Celia Adler

Celia Adler

Celia Feinman Adler (6 grudnia 1889 - 31 stycznia 1979) była amerykańską aktorką, znaną jako „Pierwsza Dama Teatru Jidysz”.

Spis treści

1 Wczesne życie
2 Kariera
3 Życie osobiste
4 Śmierć
5 Referencje
6 Linki zewnętrzne

Wczesne życie

Urodziła się w Nowym Jorku jako Tzirele Adler ( wkrótce potem znana jako Celia), córka Jacoba Adlera i Dinah Shtettin, którzy byli aktorami w teatrze jidysz. Była przyrodnią siostrą Stelli Adler, Luthera Adlera i pięciorga innych dzieci Jacoba Adlera. W przeciwieństwie do Stelli i Luthera, którzy zasłynęli ze swojej pracy w Teatrze Grupowym, pracy w filmie i jako teoretyków sztuki aktorskiej, była prawie wyłącznie aktorką teatralną.

Matka Celii, Dinah Shtettin, była drugą żoną Jacoba Adlera. Para poznała się i pobrała w Londynie, a stamtąd przyjechali do Stanów Zjednoczonych na krótko przed narodzinami Celii. Rozwiedli się, gdy Celia była małym dzieckiem, chociaż nadal pracowali razem w teatrze. Stettin następnie poślubił aktora i dramatopisarza Sigmunda Feinmanna. Celia użyła nazwiska swojego ojczyma, kiedy dorastała, ale później zmieniła nazwisko na „Adler”, aby rozpocząć karierę sceniczną.

Kariera

Po odgrywaniu wielu ról dziecięcych w teatrze jidysz, Adler na pewien czas zdystansowała się od teatru, gdy była nastolatką, ale potem wznowiła karierę aktorską z zachętą aktorka Bertha Kalisch, z którą zagrała w produkcji sztuki Hermanna Sudermanna Heimat . Była związana z ruchem Jidysz Art Theater lat 20. i 30. XX wieku. Wystąpiła także w jednym z pierwszych teatralnych portretów ocalałego z Holokaustu, w broadwayowskiej inscenizacji Luthera Adlera z 1946 r. Narodziny flagi (napisanej przez Bena Hechta, z udziałem 22-letniego Marlona Brando, Stelli Adler's nagroda ucznia w metodzie aktorskiej). Adler, wraz z innymi gwiazdami Paulem Muni i Marlonem Brando, odmówili przyjęcia rekompensaty przekraczającej minimalną płacę aktora z powodu jej zaangażowania w sprawę stworzenia państwa żydowskiego w Izraelu.

W 1937 roku Celia Adler zagrała w filmie Henry Lynn w języku jidysz Where Is My Child . W latach 1937-1952 wystąpiła w kilku filmach i programach telewizyjnych. Jej ostatnim filmem był brytyjski dokument z 1985 roku Almonds and Raisins z materiałami archiwalnymi, z narracją między innymi Orsona Wellesa, Herschela Bernardiego i Seymoura Rechzeita.

Życie osobiste

Była trzykrotnie mężatką aktora Lazara Freeda, kierownika teatru Jacka Cone'a i biznesmena Nathana Formana. Pobrali się z Freedem w 1914 roku; mieli jedno dziecko i rozwiedli się w 1919 roku. W 1930 roku Adler poślubił Cone, który był wówczas jej menadżerem; zmarł w 1959 roku. Później tego samego roku poślubiła Formana, który zmarł zaledwie miesiąc przed Adlerem, w 1979 roku.