Cork (miasto)

• Cork North-Central
• Cork South-Central

Cork (/ kɔːrk /; irlandzki: Corcaigh , wymawiane, od corcach , czyli „bagno”) to drugie co do wielkości miasto w Irlandii, położone w południowo-zachodniej Irlandii w prowincji Munster. Po rozszerzeniu granic miasta w 2019 r. Jego populacja wynosi ok. 210,000.

Centrum miasta to wyspa położona między dwoma kanałami rzeki Lee, które spotykają się w dole rzeki na wschodnim krańcu centrum miasta, gdzie nabrzeża i doki wzdłuż rzeki prowadzą na zewnątrz w kierunku Lough Mahon i Cork Port, jeden z największych naturalnych portów na świecie.

Cork, pierwotnie klasztorna osada, został rozbudowany przez najeźdźców Wikingów około 915 r. Jego przywilej został nadany przez księcia Jana w 1185 r. Miasto Cork było kiedyś całkowicie otoczone murem, a pozostałości starego średniowiecznego centrum miasta można znaleźć wokół ulic południowej i północnej. Trzecie co do wielkości miasto na wyspie Irlandii pod względem liczby ludności, miasto znane jako „miasto rebeliantów” wywodzi się z jego poparcia dla sprawy Yorkistów w Wojnach Róż. Mieszkańcy Cork czasami nazywają miasto „prawdziwą stolicą”, co jest odniesieniem do jego sprzeciwu wobec traktatu anglo-irlandzkiego podczas irlandzkiej wojny domowej.

Spis treści

• 1 Historia
• 2 Klimat
• 3 Kultura
  • 3.1 Jedzenie
  • 3.2 Akcent
• 4 Media
  • 4.1 Nadawanie
  • 4.2 Drukuj
• 5 Ciekawe miejsca
• 6 Samorząd terytorialny i polityka
• 7 Gospodarka
  • 7.1 Handel detaliczny
  • 7.2 Przemysł
  • 7.3 Zatrudnienie
• 8 Transport
  • 8.1 Lotnictwo
  • 8.2 Autobus
  • 8.3 Port i drogi wodne
  • 8.4 Drogi
  • 8.5 Kolej
    • 8.5.1 Dziedzictwo kolei i tramwajów
    • 8.5.2 Aktualne trasy
• 9 Edukacja
• 10 Sport
  • 10.1 Igrzyska celtyckie
  • 10.2 Piłka nożna stowarzyszeniowa
  • 10.3 Rugby
  • 10.4 Sporty wodne
  • 10.5 Krykiet
  • 10.6 Inne sporty
• 11 miast bliźniaczych
• 12 Demografia
  • 12,1 Granice miasta ekspansja
• 13 Znani mieszkańcy
• 14 Źródła
• 15 Więcej informacji
• 16 Linki zewnętrzne

• 3.1 Jedzenie
• 3.2 Akcent

• 4.1 Nadawanie
• 4.2 Druk

• 7.1 Handel detaliczny
• 7.2 Przemysł
• 7.3 Zatrudnienie

• 8.1 Lotnictwo
• 8.2 Autobus
• 8.3 Port i drogi wodne
• 8.4 Drogi
• 8.5 Kolej
  • 8.5.1 Dziedzictwo kolei i tramwajów
  • 8.5.2 Aktualne trasy

• 8.5.1 Dziedzictwo kolei i tramwajów
• 8.5.2 Aktualne trasy

• 10.1 Gry celtyckie
• 10.2 Piłka nożna związkowa
• 10,3 Rugby
• 10.4 Sporty wodne
• 10,5 Krykiet
• 10,6 Inne sporty

• 12.1 Poszerzenie granic miasta

Historia

Cork był pierwotnie osadą klasztorną, rzekomo założoną przez świętego Finbarra w VI wieku. Cork stał się (bardziej) zurbanizowany w pewnym momencie między 915 a 922, kiedy osadnicy z Norseman (Wikingowie) założyli port handlowy. Zaproponowano, aby Cork, podobnie jak Dublin, był ważnym ośrodkiem handlowym w globalnej skandynawskiej sieci handlowej. Kościelne osadnictwo było kontynuowane wraz z Wikingiem longphort , przy czym obaj rozwinęli rodzaj symbiotycznej relacji; Normanowie dostarczali klasztorowi nieosiągalne w inny sposób towary handlowe, a być może także pomoc wojskową.

Przywilej miasta został nadany przez księcia Jana, jako Pana Irlandii, w 1185 roku. Miasto było niegdyś całkowicie otoczone murem, a niektóre fragmenty ścian i bramy pozostają do dziś. Przez większą część średniowiecza miasto Cork było przyczółkiem kultury staroangielskiej pośród przeważnie wrogiej gaelickiej wsi i odcięte od angielskiego rządu w Pale wokół Dublina. Sąsiedni lordowie gaeliccy i hiberno-normańscy wymusili na mieszkańcach „Black Rent”, aby powstrzymać ich przed atakiem na miasto. Obecna wielkość miasta przekroczyła średniowieczne granice Barony of Cork; teraz obejmuje większość sąsiedniej Barony of Cork. Razem te baronie znajdują się między Barony of Barrymore na wschodzie, Muskerry East na zachodzie i Kerrycurrihy na południu.

Miejski rząd miasta był zdominowany przez około 12-15 rodzin kupieckich, których bogactwo przyszło z handlu zagranicznego z kontynentalną Europą - w szczególności eksport wełny i skór oraz import soli, żelaza i wina.

Średniowieczna populacja Cork wynosiła około 2100 osób. Ciężki cios doznał w 1349 r., Kiedy prawie połowa mieszczan zmarła na dżumę, gdy do miasta przybyła czarna śmierć. W 1491 roku Cork odegrał rolę w angielskich wojnach róż, kiedy Perkin Warbeck, pretendent do angielskiego tronu, wylądował w mieście i próbował pozyskać poparcie dla spisku mającego na celu obalenie Henryka VII Anglii. Ówczesny burmistrz Cork i kilku ważnych obywateli wyjechało z Warbeckiem do Anglii, ale kiedy upadł rebelia, wszyscy zostali schwytani i straceni.

Tytuł burmistrza Cork został ustanowiony przywilejem królewskim w 1318 roku, a tytuł został zmieniony na burmistrza w 1900 roku po tym, jak królowa Wiktoria otrzymała tytuł szlachecki urzędującego burmistrza podczas jej wizyty w mieście.

Od XIX wieku Cork był silnie irlandzkim nacjonalistą city, z szerokim poparciem dla irlandzkiej Home Rule i Irlandzkiej Partii Parlamentarnej, ale od 1910 roku zdecydowanie popierał dysydencką partię All-for-Ireland Williama O'Briena. O'Brien opublikował trzecią lokalną gazetę, Cork Free Press . Cork został opanowany przez Belfast jako drugie co do wielkości miasto Irlandii w XIX wieku.

W wojnie o niepodległość centrum Cork zostało spalone przez Brytyjczyków Black and Tans, w wydarzeniu znanym jako „ Burning of Cork ”i widział zaciekłe walki między irlandzkimi partyzantami a siłami brytyjskimi. Podczas irlandzkiej wojny domowej Cork był przez pewien czas utrzymywany przez siły antytraktatowe, dopóki nie został odbity przez prakatatową Armię Narodową w ataku z morza.

Klimat

Klimat Cork, podobnie jak ogromnej większości Irlandii, jest łagodny, oceaniczny ( Cfb w klasyfikacji klimatu Köppena) i zmienny z obfitymi opadami deszczu i brakiem ekstremalnych temperatur. Korek znajduje się w strefie odporności roślin 9b. Met Éireann utrzymuje klimatologiczną stację meteorologiczną na lotnisku Cork, kilka kilometrów na południe od centrum miasta. Lotnisko znajduje się na wysokości 151 metrów (495 stóp), a temperatury między lotniskiem a resztą miasta często mogą się różnić o kilka stopni. Istnieją również mniejsze synoptyczne stacje pogodowe w UCC i Clover Hill. Ze względu na swoje położenie na wybrzeżu miasto Cork jest sporadycznie narażone na powodzie.

Temperatury poniżej 0 ° C (32 ° F) lub powyżej 25 ° C (77 ° F) są rzadkie. Port lotniczy Cork rejestruje średnio 1227,9 milimetrów (48,34 cala) opadów rocznie, z których większość to deszcz. Lotnisko notuje średnio 7 dni w roku z gradem i 11 dniami śniegu lub deszczu ze śniegiem; choć rejestruje tylko śnieg zalegający przez 2 dni w roku. Niska wysokość miasta i łagodzące wpływy portu powodują, że w samym mieście bardzo rzadko występuje śnieg. Istnieją średnio 204 „deszczowe” dni w roku (ponad 0,2 milimetra (0,0079 cala) opadów), z czego 73 dni z „ulewnym deszczem” (ponad 5 milimetrów (0,20 cala)). Cork jest również ogólnie mglistym miastem, ze średnio 97 dniami mgły w roku, najczęściej rano i zimą. Mimo to Cork jest również jednym z najbardziej słonecznych miast w Irlandii, ze średnią 3,9 godziny nasłonecznienia każdego dnia i tylko 67 dniami, w których nie ma „rejestrowalnego nasłonecznienia”, głównie w czasie zimy i w jej okolicach.

Kultura

Cork School of Music i Crawford College of Art and Design zapewniają nową krew, podobnie jak aktywne elementy teatralne kilku kursów na University College Cork (UCC). Ważnymi elementami życia kulturalnego miasta są: Corcadorca Theatre Company, której Cillian Murphy był członkiem trupy przed sławą Hollywood; Instytut Choreografii i Tańca, narodowe źródło tańca współczesnego; Triskel Arts Centre (pojemność około 90 osób), które obejmuje niezależne kino Triskel Christchurch; sala taneczna Żuraw Firkin (pojemność ok. 240 miejsc); Cork Academy of Dramatic Art (CADA) i Graffiti Theatre Company; oraz Cork Jazz Festival, Cork Film Festival i Live at the Marquee. Everyman Palace Theatre (pojemność około 650) i Granary Theatre (pojemność około 150) są gospodarzami przez cały rok.

Cork jest domem dla RTÉ Vanbrugh Quartet oraz popularnych muzyków i zespołów rockowych, w tym John Spillane, Rory Gallagher, Five Go Down to the Sea ?, Microdisney, The Frank and Walters, Sultans of Ping, Simple Kid, Fred i Mick Flannery. W Cork urodzili się również śpiewacy operowi Cara O'Sullivan, Mary Hegarty, Brendan Collins i Sam McElroy.

Głównymi miejscami muzycznymi w mieście jest Cork Opera House ( pojemność ok. 1000), The Everyman, Cyprus Avenue, Dali, Triskel Christchurch, The Roundy i Coughlan's.

Miejskie centra społeczności literackich w Munster Literature Centre i Triskel Arts Centre. Pisarze opowiadań Frank O'Connor i Seán Ó Faoláin pochodzili z Cork, a współcześni pisarze to Thomas McCarthy, Gerry Murphy oraz prozaik i poeta William Wall.

Dodatki do infrastruktury artystycznej obejmują nowoczesne dodatki do Miejskiej Galerii Sztuki Crawford oraz renowację opery w Cork na początku XXI wieku. Galeria Lewisa Glucksmana została otwarta jesienią 2004 roku w UCC i była nominowana do nagrody Stirlinga w Wielkiej Brytanii, a budowa nowej szkoły muzycznej o wartości 60 milionów euro została ukończona we wrześniu 2007 roku.

Cork był Europejską Stolicą Kultury w 2005 r., aw 2009 r. znalazł się w pierwszej dziesiątce „Best in Travel 2010” Lonely Planet. Przewodnik opisał Cork jako „na szczycie swojej gry: wyrafinowany, żywy i różnorodny”.

Istnieje rywalizacja między Cork i Dublinem, podobna do rywalizacji między Manchesterem a Londynem, Melbourne i Sydney lub Barcelona i Madryt. Niektórzy mieszkańcy Korkończyków uważają się za innych niż reszta Irlandii i nazywają siebie „buntownikami”; hrabstwo jest znane jako Rebel County. Ten pogląd czasami przejawia się w humorystycznych odniesieniach do prawdziwej stolicy i sprzedaży T-shirtów z lekkimi transparentami upamiętniającymi Ludową Republikę Cork .

Jedzenie

Miasto ma wiele lokalnych tradycji związanych z jedzeniem, w tym skorupiaki, flaki i drisheen, które historycznie były podawane w restauracjach, takich jak ten prowadzony przez Katty Barry w połowie XX wieku. English Market sprzedaje lokalnie produkowaną żywność, w tym świeże ryby, mięso, owoce i warzywa, jajka, rzemieślnicze sery i pieczywo. Podczas niektórych festiwali miejskich czasami buduje się stragany z jedzeniem na ulicach miasta, takich jak St. Patrick's Street lub Grand Parade.

Akcent

Akcent korkowy, część południowo-zachodniego dialektu Hiberno -Angielski, wyświetla różne funkcje, które odróżniają go od innych akcentów w Irlandii. Wzory tonu i intonacji często wznoszą się i opadają, a ogólny ton wydaje się być bardziej wysoki niż inne irlandzkie akcenty. Angielski używany w Cork ma wiele dialektów, które są charakterystyczne dla miasta i jego okolic. Podobnie jak standardowy hiberno-angielski, niektóre z tych słów pochodzą z języka irlandzkiego, ale inne pochodzą z innych języków, z którymi mieszkańcy Cork spotykali się w kraju i za granicą. Akcent korkowy charakteryzuje się różnym stopniem rotacji, zwykle wskazując na lokalną społeczność mówiącego.

Media

Nadawcy

Nadawcy z siedzibą w Cork obejmują RTÉ Cork, które posiada oddział radiowy, telewizyjny i produkcyjny na Father Matthew Street w centrum miasta. Communicorp Media otworzyła w 2019 roku studio radiowe w mieście, obejmujące treści zarówno w Today FM, jak i Newstalk. Virgin Media Television ma również biuro w mieście, które zajmuje się lokalnymi wiadomościami z miasta i hrabstwa.

Miejskie pasmo radiowe FM obejmuje RTÉ Radio 1, RTÉ 2fm, RTÉ lyric fm, RTÉ Raidió na Gaeltachta , Dziś FM, Classic Hits, Newstalk i religijna stacja Spirit Radio. Istnieją również lokalne stacje, takie jak Cork's 96FM, Cork's Red FM, C103, CUH 102.0FM, UCC 98.3FM (dawniej Cork Campus Radio 97.4fm) i chrześcijańska stacja radiowa Life 93.1FM. Cork posiada również czasowo licencjonowaną ogólnokrajową stację społeczną „Cork FM Community Radio” na 100,5 FM, nadawaną tylko w soboty i niedziele. Cork był również domem dla pirackich stacji radiowych, w tym South Coast Radio i ERI w latach 80. Dziś pozostało kilka małych stacji pirackich.

Drukuj

W Cork znajduje się jedna z głównych irlandzkich gazet krajowych, Irish Examiner (dawniej Cork Egzaminator ). Jego „siostrzana gazeta”, The Echo (dawniej Evening Echo ), była przez dziesięciolecia związana z „Echo Boys”, którzy byli biednymi i często bezdomnymi dziećmi, którzy sprzedawali Gazeta. Dziś w centrum miasta wciąż słychać okrzyki sprzedawców sprzedających Echo. Jedną z największych bezpłatnych gazet w mieście jest Cork Independent . Miejski uniwersytet publikuje magazyny UCC Express i Motley .

Ciekawe miejsca

Cork wyróżnia się architektonicznymi budynkami pochodzącymi z Okresy od średniowiecza do współczesności. Jedyną godną uwagi pozostałością po średniowieczu jest Czerwone Opactwo. W mieście są dwie katedry; Katedra Najświętszej Marii Panny i Katedra św. Fina Barre'a. Katedra Najświętszej Marii Panny, często nazywana Katedrą Północną, jest katolicką katedrą miasta i została rozpoczęta w 1808 r. Jej charakterystyczną wieżę dobudowano w latach 60. XIX wieku. Katedra św. Fina Barre'a służy Kościołowi Irlandii (anglikańskiemu) i jest prawdopodobnie bardziej znaną z nich. Został zbudowany na fundamentach wcześniejszej katedry. Prace rozpoczęto w 1862 r., A zakończyły w 1879 r. Pod kierunkiem architekta Williama Burgesa.

Św. Patrick's Street, główna ulica miasta, która została przebudowana w połowie 2000 roku, znana jest z architektury budynków położonych wzdłuż przyjaznej dla pieszych trasy i jest główną arterią handlową. Na jego północnym krańcu znajduje się charakterystyczny posąg Ojca Mateusza. Powodem jego zakrzywionego kształtu jest to, że pierwotnie był to kanał rzeki Lee, który został zbudowany na łukach. Poczta Główna, ze swoją wapienną fasadą, znajduje się przy ulicy Olivera Plunketta, w miejscu Teatru Królewskiego, który został zbudowany w 1760 r. I spalony w 1840 r. Angielski właściciel cyrku Pablo Fanque przebudował na miejscu amfiteatr w 1850 r. został następnie przekształcony w teatr, a następnie w obecną Pocztę Główną w 1877 r. Grand Parade to wysadzana drzewami aleja, w której znajdują się biura, sklepy i instytucje finansowe. Stare centrum finansowe to South Mall z kilkoma bankami, których wnętrze pochodzi z XIX wieku, na przykład Allied Irish Bank, który był niegdyś giełdą.

Wiele budynków w mieście jest w stylu gruzińskim, chociaż istnieje wiele przykładów nowoczesnych, charakterystycznych konstrukcji, takich jak wieża County Hall, która w swoim czasie była najwyższym budynkiem w Irlandii, zanim została zastąpiona przez inny budynek Cork City: The Elysian. Na zewnątrz Urzędu Hrabstwa znajduje się charakterystyczna rzeźba przedstawiająca dwóch mężczyzn, znanych lokalnie jako „Cha i Miah”. Po drugiej stronie rzeki od County Hall znajduje się najdłuższy budynek w Irlandii; wybudowany w czasach wiktoriańskich szpital psychiatryczny Our Lady's został częściowo odnowiony i przekształcony w kompleks mieszkaniowy o nazwie Atkins Hall, na cześć jego architekta Williama Atkinsa.

Najsłynniejszym budynkiem Cork jest wieża kościelna Shandon, która dominuje w północnej części miasta. Powszechnie uważany jest za symbol miasta. Strona północna i wschodnia pokryta jest czerwonym piaskowcem, a strona zachodnia i południowa pokryta jest dominującym w regionie białym wapieniem. Na górze znajduje się wiatrowskaz w postaci trzydziestostopowego łososia. Innym miejscem w Shandon jest Skiddy's Almshouse, który został zbudowany w XVIII wieku jako dom dla najbiedniejszych mieszkańców miasta.

Cork City Hall, kolejny znany budynek z wapienia, zastąpił poprzedni, który został zniszczony przez Black and Tans podczas wojny o niepodległość w wydarzeniu znanym jako „Spalenie korka”. Koszt tego nowego budynku został podany przez rząd Wielkiej Brytanii w latach trzydziestych XX wieku jako gest pojednania.

Inne godne uwagi miejsca to Elizabeth Fort, Opera w Cork, Christ Church na South Main Street (obecnie Triskel Arts Centre i pierwotne miejsce wczesnego kościoła Hiberno-Norse) oraz Dominikański Kościół Mariacki na Popes Quay. Inne popularne atrakcje turystyczne to tereny University College Cork, przez które przepływa rzeka Lee, Women's Gaol at Sunday's Well (obecnie centrum dziedzictwa kulturowego) oraz English Market. Ten zadaszony targ ma swoje początki w 1610 roku, a obecny budynek pochodzi z 1786 roku.

Parki i tereny rekreacyjne obejmują park Fitzgerald's na zachód od miasta (w którym znajduje się Muzeum Publiczne Cork), jezioro wędkarskie znany jako The Lough, Bishop Lucey Park (który jest centralnie położony i zawiera część starych murów miejskich) oraz Marina and Atlantic Pond (aleja i atrakcje w pobliżu Blackrock używane przez biegaczy, biegaczy i kluby wioślarskie).

Do kwietnia 2009 roku w mieście działały również dwa duże browary komercyjne. Beamish i Crawford przy South Main Street zostały zamknięte w kwietniu 2009 roku i przeniosły produkcję do browaru Murphy'ego w Lady's Well. Ten browar produkuje również Heineken na rynek irlandzki. Istnieje również browar Franciscan Well, który powstał jako niezależny browar w 1998 roku, ale od tego czasu został przejęty przez Coors.

Samorząd lokalny i polityka

Cork, którego populacja wynosi około 210 000 jest drugim najbardziej zaludnionym miastem w stanie i 16. najbardziej zaludnionym obszarem samorządu terytorialnego. Zgodnie z Local Government Act 2001 , Cork City Council jest jednostką samorządu lokalnego pierwszego stopnia o tym samym statusie prawnym co rada hrabstwa.

Chociaż władze lokalne w Irlandii mają ograniczone uprawnienia w porównaniu z innymi krajami, rada odpowiada za planowanie, drogi, urządzenia sanitarne, biblioteki, oświetlenie uliczne, parki i wiele innych ważnych funkcji. Rada Miasta Cork składa się z 31 wybranych członków reprezentujących sześć okręgów wyborczych. Od wyborów do Rady Miasta Cork w 2019 r. Członkowie rady są zrzeszeni w następujących partiach politycznych: Fianna Fáil (8 członków), Fine Gael (7 członków), Partia Zielonych (4 członków), Sinn Féin (4 członków), Labour ( 1 członek), Solidarność - ludzie przed zyskiem (1 członek), Partia Robotnicza (1 członek), Niezależni (5 członków). Niektórzy radni są wybierani do reprezentowania miasta przed władzami regionu południowo-zachodniego. Nowy burmistrz Cork jest wybierany w głosowaniu przez wybranych członków rady w systemie D'Hondt. Od czerwca 2020 roku burmistrzem jest Joe Kavanagh z Fine Gael.

Ratusz Cork znajduje się wzdłuż Albert Quay w południowej części miasta. Oficjalne otwarcie nastąpiło 8 września 1936 r., Po zniszczeniu poprzedniego budynku podczas „Spalenia Cork” w 1920 r. Biura administracyjne Rady Hrabstwa Cork znajdują się również w granicach miasta, przy Carrigrohane Road w zachodniej części miasta. .

Na potrzeby wyborów do Dáil Éireann, miasto jest częścią dwóch okręgów: Cork North-Central i Cork South-Central, z których każdy zwraca po czterech TD. Po wyborach powszechnych w 2016 r. Okręgi te zwróciły razem dwa deputowanych do partii Fine Gael, trzy do Fianna Fáil, dwa do Sinn Féin i jeden do Anti-Austerity Alliance-People Before Profit.

W 2018 roku, wydano zgodę rządu na rozszerzenie granic Rady Miasta Cork o lotnisko Cork, Douglas, Ballincollig i inne okolice. To rozszerzenie zostało ukończone w połowie 2019 roku.

Gospodarka

Handel detaliczny

Handel detaliczny w Cork obejmuje połączenie nowoczesnych centrów handlowych i lokalnych sklepów rodzinnych . Centra handlowe można znaleźć na kilku przedmieściach Cork, w tym w Blackpool, Ballincollig, Douglas, Ballyvolane, Wilton oraz w Mahon Point Shopping Centre.

Inne pasaże handlowe znajdują się w centrum miasta, w tym „Cornmarket Centre” na Cornmarket Street, „Merchant's Quay Shopping Center” na Merchant's Quay, gdzie znajdują się Debenhams, Dunnes Stores and Marks & amp; Spencer i ulica handlowa Opera Lane przy St. Patrick's Street / Academy Street. W czerwcu 2017 r. Otwarto mieszaną inwestycję handlowo-biurową na terenie dawnego Capitol Cineplex, o powierzchni około 60 000 stóp kwadratowych (5600 m2). Najemcami tej inwestycji są Facebook, AlienVault i Huawei.

Główna ulica handlowa Cork to St. Patrick's Street i jest najdroższą ulicą w kraju w przeliczeniu na metr kwadratowy po Grafton Street w Dublinie. Obszar ten ucierpiał w wyniku spowolnienia po 2008 r., Chociaż wzrost sprzedaży detalicznej wzrósł od tego czasu, a Penneys ogłosił plany ekspansji w 2015 r., Przeprojektowanie niektórych elewacji ulicy i otwarcie nowszych punktów sprzedaży, w tym Superdry w 2015 r. Inne powierzchnie handlowe w centrum miasta obejmuje ulicę Olivera Plunketta i Grand Parade. W Cork znajdują się jedne z wiodących domów towarowych w kraju, w których powstają sklepy, takie jak Dunnes Stores i dawne Roches Stores.

Przemysł

Cork City to centrum przemysłu w regionie. Kilka firm farmaceutycznych mocno zainwestowało w tym obszarze, w tym Pfizer Inc., Johnson & amp; Johnson i szwajcarska firma Novartis. Być może najbardziej znanym produktem przemysłu farmaceutycznego Cork jest Viagra. Cork to również europejska siedziba Apple Inc., w której ponad 3000 pracowników jest zaangażowanych w produkcję, badania i rozwój oraz obsługę klienta. Logitech i EMC Corporation są również ważnymi pracodawcami IT w regionie. Trzy szpitale należą również do dziesięciu największych pracodawców w mieście.

W mieście znajduje się również browar Heineken, w którym warzy się irlandzki Stout Murphy'ego, oraz pobliski browar Beamish i Crawford (przejęty przez Heinekena w 2008 r.), są w mieście od pokoleń. 45% światowych słodyczy Tic Tac jest wytwarzanych w miejskiej fabryce Ferrero. Przez wiele lat Cork był domem firmy Ford Motor Company, która produkowała samochody w rejonie doków, zanim fabryka została zamknięta w 1984 roku. Dziadek Henry'ego Forda pochodził z West Cork, co było jednym z głównych powodów otwarcia zakładu produkcyjnego w Korek. Od tego czasu technologia zastąpiła starsze firmy produkcyjne z lat 70. i 80. XX wieku, a ludzie pracują obecnie w wielu firmach IT w całym mieście - takich jak Amazon.com, sklep internetowy, który ma biura w Cork Airport Business Park.

Głęboki port Cork umożliwia wpływanie dużych statków, które zapewniają handel i łatwy import / eksport produktów. Port lotniczy Cork umożliwia również łatwy dostęp do Europy kontynentalnej, a dworzec kolejowy Cork Kent w centrum miasta zapewnia dobre połączenia kolejowe dla handlu krajowego.

Zatrudnienie

Według raportu Cork City Employment & amp; z 2011 r .; Land Use Survey, najwięksi pracodawcy w mieście (wszyscy zatrudniający ponad 1000 pracowników) obejmują Cork University Hospital, Apple Inc., University College Cork, Boston Scientific, Cork City Council, Cork Institute of Technology, Bon Secours Hospital, Cork, detaliści Supervalu i Centra, irlandzkich sił zbrojnych w Collins Barracks i Mercy University Hospital.

Transport

Air

Cork Airport jest drugim najbardziej ruchliwym lotniskiem w Republice Irlandii i znajduje się w południowej części miasta Cork, w pobliżu Ballygarvan. Dziewięć linii lotniczych lata do ponad 45 miejsc w Europie. Regularne linie lotnicze korzystające z lotniska w Cork obejmują Aer Lingus, Aer Lingus Regional obsługiwane przez Stobart Air, Air France, Flybe, Iberia Express, Ryanair, Swiss International Air Lines i Volotea.

Autobus

Publiczny autobusy na terenie miasta są dostarczane przez narodowego przewoźnika autobusowego Bus Éireann. Trasy miejskie są ponumerowane od 201 do 226 i łączą centrum miasta z głównymi przedmieściami, uczelniami, centrami handlowymi i interesującymi miejscami. Dwie z tych linii autobusowych zapewniają usługi orbitalne odpowiednio w północnej i południowej części miasta. Autobusy do zewnętrznych przedmieść i miast, takich jak Ballincollig, Glanmire, Midleton i Carrigaline, odjeżdżają z miejskiego terminalu autobusowego przy Parnell Place w centrum miasta. Usługi podmiejskie obejmują również transport wahadłowy na lotnisko Cork oraz park i jazdę tylko na południowych przedmieściach.

Autobusy dalekobieżne odjeżdżają z terminalu autobusowego w Parnell Place do miejsc w całej Irlandii. Usługi kursują co godzinę do Killarney / Tralee, Waterford, Athlone i Shannon Airport / Limerick / Galway, a sześć kursów dziennie do Dublina. Istnieje również codzienny autobus Eurolines, który łączy Cork z dworcem autobusowym Victoria w Londynie przez południową Walię i Bristol.

Do prywatnych operatorów należą Irish Citylink, Aircoach i Dublin Coach. Irish Citylink obsługuje Limerick i Galway. Aircoach obsługuje ekspresowy serwis non-stop, który obsługuje centrum Dublina i lotnisko w Dublinie 18 razy dziennie w każdym kierunku. Dublin Coach obsługuje Dublin przez Fermoy, Mitchelstown, Cashel i Cahir.

Port i drogi wodne

Prom Cross River, z Rushbrooke do Passage West, łączy R624 z R610. Ta usługa jest używana przez niektórych dojeżdżających do pracy w celu uniknięcia ruchu w tunelu Jack Lynch i obszarze Dunkettle. Port w Cork znajduje się w Ringaskiddy, 16 kilometrów (10 mil) na południowy wschód przez N28. Brittany Ferries obsługuje bezpośrednie promy samochodowe z Cork do Roscoff we Francji.

Drogi

Miejska infrastruktura drogowa poprawiła się pod koniec XX i na początku XXI wieku, w tym od początku lat 80. dwujezdniowa droga Cork South Link łącząca rondo Kinsale Road z centrum miasta. Wkrótce potem otwarto pierwsze odcinki dwujezdniowej autostrady South Ring. Kontynuowano prace nad przedłużeniem południowej obwodnicy N25 do lat 90., których kulminacją było otwarcie tunelu Jack Lynch pod rzeką Lee. Estakada Kinsale Road została otwarta w sierpniu 2006 r., Aby usunąć wąskie gardło dla ruchu w kierunku lotniska Cork lub Killarney. Inne projekty ukończone w tym czasie obejmują obwodnicę N20 Blackpool i projekty drogowe N20 Cork do Mallow. Obwodnica dwujezdniowa N22 Ballincollig, która łączy się z zachodnim końcem południowej obwodnicy Cork, została otwarta we wrześniu 2004 r. Udoskonalenia dróg w centrum miasta obejmują projekt Patrick Street, w ramach którego zrekonstruowano ulicę pod kątem ruchu pieszego. Autostrada M8 łączy Cork z Dublinem.

Od 2012 roku w wielu obszarach dodano ścieżki rowerowe i stojaki na rowery. Następnie w 2014 r. Uruchomiono system publicznego wypożyczania rowerów. Program jest obsługiwany przez An Rothar Nua w imieniu Krajowego Zarządu Transportu, a dofinansowanie uzupełnia sponsor reklamowy. Program obsługuje 330 rowerów z 31 stacjami rozmieszczonymi w całym mieście do płatnego użytku publicznego.

Kolej

Cork był jednym z najbardziej zorientowanych na kolej miasta w Irlandii, posiadającym osiem stacji na różnych czasy. Główna trasa, nadal taka sama, prowadzi z Dublina Heuston. Początkowo trasa kończyła się na obrzeżach miasta w Blackpool, a teraz przez tunel Glanmire i wiadukt Kilnap dociera do stacji końcowej Kent w centrum miasta. Teraz jest to stacja przelotowa, linia przez Kent łączy miasta Cobh i Midleton na wschód od miasta. To również łączyło się z nadmorskim miastem Youghal do lat 80-tych XX wieku.

Inne trasy kolejowe kończące lub przecinające miasto Cork to Cork, Blackrock and Passage Railway , linia do Macroom, Cork and Muskerry Light Railway do Blarney, Coachford i Donoughmore, a także Cork , Bandon i South Coast Railway łączące Bantry, Skibbereen, Clonakilty i wiele innych miast zachodniego Cork. Pociągi z West Cork kończyły się na Albert Quay, po drugiej stronie rzeki od stacji Kent (chociaż system kolei ulicznych łączył je ze sobą w zakresie ruchu taboru i towarów).

W mieście istniały dwie sieci tramwajowe operacja. Propozycja opracowania tramwaju konnego (łączącego końcowe stacje kolejowe miasta) została złożona przez Amerykanina George Francis Train w latach 60. XIX wieku i wdrożona w 1872 roku przez firmę Cork Tramway Company. Jednak firma zaprzestała działalności w 1875 roku po tym, jak Cork Corporation odmówiła pozwolenia na przedłużenie linii.

W grudniu 1898 roku Cork Electric Tramways and Lighting Company rozpoczęła działalność na liniach Blackpool – Douglas, Summerhill – Sunday's Well i Tivoli –Trasy Blackrock. Zwiększone wykorzystanie samochodów i autobusów w latach dwudziestych XX wieku doprowadziło do ograniczenia korzystania z tramwajów, które trwale zaprzestały działalności 30 września 1931 r.

Rozległy obszar miasta, w tym jego przedmieścia, jest obsługiwany przez trzy linie kolejowe. stacje. Są to stacja kolejowa Cork Kent, stacja kolejowa Little Island i stacja kolejowa Glounthaune.

Stacja Kent w Cork to główna stacja kolejowa w mieście. Stąd irlandzkie pociągi kursują do miejsc w całej Irlandii. Główna linia z Cork do Dublina odjeżdża co godzinę co pół godziny od Cork i jest połączona z Limerick Junction z połączeniami do Clonmel i Waterford. Usługi InterCity są również dostępne do Killarney i Tralee oraz do Limerick, Ennis, Athenry i Galway (przez Limerick Junction i linię kolejową Limerick do Galway).

System kolei podmiejskiej Cork odjeżdża również ze stacji Kent zapewnia połączenia z częściami Metropolitan Cork. Stacje obejmują Little Island, Mallow, Midleton, Fota i Cobh. W lipcu 2009 r. Ponownie otwarto linię Glounthaune do Midleton, z nowymi stacjami w Carrigtwohill i Midleton (oraz zaproponowano dodatkowe stacje dla Blarney i innych miejsc). Stacja kolejowa Little Island obsługuje wschodnie przedmieścia Cork.

Edukacja

Cork jest ważnym ośrodkiem edukacyjnym w Irlandii - w mieście jest ponad 35 000 uczniów trzeciego stopnia, co oznacza, że ​​miasto ma wyższy odsetek studentów w populacji niż średnia krajowa. Ponad 10% populacji obszaru metropolitalnego to studenci University College Cork (UCC) i Cork Institute of Technology (CIT), w tym prawie 3000 studentów zagranicznych z ponad 100 różnych krajów. UCC jest uniwersytetem założycielskim National University of Ireland i oferuje kursy z zakresu sztuki, handlu, inżynierii, prawa, medycyny i nauk ścisłych. Od 2003 r. Czterokrotnie otrzymał tytuł „Irish University of the Year”, ostatnio w 2016 r. Cork Institute of Technology (CIT) otrzymał irlandzką nagrodę „Institute of Technology of the Year” w latach 2007, 2010 i 2016 i oferuje kursy trzeciego stopnia w dziedzinie informatyki i informatyki, biznesu, nauk humanistycznych i inżynierii (mechanika, elektronika, elektryka i chemia).

National Maritime College of Ireland znajduje się w Cork i jest jedyną irlandzką uczelnią, w której nautical Studies and Marine Inżynieria może być podjęta. CIT obejmuje Cork School of Music i Crawford College of Art and Design jako szkoły założycielskie. Cork College of Commerce to największa „Wyższa Szkoła Kształcenia” w Irlandii. Inne instytucje trzeciego poziomu to Griffith College Cork, instytucja prywatna, oraz różne inne uczelnie.

Instytuty badawcze powiązane z kolegiami trzeciego poziomu w mieście wspierają badania i potencjał innowacyjny miasta i regionu. Przykłady obejmują Tyndall National Institute (badania sprzętu ICT), IMERC (energia morska), instytut badań środowiskowych, NIMBUS (sieciowe systemy wbudowane); i CREATE (Zaawansowana inżynieria terapeutyczna). UCC i CIT mają również centra inkubacji firm rozpoczynających działalność. W UCC, IGNITE Graduate Business Innovation Center ma na celu wspieranie i wspieranie przedsiębiorczości. W CIT, Rubicon Center to centrum innowacji biznesowych, w którym działa 57 start-upów opartych na wiedzy.

Sport

Rugby, piłka nożna celtycka, hurling i futbol federacyjny to popularne sporty rozrywki dla mieszkańców Cork.

Gry celtyckie

Hurling i piłka nożna to najpopularniejsze sporty widowiskowe w mieście. Hurling ma silną tożsamość z miastem i hrabstwem - Cork wygrał 30 mistrzostw całej Irlandii. Popularny jest również futbol celtycki, a Cork zdobył 7 tytułów All-Ireland Senior Football Championship. Cork to jedyne hrabstwo, które zdobyło oba mistrzostwa co najmniej 7 razy i jedyne, które wygrało oba mistrzostwa w XXI wieku. W Cork jest wiele klubów Gaelic Athletic Association, w tym Blackrock National Hurling Club, St. Finbarr's, Glen Rovers, Na Piarsaigh, Nemo Rangers i Douglas GAA. Główne obiekty publiczne to Páirc Uí Chaoimh i Páirc Uí Rinn (nazwane na cześć znanego gracza Glen Rovers Christy Ring). Coraz popularniejsze są Camogie (rzucanie kobiet) i kobiecy futbol gaelicki.

Związek piłkarski

Cork City F.C. to największa i odnosząca największe sukcesy federacja piłkarska w Cork, która zdobyła trzy tytuły Ligi Irlandii, cztery tytuły Pucharu FAI i jeden tytuł „All Ireland” Setanta Sports Cup. W Turners Cross grają u siebie w południowej części miasta. Kilka nieistniejących już klubów z Cork grało w Lidze Irlandii przed 1984 rokiem. W sumie drużyny z tego miasta wygrywały ligę 12 razy. W piłce nożnej stowarzyszenia grają także kluby amatorskie i szkolne w całym mieście, a także w ligach typu „pięć na jednego”.

Rugby

W rugby gra się na różnych poziomach , od poziomu szkoły do ​​ligi seniorów. W Cork są dwa kluby pierwszej ligi. Cork Constitution (pięciokrotny All Ireland League Champions) rozgrywa swoje mecze u siebie w Ballintemple i Dolphin R.F.C. grać w domu w Musgrave Park. Inne znane kluby rugby w mieście to Highfield, Sunday's Well i UCC. Na poziomie szkół, Christian Brothers College i Presentation Brothers College to dwa najbardziej znane w kraju żłobki rugby.

Munster Rugby rozgrywa wiele meczów u siebie w Pro14 w Musgrave Park w Ballyphehane. W przeszłości mecze Heineken Cup były również rozgrywane w Musgrave Park, ale większość z nich jest obecnie rozgrywana w Thomond Park w Limerick. W maju 2006 i ponownie w maju 2008 Munster został mistrzem Heineken Cup, a wielu graczy pochodziło z miasta Cork i hrabstwa Cork.

Sporty wodne

W Cork można uprawiać różne sporty wodne, w tym wioślarstwo i żeglarstwo. Na rzece Lee trenuje pięć klubów wioślarskich, w tym Shandon BC, UCC RC, Pres RC, Lee RC i Cork BC. Naomhóga Chorcaí to klub wioślarski, którego członkowie wiosłują tradycyjnymi naomhóga na Lee w okazjonalnych zawodach. Wyścig „Ocean to City” odbywa się corocznie od 2005 roku i przyciąga zespoły i łodzie z lokalnych i odwiedzających kluby, które płyną 24 kilometry (15 mil) od Crosshaven do centrum Cork. Narodowe Centrum Wioślarstwa zostało przeniesione do Inniscarra - około 12 km od centrum miasta - w 2007 roku. Morskie żeglarskie dziedzictwo Cork jest podtrzymywane przez kluby żeglarskie. Royal Cork Yacht Club znajdujący się w Crosshaven (poza miastem) to najstarszy klub jachtowy na świecie, a „Cork Week” to godne uwagi wydarzenie żeglarskie.

Krykiet

Najbardziej znany krykiet klub w Cork to Cork County Cricket Club, który powstał w 1874 roku. Mimo że znajduje się w jurysdykcji Munster, klub gra w Leinster Senior League. Klub gra na Mardyke, boisku, na którym odbyły się trzy pierwszorzędne mecze w 1947, 1961 i 1973 roku. Wszyscy trzej grali ze Szkocją w Irlandii. Cork Cricket Academy działa w mieście, a jej celem jest wprowadzenie tego sportu do szkół w mieście i hrabstwie. Drugi główny klub krykieta w Cork, Harlequins Cricket Club, gra w pobliżu lotniska w Cork. Reprezentant prowincji, Munster Reds, rozgrywa swoje mecze u siebie w turnieju Twenty20 Inter-Provincial Trophy na Mardyke Cricket Ground.

Inne sporty

W mieście działają kluby biorące udział w rozgrywkach krajowych w koszykówce (Neptune i UCC Demons) i futbolu amerykańskim (Cork Admirals). W okolicy Cork znajdują się również kluby golfowe, pitch and putt, hokej, tenis i lekkoatletyka.

Miasto jest domem dla kręgli ulicznych, które rozgrywane są na północnych i południowo-zachodnich przedmieściach. . W mieście są kluby bokserskie i sztuk walki (w tym brazylijskie jiu-jitsu, karate, muay thai i taekwondo), a sportowa sztuka występu w wrestlingu jest obecna dzięki lokalnej promocji Phoenix Wrestling. Cork Racing, zespół sportów motorowych z siedzibą w Cork, ściga się w irlandzkich mistrzostwach Formuły Ford od 2005 roku. Cork jest również gospodarzem jednej z najbardziej utytułowanych irlandzkich drużyn piłkarskich Australian Rules, Leeside Lions, która kilka razy wygrała Australian Rules Football League of Ireland Premiership razy.

Miasta bliźniacze

Cork jest miastem partnerskim z Kolonią, Coventry, Rennes, San Francisco, Swansea i Szanghajem. Od lutego 2017 r. Rada miasta prowadziła także rozmowy z partnerami z Bordeaux, Sankt Petersburgiem i Miami.

Demografia

Populacja miasta Cork i jego przedmieść została zarejestrowana jako 208,669 według spisu powszechnego z 2016 r., z czego ponad 300 000 w obszarze metropolitalnym Cork.

Na obszarze administrowanym przez Radę Miasta Cork było 119 230 osób. w czasie spisu powszechnego z 2011 roku 117 221 osób wskazało, że przeważnie przebywają w Cork. Podobnie jak w innych irlandzkich ośrodkach miejskich, populacja kobiet (50,67%) jest wyższa niż populacja mężczyzn (49,33%), chociaż różnica jest nieco mniejsza niż w innych miastach.

W spisie z 2011 r. tych zwykle zamieszkałych, 100 901 (86,08%) to obywatele Irlandii; 10 295 (8,78%) było obywatelami innych krajów UE; 4316 (3,68%) było obywatelami innych krajów świata; 1709 (1,46%) nie podało obywatelstwa. Według spisu powszechnego z 2016 r. Populacja miasta i przedmieść składała się z 81% białych Irlandczyków, 10% innych białych, 1,4% czarnych / czarnych Irlandczyków, 2,5% azjatyckich / azjatyckich Irlandczyków, 1,7% innych, a 2,6% nie deklarowało przynależności etnicznej. Również według spisu ludność stanowiła 76,4% katolików, 8,1% innych wyznań, 12,8% nie wyznawało żadnej religii, a 2,7% nie deklarowało.

Podczas gdy w Cork odnotowano żydowską imigrację z Europy Wschodniej w XIX wieku. wieku, gdy imigranci drugiego pokolenia, tacy jak Gerald Goldberg, sprawowali urząd publiczny, społeczność później podupadła, a synagoga została zamknięta. Późniejsze społeczności imigrantów zachowują swoje miejsca kultu. W spisach powszechnych z 2011 i 2016 r. Katolicyzm był najczęstszą religią w mieście, a następnie anglikanizm, prezbiterianizm i islam. Od spisu powszechnego z 2016 r. Rosnąca liczba mieszkańców (15%) wskazała, że ​​nie wyznają żadnej religii - wyższy wskaźnik wzrostu i wyższy ogólny odsetek niż średnia krajowa (10%).

Granice miasta ekspansja

Ustawodawstwo rozszerzające granice miasta, które zwiększyłoby jego powierzchnię do 187 km2 (72 2), a ludność w jego granicach ze 125 000 do 210 000, było przedmiotem debaty i zatwierdzone w Dáil Éireann w czerwcu 2018. Odpowiednie przepisy zostały opracowane w lipcu 2018 r. I podpisane jako część Ustawy o samorządzie terytorialnym z 2018 r. Przez Prezydenta Michaela D. Higginsa w styczniu 2019 r. Zmiana granicy nastąpiła pod koniec maja 2019 r., Po wyborach samorządowych w 2019 r. .

Znani mieszkańcy