Concord, Massachusetts

Concord (/ ˈkɒŋkərd /) to miasto w hrabstwie Middlesex w stanie Massachusetts w Stanach Zjednoczonych. Według spisu z 2010 roku miasto liczyło 17 668 mieszkańców. Biuro Spisu Ludności Stanów Zjednoczonych uważa Concord za część Wielkiego Bostonu. Centrum miasta znajduje się w pobliżu zbiegu rzek Sudbury i Assabet, które tworzą rzekę Concord.

Obszar, który stał się miastem Concord, był pierwotnie znany jako Musketaquid, co w Algonqui oznacza „trawiastą równinę”. Concord zostało założone w 1635 roku przez garstkę angielskich osadników; do 1775 roku populacja wzrosła do 1400. W miarę nasilania się niezgody między kolonistami w Ameryce Północnej a koroną brytyjską, 700 żołnierzy zostało wysłanych w celu skonfiskowania amunicji milicji przechowywanej w Concord 19 kwietnia 1775 r. Incydentem był wynikający z tego konflikt, bitwa pod Lexington i Concord (strzał usłyszany wokół świat), który wywołał wojnę o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Bogata społeczność literacka rozwinęła się w Concord w połowie XIX wieku i skupiała się wokół Ralpha Waldo Emersona. W kręgu Emersona znaleźli się Nathaniel Hawthorne, Louisa May Alcott i Henry David Thoreau. Główne prace napisane w Concord w tym okresie to powieść Alcotta Little Women , esej Emersona Samowystarczalność oraz Walden i Civil Disobedience Thoreau . W tej epoce wszechobecne obecnie winogrono Concord zostało wyhodowane w Concord przez Ephraima Walesa Bulla.

W XX wieku Concord rozwinęło się w zamożne przedmieście Bostonu i miejsce turystyczne, przyciągając odwiedzających do Old North Bridge, Orchard House i Walden Pond. Miasto zachowuje swoją kulturę literacką i jest domem dla znanych autorów, w tym Doris Kearns Goodwin, Alan Lightman i Gregory Maguire. Concord jest również znany ze swojej postępowej i ekologicznej polityki, stając się w 2012 roku pierwszą społecznością w Stanach Zjednoczonych, która zakazała jednorazowych butelek PET.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Prehistoria i założenie
  • 1.2 Bitwa pod Lexington i Concord
  • 1.3 Historia literatury
  • 1.4 Winogrona Concord
  • 1.5 Zakaz butelek plastikowych
• 2 Geografia
  • 2.1 Sąsiednie miasta
• 3 Rząd
  • 3.1 Władze stanowe i federalne
• 4 Demografia
• 5 Wymowa
• 6 Ekonomia
  • 6.1 Zasada główna pracodawcy
• 7 Transport
• 8 miast partnerskich
• 9 Interesujących miejsc
• 10 Edukacja
• 11 Transport
• 12 Znane osoby
• 13 Kultura popularna
• 14 Zobacz także
• 15 Referencje
• 16 Więcej informacji
• 17 Linki zewnętrzne

• 1.1 Prehistoria i założenie
• 1.2 Bitwa pod Lexington i Concord
• 1.3 Literackie jego tory
• 1.4 Winogrona Concord
• 1.5 Zakaz butelek plastikowych

• 2.1 Sąsiednie miasta

• 3.1 Rząd stanowy i federalny

• 6.1 Główni pracodawcy

Historia

Prehistoria i powstanie

Obszar, który stał się miastem Concord, był pierwotnie znany jako „Musketaquid”, położony u zbiegu rzek Sudbury i Assabet. Nazwa była algonquiańskim słowem oznaczającym „trawiastą równinę”, pasującą do nisko położonych bagien i kotłów. Rdzenni Amerykanie uprawiali tam kukurydzę; rzeki były bogate w ryby, a ziemia była bujna i orna. Obszar ten został w dużej mierze wyludniony przez plagę ospy, która przetoczyła się po obu Amerykach po przybyciu Europejczyków.

W 1635 roku grupa osadników z Anglii pod wodzą księdza Petera Bulkeleya i majora Simona Willarda otrzymała nadanie ziemi od Sąd i negocjował zakup ziemi z resztkami miejscowego plemienia. Bulkeley był wpływowym przywódcą religijnym, który „niósł ze sobą do lasu wielu plantatorów”; Willard był sprytnym kupcem, który mówił językiem algonkińskim i zdobył zaufanie rdzennych Amerykanów. Wymienili wampum, siekiery, noże, tkaniny i inne przydatne przedmioty na sześciomilometrowy zakup od Squaw Sachem of Mistick, który stanowił podstawę nowego miasta, zwanego „Concord” w uznaniu dla pokojowego przejęcia.

Bitwa pod Lexington i Concord

Bitwa o Lexington i Concord była pierwszym konfliktem w amerykańskiej wojnie o niepodległość. 19 kwietnia 1775 r. Siły żołnierzy armii brytyjskiej pomaszerowały z Bostonu do Concord, aby zdobyć zbiór broni, który podobno był przechowywany w mieście. Koloniści, ostrzeżeni przez Samuela Prescotta (który otrzymał wiadomość od Paula Revere), zebrali się w opozycji. Po porannej potyczce w Lexington, gdzie padły pierwsze strzały w bitwie, brytyjska ekspedycja pod dowództwem ppłk. Francisa Smitha zbliżyła się do Concord. Tam koloniści z Concord i okolicznych miast (zwłaszcza bardzo wyćwiczona kompania z Acton pod wodzą Isaaca Davisa) odparli brytyjski oddział na Old North Bridge i zmusili brytyjskie wojska do odwrotu. Następnie milicja przybywająca z całego regionu nękała wojska brytyjskie po ich powrocie do Bostonu, czego kulminacją było oblężenie Bostonu i wybuch wojny.

Koloniści początkowo nagłośnili bitwę jako przykład brytyjskiej brutalności. i agresja; jeden kolonialny bok potępił „Krwawą rzeź wojsk brytyjskich”. Ale sto lat później konflikt został z dumą wspominany przez Amerykanów, przyjmując patriotyczny, niemal mityczny status („strzał usłyszany na całym świecie”) w takich dziełach jak „Concord Hymn” i „Paul Revere's Ride”. W 1894 roku Towarzystwo Historyczne w Lexington zwróciło się do legislatury stanu Massachusetts o ogłoszenie 19 kwietnia „Dniem Lexington”. Concord odpowiedział „Concord Day”. Gubernator Greenhalge wybrał kompromis: Dzień Patriotów. W kwietniu 1975 roku Concord był gospodarzem obchodów 200-lecia bitwy, w tym przemówienia prezydenta Geralda Forda na Old North Bridge.

Historia literatury

Concord ma niezwykle bogatą historię literacką skupioną w XIX wieku wokół Ralpha Waldo Emersona (1803–1882), który przeniósł się tam w 1835 r. i szybko stał się jego najwybitniejszym obywatelem. Emerson, odnoszący sukcesy wykładowca i filozof, miał głębokie korzenie w mieście: jego ojciec, ks. William Emerson (1769–1811), dorastał w Concord, zanim został wybitnym bostońskim ministrem, a jego dziadek, William Emerson Senior, był świadkiem bitwy w North Bridge ze swojego domu, a później został kapelanem Armii Kontynentalnej. Emerson był w centrum grupy podobnie myślących transcendentalistów mieszkających w Concord. Byli wśród nich autor Nathaniel Hawthorne (1804–1864) i filozof Amos Bronson Alcott (1799–1888), ojciec Louisy May Alcott (1832–1888). Rodowity konkordian, Henry David Thoreau (1817–1862) był kolejnym godnym uwagi członkiem kręgu Emersona. Ten znaczący zbiór talentów literackich w jednym małym miasteczku skłonił Henry'ego Jamesa do nazwania Concord „największym małym miejscem w Ameryce”.

Wśród produktów tego stymulującego intelektualnie środowiska były liczne eseje Emersona, w tym Self -Reliance (1841), powieść Louisy May Alcott Little Women (1868) i zbiór opowiadań Hawthorne'a Mosses from an Old Manse (1846). Thoreau mieszkał słynnie w małej chatce w pobliżu Walden Pond, gdzie napisał Walden (1854). Po uwięzieniu w więzieniu Concord za odmowę płacenia podatków w politycznym proteście przeciwko niewolnictwu i wojnie meksykańsko-amerykańskiej, Thoreau napisał wpływowy esej „Resistance to Civil Government”, popularnie znany jako Civil Disobedience (1849 ). Potwierdzając swoje silne przekonania polityczne poprzez działania, Thoreau i wielu jego sąsiadów służyło jako zarządcy stacji i agenci Podziemnej Kolei.

The Wayside, dom przy Lexington Road, był domem wielu autorów. Został zajęty przez naukowca Johna Winthropa (1714-1779), kiedy Harvard College został tymczasowo przeniesiony do Concord podczas wojny o niepodległość. Wayside było później domem rodziny Alcottów (która nazywała je „Hillside”); Alcotts sprzedali go Hawthorne w 1852 roku, a rodzina przeniosła się do sąsiedniego Orchard House w 1858 roku. Hawthorne nazwał ten dom „The Wayside” i mieszkał tam do śmierci. Dom został zakupiony w 1883 roku przez bostońskiego wydawcę Daniela Lothropa i jego żonę Harriett, którzy napisali serię Five Little Peppers i inne książki dla dzieci pod pseudonimem Margaret Sidney. Dziś The Wayside i Orchard House to muzea. Emerson, Thoreau, Hawthorne i Alcotts są pochowani na Authors 'Ridge w Concord's Sleepy Hollow Cemetery.

XX-wieczny kompozytor Charles Ives napisał swoją Sonatę Concord (ok. 1904 -15) jako cykl impresjonistycznych portretów postaci literackich związanych z miastem. Concord do dziś utrzymuje żywą kulturę literacką; Znani autorzy, którzy w ostatnich latach nazywali to miasto domem, to Doris Kearns Goodwin, Alan Lightman, Robert B. Parker i Gregory Maguire.

Concord grape

W 1849 roku Ephraim Bull opracował wszechobecne obecnie winogrono Concord w swoim domu na Lexington Road, gdzie nadal rośnie oryginalna winorośl. Welch's, pierwsza firma sprzedająca sok winogronowy, ma swoją siedzibę w Concord. Urodzony w Bostonie Bull opracował winogrono Concord, eksperymentując z nasionami niektórych rodzimych gatunków. Na swojej farmie pod Concord, przy drodze prowadzącej z gospodarstw Emerson, Thoreau, Hawthorne i Alcott, zasadził około 22 000 sadzonek, zanim wyprodukował idealne winogrono. Wczesne dojrzewanie, aby uciec przed zabójczymi północnymi mrozami, ale o bogatym, pełnym smaku, wytrzymałe winogrono Concord kwitnie tam, gdzie europejskie sadzonki nie przetrwały. W 1853 roku Bull poczuł się gotowy do wystawienia publiczności pierwszych kiści winogron Concord i zdobył nagrodę na wystawie Boston Horticultural Society. Od tych wczesnych altan, sława Bulla („ojca winogron Concord”) rozprzestrzeniła się na cały świat, przynosząc mu do 1000 $ za cięcie, ale zmarł jako stosunkowo biedny człowiek. Napis na jego nagrobku brzmi: „Siał - inni zbierali”.

Zakaz butelek plastikowych

5 września 2012 roku Concord jako pierwsza społeczność w Stanach Zjednoczonych zatwierdziła zakaz sprzedaży wody w jednorazowych butelkach plastikowych. Od 1 stycznia 2013 r. Prawo zakazało sprzedaży butelek PET o pojemności jednego litra lub mniejszej. Zakaz wywołał poważne kontrowersje w kraju. Artykuł redakcyjny w Los Angeles Times scharakteryzował zakaz jako „zrodzony z zawiłego rozumowania” i „błędny”. Niektórzy mieszkańcy uważali, że zakaz nie wpłynie w niewielkim stopniu na sprzedaż wody butelkowanej, która nadal jest łatwo dostępna na okolicznych terenach, oraz że ogranicza swobodę wyboru konsumentów. Przeciwnicy uważali również, że zakaz nieuczciwego kierowania reklam w szczególności do jednego produktu, podczas gdy inne, mniej zdrowe alternatywy, takie jak napoje gazowane i soki owocowe, były nadal łatwo dostępne w butelkach. Niemniej jednak kolejne próby zniesienia zakazu zawiodły na otwartych spotkaniach miejskich. Próba uchylenia zakazu sprzedaży plastikowych butelek przez firmę Concord została głośno pokonana na spotkaniu miasta. Mieszkaniec Jean Hill, który prowadził początkową walkę o zakaz, powiedział: „W wieku 86 lat naprawdę czuję, że naprawdę coś osiągnąłem”. Moderator miasta Eric Van Loon nawet nie zawracał sobie głowy oficjalnym podsumowaniem, ponieważ sprzeciw wobec uchylenia był tak przytłaczający. Okazało się, że ponad 80 do 90 procent z 1127 obecnych głosujących podniosło swoje karty do głosowania przeciwko uchyleniu. W Concord ten problem kipi od kilku lat. W 2010 r. Prokurator generalny odrzucił zakaz przyjęty przez miasto, który nie został zapisany jako regulamin. W 2011 r. Nowa wersja zakazu prawie nie powiodła się na posiedzeniu miasta głosami 265 do 272. Zakaz sprzedaży wody w butelkach z politereftalanu etylenu (PET) o pojemności jednego litra lub mniej przeszedł w 2012 r. Głosami 403 do 364, i próba uchylenia w kwietniu nie powiodła się w głosowaniu 621 do 687.

Geografia

Według United States Census Bureau, miasto ma łączną powierzchnię 25,9 mil kwadratowych (67 km2), z czego 24,9 mil kwadratowych (64 km2) to ziemia, a 1,0 mila kwadratowa (2,6 km2), czyli 3,75%, to woda. Miasto Lowell leży 13 mil (21 km) na północ, Boston 19 mil (31 km) na wschód, a Nashua w stanie New Hampshire znajduje się 23 mil (37 km) na północ.

Trasy stanu Massachusetts 2, 2A, 62, 126, 119, 111 i 117 przechodzą przez Concord. Centrum miasta znajduje się w pobliżu zbiegu rzek Sudbury i Assabet, tworząc rzekę Concord, która płynie na północ do rzeki Merrimack w Lowell. Proch strzelniczy był produkowany od 1835 do 1940 roku w kompleksie American Powder Mills rozciągającym się w górę rzeki wzdłuż rzeki Assabet.

Sąsiednie miasta

Concord znajduje się we wschodnim Massachusetts, graniczy z kilkoma miastami:

Rząd

Rząd stanowy i federalny

Na poziomie federalnym Concord jest częścią trzeciego okręgu kongresowego Massachusetts, reprezentowanego przez Lori Trahan. Stanowym członkiem Senatu Stanów Zjednoczonych (klasa I) jest Elizabeth Warren. Najmłodszym senatorem (klasa II) jest Ed Markey.

Demografia

Według spisu z 2000 roku w mieście mieszkało 16 993 osób, które tworzyły 5 948 gospodarstw domowych i 4437 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 682,0 na milę kwadratową (263,3 / km2). Było 6,153 budynków mieszkalnych o średniej gęstości 246,9 na milę kwadratową (95,3 / km2). Rasowe skład miasta było 91,64% bialej, 2,24% Afroamerykanie, 0,09% rdzenni Amerykanie, 2,90% azjatyckie, 0,02% z wysp Pacyfiku, 2,12% ludności innej rasy oraz 0,99% z dwóch lub więcej ras. Hiszpanie lub Latynosi byli 2,80% populacji.

Było 13 090 gospodarstw domowych, z czego 37,2% stanowią dzieci poniżej 18 roku życia mieszka z nimi, 65,5% stanowiły małżeństwa mieszkające razem, 7,2% stanowią kobiety nie posiadające męża oraz 25,4% stanowią osoby samotne. 22,0% wszystkich gospodarstw domowych składa się z jednej osoby oraz 10,4% żyjących samotnie ma powyżej 65 lat lub starszych. Średnia wielkość gospodarstwa domowego wynosi 2,62, a średnia wielkość rodziny 3,08.

25,1% populacji było w wieku poniżej 18 lat, 4,2% od 18 do 24, 25,8% od 25 do 44, 28,4% od 45 do 64 i 16,5% w wieku 65 lat lub starszych. Mediana wieku wynosiła 42 lata. Na każde 100 kobiet przypadało 100,3 mężczyzn. Na każde 100 kobiet w wieku co najmniej 18 lat przypadało 101,8 mężczyzn.

W 2017 r. Średni dochód gospodarstwa domowego wynosił 155 393 USD. Około 2,1% rodzin i 3,9% populacji żyło poniżej granicy ubóstwa, w tym 3,7% osób poniżej 18 roku życia i 3,3% osób w wieku 65 lat i starszych.

Wymowa

Nazwa miasta jest wymawiana przez jego mieszkańców jako / ˈkɒŋkərd / KONG-kərd w sposób nie do odróżnienia od amerykańskiej wymowy słowa „podbity”. W lokalnym dialekcie często słychać to, a druga sylaba jest zastępowana przez ().

Ekonomia

Główni pracodawcy

Według Comprehensive Annual 2016 firmy Concord Raport finansowy, główni pracodawcy w mieście to:

Transport

Stacje Concord i West Concord są obsługiwane przez linię MBTA Fitchburg Line. Yankee Line zapewnia podmiejskie połączenia autobusowe między Concord a Bostonem.

Miasta partnerskie

• Nanae, Japonia
• Vila Nova de Gaia, Portugalia
• Saint-Mandé, Francja
• San Marcos, Nikaragua
• Torreón, Coahuila, Meksyk
• Quito, Ekwador

Ciekawe miejsca

• Barrett's Farm
• Reuben Brown House, dom wybitnego rewolucjonisty
• Concord Art Association
• Concord Bezpłatna biblioteka publiczna
• Muzeum Concord
• Concord Scout House, popularne miejsce tańców kontrabasowych i innych imprez
• Corinthian Lodge
• Egg Rock, gdzie rzeka Concord u zbiegu rzek Sudbury i Assabet, dostępna drogą wodną lub lądową
• Emerson Hospital
• Ralph Waldo Emerson House
• Estabrook Woods
• Fairyland Pond
• First Parish Church
• Great Meadows National Wildlife Refuge
• Massachusetts Correctional Institution - Concord
• Narodowy Park Historyczny Minute Man
  • Posąg Minute Man
• Północno-wschodnie Centrum Więzienne
• Stary Manse, dom Emersona i Hawthorne
• Old North Bridge
• Orchard House
• Punkatasset Hill
• Sleepy Hollow Cemetery
• Walden Pond
• The Wayside, dom Louisy May Alcott, Hawthorne i Margaret Sidney
• Wheeler-Minot Farmhouse, znany również jako Thoreau Farm, miejsce narodzin Henry'ego Davida Thoreau
• Wright's Tawerna

• Posąg Minute Man

Education

• Concord Carlisle Regional High School, lokalna publiczna szkoła średnia
• Concord Middle School (składająca się z dwóch budynków oddalonych o około milę: Sanborn i Peabody)
• Alcott School, Willard School i Thoreau School, lokalne publiczne szkoły podstawowe
• Concord Academy i Middlesex School, prywatne szkoły przygotowawcze
• The Fenn School i The Nashoba Brooks School, prywatne szkoły podstawowe

Transport

• C Kolej podmiejska do Bostonu North Station jest obsługiwana przez MBTA z dwoma przystankami w Concord na linii Fitchburg.
• Yankee Lines zapewnia podmiejski autobus do Copley Square w Bostonie z Concord Center.

Znane osoby

Kultura popularna

Concord pojawia się w grze wideo Assassin's Creed 3 z 2012 roku oraz w grze wideo z 2015 roku Fallout 4 . Akcja gry wideo Walden, gra oparta na filmie Walden Henry'ego Davida Thoreau, toczy się w mieście.

Sceny z komedii z 2017 roku Dom tatusia 2 zostały zastrzelone w Concord Center. Fragmenty filmu z 2019 roku Małe kobietki zostały nakręcone nad rzeką Concord.

Seria powieści dla dzieci z matką i córką rozgrywa się w Concord.