Fushun

• Dystrykt Shuncheng
• Dystrykt Xinfu
• Dystrykt Dongzhou
• Okręg Wanghua
• Hrabstwo Fushun
• Hrabstwo Autonomiczne Xinbin Manchu
• Hrabstwo Autonomiczne Qingyuan Manchu

Fushun (chiński uproszczony: 抚顺; chiński tradycyjny: 撫順; pinyin: Fǔshùn , dawniej zlatynizowane jako Fouchouen , z użyciem francuskiej pisowni, również jako Fuxi (撫 西)) to miasto na poziomie prefektury w prowincji Liaoning w Chinach, około 45 km (28 mil) na wschód od Shenyang, z populacją 2,138,090 mieszkańców (spis ludności z 2010 r.) i łącznej powierzchni 11,272 km2 (4352 2), z czego 714 km2 (276 2) to miasto. Położone nad rzeką Hun („błotnista rzeka”) jest jednym z ośrodków rozwoju przemysłowego i gospodarczego w Liaoning.

Spis treści

• 1 Historia
• 2 Ludność
• 3 Podziały administracyjne
• 4 Gospodarka
  • 4.1 Zasoby
  • 4.2 Rozwój przemysłowy
• 5 Transport
• 6 Edukacja
• 7 Turystyka
• 8 Sport
• 9 Ważne postacie
• 10 miast partnerskich
  • 10.1 Międzynarodowe
• 11 Referencje
• 12 Linki zewnętrzne

• 4.1 Zasoby
• 4.2 Rozwój przemysłowy

• 10.1 Międzynarodowe

Historia

Dynastia Ming po raz pierwszy zbudowała miasto otoczone murem Fushun w 1384 roku. „Fushun” to skrót od chińskiego „(抚 绥 边疆 ， 顺 导 夷 民”, dosłownie „pacyfikować granice; kierować obcokrajowcami Yi”).

Przywódca Jurczen (mandżurski) Nurhaci poślubił swoją wnuczkę przez swojego syna Abataia z generałem dynastii Ming Li Yongfang po tym, jak Li poddał Fushun w 1618 roku .:148:79:13 ffspring of Li otrzymał „wicehrabiego trzeciej klasy” (三等 子爵; sān děng zǐjué ).

Fushun był w ruinie przez półtora wieku wczesnej dynastii Qing. W 1783 roku nowe miasto otoczone murami zostało ukończone na południowy zachód od starego miasta. W 1908 roku Fushun stał się siedzibą hrabstwa Xingren (兴仁县, później przemianowanego na hrabstwo Fushun). Fushun było okupowane przez Rosję do 1905 r. I przez Japonię do 1945 r. Po zwycięstwie Japonii nad Cesarską Rosją i podpisaniu traktatu w Portsmouth, gałąź południowej Mandżurii (od Changchun do Lüshun) chińskiej kolei dalekowschodniej przeszła pod kontrolę Japonii. South Manchuria Railway Company szybko rozszerzyła odziedziczony po Rosji system do oszałamiających rozmiarów. Kopalnie węgla powstały w Fushun. Pod kontrolą Japończyków i po 30 latach rozwoju obszar Fushun stał się wysoce uprzemysłowiony. Fushun uzyskało status miasta w 1937 roku.

Ludność

Fushun ma 2,14 miliona mieszkańców, w tym 1,34 miliona na obszarach miejskich. Obecnie jest częścią obszaru zabudowanego Shenyang-Fushun (obejmującego wszystkie miejskie i podmiejskie dzielnice Shenyang i Fushun), w którym w 2010 roku mieszkało 6 756 379 mieszkańców. To sprawia, że ​​Shenyang-Fushun jest ósmym najbardziej zaludnionym obszarem w Chinach po konurbacja Delty Rzeki Perłowej w Kantonie, Shenzhen, Dongguan, Foshan, Jiangmen, Zhongshan i Huizhou, a następnie w Szanghaju-Suzhou, Pekinie, Tianjin, Hangzhou-Shaoxing, Wuhan i Nanjing.

Podział administracyjny

Fushun składa się z 4 okręgów, 1 hrabstwa i 2 autonomicznych hrabstw.

Gospodarka

Fushun to wysoce uprzemysłowiony obszar, nazywany „miastem węgla”. Rozwinęło się jako kwitnące centrum paliw, energii i surowców, a także oferuje coraz więcej możliwości w zakresie tekstyliów i elektroniki. Jedna z największych odkrywkowych kopalni węgla na świecie, West Open Mine, znajduje się na południe od miasta. Eksploatowana od XII wieku, działała jako kopalnia odkrywkowa w XX i na początku XXI wieku; Jednak od 2015 r. odkrywka West Open o głębokości 1000 stóp i powierzchni 4,2 mil kwadratowych była wyczerpana i niestabilna. Całkowita produkcja węgla w Fushun jako całości spadła poniżej 3 milionów ton, w porównaniu z 18,3 miliona ton w 1962 roku. Fushun posiada duży zakład redukcji aluminium oraz fabryki produkujące samochody, maszyny, chemikalia, cement i gumę.

Całkowity PKB miasta Fushun wyniósł w 2009 r. 54,27 miliardów juanów (4. miejsce z 58 miast i hrabstw w prowincji Liaoning). W 2009 roku PKB na mieszkańca miasta Fushun wyniósł 40391 juanów (21 miejsce ze wszystkich 58 miast i hrabstw w prowincji Liaoning).

Zasoby

Fushun jest bogate w drewno , węgiel, łupki bitumiczne, żelazo, miedź, magnez, złoto, marmur, tytan i margiel.

Fushun jest znane jako „stolica węgla”. Głównym przedsiębiorstwem zajmującym się węglem i łupkami naftowymi jest Fushun Mining Group, która wyprodukowała około 6 milionów ton węgla w 2001 roku, głównie mieszając węgiel koksujący i węgiel do celów energetycznych. Firma posiada również zasoby metanu z pokładów węgla w wysokości około 8,9 miliarda metrów sześciennych. Ponadto posiada rezerwy geologiczne wysokiej jakości łupków bitumicznych, około 3,5 miliarda ton, z których możliwe do wykorzystania rezerwy to 920 milionów ton.

Rozwój przemysłowy

Energia wodna i cieplna są ważne lokalnie dostępne źródła energii.

Fushun rozwinęło się dzięki wykorzystaniu obfitych naturalnych złóż mineralnych występujących w tym regionie i jest ważną w skali kraju ciężką bazą przemysłową dla przemysłu naftowego, chemicznego, metalurgicznego i materiałów budowlanych. Nowe sektory również zyskują na znaczeniu, to elektronika, przemysł lekki, tkactwo i przędzalnictwo.

W 1928 r. W Fushun rozpoczęto produkcję ropy łupkowej na skalę handlową wraz z budową tymczasowej fabryki oleju kopalni węgla Fushun (chiński: 抚顺炭 矿 临时 制 油 工场; pinyin: Fǔshùn Tànkuàng Línshí Zhìyóu Gōngchǎng ) z South Manchurian Railway, czyli Western Refinery (chiński: 西 制 油; pinyin: Xī Zhìyóu ) obsługująca retorty typu Fushun. Po II wojnie światowej produkcja ropy łupkowej została wstrzymana, ale w 1949 r. Przywrócono 100 retort łupkowych typu Fushun i związanych z nimi jednostek przetwarzania ropy łupkowej. W 1950 r. Działało łącznie 266 retort, każda o pojemności 100–200. ton oleju łupkowego dziennie. W 1954 roku „Rafineria nr 2” rozpoczęła produkcję, aw 1959 roku maksymalna roczna produkcja ropy łupkowej wzrosła do 780 000 ton.

Od 1965 roku zużycie łupków bitumicznych w Fushun zaczęło spadać wraz z odkryciem pola naftowego Da Qing w 1960 roku. Sinopec, producent ropy z łupków w tamtych czasach, na początku lat 90. zakończył działalność związaną z łupkami bitumicznymi. W tym samym czasie w ramach Fushun Mining Group powstała Retortownia Fushun Oil Shale Retort Plant. Rozpoczęła produkcję w 1992 roku. W tym samym roku w Fushun utworzono China National Oil Shale Association.

Pod koniec 2006 roku Fushun Mining Group zarządzała największą na świecie fabryką oleju łupkowego, składającą się z: siedmiu autoklawów z 20 retortami w każdej jednostce, co daje łącznie 140 zestawów retort typu Fushun.

Istnieją również dwie rafinerie ropy naftowej. Fushun Petrochemical Company, spółka zależna PetroChina, buduje kompleks rafineryjno-petrochemiczny w Fushun.

Transport

Fushun znajduje się 40 km (25 mil) od lotniska Shenyang Taoxian. Koleje i autostrady łączą miasto z prowincjami Shenyang i Jilin. Porty morskie Dalian i Yingkou również znajdują się w pobliżu, odpowiednio 400 i 200 km (250 i 120 mil), z dobrymi połączeniami autostradowymi.

Edukacja

Najwyżej sklasyfikowana uczelnia wyższa wykształcenie to Liaoning University of Petroleum and Chemical Technology, zajmujący 123. miejsce w Chinach. Fushun No.1 High School i Fushun No.2 High School to główne szkoły średnie w Fushun.

44 gimnazjum znajduje się na drugiej ulicy, w dystrykcie Xin Fu. Lokalizacja jest blisko CBD FuShun. Transport jest bardzo wygodny. Wszyscy uczniowie pochodzą z tej społeczności. Ze względu na spadek liczby ludności w obecnych latach nie ma wielu studentów w porównaniu do 10 lat temu. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku było ponad 1000 uczniów, podczas gdy obecnie około 200 uczniów. Chociaż liczba uczniów spadła, jakość edukacji, zaawansowane możliwości uczenia się i nowoczesna szkoła są nadal widoczne. Wewnątrz znajduje się sala gimnastyczna, duże sale do tańca i instrumentów muzycznych. Plac zabaw to sztuczna nawierzchnia. 44 gimnazjum zostało faktycznie zmienione pod względem wyposażenia do nauki i nauczania, wyposażenia i budynku szkoły. Przedstawia nowe perspektywy w zakresie edukacji na poziomie średnim w chińskim mieście trzeciej linii.

Turystyka

Fushun ma wysokie góry i gęste lasy. Park Narodowy Houshi, położony około 55 km (34 mil) od centrum miasta Fushun, jest oceniany przez rząd centralny jako atrakcja turystyczna AAAA. Obszar krajobrazowy Saer Hu obejmuje około 268 km2 (103 2). Obejmuje zbiornik Dahuofang o powierzchni 110 km2 (42 2 mil kwadratowych), największe sztuczne jezioro w północno-wschodnich Chinach.

Istnieje wiele miejsc historycznych i kulturowych. Oczekuje się, że sukces Fushun w ubieganiu się o dwa miejsca światowego dziedzictwa UNESCO przyciągnie więcej turystów. Obejmują one miejsce znane jako Xingjing City, pochodzenie dynastii Qing, które znajduje się w dzisiejszym Fushun. Była to pierwsza stolica późnej dynastii Jin, datowana na 1616 rok. Drugie miejsce zawiera grobowce Yongling, w których pochowanych jest kilku członków rodziny królewskiej.

Niedawno Fushun był miejscem, w którym Lei Feng stacjonował jako żołnierz i zmarł, a popularną atrakcją jest muzeum pamięci opowiadające o jego życiu. Znajduje się w dzielnicy Wang Hua w Fushun. Również w Fushun ostatni cesarz Puyi został uwięziony po zakończeniu II wojny światowej. Centrum Zarządzania Przestępcami Wojennymi w Fushun zostało przekształcone w muzeum w 1986 roku. Kolejny pomnik wojenny, Ruiny Pingdingshan Tragedy Memorial Hall, opowiada historię masakry Chińczyków dokonanej przez Japończyków w 1931 roku. Został odbudowany i rozbudowany w 2007 roku. dół wypełniony około 800 ciałami - głównie niemowlętami, dorosłymi i starszymi zabitymi przez Japończyków.

Pomnik Ring of Life został otwarty w 2013 roku i obejmuje taras widokowy z widokiem na miasto. Budowa tej okrągłej wieży o wysokości około 157 metrów (515 stóp) wyniosła ponad 15 milionów dolarów. Jest pokryty 12 000 diod LED.

Ponadto Red River Valley w Fushun otworzyło kilka letnich kurortów. Turyści mogą podróżować w dół rzeki na małych gumowych tratwach przez górskie krajobrazy; dolina nazywana jest „pierwszą trasą raftingową w północnych Chinach”.

Sport

Miasto było niegdyś siedzibą drużyny chińskiej Super League (piłki nożnej) Liaoning FC na stadionie Leifeng . Jednak gdy zespół nie mógł sobie pozwolić na czynsz na stadionie Leifeng, przeniósł się do Pekinu, gdzie gra teraz w bazie Chaolai Soccer Base w północno-wschodniej części tego miasta.

Ważne dane

• Nurhaci, pierwszy władca mandżurski, urodził się w dzisiejszym autonomicznym okręgu Xinbin Manchu.
• Lei Feng, który był żołnierzem zapisanym w nowej historii Chin po 1949 roku, zmarł w tym mieście. W dzielnicy Wanghua w Fushun znajduje się park pamięci nazwany jego imieniem.
• Li Xianglan, znany również jako Yoshiko Otaka, Yoshiko Yamaguchi lub Shirley Yamaguchi, był słynną japońską piosenkarką i gwiazdą filmową urodzoną w Fushun w Chinach. w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku.
• Wang Nan, słynna tenisistka stołowa, która zdobyła wiele złotych medali na całym świecie.
• Puyi, ostatni cesarz Chin, spędził dziesięć lat w Fushun War Criminals Management Center.

Film The Lover z udziałem Tony'ego Leung Ka Fai opisał historię miłosną młodej Francuzki i młodego mężczyzny z Fouchouen .

Miasta partnerskie

Międzynarodowe

• Lipa City, Batangas, Filipiny