Dongguan

Dongguan (chiński: 东莞 市) to miasto na poziomie prefektury w środkowej prowincji Guangdong w Chinach. Dongguan, ważne miasto przemysłowe w delcie Rzeki Perłowej, graniczy ze stolicą prowincji Kanton na północy, Huizhou na północnym wschodzie, Shenzhen na południu i Rzeką Perłową na zachodzie. Jest częścią delty Rzeki Perłowej z ponad 44,78 mln mieszkańców według spisu z 2010 r., Obejmującego dziewięć gmin (w tym Makau) na obszarze 17 573 kilometrów kwadratowych (6 785 2).

Administracja miasta Dongguan jest uważane za szczególnie postępowe w poszukiwaniu bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Dongguan plasuje się za Shenzhen, Szanghajem i Suzhou pod względem eksportu wśród chińskich miast, z 65,54 miliardami dolarów na dostawy. Jest także domem dla jednego z największych centrów handlowych na świecie, New South China Mall, który odnotowuje zwiększoną aktywność. Chociaż pod względem geograficznym, a tym samym kulturowym miasto jest kantońskie w formie Weitou, a także kulturowo Hakka w prefekturach Fenggang i Qingxi, większość współczesnej populacji mówi po mandaryńsku ze względu na duży napływ imigrantów ekonomicznych z innych części Chin. . W mieście znajduje się kilka uniwersytetów, w tym Uniwersytet Nauki i Technologii w Guangdong, Uniwersytet Medyczny w Guangdong i Uniwersytet Techniczny w Dongguan.

Spis treści

• 1 Historia
• 2 Geografia
• 3 Klimat
• 4 Demografia
• 5 Administracja
• 6 Transport
  • 6.1 Powietrze
  • 6.2 Drogi
  • 6.3 Kolej
• 7 Ekonomia
• 8 Sport i kultura
• 9 Problemy społeczne
• 10 Edukacja
• 11 Festiwale
• 12 Zobacz także
• 13 Referencje
• 14 Zewnętrzne linki

• 6.1 Lotnictwo
• 6.2 Drogi
• 6.3 Kolej

Historia

Chociaż najwcześniejsze ślady ludzkiego zamieszkania na tym obszarze sięgają 5000 lat wstecz, pojawienie się Dongguan jako prawdziwego miasta jest zjawiskiem niedawnym.

W 1839 roku, na początku pierwszej wojny opiumowej, duże ilości skonfiskowanego opium zostały zniszczone w Humen, mieście, które obecnie należy do Dongguan. Na tym obszarze toczyło się kilka głównych bitew wojny.

Podczas drugiej wojny światowej miasto służyło jako baza partyzanckiego oporu przeciwko japońskiej okupacji.

Okręg prefektury Huiyang już wcześniej, kiedy jego gospodarka przyćmiła samą stolicę prefektury Huizhou, Dongguan uzyskał status miasta w 1985 roku, a trzy lata później został podniesiony do statusu miasta prefektury. W tym okresie miasto zmieniło swój punkt ciężkości z rolniczego w centrum produkcyjne, ze średnim rocznym wzrostem sięgającym 18%.

Miasto zajęło 13. miejsce na liście najbardziej innowacyjnych miast kontynentalnych magazynu Forbes w Chinach. a także 18. na liście Foreign Policy najbardziej dynamicznych miast na świecie.

Geografia

Geograficznie miasto jest w większości pagórkowate do wschód i płaski na zachodzie, z 115,98 km (72,07 mil) linii brzegowej. Miejskie centrum Dongguan znajduje się 50 kilometrów (31 mil) od Guangzhou na północ, 90 kilometrów (56 mil) od Shenzhen na południe, 47 mil morskich (87 km) od Hongkongu i 48 mil morskich (89 km) z Makau drogą wodną. Znajduje się pośrodku korytarza gospodarczego Kanton-Shenzhen, będącego węzłem transportu lądowego i morskiego.

Z całkowitej powierzchni Dongguan 27% to woda, 25% grunty leśne, a 13% grunty orne. , podczas gdy 35% jego obszaru lądowego jest w pełni zagospodarowane.

Klimat

W Dongguan panuje suchy zimowy wilgotny klimat subtropikalny (klasyfikacja klimatu Köppena: Cwa), z obfitym nasłonecznieniem i opadami deszczu ponad rok. Leży na południe od Zwrotnika Raka. Średnia temperatura wynosi 22,7 ° C (72,9 ° F) przez cały rok, a średnie opady wynoszą 1787 mm (70,4 cala).

Demografia

Dongguan liczył na koniec 6,949,800 mieszkańców z 2008 r., wśród których 1 748 700 było mieszkańcami i 5 201 100 stałymi migrantami z innych części kraju. W spisie powszechnym z 2010 roku populacja wzrosła do 8220237. Liczba ta osiągnęła 8,26 miliona do 2016 r., Przy gęstości 5100 na km².

Dongguan jest miastem rodzinnym wielu Chińczyków zza oceanu, rodzinę pochodzi z ponad 700 000 osób z Hongkongu, Tajwanu i Makau oraz ponad 200 000 Chińczyków. obywateli mieszkających za granicą.

Administracja

Dongguan jest miastem położonym na poziomie prefektury w prowincji Guangdong. Niezwykłą cechą administracyjną jest to, że nie ma podziału na okręgi, ale samorząd miejski grupuje 32 okręgi miejskie w sześć obszarów powiatowych. Władze miasta bezpośrednio administrują czterema podokręgami i 28 miastami:

Transport

Lotnictwo

Dongguan jest obsługiwany przez międzynarodowe lotnisko Guangzhou Baiyun, międzynarodowe lotnisko Shenzhen Bao’an, ale głównie przez międzynarodowe lotnisko w Hongkongu; pasażerowie z biletami do HKIA mogą korzystać z promów z terminalu promowego Humen w Humen do HKIA Skypier. Istnieją również autobusy autokarowe łączące Dongguan z HKIA.

Droga

Wielu zagranicznych podróżnych przylatuje do Dongguan do Hongkongu, który daje wizę obywatelom ponad 170 krajów. Po wylądowaniu odwiedzający muszą ubiegać się o wizę, aby wjechać do Chin kontynentalnych. Z Hongkongu do Dongguan można podróżować autobusem, promem lub pociągiem. Pasażerowie podróżujący drogą lądową muszą wysiąść z transportu na granicy Hongkongu i Chin, aby przejść przez odprawę celną i imigrację, z wyjątkiem osób podróżujących międzymiastowymi usługami kolejowymi Mass Transit Railway (dawniej Kowloon-Canton Railway) ze stacji Hung Hom do Dongguan, Guangzhou i dalej .

Można też wybrać jazdę między Hongkongiem a Dongguan. Posiadając dozwoloną tablicę rejestracyjną i prawo jazdy, ludzie mogą przejeżdżać przez odprawę celną w Shenzhen, aby dostać się do Hongkongu. Zwykle jazda zajmuje trzy godziny. W 2018 roku otwarto G4 Expressway (Pekin - Hongkong - Macau Expressway), a Dongguan jest jednym z miast, do których zbliża się autostrada G4. Dzięki temu mieszkańcy Dongguan mogą podróżować do tych miast drogą ekspresową G4.

Humen Pearl River Bridge to wiszący most na rzece Perłowej. Ukończony w 1997 r., Ma główne przęsło 888 metrów (2913 stóp). Budowa drugiego mostu na rzece Perłowej Humen rozpocznie się na początku 2014 roku.

Kolej

Dongguan jest jednym z regionalnych węzłów kolejowych w Guangdong, gdzie znajduje się kolej Guangzhou-Kowloon w Kantonie -Meizhou-Shantou Railway i Beijing-Kowloon Railway zbiegają się. Usługi kolejowe do iz miasta zatrzymują się na stacji kolejowej Dongguan, skąd są bezpośrednie połączenia kolejowe do stacji kolejowej Guangzhou East w Kantonie; i Hung Hom Railway w Hongkongu. Usługi kolei dużych prędkości są również dostępne na stacji kolejowej Humen.

Spośród czterech linii metra (linia 1-linia 4) planowanych dla Dongguan Rail Transit, linia 2 jest obecnie w budowie i miała zostać otwarta do operacji na początku 2015 r. Zostało to opóźnione i otwarte w maju 2016 r. Linia 2 połączy miasta w zachodnim Dongguan, promując w ten sposób połączenie całego centrum miasta z Houjie, Humen i Chang'an. Będzie również wspierać transport regionalny Dongguan z innymi miastami, takimi jak Kanton, Shenzhen, Hongkong, łącząc się z kolejowymi węzłami tranzytowymi delty Rzeki Perłowej.

Gospodarka

Dongguan jest głównym centrum produkcyjne, chociaż poniosło znaczne straty w działalności gospodarczej w wyniku kryzysu finansowego z 2008 r. Największym sektorem przemysłowym jest produkcja sprzętu elektronicznego i komunikacyjnego; międzynarodowe firmy z siedzibami w Dongguan to DuPont, Samsung Electronics, Nokia, Coca-Cola, Nestlé i Maersk.

Dongguan Science and Technology Museum (otwarte w grudniu 2005 r.), nowoczesny park handlowy w Songshan Lake District (otwarty w 2003 r.) I partnerstwo z Global IT Academy z Brea Olinda Unified School District w południowej Kalifornii pokazały, że miasto kładzie nacisk na przyciąganie biznesu technologicznego. Miasto ogłosiło w 2005 r. Planowaną inwestycję w wysokości 500 mln USD w ciągu pięciu lat na ulepszenie infrastruktury technologicznej. Administracja miasta jest uważana za szczególnie postępową w poszukiwaniu bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Wśród inwestorów byli brazylijscy producenci obuwia. Brazylia osiągnęła sukces w produkcji taniego obuwia w latach 70. i 80. Społeczność brazylijska w Dongguan liczyła w 2013 r. 4000 osób.

Chociaż miasto jest czwartym co do wielkości regionem eksportowym w Chinach, po Szanghaju, Shenzhen i Suzhou, Dongguan nie zyskało jeszcze takiego uznania, jakie zapewnia Shenzhen poza Chinami. Może to wynikać z faktu, że miasto skupiło się na inwestycjach infrastrukturalnych, a nie na bezpośrednim kierowaniu do dużych korporacji zachęt finansowych do rozwoju gospodarczego. Niemniej jednak Dongguan został uznany przez przedstawicieli wysokiego szczebla z Krajowej Komisji Rozwoju i Reform rządu centralnego za jeden z najbardziej znaczących regionów wzrostu technologii w nadchodzących latach. W ramach tego planu samorząd lokalny Dongguan ogłosił plan stworzenia i wspierania przemysłu fotowoltaicznego o wartości 100 miliardów juanów do 2015 roku.

Aby poradzić sobie z wpływem kryzysu finansowego, miasto Dongguan szuka restrukturyzacji przemysłu, koncentrując się na czterech filarowych platformach - usługach rządowych, środkach wspierających, modernizacji technologii i ekspansji rynkowej. Władze miasta twierdzą, że proces ten zwiększył już jego zdolność do niezależnych innowacji i liczbę wniosków patentowych w 2008 roku.

W Dongguan produkcja jest zamożna i ma silny przemysł usługowy, a całkowity PKB wyniósł 501 miliardów RMB, przy proporcji skali trzech głównych sektorów przemysłu wynoszącej 0,4: 46,9: 52,7 w 2012 roku.

9 lutego 2014 r. China Central Television wyemitowała specjalny program poświęcony branży seksualnej w Dongguan. Tego samego dnia policja prowincji Guangdong dokonała nalotu i zamknęła wszystkie sauny, bary, masaże stóp, karaoke i inne firmy związane z przemysłem seksualnym. Uważa się, że ekonomiczny wpływ tego stłumienia wynosi 50 miliardów juanów, czyli nieco ponad 8 miliardów dolarów. Pozostałe skutki represji wpłynęły na utrzymanie taksówkarzy i restauracji, którzy nie będąc bezpośrednio związani z branżą seksualną, skorzystali na zwiększonej klienteli.

Sport i kultura

Dongguan jest określane mianem „National Basketball City” i jest jedynym miastem na poziomie prefektury z trzema profesjonalnymi klubami koszykówki w Chinach. Guangdong Southern Tigers był pierwszym profesjonalnym klubem koszykówki w Chinach, który wygrał dziesięć mistrzostw Chińskiego Związku Koszykówki (CBA).

Miasto było gospodarzem zawodów w podnoszeniu ciężarów podczas Igrzysk Azjatyckich w Dongguan Arena w 2010 roku.

Dongguan Basketball Center z 16 000 miejscami będzie jednym z obiektów Mistrzostw Świata FIBA ​​w koszykówce 2019. W tym miejscu odbył się już turniej badmintona Sudirman Cup 2015.

Dongguan Yulan Theatre jest jednym z najnowszych wielofunkcyjnych obiektów widowiskowych w Chinach. Dzięki wielowarstwowej obudowie przypominającej rozwijający się płatek lotosu stała się symbolem miasta Dongguan. W nowym centrum kulturalnym mieszczą się dwa teatry prezentujące pełny program przedstawień, w tym Romeo i Julia oraz chiński klasyk Butterfly Lovers. Do tej pory Dongguan wyprodukował samodzielnie siedem oryginalnych musicali i zaprezentował 60 przedstawień w ponad 30 miastach Chin.

Problemy społeczne

Miasto i prowincja były ostatnio przedmiotem zainteresowania uwagi prasy i dziennikarzy, z relacjami o wielu młodych chińskich pracownikach, głównie kobietach (tak zwanych fabrycznych dziewczynach ), z obszarów rolniczych, którzy pracują w okolicznych fabrykach i zakładach produkcyjnych / montażowych, gdzie mieszka wielu w dużych akademikach, zwykle kilka w jednym pokoju.

Artykuł z serii High Tech Misery in China przedstawia badania przeprowadzone w latach 2008-2009 nad warunkami pracy w jednym z główni producenci klawiatur w mieście (Dongguan Meitai Fabryka Tworzyw Sztucznych i Elektroniki); w niej fabryka Meitai zyskała niechcianą uwagę ze względu na złe warunki dla młodych pracowników, głównie kobiet. Artykuł zawiera szczegóły tych warunków, zdjęcia, tłumaczenia regulaminu pracodawcy oraz dowody na to, że znane marki komputerowe używają produktów tego dostawcy klawiatury.

Dongguan miał również różne typy domów publicznych, salonów masażu, klubów nocnych , sauny i bary karaoke. W mieście było ponad 120 luksusowych hoteli z najwyższej półki i setki innych miejsc średniej klasy, które oferują nielegalne usługi seksualne lub wynajmują podłogi operatorom seksualnym, a wiele części szerzej pojętego sektora usług czerpie korzyści z handlu przywiezionego przez odwiedzających. Chociaż duża część tego biznesu jest nielegalna, operacje policyjne mające na celu ograniczenie tych działań były przez długi czas w dużej mierze nieskuteczne, po części dlatego, że skorumpowani członkowie lokalnej administracji i inni urzędnicy mają interesy biznesowe w tym sektorze. 9 lutego 2014 roku telewizja CCTV wyemitowała raport o prostytucji w Dongguan. W odpowiedzi tego samego dnia policja w Dongguanie wszczęła rozprawę z burdelami, salonami masażu, klubami nocnymi, saunami i barami karaoke, co doprowadziło do komentarza, że ​​dni miasta jako seksualnej stolicy Chin były policzone.

Edukacja

W mieście działa 650 instytucji edukacyjnych: jedno liceum ogólnokształcące, uniwersytet telewizyjny, a także szkoły techniczne i zawodowe, 550 szkół podstawowych i 480 przedszkoli. Liczba profesjonalnych nauczycieli, w tym w przedszkolach, wynosi 20 268. Ustanowiono stosunkowo zintegrowany system edukacyjny obejmujący przedszkolną, podstawową, zawodową, wyższą i ustawiczną edukację dorosłych. Wyższa edukacja w liceum rozwija się od 1995 roku.

Dongguan University of Technology znajduje się w Dongguan.

Festiwale

Donguan jest gospodarzem następujących corocznych festiwali:

• Dongguan Lingnan Arts Festival (styczeń)
• Dongkeng Workers Festival (drugi dzień drugiego miesiąca księżycowego)
• Machong Guanyin Festival (dziewiętnasty dzień drugiego miesiąca księżycowego)
• Qingxi Flower Festival (kwiecień)
• Tea Tea Garden Festival (kwiecień)
• Qiaotou Lotus Art Festival (czerwiec)
• Qishi Qiufeng Culture Festival (sierpień)
• Machong „Scent of Four Seasons” Cultural Art Festival (wrzesień)
• Zhangmutou Hong Kong Tourism Festival (wrzesień)
• Fenggang Hakka Art Festival (podczas księżycowego festiwalu połowy jesieni)
• Xiegang Mountain Climbing Festival (trzeci tydzień września)
• (Tangxia) Band Festival (październik);
• Shatian Water Culture Festival (październik-listopad)
• Hengli Niuxu Folk Festival (INovember)
• Liaobu Tourism and Festiwal Kultury (grudzień)