Maria Bamford

Maria Elizabeth Sheldon Bamford (ur. 3 września 1970), amerykańska komiczka, aktorka i aktorka głosowa. Najbardziej znana jest z portretu swojej dysfunkcyjnej rodziny i samokrytycznej komedii zawierającej żarty o depresji i lęku.

Jej pierwszym albumem komediowym i trasą koncertową była The Burning Bridges Tour (2003 ), a następnie osiem innych albumów i wydań specjalnych. Wystąpiła w jednym ze swoich pierwszych filmów fabularnych, Lucky Numbers (2000), zanim użyczyła swojego głosu postaciom w wielu różnych animowanych programach, w tym Shriek w CatDog i wielu innych postaci w American Dad! , Ugly Americans , Adventure Time i BoJack Horseman. Film Bamforda obejmuje Stuart Little 2 (2002), Charlotte's Web 2: Wilbur's Great Adventure (2003), Barnyard (2006), Heckler (2007) i Hell and Back (2015). Głosi Talking Ginger i Talking Becca w serii internetowej Talking Tom and Friends . Przeszła do telewizji, występując w Louie (2012), Arrested Development (2013–2019) i WordGirl (2007–2015). W 2014 roku zdobyła nagrodę American Comedy Award dla najlepszego komiksu klubowego.

Jej historia jest tematem oryginalnego serialu Netflix z 2016 roku Lady Dynamite , w którym gra główną rolę . Jej praca spotkała się z uznaniem krytyków i kontrowersjami, ponieważ jej tematy obejmują zarówno jaśniejsze, jak i ciemniejsze tematy, takie jak samobójstwa i choroby psychiczne.

Spis treści

• 1 Wczesne życie i edukacja
• 2 Kariera
  • 2.1 Wczesne początki komedii: 1998–2008
  • 2.2 Wzrost popularności: 2008–2014
  • 2.3 Lady Dynamite i uznanie krytyków: 2014 - obecnie
• 3 Komedia i maniery
• 4 Życie osobiste
• 5 Filmografia
  • 5.1 Film
  • 5.2 Telewizja
  • 5.3 Seriale internetowe
  • 5.4 Dyskografia
  • 5.5 Podcasty
• 6 Bibliografia
• 7 Więcej informacji
• 8 Linki zewnętrzne

• 2.1 Wczesne początki komedii: 1998–2008
• 2.2 Wzrost popularności: 2008–2014
• 2.3 Lady Dynamite i uznanie krytyków: 2014 - obecnie

• 5.1 Film
• 5.2 Telewizja
• 5.3 Seriale internetowe
• 5.4 Dyskografia
• 5.5 Podcasty

Wczesne życie i edukacja

Maria Bamford urodził się 3 września 1970 roku w bazie morskiej Port Hueneme w Port Hueneme w Kalifornii. W tym czasie jej ojciec, Joel Bamford, służył jako lekarz marynarki. Dorastała w Duluth w stanie Minnesota, gdzie uczęszczała do Chester Park Elementary i Duluth Marshall School. Bamford stwierdziła, że ​​kiedy była młodsza, często miała problemy z lękiem, depresją i napadami tego, co nazywa „zespołem niechcianych myśli”, podzbiorem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.

Po ukończeniu szkoły średniej , uczęszczała do Bates College w Lewiston w stanie Maine, ale w 1992 roku Bamford przeniosła się na uniwersytet w Edynburgu w Szkocji na początku pierwszego roku studiów. Na uniwersytecie została pierwszą członkinią improwizowanej grupy komediowej The Improverts. Po roku w Szkocji przeniosła się z powrotem do swojego stanu i zapisała się na University of Minnesota, gdzie uzyskała tytuł Bachelor of Arts w języku angielskim. Zaczęła występować w Minneapolis w stanie Minnesota w wieku 19 lat w kabarecie komediowym Steviego Raya.

Kariera

Wczesne początki komedii: 1998–2008

Bamford był w wielu filmach i programach telewizyjnych, w tym w filmach animowanych. Była głosem Shriek DuBois w CatDog , ogromnym wyborze drugorzędnych postaci w serialu Cartoon Network Adventure Time , oraz pani Botsford, Violet i Leslie z długiego programu PBS seria edukacyjna WordGirl . Robi różne podszywania się (w tym jej matkę i jej agenta). Jej stand-up często przybiera formę winiet, a nie standardowego formatu setup / punchline.

Bamford pojawiła się w serialu dokumentalnym The Comedians of Comedy w Comedy Central i Showtime i pojawia się w krótkich skeczach zatytułowanych The Maria Bamford Show , nadawanych na stronie internetowej Super Deluxe. Pojawia się na kompilacji komediowej Komedia Death-Ray .

Rise to prominence: 2008–2014

Jej album Unwanted Thoughts Syndrome , wyprodukowany przez Comedy Central Records, został wydany w kwietniu 2009 roku i zawiera DVD z odcinkami The Maria Bamford Show . Podczas świątecznych sezonów zakupowych 2009-2010 Bamford pojawił się w serii reklam Target, przedstawiających klienta, który osiągnął najlepsze wyniki, zdecydowany być pierwszy w kolejce. Na Boże Narodzenie 2009 udostępniła swoim fanom darmowy stand-up specjalny prezent online.

Podczas pracy nad nagraniami lektorskimi i reklamami w Los Angeles była trzykrotnie hospitalizowana w ciągu 18 miesięcy z powodu załamań nerwowych. Skomentowała wizyty w szpitalu, mówiąc: „to była odpowiedzialna rzecz” po tym, jak poczuła się „samobójcza” i „przygnębiona”. W tym czasie co tydzień spotykała się z terapeutą, a co trzy miesiące z psychiatrą.

W 2012 roku wydała The Special Special Special do pobrania na Chill.com. Program specjalny został nagrany w jej własnym domu w Los Angeles, a publicznością są tylko rodzice Bamforda, a teraz jest dostępny w serwisie Netflix.

W 2013 roku Bamford stworzyła i wystąpiła w serialu internetowym Ask My Mamo . Maria gra zarówno siebie, jak i swoją matkę, która odpowiada na pytania fanów. Również w 2013 roku Bamford pojawiła się jako siebie w jednym z odcinków internetowej serii wywiadów All Growz Up with Melinda Hill . Jest głosem Pemy w kreskówce Nickelodeon The Legend of Korra .

W 2013 roku pojawiła się w czwartym sezonie Arrested Development jako Debrie Bardeaux, Miłość do Tobiasa Fünke. Twórca serialu uznał Bamforda za komicznego „geniusza” i powiedział, że „prawdziwi artyści mówią o rzeczach, o których nikt inny nie mówi, i mówią o nich szczerze”. Pozostała w serialu aż do jego zakończenia w 2019 roku.

Lady Dynamite i uznanie krytyków: 2014 - obecnie

Wystąpiła w 3. sezonie Louis CK ' s Louie . W 2014 roku współtworzyła, pisała i zagrała w filmie The Program z Melindą Hill, wyprodukowanym przez Funny or Die. W 2014 roku zdobyła nagrodę American Comedy Award dla najlepszego komiksu klubowego. W styczniu 2016 roku była gościem w The Late Show with Stephen Colbert , gdzie prowadzący Stephen Colbert nazwał ją swoim „ulubionym komikiem na Ziemi”.

Na początku 2016 roku Netflix ogłosił powstanie oryginalnej serii opartej na życiu Bamforda. Seria zatytułowana Lady Dynamite ma Bamforda w roli głównej. W maju 2016 roku serial pojawił się w serwisie streamingowym Netflix. Bamford został poproszony o udział w procesie pisania. Sama nie napisała żadnych odcinków, ale często przebywała w pokoju scenarzystów, omawiając pomysły i „spędzając czas” z pisarzami. Pisarze mieli swobodę modyfikowania swoich doświadczeń w celach twórczych.

W maju 2017 roku Bamford była prelegentem w College of Liberal Arts na University of Minnesota. Podczas przemówienia dała czek wystawiony na Sallie Mae na 5000 $, jej wynagrodzenie netto, absolwentowi z widowni, który miał pożyczki studenckie.

W kwietniu 2018 roku Bamford pojawił się w 13. sezonie Najgorsi kucharze w Ameryce . Została wyeliminowana w czwartym odcinku.

Komedia i maniery

- Judd Apatow,

Unikalny styl komediowy Bamforda przyciągnął pochwały i krytykę. Najbardziej znana jest z portretu swojej dysfunkcyjnej rodziny i autoironicznej komedii z żartami o depresji i lęku. Jej styl komediowy jest surrealistyczny i zawiera wrażenia głosowe różnych typów postaci. Zach Freeman z Chicago Tribune zauważył, że jej treść i styl komediowy są „komicznie nieobliczalne” z „pozornie niepowiązanymi tangentami i stale zmieniającymi się modulacjami wokalnymi”. David Sims z The Atlantic zauważył, że w jej rolach i pracy głosowej pojawiają się motywy „seryjnej pasywności” wynikające z jej „uprzejmego wychowania i własnych wewnętrznych niepokojów”. Producent filmowy Judd Apatow określił jej styl komediowy jako „złożony” i „dziwaczny”, nazywając ją później „najzabawniejszą kobietą na świecie”. Variety opisała komediowy występ Bamford w swoim programie Lady Dynamite , mówiąc, że „aktorka i komik, której obecność rzadko była używana tak dobrze, jak tutaj, zarządza schludnym sztuczka polegająca na tym, że jest zarówno wiarygodna, jak i zwycięsko ostra. " Profil Bamford w New York Times z 2014 roku zwrócił uwagę na jej komediowy styl, mówiąc:

Wiele prac Bamford dotyczy relacji między „ludźmi” - ogólnie przyjaciółmi i rodziną o dobrych intencjach - oraz ci, którzy borykają się z depresją, lękiem lub jakimkolwiek innym wyzwaniem dla psychiki. Jej akt to seria monologów i mini-skeczów wykonywanych szybkim ogniem i często bez względu na przejście. Używając szeregu śmiertelnie poważnych głosów, naśladuje fałszywie oświeconych, którzy krążą wokół cierpiących, oferując bezzębne frazesy, przekonywujące przemówienia motywujące lub troskę wypaczoną przez własny interes. Humor każdej chwili opiera się nie tyle na puentach, ile na nienagannych zmianach jej tonu, współzależności między osobowością Bamford a osobami, które jej nie rozumieją.

Życie osobiste

Bamford stwierdziła w wywiadzie dla The Salt Lake Tribune , że zdiagnozowano u niej zaburzenie dwubiegunowe II, „nowy sandał gladiatora”, jak to ujęła w swoim komiksie występy, a także zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD).

11 grudnia 2014 r. podczas swojego występu w Neptune Theatre w Seattle Bamford ogłosiła zaręczyny z artystą Scottem Marvelem Cassidy'm. Pobrali się podczas prywatnej ceremonii w 2015 roku. Bamford ma jedną siostrę, Sarah Seidelmann, która jest trenerem życia i szamanką. Ma prywatną rezydencję w Los Angeles w Kalifornii oraz dom w Altadena w Kalifornii. Jest także fanem mopsów i zazwyczaj ma co najmniej jednego starszego mopsa w dowolnym momencie.

Filmografia

Film

Telewizja

Seria internetowa

Dyskografia

• The Burning Bridges Tour (2003)
• Jak wygrać! (2007)
• Syndrom niepożądanych myśli (2009)
• Plan B (2010)
• Specjalna oferta specjalna! (2012)
• Zapytaj mnie o mojego nowego Boga! (2013)
• 20% (2016)
• Maria Bamford: Old Baby (2017)
• Słabość jest marką (2020)

Podcasty

• Bonanas for Bonanza (2020)