Gejiu

Gejiu (pomoc · info) (chiński uproszczony: 个旧; chiński tradycyjny: 箇 舊; pinyin: Gèjiù ; Hani: Goqjef ; Wade-Giles: Ko-chiu ; dawniej Kochiu) to miasto na poziomie hrabstwa i dawna stolica prefektury Honghe w prowincji Yunnan w Chinach, zamieszkałe przez 202 000 mieszkańców (14. co do wielkości miasto w prowincji Yunnan). Jest to miejsce, w którym znajdują się największe w kraju złoża cyny, a głównym przemysłem jest wydobycie.

Spis treści

• 1 Lokalizacja
• 2 Układ
• 3 Podział administracyjny
• 4 Historia
• 5 Klimat
• 6 Etnografia
• 7 Gospodarka
• 8 Dobrobyt
• 9 Zobacz także
• 10 Notatki
• 11 Odnośniki
• 12 Linki zewnętrzne

Lokalizacja

Gejiu znajduje się na szczycie góry na północ od doliny rzeki Czerwonej (pinyin Hong He ), która płynie z prowincji Yunnan w prefekturze Dali do Wietnamu. Na południowy zachód od tej doliny znajduje się Nansha, która leży bezpośrednio pod miastem Yuanyang. Na północnym zachodzie leży Jianshui, a na północy Jijie. Mencjusz leży 12 mil na wschód.

Układ

Miasto położone jest w zagłębieniu przypominającym krater wokół jeziora na szczycie góry. Główna droga wjeżdża do miasta od północy przez wąską przełęcz. Na wschodzie i zachodzie są strome klify. Te na zachodzie są zbyt strome, aby zamieszkać, jednak rozległe nowe konstrukcje wzdłuż wschodniej strony spowodowały powstanie wielu nowych dzielnic.

Podział administracyjny

Administracyjnie, miasto Gejiu na poziomie hrabstwa składa się z 10 jednostek miejskich:

• 1 dzielnica: Chengqu (城区 街道), która obejmuje miasto.
• 7 miast: Xicheng (錫 城镇), Shadian (沙 甸镇), Jijie (雞 街镇), Datun (大 屯镇), Laochang (老 廠 镇), Kafang (卡 房 镇) i Manhao (蔓 耗 镇)
• 2 miasteczka: Jiasha (贾沙 乡) i Baohe (保 和 乡)

Historia

Pierwotnie mała osada górnicza Gejiu nosiła nazwę Gejiuli . Za czasów dynastii Yuan (1206–1368) i Ming (1368–1644) rozpoczęto tam wydobycie srebra.

Pod koniec XVII i XVIII wieku wydobycie w Yunnan kwitło, ale wydobycie cyny w Gejiu również się rozwijało. rozwinąć się dopiero w drugiej połowie XVIII wieku.

W latach osiemdziesiątych XIX wieku miasto zostało utworzone jako podprefektura w okręgu Mencjusza, około 30 km (19 mil) na wschód.

Gejiu zaczął się rozwijać dopiero po tym, jak Francuzi połączyli ten obszar z koleją w dół z płaskowyżu Yunnan do Wietnamu. Po rewolucji 1911 r. Miasto było dalej rozwijane ze względu na położenie w górach, otoczone obfitymi rezerwami cyny.

W 1889 roku Mencjusz został otwarty jako port traktatowy, a jego handel odbywał się prawie wyłącznie z Hanoi i Haiphong w czym było wówczas Francuskie Indochiny. Jednym z głównych celów budowy francuskiej kolei Kunming – Hai Phong, ukończonej w 1910 r., Była obsługa kopalni. W latach 1915–1928 zbudowano odgałęzienie linii od Gejiu do Mencjusza. W ostatnich latach dynastii Qing (1644–1911 / 12) kopalnie były organizowane przez chińską firmę Gejiu Tin Company, ale firmie brakowało kapitału. , umiejętności techniczne i sprawności menedżerskiej i został zastąpiony przez wspólną państwowo-prywatną firmę Gejiu Tin-Mining Company, w ramach której produkcja rozkwitła. W latach trzydziestych XX wieku cyna Gejiu stanowiła 80 procent ruchu eksportowanego na kolei. Mówi się, że w 1938 r. Produkcja cyny osiągnęła 10 000 ton.

Po 1949 r. Zarządzanie przeszło na stan Yunnan Tin-Mining Corporation, która do 1955 r. Osiągnęła i przekroczyła przedwojenne dane dotyczące produkcji. Oprócz wydobywania cyny, która pozostaje głównym produktem, Gejiu stał się również głównym producentem ołowiu i rozwinął się dobrze prosperujący przemysł metalurgiczny. Wyroby z cyny produkowane w Gejiu cieszą się dużym uznaniem w Chinach. Węgiel do wytopu dostarczany jest do miasta z pobliskiego Kaiyuan na północy, położonego przy linii kolejowej do Kunming. Istnieje pewna produkcja inżynieryjna i chemiczna ściśle powiązana z przemysłem metalurgicznym Gejiu.

Miasto otacza jezioro, które jednak nie powstało w sposób naturalny. Punktem zwrotnym w historii miasta był wypadek górniczy, który miał miejsce gdzieś w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy woda wytrysnęła z kopalni, co doprowadziło do wypłynięcia wód gruntowych na powierzchnię, co zalało dużą część wąskiej doliny, w której znajdowało się miasto. Ten wypadek mógł się okazać błogosławieństwem dla Gejiu, ponieważ zapewnił ładne malownicze jezioro w samym centrum miasta. Już ciasna wyżyna stała się po tym jeszcze bardziej ciasna, co doprowadziło do powstania niezwykle gęstego, wieżowcowego centrum w porównaniu z innymi małymi chińskimi miastami zbudowanymi na równinach. Później teren przylegający do wywołanego przez powódź jeziora zamieniono na park. Dziś miasto jest chronione przed dalszymi powodziami przez podziemny przelew.

Dziś Gejiu jest stosunkowo nowoczesnym, dobrze prosperującym miastem z gęsto zabudowanymi wieżowcami położonymi nad jeziorem i otoczonym skalistymi wzgórzami.

Klimat

Jest to typowy klimat subtropikalny górski (Köppen: Cwb ), z niewielkimi zmianami temperatury, ale zimny dla szerokości geograficznej.

Etnografia

Ludność to głównie Chińczycy Han, ale obecne są również mniejszości, takie jak muzułmański Hui, Dai z pobliskiej doliny Czerwonej Rzeki i Hani z okolicznych gór (patrz Yuanyang).

Gospodarka

Oprócz zasobów cyny w Gejiu znajduje się także żelazo i węgiel.

Opieka społeczna

W mieście znajduje się Dom Dziecka Gejiu, sierociniec dla dzieci z prowincji Yunnan.