Balakovo

Bałakowo (rosyjski: Балаково, IPA :) to miasto w obwodzie saratowskim w Rosji, położone na wschodnim brzegu Wołgi, około 131 kilometrów (81 mil) na północny wschód od Saratowa, centrum administracyjne obwodu. Ludność: 199 690 (spis powszechny z 2010 r.); 200 470 (spis powszechny 2002); 197 391 (spis ludności z 1989 r.).

Spis treści

• 1 Historia
  • 1.1 Imperium Rosyjskie
  • 1.2 Związek Radziecki
  • 2 Status administracyjny i gminy
  • 3 Gospodarka
  • 4 Klimat
  • 5 Infrastruktura
  • 6 Sport
  • 7 Pejzaż miejski
  • 8 Znane osoby
  • 9 Miast bliźniaczych - miasta siostrzane
  • 10 Referencje
    • 10.1 Uwagi
    • 10.2 Źródła
  • 1.1 Imperium Rosyjskie
  • 1.2 Związek Radziecki
  • 10.1 Notatki
  • 10.2 Źródła

  Historia

  Został założony w 1762 roku przez staroobrzędowców, którzy wrócili z Polska i otrzymała prawa miejskie w 1913 roku.

  Imperium Rosyjskie

  Przez długi czas wierzono, że miasto Bałakowo zostało założone w 1762 roku, ale później znaleziono dokument z 1738 roku w archiwach Sankt Petersburga, które wspomina o posiadłości kozackiej Jurty Bałakowskiej, położonej dwie wiorsty od Wołgi. 14 grudnia 1762 roku Cesarzowa Rosji Katarzyna II wydała manifest wzywający staroobrzędowców, którzy uciekli do Polski, do powrotu z zagranicy do Rosji i osiedlenia się na ziemiach między rzekami Bolszoj i Mały Irgiz. Zelotom starej wiary przeznaczono do użytku 70 000 desiatyn (76 300 ha) najlepszej ziemi na lewym brzegu Wołgi. Powracający staroobrzędowcy założyli kilka nowych osad, w tym wioskę Bałakowo. W 1861 roku we wsi Bałakowo mieszkało 2700 osób. Dogodne położenie na szlakach żeglugowych pomogło wiosce szybko się rozwijać dzięki handlowi pszenicą. W ciągu jednego sezonu z Bałakowa wysłano do 10 milionów pudów zboża. Ponad 300 przestronnych stodół, które stały na brzegu Bałakowa, pozwalało na przechowywanie zboża od zbiorów do zbiorów. W latach sześćdziesiątych XIX wieku na jedną nawigację z Bałakowa mogło wypłynąć nawet 180 barek z ładunkiem. Kolejnym towarem, którym kupcy bałakowscy handlowali w ogromnych ilościach, był las. Bałakowo był pośrednikiem między leśnymi prowincjami regionu Górnej Wołgi a bezleśnym lewym brzegiem Wołgi. Tutaj, z takich rzek jak Kama, Belaya, Vyatka, przywożono rocznie do 500 tysięcy pudów drewna opałowego i do trzech milionów pudów leśnych materiałów budowlanych. Część tego lasu była przerabiana w dwóch tartakach.

  Wraz z rozwojem handlu zwiększyła się rotacja towarów na molo, zwiększyła się flota statków towarowych i pasażerskich. Aby je naprawić, powstał przemysł okrętowy. W 1897 r. Wieś liczyła 18388 mieszkańców.

  Początek XX wieku to znaczące poszerzenie granic wsi, a także wzrost liczby przedsiębiorstw przemysłowych. W maju 1911 r. Podpisano Najwyższe Rozporządzenie nadające Bałakowo status miasta z prawami samorządu. Pierwszym przywódcą miasta został przemysłowiec Ivan Mamin. W przededniu rewolucji 1917 r. Było 6 kościołów, 7 szkół, targ zbożowy, huta Fiodora Blinova i fabryka silników olejowych braci Maminów, warsztaty remontowe i meblarskie, tartaki, młyny, uczelnia handlowa otwarty w 1910 r. przy znacznej pomocy finansowej kupca - patrona Iwana Kobzara, szpitala Żemskiego i miejskiej fabrycznej karetki pogotowia (poliklinika), biblioteki i elektrowni, które zorganizowała spółka "Light".

  Fiodor Abramowicz Blinow i Jakow Mamin, wynalazca-samouk, gloryfikowali Bałakowo jako miejsce narodzin pierwszego na świecie traktora gąsienicowego, kołowego działa samobieżnego i rosyjskiego silnika wysokoprężnego. Fabryka silników olejowych i ciągników Jakow Mamin w 1915 roku wyprodukowała 325 silników Diesla o łącznej mocy 5100 koni mechanicznych. Wizerunek starego Bałakowa stworzyli tacy architekci jak H. F. Meyer i akademik Fyodor Schechtel. Starannie zachowując i przywracając historyczny krajobraz centralnej części, Bałakowie nieustannie poprawiają wygląd nowego, młodego miasta z przestronnymi alejami, prostymi jak strzały, aleje, smukłe budynki z eleganckimi fasadami.

  Związek Radziecki

  Do 1928 r. Bałakowo było częścią guberni Samara (okręg bałakowski istniał w latach 1919–1924), po regionie Dolnej Wołgi, od 5 grudnia 1936 r. do obwodu saratowskiego.

  W okresie od 1956 do 1971 roku w Bałakowie zbudowano elektrownię wodną Saratów, co doprowadziło do zalania Wołgi i zalania części terytorium przybrzeżnego oraz zmieniającego się wyglądu nowoczesnego miasta, a także jego gwałtowny wzrost związany z uzyskaniem niezbędnej energii elektrycznej. W krótkim czasie powstał Bałakowski kompleks przemysłowy, liczący ponad dwa tuziny przedsiębiorstw przemysłu chemicznego, maszynowego, energetycznego, budowlanego, spożywczego. W 1985 r. Oddano do eksploatacji pierwszy blok elektrowni jądrowej Bałakowo, który obecnie posiada 4 działające bloki.

  W wyniku referendum 22 grudnia 1996 r. Formacja miejska Bałakowo została utworzony, który obejmował miasto podległości regionalnej Bałakowo i wiejski dystrykt Bałakowo. W 2004 roku formacja miejska Bałakowo została przemianowana na Okręg Miejski Bałakowo.

  Status administracyjny i gminny

  W ramach podziałów administracyjnych Bałakowo służy jako centrum administracyjne Okręgu Bałakowskiego, mimo że nie jest jej częścią. Jako jednostka administracyjna zostaje odrębnie włączona jako miasto o znaczeniu obwodowym Bałakowo - jednostka administracyjna o statusie równym powiatom. Bałakowo, jako oddział miejski, jest częścią Bałakowskiego Okręgu Miejskiego jako Bałakowo.

  Gospodarka

  Bałakowo jest lokalizacją elektrowni wodnej Saratów nad Wołgą. Rzeka i elektrownia jądrowa Balakovo. Jest obsługiwany przez lotnisko Balakovo, które obecnie nie działa. Bałakowo ma połączenie kolejowe z Moskwą i jest końcowym celem niektórych tras kolejowych.

  Klimat

  Bałakowo ma wilgotny klimat kontynentalny (Köppen: Dfa ) z długimi mroźnymi zimami i ciepłymi, często gorącymi latami. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec ze średnią dzienną temperaturą około +22 ° C (72 ° F); najzimniejszym miesiącem jest luty z -8 ° C (18 ° F). Bałakowo ma wyraźne chłodne i ciepłe pory roku, takie jak mroźne zimy i ciepłe lata. Temperatury w nocy są niższe niż w ciągu dnia.

  Zima ma długie okresy zamarzania, a najzimniejszym miesiącem jest najczęściej grudzień. Sierpień jest średnio miesiącem o największej ilości słońca. Opady deszczu i inne opady nie mają wyraźnego szczytu miesiąca, ale czerwiec jest nieco najbardziej wilgotny.

  Infrastruktura

  Transport pasażerów odbywa się autobusami, taksówkami, taksówkami i trolejbusami. W 2002 roku oddano do użytku nowy odcinek sieci stykowej, co pozwoliło na zwiększenie liczby tras trolejbusowych.

  Połączenie między dwoma częściami miasta zapewnia most śluzy. W 2003 roku podjęto decyzję o budowie drugiego mostu przez Kanał Żeglowny. Od 9 grudnia 2015 r. Oddano do użytku most "Most Zwycięstwa". Transport międzymiastowy

  Jest dworzec autobusowy "Bałakowo", stacja kolejowa Balakowo, stacja kolejowa "Linyovo" (dla pociągów towarowych, elektryczna pociągi), stacja rzeczna, port rzeczny, port naprawy statków.

  Wcześniej w Bałakowie znajdowało się podobne lotnisko (położone w pobliżu miejscowości Malaya Bykowka), które do późnych lat 90-tych otrzymywało regularne loty. W 2003 roku lotnisko zostało zamknięte.

  Sport

  Jest drużyna żużlowa SK Turbina, czyli sześciokrotny mistrz ZSRR i trzykrotny mistrz Rosji. Stadion „Trud” był gospodarzem półfinału Speedway Europe Championship, kwalifikacji do Speedway Grand Prix, finału Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorów na żużlu i innych międzynarodowych zawodów.

  Pejzaż miejski

  Znane osoby

  • Julia Alipova (ur. 1990), właścicielka tytułu na konkursach piękności
  • Artem Vodyakov (ur. 1991), żużel
  • Andrei Kovalenko (ur. 1970), zawodowy napastnik hokeja na lodzie
  • Dmitri Kugryshev (ur. 1990), zawodowy napastnik hokeja na lodzie
  • Andrey Kudryashov (ur. 1991), żużel
  • Ivan Maximkin (ur. 1988), zawodowy hokej na lodzie obrońca

  Miasta bliźniacze - miasta siostrzane

  Bałakowo jest miastem partnerskim z:

  • Trnava, Słowacja
  • Czerepowiec , Rosja