Vilma Bánky

Vilma Bánky (ur. Vilma Koncsics; 9 stycznia 1901 - 18 marca 1991) była węgiersko-amerykańską aktorką kina niemego. Chociaż jej kariera aktorska rozpoczęła się w Budapeszcie, a później pracowała we Francji, Austrii i Niemczech, Bánky była najbardziej znana z ról w amerykańskich filmach The Eagle i The Son of the Sheik z Rudolphem Valentino i kilkoma romantycznymi zespołami z Ronaldem Colmanem.

Spis treści

• 1 Wczesne życie
• 2 Kariera
• 3 Kariera po aktorstwie
• 4 Życie osobiste i śmierć
• 5 Filmografia
• 6 Bibliografia
• 7 Bibliografia
• 8 Linki zewnętrzne

Wczesne życie

Bánky urodził się 9 stycznia 1901 r. jako syn Jánosa Bánky'ego Koncsicsa (1875–1948) i jego żony Katalin Ulbert (1880– 1947) w Nagydorog, Austro-Węgry. Jej ojciec był szefem biura w Austro-Węgierskim Cesarstwie Franciszka Józefa. Wkrótce po urodzeniu jej ojca, sierżanta policji, przeniesiono do Budapesztu, a rodzina przeniosła się. Miała dwoje rodzeństwa - starszego brata Gyulę i młodszą siostrę Gizellę. Po ukończeniu szkoły średniej Bánky (jak ją później nazwano) uczęszczała na kursy do pracy jako stenograf, ale zaproponowano jej rolę w filmie.

Jej pierwszy występ w filmie miał miejsce w zaginionym filmie Im Letzten Augenblick ( W ostatniej chwili ) w reżyserii Carla Boese w Niemczech w 1919 roku Podczas podróży do Budapesztu w 1925 roku hollywoodzki producent filmowy Samuel Goldwyn odkrył ją i podpisał kontrakt. Zarówno jej matka, jak i ojciec ostro sprzeciwiali się karierze aktorskiej Bánky'ego, podobnie jak jej narzeczony; niemniej jednak wyjechała do Stanów Zjednoczonych w marcu 1925 r., przybywając do wielu fanfar.

Kariera

Została okrzyknięta „Węgierską rapsodią” i od razu stała się hitem Amerykańska publiczność. The New York Times zauważył w recenzji swojego pierwszego amerykańskiego filmu Mroczny anioł (1925), że „jest młodą osobą o rzadkiej urodzie ... tak wyjątkowej że nikt nie jest w najmniejszym stopniu zdziwiony, że Hillary Trent nigdy o niej nie zapomina ”(główny bohater filmu, który decyduje się pozwolić swojej rodzinie i narzeczonej uwierzyć, że umarł, zamiast nakładać na nich to, co postrzega jako ciężar troski o życie dla zaślepionego weterana wojennego).

Wystąpiła u boku gwiazdy kina niemego Rudolpha Valentino w The Eagle (1925) i The Son of the Sheik (1926 ). Valentino podobno był zafascynowany Vilmą i wybrał ją na główną bohaterkę filmów. Wystąpiła także u boku Ronalda Colmana w serii historii miłosnych, w tym The Dark Angel i The Winning of Barbara Worth . Powszechnie uważa się, że jej gruby węgierski akcent przerwał jej karierę wraz z pojawieniem się dźwięku; zaczęła jednak tracić zainteresowanie filmami i chciała osiedlić się z Rodem La Rocque i po prostu zostać jego żoną. W 1928 roku zaczęła ogłaszać swój zamiar przejścia na emeryturę za kilka lat.

Z jej 24 filmów osiem istnieje w całości ( Hotel Potemkin , Der Zirkuskönig ( The King of the Circus ) z Maxem Linderem, The Son of the Sheik , The Eagle , The Winning of Barbara Worth , Noc miłości , A Lady to Love i The Rebel ), a trzy istnieją we fragmentach ( Tavaszi szerelem w porozrzucanych bitach, pierwsze pięć bębnów The Magic Flame i niekompletna kopia Two Lovers ).

Kariera po aktorstwie

Swoje lata po Hollywood spędziła sprzedając nieruchomości z mężem i grając w golfa, jej ulubiony sport. W 1981 roku Bánky założył fundusz edukacyjny Banky – La Rocque Foundation.

Życie osobiste i śmierć

W 1927 roku poślubiła aktora Roda La Rocque'a; pozostali małżeństwem aż do jego śmierci w 1969 roku. Para nie miała dzieci.

Bánky zmarła 18 marca 1991 roku z powodu niewydolności krążeniowo-oddechowej w wieku 90 lat, ale zawiadomienie o jej śmierci nie zostało upublicznione aż do następnego roku. Podobno była zdenerwowana, że ​​w ostatnich latach nikt jej nie odwiedzał, i nakazała swojemu prawnikowi nie wspominać o jej śmierci. Jej prochy zostały rozrzucone na morzu, do którego wysłano jej męża.

Za swój wkład w przemysł filmowy Bánky otrzymała w 1960 roku gwiazdę filmową na Hollywood Walk of Fame. Jej gwiazda znajduje się na 7021 Hollywood Boulevard.

Filmografia

Bibliografia

• Schildgen, Rachel A. Więcej niż sen: odkrywanie życia na nowo & amp; Filmy Vilma Banky ; .mw-parser-output cite.citation {styl-czcionki: inherit} .mw-parser-output .citation q {cudzysłowy: "" "" "'" "'"}. mw-parser-output .id-lock- free a, .mw-parser-output .citation .cs1-lock-free a {background: linear-gradient (przezroczysty, przezroczysty), url ("// upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/65/Lock -green.svg ") right 0.1em center / 9px no-repeat} .mw-parser-output .id-lock-limited a, .mw-parser-output .id-lock-Registration a, .mw-parser-output .citation .cs1-lock-limited a, .mw-parser-output .citation .cs1-lock-registration a {background: linear-gradient (transparent, transparent), url ("// upload.wikimedia.org/wikipedia/ commons / d / d6 / Lock-gray-alt-2.svg ") right 0.1em center / 9px no-repeat} .mw-parser-output .id-lock-subscription a, .mw-parser-output .citation. cs1-lock-subscription a {background: linear-gradient (transparent, transparent), url ("// upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/aa/Lock-red-alt-2.svg")right 0.1 em center / 9px no-repeat} .mw-parser-output .cs1-subscription, .mw-parser-output .cs1-Registration {color: # 555 } .mw-parser-output .cs1-subscription-span, .mw-parser-output .cs1-rejestracja span {border-bottom: 1px z kropkami; kursor: pomoc} .mw-parser-output .cs1-ws-icon a { tło: gradient liniowy (przezroczysty, przezroczysty), url ("// upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4c/Wikisource-logo.svg")right 0.1em center / 12px no-repeat} .mw- parser-output code.cs1-code {color: inherit; background: inherit; border: none; padding: inherit} .mw-parser-output .cs1-hidden-error {display: none; font-size: 100%}. mw-parser-output .cs1-visible-error {font-size: 100%}. mw-parser-output .cs1-maint {display: none; color: # 33aa33; margin-left: 0.3em} .mw-parser -output .cs1-subscription, .mw-parser-output .cs1-Registration, .mw-parser-output .cs1-format {font-size: 95%}. mw-parser-output .cs1-kern-left ,. mw-parser-output .cs1-kern-wl-left {padding-left: 0.2em} .mw-parser-output .cs1-kern-right, .mw-parser-output .cs1-kern-wl-right {padding -right: 0.2em} .mw-parser-output .citation .mw-selflink {font-weight: inherit} ISBN 978-0-9827709-2-4.