rzece Ganges, Bhimgoda. Zbudowany w latach czterdziestych XIX wieku, kieruje wody Gangesu do Kanału Górnego Gangesu, który nawadniał okoliczne ziemie. Chociaż spowodowało to poważne pogorszenie przepływu wody Gangesu i jest główną przyczyną rozpadu Gangesu jako śródlądowej drogi wodnej, która do XVIII wieku była intensywnie wykorzystywana przez statki Kompanii Wschodnioindyjskiej i miasto tak wysoko jako Tehri było uważane za miasto portowe. Siedziba systemu Kanału Gangesu znajduje się w Haridwar. Kanał Górnego Gangesu został otwarty w 1854 r., Po rozpoczęciu prac w kwietniu 1842 r. Z powodu głodu w latach 1837–38. Unikalną cechą kanału jest półkilometrowy akwedukt nad rzeką Solani w Roorkee, który wznosi kanał 25 m (82 stóp) nad pierwotną rzeką.

„Gmina Haridwar Union” powstała w 1868 roku i obejmowała ówczesne wioski Mayapur i Kankhal. Haridwar został po raz pierwszy połączony z koleją, przez Laksar, poprzez odgałęzienie w 1886 r., Kiedy linia kolejowa Awadh i Rohilakhand została przedłużona przez Roorkee do Saharanpur, a później została przedłużona do Dehradun w 1900 r.

W 1901 r. liczył 25 597 mieszkańców i był częścią Roorkee tehsil, w dystrykcie Saharanpur w Zjednoczonej Prowincji i pozostał nim aż do powstania Uttar Pradesh w 1947 roku.

Haridwar był siedzibą zmęczonych w ciało, umysł i duch. Było również centrum przyciągania do nauki różnych sztuk, nauk ścisłych i kultury. Miasto ma długą pozycję jako doskonałe źródło leków ajurwedycznych i ziołowych i jest domem dla wyjątkowej Gurukul (szkoły tradycyjnej edukacji), w tym Gurukul Kangri Vishwavidyalaya, która ma rozległy kampus i zapewnia tradycyjną edukację swego rodzaju, od 1902 r. Rozwój Haridwar przyniósł ożywienie w latach 60. XX wieku, kiedy w 1975 r. powstała świątynia nowoczesnej cywilizacji BHEL, „zasilacz Maharatna”, który przyniósł nie tylko własną gminę BHEL , Ranipur, blisko istniejącej wioski Ranipur, ale także zestaw urządzeń pomocniczych w regionie. University of Roorkee, obecnie IIT Roorkee, jest jednym z najstarszych i najbardziej prestiżowych instytutów nauki w dziedzinie nauki i inżynierii.

Geografia i klimat

Ganges wyłania się z góry dotykające równin. Woda w rzece Ganges jest przeważnie czysta i ogólnie zimna, z wyjątkiem pory deszczowej, kiedy spływa do niej gleba z górnych regionów.

Rzeka Ganges płynie szeregiem kanałów oddzielonych od każdego z nich inne zwane aits, z których większość jest dobrze zalesiona. Inne drobne strumienie sezonowe to Ranipur Rao, Pathri Rao, Ravi Rao, Harnaui Rao, Begham Nadi itp. Duża część dzielnicy jest zalesiona, a Park Narodowy Rajaji znajduje się w granicach powiatu, co czyni go idealnym miejscem dla dzikich zwierząt i miłośnicy przygód. Rajaji jest dostępny przez różne bramy; Ramgarh Gate i Mohand Gate znajdują się w promieniu 25 km (16 mil) od Dehradun, a Motichur, Ranipur i Chilla Gates są tylko około 9 km (5,6 mil) od Haridwar. Kunaon Gate znajduje się 6 km (3,7 mil) od Rishikesh, a Laldhang gate jest 25 km (16 mil) od Kotdwara.

Dystrykt Haridwar, zajmujący obszar około 2360 km2 (910 2), znajduje się w południowo-zachodniej części stanu Uttarakhand w Indiach.

Haridwar znajduje się na wysokości 314 m (1030 stóp) nad poziomem morza, między wzgórzami Shivalik na północy i północnym wschodzie a rzeką Ganges na południu.

Klimat

Temperatury:

• Lata: 25 do 44 ° C (77 do 111 ° F)
• Zimy: -1 do 24 ° C (30 do 75 ° F)

Pejzaż miejski

Hinduskie rejestry genealogiczne w Haridwar

Coś, co nie jest dziś dobrze znane Indianom i osiadłym za granicą, zgodnie ze starożytnym zwyczajem szczegółowe genealogie rodzin hinduskich rodzin z ostatnich kilku pokoleń są przechowywane przez zawodowych hinduskich braminów, znanych jako pandy , w hinduskim świętym mieście Haridwar w odręcznych rejestrach przekazywanych im z pokolenia na pokolenie przez ich braminów, są klasyfikowane według oryginalnych okręgów i wiosek swoich przodków, przy czym specjalne wyznaczone rodziny bramińskie są odpowiedzialne za wyznaczone rejestry okręgowe, nawet w przypadkach, gdy przodkowe dzielnice i wsie pozostawione w Pakistan po podziale Indii, a Hindusi musieli migrować do Indii. W kilku przypadkach dzisiejsi potomkowie są teraz sikhami i wielu być może muzułmanami, a nawet chrześcijanami. Często zdarza się, że w rejestrach genealogicznych prowadzonych przez Pandy z Haridwaru można znaleźć szczegóły dotyczące nawet siedmiu poprzednich pokoleń, a nawet więcej niż ich siedem.

Od wieków, kiedy hindusi przodkowie odwiedzali święte miasto Haridwar w dowolnym celu, który mógł być głównie w celach pielgrzymkowych lub / lub w celu kremacji zmarłych lub zanurzenia popiołów i kości swoich krewnych po kremacji w wodach świętej rzeki Ganges, zgodnie z wymaganiami Hinduski zwyczajem religijnym było starożytnym zwyczajem, aby udać się do Pandita, który jest odpowiedzialny za rejestr rodziny i zaktualizować genealogiczne drzewo genealogiczne rodziny o szczegóły wszystkich małżeństw, narodzin i zgonów z jednej dalszej rodziny.

W dzisiejszych Indiach ludzie odwiedzający Haridwar są oszołomieni, gdy niespodziewane Pandy namawiają ich, aby przybyli i zaktualizowali swoje własne genealogiczne drzewo genealogiczne ich przodków. Wiadomości rozchodzą się błyskawicznie wśród pand, a wyznaczona Panda w rodzinie jest szybko powiadamiana o wizycie. W dzisiejszych czasach, gdy hinduski system wspólnej rodziny rozpadł się, a ludzie woleli bardziej nuklearne rodziny, prowadzący rejestry Pandici wolą, aby goście Haridwar byli przygotowani po skontaktowaniu się z całą dalszą rodziną i przyniesieniu wszystkich istotnych szczegółów dotyczących ich przodków i wioski, imiona dziadków i pradziadków oraz małżeństwa, urodzenia i zgony, które miały miejsce w dalszej rodzinie, z podaniem jak największej liczby szczegółów rodzin, w które zawarli małżeństwa. Odwiedzający członek rodziny jest zobowiązany do osobistego podpisania rodzinnego rejestru genealogicznego dostarczonego przez Rodzinną Pandę po jego zaktualizowaniu, aby przyszli odwiedzający rodzinę i pokolenia mogli zobaczyć i uwierzytelnić zaktualizowane wpisy. Przyjaciele i inni członkowie rodziny towarzyszący wizycie mogą również zostać poproszeni o złożenie podpisu w charakterze świadka. Jednak lepiej jest odwiedzić swoją rodzinną pandę przed zanurzeniem się w popiele swoich krewnych, ponieważ pomogą one właściwie w tych rytuałach.

Demografia

Według spisu ludności Indii z 2001 r., Obecnie dystrykt Haridwar liczy 1890422 mieszkańców (2011), a przedtem 1447187 (2001)

Miasto Haridwar liczy 310,562 mieszkańców (2011). Mężczyźni stanowią 54% populacji, a kobiety 46%. Haridwar ma średni wskaźnik alfabetyzacji na poziomie 70%, wyższy niż średnia krajowa wynosząca 59,5%: umiejętność czytania i pisania wśród mężczyzn wynosi 75%, a umiejętności czytania i pisania kobiet - 64%. W Haridwar 12% populacji ma mniej niż sześć lat.

Miejsca kultu religijnego

„Haridvāre Kuśāvarte Bilvake Nīla parvatesnatvā Kanakhale tīrth punarjanma na vidyate”

W tradycji hinduskiej „Panch Tirth” (pięć pielgrzymek) w Haridwar to „Gangadwar” (Har ki Pauri), Kushawart (Ghat in Kankhal), Bilwa Tirtha ( Świątynia Mansa Devi) i Neel Parvat (świątynia Chandi Devi). W mieście i jego okolicach znajduje się kilka innych świątyń i aśramów, których listę można znaleźć poniżej. Ponadto w Haridwar zabronione jest spożywanie alkoholu i żywności niewegetariańskiej.

Har Ki Pauri

Ten święty Ghat został zbudowany przez króla Vikramadityę (I wiek pne) ku pamięci jego brata Bharthariego. Uważa się, że Bharthari przybył do Haridwar i medytował nad brzegami świętego Gangesu. Kiedy zmarł, jego brat skonstruował Ghat w jego imieniu, które później stało się znane jako Har Ki Pauri. Najświętszym ghatem w Har Ki Pauri jest Brahmakund. Wieczorna modlitwa (Aarti) o zmierzchu ofiarowana Bogini Gangi w Har Ki Pauri (kroki Boga Hary lub Śiwy) jest urzekającym przeżyciem dla każdego gościa. Spektakl dźwięków i kolorów można zobaczyć, gdy po ceremonii pielgrzymi unoszą się na rzece Diyas (kwiatowe płyny z lampami) i kadzidło, upamiętniając ich zmarłych przodków. Tysiące ludzi z całego świata bierze udział w tej modlitwie podczas wizyty w Haridwar. Większość obecnych ghatów została w dużej mierze rozwinięta w XIX wieku, w nocy Dusera lub kilka dni wcześniej Kanał Ganga jest suszony w Haridwarze w celu oczyszczenia koryta rzeki. Woda jest przywracana na Dewali. Uważa się, że na Dussera Maa Ganga idzie do domu swojego ojca i wraca po Bhai Duj lub Bhai Phota. Z tego powodu wody w kanale Ganga w Haridwar są częściowo suszone w noc Dusera, a wody są przywracane w dniu Bhai Duj lub Bhai Phota.

Świątynia Chandi Devi

Świątynia jest poświęcona Bogini Chandi, która siedzi na szczycie „Neel Parvat” na wschodnim brzegu rzeki Ganges. Został zbudowany w 1929 roku przez króla Kaszmiru Suchata Singha. Skanda Purana wspomina legendę, w której Chanda-Munda , szef armii miejscowych królów demonów Shumbha i Nishumbha zostali zabici tutaj przez boginię Chandi , od którego miejsce otrzymało nazwę Chandi Devi. Uważa się, że główny posąg został założony przez Adi Shankaracharyę w VIII wieku naszej ery. Świątynia znajduje się 3 km (1,9 mil) od Chandighat i można do niej również dotrzeć kolejką linową.

Świątynia Mansa Devi

Położona na szczycie Bilwa Parwat świątynia bogini Mansa Devi, dosłownie oznaczająca boginię spełniającą pragnienia (Mansa), jest celem turystycznym, zwłaszcza ze względu na kolejki linowe, z których roztacza się widok na Miasto. W głównej świątyni znajdują się dwa bożki Bogini, jeden z trzema ustami i pięcioma ramionami, a drugi ma osiem ramion.

Świątynia Maya Devi

Haridwar był wcześniej znany jako Mayapuri, który jest z powodu Bogini Maya Devi. Pochodząca z XI wieku starożytna świątynia Maya Devi, Adhishthatri Devi (Bogini Patronki) Haridwar, uważana jest za jedną z Siddhapithas i mówi się, że jest to miejsce, w którym znajduje się serce i pępek Bogini Sati upadła. Jest to jedna z niewielu starożytnych świątyń, które wciąż stoją w Haridwar, wraz ze świątynią Narayani Shila i świątynią Bhairav.

Świątynia Makarvahini

Położona w pobliżu Birla Ghat, niedaleko Laltarao Pul jest świątynią świątynia poświęcona Bogini Gangi. Świątynia ta została założona przez Jayandrę Saraswati, Shankaracharyę z Kanchi Kamakoti, kilka dekad temu. Świątynia, zbudowana w stylu południowoindyjskim, ma tradycyjny zwyczaj dekorowania bogini warzywami i suszonymi owocami, nadając jej tytuł Shakumbhari w Ashtami Pooja, ósmy dzień Navratri.

Kankhal

Starożytna świątynia Daksha Mahadev, znana również jako Daksheshwar Mahadev Temple, znajduje się w południowym mieście Kankhal. Według hinduskich tekstów król Daksha Prajapati, ojciec Dakshayani, pierwszej żony Pana Shivy, odprawił jagnę, do której świadomie nie zaprosił Pana Śiwy. Kiedy przybyła nieproszona, król obraził go dalej, widząc, że Sati była wściekła i samospaliła się w kund jagna . Król Daksha został później zabity przez demona Virabhadrę, zrodzonego z gniewu Shivy. Później król został powołany do życia i otrzymał od Śiwy kozią głowę. Świątynia Daksha Mahadev jest hołdem dla tej legendy.

Sati Kund, inne znane mitologiczne dziedzictwo warte odwiedzenia, znajduje się w Kankhal. Legenda głosi, że Sati poświęciła się w tym kund .

Bharat Mata Mandir

Bharat Mata Mandir to wielopiętrowa świątynia poświęcona Bharatowi Mata (Matka Indie). Bharat Mata Mandir został zainaugurowany 15 maja 1983 roku przez Indirę Gandhi nad brzegiem rzeki Ganges. Znajduje się w sąsiedztwie Aśramu Samanvaja i ma osiem pięter wysokości do 180 stóp (55 m). Każde piętro przedstawia epokę w historii Indii, od czasów Ramajany do niepodległości Indii.

Na pierwszym piętrze znajduje się posąg Bharata Maty . Drugie piętro, Shur Mandir , jest poświęcone słynnym bohaterom Indii. Trzecie piętro Matri Mandir poświęcone jest osiągnięciom czczonych kobiet w Indiach, takich jak Radha, Mira, Savitri, Draupadi, Ahilya, Anusuya, Maitreyi, Gargi itp. Wielcy święci różnych religii, w tym dżinizmu , Sikhizm i buddyzm znajdują się na czwartym piętrze Sant Mandir . Na piątym piętrze znajduje się aula ze ścianami przedstawiającymi symboliczne współistnienie wszystkich religii praktykowanych w Indiach oraz obrazami przedstawiającymi historię różnych prowincji. Różne formy Bogini Śakti można zobaczyć na szóstym piętrze, podczas gdy siódme piętro jest poświęcone wszystkim inkarnacjom Pana Wisznu. Na ósmym piętrze znajduje się świątynia Pana Shivy, z której wielbiciele mogą podziwiać widok na Himalaje, Haridwar i kampus Sapta Sarovar .

Świątynia została zbudowana pod dawnym Shankaracharyą Maha-Mandleshwar Swami Satyamitranand Giri Maharaj. Od powstania fundacji Swami Satyamitranand w 1998 r. Otwarto kilka innych oddziałów, mianowicie w Renukut, Jabalpur, Jodhpur, Indore i Ahmedabad. Obecnie znajduje się pod Junapeethadheesh, Acharya Shree Mahamandaleshwar Swami Avdheshan i Giri Ji Maharaj.

Piran Kaliyar

Piran Kaliyar Sharif, zbudowany przez Ibrahima Lodhi, władcę Delhi, ten „Dargah” Hazrat Alauddin Sabir Kaliyari, XIII-wieczny suficki święty zakon Chishti (znany również jako Sarkar Sabir Pak), w wiosce Kaliyar, 7 km (4,3 mil). z Roorkee, jest odwiedzany przez wielbicieli z całego świata podczas corocznego festiwalu Urs, który w kalendarzu islamskim obchodzony jest od 1 dnia obserwacji księżyca do 16 dnia miesiąca Rabi al-awwal.

Neel Dhara Pakshi Vihar

Neel Dhara Pakshi Vihar, w odległości 3,5 km (2,2 mil) od dworca kolejowego Haridwar Junction, jest punktem obserwacji ptaków położonym na zatoce Bhimgoda Haridwar i ma bogate flora i fauna. Zapora wodna Bhimgoda znajduje się na rzece Ganges w pobliżu Har-Ki-Pauri Ghat. Zapora została pierwotnie zbudowana w celu wspomagania nawadniania, ale wytwarza również energię hydroelektryczną i kontroluje powodzie. Obszar za zaporą znany jest jako Neel Dhara Pakshi Vihar. Miejsce to jest popularne wśród miłośników ptaków. Miejsce to jest znane z żurawi syberyjskich, które można zobaczyć w miesiącach zimowych w Laljiwala. Ponadto miejsce to jest również naturalnym siedliskiem różnych gatunków ptaków wędrownych. Nie tylko zapaleni obserwatorzy ptaków, ale również miejsce to wita wielu miłośników przyrody i wędrowców. Również miejsce Neel Dhara Pakshi Vihar jest odwiedzane przez wędrowców, ponieważ znajduje się w pobliżu wielu tras trekkingowych w Haridwar. Zwiedzający mogą również zobaczyć Wzgórza Shivalik z punktu obserwacji ptaków i podziwiać ośnieżone góry, które plasują się na szczycie listy atrakcji turystycznych w Haridwar.

Inne świątynie i aśramy

Świątynia Dudhadhari Barfani, część aśramu Dudhadhari Barfani Baby, została zbudowana z błyszczącego białego marmuru i oddaje cześć Rama-Sita i Hanumana. Świątynia Sureshvari Devi, poświęcona bogini Sureshwari, znajduje się w środku Rajaji National Park, a więc jest dostępny tylko za zgodą leśników. Pawan Dham to nowoczesna świątynia wykonana w całości z kawałków szkła, która jest obecnie miejscem turystycznym.

Jedną z najświętszych świątyń w Haridwar jest Tirupati Balaji Mandir. Świątynia zbudowana w stylu drawidyjskim znajduje się 4,5 km (2,8 mil) od Har Ki Pauri. Jest to główne centrum pielgrzymkowe Haridwar w Uttrakhand. Wizerunek bóstwa świątynnego przedstawia zarówno Pana Wisznu, jak i Pana Shivę (Pan Wisznu jest uważany za ocalonego, podczas gdy w religii hinduskiej Pan Shiva jest uważany za niszczyciela).

Aśram Sapt Rishi w Sapt Sarovar, w pobliżu Bank Ganga to centrum medytacji i jogi. Aśram, założony w 1943 roku przez Guru Goswamiego Dutta, zapewnia zakwaterowanie, wyżywienie i bezpłatną edukację dla biednych dzieci. Aśram Sapt Rishi, jak sugeruje jego nazwa, był miejscem, w którym medytowało siedmiu mędrców, mianowicie Kashyapa, Vashisht, Atri, Vishwamitra, Jamadagi, Bharadwaja i Gautam. Zgodnie z zapisami mitologicznymi, kiedy wszyscy mędrcy medytowali, przeszkadzał im tryskający dźwięk rzeki Ganges. Zirytowani i zirytowani dźwiękiem cała siódemka została uwięziona w rzece. Później Ganges dzieli się na siedem strumieni wodnych, więc hałas jest mniejszy. Tych siedem strumieni jest obecnie znanych jako Sapt Sarovar, a miejsce, w którym medytowało siedmiu mędrców, nazywa się Aśramem Saptrishi.

W Aśramie Harihar, Kankhal, Parad Shivalinga (Mercury Shivalinga) ważące około 150 kg oraz drzewo Rudraksha to główne atrakcje pielgrzymów i turystów. Aśram Ramanand, położony w dzielnicy Shravan Nath Nagar w pobliżu dworca kolejowego, jest głównym aśramem Ramanand Sampraday w Haridwar. Aśram Uma Maheswar Sanyas leży nad brzegiem Ganga, w obozie Bairagi; podczas gdy Aśram Anandamayi Maa znajduje się w Kankhal, jednym z pięciu miast podrzędnych Haridwar, i mieści świątynię samadhi Śri Anandamoyi Ma (1896–1982), znanego świętego Indii. Shantikunj jest siedzibą duchowej i społecznej organizacji All World Gayatri Pariwar (AWGP) założonej przez Pandita Shrirama Sharmę Acharyę. Położone sześć km (3,7 mil) od stacji kolejowej Haridwar, nad brzegiem Gangesu i pod Himalajami Shivalik, jest miejscem przyciągającym zarówno turystów, jak i poszukiwaczy duchowego przewodnictwa.

Shri Chintamani Parshwnath Jain Shwetambar Mandir został zbudowany w 1990 roku przez świętego Jain Shri Padam Sagar Suri. Ta świątynia jest zbudowana z kamienia Jaisalmer w stylu architektonicznym Jain. Moolnayak tej świątyni jest czarnym idolem Chintamani Parshwnath Bhagwana w postawie Padmasana. Idole Shri Parshv Yaksha i Mata Padmawati po obu stronach głównego idola. Jest też bożek Rishabhanatha wykonany z białego marmuru. W pobliżu tej świątyni znajduje się mała świątynia Shri Ghantakaran Mahavir Ji i charan-paduka (odciski stóp). W świątyni znajduje się również dharmszala, w której może przebywać jednocześnie około 1000 pielgrzymów.

Patanjali Yogpeeth znajduje się na autostradzie Haridwar-Delhi. To jest instytucja jogi i centrum badawcze Swamiego Ramdeva. Każdego dnia przyjeżdżają tu tysiące ludzi na jogę i w innych celach. Ramakrishna Math i Ramakrishna Mission Sevashrama jest gałęzią światowego ruchu Ramakrishna Movement. Centrum misyjne zostało założone w 1901 r., A centrum matematyki - w 1980 r. Centrum matematyki prowadzi codzienne nabożeństwa i bhadżany oraz co dwa tygodnie Ramnam Sankirtan.

Instytucje edukacyjne

Uniwersytet Gurukul Kangri

Uniwersytet Gurukul Kangri, położony w Kankhal, nad brzegiem rzeki Ganges, jest jednym z najstarszych uniwersytetów w Indiach, został założony w 1902 roku przez Swamiego Shraddhanandę (1856–1926), zgodnie z założeniami Swami Dayananda Saraswati, założyciel Arya Samaj. Odwiedzili go również przywódca brytyjskich związków zawodowych Charles Freer Andrews i brytyjski premier Ramsay MacDonald, aby zbadać unikalny system edukacji oparty na Gurukul. Tutaj starożytna literatura wedyjska i sanskrycka, ajurweda, filozofia są częścią programu nauczania oprócz współczesnych nauk i dziennikarstwa. Jego „Muzeum Archeologiczne” (założone w 1945 r.) Mieści kilka rzadkich posągów, monet, obrazów, rękopisów i artefaktów, począwszy od kultury cywilizacji doliny Indusu (ok. 2500–1500 pne). Mahatma Gandhi odwiedził kampus trzy razy i przebywał w jego rozległym i spokojnym kampusie przez dłuższy czas, zwłaszcza podczas Kumbh mela w 1915 r., A następnie w 1916 r., Kiedy to 20 marca przemawiał na Gurukul Anniversary.

Dev Sanskriti Vishwavidyalaya

Dev Sanskriti Vishwavidyalaya została założona w 2002 roku na mocy ustawy rządu Uttarakhand i jest uniwersytetem w pełni mieszkalnym. Prowadzony przez Shri Vedmata Gayatri Trust, Shantikunj, Haridwar (siedziba All World Gayatri Pariwar), zapewnia różne kursy stopni, dyplomów i certyfikatów w takich dziedzinach, jak Jogika, Terapia alternatywna, Kultura Indii, Turystyka, Zarządzanie Wsi, Teologia, Poradnictwo Duchowe itp. Prowadzi również kursy na odległość.

Uttarakhand Sanskrit University

Utworzony przez rząd Uttarakhand, uniwersytet poświęcony jest studiowaniu starożytnych pism i książek sanskryckich. Ma również program nauczania obejmujący starożytne hinduskie rytuały, kulturę i tradycję, a także szczyci się budynkiem inspirowanym starożytnym stylem architektury hinduskiej.

Chinmaya Degree College

Znajduje się w Shivalik Nagar, 10 km (6,2 mil) od miasta Haridwar. jedna z uczelni naukowych w Haridwar.

HEC PG College

Została założona w 2002 roku. HEC College prowadzi studia licencjackie, podyplomowe i dyplomowe PG. Kursy są z zakresu handlu, zarządzania, nauki, lib. Science and Arts i jest powiązany z HNB Garhwal University, Sri Nagar, Garhwal i Sri Dev Suman Uttarakhand University, Badshahithol, Tehri Garhwal.

Inne uczelnie

Istnieją dwa stanowe uczelnie ajurwedyczne College & amp; Szpital w Haridwar, jeden to Rishikul State Ayurvedic College (ma kursy na poziomie PG), a drugi to Gurukul Ayurvedic College.

Inne szkoły

• Delhi Public School, Haridwar
• Kendriya Vidyalaya, BHEL Haridwar
• DAV Central Public School, Jagjeetpur

Ważne obszary w mieście

B.H.E.L., Ranipur Township Kampus Bharat Heavy Electricals Limited, przedsiębiorstwa sektora publicznego Maharatna (PSU) jest rozłożony na obszarze 12 km2 (4,6 2). Fabryka składa się z dwóch oddziałów: Zakładu Ciężkiego Sprzętu Elektrycznego (HEEP) i Zakładu Kuźni Centralnej Odlewni (CFFP). Razem zatrudniają ponad 8000 wykwalifikowanych pracowników. Kampus podzielony jest na sześć sektorów zapewniających doskonałe zaplecze mieszkalne, szkolne i medyczne.

Bahadrabad - 7 km (4,3 mil) Znajduje się na drodze krajowej Haridwar – Delhi w odległości 7 km (4,3 mil). ) z Haridwar. W pobliżu, we wsi Pathri, znajduje się zapora wodna Bhimgoda zbudowana na kanale Górnego Gangesu w 1955 roku. Posiada również biuro rozwoju bloku odpowiedzialne za wiele rozwiniętych wiosek (np. Khedli, Kisanpur Rohalki, Atmalpur Bangla, Sitapur, Alipur, Salempur). / p>

SIDCUL - 5 km (3,1 mil) Ogromny obszar przemysłowy o powierzchni 2034 akrów (823 ha), utworzony przez State Industrial Development Corporation of Uttarakhand (SIDCUL), organ rządu stanowego. Wraz z pojawieniem się dużych przedsiębiorstw, takich jak ITC, Hindustan Unilever Limited, Dabur, Mahindra & amp; Mahindra, Havells i Kirby, SIDCUL ma przekształcić się w kolejne przemysłowe miasteczko w mieście. trzy kilometry (1,9 mil) od drogi krajowej Delhi-Hardwar, SIDCUL leży w sąsiedztwie BHEL Township, ważnego miasteczka sektora publicznego.

Jwalapur - stara część miasta, Jwalapur jest finansową i przemysłową stolicą miasta, a obecnie ważne centrum handlowe i handlowe dla mieszkańców. Historia miasta sięga 1700 roku. To miasto nazywało się Mohammed Pura i było rządzone przez lokalnego władcę muzułmańskiego. Na początku XVII wieku rodzina Sisodias z Mewar, potomków Rany Pratap, uciekających przed inwazją Mogołów, osiedliła się na przedmieściach Haridwar. Rodziny żyły cicho przez prawie pokolenie, aby uniknąć wykrycia. Miejscowa ludność przemianowała swoje nazwisko na Mehta. Uważa się, że na początku 1700 roku Mehtowie wyparli muzułmańskiego władcę i przemianowali miasto na Jwalapur. Ta rodzina osiedliła się później w samym Jwalapur i zawarła związek małżeński z miejscową ludnością.

Cheela Dam Dobre miejsce na piknik z tamą i sztucznym jeziorem w pobliżu. Można dostrzec słonie i inne dzikie zwierzęta.

Shivalik Nagar Jedna z najnowszych i największych dzielnic mieszkalnych Haridwar. Jest podzielony na różne klastry. Pierwotnie została stworzona jako osiedle mieszkaniowe dla pracowników BHEL, ale wraz z pojawieniem się SIDCUL, populacja i działalność finansowa gwałtownie wzrosła w okolicy ze względu na jej bliskość.

Transport

Haridwar jest siedzibą dystryktu Haridwar i ma dobre połączenia z innymi miastami w regionie i stanem.

Droga

Droga krajowa 58, między Delhi i Mana Pass, przechodzi przez Haridwar, łącząc ją z Ghaziabad, Meerut, Muzzafarnagar, Roorkee i Badrinath, a National Highway 74 z Haridwar łączy go z Kashipur, Kichha, Nagina, Pilibhit i Bareilly. Haridwar jest dobrze połączony autobusem ze wszystkimi głównymi miastami. Autobusy z Delhi do Haridwar są dostępne codziennie, dostępnych jest ponad 150 autobusów.

Kolej

Dworzec kolejowy Haridwar w Haridwar znajduje się pod kontrolą północnej strefy kolejowej Indii Szyny kolejowe. Ma bezpośrednie połączenia z głównymi miastami Indii, takimi jak Kalkuta, Delhi, Bombaj, Jaipur, Jodhpur, Ahmedabad, Patna, Gaya, Varanasi, Allahabad, Bareilly, Lucknow, Puri i głównymi miastami Indii Środkowej, a mianowicie Bhopal i Indore, khandwa , Itarsi.

Powietrze

Najbliższe lotnisko krajowe to Jolly Grant Airport w Dehradun, które znajduje się 35 km (22 mil) od Haridwar. Międzynarodowe lotnisko Indiry Gandhi w New Delhi to najbliższe międzynarodowe lotnisko, które znajduje się 220 km (140 mil) od Haridwar.

Przemysł

Haridwar szybko się rozwija jako ważny ośrodek przemysłowy Uttarakhand od 2002 roku państwowa agencja SIIDCUL utworzyła Zintegrowane Osiedle Przemysłowe w dzielnicy przyciągającej wiele ważnych domów przemysłowych, które zakładają zakłady produkcyjne w okolicy. Według listy przydziałów dostarczonej przez SIIDCUL, na terenie przemysłowym znajduje się obecnie ponad 650 firm.

Haridwar ma kwitnący obszar przemysłowy położony przy obwodnicy, składający się głównie z jednostek pomocniczych dla PSU, BHEL, który powstał tutaj w 1964 roku i obecnie zatrudnia ponad 8000 osób.

Znane osoby

• Pilot Baba
• Hans Ji Maharaj
• Swami Sharad Puri
• Vijay Singh Gujjar
• Satpal Maharaj
>
• Prem Rawat
• Urvashi Rautela
• Charles Orman
• Ernest Burdett
• Rishabh Pant
• Narender Pal Singh
• Beatrice Harrison
• Louisa Durrell
• John Duncan Grant
• Usha Verma
• Vijay Bose
• Naresh Bedi
• Raza Ali Abidi
• Krishna Chandra Sharma
• Unwan Chishti
• Shriya Saran
• Kunwar Pranav Singh
• Ram Dayal Singh