Forlì

Forlì (/ fɔːrˈliː / for-LEE , włoski: (słuchaj); Romagnol: Furlè ; Latin: Forum Livii ) to gmina (gmina) i miasto w regionie Emilia-Romania w północnych Włoszech i jest stolicą prowincji Forlì-Cesena. Jest to centralne miasto Romanii.

Miasto położone jest wzdłuż Via Emilia, na prawo od rzeki Montone i jest ważnym ośrodkiem rolniczym. W mieście znajdują się jedne z ważnych kulturowo i artystycznie zabytków Włoch; znany jest również jako miejsce narodzin malarzy Melozzo da Forlì i Marco Palmezzano, humanisty historyka Flavio Biondo, lekarzy Geronimo Mercuriali i Giovanni Battista Morgagni. Kampus uniwersytecki w Forlì (część Uniwersytetu Bolońskiego) specjalizuje się w ekonomii, inżynierii, naukach politycznych, a także w Advanced School of Modern Languages ​​for Interpreters and Translators (SSLMIT).

Spis treści

• 1 Klimat
• 2 Historia
  • 2.1 Starożytność
  • 2.2 Średniowiecze
  • 2.3 Nowoczesność
• 3 Ekonomia
• 4 Rząd
• 5 Główne atrakcje
• 6 Osoby
• 7 Podział terytorialny
  • 7.1 Villafranca di Forlì
  • 7.2 Inne frazioni
• 8 Transport
• 9 miast bliźniaczych
• 10 W kulturze popularnej
• 11 Bibliografia
• 12 Bibliografia
• 13 Linki zewnętrzne

• 2.1 Starożytność
• 2.2 Średniowiecze
• 2.3 Nowoczesność

• 7.1 Villafranca di Forlì
• 7.2 Inne frazioni

Klimat

Klimat obszaru jest wilgotny subtropikalny ( Cfa w klasyfikacji klimatu Köppena) z cechami śródziemnomorskimi, fa złagodzone przez względną bliskość miasta do morza.

Forlì charakteryzuje się gorącym i słonecznym latem, z temperaturami, które mogą przekraczać 30 ° C (86 ° F), a nawet sięgać 40 ° C (104 ° F) podczas najgorętszych tygodni w roku.

Zimy są chłodne i wilgotne, z częstymi mgłami. Czasami ciepły wiatr Sirocco wieje z południa, przynosząc przez krótki czas cieplejsze temperatury.

Historia

Starożytność

Okolice Forlì były zamieszkane od początku Paleolit: miejsce Ca 'Belvedere z Monte Poggiolo ujawniło tysiące odłupanych krzemieni w warstwach datowanych na 800 000 lat przed obecną erą, co wskazuje na przemysł obróbki krzemienia produkującego narzędzia o ostrych krawędziach w przedaeulejskiej fazie paleolitu.

Forlì zostało założone po rzymskim podboju pozostałych wiosek galijskich, mniej więcej w czasie, gdy zbudowano Via Aemilia. Bez wyraźnych dowodów, dokładna data tego wydarzenia jest nadal przedmiotem dyskusji, chociaż niektórzy historycy uważają, że pierwsza osada na starożytnym Forum Romanum została zbudowana około 188 rpne przez konsula Gajusza Liwiusza Salinatora (tego samego, który walczył z Hasdrubalem Barcą i pokonał go brzegi rzeki Metaurus w 207 rpne), który nadał jej łacińską nazwę Forum Livii , oznaczającą „miejsce rodu Livia”. Inni twierdzą, że miasto mogło powstać później, w czasach Juliusza Cezara. W 88 rpne miasto zostało zniszczone podczas wojen domowych Gajusza Mariusza i Sulli, ale później odbudowane przez pretora Liwiusza Klodiusza.

Średniowiecze

Po upadku zachodniego Rzymu Imperium, miasto zostało włączone do królestwa Odoakera i Królestwa Ostrogotów. Od końca VI wieku do 751 roku Forlì było odległą częścią potęgi bizantyjskiej we Włoszech, znaną jako Egzarchat Rawenny. W tym czasie Germańscy Longobardowie wielokrotnie zajmowali miasto - w 665, 728 i 742 r. Ostatecznie miasto zostało włączone do Państwa Kościelnego w 757 r. W ramach Darowizny Pepina.

Do IX wieku gmina przejęła kontrolę od swoich biskupów, a Forlì zostało ustanowione jako niezależne włoskie państwo-miasto, wraz z innymi gminami, które sygnalizowały pierwsze odrodzenie miejskiego życia we Włoszech. Forlì stała się republiką po raz pierwszy w 889 roku. W tym czasie miasto było sprzymierzone z frakcjami Gibelinów w średniowiecznych walkach między Gwelfami i Gibelinami, częściowo w celu zachowania swojej niezależności - i miasto wspierało wszystkich cesarzy rzymskich. w ich kampaniach we Włoszech.

Lokalna konkurencja była zaangażowana w lojalność: w 1241 roku, podczas walk Fryderyka II z papieżem Grzegorzem IX, ludność Forli zaoferowała swoje wsparcie Fryderykowi II podczas zdobywania rywalizującego miasta, Faenza iz wdzięcznością otrzymali dodatek do swojego herbu - orła Hohenstaufen.

Wraz z upadkiem potęgi Hohenstaufen w 1257 roku, porucznik cesarski Guido I da Montefeltro został zmuszony do schronienia się w Forlì, jedynej zachowanej twierdzy Ghibellinów we Włoszech. Przyjął stanowisko capitano del popolo („Kapitana ludu”) i poprowadził Forlì do znaczących zwycięstw: przeciwko Bolonii pod Ponte di San Proculo 15 czerwca 1275 r .; przeciwko siłom sprzymierzonym z Guelph, w tym wojskom florenckim, pod Civitella w dniu 14 listopada 1276; i pod samym Forlì przeciwko potężnemu francuskiemu kontyngentowi wysłanemu przez papieża Marcina IV 15 maja 1282 r. w bitwie cytowanej przez Dantego Alighieri (który gościł w mieście w 1303 r. przez Scarpettę Ordelaffi), Inferno 27 W 1282 r. Siły Forli były dowodzone przez Guido da Montefeltro, podczas gdy Francuzi byli pod przywództwem Jeana d'Eppe. Astrolog Guido Bonatti (doradca cesarza Fryderyka II) był jednym z jego doradców.

W następnym roku wyczerpany senat miasta został zmuszony do oddania władzy papieskiej i poprosił Guido o odejście. Gmina wkrótce podporządkowała się lokalnemu kondotierowi , zamiast przyjąć przedstawiciela bezpośredniej kontroli papieskiej, a Simone Mestaguerra sam ogłosił się Panem Forlì . Nie udało mu się jednak spokojnie pozostawić nowego podpisu następcy, a Forl przeszedł do Maghinardo Pagano, następnie do Uguccione della Faggiuola (1297) i do innych, aż w 1302 roku Ordelaffi doszedł do władzy.

Lokalne frakcje przy poparciu papieża wyparły rodzinę w latach 1327–29 i ponownie w 1359–75, aw innych przypadkach biskupi zostali wypędzeni przez Ordelaffi. Aż do renesansu Ordelaffi starali się utrzymać posiadanie miasta i jego okolic, zwłaszcza przeciwko papieskim próbom odzyskania swojej władzy. Często dochodziło do wojen domowych między członkami rodziny. Walczyli również jako kondotierowie, aby inne stany zarabiały na ochronę lub upiększanie Forlì.

Nowoczesność

Najbardziej znanym z Ordelaffi był Pino III, który dzierżył Signiory of Forl od 1466 do 1480 roku. Pino był bezwzględnym panem; niemniej jednak wzbogacił miasto o nowe mury i budynki oraz był mecenasem sztuki. Kiedy zmarł w wieku 40 lat, podejrzany o zatrucie, sytuacja Forlì została osłabiona, ponieważ frakcje Ordelaffi walczyły ze sobą, dopóki papież Sykstus IV nie zażądał podpisu dla swojego siostrzeńca Girolamo Riario. Riario był żonaty z Cateriną Sforza, niezłomną Lady of Forlì , której imię jest związane z ostatnią niezależną historią miasta. Forlì zostało zajęte w 1488 r. Przez Viscontich, aw 1499 r. Przez Cesare Borgię, po którego śmierci stało się bardziej bezpośrednio poddane papieżowi niż kiedykolwiek wcześniej (poza krótkotrwałym powrotem Ordelaffi w latach 1503–1504).

W czerwcu 1796 r., podczas rewolucji francuskiej, do miasta wkroczyły jakobińskie wojska francuskie - Napoleon przybył 4 lutego 1797 r. Francuski generał zwerbował lokalnych urzędników i żołnierzy, co spowodowało zamieszanie polityczne w latach 1820–1830, z powstaniami w 1821 r. - w tym rewolucyjny ruch karbonariuszy w 1831 i 1848 r. Zmarł tam w 1831 r. bratanek Napoleona I, Napoleona Ludwika Bonaparte.

W XIX wieku Forlì było częścią zjednoczenia Włoch (lub „Risorgimento”), ruch polityczny i społeczny, który skupił różne państwa Półwyspu Apenińskiego w jednym państwie włoskim. Mieszkańców Forlì szczególnie zainspirowała postać wojskowa Giuseppe Garibaldi, który w tym czasie był dowódcą. Jednak miasto i jego rolnicy mieli trudności z przystosowaniem się do reformy rolnej podczas zjednoczenia, co dało początek partiom republikańskim i socjalistycznym.

Forlì uczestniczył w znacznym stopniu podczas I wojny światowej, w wyniku czego otrzymał nagrodę „Fulcieri Paolucci Złoty medal De 'Calboli ”. Następnie, w latach dwudziestych, Benito Mussolini aktywnie zaangażował się w lokalną politykę, zanim został dyktatorem Włoch - sytuacja ta utrzymywała się przez 20 lat przed wybuchem II wojny światowej. Wojna pozostawiła w mieście zniszczone zabytki i straty artystyczne, takie jak kościół San Biagio, w którym znalazły się freski Melozza da Forli. Jednak po wojnie miasto doświadczyło szybkiego ożywienia gospodarczego, wkraczając w nowy etap życia demokratycznego.

Gospodarka

Forlì to dobrze prosperujący ośrodek rolniczy i przemysłowy, w którym głównie skupia się produkcja. na jedwabiu, sztucznym jedwabiu, odzieży, maszynach, metalach i sprzęcie AGD. W mieście ma swoją siedzibę również Grupa Ferretti, jeden z najbardziej znanych producentów jachtów.

Rząd

Główne zabytki

Forlì to lokalizacja różnych budynków o znaczeniu architektonicznym, artystycznym i historycznym, których dekoracją są freski. W samym sercu miasta znajduje się Piazza Aurelio Saffi, na którym znajduje się pomnik włoskiego polityka Aurelio Saffiego - który był ważną postacią radykalnego nurtu republikańskiego w ruchu Risorgimento, na czele którego w XIX wieku stał Giuseppe Mazzini. Piazza Saffi obejmuje również opactwo San Mercuriale (nazwane na cześć św. Mercurialisa, biskupa miasta zmarłego w V wieku), które jest głównym budynkiem sakralnym w mieście; i zawiera słynny Grobowiec Barbary Manfredi. Warto również zwrócić uwagę na dominikański kościół San Giacomo Apostolo; lepiej znany jako kościół San Domenico - późnośredniowieczny kościół zbudowany w XIII wieku w południowej części miasta.

Inne średniowieczne budowle obejmują Rocca di Ravaldino, twierdzę rozbudowaną w XIV wieku o Ordelaffi i Gil de Albornoz, a później w XV wieku.

W mieście znajduje się Palazzo Hercolani z dekoracjami pochodzącymi z XIX wieku; zawierające grafikę La Beata Vergine del Fuoco con i Santi Mercuriale, Pellegrino, Marcolino e Valeriano włoskiego malarza Pompeo Randiego. Palazzo del Podestà to budynek miejski, który został ozdobiony freskami przez Adolfo de Carolis w XX wieku.

Forlì ma parki zlokalizowane na zielonych obszarach, w tym Parco della Resistenza („Resistance Park ”), a także Parco di Via Dragoni - który oprócz standardowych udogodnień oferuje obiekty sportowe. Teatro Diego Fabbri to teatr otwarty we wrześniu 2000 roku.

Ludzie

Najbardziej znanym malarzem gminy był Melozzo da Forlì, który pracował w Rzymie i innych włoskich miastach w krótkich latach renesansu. Inni malarze Forlivese to: Ansuino da Forlì, Marco Palmezzano, Francesco Menzocchi i Livio Agresti. Razem utworzyli szkołę malarską Forlì. Carlo Cignani nie urodził się w Forlì (ale niedaleko Forlì), ale namalował tam ważne prace.

Inne godne uwagi osoby z Forlivese to:

• Alice, włoska piosenkarka, zwyciężczyni Sanremo Festival
• Marco Sabiu, muzyk i kompozytor
• Ercole Baldini
• Ilario Bandini, konstruktor sportów wyczynowych i samochodów wyścigowych
• Pietro Bandini, misjonarz, który pracował z włoskimi imigrantami z Ameryki.
• Flavio Biondo
• Giovanni Battista Cirri
• Alessandro Cortini, połowa z Modwheelmood i klawiszowiec w Nine Inch Nails
• Maria Farneti, śpiewaczka operowa
• Alessandro Franceschi, biskup Forli (1594–1597)
• Peregrino Laziosi
• Cesare Hercolani
• Saint Peregrine Laziosi
• Gino Mattarelli, polityk
• Geronimo Mercuriali
• Matteo Montaguti, rowerzysta
• Giovanni Battista Morgagni
• Loris Reggiani, motocyklista wyścigowy
• Girolamo Riario
• Aurelio Saffi
• Caterina Sforza
• Giulietta Simionato, operowy mezzosopran, 1910–2010

Podziały terytorialne

Forlì dzieli się na podziały terytorialne, czyli Frazione .

Villafranca di Forlì

Villafranca di Forlì to wioska zależna od gminy Forlì, położona w północnej części głównego miasta i rozciąga się na terytorium od strony zachodniej przez rzeka Montone. Wioska była miejscem narodzin matki Benito Mussoliniego, Rosy.

W pobliżu wioski znajduje się lotnisko z pasem startowym o długości około 800 metrów (2600 stóp) i szerokości 29 metrów (95 stóp); służy jako lądowisko dla modeli samolotów ULM i R / C. Jest to siedziba Szkoły Lotniczej Ali Soccorso należącej do Obrony Cywilnej. To rekreacyjne lotnisko jest uzupełnieniem głównego lotniska Forlì na południe od miasta.

Inne frazioni

• Bagnolo
• Barisano
• Borgo Sisa
• Branzolino
• Carpena
• Carpinello
• Casemurate
• Caserma

• Castiglione
• Ca'Ossi
• Cava
• Collina
• Coriano
• Durazzanino
• Forniolo
• Grisignano
• Ladino
• Magliano
• Malmissole
• Massa
• Ospedaletto
• Para
• Pescaccia
• Petrignone
• Pianta
• Pieve Acquedotto
• Pievequinta
• Poggio
• Ponte Vico
• Quattro
• Ravaldino na Monte
• Romiti
• Roncadello
• Ronco
• Rotta
• Rovere
• San Giorgio
• San Leonardo in Schiova
• San Lorenzo in Noceto
• San Martino in Strada
• San Martino in Villafranca
• San Tomé
• San Varano
• Vecchiazzano
• Villa Rovere
• Villa Selva
• Villagrappa
• Villanova

Transport

Stacja kolejowa Forlì znajduje się na linii Bolonia – Ankona. Otwarta do użytku w 1926 roku, zastąpiła oryginalną stację, która była używana od 1861 roku. Budynek pasażerski oryginalnej stacji nadal stoi, około 100 metrów (330 stóp) na zachód od obecnej stacji.

Lotnisko Forlì zostało zamknięte 29 marca 2013 r. Z powodu upadłości prowadzącej go firmy. Najbliższe lotniska obsługiwane przez komercyjne linie lotnicze to obecnie Międzynarodowy Port Lotniczy im. Federico Felliniego w pobliżu Rimini oraz Port lotniczy Bolonia Guglielmo Marconi w pobliżu Bolonii.

Miasta partnerskie

Forlì współpracuje z:

• Aveiro, Portugalia
• Bourges, Francja
• Peterborough, Wielka Brytania
• Szolnok, Węgry
• Płock, Polska

W kulturze popularnej

• Druga powieść Somerseta Maughama The Making of a Saint (1898) rozgrywa się pod koniec piętnastego wieku Forlì pod rządami Girolamo Riario.
• Miasto jest przedstawione w grze wideo Assassin's Creed II z 2009 roku, w której Ezio Auditore musi bronić go przed braćmi Orsi z Machiavelli i Cateriną Sforza. Forlì jest wyświetlany z charakterystycznymi punktami orientacyjnymi.