Fuzhou

Fuzhou, na przemian latynizowane jako Foochow, jest stolicą i jednym z największych miast w prowincji Fujian w Chinach. Wraz z wieloma hrabstwami Ningde, te z Fuzhou są uważane za obszar językowy i kulturowy Mindong (dosł. Wschodnia Fujian).

Fuzhou leży na północnym (lewym) brzegu ujścia największego rzeka, rzeka Min. Wzdłuż całej północnej granicy leży Ningde, a hrabstwo Gutian w Ningde leży w górze rzeki. Według spisu z 2010 r. Liczba mieszkańców wynosiła 7.115.370, z czego 4.408.076 mieszkańców to miasta, co stanowi około 61,95%, a ludność wiejska wynosi 2.707.294, co stanowi około 38,05%. Według stanu na 31 grudnia 2018 r. Jego całkowitą populację oszacowano na 7 740 000, z których 4 665 000 mieszkało na obszarze zabudowanym ( lub metro ) składającym się z 5 dzielnic miejskich oraz hrabstwa Minhou. W 2015 roku Fuzhou znalazło się na 10. miejscu najszybciej rozwijającego się obszaru metropolitalnego na świecie przez Brookings Institution. Fuzhou zajmuje 20 miejsce w ogólnym rankingu ChinaIntegrated City Index 2016, badaniu przeprowadzonym przez National Development and Reform Commission.

Fuzhou jest również głównym miastem badań naukowych, pojawiając się na liście 100 największych miast na świecie według Nature Index. W mieście znajduje się kilka głównych uniwersytetów, w szczególności Uniwersytet Fuzhou, jeden z najbardziej prestiżowych uniwersytetów w Chinach w ramach Projektu 211.

Spis treści

• 1 Nazwy
• 2 Historia
  • 2.1 Historia przed Qin (przed 221 pne)
  • 2.2 Dynastie Qin i Han (221 pne – 206 ne)
  • 2.3 Trzy królestwa do Sui dynastia (200–618)
  • 2.4 Tang w epoce dziesięciu królestw (618–960)
  • 2,5 era pieśni (960–1279)
  • 2.6 Dynastia Ming (1368-1644)
  • 2.7 Dynastia Qing (1644-1912)
  • 2.8 Republika Chińska
    • 2.8.1 Republika Rewolucyjna
    • 2.8 .2 Okupacja japońska
  • 2.9 Chińska Republika Ludowa
• 3 Geografia
  • 3.1 Klimat
• 4 Podziały administracyjne
• 5 Kultura
  • 5.1 Język i sztuka
  • 5.2 Architektura
  • 5.3 Religia
  • 5.4 Lokalna kuchnia
  • 5.5 Specjalne rzemiosło
• 6 Media
• 7 Transport
  • 7.1 Lotniska
  • 7.2 Koleje
  • 7,3 Metro
  • 7.4 Port morski
    • 7.4.1 Historia portu Fuzhou
• 8 Gospodarka
  • 8.1 Strefy ekonomiczne i technologiczne
• 9 Pejzaż miejski
• 10 Atrakcje turystyczne
  • 10.1 Historyczne / kulturowe
  • 10.2 Rekreacyjne
• 11 Znane osoby
• 12 Edukacja
  • 12.1 Kolegia i uniwersytety
  • 12.2 Szkoły średnie
• 13 Zobacz także
• 14 Źródła
  • 14.1 Źródła
• 15 Zewnętrzne linki

• 2.1 Historia przed Qin (przed 221 pne)
• 2.2 Dynastie Qin i Han (221 pne – 206 ne)
• 2.3 Od trzech królestw do dynastii Sui (200–618)
• 2.4 Tang w epoce dziesięciu królestw (618–960)
• 2,5 era Song (960–1279)
• 2.6 Dynastia Ming (1368-1644)
• 2.7 Dynastia Qing (1644-1912)
• 2.8 Republika Chińska
  • 2.8.1 Republika Rewolucyjna
  • 2.8.2 Okupacja japońska
• 2.9 Chińska Republika Ludowa

• 2.8.1 Republika Rewolucyjna
• 2.8.2 Japońska okupacja

• 3.1 Klimat

• 5.1 Język i sztuka
• 5.2 Architektura
• 5.3 Religia
• 5.4 Lokalna kuchnia
• 5.5 Specjalne rzemiosło

• 7.1 Lotniska
• 7.2 Koleje
• 7.3 Metro
• 7.4 Port morski
  • 7.4.1 Historia portu Fuzhou

• 7.4.1 Historia portu Fuzhou

• 8.1 Strefy ekonomiczne i technologiczne

• 10.1 Historyczne / kulturowe
• 10.2 Rekreacyjne

• 12.1 Kolegia i uniwersytety
• 12.2 Szkoły średnie

• 14.1 Źródła

Nazwy

Fuzhou w języku chińskim to „有福 之 州” ( yǒufúzhīzhōu ), co oznacza „miasto z powodzeniem”. Yuanhe Maps and Records of Prefectures and Counties , chiński traktat geograficzny opublikowany w IX wieku, mówi, że nazwa Fuzhou pochodzi od góry Futo na północny zachód od miasta. Nazwa góry została następnie połączona z -zhou , oznaczającym „osadę” lub „prefekturę”, w sposób podobny do wielu innych chińskich miast. W okresie Walczących Królestw obszar Fuzhou był czasami nazywany Ye (chiński: 冶), a Fuzhou zostało włączone do Chin za czasów dynastii Qin. Nazwa miasta była wielokrotnie zmieniana między III a IX wiekiem, zanim ostatecznie osiedliło się w Fuzhou w 948 r. W języku chińskim miasto jest czasami określane przez poetycki pseudonim Rongcheng (chiński: 榕城; : Ṳ̀ng-siàng ), lit. „Miasto Banyan”.

W starszych angielskich publikacjach nazwa jest różnie latynizowana jako Foochow, Foo-Chow, Fuchow, Fūtsu, Fuh-Chow, Hock Chew i Hokchew.

Historia

Pre -Historia Qin (przed 221 pne)

Pozostałości dwóch kultur neolitycznych - kultury Huqiutou (虎丘 頭 文化), z około 5000 rpne i kultury górskiej Tanshi (曇 石山,) z okolic 3000 pne - zostały odkryte i odkopane w rejonie Fuzhou. W okresie Walczących Królestw (ok. 475–221 pne) Chińczycy zaczęli nazywać współczesny obszar Fujian Min Yue (閩越), sugerując, że rdzenni mieszkańcy tego obszaru byli odgałęzieniem ludów Yue, zróżnicowanej populacji plemiona spoza Chin, które kiedyś zamieszkiwały większość południowych Chin. W 306 pne Królestwo Yue (dzisiejszy Zhejiang) upadło pod panowanie stanu Chu. Historyk dynastii Han Sima Qian napisał, że pozostali przy życiu członkowie rodziny królewskiej Yue uciekli na południe do dzisiejszego Fujianu, gdzie osiedlili się wraz z rdzennymi mieszkańcami Yue, łącząc się z kulturą chińską i Yue, aby stworzyć Minyue. Ich główne centrum nie znajdowało się w nowoczesnej lokalizacji Fuzhou, ale dalej w górę zlewni Min w pobliżu miasta Wuyishan.

Dynastie Qin i Han (221 pne – 206 ne)

Pierwszy cesarz Qin zjednoczone starożytne Chiny w 221 rpne i pragnęły poddać południowe i południowo-wschodnie regiony chińskiemu panowaniu. Dynastia Qin zorganizowała swoje terytorium w „Komandoria” (chiński: 郡; pinyin: jùn ) - z grubsza odpowiadające prowincji lub prefekturze - a obszar Fujian został zorganizowany jako Komandoria Minzhong (閩中 郡). Wydaje się, że przez następne stulecie obszar ten pozostawał w większości niezależny od chińskiej kontroli. Dynastia Han podążyła za krótkotrwałym Qin, a cesarz Gaozu z Han ogłosił zarówno Minyue, jak i sąsiednie Nanyue autonomicznymi królestwami wasali. W 202 rpne cesarz Gaozu wykupił przywódcę imieniem Wuzhu (無 諸; starochiński: Matya ) jako króla Minyue i otoczone murami miasto zwane Ye (冶; starochińskie : Lya ; dosłownie: piękny) został zbudowany. Założenie Ye w 202 rpne stało się tradycyjną datą założenia miasta Fuzhou.

W 110 rpne armie cesarza Wu of Han pokonały armie królestwa Minyue podczas wojny Han-Minyue i zaanektowały jego terytorium i ludzi do Chin. Wielu obywateli Minyue zostało przymusowo przesiedlonych do obszaru Jianghuai, a grupa etniczna Yue została w większości zasymilowana przez Chińczyków, powodując gwałtowny spadek liczby mieszkańców Ye. Obszar ten został ostatecznie ponownie zorganizowany jako hrabstwo w 85 rpne.

Od trzech królestw do dynastii Sui (200–618)

W Okresie Trzech Królestw południowo-wschodnie Chiny były nominalnie kontrola wschodniego Wu, a obszar Fuzhou miał stocznię dla flot przybrzeżnych i Jangcy. W 282 roku, za panowania dynastii Jin, w Ye zbudowano dwa sztuczne jeziora, znane po prostu jako Jezioro Wschodnie i Jezioro Zachodnie, a także system kanałów. Rdzeń współczesnego Fuzhou wyrósł wokół tych trzech systemów wodnych, chociaż Jeziora Wschodnie i Zachodnie już nie istnieją. W 308 roku, podczas wojny ośmiu książąt u schyłku dynastii Jin, rozpoczęła się pierwsza na dużą skalę migracja chińskich imigrantów na południe i południowy wschód Chin, a następnie kolejne fale w późniejszych okresach działań wojennych lub klęsk żywiołowych w Chinach. chińskie serce. Administracyjne i gospodarcze centrum obszaru Fujian zaczęło się zmieniać na obszar Ye podczas dynastii Sui (581–618).

Tang do ery dziesięciu królestw (618–960)

W 725 roku miasto zostało formalnie przemianowane na „Fuzhou”. W okresie dynastii środkowej Tang instytucje gospodarcze i kulturalne w Fuzhou rosły i rozwijały się. Późniejsze lata Tang były świadkami wielu wstrząsów politycznych w sercu Chin, takich jak Rebelia An Lushan i Powstanie Huang Chao, co skłoniło kolejną falę mieszkańców północy do imigracji na współczesne obszary północnego Min i wschodniego Min. W 879 roku duża część miasta została zajęta przez armię Huang Chao podczas buntu przeciwko rządowi Tang. W 893 roku bracia watażkowie Wang Chao i Wang Shenzhi zdobyli Fuzhou w buncie przeciwko dynastii Tang, z powodzeniem zdobywając kontrolę nad całą prowincją Fujian i ostatecznie ogłaszając powstanie niezależnego królestwa, które nazwali Królestwem Min w 909 roku. więcej imigrantów z północy, chociaż ich królestwo przetrwało tylko do 945 r. W 978 r. Fuzhou zostało włączone do nowo założonej dynastii Song, chociaż ich kontrola nad regionami górskimi była słaba.

Fuzhou prosperowało w czasach dynastii Tang . Buddyzm został szybko przyjęty przez obywateli, którzy szybko zbudowali wiele świątyń buddyjskich w okolicy.

Era pieśni (960–1279)

Fuzhou przeszło ogromny gwałtowny wzrost wyrafinowanej kultury i instytucji edukacyjnych w całej dynastii Song, ponieważ Fuzhou wydało 10 uczonych z Fuzhounese zhuangyuan (uczonego, który zajmuje pierwsze miejsce w cesarskich egzaminach zh: 状元), co jest dużą liczbą jak na małe miasto w kraju podczas tej dynastii.

Świątynia „Hualin” (華林寺, nie mylić ze świątynią o tej samej nazwie w Kantonie), założona w 964 r., jest jedną z najstarszych i zachowanych konstrukcji drewnianych w Chinach. Nowe mury miejskie zostały zbudowane w 282, 901, 905 i 974 roku, więc miasto miało wiele warstw murów - więcej niż chińska stolica. Cesarz Taizong z dynastii Song nakazał zniszczenie wszystkich murów w Fuzhou w 978 roku, ale nowe mury odbudowano później. Ostatnia została zbudowana w 1371 roku. Podczas dynastii Południowej Song, Fuzhou stało się bogatsze; wielu uczonych przybyło, aby żyć i pracować. Wśród nich byli Zhu Xi, najwybitniejszy chiński filozof po Konfucjuszu, i Xin Qiji, największy kompozytor poezji ci.

Marco Polo, włoski gość cesarza Kubilaia, dokonał transkrypcji po konwencje włoskiej ortografii, nazwa miejsca to Fugiu . Nie była to lokalna wymowa Min, ale należąca do mandarynkowej klasy administracyjnej.

Według Odorica z Pordenone, Fuzhou miało największe kurczaki na świecie.

Dynastia Ming (1368-1644) )

Między 1405 a 1433 rokiem flota floty cesarskiej Ming pod dowództwem admirała Zheng He siedem razy płynęła z Fuzhou na Ocean Indyjski; flota trzykrotnie wylądowała na wschodnim wybrzeżu Afryki. Przed ostatnim rejsem Zheng wzniósł stelę poświęconą bogini Tian-Fei (Matsu) w pobliżu portu morskiego.

Rząd Ming przyznał Fuzhou monopol na filipiński handel, który czasami był dzielony z Quanzhou.

Galeote Pereira, portugalski żołnierz i kupiec, został wzięty do niewoli podczas kampanii eksterminacji piratów w 1549 roku i uwięziony w Fuzhou. Później przeniesiony do formy wygnania wewnętrznego w innym miejscu w prowincji, Pereira uciekł do Langbaijiao w 1553 roku. Zapis jego doświadczeń w Imperium Ming, zarejestrowany przez jezuitów w Goa w 1561 roku, był pierwszym nieklerykalnym opisem Chin, który dotarł na Zachodzie od czasów Marco Polo.

Królestwo Ryukyu założyło ambasadę w Fuzhou.

Dynastia Qing (1644–1912)

W 1839 r. Lin Zexu, sam pochodził z Fuzhou, został wyznaczony przez cesarza Daoguang do egzekwowania imperialnego zakazu handlu opium w Kantonie. Jednak jego nieudane działania przyspieszyły katastrofalną pierwszą wojnę opiumową z Wielką Brytanią, a Lin, który stał się kozłem ofiarnym za porażkę Chin w wojnie, został zesłany do północno-zachodniej części imperium. Traktat z Nanjing (1842), który położył kres konfliktowi, uczynił Fuzhou (wtedy znany mieszkańcom Zachodu jako Foochow) jednym z pięciu chińskich portów traktatowych i stał się całkowicie otwarty dla zachodnich kupców i misjonarzy.

Fuzhou było jednym z najważniejszych pól misyjnych protestanckich w Chinach. 2 stycznia 1846 r. Do miasta przybył pierwszy misjonarz protestancki, ks. Stephen Johnson (misjonarz) z ABCFM i wkrótce założył tam pierwszą stację misyjną. Po ABCFM nastąpiło Methodist Bpiscopal Missionary Society, któremu przewodził ks. MC White i JD Collins, którzy dotarli do Fuzhou na początku września 1847 r. W maju 1850 r. Przybyło do miasta także Church Missionary Society. Te trzy protestanckie agencje pozostały w Fuzhou aż do komunistycznej rewolucji w Chinach w latach pięćdziesiątych XX wieku, pozostawiając bogate dziedzictwo w Fuzhou. Kultura protestancka. Poparli utworzenie szpitali i szkół, w tym Woolston Memorial Hospital, prowadzonego przez wyszkolonego w Ameryce Hü King Eng.

23 sierpnia 1884 roku wybuchła bitwa pod Fuzhou między francuską flotą Dalekiego Wschodu. oraz Flota Fujian z dynastii Qing. W rezultacie flota Fujian, jedna z czterech chińskich flot regionalnych, została całkowicie zniszczona w porcie Mawei.

Republika Chińska

8 listopada 1911 roku rewolucjoniści zorganizowali powstanie. w Fuzhou. Po nocnej bitwie ulicznej armia Qing poddała się.

22 listopada 1933 roku Eugene Chen i przywódcy 19 Armii Narodowej Armii Rewolucyjnej utworzyli krótkotrwały Ludowo-Rewolucyjny Rząd Republiki Chińskiej. Zablokowana przez Czang Kaj-szeka i pozostawiona bez wsparcia pobliskiej Republiki Radzieckiej, PRGRC upadła w ciągu dwóch miesięcy.

Wraz z wybuchem wojny chińsko-japońskiej w 1937 r. W prowincji Fujian rozpoczęły się działania wojenne. Xiamen (Amoy) spadł do japońskich sił desantowych 13 maja 1938 r. Upadek Amoy natychmiast zagroził bezpieczeństwu Fuzhou. 23 maja japońskie statki zbombardowały Mei-Hua, Huang-chi i Pei-Chiao, podczas gdy japońskie samoloty nadal nękały siły chińskie. Od 31 maja do 1 czerwca chińskie kanonierki Fu-Ning , Chen-Ning i Suming broniły linii blokady w ujściu rzeki Min były sukcesywnie bombardowane i zatapiane. W międzyczasie chiński statek Chu-Tai zacumowany w Nan-Tai został uszkodzony. Szkoła dowodzenia portu chińskiej marynarki wojennej, koszary, stocznia, szpital i koszary morskie w Ma-Wei były sukcesywnie bombardowane. Zapisano, że Fuzhou padło pod wpływem sił japońskich w 1938 roku.

Zakres japońskiego dowodzenia i kontroli samego miasta Fuzhou w przeciwieństwie do portu w Mawei i ujścia rzeki Min jest niepewny. Do 1941 r. (5/7) miasto zostało zarejestrowane jako powróciło pod kontrolę nacjonalistów. Konsulat brytyjski w Fuzhou działa od 1941 do 1944 roku po wypowiedzeniu wojny Japonii przez Wielką Brytanię w grudniu 1941 roku. Zachodni goście odwiedzający Fuzhou w latach 1941–1944 to australijski dziennikarz Wilfred Burchett w 1942 r. I brytyjski naukowiec dr. Joseph Needham w maju 1944 r. Obaj goście odnotowują obecność brytyjskiego konsula i klubu Fuzhou składającego się z zachodnich biznesmenów.

W The Man Who Loved China: The Fantastic Story of the Eccentric Scientist Who Unlocked the Mysteries of the Middle Kingdom , autor Simon Winchester opowiada o wizycie dr Needham w 1944 roku. Needham spotkał amerykańskiego agenta rządowego (Johna Caldwella) i brytyjskiego agenta SIS (Murray MacLehose pracujący pod przykrywką jako brytyjski wice-konsul w Fuzhou) ) zaangażowany w pomoc dla nacjonalistycznego oporu siłom japońskim w prowincji Fujian.

W ramach operacji Ichi-Go (1944), ostatniej wielkiej japońskiej ofensywy w Chinach w czasie II wojny światowej, Japończycy zamierzają d do odizolowania Fuzhou i korytarza prowincji Fujian od sił nacjonalistycznych w zachodnich Chinach i wojennej stolicy Chongqing. Jedną z relacji o ponownym zajęciu miasta Fuzhou przez Japonię jest narracja amerykańskiego oficera marynarki, Houghton Freeman. Jako datę podano 5 października 1944 r.

Fuzhou pozostawało pod kontrolą Japonii do kapitulacji Japonii i jej sił zbrojnych w Chinach we wrześniu 1945 r.

Po przywróceniu kontroli Republiki (1946), wydziały administracyjne Fuzhou zostały zaanektowane, a szczebel administracji został oficjalnie awansowany z poziomu hrabstwa na poziom miasta.

Chińska Republika Ludowa

Fuzhou było okupowane przez władze Armia Wyzwolenia przy niewielkim oporze 17 sierpnia 1949 r.

W latach pięćdziesiątych XX wieku miasto znajdowało się na pierwszej linii konfliktu z KMT na Tajwanie, ponieważ wrogie samoloty KMT często bombardowały miasto. Bombardowanie 20 stycznia 1955 r. Było najpoważniejsze, w wyniku którego zginęły setki ludzi.

Fuzhou był również zamieszany w gwałtowny masowy chaos podczas rewolucji kulturalnej. Różne grupy Czerwonej Gwardii walczyły ze sobą, używając broni na ulicach miasta, a nawet atakując Armię Ludowo-Wyzwoleńczą.

W ramach reform i polityki otwarcia od późnych lat siedemdziesiątych Fuzhou szybko się rozwinęło. W 1982 roku Fuzhou stało się pierwszym miastem w Chinach, w którym wprowadzono sterowanie programami przechowywanymi, co było kamieniem milowym w historii telekomunikacji w Chinach. W 1984 roku Fuzhou zostało wybrane przez rząd centralny jako jedna z pierwszych gałęzi Otwartych Miast Nadbrzeżnych.

13 grudnia 1993 roku szalejący pożar przetoczył się przez fabrykę tekstyliów w Fuzhou i pochłonął 60 osób. pracowników.

2 października 2005 roku wody powodziowe z Tajfunu Longwang zmiotły szkołę wojskową, zabijając co najmniej 80 oficerów paramilitarnych.

Geografia

Fuzhou znajduje się na północno-wschodnim wybrzeżu prowincji Fujian łączy się wspólnie na północy z Ningde i Nanping, na południu z Quanzhou i Putian, na zachodzie odpowiednio z Sanming.

Klimat

Fuzhou ma wilgotny klimat subtropikalny (Köppen Cfa ) pod wpływem monsunu wschodnioazjatyckiego; lata są długie, bardzo gorące i wilgotne, a zimy krótkie, łagodne i suche. W większości lat ulewne deszcze występują w porze monsunowej w drugiej połowie maja. Fuzhou jest również podatne na tajfuny późnym latem i wczesną jesienią. Miesięczna średnia 24-godzinna temperatura waha się od 10,9 ° C (51,6 ° F) w styczniu do 28,9 ° C (84,0 ° F) w lipcu, podczas gdy średnia roczna wynosi 19,84 ° C (67,7 ° F). Z miesięcznym procentem możliwego nasłonecznienia wahającym się od 24 procent w marcu do 54 procent w lipcu, miasto jest oświetlane przez 1607 godzin rocznie. Ekstremalne od 1951 roku wahały się od -1,9 ° C (29 ° F) w dniu 25 stycznia 2016 r. Do 41,7 ° C (107 ° F) w dniu 26 lipca 2003 r. Śnieg jest bardzo rzadki, po pokryciu ziemi ostatni raz w lutym 1957, grudniu 1975 i grudzień 1991 r.

Podział administracyjny

Podział administracyjny Fuzhou zmieniał się często w historii. Od 1983 r. Oficjalnie utworzono obecne podziały administracyjne Fuzhou, czyli 5 okręgów i 8 hrabstw. W latach 1990 i 1994 Fuqing (Foochow Romanized: Hók-chiăng ) i Changle (Foochow Romanized: Diòng-lŏ̤h ) powiaty awansowały na miasta szczebla powiatowego; Changle stało się okręgiem powiatowym w 2017 roku. Pomimo tych zmian, wizerunek administracyjny „5 powiatów i 8 powiatów” jest nadal popularny wśród mieszkańców. Cały obszar Fuzhou obejmuje tylko 9,65 procent prowincji Fujian.

Miasto Fuzhou ma bezpośrednią jurysdykcję nad 6 okręgami, 1 miastem na poziomie hrabstwa i 6 hrabstwami:

Kultura

Miasto Bananów różni się od głównego nurtu kultur śródlądowych w środkowych Chinach i różni się szczegółami od innych obszarów chińskiego wybrzeża

Język i sztuka

Oprócz chińskiego mandaryńskiego, większość lokalnych mieszkańców Fuzhou (lud Fuzhou) mówi również dialektem Fuzhou (福州 話), prestiżową formą wschodniego Min.

Opera Min, znana również jako dramat Fuzhou, jest jedna z najważniejszych oper w prowincji Fujian. Cieszy się popularnością w rejonie Fuzhou i sąsiednich częściach Fujian, takich jak północno-wschodnie i północno-zachodnie obszary, gdzie mówi się dialektem Fuzhou, a także na Tajwanie i Archipelagu Malajskim. Na początku XX wieku stała się operą stałą. Istnieje ponad 1000 sztuk opery Min, z których większość wywodzi się z podań ludowych, powieści historycznych lub starożytnych legend, w tym takich tradycyjnych sztuk jak „Sporządzanie pieczęci”, „Fioletowa nefrytowa szpilka” i „Przełączająca się wróżka brzoskwiniowa z liczami”.

Architektura

Religia

Dwie tradycyjne główne religie praktykowane w Fuzhou to buddyzm mahajany i taoizm. Tradycyjnie wiele osób praktykuje jednocześnie obie religie. Miasto jest także domem dla wielu klasztorów buddyjskich, świątyń taoistycznych i mnichów buddyjskich.

Oprócz głównych religii, na ulicach i zaułkach Fuzhou znajduje się wiele miejsc kultu religijnego różnych lokalnych religii.

Początki lokalnej religii sięgają stuleci. Te różnorodne religie zawierały elementy, takie jak bogowie i doktryny z innych religii i kultur, takie jak kult totemów i tradycyjne legendy. Na przykład Monkey King, który powstał z kultu małp wśród miejscowych starożytnych, stopniowo stał się ucieleśnieniem Boga Bogactwa w Fuzhou po wydaniu powieści Podróż na Zachód za czasów dynastii Ming.

Jako najpopularniejsza religia w dolinie rzeki Min, kult Lady Linshui jest postrzegany jako jedna z trzech najbardziej wpływowych religii lokalnych w Fujianie, dwie pozostałe to kult Mazu i Baosheng Dadi (保生大帝).

Kuchnia lokalna

Kuchnia Fuzhou to przede wszystkim jeden z czterech tradycyjnych stylów gotowania kuchni Fujian, która z kolei jest jedną z ośmiu chińskich kuchni regionalnych. Dania są lekkie, ale aromatyczne, ze szczególnym naciskiem na smak umami, znany w chińskiej kuchni jako xianwei (chiński uproszczony: 鲜味; chiński tradycyjny: 鮮味; pinyin: xiānwèi ) , a także zachowanie oryginalnego smaku głównych składników zamiast ich maskowania. W kuchni Fuzhou smak jest lekki w porównaniu z innymi chińskimi stylami gotowania i często łączy się go ze słodko-kwaśnym smakiem. Zupa, podawana jako niezastąpione danie w posiłkach, jest gotowana na różne sposoby z lokalnymi sezonowymi świeżymi warzywami i owocami morza i często dodawana do lokalnego wina kuchennego (福建 老酒).

Fuzhou słynie z ulicznego jedzenia i przekąsek . Niektóre godne uwagi dania uliczne to kulki rybne Fuzhou (魚丸), pierogi z mięsem (扁 肉 燕), zupa ryżowa (鼎 邊 糊), gong pian (光 餅; rodzaj lekko pikantnego ciasta) i nić wieprzowa (肉鬆). Wiele z tych ulicznych potraw ma długą historię; na przykład zupa ryżowa stała się popularna w Fuzhou we wczesnej części dynastii Qing. W miarę jak coraz więcej mieszkańców Fuzhou osiedliło się za granicą, potrawy z Fuzhou rozprzestrzeniły się na Tajwan, w Azji Południowo-Wschodniej i w USA. Na przykład można znaleźć gong pian i kulki rybne Fuzhou na Sitiawan w Ipoh w Malezji, a kulki rybne Fuzhou, pierogi z mięsem i ryż Zupę zwojów można znaleźć w nowojorskiej dzielnicy Chinatown.

Mieszkańcy Fuzhou również lubią jeść świąteczne potrawy podczas tradycyjnych chińskich świąt. Na przykład czerwone i białe ciastka ryżowe (年糕) są podawane podczas Chińskiego Nowego Roku, nadziewane yuanxiao (元宵) podczas Święta Latarni, zongzi (粽子) podczas Święta Smoczych Łodzi, a zimą zwykłe yuanxiao pokryte proszkiem sojowym. przesilenie.

Rzemiosło specjalne

Bezcielesna laka (脫胎 漆器), papierowe parasole i grzebienie rogowe (角 梳) to „Trzy Skarby” tradycyjnej sztuki Fuzhou. Ponadto bezcielesne wyroby lakiernicze wraz z obrazami z korka (軟木 畫) i kamiennymi rzeźbami Shoushan (壽山 石雕) nazywane są „Three Superexcellences” w Fuzhou.

Media

Fuzhou Evening News (福州 晚报), Strait News (海峡 都市报) i Southeast Express (东南 快报) to trzy najważniejsze gazety w mieście. Fuzhou Daily (福州 日报) to oficjalna gazeta Komitetu Fuzhou Komunistycznej Partii Chin. FZTV, lokalna stacja telewizyjna miejska, ma cztery kanały. Jako stolica, prowincjonalne państwowe Fujian Media Group, Fujian Daily Newspaper Group i Straits Publishing & amp; Siedziba Grupy Dystrybucyjnej również znajduje się tutaj.

Transport

Lotniska

Miasto jest obsługiwane przez Międzynarodowe Lotnisko Fuzhou Changle, które zastępuje stare lotnisko Fuzhou Yixu. To pierwsze jest głównym międzynarodowym lotniskiem i węzłem lotniczym w południowo-wschodnich Chinach, podczas gdy drugie zostało przekształcone w bazę lotniczą PLA po 1997 roku.

Koleje

Fuzhou to węzeł kolejowy w północnej części Fujianu. Koleje Wenzhou – Fuzhou i Fuzhou – Xiamen stanowią część korytarza kolei dużych prędkości południowo-wschodniego wybrzeża i mogą obsługiwać pociągi dużych prędkości o prędkości do 250 km / h (155 mil / h). Szybka kolej Hefei – Fuzhou łączy miasto z Pekinem przez pobliską prowincję Jiangxi z prędkością do 350 km / h (220 mil / h). Kolej Nanping – Fuzhou i Xiangtang – Putian zapewniają dostęp do kolei w głębi lądu. Ta ostatnia linia może przewozić pociągi z prędkością 200 km / h (124 mph). Regionalna kolej towarowa Fuzhou-Mawei Cargo Railway biegnie od dworca kolejowego Fuzhou na wschód do portu w dystrykcie Mawei. Fuzhou ma dwie główne stacje kolejowe, Fuzhou i Fuzhou South. Stacja Fuzhou jest często nazywana po prostu stacją Fuzhou ze względu na jej centralne położenie.

Metro

Metro Fuzhou to pierwszy system szybkiego transportu publicznego w prowincji Fujian, który obsługuje dwie linie metra. otwarto pierwszą linię łączącą południe miasta i północ nad rzeką Min oraz pięć linii w budowie.

Linia 1 łączy dwie stacje kolejowe miasta. Stacja kolejowa Fuzhou znajduje się na północ od centrum miasta, w pobliżu drugiej obwodnicy północnej. Stacja kolejowa Fuzhou South, położona w dzielnicy Cangshan, jest kluczowym punktem orientacyjnym w projekcie rozwoju New City, rozpoczętym w 2007 r. I ukończonym w 2010 r. Linia 1 została otwarta 18 maja 2016 r.

Linia 2 kursuje w kierunek wschód-zachód miasta, łączący miasto uniwersyteckie i strefę zaawansowanych technologii Fuzhou w hrabstwie Minhou, strefę przemysłową Jinshan w dystrykcie Cangshan oraz górę Gushan w dystrykcie Jin'an. Linia 2 została otwarta 26 kwietnia 2019 r.

Port morski

Statki pasażerskie regularnie kursują między wyspami ROC Matsu a portem w dystrykcie Mawei.

Szybki prom płynie przez Cieśninę Tajwańską między portem w Pingtan County, najbliższym punkcie kontynentalnym Tajwanu, do Tajpej i Taichung. Podróż trwa około 3 godzin.

W 1867 roku port morski Fuzhou był miejscem jednego z Pierwsze duże eksperymenty Chin z zachodnią technologią, kiedy utworzono stocznię marynarki wojennej w Fuzhou. Pod francuskim kierownictwem zbudowano stocznię i arsenał oraz otwarto szkołę morską. Przy stoczni powstała również akademia marynarki wojennej, która stała się ośrodkiem nauki języków europejskich i nauk technicznych. Akademia, która oferowała kursy języka angielskiego, francuskiego, inżynierii i nawigacji, wydała pokolenie wyszkolonych na Zachodzie oficerów, w tym słynnego uczonego-reformatora Yan Fu (1854–1921).

Stocznia została założona w ramach programu wzmocnienia Chin po katastrofalnej klęsce tego kraju w drugiej wojnie opiumowej (1856–60). Jednak najbardziej utalentowani studenci kontynuowali tradycyjną konfucjańską edukację, a od połowy lat siedemdziesiątych XIX wieku rząd zaczął tracić zainteresowanie stocznią, która miała problemy z uzyskaniem funduszy i straciła na znaczeniu. Fuzhou pozostawało zasadniczo centrum handlowym i portem aż do II wojny światowej; miał stosunkowo niewielki przemysł. Port był okupowany przez Japończyków w latach 1940–45.

Od 1949 roku Fuzhou znacznie się rozrosło. Transport został usprawniony dzięki pogłębieniu rzeki Min w celu żeglugi przez średniej wielkości statki w górę rzeki do Nanping. W 1956 roku rozpoczęła działalność kolej łącząca Fuzhou z wnętrzem prowincji i głównym chińskim systemem kolejowym. Port został również ulepszony; Samo Fuzhou nie jest już dostępne dla statków pełnomorskich, ale kotwicowisko Luoxingta i zewnętrzny port w Guantou na wybrzeżu Morza Wschodniochińskiego zostały zmodernizowane i ulepszone. Główny eksport to drewno, owoce, papier i żywność.

Gospodarka

Przemysł jest zasilany z sieci biegnącej od elektrowni wodnej Gutian w górach na północny zachód. Miasto jest ośrodkiem bankowości komercyjnej, marek projektantów oraz przemysłu drzewnego, maszynowego, papierniczego, drukarskiego i tekstylnego. W 1958 r. Zbudowano małą hutę żelaza i stali. W 1984 r. Fuzhou zostało uznane za jedno z „otwartych” chińskich miast w ramach nowej polityki otwartych drzwi, zachęcającej do inwestycji zagranicznych. Rzemiosło pozostaje ważne na obszarach wiejskich, a miasto słynie z lakierów i produktów z drewna.

Jego PKB wyniósł 75 614 jenów (ok. 12 140 USD) na mieszkańca w 2015 roku, zajmując drugie miejsce. 52 wśród 659 chińskich miast.

Fuzhou jest niewątpliwie politycznym, gospodarczym i kulturalnym centrum prowincji, a także ośrodkiem przemysłowym i portem morskim nad rzeką Min. W 2008 roku PKB Fuzhou wyniosło 228,4 miliarda jenów, co oznacza wzrost o 13 procent.

Produkty wytwarzane obejmują chemikalia, jedwab i bawełnę, żelazo i stal oraz przetworzoną żywność. Wśród produktów eksportowych Fuzhou znajdują się szlachetne wyroby lakierowe oraz ręcznie robione wachlarze i parasole. Miasto handluje głównie z chińskimi portami przybrzeżnymi. Eksport drewna, produktów spożywczych i papieru płynie przez port w Guantou, znajdujący się około 50 kilometrów (31 mil) w dół rzeki.

W 2008 r. eksport osiągnął 13,6 mld USD, co oznacza wzrost o 10,4%, podczas gdy import wyniósł 6,8 mld USD. Całkowita sprzedaż detaliczna w tym samym okresie wyniosła 113,4 mld jenów, a PKB na mieszkańca wzrósł do 33 615 jenów. W tym samym okresie Fuzhou zatwierdziło 155 projektów z inwestycjami zagranicznymi. Zakontraktowane inwestycje zagraniczne wyniosły 1,489 mld USD, podczas gdy wykorzystane inwestycje zagraniczne wzrosły o 43% do 1,002 mld USD.

Strefy ekonomiczne i technologiczne

• Fuzhou Economic & amp; Strefa rozwoju technologicznego

Fuzhou Economic & amp; Strefa Rozwoju Technologicznego została utworzona w styczniu 1985 roku przez Radę Państwa, o łącznej powierzchni planowania 22 kilometrów kwadratowych (8,5 2) i obecnie ma 10,1 kilometrów kwadratowych (3,9 2) zbudowanych. Znajduje się on w pobliżu międzynarodowego lotniska Fuzhou Changle i portu w Fuzhou. Branże promowane w strefie obejmują montaż elektroniki i amp; produkcja, sprzęt telekomunikacyjny, handel i dystrybucja, produkcja / montaż samochodów, sprzęt i materiały medyczne, wysyłka / magazynowanie / logistyka i przemysł ciężki.

• Fuzhou Export Processing Zone

Strefa Przetwarzania Eksportowego Fuzhou została założona 3 czerwca 2005 r. za zgodą Rady Stanu i korzysta ze wszystkich preferencyjnych zasad. Znajduje się w strefie inwestycyjnej Chang'an w Strefie Rozwoju Gospodarczego i Technicznego Fuzhou (FETDZ) o planowanej powierzchni 1,14 km2 (0,44 2).

• Strefa wolnego handlu Fuzhou

Strefa wolnego handlu Fuzhou została utworzona w 1992 r. przez Radę Państwa, a jej obszar planowania wynosi 1,8 km2 (0,69 2). Branże promowane w strefie wolnego handlu obejmują montaż elektroniki i produkcja, przemysł ciężki, instrumenty & amp; produkcja sprzętu przemysłowego, wysyłka / magazynowanie / logistyka, sprzęt telekomunikacyjny, handel i dystrybucja.

• Budynki mieszkalne w FuzhouFuzhou Hi-Tech Industrial Development Zone

Strefa rozwoju zaawansowanych technologii w Fuzhou została utworzona w 1988 r. I zatwierdzona przez Radę Stanu w marcu 1991 r. W 1995 r. Rząd miasta Fuzhou zdecydował o budowie elektronicznego miasta informacyjnego Baiyi, które zajmuje powierzchnię 1,2 km kwadratowych (0,46 2) w strefie, co czyni go wiodącą elektroniczną strefą przemysłową w Fuzhou. Komisja Administracyjna Mawei High-tech Park została utworzona w strefie w 1999 roku. Zajmuje obszar 5,6 kilometrów kwadratowych (2,2 2) i znajduje się na obszarze między kanałem Gushan i kanałem Mawei, Jiangbin Road i Fuma Road.

• Fuzhou Science and Technology Park

Fuzhou Science and Technology Park został założony w 1988 roku i został zatwierdzony jako strefa ogólnokrajowa przez Radę Stanu w 1991 roku. Planowany obszar to 5,5 km2 (2,1 2) i jest podzielony na 3 części: część Mawei, część Cangshan i część Hongshan. Główne gałęzie przemysłu to elektronika, technologie informacyjne i biotechnologia. Strefa znajduje się 7 kilometrów (4,3 mil) od China National Highway 316 i 41 kilometrów (25 mil) od międzynarodowego lotniska Fuzhou Changle.

• Fuzhou Taiwan Merchant Investment Area

Strefa rozwoju kupców w Fuzhou na Tajwanie została zatwierdzona w maju 1989 r. przez Radę Stanu. Strefa znajduje się w Strefie Rozwoju Gospodarczego i Technologicznego Fuzhou. Strefa jest bazą handlową dla rozwoju związanego z Tajwanem. Obecny obszar wynosi 6 kilometrów kwadratowych (2,3 2). Główne branże to IT, metalurgia, przetwórstwo spożywcze i tekstylia. Strefa znajduje się 11,5 kilometra (7,1 mil) od autostrady krajowej 316 i 52 kilometry (32 mil) od międzynarodowego lotniska Fuzhou Changle.

Pejzaż miejski

Atrakcje turystyczne

Historyczne / kulturowe

Sanfang Qixiang (三 坊 七巷) „Trzy pasy i siedem alejek” to skupisko starożytnych budynków mieszkalnych z późnej dynastii Jin, w którym obecnie znajduje się strefa dla pieszych ze sklepami wzdłuż ulicy. Położone w centrum miasta w dzielnicy Gulou, jest najpopularniejszym miejscem turystycznym w mieście. Wiele budynków zostało niedawno zrewitalizowanych w celu zwiększenia ruchu turystycznego.

• Sala pamięci Lin Zexu (林则徐 纪念馆) (Aomen Rd)
• Jezioro Zachodnie (福州 西湖) (sztuczny krajobraz w stylu jezioro zbudowane w 282 roku)
• Świątynia Hualin (华林寺) (zbudowana w 964 roku, dynastia Song) Jej główna sala jest znana jako najstarszy zachowany drewniany budynek w południowych Chinach i została potwierdzona jako ważne miejsce dziedzictwa państwowego ochrona w 1982 r.
• Świątynia Dizang (Świątynia Ofiarnego Strażnika Ziemi, założona w 527)
• Świątynia Xichan (西禅寺) (założona w 867)
• Wu Ta (乌塔) „Czarna Pagoda” (pierwotnie zbudowana w 799, przebudowana w 936)
• Bai Ta (白塔) „Biała Pagoda” (Na szczycie góry Yu, pierwotnie zbudowana w 905, 67 m wysokości, zawaliła się w 1534 r., odbudowana w 1548 r., 41 m wysokości)
• Świątynia Yongquan (涌泉 寺) (założona w 915 i znajdująca się na szczycie góry Gu)
• Mount Gu (鼓山), najwyższa góra w okolicy. Przyciąga wielu mieszkańców, szczególnie w weekendy na wycieczki piesze.
• Góra Qi (旗山) (w Nanyu, hrabstwo Minhou).
• Luoxing Tower (罗 星 塔) (w Mawei Dzielnica i zbudowana w czasach dynastii Song. Nazywała się „China Tower”)
• Zabytki kultury Tanshishan (昙 石山 文化 遗址) (w Ganzhe, hrabstwo Minhou)
• Katedra św. Dominika
• Św. Jana w Fuzhou

• Świątynia konfucjańska w Fuzhou

• Katedra św. Dominika

• Św. Jana w Fuzhou

Świątynia konfucjańska w Fuzhou

Katedra św. Dominika

Kościół św. Jana w Fuzhou

Rekreacyjne

• Muzeum Fujian (Muzeum Fujian) (w pobliżu Jeziora Zachodniego)
• Park Wulongjiang Shidi (Wulong River Wetland Park) (Park mokradeł. Jednak park jest zagrożony z powodu nieskutecznej ochrony środowiska i budowy)
• Beach Park (沙 亭 公园) Fuzhou Beach ParkChating Park (茶亭 公园)
• Zuohai Park (左 海 公园)
• Minjiang Park (闽江 公园) (na dwóch brzegach rzeki Min)
• Pingshan Park (屏山 公园)
• Park Mount Jinniu (金牛山 公园) (w pobliżu zachodniego dworca autobusowego Fuzhou)
• Park Mount Jinji (金鸡山 公园)
• Narodowy Leśny Park Fuzhou (Fuzhou National Forest Park)
• Sandiejing Forest Park (Sandiejing Forest Park)
• Fuzhou Hot Spring Park (Fuzhou Hot Spring Park)
• Fuzhou Zoo (Fuzhou Zoo) ( To nowe zoo zostało zbudowane w 2008 roku po przeprowadzce ze swojej starej lokalizacji nad Zachodnim Jeziorem)

Znane osoby

• Sa Zhenbing (萨 镇 冰, 1859–1952 ), wysokiej rangi oficer marynarki wojennej pochodzenia mongolskiego
• Go Seigen (吴清源, 1914–2014), gracz Weiqi / Go, uważany przez wielu graczy za najbardziej jedzący gracz w grze w XX wieku i jeden z największych wszech czasów
• Lin Changmin (zh: 林长民, 1876–1925), wysokiej rangi gubernator w rządzie Beiyang
• Lin Huiyin (Lin Huiyin, 1904–1955), architekt i pisarz
• Lin Juemin (Lin Juemin, 1887–1911), jeden z 72 męczenników rewolucyjnych w Huanghuagang w Kantonie
• Murong Shenxing (Murong Shenxing, 1934–2018), neurobiolog, badacz i lekarz
• Ingen (隐 元 隆 琦, 1592–1673), znany mnich buddyjski, poeta i kaligraf żyjący w czasach dynastii Ming
• Zheng Xiaoxu (郑 孝 胥, 1860–1938), mąż stanu, dyplomata i kaligraf
• Chih-Tang Sah (萨 支 唐, 1932–), chińsko-amerykański inżynier mongolskiego pochodzenia
• Chen Shaokuan (陈绍 宽, 1889–1969), admirał floty, który służył jako starszy dowódca sił morskich Narodowej Armii Rewolucyjnej.
• Bing Xin (冰心, 1900–1999), pisarz li>
• Zheng Zhenduo (郑振铎, 1898–1958), dziennikarz i literaturoznawca
• Zou Taofen (邹 韬 芬, 1895–1944), dziennikarz, przedsiębiorca medialny i działacz polityczny
• Zhan Shi Chai (詹 世 钗, 1840–1893), artysta estradowy jako „Chang chiński gigant”
• Huang Naishang (黄乃 畅, 1849–1924), chrześcijański uczony, i założyciel malezyjskiego miasta Sibu w stanie Sarawak
• Lin Shu (林 硕, 1852–1924), uczony i tłumacz, najbardziej znany ze swojego tłumaczenia La Dame Aleksandra Dumasa aux Camélias
• Yan Fu (严复, 1854–1921), uczony i tłumacz, najbardziej znany z wprowadzania zachodnich idei, takich jak ewolucja darwinowska.
• Lin Sen (林森, 1868–1943), Prezydent Republiki Chińskiej w latach 1931–1943
• Sa Shijun (zh: 萨 师 俊, 1896–1938), wysoki oficer marynarki wojennej pochodzenia mongolskiego
• Liu Buchan (Liu Buchan, 1852-1895), oficer marynarki wojennej Floty Beiyang, najwybitniejszej chińskiej jednostki morskiej późnej dynastii Qing.
• Lin Zexu (林则徐, 1785–1850), uczony i urzędnik, uważany za bohatera narodowego za swój zdecydowany sprzeciw wobec handlu opium przed pierwszą wojną anglo-chińską
• Hsien Wu (吴宪, 1893 –1959), białkolog
• Shen Baozhen (沈 保 zhen, 1820–1879), wicekról Liangjiang od 1875 do 1879
• Chen Baochen (陈宝琛, 1848–1935), uczony i lojalista dynastii Qing
• Hou Debang (侯德榜, 1890–1974), inżynier chemik
• Lu Yin (芦 隐, 1898–1934), pisarz
• Hu Yepin (Hu Yepin, 1903-1931), pisarz
• Zhu Qianzhi (朱 谦 之, 1899–1972), intelektualista, tłumacz i historyk
• Fan Tchunpi, malarz i ceramik
li>
• Watchman Nee (Watchman Nee, 1903–1972), chrześcijański pisarz i przywódca kościoła
• Chen Jingrun (陈景润, 1933–1996), matematyk, który wniósł znaczący wkład w teorię liczb
• Chen Zhangliang (陈 章 良, 1962–), biolog, wybrany na wice-gubernatora Guangxi w 2007 r.
• Lin Jiaqiao (林 家 翘, 1916–2013), znany matematyk
• Shen-su Sun (孙 贤 鉥, 27 października 1943 - 5 marca 2005), geochemik
• Yao Jinnan (姚 金 男, 1995 – obecnie), gimnastyczka artystyczna, która reprezentowała Chiny na London 2012 Igrzyska Olimpijskie
• Eugene A. Coffin (10 marca 1888 - 20 stycznia) 1972), kontradmirał w United States Coast Guard

Education

Colleges and universities

• Fujian Normal University (Fujian Normal University ; założona w 1907 r.)
• Fuzhou University (福州 大学; założona w 1958 r.)
• Fujian Agriculture and Forestry University (Fujian Agriculture and Forestry University; założona w 1958 r.)

Trzy uniwersytety powyżej zajmują wiodącą pozycję w prowincji i są wspierane przez rząd Fujian w budowie uniwersytetu wysokiego poziomu.

• Uniwersytet Medyczny Fujian
• Fujian University of Traditional Chinese Medicine
• Minjiang University
• Fujian University of Technology
• Fujian Police College
• Fujian Commercial College

Uwaga: Instytucje bez studiów licencjackich w pełnym wymiarze godzin nie są wymienione.

Szkoły średnie

• Gimnazjum nr 8 w Fuzhou (Gimnazjum nr 8 w Fuzhou)
• Fuzhou Foreign Language School (Fuzhou Foreign Language School)
• Fuzhou Gezhi High School (Fuzhou Gezhi Middle School)
• Fuzhou No.1 Middle School (Fuzhou No. 1 gimnazjum, prowincja Fujian)
• Gimnazjum nr 3 w Fuzhou (Gimnazjum nr 3 w Fuzhou)
• Liceum Fuzhou (福州 高 学校)
• Gimnazjum nr 4 w Fuzhou (czwarte Gimnazjum w Fuzhou)
• Gimnazjum nr 2 w Fuzhou (Gimnazjum nr 2 w Fuzhou)
• Stowarzyszone Liceum Ogólnokształcące Uniwersytetu Fujian ( Fujian Normal University)
• Fuzhou Pingdong Middle School (Fuzhou Pingdong Middle School)