Gillian Anderson

Gillian Leigh Anderson, OBE (ur. 9 sierpnia 1968), amerykańska aktorka. Jej dorobek obejmuje role agenta specjalnego FBI, Dany Scully, w długotrwałym serialu The X-Files , niefortunnej towarzyskiej Lily Bart w filmie Terence'a Daviesa The House of Mirth (2000), DSU Stella Gibson w serialu kryminalnym BBC Upadek , seksuolog Jean Milburn w komediodramacie Netflix Edukacja seksualna i brytyjska premier Margaret Thatcher w czwartym sezonie serialu dramatycznego Netflix Korona . Oprócz innych wyróżnień, zdobyła między innymi nagrodę Primetime Emmy, Złoty Glob i dwie nagrody Screen Actors Guild Awards. Mieszka w Londynie od 2002 roku, po latach podzielonych między Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone.

Anderson urodziła się w Chicago. Dorastała w Londynie i Grand Rapids w stanie Michigan. Ukończyła szkołę teatralną na DePaul University w Chicago, po czym przeniosła się do Nowego Jorku, aby kontynuować karierę aktorską. Po rozpoczęciu kariery na scenie zdobyła międzynarodowe uznanie dzięki roli agenta specjalnego FBI, Dany Scully w amerykańskim serialu science fiction The X-Files . Jej praca filmowa obejmuje dramaty The Mighty Celt (2005), The Last King of Scotland (2006), Shadow Dancer (2012), Viceroy's House (2017) i dwa filmy X-Files : The X-Files: Fight the Future (1998) i The X- Files: I Want to Believe (2008). Inne ważne osiągnięcia telewizyjne to: Lady Dedlock w Bleak House (2005), Wallis Simpson w Any Human Heart (2010), Miss Havisham w Great Expectations (2011), dr Bedelia Du Maurier w sprawie Hannibal (2013–2015) oraz Media w sprawie American Gods (2017). W 2019 roku zaczęła grać Jean Milburn w komediodramacie Netflix Edukacja seksualna . W 2020 roku dołączyła do obsady The Crown jako Margaret Thatcher.

Oprócz filmu i telewizji Anderson wystąpiła na scenie i otrzymała zarówno nagrody, jak i uznanie krytyków. Jej twórczość sceniczna obejmuje film Absent Friends (1991), za który otrzymała nagrodę Theatre World Award dla najlepszego debiutanta; Dom lalki (2009), za którą była nominowana do nagrody Laurence Olivier oraz wcielenie się w rolę Blanche DuBois w Tramwaj zwany pożądaniem (2014, 2016), wygrywając nagrodę teatralną Evening Standard dla najlepszej aktorki i drugą nominację do nagrody Laurence Olivier dla najlepszej aktorki. W 2019 roku zagrała Margo Channing w produkcji scenicznej All About Eve , za którą otrzymała swoją trzecią nominację do nagrody Laurence Olivier. Anderson jest współautorem trylogii The Earthend Saga i poradnika samopomocy WE: Manifesto for Women Everywhere .

Anderson ma wsparł liczne organizacje charytatywne i humanitarne. Jest honorowym rzecznikiem Neurofibromatosis Network i współzałożycielem South African Youth Education for Sustainability (SAYes). W 2016 roku została mianowana honorowym oficerem Najdoskonalszego Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE) za zasługi dla dramatu.

Spis treści

Wczesne życie

Anderson urodziła się w Chicago, Illinois, jako córka Rosemary „Posie” Alyce ( z domu Lane), analityka komputerowego, i Homera Edwarda „Eda Andersona III, który był właścicielem firmy zajmującej się postprodukcją filmów. Ma pochodzenie angielskie, niemieckie i irlandzkie. Wkrótce po jej urodzeniu rodzice przeprowadzili się na 15 miesięcy do Puerto Rico, a następnie do Londynu. Rodzina przeniosła się, aby jej ojciec mógł uczęszczać do London Film School. W dzieciństwie mieszkała w Crouch End i Haringey w północnym Londynie. Była uczennicą szkoły podstawowej Coleridge. Kiedy Anderson miała 11 lat, jej rodzina wróciła do Stanów Zjednoczonych, osiedlając się w Grand Rapids w stanie Michigan. Nadal mieszkali w Londynie i spędzali tam lato. Anderson powiedziała później, że zawsze miała zamiar wrócić do Anglii. W Grand Rapids uczęszczała do Fountain Elementary and City High-Middle School, programu dla utalentowanych uczniów z silnym naciskiem na humanistykę.

- Anderson o jej nastoletnich latach w Grand Rapids

Po przeprowadzce do Grand Rapids, Anderson jako nastolatek przeszedł przez buntowniczy etap; zażywanie narkotyków, umawianie się ze znacznie starszą dziewczyną i pielęgnowanie punkowego wyglądu (farbowanie włosów na różne kolory, golenie boków głowy, noszenie kolczyków w nosie i całkowicie czarna szafa). Na terapię trafiła w wieku 14 lat. Anderson słuchał takich zespołów jak Dead Kennedys i Skinny Puppy. Została wybrana przez kolegów z klasy na „klasowego klauna”, „najdziwaczniejszą dziewczynę” i „najprawdopodobniej zostanie aresztowana”. Została aresztowana w noc ukończenia szkoły za włamanie i wejście do jej liceum w celu przyklejenia zamków do drzwi. Później udało jej się zredukować zarzuty do wtargnięcia.

W młodym wieku Anderson interesowała się biologią morską, ale po tym, jak jako nastolatka zainteresowała się teatrem, zaczęła grać w licealnych produkcjach na pierwszym roku, a później w teatrze społecznościowym. Pełniła również funkcję stażysty w Grand Rapids Civic Theatre & amp; Szkoła Sztuk Teatralnych. Po ukończeniu liceum w 1986 roku uczęszczała do The Theatre School na DePaul University w Chicago, gdzie w 1990 roku uzyskała tytuł Bachelor of Fine Arts. Anderson uczestniczyła także w letnim programie National Theatre of Great Britain na Cornell University. Aby utrzymać się finansowo w latach studenckich, pracowała w Goose Island Brewpub w Chicago. Kiedy Anderson stała się sławna, browar nazwał jej imię jedno ze swoich piw - Belgian Style Farmhouse Ale, zwane po prostu „Gillian”.

Anderson jest najstarszym z trójki rodzeństwa. Jej brat Aaron - u którego zdiagnozowano neurofibromatozę - zmarł w 2011 roku na guza mózgu w wieku 30 lat. Aaron był DJ-em, mentorem i praktykującym buddystą. Był na drugim roku studiów doktoranckich z psychologii rozwojowej na Uniwersytecie Stanforda, kiedy w 2008 roku zdiagnozowano u niego glejaka. Jej siostra Zoe jest ceramistką, którą Anderson nazywa „wyjątkową artystką”. Zoe jest gejem i jest mężatką ze swoim partnerem.

Anderson jest dwudzielną osobą. Ze swoim angielskim akcentem i pochodzeniem, jako nastolatka czuła się nie na miejscu na amerykańskim Środkowym Zachodzie i wkrótce przyjęła akcent ze Środkowego Zachodu. Do dziś z łatwością przełącza się między swoim amerykańskim i angielskim akcentem. W maju 2013 r. W wywiadzie dla BlogTalkRadio Anderson odniosła się do kwestii swojej tożsamości narodowej: „Zapytano mnie, czy czuję się bardziej Brytyjką niż Amerykanką i nie wiem, jaka jest odpowiedź na to pytanie. wiem, że czuję, że Londyn jest domem i jestem bardzo zadowolony z tego jako mojego domu. Kocham Londyn jako miasto i czuję się tam bardzo dobrze. Jeśli chodzi o tożsamość, nadal jestem trochę zbity z tropu. ”

Kariera

Lata 90.

Anderson przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdy miała 22 lata. Aby utrzymać się na początku swojej kariery, pracowała jako kelnerka. Swoją karierę rozpoczęła w sztuce Alana Ayckbourna Absent Friends w Manhattan Theatre Club u boku Brendy Blethyn; za rolę otrzymała Światową Nagrodę Teatralną w latach 1990–91 dla „Najlepszego debiutanta”. Jej następną rolą teatralną była rola w sztuce Christophera Hamptona The Philanthropist w Long Wharf Theatre w New Haven w stanie Connecticut.

Anderson przeprowadziła się do Los Angeles w 1992 roku i spędził rok na przesłuchaniach. W tym samym roku zagrała w swoim pierwszym pełnometrażowym filmie The Turning , w którym w rolach głównych wystąpili Karen Allen i Tess Harper. Dramat filmowy jest adaptacją sztuki Płonące pożary domowe .

Chociaż kiedyś przysięgała, że ​​nigdy nie będzie pracować w telewizji, rok bez pracy zmienił zdanie. Anderson wspomina: „Przede wszystkim przysiągłem, że nigdy nie przeprowadzę się do Los Angeles, a kiedy już to zrobiłem, przysięgałem, że nigdy nie będę grał w telewizji. Dopiero po prawie roku bez pracy zacząłem chodzić na niektóre rzeczy, o które modliłbym się, aby nie dostać, ponieważ nie chciałem być w to zaangażowany ”. W 1993 roku włamała się do głównego nurtu telewizji, występując gościnnie w dramacie kolegialnym Class of '96 w raczkującej Fox Network.

W wyniku tego gościnnego występu Anderson został wysłany skrypt dla The X-Files . Miała 24 lata, kiedy zdecydowała się na przesłuchanie, ponieważ „po raz pierwszy od dłuższego czasu scenariusz obejmował silną, niezależną, inteligentną kobietę w roli głównej”. Producent Chris Carter chciał ją zatrudnić, ale Fox chciał mieć kogoś z wcześniejszą telewizyjną ekspozycją i większym seksapilem. Fox wysłał więcej aktorek, ale Carter stanął obok Andersona i ostatecznie została obsadzona jako agentka specjalna FBI, Dana Scully. Anderson dostał tę rolę, zakładając, że obejmie 13 odcinków, standardowe minimalne zamówienie dla amerykańskich sieci telewizyjnych. Nakręcony przez pierwsze pięć sezonów w Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej, zanim przeniósł się do Los Angeles, serial trwał dziewięć sezonów. Wyprodukowano również dwa pokrewne filmy, które ukazały się na ekranach w 1998 i 2008 roku. Podczas pracy nad The X-Files Anderson zdobyła wiele nagród za rolę agenta specjalnego Scully'ego, w tym nagrodę Emmy dla najlepszej aktorki głównej w serial dramatyczny, Złoty Glob dla najlepszej aktorki w serialu dramatycznym, dwie nagrody Screen Actors Guild za wybitną rolę aktorki w serialu dramatycznym i Saturn Award dla najlepszej aktorki telewizyjnej. Anderson jest pierwszą aktorką, która w tym samym roku zdobyła nagrodę Emmy, Złoty Glob i nagrodę SAG. Za tę rolę otrzymała w sumie cztery nominacje do nagrody Emmy, cztery nominacje do Złotych Głosów i dziewięć nominacji do nagrody SAG.

- Anderson w „The Scully Effect”

Anderson była pierwszą kobietą, która napisała i wyreżyserowała odcinek Z Archiwum X („wszystko”). Podczas serii The X-Files - między piątym a szóstym sezonem - Anderson zagrał w filmie The X-Files: Fight the Future z 1998 roku, który kontynuował Historia Z Archiwum X . Anderson zagrała także w parodii swojej postaci Scully w „The Springfield Files”, odcinku animowanego serialu komediowego Simpsonowie . Podczas kręcenia filmu X-Files poznała asystenta dyrektora artystycznego Clyde Klotza, który został jej pierwszym mężem. Postać Andersona w X-Files zapoczątkowała zjawisko określane jako „Efekt Scully'ego”; jako lekarz i agent specjalny FBI zainspirował wiele młodych kobiet do kariery naukowej, medycznej i organów ścigania. Przyczyniło się to do wzrostu liczby kobiet w tych dziedzinach. „Efekt Scully'ego” pozostaje przedmiotem badań akademickich.

W 1996 roku Anderson opowiedział telewizyjne filmy dokumentalne Spies Above i Why Planes Go Down . Prowadząc serial dokumentalny BBC Future Fantastic , zrobiła wrażenie na muzyce przewodniej programu, stworzonej przez elektroniczny duet Hal i zainicjowała z nimi współpracę. W 1997 roku Anderson zapewnił wokale mówione i wystąpił w teledysku do ich singla „Extremis”, który był często emitowany w MTV. Pomogła także przy montażu albumu z muzyką elektroniczną, Future: A Journey Through The Electronic Underground , dla Virgin Records, który zdobył uznanie europejskich krytyków muzycznych.

W 1997 roku Anderson pojawił się w niezależnym filmie Chicago Cab . W 1998 roku zagrała w filmie Playing by Heart z Seanem Connery, Angeliną Jolie, Ellen Burstyn i Jonem Stewartem. Anderson zagrał także drugoplanową rolę w filmie The Mighty z Geną Rowlands, Harrym Deanem Stantonem, Jamesem Gandolfinim i Sharon Stone. W 1999 roku Anderson odegrała drugoplanową rolę w anglojęzycznym wydaniu Księżniczki Mononoke Hayao Miyazakiego, w którym wyraziła postać Moro. Anderson jest fanem twórczości Studio Ghibli i Miyazaki. Brała także udział w filmie The Vagina Monologues Eve Ensler.

2000s

W 2000 roku Anderson zagrała w filmie The House of Mirth z Ericiem Stoltzem - adaptacją powieści Edith Wharton pod tym samym tytułem Terence'a Daviesa - za którą zdobyła uznanie krytyków i nagrody, takie jak British Independent Film Award dla najlepszej aktorki, Village Voice Film Poll za najlepszą główną rolę i nominacja dla National Society of Film Critics Award dla najlepszej aktorki.

Kiedy The X-Files zakończyło się w 2002 roku, przeniosła się z powrotem do Londynu, aby całkowicie zmienić tempo i mieć okazję wróć na scenę. W 2002 roku Anderson zadebiutowała na West Endzie w sztuce Michaela Wellera What The Night Is For w Comedy Theatre. W 2004 roku Anderson zagrała w wystawianym przez Royal Court Theatre sztuce Rebeki Gilman Najsłodsza huśtawka w baseballu , jako artystka Dana Fielding, która wciela się w postać niespokojnego baseballisty Darryla Strawberry - rolę, na którą zasłużyła entuzjastyczne recenzje.

W 2005 roku wystąpiła jako Lady Dedlock w adaptacji BBC powieści Charlesa Dickensa Bleak House . Zagrała główną rolę w irlandzkim filmie The Mighty Celt , za który otrzymała nagrodę IFTA dla najlepszej aktorki międzynarodowej. W tym samym roku pojawiła się także w filmie A Cock and Bull Story ze Stevem Cooganem i Robem Brydonem - filmowej wersji powieści Tristram Shandy . W 2006 roku Anderson zdobyła nagrodę Broadcasting Press Guild Television and Radio Award dla najlepszej aktorki za rolę w filmie Bleak House . Była nominowana do nagrody British Academy Television Award (BAFTA) dla najlepszej aktorki, otrzymała także nominację do Emmy dla najlepszej aktorki w miniserialu lub filmie, nominację do Złotego Globu, nominację do nagrody satelitarnej i zajęła drugie miejsce w w kategorii Najlepsza aktorka w plebiscycie BBC Drama z 2005 roku za rolę Lady Dedlock w adaptacji.

W latach 2006 i 2007 Anderson wystąpiła w dwóch brytyjskich filmach: Ostatni król Szkocji z Forestem Whitakerem i Jamesem McAvoyem (2006) oraz Straightheads z Dannym Dyerem (2007). W 2008 roku Anderson był gospodarzem Masterpiece Theatre podczas serialu Jane Austen; była pierwszą kobietą prowadzącą serial od jego rozpoczęcia w 1971 roku. W tym samym roku Anderson zagrała w drugim filmie X-Files , The X-Files: I Want to Believe i pojawił się u boku Simona Pegga w brytyjskiej komedii How to Lose Friends & amp; Wyalienuj ludzi . W 2009 roku zagrała w brytyjskiej komedii Boogie Woogie z Alanem Cummingiem, Dannym Hustonem i Stellanem Skarsgårdem.

Wcieliła się w Norę w A Doll's House Ibsena w Donmar Warehouse na londyńskim West Endzie podczas ograniczonego zaangażowania trwającego od 14 maja 2009 do 18 lipca 2009. Anderson otrzymał nominację do nagrody Laurence Olivier Award dla najlepszej aktorki za produkcje, które rozpoczęły się w roku kalendarzowym 2009, za rolę Nory.

2010s

W listopadzie 2010 Anderson zagrała Wallis, księżną Windsoru w Any Human Heart - telewizyjna adaptacja powieści Williama Boyda pod tym samym tytułem, za którą była nominowana do nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej w telewizji. W kwietniu 2011 roku zagrała w adaptacji BBC The Crimson Petal and the White jako Mrs. Castaway, za którą była nominowana do nagrody Broadcasting Press Guild Award dla najlepszej aktorki. W sierpniu 2011 roku wystąpiła w miniserialu telewizyjnym Moby Dick opartym na powieści Hermana Melville'a z 1851 roku jako Elisabeth, żona Ahaba. W tym samym roku Anderson wystąpił jako szefowa MI7, Pamela Thornton, w brytyjskiej komedii Johnny English Reborn . Wystąpiła jako Miss Havisham w trzyczęściowej adaptacji BBC Great Expectations , która została wyemitowana pod koniec grudnia 2011 r. Za rolę w tej adaptacji otrzymała nagrodę Artistic Excellence Award, była nominowana do nagrody Critics 'Choice Television Nagroda dla najlepszej aktorki w filmie / miniserialu i dla Broadcasting Press Guild Award dla najlepszej aktorki.

W 2012 roku Anderson wystąpiła w szwajcarskim dramacie Sister oraz w Shadow Dancer - brytyjsko-irlandzki dramat oparty na powieści o tym samym tytule o irlandzkim ruchu republikańskim. Anderson wyraziła głos postaci dr Miki Hokuto w anglojęzycznej wersji programu Studio Ghibli From Up on Poppy Hill , który ukazał się w marcu 2013 roku. W tym samym roku zagrała w kanadyjskim techno-thrillerze I'll Follow You Down i pojawił się w Mr. Morgan's Last Love z Michaelem Caine'em.

W maju 2013 roku Anderson zaczął występować jako DSI Stella Gibson w The Fall , uznanym przez krytyków serialu kryminalnym dla BBC Two i RTÉ One. Anderson była chwalona za rolę fajnego, pewnego siebie Gibsona i była nominowana do kilku nagród. Została także producentem wykonawczym programu z drugiej serii. W latach 2013-2015 Anderson grał dr Bedelię Du Maurier, psychiatrę Hannibala Lectera, w serialu NBC Hannibal . W 2014 roku Anderson awansował z powtarzającej się postaci w ciągu pierwszych dwóch sezonów do serialu regularnego w trzecim sezonie. W 2014 roku Anderson wystąpił u boku Sir Ben Kingsleya w brytyjskim niezależnym filmie science fiction Robot Overlords . W tym samym roku pojawiła się również w dramacie Jeffreya D. Browna Sold , w którym wcieliła się w Sophię, postać opartą na humanitarnej fotograf Lisie Kristine. Film przedstawia problematykę handlu dziećmi i niewolnictwa seksualnego w Indiach i jest oparty na powieści Patricii McCormick o tym samym tytule.

W lipcu 2014 roku Anderson zyskała uznanie krytyków za rolę Blanche DuBois w filmie Tramwaj nazwany pożądaniem autorstwa Tennessee Williamsa w Young Vic Theatre w Londynie. Zdobyła nagrodę teatralną Evening Standard dla najlepszej aktorki i drugą nominację do nagrody Laurence Olivier dla najlepszej aktorki. Przedstawienie stało się najszybciej sprzedającym się widowiskiem w historii teatru, a ze względu na zapotrzebowanie na bilety seans wydłużył się o dwa tygodnie. W ramach pierwszej współpracy między Young Vic Theatre i National Theatre Live, pokaz był transmitowany na żywo w ponad 1100 miejscach w dniu 16 września 2014 r. Do tej pory był wyświetlany w ponad 2000 miejscach. W lutym 2015 roku Anderson wyreżyserował i zagrał w krótkim filmie poprzedzającym Tramwaj zwany pożądaniem , zatytułowanym The Departure , napisanym przez powieściopisarza Andrew O'Hagana. To część krótkometrażowego cyklu filmów Young Vic, który powstał we współpracy z The Guardian .

W październiku 2014 roku Anderson opublikowała swoją pierwszą książkę, A Vision of Fire , współautorstwo z Jeffem Rovinem. Książka jest pierwszą powieścią, która rozwinęła się jako trylogia The Earthend Saga . Wydawca określa go jako „thriller science fiction o epickich proporcjach”. W grudniu 2015 roku Anderson i Rovin opublikowali drugą powieść z trylogii, A Dream of Ice . W styczniu 2016 roku Anderson zagrał Annę Pavlovnę Scherer w telewizyjnej adaptacji BBC One War & amp; Pokój . W tym samym miesiącu wróciła do roli agenta specjalnego FBI, Dany Scully, w dziesiątym, sześcioodcinkowym sezonie The X-Files . Anderson walczyła i udało jej się zapewnić równe wynagrodzenie ze swoim męskim współpracownikiem w The X-Files w latach 90. i ponownie w 2015 r., Kiedy negocjowała swoje wynagrodzenie z siecią. Zawsze otwarcie mówiła o swojej walce o równe wynagrodzenie w tej roli.

Od 23 kwietnia 2016 r. do 4 czerwca 2016 r. Anderson wcieliła się ponownie w rolę Blanche DuBois w Tramwaju zwanym pragnieniem na scenie w nowym St. Ann's Warehouse na Brooklynie w Nowym Jorku. 13 września 2016 r. Anderson i Rovin opublikowali The Sound of Seas ; trzecia i ostatnia powieść trylogii The EarthEnd Saga . W tym samym miesiącu wróciła do roli DSU Stelli Gibson w trzeciej serii The Fall . Anderson jest narratorem angielskiego dubbingu Ronja the Robber's Daughter - anime Studio Ghibli, które zaczęło być transmitowane na Amazon Prime w styczniu 2017 roku. W lutym 2017 Anderson zagrał Edwinę Mountbatten w dramacie Gurinder Chadha's Partition Viceroy's House (2017).

7 marca 2017 roku Anderson i dziennikarka-aktywistka Jennifer Nadel opublikowali swój poradnik samopomocy dla kobiet, zatytułowany MY: A Manifest dla kobiet wszędzie . Anderson stwierdził, że książka jest „wezwaniem do wszystkich kobiet na całym świecie - a wśród kobiet uwzględniam dziewczęta, osoby transpłciowe, każdego, kto identyfikuje się jako wewnętrznie kobiecy”. W kwietniu 2017 roku zagrała boginię Media w pierwszym sezonie American Gods - telewizyjnej adaptacji powieści science fiction Neila Gaimana pod tym samym tytułem. Po odejściu jako showrunners twórców serialu, Bryana Fullera i Michaela Greena, Anderson oświadczyła, że ​​nie wróci do serialu. W październiku 2017 roku Anderson pojawił się u boku Glenna Closea i Christiny Hendricks w filmie Crooked House - filmowej adaptacji powieści Agathy Christie o tym samym tytule. W styczniu 2018 roku wróciła do roli agenta specjalnego FBI, Dany Scully, w jedenastym sezonie The X-Files . W styczniu 2018 potwierdziła, że ​​opuści Z Archiwum X po zakończeniu sezonu. Anderson ma wcielić się w rolę kapitana MacLarena w Star Citizen dla pojedynczego gracza komponencie Squadron 42 . W styczniu 2019 roku zaczęła grać Jean Milburn w dramacie Netflix Sex Education .

Od 2 lutego 2019 roku do 11 maja 2019 roku Anderson grała Margo Channing w inscenizacji All About Eve w Noël Coward Theatre, za który otrzymała swoją trzecią nominację do nagrody Laurence Olivier Award. 7 września 2019 roku oficjalnie ogłoszono, że zagra byłą brytyjską premier Margaret Thatcher w czwartym sezonie serialu historycznego Netflix Korona . Anderson zostanie drugą amerykańską aktorką (po Meryl Streep w filmie Żelazna dama ), która wcieli się w Thatcher w dużej produkcji. W oświadczeniu Anderson powiedział: „Jestem bardzo podekscytowany dołączeniem do obsady i ekipy The Crown i możliwością wcielenia się w tak skomplikowaną i kontrowersyjną kobietę. Thatcher była niewątpliwie groźna, ale cieszę się odkrywać pod powierzchnią i, ośmielę się powiedzieć, zakochać się w ikonie, która - kochana lub pogardzana - wyznaczyła epokę. ”

Życie osobiste

Anderson jest kolekcjonerem sztuki. Pierwszą wypłatę z X-Files wydała na zakup dzieła sztuki, litografii Davida Blackburna. Jej kolekcja obejmuje prace takich artystów jak Diane Arbus, Helen Levitt, Cindy Sherman, Francesco Clemente, Alexis Rockman i Kiki Smith. Anderson lubi architekturę i projektowanie wnętrz; okresowo zajmuje się projektami projektowania podłóg i domów. Wyraziła również chęć podjęcia w przyszłości przedsięwzięć związanych z mieszanymi mediami.

Anderson jest zaangażowaną feministką. W wywiadzie dla magazynu Glamour z sierpnia 2014 roku Anderson powiedział: „Mam feministyczne kości i kiedy słyszę różne rzeczy lub widzę, jak ludzie reagują na kobiety w określony sposób, mam bardzo małą tolerancję”. Anderson ma kilka tatuaży; wszystkie z nich, jak opisała, w pewien sposób dotyczą „spokoju ducha, właściwego umysłu, właściwego działania”. Codziennie praktykuje medytację.

Związki i dzieci

Anderson poślubił swojego pierwszego męża, Clyde'a Klotza, zastępcę dyrektora artystycznego X-Files , w Nowy Rok 1994, na Hawajach podczas ceremonii buddyjskiej. Ich córka, Piper Maru, urodziła się 25 września 1994 r. Showrunner Chris Carter, ojciec chrzestny Piper, nazwał jej imieniem odcinek Z Archiwum X . Anderson i Klotz rozwiedli się w 1997 roku. 29 grudnia 2004 roku Anderson poślubił Juliana Ozanne'a, dokumentalistę, na wyspie Lamu u wybrzeży Kenii. Anderson ogłosił separację 21 kwietnia 2006 roku. Anderson i były partner, biznesmen Mark Griffiths, mają dwoje dzieci. Zakończyła ich związek w 2012 roku.

W marcu 2012 roku Anderson powiedziała magazynowi Out o swoich przeszłych związkach z kobietami. Anderson identyfikuje się jako heteroseksualista. W wywiadzie dla London Evening Standard w grudniu 2014 r. Stwierdziła: „Jestem aktywnie heteroseksualną kobietą, która celebruje tak, jak ludzie chcą wyrazić swoją seksualność”. W wywiadzie dla The Daily Telegraph w marcu 2015 roku Anderson powiedziała, że ​​nie jest zamknięta na pomysł wejścia w kolejny związek tej samej płci, dodając: „Dla mnie związek polega na kochaniu drugiego człowieka; ich płeć nie ma znaczenia. ”

Anderson mieszka z trójką swoich dzieci w Londynie, gdzie mieszka od 2002 roku. Od 2016 roku jest w związku ze scenarzystą i dramaturgiem Peterem Morganem.

Aktywizm i działalność charytatywna

Anderson aktywnie wspierała liczne organizacje charytatywne, cele globalne i społeczne, a także prowadziła własne przedsięwzięcia humanitarne. Wspiera organizację The Trevor Project, koncentrującą się na wysiłkach związanych z zapobieganiem samobójstwom wśród młodzieży LGBTQ i uczestniczyła w trzech wydarzeniach „Cracked X-Mas” w ramach projektu Trevor, które miały na celu przynieść korzyści organizacji. W 2013 roku Anderson został mecenasem Charles Dickens Statue Fund i odegrał kluczową rolę w zapewnieniu finansowania pierwszego brytyjskiego posągu Dickensa, znajdującego się w Portsmouth w Hampshire. W czerwcu 2016 roku została patronką Temple Legal Centre, londyńskiej organizacji, która pomaga ludziom w procesie prawnym, zapewniając im bezpłatne porady i wsparcie w zakresie prawa rodzinnego. W czerwcu 2016 r. Anderson wyraziła swoje poparcie dla pozostania Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej w okresie poprzedzającym czerwcowe referendum w tej sprawie. W styczniu 2018 roku Anderson otrzymał nagrodę City Lit Lifetime Fellowship Award od City Literary Institute uczelni edukacji dorosłych.

Neurofibromatosis

Anderson jest honorowym rzecznikiem Neurofibromatosis Network. Często prowadzi aukcje, na których zyskuje Sieć NF. Jej brat Aaron zmarł na tę chorobę w 2011 roku. W maju 1996 roku Anderson zwrócił się do Kongresu Stanów Zjednoczonych, wzywając do większej edukacji i finansowania projektów badawczych NF. Współpracuje z Doodle 4 NF - coroczną zbiórką funduszy dla sieci NF. Wspierała również organizację Children with Tumors i ruch Global Genes, który poświęca się pomocy dzieciom z NF.

Africa and SAYes

W 2008 roku Anderson był współzałożycielem South African Youth Education for Sustainability (SAYes), która pomaga wzmocnić pozycję młodych ludzi zmarginalizowanych w RPA poprzez mentoring dla młodzieży. Organizacja non-profit zapewnia młodzieży opuszczającej domy dziecka wskazówki, które umożliwiają im rozwijanie umiejętności, dalszą edukację i znalezienie odpowiednich mieszkań, aby mogli uczestniczyć w życiu społeczeństwa jako niezależni dorośli.

Podczas kręcenia filmu The Last King of Scotland w 2005 r. Anderson rozpoczął przedsięwzięcie finansowania społecznościowego, z którego skorzystała szkoła Alinyiikira Junior School w Kampali w Ugandzie. Prowadziła projekt filantropijny do 2011 roku. Anderson jest członkiem rady dyrektorów Artists for a New South Africa i działaczem ACTSA: Action for Southern Africa. Była patronem kampanii Friends of Treatment Action Campaign (FoTAC), która współpracowała z Treatment Action Campaign w Republice Południowej Afryki, aby zapewnić większy dostęp do leczenia w celu zmniejszenia skutków HIV i zapobiegania nowym infekcjom. Anderson wspierał również Buskaid - fundację charytatywną, której celem jest pomoc młodym czarnoskórym muzykom w Południowej Afryce.

Prawa kobiet

Anderson wspiera różne organizacje kobiece i ruchy społeczne. Wieloletnia zwolenniczka Feminist Majority Foundation (FMF). W 1996 roku Anderson został rzecznikiem FMF i brał udział jako lider zespołu w kampanii Million4Roe FMF. W marcu 1999 roku uczestniczyła w wydarzeniu FMF mającym na celu powstrzymanie apartheidu płciowego w Afganistanie, aw kwietniu 2002 roku pojawiła się na Hollywood Squares , aby wspomóc kampanię FMF na rzecz pomocy afgańskim kobietom i dziewczynom. i> Vagina Monologues , w tym przedstawienie sceniczne 14 lutego 1999 r. Anderson jest zwolennikiem ruchu Ensler V-Day, którego celem jest położenie kresu przemocy wobec kobiet i dziewcząt.

Anderson jest obrońcą praw reprodukcyjnych. W 2001 roku przewodniczyła zbiórce funduszy na koncert Rock for Choice, w skład której wchodzą muzycy Sarah McLachlan, Paula Cole i Melissa Etheridge, a także aktorki Helen Hunt, Ellen DeGeneres, Portia de Rossi i Kathy Najimy. Koncert wspierał możliwości reprodukcyjne w przypadku nieplanowanych ciąż, w tym pigułki „dzień po”. Anderson był jednym z sygnatariuszy listu Amnesty International do premiera Wielkiej Brytanii Davida Camerona na rzecz praw kobiet w Afganistanie z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet 2014. W marcu 2015 r. Anderson poparł ośrodek Women at the Well w Londynie dla kobiet w trudnej sytuacji, który jest wspierany finansowo przez Comic Relief. Anderson wspiera The Refuge, brytyjską organizację charytatywną zapewniającą specjalistyczne wsparcie kobietom i dzieciom doświadczającym przemocy domowej. Z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet 2016 Anderson była jedną z głośnych kobiet, które podpisały zobowiązanie Birma Campaign UK do zakończenia i zbadania przestępstw związanych z przemocą seksualną wobec dziewcząt i kobiet w Birmie. Anderson jest prelegentem na konferencji Trust Women Conference Thomson Reuters Foundation.

Prawa dziecka

Anderson jest mecenasem Childreach International, londyńskiej organizacji charytatywnej, która współpracuje z lokalnymi społecznościami w rozwijający się świat, aby zabezpieczyć podstawowe prawa dzieci; poruszyła problem handlu dziećmi w prasie w filmie Sprzedane przedstawiającym ten problem. Anderson wspiera również kampanię Taught Not Trafficked , która rozpoczęła się w lipcu 2014 roku. W 2015 roku Anderson został patronem International Literacy Center (ILC) - europejskiego domu odzyskiwania czytelnictwa. W styczniu 2016 r. Pomogła uruchomić kampanię ILC Reading Recovery Read Aloud. W lutym i marcu 2016 r. Anderson zorganizował internetową aukcję charytatywną na rzecz szpitala dziecięcego Great Ormond Street Hospital (GOSH) w dzielnicy Bloomsbury w Londynie. W marcu 2016 roku ogłoszono, że Anderson jest jednym z artystów sponsorujących małoletniego uchodźcę bez opieki w obozie „Dżungla” w Calais. W lipcu 2017 roku Anderson otrzymała honorowe stypendium UCL za wsparcie programu Odzyskiwania Czytania w International Literacy Centre.

Prawa ludności rdzennej

Pod koniec 2010 roku Anderson i inni artyści dołączyli do kampanii bojkot botswańskich diamentów w związku z traktowaniem przez rząd Kalahari San. Anderson wspiera organizację charytatywną zajmującą się prawami plemiennymi Survival International, organizację, która wspiera ludy plemienne na całym świecie, a na początku 2010 roku wzięła udział w występie w londyńskiej scenie zbiórki pieniędzy na ten cel. W lutym 2011 roku Anderson opowiedział krótki film o niedawnym nagraniu plemienia bez kontaktu, w którym na granicy Brazylii i Peru zauważono Indian Amazonii z powietrza. Anderson powiedział: „To, co jest potężne w tym niesamowitym materiale filmowym, to to, jak zdrowi i pewni siebie są ci ludzie. Mam nadzieję, że można ich zostawić w spokoju - ale stanie się to tylko wtedy, gdy rejestratory zostaną zatrzymane. W czerwcu 2011 roku Anderson został ambasadorem Survival International. We wrześniu 2015 roku Anderson był jednym z artystów, którzy podpisali list wzywający do nowego podejścia do ochrony, które respektowałoby prawa ludów plemiennych.

Prawa zwierząt i ochrona środowiska

W 2012 roku, Anderson dołączył do Greenpeace, opowiadając się wraz z mieszkańcami Brazylii o wprowadzenie prawa o zerowym wylesianiu, aby ocalić Amazonkę. W 2013 roku wsparła fundusz Cheetah Conservation Fund, tworząc wraz z funduszem krótki film opowiadający się za działaniami CCF mającymi na celu zapobieżenie wyginięciu geparda. W 2013 roku dołączyła do kampanii Fishlove , wspierając walkę z niezrównoważonymi praktykami połowowymi, które szkodzą ekosystemowi morskiemu. W listopadzie 2015 roku Anderson został mianowany przyjacielem i zwolennikiem Positive Luxury, firmy, która informuje konsumentów o zaangażowaniu marek w jakość, rzemiosło, obsługę i zrównoważony rozwój.

Filmografia

Film

Telewizja

Gry wideo

Teledyski

Scena

Radio

Głos

Bibliografia

Dyskografia

Nagrody i wyróżnienia

W 2009 roku Anderson została uznana za jedną z 20 najpotężniejszych kobiet w brytyjskim teatrze i został nazwany „Honorowym Brytyjczykiem” przez Harper's Bazaar i Tiffany & amp; Lista Co. W 2010 roku Anderson została mianowana Honorowym Associate of The London Film School (LFS).

W 2016 roku Anderson została mianowana honorowym oficerem Najdoskonalszego Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE) za zasługi dla dramatu . W 2018 roku otrzymała gwiazdę na Hollywood Walk of Fame.