Braunschweig

Braunschweig (wymowa niemiecka: (słuchaj)) lub Brunswick (/ ˈbrʌnzwɪk /, z dolnoniemieckiego Braunschweig , dialekt Braunschweig: Bronswiek ) to miasto w Dolnej Saksonii w Niemczech, na północ od gór Harz, w najdalszym żeglownym punkcie rzeki Oker, która łączy je z Morzem Północnym przez rzeki Aller i Wezerę. W 2016 r. Liczyło 250 704 mieszkańców.

Brunszwik, potężne i wpływowe centrum handlowe w średniowiecznych Niemczech, był członkiem Ligi Hanzeatyckiej od XIII do XVII wieku. Była stolicą trzech kolejnych stanów: Księstwa Brunszwik-Wolfenbüttel (1269–1432, 1754–1807 i 1813–1814), Księstwa Brunszwiku (1814–1918) i Wolnego Państwa Brunszwik (1918–18). 1946).

Dzisiaj Brunswick jest drugim co do wielkości miastem w Dolnej Saksonii oraz głównym ośrodkiem badań naukowych i rozwoju.

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Podstawy i wczesna historia
  • 1.2 Średniowiecze i wczesna epoka nowożytna
  • 1.3 XIX wiek
  • 1.4 Początek do połowy XX wiek
  • 1.5 Okres powojenny do XXI wieku
• 2 Demografia
  • 2.1 Rozwój populacji
  • 2.2 Religia
  • 2.3 Imigracja
• 3 Główne zabytki
  • 3.1 Parki i ogrody
• 4 Polityka
  • 4.1 Dzielnice
  • 4.2 Rada miejska
  • 4.3 Stosunki międzynarodowe
    • 4.3.1 Miasta bliźniacze / miasta siostrzane
• 5 Transport
  • 5.1 Droga
  • 5.2 Rower
  • 5.3 Pociąg
  • 5.4 Tramwaj i autobus
  • 5.5 Powietrze
• 6 Nazwa
• 7 Biura rządowe
• 8 Badania i nauka
• 9 Edukacja
• 10 Ekonomia
• 11 Kultura
  • 11.1 Media
  • 11.2 Festiwale
  • 11.3 Muzea i galerie
  • 11.4 Muzyka i taniec
  • 11.5 Sport
• 12 znanych osób
• 13 Zobacz także
• 14 Notatki
• 15 Bibliografia
• 16 Bibliografia
• 17 Linki zewnętrzne

• 1.1 Podstawy i wczesna historia
• 1.2 Średniowiecze i wczesna epoka nowożytna
• 1.3 XIX wiek
• 1.4 Początek do połowy XX wieku
• 1.5 Okres powojenny do XXI wieku

• 2.1 Rozwój populacji
• 2.2 Religia
• 2.3 Imigracja

• 3.1 Parki i ogrody

• 4.1 Dzielnice
• 4.2 Rada miejska
• 4.3 Stosunki międzynarodowe
  • 4.3.1 Miasta bliźniacze / miasta siostrzane

• 4.3.1 Miasta bliźniacze / miasta siostrzane

• 5.1 Roa d
• 5.2 Rower
• 5.3 Pociąg
• 5.4 Tramwaj i autobus
• 5.5 Powietrze

• 11.1 Media
• 11.2 Festiwale
• 11.3 Muzea i galerie
• 11.4 Muzyka i taniec
• 11.5 Sport

Historia

Założenie i wczesna historia

Data i okoliczności powstania miasta są nieznane. Tradycja głosi, że Brunswick powstał w wyniku połączenia dwóch osad, jednej założonej przez Brun (o), saksońskiego hrabiego zmarłego w 880 roku, po jednej stronie rzeki Oker - legenda podaje rok 861 założenia - a druga osada legendarnego hrabiego Dankwarda, którego imieniem nazwano zamek Dankwarderode („polana Dankwarda”), który został przebudowany w XIX wieku. Oryginalna nazwa miasta Brunswik jest połączeniem nazwiska Bruno i dolnoniemieckiego wik (związanego z łacińskim vicus ), miejscem, odpoczywali i składowali swoje towary. Dlatego nazwa miasta wskazuje na idealne miejsce odpoczynku, gdyż leżało ono przy brodzie przez rzekę Oker. Innym wyjaśnieniem nazwy miasta jest to, że pochodzi ona od słowa Brand , czyli spalenia, co wskazuje na miejsce, które rozwinęło się po oczyszczeniu krajobrazu przez spalenie. Pierwsze wzmianki o mieście pojawiają się w dokumentach kościoła św. Magniego z 1031 r., Które podają nazwę miasta jako Brunesguik. > Do XII wieku Brunszwik był rządzony przez saksońską rodzinę szlachecką Brunonidów, a następnie, poprzez małżeństwo, przeszedł do Domu Welfów. W 1142 r. Henryk Lew z rodu Welf został księciem Saksonii i uczynił Braunschweig stolicą swojego państwa (który od 1156 r. Obejmował także Księstwo Bawarii). Zamienił zamek Dankwarderode, rezydencję hrabiów Brunszwiku, we własne Pfalz i rozwinął miasto, aby reprezentować jego władzę. Za panowania Henryka zbudowano katedrę św. Błażeja, a przed zamkiem postawiono posąg lwa, jego heraldycznego zwierzęcia. Lew następnie stał się wizytówką miasta.

Lew Henryk stał się tak potężny, że odważył się odmówić pomocy wojskowej cesarzowi Fryderykowi I Barbarossie, co doprowadziło do jego wygnania w 1182 r. Henryk udał się na wygnanie do Anglii. Wcześniej związał się z angielską koroną w 1168 r., Poprzez małżeństwo z córką króla Anglii Henryka II Matyldą, siostrą Ryszarda Lwie Serce. Jednak jego syn Otto, który odzyskał wpływy i ostatecznie został koronowany na cesarza rzymskiego, nadal wspierał rozwój miasta.

W średniowieczu Brunszwik był ważnym ośrodkiem handlowym, jednym z ekonomicznych i ośrodki polityczne w Europie Północnej i członek Ligi Hanzeatyckiej od XIII do połowy XVII wieku. Do roku 1600 Brunszwik był siódmym co do wielkości miastem w Niemczech. Chociaż formalnie była to jedna z rezydencji władców Księstwa Brunszwik-Lüneburg, państwa składowego Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Brunszwik był de facto rządzony niezależnie przez potężną klasę patrycjuszy i przez wiele cechów późnego średniowiecza i wczesnego okresu nowożytnego. Z powodu rosnącej potęgi mieszczan z Brunszwiku książęta Brunszwiku-Wolfenbüttel, którzy rządzili jednym z pododdziałów Brunszwiku-Lüneburga, ostatecznie przenieśli swoją rezydencję poza miasto i do pobliskiego miasta Wolfenbüttel w 1432 r. Książęta Brunszwik-Wolfenbüttel odzyskali kontrolę nad miastem dopiero pod koniec XVII wieku, kiedy to Rudolf August, książę Brunszwik-Lüneburg, zajął miasto w drodze oblężenia. W XVIII wieku Brunszwik był nie tylko ośrodkiem politycznym, ale także kulturalnym. Pod wpływem filozofii Oświecenia książęta tacy jak Anthony Ulrich i Karol I zostali mecenasami sztuki i nauki. W 1745 roku Karol I założył Collegium Carolinum , poprzednika Brunswick University of a Technology, aw 1753 roku przeniósł książęcą rezydencję z powrotem do Brunszwiku. W ten sposób przyciągał na swój dwór i do miasta poetów i myślicieli, takich jak Lessing, Leisewitz i Jakob Mauvillon. Emilia Galotti Lessinga i Faust Goethego wykonano po raz pierwszy w Brunszwiku.

XIX wiek

W 1806 roku miasto zostało zdobyte przez Francuzów podczas wojen napoleońskich i stało się częścią krótkotrwałego Napoleońskiego Królestwa Westfalii w 1807 roku. Wygnany książę Fryderyk Wilhelm założył korpus ochotników, Czarnych Brunszwików, którzy walczyli z Francuzami w kilku bitwach.

Po kongresie wiedeńskim w 1815 r. Brunszwik został stolicą ponownie ustanowionego niezależnego księstwa Brunszwiku, późniejszego państwa składowego Cesarstwa Niemieckiego od 1871 r. W następstwie rewolucji lipcowej w 1830 r. książę Brunszwik Karol II został zmuszony do abdykacji. Jego absolutystyczny styl rządzenia uprzednio zraził szlachtę i burżuazję, podczas gdy niższe warstwy społeczne były zrażone złą sytuacją ekonomiczną. W nocy z 7 na 8 września 1830 roku pałac książęcy w Brunszwiku został zaatakowany przez wściekły tłum, podpalony i całkowicie zniszczony. Następcą Karola został jego brat Wilhelm VIII. Za panowania Wilhelma wprowadzono liberalne reformy i wzmocniono parlament Brunszwiku.

W XIX wieku industrializacja spowodowała szybki wzrost populacji miasta, ostatecznie powodując, że Brunszwik został po raz pierwszy znacznie powiększony poza jego średniowieczne fortyfikacje i rzeka Oker. 1 grudnia 1838 r. Pierwszy odcinek linii kolejowej Brunswick – Bad Harzburg, łączącej Brunszwik i Wolfenbüttel, został otwarty jako pierwsza linia kolejowa w północnych Niemczech, obsługiwana przez Koleje Państwowe Księstwa Brunszwiku.

Od początku do połowy XX wiek

8 listopada 1918 r., Pod koniec I wojny światowej, socjalistyczna rada robotnicza zmusiła księcia Ernesta Augusta do abdykacji. 10 listopada rada proklamowała Socjalistyczną Republikę Brunszwiku pod jednopartyjnym rządem Niezależnej Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (USPD); Jednak kolejne wybory do Landtagu 22 grudnia 1918 r. wygrała Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (MSPD), a USPD i MSPD utworzyły rząd koalicyjny. Powstanie w Brunszwiku w 1919 roku, kierowane przez komunistyczną Ligę Spartakusa, zostało pokonane, gdy wojska Freikorps pod dowództwem Georga Ludwiga Rudolfa Maerckera przejęły miasto na rozkaz ministra obrony Niemiec Gustava Noske. Następnie ustanowiono rząd kierowany przez SPD; w grudniu 1921 r. zatwierdzono nową konstytucję Wolnego Państwa Brunszwiku, obecnie republiki parlamentarnej w Republice Weimarskiej, ponownie z Brunszwikiem jako stolicą.

Po wyborach do Landtagu w 1930 roku Brunszwik stał się drugim stanem w Niemczech, w którym naziści brali udział w rządzie, kiedy Narodowo-Socjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza (NSDAP) utworzyła rząd koalicyjny z kilkoma partiami konserwatywnymi i prawicowymi. Z poparciem Dietricha Klaggesa, ministra spraw wewnętrznych Brunszwiku, NSDAP zorganizowała duży wiec SA w Brunszwiku. W dniach 17–18 października 1931 r. Przez miasto przeszło 100 000 szturmowców SA, w walkach ulicznych między nazistami, socjalistami i komunistami zginęło lub zostało rannych kilku. W dniu 25 lutego 1932 r. Stan Brunszwik nadał Adolfowi Hitlerowi niemieckie obywatelstwo, aby umożliwić mu start w niemieckich wyborach prezydenckich w 1932 r. W Brunszwiku naziści przeprowadzili kilka ataków na wrogów politycznych, za zgodą rządu stanowego.

Po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 r. W Brunszwiku umieszczono kilka instytucji państwowych, w tym Luftfahrtforschungsanstalt w Völkenrode, Hitlerjugend Academy for Youth Leadership oraz SS-Junkerschule Braunschweig. Dzięki Reichswerke Hermann Göring w Salzgitter i Stadt des KdF-Wagens, a także kilku fabrykom w samym mieście (w tym Büssing i Volkswagenwerk Braunschweig), region Braunschweig stał się jednym z centrów niemieckiego przemysłu zbrojeniowego.

Podczas drugiej wojny światowej Braunschweig był Untergebiet Hauptquartier („kwaterą główną podobszaru”) Wehrkreis XI („Okręg Wojskowy XI”) i był miastem garnizonowym 31. piechoty Dywizja, która brała udział w najazdach na Polskę, Belgię i Francję, w dużej mierze zniszczona podczas odwrotu po inwazji na Rosję. W tym okresie tysiące wschodnich robotników zostało przywiezionych do miasta na roboty przymusowe, aw latach 1943–1945 co najmniej 360 dzieci odebranych takim robotnikom zmarło w Entbindungsheim für Ostarbeiterinnen („Oddział macierzyński for Eastern Workers ”).

W 1944 roku w Brunszwiku powstał podobóz obozu koncentracyjnego Neuengamme. Setki więźniów, głównie Żydów, żyło w brutalnych warunkach, a setki zmarły z głodu, chorób i przepracowania. Włoska pisarka Piera Sonnino pisze o swoim uwięzieniu w tym obozie w swojej książce This Has Happened , opublikowanej w języku angielskim w 2006 roku przez MacMillana Palgrave'a.

Nalot aliantów na 15 października 1944 roku zniszczył większość kościołów w mieście i Altstadt (Stare Miasto), największy jednorodny zespół domów z muru pruskiego w Niemczech. Miejska katedra, która została przekształcona przez nazistowski rząd w Nationale Weihestätte (narodowe sanktuarium), nadal stoi.

Okres powojenny do XXI wieku

Małe fragmenty miasta przetrwały bombardowania aliantów, więc pozostań, aby reprezentować jego charakterystyczną architekturę. Katedra została przywrócona do funkcji kościoła protestanckiego.

Pod względem politycznym po wojnie Wolne Państwo Brunszwik zostało rozwiązane przez alianckie władze okupacyjne, Brunszwik przestał być stolicą, a większość jego ziem zostały włączone do nowo powstałej Dolnej Saksonii.

Podczas zimnej wojny Brunszwik, wówczas część Niemiec Zachodnich, ucierpiał ekonomicznie z powodu bliskości żelaznej kurtyny. Miasto utraciło historycznie silne powiązania gospodarcze z ówczesnymi Niemcami Wschodnimi; przez dziesięciolecia wzrost gospodarczy utrzymywał się średnio poniżej reszty kraju, podczas gdy bezrobocie w Niemczech Zachodnich przekraczało średnią.

28 lutego 1974 r., w ramach reformy powiatowej w Dolnej Saksonii Okręg Braunschweig, który otaczał miasto, został zlikwidowany. Większa część dawnej dzielnicy została włączona do miasta Braunschweig, zwiększając jego populację o około 52 000 osób.

W latach dziewięćdziesiątych wzmożono wysiłki w celu odbudowy historycznych budynków, które zostały zniszczone podczas nalotu. Fasada Braunschweiger Schloss została odbudowana, a budynki takie jak Alte Waage (pierwotnie zbudowany w 1534 roku) znów stoją.

Demografia

Rozwój populacji

W 2015 roku Braunschweig liczył 252 768 mieszkańców. Dziś Braunschweig jest jednym z dwudziestu niemieckich miast uznanych za najbardziej atrakcyjne dla młodych ludzi w wieku od 25 do 34 lat, co prowadzi do napływu młodszych mieszkańców.

Religia

W 2015 r. 91 785 osób, czyli 36,3% populacji stanowili protestanci, a 34 604 (13,7%) osoby wyznania rzymskokatolickiego; 126 379 osób (50,0%) wyznawało inne wyznania lub nie wyznawało żadnej religii.

Imigracja

Łącznie 64 737 mieszkańców Brunszwiku, w tym obywatele Niemiec, pochodziło z imigracji w 2015 r. (25,6% całej populacji). Wśród nich 25 676 było obywatelami obcymi (10,2%); w poniższej tabeli wymieniono największe grupy mniejszościowe:

Główne zabytki

• Burgplatz (Plac Zamkowy), obejmujący grupę budynków o wielkich znaczenie historyczne i kulturowe: katedra (św. Blasius, zbudowana pod koniec XII wieku), Burg Dankwarderode (zamek Dankwarderode) (XIX-wieczna rekonstrukcja starego zamku Henryka Lwa) , neogotycki ratusz (zbudowany w latach 1893–1900), a także kilka malowniczych domów z muru pruskiego, jak np. Gildehaus (Dom Cechowy), obecnie siedziba Związku Rzemieślników. Na środku placu stoi kopia Burglöwe (Lwa Brunszwickiego), romańskiego posągu lwa, odlanego z brązu w 1166 roku. Oryginalny posąg można zobaczyć w muzeum zamku Dankwarderode. Dziś lew stał się prawdziwym symbolem Brunszwiku.
• Altstadtmarkt („Rynek Starego Miasta”), otoczony staromiejskim ratuszem (zbudowany między XIII a XV wieków w stylu gotyckim) oraz Martinikirche (kościół św. Marcina, od 1195 r.), z ważnymi historycznymi budynkami, w tym Gewandhaus (dawny dom cechu sukienników, zbudowany jakiś czas przed 1268) oraz Stechinelli-Haus (zbudowany w 1690 roku) i fontannę z 1408 roku.
• Kohlmarkt („targ węglowy”) , targ z wieloma historycznymi domami i fontanną z 1869 roku.
• Hagenmarkt („targ Hagen”) z XIII-wiecznym Katharinenkirche ( Kościół św. Katarzyny) i Heinrichsbrunnen („Fontanna Henryka Lwa”) z 1874 roku.
• Magniviertel (Dzielnica św. pozostałość starożytnego Brunszwiku, otoczona brukowanymi uliczkami, małymi sklepikami i kawiarniami, skupiona wokół XIII-wiecznego Magnikirche (St Magn nas 'Kościół). Oto także Rizzi-Haus , bardzo charakterystyczny, kreskówkowy budynek biurowy zaprojektowany przez architekta Jamesa Rizzi na Expo 2000.
• Romański i gotycki Andreaskirche (Kościół św. Andrzeja), zbudowany głównie między XIII a XVI wiekiem z witrażami autorstwa Charlesa Crodla. Wokół kościoła znajduje się Liberei , najstarszy zachowany wolnostojący budynek biblioteczny w Niemczech, oraz zrekonstruowany Alte Waage .
• Gotycki Aegidienkirche (kościół św. Idziego), zbudowany w XIII wieku, z przyległym klasztorem, który jest obecnie muzeum.
• Staatstheater (Teatr Państwowy), nowo wybudowany w XIX wieku sięga pierwszego stałego teatru publicznego w Niemczech, założonego w 1690 roku przez księcia Antoniego Ulricha.
• Pałac książęcy w Brunszwiku został zbombardowany podczas II wojny światowej i zburzony w 1960 roku. przebudowany na muzeum pałacowe, bibliotekę i centrum handlowe, które zostało otwarte w 2007 roku.
• Barokowy pałac Schloss Richmond („Pałac Richmond”), zbudowany w latach 1768-1769 z otaczający angielski ogród księżniczki Augusty z Wielkiej Brytanii, żony Karola Williama Ferdynanda, księcia Brunszwiku-Wolfenbüttel, aby przypomnieć jej o jej domu w Anglii.
• Opactwo Riddagshausen (niem. Kloste r Riddagshausen ), dawny klasztor cystersów z otaczającym rezerwatem przyrody i arboretum. Rezerwat przyrody Riddagshäuser Teiche jest wyznaczony jako ważny obszar ptaków i obszar specjalnej ochrony.

• Burgplatz , z Zamek, katedra, lew i ratusz.

• Lew Brunszwik, oryginał na wystawie w muzeum zamkowym.

• Ratusz

• Veltheimsches Haus (po lewej) i Gildehaus (po prawej)

• Gewandhaus

• Altstadtmarkt , z ratuszem Starego Miasta (po lewej) i Stechinelli-Haus

• Kościół św. Marcina

• Altstadt („Stare Miasto”)

• Haus zum Stern na Kohlmarkt

• Kościół św. Katarzyny i Henryka Lwa Fontanna

• Kościół św. Kościół Magnusa

• Magniviertel

• Szczęśliwy dom Rizzi

• Andreaskirche

• Alte Waage

• Kościół św. Idziego

• Teatr Państwowy

• Odbudowana fasada pałacu Brunswick

• Schloss Richmond (Pałac Richmond)

• Opactwo Riddagshausen

Burgplatz z zamkiem, katedrą, lwem i ratuszem.

Lew Brunszwik, oryginał na wystawie w muzeum zamkowym.

Ratusz

Veltheimsches Haus (po lewej) i Gildehaus (po prawej)

Gewandhaus

Altstadtmarkt , z ratuszem staromiejskim (po lewej) i Stechinelli-Haus

Kościół św. Marcina

Altstadt („Stare Miasto”)

Haus zum Stern na Kohlmarkt

Kościół św. Katarzyny i Henryka Lwa Fontanna

Św. Magnus 'Church

Magniviertel

Szczęśliwy dom Rizzi

Andreaskirche

Alte Waage

Kościół św. Idziego

State Theatre

Odbudowana fasada pałacu Brunswick

Schloss Richmond (Richmond Palace)

Riddagshausen Abbey

Parki i ogrody

Parki i ogrody w mieście obejmują ogród botaniczny Botanischer Garten der Technischen Universität Braunschweig , założony w 1840 roku przez Johanna Heinricha Blasiusa, Bürgerpark , Löwenwall z obeliskiem z 1825 roku, Prinz -Albrecht-Park i Inselwallpark . Inne parki i tereny rekreacyjne to Stadtpark , Westpark , Theaterpark , Museumpark , Heidbergsee , Südsee , Ölpersee , ogród zoologiczny Arche Noah Zoo Braunschweig i pobliskie zoo Essehof.

• Ogród botaniczny

• Bürgerpark

• Löwenwall

• Inselwallpark

Botanischer Garten

Bürgerpark

Löwenwall

Inselwallpark

Politics

Subdivisions

Braunschweig składa się z 19 gmin (niem. Stadtbezirke ), które mogą składać się z kilku dzielnic (niem. Stadtteile ). Te 19 gmin wraz z ich oficjalnymi numerami to:

• 112: Wabe-Schunter-Beberbach1
• 113: Hondelage
• 114: Volkmarode
• 120: Östliches Ringgebiet
• 131: Innenstadt
• 132: Viewegsgarten-Bebelhof
• 211: Stöckheim-Leiferde
• 212: Heidberg-Melverode
• 213: Südstadt-Rautheim-Mascherode
• 221: Weststadt
• 222: Timmerlah-Geitelde-Stiddien
• 223: Broitzem
• 224: Rüningen
• 310: Westliches Ringgebiet
• 321: Lehndorf-Watenbüttel
• 322: Veltenhof-Rühme
• 323: Wenden-Thune-Harxbüttel
• 331: Nordstadt
• 332: Schunteraue

• Gminy z Braunschweig

• Stadtteile of Braunschweig

• Innenstadt

• Östliches Ringgebiet

• Westliches Ringgebiet

• Weststadt

• Riddagshausen ( Wabe-Schunter-Beberbach )

Gminy Braunschweig

Miasto Teile z Braunschweig

Innenstadt

Östliches Ringgebiet

Westliches Ringgebiet

Weststadt

Riddagshausen ( Wabe-Schunter-Beberbach )

1 Utworzony w 2011 roku z byłych gmin Wabe-Schunter i Bienrode-Waggum-Bevenrode.

Rada miejska

Rada miasta składa się z ułamki różnych partii (54 mandaty) i burmistrz wybierany bezpośrednio, z jednym miejscem. Od 2014 r. Burmistrzem Brunszwiku jest Ulrich Markurth (SPD). Wyniki ostatnich wyborów lokalnych w dniach 11 września 2011 r. I 11 września 2016 r. Były następujące:

Stosunki międzynarodowe

Braunschweig jest powiązany z:

• Bandung, Indonezja (od 1960)
• Nîmes, Francja (od 1962)
• Bath, Wielka Brytania (od 1971)
• Sousse, Tunezja (od 1980)
• Qiryat Tivon, Izrael (od 1985/1986)
• Magdeburg, Niemcy (od 1987)
• Kazań, Federacja Rosyjska (od 1988)
• Omaha, Nebraska, USA (od 1992)
• Zhuhai, Chiny (od 2011)

Transport

Centrum Brunszwiku to głównie strefa dla pieszych wolna od samochodów.

Droga

Dwie główne autostrady obsługują Braunschweig, A2 (Berlin - Hanower - Dortmund) i A39 (Salzgitter - Wolfsburg). Drogi miejskie są na ogół szerokie, zbudowane po II wojnie światowej w celu ułatwienia przewidywanego użytkowania samochodu. W mieście jest kilka parkingów.

Rower

Wielu mieszkańców podróżuje po mieście na rowerze, korzystając z rozległego systemu ścieżek przeznaczonych wyłącznie dla rowerów. Na głównym dworcu znajduje się parking dla rowerów.

Pociąg

Miasto leży przy głównej linii kolejowej między Frankfurtem a Berlinem. Deutsche Bahn (Koleje Niemieckie) obsługują miasto lokalnymi, międzymiastowymi i szybkimi pociągami InterCityExpress (ICE), z częstymi przystankami na Dworcu Głównym w Brunszwiku (niem. Braunschweig Hauptbahnhof ).

Tramwaj i autobus

Sieć tramwajowa Braunschweig to niedrogi i rozległy system tramwajów elektrycznych o długości 35 km (22 mil). Po raz pierwszy otwarty w 1897 r., Został zmodernizowany, łącznie z przedłużeniem o 3,2 km (2,0 mil) w 2007 r. Sieć ma 1,100 mm (3 stopy 7 mw-wyjście parsera .sr-only {border: 0; clip: rect (0,0,0,0); wysokość: 1px; margines: -1px; przepełnienie: ukryte; dopełnienie: 0; pozycja: bezwzględna; szerokość: 1px; biała spacja: nowrap} 5⁄16 cala) miernik, unikalny dla europejska sieć kolejowa lub tramwajowa. Jednak jest on stopniowo uzupełniany trzecią szyną, aby umożliwić przyszłą współpracę z główną siecią kolejową o standardowej szerokości 1435 mm (4 stopy 8 1⁄2 cala).

Miejski Braunschweiger Verkehrs- AG obsługuje obecnie pięć linii tramwajowych i kilka linii autobusowych. Linie tramwajowe to:

Air

Port lotniczy Braunschweig (BWE / EDVE) znajduje się na północ od miasta na 52 ° 19'N 10 ° 33'E / 52,317 ° N 10,550 ° E / 52,317; 10.550, wzn. 295 stóp (90 m)

Nazwa

Wiele innych lokalizacji geograficznych na całym świecie nosi nazwę Brunswick, po historycznej angielskiej nazwie Brunszwik. W latach 1714-1837, House of Hanover rządził Wielką Brytanią w unii personalnej z elektoratem Hanoweru. House of Hanover był formalnie znany jako House of Brunswick-Lüneburg, linia Hanower. W rezultacie wiele miejsc w koloniach brytyjskich zostało nazwanych imieniem Brunszwiku, na przykład prowincja Nowy Brunszwik w Kanadzie.

Jak na ironię, miasto Braunschweig nie było rządzone przez Hanowerczyków, podczas gdy nadawano mu nazwę do innych Brunswicków na całym świecie. Począwszy od 1269 r. Księstwo Brunszwik-Lüneburg przechodziło szereg podziałów i fuzji, w wyniku których części terytorium były przenoszone między różnymi gałęziami rodu. Miasto Braunschweig przeszło do najstarszej gałęzi domu, linii Wolfenbüttel, podczas gdy Lüneburg ostatecznie trafił do linii Hanower. Chociaż terytorium zostało podzielone, wszystkie gałęzie rodziny nadal stylizowały się na Dom Brunszwik-Lüneburg. W 1884 r. Starsza gałąź House of Welf wyginęła. Linia Hanoweru, będąca ostatnią zachowaną linią rodu, sprawowała następnie tron ​​Księstwa Brunszwiku od listopada 1913 do listopada 1918.

Urzędy rządowe

Biura Luftfahrt -Bundesamt (LBA, „Federalny Urząd Lotnictwa”) i Niemieckie Federalne Biuro Badania Wypadków Lotniczych (BFU) znajdują się w Brunszwiku.

Badania naukowe i nauka

Brunszwik był ważnym obszar przemysłowy. Dziś jest znany ze swoich uniwersytetów i instytutów badawczych, głównie Johann Heinrich von Thuenen Institute , Julius Kühn-Institut i Institute for Animal Żywność Instytutu im. Friedricha Loefflera, do końca 2007 r. Cała część Federalnego Centrum Badań Rolniczych, Niemieckiej Kolekcji Mikroorganizmów i Kultur Komórkowych oraz Physikalisch-Technische Bundesanstalt (PTB). PTB Braunschweig utrzymuje zegar atomowy odpowiedzialny za sygnał czasu DCF77 i oficjalny czas niemiecki. W 2006 r. Region Braunschweig był najbardziej intensywnym obszarem badań i rozwoju w całym Europejskim Obszarze Gospodarczym, przeznaczając 7,1% swojego PKB na badania i rozwój; technologia. W 2014 r. Liczba ta wzrosła do 7,7%, co sprawiło, że Brunszwik zachował pozycję regionu Niemiec o największej intensywności badań i rozwoju. Braunschweig został mianowany niemieckim miastem nauki 2007 (niem. Stadt der Wissenschaft 2007 ).

Braunschweig University of Technology (niem. Technische Universität Braunschweig ) został założony w 1745 roku i jest najstarszym członkiem TU9, stowarzyszenia zrzeszającego dziewięć najbardziej prestiżowych, najstarszych i największych uniwersytetów inżynierskich i technologicznych w Niemczech. Z około 18 000 studentów, Politechnika w Brunszwiku jest trzecim co do wielkości uniwersytetem w Dolnej Saksonii.

Edukacja

W Brunszwiku znajduje się także Martino-Katharineum ( Niemiecka Wikipedia), gimnazjum założone w 1415 roku. Uczyło się w nim tak znanych uczniów jak Carl Friedrich Gauss, Hoffmann von Fallersleben, Richard Dedekind i Louis Spohr. Od 2004 roku Braunschweig ma również International School . Inne godne uwagi szkoły średnie to Gymnasium Neue Oberschule, Gymnasium Gaussschule, Gymnasium Kleine Burg (niemiecka Wikipedia), Hoffmann-von-Fallersleben-Schule Braunschweig (niemiecka Wikipedia), Integrierte Gesamtschule Franzsches Feld (niemiecka Wikipedia) i Wilhelm-Gymnasium (niemiecka Wikipedia).

Jedyny uniwersytet artystyczny w Dolnej Saksonii, założony w 1963 roku, znajduje się w Braunschweig, Hochschule für Bildende Künste Braunschweig (Braunschweig College of Fine Arts). HBK jest uczelnią wyższego wykształcenia artystycznego i naukowego i oferuje możliwość studiowania w celu uzyskania interdyscyplinarnych kwalifikacji artystycznych i naukowych. Ponadto do 2010 r. W mieście znajdował się jeden z kampusów Uniwersytetu Nauk Stosowanych Wschodniej Westfalii (niem. Ostfalia Hochschule für angewandte Wissenschaften , dawniej Fachhochschule Braunschweig / Wolfenbüttel ).

Ekonomia

W 2015 roku niemiecki tygodnik biznesowy Wirtschaftswoche uznał Brunszwik za jedną z najbardziej dynamicznych przestrzeni gospodarczych w całych Niemczech.

Brunszwik był jednym z ośrodków industrializacji w północnych Niemczech. W XIX i na początku XX wieku przemysł konserwowy i kolejowy oraz produkcja cukru miały duże znaczenie dla gospodarki Brunszwiku, ale ostatecznie inne gałęzie, takie jak motoryzacja, zyskały na znaczeniu, a zwłaszcza przemysł konserwowy zaczął znikać z miasta po koniec II wojny światowej. Nieistniejący już producent ciężarówek i autobusów Büssing miał swoją siedzibę w Brunszwiku. Obecne fabryki w mieście to Volkswagen, Siemens, Bombardier Transportation i Bosch.

Marka odzieżowa NewYorker, wydawnictwo Westermann Verlag, Nordzucker, Volkswagen Financial Services i Volkswagen Bank również mają swoje siedziby w mieście jako holding pojazdów użytkowych Volkswagena. Również dwie główne firmy optyczne miały swoje siedziby w Brunszwiku: Voigtländer i Rollei.

W latach 80-tych i wczesnych 90-tych firmy komputerowe Atari i Commodore International miały w mieście oddziały zajmujące się rozwojem i produkcją.

Braunschweig jest siedzibą dwóch firm pianistycznych, znanych na całym świecie z wysokiej jakości swoich instrumentów: Schimmel i Grotrian-Steinweg. Obie firmy powstały w XIX wieku. Ponadto Sandberg Guitars ma swoją siedzibę w Brunszwiku.

Kultura

Brunszwik słynie z Till Eulenspiegel , średniowiecznego błazna, który robił swoim mieszkańcom wiele praktycznych żartów. miało również wiele browarów, a nadal produkuje się bardzo osobliwy rodzaj piwa o nazwie Mumme , po raz pierwszy cytowany w 1390 roku, ekstrakt słodowy, który był wysyłany na cały świat. Dwa główne browary nadal produkują w Brunszwiku, Hofbrauhaus Wolters , założony w 1627 roku, oraz były browar Feldschlößchen , założony w 1871 roku, obecnie obsługiwany przez Oettinger Beer.

Braunschweiger Mettwurst, miękka wędzona kiełbasa wieprzowa do smarowania, nosi nazwę miasta. Inne tradycyjne dania lokalne to białe szparagi, Braunschweiger Lebkuchen , Braunkohl (odmiana jarmużu podawana z Bregenwurst) i Uhlen un Apen (dolnoniemiecki „Owls and Guenons”, ciasto).

Media

Główną lokalną gazetą w Brunszwiku jest Braunschweiger Zeitung , wydana po raz pierwszy w 1946 roku. Wcześniej publikowane artykuły w Braunschweig obejmują Braunschweigische Anzeigen / Braunschweigische Staatszeitung (1745–1934), Braunschweigische Landeszeitung (1880–1936) i Braunschweiger Stadtanzeiger / Braunschweiger Allgemeiner Anzeiger (1886–1941) i socjaldemokratyczna Braunschweiger Volksfreund (1871–1933).

Blisko Braunschweig w Cremlingen-Abbenrode znajduje się duży nadajnik fal średnich, który nadaje program Deutschlandfunk na 756 kHz, nadajnik Cremlingen.

Festiwale

Schoduvel , średniowieczna północnoniemiecka forma karnawału była obchodzona w Braunschweig już w XIII wieku. Od 1979 roku coroczna parada Rosenmontag odbywa się w Brunszwiku, największej w północnych Niemczech, która nosi nazwę Schoduvel na cześć średniowiecznego zwyczaju.

Coroczna Weihnachtsmarkt (jarmark bożonarodzeniowy) jest odbyła się na przełomie listopada i grudnia na Burgplatz w centrum Braunschweig. W 2008 roku rynek odwiedziło 900 000 osób.

Muzea i galerie

Najważniejszym muzeum w mieście jest Herzog Anton Ulrich Museum, znane muzeum sztuki i najstarsze muzeum publiczne w Niemczech, założona w 1754 roku. Mieści kolekcję mistrzów sztuki zachodniej, w tym Dürera, Giorgione, Cranacha, Holbeina, Van Dycka, Vermeera, Rubensa i Rembrandta.

Państwowe Muzeum Brunszwiku ( Braunschweigisches Landesmuseum ), założone w 1891 roku, zawiera stałą kolekcję dokumentującą historię regionu Brunswick od jego wczesnej historii po współczesność.

Muzeum Miejskie w Brunszwiku ( Städtisches Museum Braunschweig ), założone w 1861 roku, jest muzeum sztuki i historii kultury, dokumentującym historię miasta Braunschweig.

Państwowe Muzeum Historii Naturalnej to muzeum zoologiczne założone w 1754 roku.

Inne muzea w mieście to Muzeum Fotografii ( Museum für Photographie ), Muzeum Żydowskie ( Jüdisches Museum ), Muzeum Techniki Rolniczej Gut Steinhof i Gerstäcker-Museum. Częste wystawy sztuki współczesnej są również organizowane przez Art Society of Braunschweig (niem. Kunstverein Braunschweig ), mieszczące się w Villa Salve Hospes , klasycystycznej willi zbudowanej w latach 1805–1808 .

Muzyka i taniec

Braunschweig Classix Festival był corocznym festiwalem muzyki klasycznej. Jest największym promotorem muzyki klasycznej w regionie i jednym z najważniejszych festiwali muzycznych w Dolnej Saksonii.

W latach 2001-2009 i ponownie od 2013 roku odbywają się coroczne finały międzynarodowego konkursu breakdance Battle of Rok odbył się w Volkswagen Halle w Brunszwiku.

Braunschweiger TSC należy do wiodących zespołów tanecznych w formacji wyczynowej na świecie i zdobył wiele tytułów mistrzowskich świata i Europy.

Sport

Główną lokalną drużyną piłkarską Brunszwiku jest Eintracht Braunschweig. Założony w 1895 roku Eintracht Braunschweig może się pochwalić długą i burzliwą historią. Eintracht Braunschweig zdobył mistrzostwo Niemiec w piłce nożnej w 1967 roku, a obecnie gra w 2. Bundeslidze, drugiej lidze niemieckiej piłki nożnej i przyciąga wielu kibiców. Brunszwik był też prawdopodobnie miastem, w którym odbył się pierwszy mecz piłki nożnej w Niemczech. Gra została sprowadzona do Niemiec przez miejscowego nauczyciela Konrada Kocha, który jako pierwszy spisał niemiecką wersję reguł piłki nożnej, który zorganizował pierwszy mecz uczniów ze swojej szkoły Martino-Katharineum w 1874. Niemiecki dramat z 2011 roku Lessons of a Dream jest oparty na Kochu.

Eintracht Braunschweig wystawia również odnoszącą sukcesy drużynę hokejową kobiet, która w latach 1965-1978 zdobyła dziewięć tytułów mistrzowskich. W przeszłości klub miał również zespoły pierwszego lub drugiego poziomu w sportach hokeja na lodzie, piłki ręcznej na boisku i piłki wodnej.

New Yorker Lions (dawniej Braunschweig Lions) to miejska drużyna futbolu amerykańskiego, która wygrała rekordową liczbę 12 tytułów German Bowl, a także pięć Eurobowls (wspólny rekord).

Miejska profesjonalna drużyna koszykówki, Basketball Löwen Braunschweig, gra w Bundeslidze Koszykówki, najwyższym poziomie w Niemczech. Poprzednik Löwen, SG Braunschweig, również grał wcześniej w Bundeslidze. Kobieca drużyna koszykówki Eintrachtu Braunschweig gra w 2. Damen-Basketball-Bundesliga, drugim poziomie kobiecej koszykówki w Niemczech.

W piłce ręcznej MTV Braunschweig, najstarszy klub sportowy w mieście (założony w 1847 roku), gra w półprofesjonalnej 3. Lidze.

Inne kluby sportowe z Brunszwiku, które grają lub grały na poziomie Bundesligi lub 2. Bundesligi, to Spot Up 89ers (baseball), Braunschweiger THC (hokej na trawie), SV Süd Braunschweig (piłka ręczna), Rugby-Welfen Braunschweig (związek rugby) i USC Braunschweig (siatkówka).

Coroczne imprezy sportowe odbywające się w Brunszwiku obejmują międzynarodowy turniej jeździecki Löwen Classics , Rund um den Elm , najstarszy wyścig kolarstwa szosowego w Niemczech i profesjonalny turniej tenisowy Sparkassen Open .

Znane osoby

Alfabetyczna lista wybitnych osób związanych z Brunszwikiem:

• Hermann Blumenau (1819–1899), założyciel Blumenau w Brazylii.
• Johann Joachim Christoph Bode (1731) –1793), tłumacz
• Bosse (ur. 1980), muzyk rockowy
• Wilhelm Bracke (1842–1880), jeden z założycieli Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Niemiec, poprzednik Partii Socjaldemokratycznej Niemiec.
• Heinrich Büssing (1843–1929), przemysłowiec
• Axel Freiherr von dem Bussche-Streithorst (1919–1993), oficer wojskowy i członek Niemiecki ruch oporu.
• Joachim Heinrich Campe (1746–1818), pedagog i pisarz.
• Caroline of Brunswick (1768–1821), królowa małżonka króla Jerzego IV w Wielkiej Brytanii
• Richard Dedekind (1831–1916), matematyk
• Paul Drude (1863–1906), fizyk, opracował model Drude.
• Christine Enghaus (1815–1910) , aktorka
• Johann Joachim Eschenburg (1743–1820), wyprodukowała pierwszy kompletny niemiecki translati jeden ze sztuk Williama Szekspira.
• Frederick William, książę Brunszwik-Wolfenbüttel (1771–1815), przywódca Czarnych Brunszwików.
• Carl Friedrich Gauss (1777–1855), matematyk
• Günter Gaus (1929–2004), dziennikarz
• Friedrich Gerstäcker (1816–1872), pisarz
• Gerhard Glogowski (ur. 1943), polityk
• Otto Grotewohl (1894–1964), premier Niemieckiej Republiki Demokratycznej
• Otto Harder (1892–1956), niemiecki międzynarodowy piłkarz
• Adolph Henke (1775–1843) ), lekarz
• Henryk Lew (1129–1195), książę Saksonii i Bawarii
• August Hermann (1835–1906), „ojciec wychowania fizycznego w Brunszwiku”
• August Heinrich Hoffmann von Fallersleben (1798–1874), poeta i autor książki Das Lied der Deutschen .
• Ricarda Huch (1864–1947), historyk i pisarz
• Ernst August Friedrich Klingemann (1777–1831), pisarz
• Gustav Knuth (1901–1987), aktor
• Alfred Kubel (1909–1999), polityk
• August Lafontaine (1758–1831), autor niezwykle popularnych kiedyś sentymentalnych powieści dydaktycznych, urodzony i wychowany w mieście.
• Johann Anton Leisewitz (1752–1806), poeta
• Gotthold Ephraim Lessing (1729–1781), pisarz i filozof
• Lothar Osterburg (ur. 1961), grafik i artysta wizualny
• Otton IV z Brunszwiku (1175–1218), cesarz rzymski
• Bernhard Plockhorst (1825–1907), malarz
• Agnes Pockels (1862–1935), chemik
• Wilhelm Raabe (1831–1910), pisarz
• Friedrich Adolf Riedesel (1738–1800), dowódca podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych
• Galka Scheyer (1889–1945), malarz
• Dennis Schröder (ur. 1993), NBA koszykarz, obecnie w Los Angeles Lakers.
• Norbert Schultze (1911–2002), kompozytor
• Hans Sommer (1837–1922), kompozytor i matematyk
• Louis Spohr (1784–1859), kompozytor
• Henry E. (1797–1871) i CF Theodore Steinway (1825–1889), twórcy fortepianów
• Ludger Tom Ring th e Młodszy (1522–1584), malarz
• Friedrich Georg Weitsch (1758–1828), malarz
• Christian Ludewig Theodor Winkelmann (1812–1875), twórca fortepianów
• Franz Winter (1861-1930), archeolog