Aktau

Aktau (kazachski: Aqtaw; cyrylica: .mw-parser-output .script-Cprt {font-size: 1.25em; font-family: "Segoe UI Historic", "Noto Sans Cypriot ", Code2001} .mw-parser-output .script-Hano {font-size: 125%; font-family:" Noto Sans Hanunoo ", FreeSerif, Quivira} .mw-parser-output .script-Latf, .mw -parser-output .script-de-Latf {font-size: 1.25em; font-family: "Breitkopf Fraktur", UnifrakturCook, UniFrakturMaguntia, MarsFraktur, "MarsFraktur OT", KochFraktur, "KochFraktur OT", OffenbacherSchwabOT, "LOB. AlteSchwabacher ”,„ LOV.AlteSchwabacher ”,„ LOB.AtlantisFraktur ”,„ LOV.AtlantisFraktur ”,„ LOB.BreitkopfFraktur ”,„ LOV.BreitkopfFraktur ”,„ LOB.FetteFraktur ”,„ LOB.FetteFraktur ” , „LOB.Fraktur”, „LOV.Fraktur3”, „LOB.RochFraktur”, „LOV.RochFraktur”, „LOB.PostFraktur”, „LOV.PostFraktur”, „LOB.RuelhscheFraktur”, „LOV.RuelhscheFraktur” LOB.RungholtFraktur ”,„ LOV.RungholtFraktur ”,„ LOB.TheuerbankFraktur ”,„ LOV.TheuerbankFraktur ”,„ LOB.VinetaFraktur ”,„ LOV.VinetaFraktur ”,„ LOB.WalbaumFraktur ”,„ LOB.WalbaumFraktur ”,„ LOB.WalbaumFraktur ”. WeberMainzerFraktur ", "LOV.WeberMainzerFraktur", "LOB.WieynckFraktur", "LOV.WieynckFraktur", "LOB.ZentenarFraktur", "LOV.ZentenarFraktur"}. Mw-parser-output .script-en-Latf {font-size: 1,25em; rodzina czcionek: Cankama, "Old English Text MT", "Textura Libera", "Textura Libera Tenuis", Londyn} .mw-parser-output .script-it-Latf {rozmiar-czcionki: 1,25em; rodzina czcionek: "Rotunda Pommerania", Rotunda, "Typographer Rotunda"}. Mw-parser-output .script-Lina {font-size: 1.25em; font-family: "Noto Sans Linear A"}. Mw-parser-output .script- Linb {font-size: 1.25em; font-family: "Noto Sans Linear B"}. Mw-parser-output .script-Ugar {font-size: 1.25em; font-family: "Segoe UI Historic", "Noto Sans Ugaritic ", Aegean} .mw-parser-output .script-Xpeo {font-size: 1.25em; font-family:" Segoe UI Historic "," Noto Sans Old Persian ", Artaxerxes, Xerxes, Aegean} Ақтау) jest miasto w Kazachstanie, położone na wschodnim brzegu Morza Kaspijskiego. Jego obecna nazwa oznacza po kazachsku „białą górę”, co może wynikać z klifów wychodzących na Morze Kaspijskie. Od 1964 do 1991 roku miasto było znane jako Szewczenko (ros. Шевченко). Jego dawna nazwa została nadana ze względu na okres emigracji tytułowego ukraińskiego poety na tym terenie. Znajduje się na półwyspie Mangyshlak i jest stolicą regionu Mangystau.

Aktau słynie z unikalnego systemu adresów blokowych. Prawie żadna ulica w Aktau nie ma nazw; Zamiast tego adresy generalnie składają się z trzech liczb: numeru dzielnicy (nazywanego również mikroregionem / mikroregionem / blokiem), numerem budynku i numerem mieszkania. To Aktau pierwotnie planowano jako obóz dla pracowników przemysłu naftowego.

Spis treści

• 1 Historia
• 2 Elektrownia jądrowa
• 3 Transport
• 4 Klimat i wypoczynek
• 5 zabytków
• 6 Sport
• 7 Kapsuła czasu
• 8 Przemysł
• 9 Projekt miasta Aktau
• 10 miast bliźniaczych i siostrzanych
• 11 Referencje
• 12 Linki zewnętrzne

Historia

Terytorium dzisiejszego Aktau było kiedyś zamieszkiwane przez starożytne plemiona Scytów. Znaleziska archeologiczne na tym obszarze obejmują stare osady i sprzęty. Na obecnym terytorium Mangystau przebiegała ostroga północnego Jedwabnego Szlaku, co zaowocowało powstaniem kilku sanktuariów sufickich w okolicach Aktau. Jednak obszar ten miał bardzo małą populację przed czasami radzieckimi i nie było żadnych miast, które miałyby jakiekolwiek znaczenie, prawie na pewno z powodu niedoboru słodkiej wody.

W 1958 roku poszukiwacze uranu osiedlili się na terenie współczesnego Aktau, nadając nazwę osada Melovoye (Меловое) za zatoką, na której stała. Po rozpoczęciu rozwoju złóż uranu osada została zamknięta i przemianowana na Guryev-20 (Гурьев-20). W 1963 r. Zniesiono jej status zamknięty, nadano mu status miasta, a nazwę zmieniono na Aktau. Jednak w 1964 r. Nadano mu jeszcze jedną nazwę, Szewczenko (Шевченко), na cześć ukraińskiego poety Tarasa Szewczenki, który spędził 1850–1857 na emigracji politycznej w Nowopetrowskoje, około 100 kilometrów na północny zachód. Ta ukraińska nazwa miasta mogła być nadana ze względu na dużą liczbę ukraińskich robotników, którzy osiedlili się w mieście. Ich potomków do dziś można łatwo rozpoznać po nazwiskach kończących się na „-enko”. Po rozpadzie Związku Radzieckiego i odzyskaniu niepodległości przez Kazachstan nazwa Aktau została przywrócona w 1991 r., Ale lotnisko w mieście nadal zachowuje SCO jako kod IATA.

Elektrownia jądrowa

Aktau był kiedyś miejscem elektrowni jądrowej. BN-350 FBR został uruchomiony w 1973 r. I został zamknięty w 1999 r. Długofalowe plany rządu Kazachstanu obejmują budowę nowej elektrowni jądrowej, która ma zostać zbudowana w pobliżu tego miejsca. Oprócz produkcji plutonu, BN-350 był używany do dostarczania energii i do odsalania w celu dostarczania świeżej wody do miasta. Obecna stacja nie jest uważana za wystarczająco mocną, aby zapewnić potrzebną w tej chwili świeżą wodę i energię, a przerwy w dostawie energii są częstym zjawiskiem.

Transport

Aktau posiada międzynarodowe lotnisko zbudowane w 1996 roku. Aktau ma również rozwinięty port morski.

Kazachstan zwiększa znaczenie portu Aktau poprzez zmiany w międzynarodowej polityce eksportowej. Próbuje zatrzymać tranzyt zboża przez Morze Czarne i zamiast tego korzysta z tras przez Morze Kaspijskie lub przez Turkmenistan. Port w Aktau został rozbudowany (ukończenie nastąpiło latem 2015 r.), Aby przyjmować coraz większe ilości i bardziej zróżnicowane rodzaje ładunków. Celem jest tranzyt ładunku statkiem przez Morze Kaspijskie, a następnie koleją przez Azerbejdżan i Gruzję w celu dostarczenia do Turcji i poza nią. Ta nowa trasa była możliwa dzięki otwarciu linii kolejowej łączącej Gruzję z Turcją w 2014 roku.

W odległości około 12 km od centrum Aktau znajduje się również stacja kolejowa Mangystau. Podróż z Aktau do Astany zajmie około 2 dni, do Almaty około 3 dni.

Autobusy i taksówki to główne środki transportu publicznego w mieście.

Klimat i wypoczynek

W Aktau panuje chłodny klimat pustynny (Köppen BWk ), z ciepłymi lub gorącymi suchymi latami i mroźnymi zimami, ze średnią temperaturą w styczniu -0,5 ° C (31,1 ° F), a średnia temperatura lipca +25,55 ° C (77,99 ° F). Warto zauważyć, że większość miasta Aktau leży poniżej poziomu morza w depresji Morza Kaspijskiego i znajduje się w pobliżu najniższego punktu w Kazachstanie i byłym Związku Radzieckim, w Karagiye.

Sezon plażowy trwa od maja do września. , ze średnią temperaturą morza +21 ° C (70 ° F). Aktau ma zarówno skaliste wzgórza, jak i piaszczyste plaże wzdłuż wybrzeża. Na wybrzeżu na południe od miasta znajduje się kilka nowoczesnych kurortów. Plaże wybrzeża Morza Kaspijskiego są popularne latem ze względu na gorący klimat sezonu. Turyści przyjeżdżają głównie z innych części Kazachstanu. W mieście znajduje się wiele lokalnych hoteli i zachodnich sieci hoteli Renaissance i Holiday Inn.

Zabytki

Główną atrakcją miasta pozostaje Morze Kaspijskie z długimi spacerami bocznymi i plażami. Inne zabytki to:

• Pomnik Wiecznego Płomienia z czasów II wojny światowej w kształcie przypominającym tradycyjną jurtę
• Pomnik MiG-a w Victory Mall
• Badania regionalne i Muzeum Historii
• Teatr Dramatyczny
• Plac Yntymak
• Pomniki znanych osób z przeszłości: Kaszagana, Zhalau Mynbajewa i Tarasa Szewczenki

Sport

Aktau jest siedzibą klubu piłkarskiego FC Caspiy. Domem klubu jest Zhastar Stadium, który może pomieścić 5000 osób. W 2019 roku zajęli drugie miejsce w pierwszej lidze Kazachstanu i wywalczyli awans do Kazachstanu Premier League, najwyższej ligi piłki nożnej w Kazachstanie.

Kapsuła czasu

W 1967 roku ludzie Aktau wzniósł kapsułę czasu, aby wysłać wiadomość do przyszłych pokoleń Półwyspu Mangyshlak, w tym nazwiska osób, które pomogły zbudować miasto na pustyni. List został umieszczony w metalowym cylindrze w trójkątnej marmurowej urnie. Kapsuła została otwarta w listopadzie 2017 roku. Kapsuła znajduje się w Dystrykcie 2, naprzeciw „Kazachstańskiego Centrum Handlowego”.

Zorganizowano ceremonię otwarcia kapsuły i ludzie przybyli z daleka, aby w niej uczestniczyć. Zostało to później przełożone, a następnie anulowane, gdy okazało się, że w rzeczywistości zaginęła kapsułka. Wcześniej kapsuła została zakopana w innej części miasta, ale prace budowlane w tym miejscu spowodowały przeniesienie jej do Dzielnicy II. Niestety kapsuła nie wykonała ruchu. Urzędnik od czasu powstania kapsuły, który był zaangażowany w przygotowanie wiadomości, która miała być umieszczona w kapsule, był w stanie zapamiętać słowo w słowo napisaną wiadomość, która według wszystkich relacji zawierała wątek nadziei dla przyszłość.

Przemysł

Głównym przemysłem miasta pozostaje produkcja węglowodorów jako jeden z największych regionów produkcyjnych w kraju. Oprócz strategicznej lokalizacji jako głównego portu morskiego, Aktau przyciągało największych graczy z branży usług naftowych:

• Główna baza geomarketu Schlumberger Caspian i produkcja pomp
• Baker Hughes Caspian baza główna geomarket
• główna baza Halliburton w Kazachstanie
• główna baza Weatherford International w Kazachstanie
• główna baza Cameron International w Kazachstanie
• zakład gwintowania rur Tenaris premium
• Produkcja rurociągów Arcelor Mittal

Projekt miasta Aktau

11 września 2007 roku prezydent Nursultan Nazarbayev rozpoczął budowę miasta Aktau projekt w celu rozwoju turystyki i przyciągania inwestycji. Zupełnie nowe miasto miało powstać na północny zachód od obecnego miasta z 4 milionami metrów kwadratowych nowych budynków mieszkalnych i biznesowych. Styl architektoniczny wywodzi się z doświadczeń konstrukcyjnych ZEA pod patronatem szejka Abdullaha ibn Zaid Al Nahayan. W sierpniu 2013 r. Projekt został odwołany.

Miasta bliźniacze i miasta siostrzane

Aktau jest miastem partnerskim z:

• Sumqayit, Azerbejdżan
• Gorgan, Iran
• Karamay, Chiny
• Changwon, Korea Południowa
• Samsun, Turcja
• Machaczkała, Rosja