Dundee United F.C.

Dundee United Football Club to szkocki profesjonalny klub piłkarski z siedzibą w mieście Dundee. Założony w 1909 roku, pierwotnie jako Dundee Hibernian, zmienił nazwę na obecną w 1923 roku. United noszą przydomek The Terrors lub The Tangerines , a kibice są znani jako Arabowie .

Klub grał w strojach mandarynkowych od lat sześćdziesiątych XX wieku i grał na obecnym stadionie Tannadice Park od ich założenia w 1909 roku. United byli założycielami szkockiej Premier League ( SPL) w 1998 roku i były zawsze obecne w konkursie, aż do zniesienia go w 2013 roku, aby zrobić miejsce dla struktury SPFL. United spadli w 2016 roku do Scottish Championship, drugiej ligi SPFL, zanim awansowali z powrotem do Scottish Premiership w 2020 roku.

W kraju klub raz wygrał Scottish Premier Division (1982 –83), dwukrotnie Puchar Szkocji (1994 i 2010) i dwukrotnie Puchar Ligi Szkocji (1979 i 1980). United po raz pierwszy wystąpili w rozgrywkach europejskich w sezonie 1966–67, aw Europie wystąpili przez 14 kolejnych sezonów od 1976 r. Dotarli także do półfinałów Pucharu Europy w sezonie 1983–84 i finału Pucharu UEFA w 1987 r. .

Głównymi rywalami klubu są Dundee. Obie drużyny rywalizują w derbach Dundee, a stadion lokalnych rywali Dens Park znajduje się praktycznie obok Tannadice Park.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Początek (1909–1959)
  • 1.2 Awans do czołówki (1959–1971)
  • 1.3 Era Jima McLeana (1971–1993)
  • 1.4 Zwycięstwa i spadki w Pucharze Szkocji (1993–2016)
  • 1.5 Mistrzostwa Szkocji i bitwy o awans (2016-2020)
  • 1.6 Powrót Scottish Premiership (2020-obecnie)
• 2 kolory i odznaka
  • 2.1 Historyczne stroje domowe
• 3 stadion
• 4 osiągnięcia
  • 4.1 Liga
  • 4.2 Puchary
  • 4.3 Europa
• 5 rywalizacji
• 6 Wyróżnienia
  • 6.1 Liga
  • 6.2 Puchary
  • 6.3 Europa
  • 6.4 Inne
  • 6.5 Młodzież
  • 7 Personel trenerski
  • 8 Obecny skład
    • 8.1 Skład pierwszej drużyny
    • 8.2 Wypożyczony
  • 9 Znani gracze
    • 9.1 Międzynarodowi gracze
    • 9.2 Galeria sław
    • 10 menedżerów
    • 11 drużyn kobiecych
      • 11.1 wyróżnień
    • 12 referencji
    • 13 Linki zewnętrzne
    • 1.1 Początek (1909–1959)
    • 1.2 Awans na szczyt (1959–1971)
    • 1,3 era Jima McLeana (1971–1993)
    • 1,4 zwycięstwa w Pucharze Szkocji i spadek (1993–2016)
    • 1,5 Mistrzostwa Szkocji i bitwy o awans (2016–2020)
    • 1.6 Scottish Premiership powrót (2020 - obecnie)
    • 2.1 Historyczne stroje domowe
    • 4.1 League
    • 4.2 Puchary
    • 4.3 Europa
    • 6.1 Liga
    • 6.2 Puchary
    • 6.3 Europa
    • 6.4 Inne
    • 6.5 Młodzież
    • 8.1 Skład pierwszej drużyny
    • 8.2 Wypożyczony
    • 9.1 Międzynarodowi gracze
    • 9.2 Galeria sław
    • 11.1 Wyróżnienia

    Historia

    Początek (1909–1959)

    Klub powstał jako Dundee Hibernian w 1909 roku, grając od samego początku w Tannadice Park. W 1910 roku zostali wybrani do Scottish Football League. Po uratowaniu ich przed upadkiem w październiku 1923 roku, klub zmienił nazwę na Dundee United, aby zwiększyć swoją atrakcyjność. W latach 1925–1932 United trzykrotnie awansowało i spadło z pierwszej do drugiej ligi, zdobywając tytuł Second Division w 1925 i 1929 r.

    Awans do Top Flight (1959–1971)

    Klub poczynił znaczące postępy, gdy Jerry Kerr został menadżerem w 1959 roku. Zespół Kerra wywalczył awans w swoim pierwszym sezonie i stał się ugruntowaną drużyną w najwyższej klasie rozgrywkowej, gdzie pozostała do 1995 roku. kluczową cechą panowania Kerra było wzmocnienie składu grającego importem ze Skandynawii, w szczególności podpisami Lennart Wing, Finn Dossing, Mogens Berg, Finn Seemann i Orjan Persson.

    To w tym okresie United zakwalifikowało się do europejskich zawodów po raz pierwszy, eliminując posiadaczy Inter-Cities Fairs Cup Barcelony w swoim europejskim debiucie w 1966 roku.

    Era Jima McLeana (1971–1993)

    Jim McLean wziął od Kerra w 1971 roku i pod jego kierownictwem klub cieszył się najbardziej udanym okresem w swojej historii. Era McLeana stała się znana dzięki jego polityce młodzieżowej i oferowaniu długoterminowych kontraktów, dzięki którym przyszli międzynarodowi gracze ze Szkocji, tacy jak Dave Narey, Paul Sturrock, Paul Hegarty, Davie Dodds, Eamonn Bannon i Maurice Malpas spędzili większość swojej kariery w klubu.

    United zdobyli pierwsze duże wyróżnienie pod wodzą McLeana, zdobywając Puchar Ligi Szkockiej w 1979 roku i ponownie w 1980 roku. W latach 1982-83 zdobyli tytuł mistrzów Premier Division.

    Klub odnosił również sukcesy w Europie, dochodząc do półfinału Pucharu Europy w 1984 roku i finału Pucharu UEFA w 1987 roku, w tym ostatnim sezonie z kolejną eliminacją Barcelony we wcześniejszych rundach (utrzymując 100% rekord nad Katalończykami w konkurencyjne więzi europejskie). Pomimo porażki z IFK Gothenburg w finale, klub otrzymał nagrodę FIFA Fair Play.

    McLean przeszedł na emeryturę jako menedżer w 1993 roku, ale pozostał na stanowisku prezesa klubu.

    Scottish Cup wygrywa i spadek (1993–2016)

    United wygrał Puchar Szkocji po raz pierwszy w 1994 roku pod wodzą następcy McLeana Ivana Golaca, ale spadł w 1995 roku, a rok później powrócił do Premier Division.

    Po wielu zmianach w zarządzie klub został zakupiony od McLean w 2002 roku przez byłego współzałożyciela i dyrektora naczelnego Morning Noon and Night, Eddiego Thompsona. Przez całe życie fanem United, Thompson dużo zainwestował w drużynę, starając się konkurować ze znacznymi wydatkami, które pojawiły się po utworzeniu szkockiej Premier League, jednak niewielkie postępy poczyniono do czasu, gdy Craig Levein został menadżerem w 2006 roku. szóstego klubu, regularnie zdobywając kwalifikacje do Europy, zanim opuścił klub, aby objąć stanowisko trenera Szkocji w 2009 roku.

    Po utworzeniu fundamentów drużyny United po raz drugi wygrał Puchar Szkocji w 2010 roku. kierownictwo Petera Houstona.

    Po kilku stosunkowo udanych sezonach seria słabych wyników w Premiership doprowadziła do spadku United w 2016 roku.

    Mistrzostwa Szkocji i walki o awans (2016 - 2020)

    Pierwszy sezon Dundee United w Championship prowadził Ray McKinnon. United wygrali Challenge Cup pokonując St. Mirren 2: 1 w finale i dotarli do finału play-off o Premiership. Jednak stracili wąsko 1: 0 z Hamiltonem. Drugi sezon w drugiej lidze był mniej udany, ponieważ menedżer McKinnon został zwolniony i zastąpiony przez Csabę László; po bardzo rozczarowującym sezonie United przegrał w półfinale play-off z ewentualnym zwycięzcą awansu Livingstonem. Po słabym początku sezonu 2018–19 menedżer został ponownie zwolniony i zastąpiony przez Robbiego Neilsona. Drużyna zajęła drugie miejsce w mistrzostwach, ale przegrała w barażach z St. Mirren, tracąc przy tym cztery rzuty karne. United rozpoczęło sezon 2019–20 w zwycięskiej formie, utrzymując pierwsze miejsce od weekendu otwarcia, ale sezon został przełożony z powodu globalnej pandemii COVID-19 w dniu 13 marca 2020 r. 15 kwietnia 2020 r. Plan SPFL proponuje zakończenie do sezonu został zatwierdzony. 14-punktowa przewaga nad drugim miejscem w Inverness CT zapewniła United koronację na mistrza, a następnie awans do Premiership. W dniu 21 czerwca 2020 roku klub ogłosił, że rozstają się z menedżerem Robbiem Neilsonem, który zgodził się na powrót do niedawno zdegradowanego zespołu Heart of Midlothian.

    Scottish Premiership return (2020 - obecnie)

    Przed rozpoczęciem sezonu Premiership Dundee United zatrudniło menadżera Tranmere Rovers Micky Mellon, aby zastąpił Neilsona, i rozpoczął kampanię u siebie z rywalem Tayside, St Johnstone, losując 1–1.

    Kolory i odznaka

    Zestaw do gry United składa się z mandarynkowych koszul i czarnych szortów, używanych po raz pierwszy, gdy drużyna grała pod pseudonimem Dallas Tornado w rozgrywkach United Soccer Association w 1967 roku, do udziału w których zostali zaproszeni po pierwszym Wycieczka do Europy miała wiele nagłówków w piłkarskim świecie. Po namowie żony menadżera Jerry'ego Kerra, kolor ten został wkrótce przyjęty jako własny w 1969 roku, aby nadać klubowi jaśniejszy, bardziej nowoczesny wizerunek. Nowy kolor został zaprezentowany po raz pierwszy w sierpniowym meczu towarzyskim z Evertonem przed sezonem.

    Kiedy założyli jako Dundee Hibernian, poszli za przykładem innych klubów o podobnym dziedzictwie, przyjmując tradycyjnie irlandzkie kolory. zielonych koszul i białych szortów. Zanim klub stał się Dundee United w 1923 roku, kolory zostały zmienione na białe koszule i czarne spodenki, ponieważ starały się przyciągnąć szerszy przekrój społeczności. Te kolory utrzymywały się w różnych formach do 1969 roku, czasami używano zwykłych koszul, ale także w różnych okresach, w tym szerokie obręcze w stylu celtyckim, wąskie obręcze w stylu Queen's Park i motyw „V” w stylu Airdrie.

    Obecny herb klubu został wprowadzony w 1993 roku, a poprzedni szalony projekt lwa został przemianowany na nowe okrągłe logo z kolorami klubowymi. Aby uczcić setną rocznicę istnienia klubu w 2009 r., Na sezon 2009–2010 wprowadzono specjalną wersję odznaki z dodanym logo „Stulecie 1909 2009” wraz z dodatkowym zielonym obszyciem na plakietce. reprezentujący kolory Dundee Hibernian.

    Wcześniej lew był przedstawiany na prostszym projekcie tarczy. Chociaż ta „klasyczna” wersja była używana jako herb klubu na okładce programu meczowego już w 1956 roku, nigdy nie pojawiła się na pasku zawodników przed 1983 rokiem. Od 1959 roku na koszulkach noszono różne inne wzory. , zawierający albo szalejącego lwa, albo litery DUFC, często na okrągłej plakietce.

    Klub po raz pierwszy wprowadził sponsoring na koszulkach w sezonie 1985–86, kiedy przyszły prezes sieci VG Eddiego Thompsona sponsorował klub w pierwszym dwuletnia umowa. Sześcioletnia współpraca z Belhaven zaowocowała sezonem 1993–94 bez sponsora. Rover zawarł dwuletnią umowę na finał Pucharu Szkocji w 1994 roku, sponsorując klub do końca sezonu 1995/96. Telewest przejął sponsoring od 1996 roku przez sześć lat, aż do 2002 roku, kiedy Eddie Thompson's Morning, Noon and Night zaczął sponsorować klub. Stowarzyszenie to trwało do 2006 roku, kiedy Anglian Home Improvements rozpoczęło dwuletni kontrakt z opcjonalnym trzecim rokiem. W tym samym czasie Ole International został pierwszym sponsorem szortów. Marka JD Sports Carbrini Sportswear sponsorowała klub w sezonach 2008–09 i 2009–10. Sponsorem koszulki United w sezonie 2016-17 był McEwan Fraser Legal, a Utilita przejął ją w 2018 roku.

    United miało wielu oficjalnych dostawców strojów, w tym Adidas, Hummel, Nike, a ostatnio Macron.

    Historyczne zestawy domowe

    Alternatywa

    Stadion

    Domowym stadionem Dundee United przez całą ich historię był Tannadice Park, znajdujący się przy ulicy Tannadice w Obszar Clepington w mieście. Znajduje się zaledwie 170 jardów (160 m) od Dens Park, siedziby rywali Dundee; Klub rozegrał tylko jeden mecz u siebie w innym miejscu. To był mecz w Pucharze Ligi przeciwko Rangers w marcu 1947 roku, kiedy pomimo śniegu, który sprawił, że Tannadice Park był nie do zagrania, mecz mógł odbyć się po drugiej stronie ulicy w Dens Park.

    Tannadice jest obecnie jednoosobową drużyną z pojemność 14 223. Trybuna główna, zbudowana w 1962 roku, była pierwszym wspornikiem zbudowanym na szkockim boisku piłkarskim. Przez długie okresy historii tylko niewielka część terenu zajmowała miejsca siedzące. Pod koniec lat 80. XX wieku stadion miał 2252 miejsca na 22310 miejsc.

    Porównywalny wiek i bliskość ich stadionów doprowadziło do różnych dyskusji na temat możliwości przeniesienia się obu klubów z Dundee do nowego celu. -budowany wspólny stadion. Najnowsza propozycja została wysunięta w ramach starań Szkocji o wspólną organizację mistrzostw UEFA Euro 2008, a kilka klubów chce skorzystać z nowego stadionu. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę dla proponowanej lokalizacji w Caird Park, poproszono o specjalną zgodę na kontynuowanie projektu, ponieważ przepisy w tamtym czasie zabraniały zespołom SPL współdzielenia ziemi. Po nieudanej kandydaturze Szkocji na organizację turnieju, program został odłożony na półkę, chociaż został wskrzeszony w czerwcu 2008 roku, po wątpliwościach co do zdolności Ukrainy jako współgospodarza do organizacji Euro 2012 oraz chęci SFA do pełnienia roli gospodarza alternatywnego.

    Osiągnięcia

    Liga

    Pierwsze trofeum Dundee United zdobyło w 1925 roku, kiedy zdobyli mistrzostwo drugiej ligi 1924–25. Po dwóch sezonach w najwyższej klasie spadł, ale w latach 1928–29 po raz drugi zdobyli tytuł Division Two. W latach 1931–32 klub zajął drugie miejsce. Kolejne miejsce wicemistrzostwo zajęło w latach 1959–60, w pierwszym sezonie menedżera Jerry'ego Kerra, i od tego czasu klub pozostał w najwyższej lidze przez następne 35 lat. Pod kierownictwem Jima McLeana klub zdobył tytuł Premier Division po raz pierwszy, w latach 1982-83, co zaowocowało piłkarskim Pucharami Europy w następnym sezonie. Zwycięstwo w mistrzostwach było ostatnim wielkim sukcesem ligowym United, mimo że w sezonie 1995-96 zajęli drugie miejsce w pierwszej lidze, po tym jak prawie uniknęli degradacji w poprzednim sezonie i zajęli trzecie miejsce w pierwszym sezonie w Premier Division. Trzeci tytuł niższej ligi został dodany w latach 2019-20, po skróceniu kampanii z United na pierwszym miejscu.

    Puchary

    Klub musiał czekać kilka dekad na swoje pierwsze realistyczną szansę na zdobycie pucharu, kiedy rozpoczęli pierwszą z sześciu gier przegranych występów w finale Pucharu Szkocji w 1974 roku, przegrywając 3: 0 z Celticem. Pod koniec lat 70. wszystko zaczęło się zmieniać, od trzech kolejnych występów w finale Pucharu Ligi. United zdobyli swoje pierwsze duże trofeum po powtórnym zwycięstwie 3: 0 z Aberdeen w finale Pucharu Ligi Szkockiej w latach 1979-80. Klub doszedł do obu finałów w następnym sezonie; podczas gdy utrzymali Puchar Ligi, wygrywając 3: 0 z rywalem Dundee, United ponownie przegrał w Pucharze Szkocji, przegrywając powtórkę z Rangers. United dotarło do trzeciego z rzędu finału Pucharu Ligi w latach 1981-82, ale nie udało mu się to zrobić hat-tricka zwycięstw, ponieważ przegrali 2: 1 z Rangers.

    United przeżyło agonię dotarcia do trzech z czterech finałów Pucharu Szkocji w połowie lat osiemdziesiątych, tylko po to, by stracić je wszystkie jednym golem. Najpierw była porażka 2: 1 z Celticem w latach 1984-85, połączona z 1: 0 finałową porażką w Pucharze Ligi z Rangers w tym samym sezonie; potem przegrana 1: 0 w dogrywce z St. Mirren w latach 1986-87; i wreszcie przegrana 2: 1 w ostatniej chwili z Celticem w następnym roku, mimo że była golem do przodu. Trzyletnia luka nastąpiła przed finałem Pucharu Szkocji w latach 1990-1991, w którym Jim McLean zmierzył się z bratem Tommy'm na Motherwell. Finał został wygrany 4: 3 przez „Cóż, United ponownie przegrał w dogrywce. Szósta przegrana w finale Pucharu była także piątym ostatnim występem klubu od jedenastu lat.

    Te porażki w finałach pucharowych w Hampden Park doprowadziły do ​​tego, że szkockie media piłkarskie twierdziły, że United cierpi z powodu Hampden hoodoo , ponieważ nie udało im się wygrać dziesięciu finałów rozgrywanych na boisku w latach 1974-1991. Kiedy klub dotarł do finału Pucharu Szkocji w 1994 roku, menedżer Ivan Golac odrzucił rozmowę o hoodoo, mimo że rywale Rangers byli silnymi faworytami do ukończenia krajowa potrójna w sezonie 1993–94. United złamał rzekome hoodoo i po raz pierwszy wygrali Puchar Szkocji, kiedy bramka Craiga Brewstera dała im zwycięstwo 1–0.

    Minęło jedenaście lat do następnego finałowego występu w Pucharze Szkocji, kiedy to United przegrał 1: 0. do Celticu w 2005 roku. W środku tych występów znalazła się porażka w rzutach karnych ze Stenhousemuirem w Scottish Challenge Cup (kiedy United nie straciła gola w całych rozgrywkach) i porażka 3: 0 z Celticem w szkockiej lidze w 1997 roku. Puchar finał. Następnie United przegrali finał Pucharu Ligi Szkockiej 2008 w rzutach karnych do Rangers po tym, jak mecz zakończył się wynikiem 2: 2 po dogrywce. Dundee United zdobyło kolejne ważne trofeum w 2010 roku pod okiem menedżera Petera Houstona, kiedy drużyna First Division Ross County została pokonana 3: 0 w finale Pucharu Szkocji w 2010 roku. David Goodwillie strzelił pierwszego gola, a Craig Conway zdobył drugą i trzecią bramkę.

    United po raz dziesiąty w finale Pucharu Szkocji miał miejsce w 2014 roku, ale zespół przegrał 2: 0 z St Johnstone na Celtic Park. Tangerines dotarli do finału Pucharu Ligi w następnym roku, ale przegrali w finale z Celticem.

    Dwa lata później, po spadku klubu ze Scottish Premiership, zmierzyli się z St Mirren w finale Pucharu Szkocji 2017. . United wygrał mecz 2: 1, co oznacza pierwsze trofeum klubu od 2010 roku.

    Europa

    Pierwsze doświadczenia klubu z Europą miały miejsce w sezonie 1966–67, kiedy z pomocą Skandynawscy gracze, United pokonali zarówno u siebie, jak i na wyjeździe posiadaczy Pucharu Inter-Cities Fairs Cup, FC Barcelonę. Chociaż Juventus okazał się zbyt silny w następnej rundzie, wygrywając 3: 1 w dwumeczu, United trafił na pierwsze strony gazet i został poproszony o występowanie jako Dallas Tornado w lidze United Soccer Association w Ameryce Północnej latem 1967 roku.

    W latach 1981–82 rozpoczęli okres, w którym konkurowali w europejskich pucharach. W ciągu sześciu lat dotarli do jednego finału UEFA, kolejnego półfinału i dwóch ćwierćfinałów. Po jedynym zwycięstwie w Premier Division w 1983 roku, drużyna doszła do półfinału Pucharu Europy w 1984 roku, przegrywając w dwumeczu 3: 2 z Romą. W 1987 roku klub poszedł jeszcze lepiej, docierając do finału Pucharu UEFA. Pomimo przegranej 2: 1 z IFK Gothenburg, klub zdobył pierwszą w historii nagrodę FIFA Fair Play za sportowe zachowanie swoich kibiców po ostatniej porażce.

    Rywalizacje

    Dundee United tradycyjnymi rywalami są Dundee, z którymi rywalizują w derbach Dundee. W spotkaniu brakowało elementu rywalizacji przez kilka lat, aż do powrotu Dundee do najwyższej ligi szkockiej gry. Wyjątkowym elementem rywalizacji jest to, że stadiony klubów znajdują się w odległości 100 jardów od siebie.

    Mimo rywalizacji obie strony rozważały wcześniej podział ziemi w ramach SFA. nieudane starania o organizację Euro 2008. Być może najbardziej godnym uwagi spotkaniem był ostatni mecz sezonu 1982-83 Premier Division, w którym United zwyciężyłby w Dens Park i wywalczyłby tytuł mistrzowski; United odnieśli zwycięstwo dzięki zwycięzcy Eamonn Bannon.

    Innym intensywnym spotkaniem są derby New Firm między United a rywalem z North-East Aberdeen. Sam mecz stał się zaciętą rywalizacją ze względu na sukcesy krajowe i europejskie, jakie obie drużyny osiągnęły w późnych latach 70. i 80. pod kierownictwem Jima McLeana z United i Alexa Fergusona z Aberdeen.

    United również rywalizuje ze St Johnstone ze względu na stosunkowo bliskie sąsiedztwo Dundee i Perth, znane jako derby Tayside. Najbardziej godne uwagi spotkanie obu stron miało miejsce w finale Pucharu Szkocji w 2014 roku, kiedy St Johnstone wygrał 2: 0 na Celtic Park w dziesiątym finale United.

    Honors

    League

    • Liga szkocka, pierwszy poziom:
      • Zwycięzcy: 1982–83
    • Liga szkocka, drugi poziom:
      • Zwycięzcy: 1924–25, 1928–29, 2019–20
    • Zwycięzcy: 1982–83
    • Zwycięzcy: 1924–25, 1928–29, 2019–2020

    Puchary

    • Puchar Szkocji:
      • Zwycięzcy: 1993–94, 2009–10.
      • Drugie miejsca (8): 1973–74, 1980–81, 1984–85, 1986–87, 1987–88, 1990–91, 2004–05 , 2013-14
    • Scottish League Cup:
      • Zwycięzcy: 1979–80, 1980–81
      • Zdobywcy drugiego miejsca (5 ): 1981–82, 1984–85, 1997–98, 2007–08, 2014–15
    • Scottish Challenge Cup:
      • Zwycięzcy: 2016– 17
      • Drugie miejsce: 1995–96
    • Letni Puchar:
      • Zdobywcy drugiego miejsca: 1964–65
    • Zwycięzcy: 1993–94, 2009–10
    • Zdobywcy drugiego miejsca (8): 1973–74, 1980–81, 1 984–85, 1986–87, 1987–88, 1990–91, 2004–05, 2013–14
    • Zwycięzcy: 1979–80, 1980–81
    • Drugie miejsca (5): 1981–82, 1984–85, 1997–98, 2007–08, 2014–15
    • Zwycięzcy: 2016–17
    • Drugie miejsce: 1995–96
    • Drugie miejsce: 1964–65

    Europa

    • Puchar UEFA:
      • Drugie miejsce: 1986–87
    • Puchar Europy:
      • Półfinalista: 1983 –84
    • Drugie miejsce: 1986–87
    • Półfinalista: 1983 –84

    Inne

    • Puchar Forfarshire:
      • Zwycięzcy (21): 1910–11, 1914–15, 1919–20, 1928–29, 1929–30, 1947–48, 1950–51, 1953–54, 1960–61, 1962–63, 1964–65, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1976– 77, 1979–80, 1984–85, 1986–87, 1987–88, 2004–05
      • Drugie miejsce (12)
    • szkocki War Emergency Cup:
      • Drugie miejsce: 1940
    • Evening Telegraph Challenge Cup:
      • Zwycięzcy: 2005
      • Zdobywcy drugiego miejsca: 2006
    • Zwycięzcy (21): 1910–11, 1914–15, 1919–20, 19 28–29, 1929–30, 1947–48, 1950–51, 1953–54, 1960–61, 1962–63, 1964–65, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1976– 77, 1979–80, 1984–85, 1986–87, 1987–88, 2004–05
    • Drugie miejsce (12)
    • Biegacze - w górę: 1940
    • Zwycięzcy: 2005
    • Drugie miejsce: 2006

    Młodzież

    • Liga Młodzieżowa SFL
      • Zwycięzcy: 1996–97
      • Zdobywcy drugiego miejsca: 1997–98, 1999–00
    • Scottish Youth Cup
      • Zwycięzcy: 1990, 1991,
      • Drugie miejsce: 1989, 1998
    • Zwycięzcy: 1996–97
    • Drugie miejsca: 1997–98, 1999–00
    • Zwycięzcy: 1990, 1991,
    • Drugie miejsce: 1989, 1998

    Sztab trenerski

    Obecny skład

    Skład pierwszej drużyny

    Uwaga : Flagi wskazują reprezentację narodową zgodnie z zasadami kwalifikacji FIFA. Gracze mogą posiadać więcej niż jedno obywatelstwo spoza FIFA.

    Wypożyczenie

    Uwaga: Flagi wskazują reprezentację narodową zgodnie z zasadami kwalifikacji FIFA. Gracze mogą posiadać więcej niż jedno obywatelstwo spoza FIFA.

    Znani gracze

    Międzynarodowi gracze

    To jest lista byłych i obecnych graczy, którzy grali w pełni poziom międzynarodowy, podczas gdy w klubie. Poniżej są uporządkowane według narodowości i roku debiutu United. Dodatkowo dwóch bramkarzy - Pat Onstad (Kanada) i Kémoko Camara (Gwinea) - obaj byli w bramce w Tannadice, ale nigdy nie rozegrali meczu pierwszego zespołu dla United.

    • 2014 Curtis Good
    • 2015 Ryan McGowan
    • 1998 Jason de Vos
    • 2004 Lars Hirschfeld
    • 2015 Henri Anier
    • 1987 Mixu Paatelainen
    • 2007 Prince Buaben
    • 1997 Siggi Jónsson
    • 2002 Arnar Gunnlaugsson
    • 1999 Jan Talesnikov
    • 2010 Pāvels Mihadjuks
    • 1989 Michael O'Neill
    • 1998 Iain Jenkins
    • 1998 Darren Patterson
    • 2000 Danny Griffin
    • 2008 Warren Feeney
    • 2013 Paul Paton
    • 2015 Billy Mckay
    • 1973 Dave Narey
    • 1974 Paul Hegarty
    • 1974 Paul Sturrock
    • 1976 Davie Dodds
    • 1979 Eamonn Bannon
    • 1981 Richard Gough
    • 1981 Maurice Malpas
    • 1985 Kevin Gallacher
    • 1986 Dave Bowman
    • 1986 Jim McInally
    • 1986 Billy McKinlay
    • 1990 Duncan Ferguson
    • 1997 Steven Thompson
    • 1998 Billy Dodds
    • 2000 Paul Gallacher
    • 2000 Charlie Miller
    • 2003 Barry Robson
    • 2005 Garry Kenneth
    • 2005 Lee Miller
    • 2005 David Goodwillie
    • 2006 Craig Conway
    • 2008 Scott Robertson
    • 2009 Andy Webster
    • 2011 Gary Mackay-Steven
    • 2013 Andrew Robertson
    • 2019 Lawrence Shankland
    • 2007 Morgaro Gomis
    • 2010 Dušan Perniš
    • 2018 Pavol Šafranko
    • 1964 Örjan Persson
    • 1965 Lennart Wing
    • 1993 Jerren Nixon
    • 2003 Collin Samuel
    • 2003 Jason Scotland
    • 1988 Miodrag Krivokapić

    Galeria sław

    Klub otworzył swoją oficjalną Galerię Chwały w 2008 roku z siedmioma inauguracyjnymi członkami. Kolejnych sześciu graczy zostało wprowadzonych w styczniu 2009 i siedmiu kolejnych w styczniu 2010. Od tego czasu sześciu graczy było wprowadzanych każdego roku.

    2008:

    • Jimmy Briggs
    • Finn Døssing
    • Dennis Gillespie
    • Paul Hegarty
    • Maurice Malpas
    • David Narey
    • Doug Smith

    2009:

    • Eamonn Bannon
    • Johnny Coyle
    • Hamish McAlpine
    • Peter McKay
    • Ralph Milne
    • Andy Rolland

    2010:

    • Dave Bowman
    • John Clark
    • Davie Dodds
    • Stewart Fraser
    • Billy Hainey
    • Ian Mitchell
    • Paul Sturrock

    2011:

    • Kenny Cameron
    • John Holt
    • Duncan Hutchison
    • Frank Kopel
    • Erik Pedersen
    • Lennart Wing

    2012:

    • Arthur Milne
    • Jim Irvine
    • Billy Kirkwood
    • Billy Thomson
    • Brian Welsh
    • Kjell Olofsson

    2013:

    • Johnny Hart
    • Donald Mackay
    • Örjan Persson
    • George Fleming
    • John Reilly
    • Alan Main

    2014:

    • Billy McKinlay
    • Willie Pettigrew
    • Graeme Payne
    • Lee Wilkie
    • Tommy Millar
    • Kevin Gallacher

    2015:

    • Derek Stark
    • Jim McInally
    • Mixu Paatelainen
    • Christian Dailly
    • Pat Reilly
    • Jim McLean

    2016:

    • Sandy Davie
    • Jerry Kerr
    • Andy McLaren
    • Frank Quinn
    • Richard Gough
    • Seán Dillon

    2017:

    • Davie Wilson
    • Iain Phillip
    • Guido van de Kamp
    • Ian Redford

    2019:

    • Craig Brewster
    • Ivan Golac
    • Jimmy Brownlie
    • Tommy Neilson

    Menedżerowie

    Pierwszym menedżerem Dundee Hibernian w 1909 roku był Pat Reilly. Najdłużej pracujący w klubie i odnoszący największe sukcesy menedżer, Jim McLean, zajmował to stanowisko w latach 1971–1993, zdobywając trzy główne nagrody - tytuł Scottish Premier Division w latach 1982–83 oraz Puchar Ligi Szkockiej dwukrotnie w 1979 i 1980 r. zdobył Puchar Szkocji - Ivan Golac w 1994 roku i Peter Houston w 2010 roku.

    Kobieca drużyna

    Dundee United ogłosiło w kwietniu 2015 roku, że klub utworzy drużynę kobiet, mając na celu wejścia do struktury ligi szkockiej w 2016 roku. Gavin Beith został mianowany menadżerem zespołu w czerwcu 2015 roku.

    Wyróżnienia

    • SWFL First Division (North)
      • Zwycięzcy (1): 2017–2018
    • SWFL Division 2 East
      • Zwycięzcy (1): 2016–2017
    • SWFL Division 2 Cup:
      • Zwycięzcy (2): 2008, 2016
    • Zwycięzcy ( 1): 2017–2018
    • Zwycięzcy (1): 2016–2017
    • Zwycięzcy (2): 2008, 2016