Angelina

Angelyne

Modelka na billboardzie
piosenkarka
aktorka
bizneswoman

New Wave
dance-pop

Angelyne (ur. Ronia Tamar Goldberg, 2 października 1950) to amerykańska piosenkarka , aktorka, osobowość i modelka, która zyskała rozgłos w 1984 roku po pojawieniu się serii ikonicznych billboardów w Los Angeles w Kalifornii i okolicach, na których czytano tylko „Angelyne” i przedstawiano ją sugestywnie pozującą. Przyciągnęły one uwagę lokalnych mediów i wkrótce otrzymała szereg ofert na role filmowe, wywiady z czasopism i występy w programach telewizyjnych. Głównym znakiem rozpoznawczym jej osobowości celebrytki jest różowa Corvette. Jej billboardy pojawiły się w wielu filmach i serialach telewizyjnych, w tym w napisach początkowych do Moonlighting , i sfałszowano w takich programach jak The Simpsons , Futurama oraz BoJack Horseman .

W 1978 roku dołączyła do punkrockowego zespołu Baby Blue swojego ówczesnego chłopaka, który występował w klubach w Los Angeles, ale nigdy nie odniósł sukcesu finansowego. W 1982 roku wydała swój debiutancki album, a jej pierwsze plakaty zaczęły pojawiać się w ramach promocji albumu. Po rozpoczęciu ogromnej kampanii bilbordowej w lutym 1984 roku rozpoczęła pracę nad swoim drugim albumem. Driven to Fantasy został wydany w 1986 roku. Następnie Angelyne pojawiła się w małych partiach w filmach takich jak Earth Girls Are Easy (1988), Dangerous Love ( 1988) oraz Homer i Eddie (1989).

W 2003 roku Angelyne została kandydatem w wyborach na gubernatora Kalifornii, zajmując 28. miejsce na 135 kandydatach (zdobywając 2536 głosów ). Jej slogan podczas kampanii brzmiał: „Mieliśmy Gray'a, mieliśmy Brown, teraz czas na jakiś blond i różowy”. Angelyne jest także artystką. Zaczęła malować w 1998 roku i miała kilka pokazów sztuki w Los Angeles.

Angelyne była również znana z tego, że ukrywała swoje prawdziwe imię, wiek i tożsamość, co ujawniło się publicznie dopiero w 2017 roku.

Spis treści

1 Kariera
2 Życie osobiste i poprzednie tożsamości
3 Dyskografia
- 3.1 Albumy
- 3.2 Single
4 Filmografia
- 4.1 Filmy
- 4.2 Programy telewizyjne i filmy dokumentalne
- 4.3 Muzyka filmy
- 4.4 Wyglądy na billboardach
5 Odnośniki
6 Linki zewnętrzne

3.1 Albumy
3.2 Single

4.1 Filmy
4.2 Programy telewizyjne i filmy dokumentalne
4.3 Teledyski
4.4 Występy na billboardach

Kariera

W 1978 roku Angelyne dołączyła do zespołu Baby Blue, swojego ówczesnego chłopaka. Występowali w lokalnych klubach w Los Angeles, a raz otworzyli wraz z Rubber City Rebels występem The Screamers w Whiskey a Go Go. Klub punk rockowy The Masque służył jako miejsce prób zespołu. W 1978 roku wydali singiel „Rock n 'Roll Rebel” ze stroną b „Fantasy Man”. Tylko 1000 egzemplarzy płyty zostało nagranych i rozprowadzonych w Anglii.

Zespół nie cieszył się zbytnim zainteresowaniem, więc zdecydowali się promować ją, umieszczając jej zdjęcie w mieście. W 1979 roku singiel „Too Much to Touch” został wydany pod nazwą Angelyne, również promowany przez plakaty i ulotki.

W 1982 roku wydała debiutancki album zatytułowany „Too Much to Touch” w niezależnej wytwórni Erika Records. 12-calowy album ze zdjęciami zawierał 11 piosenek, w tym 2 wersje „Sexy Stranger”, okładkę hitu Elvisa Presleya „Teddy Bear” oraz główny singiel „Kiss Me LA”. Album był promowany przez kolejną serię przystanków autobusowych plakaty. W lipcu 1983 roku Erika Records wydała kolejny singiel Angelyne, „My List”, któremu towarzyszył teledysk.

Według Angelyne, poznała bogatego przedsiębiorcę bez kleju, Hugo Maisnika (wynalazcę Hugo's Amazing Tape) w 1982. Maisnik prowadził drukarnię reklamową w Los Angeles. Opisywany jako „bardzo ekscentryczny” i „znudzony dowcipniś”, podobno dostrzegł potencjał w wykorzystaniu wizerunku Angelyne i zrozumiał „zawiłości gry w reklamę zewnętrzną” . W lutym 1984 r. Na Sunset Boulevard pojawił się pierwszy billboard Angelyne głoszący „Angelyne Rocks”. Córka Maisnik, Katherine Saltzberg, napisała jednoosobową sztukę Los Angelyne o swoim doświadczeniu dorastania w cieniu billboardów Angelyne.

W 1986 roku wydała swój drugi album Driven to Fantasy we własnej wytwórni Pink Kitten. Wznowiony różowy winyl ponownie wydany album został później wydany we Włoszech. W czerwcu 1987 roku wysoki na 85 stóp mural przedstawiający Angelyne został namalowany na ścianie budynku w Hollywood and Vine. Obraz za 22 000 dolarów został rzekomo sfinansowany przez jej menadżera. W tym samym roku jej przyjaciółka Nina Hagen dostała nagranie z Michaelem "Doc" Dosco, który wcześniej pracował z Hagenem nad jej albumem Nina Hagen in Ekstasy . Napisał i wyprodukował kilka piosenek dla Angelyne, w tym „Animal Attraction”, który został później wykorzystany w filmie Juliena Temple'a Earth Girls Are Easy , w którym Angelyne miała kameę. Singiel został wydany w 1988 roku z remiksami włoskiego producenta Pino Toma. Hagen wspomniała o Angelyne w swojej piosence „Super Freak Family”, a jej głos można usłyszeć w utworze „Pillow Talk”.

W 1995 roku ukazał się czarno-biały dokument Robinsona Devora „Angelyne” . W tym czasie miała ponad 200 billboardów w całym Los Angeles.

W 1997 roku Angelyne uruchomiła swoją stronę internetową, na której oferowała wycieczki po Sunset Boulevard i Hollywood. The Angelyne Dream Experience , eksperymentalny film Dana Kapelovitza, który pracował także nad jej EP-ką Beauty & amp; The Pink , został wydany w 1998 roku. Krótki film z elementami psychodelii przedstawia Angelyne jeżdżącą po ulicach Los Angeles, witającą swoich fanów i opowiadającą o doświadczeniach poza ciałem. W tym samym roku Angelyne podjęła kolejne artystyczne przedsięwzięcie i zaczęła malować autoportrety. Od tego czasu miała kilka udanych wystaw sztuki.

Po kandydowaniu do rady miejskiej Hollywood w 2002 r., Jeśli miałaby ona oddzielić się od Los Angeles, w 2003 r. Ponownie startowała, tym razem na gubernatora Kalifornii. Uzyskała 28. miejsce na 135 kandydatach (zdobywając 2536 głosów). Jej slogan podczas kampanii brzmiał: „Mieliśmy Gray'a, mieliśmy Brown, teraz czas na jakiś blond i różowy”. Jej maskotką był różowy Maltańczyk o imieniu Budda.

W lipcu 2013 roku Angelyne podpisała kontrakt z projektantem Michaelem Kuluvą, aby być twarzą koszulki z limitowanej edycji dla jego linii ubrań Tumbler i Tipsy. >

Serial oparty na życiu Angelyne ukaże się w 2020 roku, a jego rolą będzie Peacock z aktorką Emmy Rossum. Producentem wykonawczym serialu jest Angelyne.

Życie osobiste i poprzednie tożsamości

Poprzednie nazwiska Angelyne, a także jej pochodzenie, stały się publicznie znane w artykule Gary'ego Bauma z 2017 roku dla The Hollywood Reporter . W artykule przytoczono publiczne zapisy ujawniające, że Angelyne urodziła się w Polsce jako Ronia Tamar Goldberg ocalałym z Holokaustu, który po wyzwoleniu z nazistowskich obozów koncentracyjnych w Skarżysku-Kamiennej wrócił do powojennej Polski, a następnie osiadł w Izraelu, zanim ostatecznie wyemigrował Stany Zjednoczone, przenosząc się do Fairfax District w Los Angeles, gdzie udała się pod pseudonimem Renee Tami Goldberg. Goldberg uczęszczał do James Monroe High School i był krótko żonaty.

Dyskografia

Albumy

Angelyne (1982)
Driven to Fantasy (1986)
Beware My Bad Boyfriend (Unreleased)
Beauty & amp; The Pink (2000)

Single

„Rock n 'Roll Rebel / Fantasy Man” (1978)
„Too Much to Touch / Mystified” (1979)
„Too Much to Touch / Emotional” (1981)
„Kiss Me LA” (1982)
„My List / Skin Tight” (1983)
„Flirt / Dreamin 'About You” (1986)
„Animal Attraction” ( 1988)
„I'm So Lucky” (2003)
„Heart” (2017)
„Sexy Heart” (2017)

Filmografia

Filmy

Fantom raju (1974)
The Wild Party (1975)
Can I Do It ... 'Ail I Need Glasses? (1977)
Frisco Kid (1979)
Earth Girls Are Easy (1988)
Dangerous Love (1988)
Hardcase and Fist (1989)
Homer and Eddie (1989)
The Malibu Beach Vampires (1991)
The Angelyne Dream Experience (1998)
Wild Horses (1998 )
Podziemna komedia (1999)
Leci na Kupidyna (2000)
King of Hollywood (2008)
Place Like Home (2012)
Running Wild (2013 )
Artysta katastrofy (2017)

Programy telewizyjne i dokumentalne es

Grubość nocy (1983)
The Tube (1985)
Truth or Consequences (1987)
Tommy's Hollywood Report (1987)
Hot Seat (10 października 1987)
The Evening Magazine (lipiec 1988)
Up All Night (1991)
Kobiety z Hollywood (1994)
Angelyne (1995)
Boulevard of Dreams (1996)
Nina Hagen = Punk + Glory (1999)
The Roseanne Show (22 marca 2000)
Dekolt (2002)
Alaska y Mario (2012)

Teledyski

„I Can Take Care of Myself” - Billy Vera (1981)
„Jimmy Mack” - Sheena Easton (1985)
„Right on Track” - Breakfast Club (1987)
„This Note's for You” - Neil Young (1989)
„Without You” - Mötley Crüe (1990)
„INC Ride ”- Masta Ace Incorporated (1995)
„ Wszyscy jesteśmy stworzeni z gwiazd ”- Moby (2002)
„ Różowe święta ”- Slink (2014)
„Dionysus” - Mikhail Tank (z udziałem Angelyne jako Afrodyty, bogini miłości) (2015)
„Sunshine Sunshine Santa Claus” - Nikki & amp; Candy (2015)
„Mirror Mountain” - Mini Mansions (2015)
„Give Up The Wheel” - Stray Echo (2017)
„Cell” - Fukushima Daisies (2019)
„Running Red Lights” - The Avalanches (2020)