Amy Adams

Amy Lou Adams (ur. 20 sierpnia 1974), amerykańska aktorka. Znana zarówno z ról komediowych, jak i dramatycznych, trzykrotnie pojawiła się w corocznych rankingach najlepiej opłacanych aktorek świata. Jej wyróżnienia obejmują dwa Złote Globy i nominacje do sześciu Oscarów i siedmiu Brytyjskich Oscarów Filmowych.

Adams, urodzona w Vicenzie we Włoszech, wychowana w Castle Rock w Kolorado, jest czwartym z siedmiorga rodzeństwa. Uczyła się baletnicy, ale w wieku 18 lat uznała, że ​​teatr muzyczny lepiej pasuje, a od 1994 do 1998 pracowała w teatrze obiadowym. Zadebiutowała w filmie fabularnym drugoplanową rolą w satyrze Drop Dead Gorgeous z 1999 roku. Po przeprowadzce do Los Angeles występowała gościnnie w telewizji i wcielała się w role „podłych dziewczyn” w drobnych filmach fabularnych. Jej pierwsza główna rola pojawiła się w filmie biograficznym Stevena Spielberga Złap mnie, jeśli potrafisz z 2002 roku, u boku Leonardo DiCaprio, ale potem była bezrobotna przez rok. Jej przełom nastąpił w roli gadatliwej kobiety w ciąży w niezależnym filmie z 2005 roku Junebug.

Musical z 2007 roku Enchanted , w którym Adams zagrał wesoły księżniczka, był jej pierwszym dużym sukcesem jako czołowa dama. Następnie zagrała naiwne, optymistyczne kobiety w serii filmów, takich jak dramat Wątpliwość z 2008 roku. Później odegrała silniejsze role w pozytywnych recenzjach w filmie sportowym Wojownik (2010) i dramacie psychologicznym Mistrz (2012). W 2013 roku zaczęła grać Lois Lane w filmach o superbohaterach osadzonych w DC Extended Universe. Zdobyła dwie kolejne nagrody Złotego Globu dla najlepszej aktorki za rolę uwodzicielskiego oszusta w filmie kryminalnym American Hustle (2013) oraz malarkę Margaret Keane w filmie biograficznym Big Eyes ( 2014). Kolejne uznanie przyniosła gra lingwisty w filmie science fiction Arrival (2016), samookaleczająca się reporterka z miniserialu Sharp Objects (2018) oraz Lynne Cheney w film satyryczny Vice (2018).

Adams występował na scenie w odrodzonej w 2012 roku spektaklu Into the Woods w Public Theatre, w którym zagrała żonę Bakera . W 2014 roku została uznana przez Time za jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób na świecie i znalazła się na liście 100 celebrytów Forbes .

Spis treści

• 1 Wczesne życie
• 2 Kariera
  • 2,1 1994–2004: kolacja w kinie i wczesne występy na ekranie
  • 2,2 2005–2007 : Przełom dzięki Junebug i Enchanted
  • 2.3 2008–2012: części Ingénue i rozszerzenie do ról dramatycznych
  • 2.4 2013–2017 : Uznana aktorka
  • 2.5 2018 - obecnie: Ostre przedmioty i nie tylko
    • 2.5.1 Nadchodzące projekty
• 3 Życie osobiste
• 4 Wizerunek medialny i styl gry aktorskiej
• 5 Podziękowania i nagrody aktorskie
• 6 Referencje
• 7 Dodatkowe informacje
• 8 Linki zewnętrzne

• 2.1 1994–2004: kolacja i wczesne występy na ekranie
• 2.2 2005–2007: Przełom dzięki Junebug i Enchanted
• 2.3 2008–2012: Ingénue części i rozszerzenie do dramatycznych ról
• 2.4 2013–2017: Established actre ss
• 2.5 2018 - obecnie: Ostre przedmioty i nie tylko
  • 2.5.1 Nadchodzące projekty

• 2.5.1 Nadchodzące projekty

Wczesne życie

Amy Lou Adams urodziła się 20 sierpnia 1974 r. w rodzinie amerykańskich rodziców Richarda i Kathryn Adams , kiedy jej ojciec stacjonował w armii Stanów Zjednoczonych w kompleksie wojskowym Caserma Ederle w Vicenzy we Włoszech. Jest w połowie siedmiorga dzieci, ma czterech braci i dwie siostry. Po przeprowadzce z jednej bazy wojskowej do drugiej, rodzina Adamsa osiadła w Castle Rock w Kolorado, gdy miała osiem lat. Po odejściu z wojska jej ojciec profesjonalnie śpiewał w nocnych klubach i restauracjach. Adams opisała chodzenie na pokazy jej ojca i picie Shirley Temples w barze jako jedno z jej najmilszych wspomnień z dzieciństwa. Rodzina była biedna; razem biwakowali i wędrowali, i wykonywali amatorskie skecze pisane zwykle przez jej ojca, a czasem przez matkę. Adams był entuzjastycznie nastawiony do przedstawień i zawsze grał główną rolę.

Adams był wychowywany jako członek Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich do czasu rozwodu jej rodziców w 1985 roku i opuszczenia kościoła. Nie miała silnych przekonań religijnych, ale powiedziała, że ​​ceni swoje wychowanie za nauczanie jej miłości i współczucia. Po rozstaniu jej ojciec przeniósł się do Arizony i ożenił się ponownie, podczas gdy dzieci pozostały z matką. Jej matka została półprofesjonalną kulturystką, która podczas treningu zabierała dzieci ze sobą na siłownię. Adams porównał swoje nieskrępowane wczesne lata życia z rodzeństwem do Władcy much . Opisując siebie jako „szorstki, twardy dzieciak”, powiedziała, że ​​często walczyła z innymi dziećmi.

Adams uczęszczał do Douglas County High School. Nie miała skłonności akademickich, ale interesowała się sztuką twórczą i śpiewała w szkolnym chórze. Brała udział w zawodach lekkoatletycznych i gimnastyce, żywiła ambicje zostania baletnicą i szkoliła się jako praktykantka w miejscowym David Taylor Dance Company. Nie lubiła liceum i trzymała się głównie dla siebie. Po ukończeniu studiów przeprowadziła się z matką do Atlanty w stanie Georgia. Nie poszła na studia, co rozczarowało jej rodziców, a później żałowała, że ​​nie podjęła studiów wyższych. W wieku 18 lat Adams zdała sobie sprawę, że nie jest wystarczająco utalentowana, by być zawodową baletnicą i bardziej upodobała sobie teatr muzyczny. Jedną z jej pierwszych ról scenicznych była rola Annie w społecznościowym przedstawieniu teatralnym, którą wykonała na zasadzie wolontariatu. Aby się utrzymać, pracowała jako witająca w sklepie Gap. Pracowała również jako kelnerka w Hooters, ale odeszła z pracy po tym, jak zaoszczędziła wystarczająco dużo pieniędzy, by kupić używany samochód.

Kariera

1994–2004: kolacja w kinie i wczesne występy na ekranie

Adams rozpoczęła swoją karierę zawodową jako tancerka w przedstawieniu A Chorus Line w Boulder w Kolorado w 1994 roku. Praca wymagała od niej czekania na stołach przed wejściem na scenę, aby wystąpić. Lubiła śpiewać i tańczyć, ale nie lubiła kelnerki i wpadła w kłopoty, gdy inna tancerka, którą uważała za przyjaciela, rzuciła reżyserowi fałszywe oskarżenia o nią. Adams powiedział: „Nigdy tak naprawdę nie wiedziałem, co to za kłamstwa. Wiedziałem tylko, że ciągle mnie wzywano i wykładałem na temat mojego braku profesjonalizmu”. Straciła pracę, ale zaczęła występować w teatrze w Denver's Heritage Square Music Hall i Country Dinner Playhouse. Podczas występu Anything Goes w Country Dinner Playhouse w 1995 roku została zauważona przez Michaela Brindisi, prezesa i dyrektora artystycznego Chanhassen Dinner Theater z siedzibą w Minneapolis, który zaproponował jej tam pracę. Adams przeniosła się do Chanhassen w Minnesocie, gdzie przez następne trzy lata występowała w teatrze. Uwielbiała „bezpieczeństwo i harmonogram” pracy i powiedziała, że ​​wiele się z tego nauczyła. Niemniej jednak wyczerpująca praca dała jej się we znaki: „Miałem wiele powtarzających się urazów - zapalenie kaletki maziowej w kolanach, naciągnięte mięśnie w pachwinie, przywodziciel i odwodziciel. Moje ciało było wyczerpane.”

W czasie pobytu w Chanhassen Adams zagrała w swoim pierwszym filmie - czarno-białej krótkiej satyrze zatytułowanej The Chromium Hook . Niedługo potem, kiedy nie pracowała i musiała się naciągać, wzięła udział w lokalnych przesłuchaniach do hollywoodzkiego filmu Drop Dead Gorgeous (1999), satyry na konkursy piękności z udziałem Kirsten Dunst, Ellen Barkin i Kirstie Alley. Adams został obsadzony w drugoplanowej części rozwiązłej cheerleaderki. Czuła, że ​​osobowość jej postaci jest daleka od jej własnej i martwiła się, jak ludzie ją postrzegają. Produkcja była kręcona lokalnie, co umożliwiło Adamsowi wykonanie zdjęć do swojej roli, jednocześnie występując na scenie w filmie Brigadoon . Zachęta ze strony Alley skłoniła Adamsa do aktywnego kontynuowania kariery filmowej i przeniosła się do Los Angeles w styczniu 1999 roku. Opisała swoje początkowe doświadczenie w mieście jako „mroczne” i „ponure”, a potem tęskniła za życiem w Chanhassen.

W Los Angeles Adams brała udział w przesłuchaniach we wszystkich ról, które nadeszły, ale najczęściej przydzielano jej role „wrednej dziewczyny”. Jej pierwsze zlecenie pojawiło się tydzień po przeprowadzce w serialu telewizyjnym Fox Manchester Prep , będącym pochodną filmu Cruel Intentions , w którym główną rolę odgrywa Kathryn Merteuil ( grana przez Sarah Michelle Gellar w filmie). Po licznych zmianach skryptu i dwóch przerwach w produkcji seria została anulowana. Adams powiedział później, że kontrowersyjna scena, w której jej postać zachęca dziewczynę do masturbacji na koniu, była głównym powodem jej odwołania. Trzy sfilmowane odcinki zostały ponownie zmontowane i wydane później w 2000 roku jako film bezpośrednio do wideo Cruel Intentions 2 . Pomimo negatywnego przyjęcia krytycznego Nathan Rabin z The A.V. Club napisał, że Adams odgrywa swoją „rolę suki alfa z okrutną radością, której w dużej mierze brakuje w jałowym podejściu Sarah Michelle Gellar”.

Następnie Adams miał drugoplanową rolę jako nastoletni wróg gwiazda filmowa (w tej roli Kimberly Davies) w Psycho Beach Party (2000), parodii horroru imprez na plaży i filmów slasherowych. Zagrała tę rolę jako hołd dla aktorki Ann-Margret. W latach 2000-2002 Adams występował gościnnie w kilku serialach telewizyjnych, w tym w That '70s Show , Charmed , Buffy the Vampire Slayer , Smallville i The West Wing .

Po krótkich rolach w trzech drobnych filmach z 2002 roku - The Slaughter Rule , Pumpkin i Serving Sara - Adam dostał swoją pierwszą głośna rola w komediodramacie Złap mnie, jeśli potrafisz Stevena Spielberga. Zagrała Brendę Strong, pielęgniarkę, w której zakochuje się Frank Abagnale Jr. (w tej roli Leonardo DiCaprio). Film wzbudził jej pewność siebie. Pomimo sukcesu filmu i uznania dla jej „ciepłej prezencji” ze strony Todda McCarthy'ego, krytyka magazynu Variety , nie udało mu się rozwinąć jej kariery. Była bezrobotna przez rok po wydaniu, co doprowadziło ją do prawie całkowitego rzucenia aktorstwa filmowego. Zamiast tego Adams zapisała się na zajęcia aktorskie, zdając sobie sprawę, że „musi się wiele nauczyć i dużo samodoskonalenia”. Jej perspektywy zawodowe najwyraźniej poprawiły się rok później, kiedy otrzymała lukratywną ofertę grania w serialu telewizyjnym CBS Dr. Vegas , ale została porzucona po kilku odcinkach. W filmie zagrała tylko niewielką rolę w filmie The Last Run z Fredem Savage'em (2004).

2005–2007: Przełom z Junebug i Zaczarowana

Rozczarowana jej strzałem z Dr. Vegas , wówczas 30-letni Adams, zastanawiał się nad całkowitym porzuceniem aktorstwa po zakończeniu prac nad niezależnym komediodramatem Junebug , którego budżet na produkcję wynosił poniżej 1 miliona dolarów. Film wyreżyserowany przez Phila Morrisona przedstawił Adamsa jako Ashley Johnsten, energiczną i rozmowną ciężarną kobietę. Morrison był pod wrażeniem zdolności Adamsa do nie kwestionowania z natury dobrych motywów jej postaci. Znalazła związek z wiarą Johnstena w Boga i spędziła czas z Morrisonem w Winston-Salem w Północnej Karolinie (gdzie rozgrywa się akcja filmu), chodząc do kościoła. Opisała kręcenie filmu jako „lato, w którym wrosłam w siebie” i po ufarbowaniu włosów na czerwono postanowiła nie wracać do swojego naturalnego blondu. Junebug miał swoją premierę na festiwalu filmowym w Sundance w 2005 roku, gdzie Adams zdobył specjalną nagrodę jury. Tim Robey z The Telegraph określił ten film jako „mały, cichy cud” i napisał, że Adams dał „jeden z najdelikatniej zabawnych i rozdzierających serce występów, jakie miałem przyjemność przeglądać”. Ann Hornaday z The Washington Post wyraziła opinię, że jej „promienna kreacja” odzwierciedla „głęboko humanistyczne serce” filmu. Adams otrzymała swoją pierwszą nominację do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej i zdobyła nagrodę Independent Spirit Award.

Później w 2005 roku Adams zagrał role drugoplanowe w dwóch filmach o krytycznej panoramie - komedii romantycznej Data ślubu z Debrą Messing i Dermotem Mulroneyem oraz film o dojrzewaniu zespołu Standing Still . W tym samym roku dołączyła do obsady serialu telewizyjnego Biuro , w którym powracała rola w trzech odcinkach. W Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby , komedii sportowej Adama McKaya, Adams zagrał romantyczne zainteresowanie postaci Willa Ferrella, którą krytyk Peter Travers uznał za „niezłą komedię” z roli w Junebug . Zagrała także niewielką rolę w komedii pracowniczej Ex , z udziałem Zacha Braffa i Amandy Peet.

Po wystąpieniu w komedii animowanej Walt Disney Pictures Underdog (2007), Adams zagrał bardzo optymistyczną i radosną księżniczkę Disneya o imieniu Giselle w muzycznej komedii romantycznej Enchanted . Była wśród 250 aktorek, które brały udział w przesłuchaniach do głośnej roli; studio faworyzowało obsadę większej gwiazdy, ale reżyser Kevin Lima nalegał na Adamsa ze względu na jej zaangażowanie w tę rolę i jej zdolność do oceniania osobowości jej postaci. Patrick Dempsey i James Marsden przedstawiali jej romantyczne zainteresowania. Suknia balowa, którą musiała założyć na film, ważyła 45 funtów, a Adams kilkakrotnie upadł pod jej ciężarem. Zaśpiewała także trzy piosenki do ścieżki dźwiękowej do filmu - „True Love's Kiss”, „Happy Working Song” i „That's How You Know”. Krytyk Roger Ebert pochwalił Adamsa za to, że jest „świeży i zwycięski” w roli, która „absolutnie zależy od łatwej sympatii”, a Wesley Morris z The Boston Globe napisał, że „demonstruje pomysłowość aktora w komiksach czas i fizyczna elokwencja ”. Todd McCarthy uznał tę rolę za przełomowy dla Adamsa i porównał jej drogę do sławy do kariery Julie Andrews. Enchanted odniósł komercyjny sukces, przynosząc ponad 340 milionów dolarów przychodów na całym świecie. Adams otrzymała nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w komedii lub musicalu.

Po sukcesie Enchanted Adams wystąpił w roli Bonnie Bach, asystenta kongresmana Charliego Wilsona w komediodramacie politycznym Mike'a Nicholsa Wojna Charliego Wilsona (2007) z Tomem Hanksem, Julią Roberts i Philipem Seymourem Hoffmanem. Kirk Honeycutt z The Hollywood Reporter pochwaliła Adamsa za to, że jest „słodko bystry” z jej strony, ale Peter Bradshaw był rozczarowany, widząc, że jej talent marnuje się w roli, którą uważał za mało ważną.

2008–2012: role Ingénue i rozszerzenie do ról dramatycznych

Na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2008 roku ukazał się komediodramat Sunshine Cleaning o dwóch siostrach (w tej roli Adams i Emily Blunt), którzy rozpoczynają działalność związaną ze sprzątaniem miejsca zbrodni. Adamsowi spodobał się pomysł zagrania kogoś, kto nieustannie próbuje się doskonalić. Mick LaSalle z San Francisco Chronicle uważała Adamsa za „magicznego”, dodając, że „daje nam portret szalejącego niedostatku pod warstwą powierzchownej niepewności”. W nakręconej w 1939 roku komedii pt. Miss Pettigrew Lives for a Day , Adams zagrał aspirującą amerykańską aktorkę w Londynie, która spotyka guwernantkę w średnim wieku o imieniu Miss Pettigrew (w tej roli Frances McDormand). Stephen Holden z The New York Times zwrócił uwagę na podobieństwa do swojej roli w Enchanted i napisał, że „magia ekranu”, którą pokazuje w tak ujmujących rolach ”, nie była tak intensywna od rozkwit Jeana Arthura ”.

Następnie Adams zagrał w Doubt , adaptacji sztuki Johna Patricka Shanleya pod tym samym tytułem. Produkcja opowiada historię dyrektora katolickiej szkoły (w tej roli Meryl Streep), który oskarża księdza (w tej roli Philip Seymour Hoffman) o pedofilię; Adams przedstawia się jako niewinna zakonnica uwikłana w konflikt. Shanley początkowo zwróciła się do Natalie Portman o tę rolę, ale zaproponowała Adamsowi tę rolę po znalezieniu jej niewinnej, ale inteligentnej osoby podobnej do Ingrid Bergman. Adams identyfikowała się ze zdolnością jej postaci do znajdowania w ludziach tego, co najlepsze; Swoją współpracę ze Streepem i Hoffmanem określiła mianem „mistrzowskiej klasy” aktorstwa. Pisząc dla Houston Chronicle , Amy Biancolli skomentowała, że ​​Adams „iskrzy ze zmartwionym współczuciem”, a Ann Hornaday wyraziła opinię, że „emanuje właściwą, szeroko otwartymi oczami niewinności”. Adams był nominowany do Oscara, Złotego Globu i nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej.

Podobnie jak w przypadku Junebug i Enchanted , role Adamsa w Jej trzy wydawnictwa z 2008 roku były dziełami ingénue - niewinnych kobiet o wesołej osobowości. Zapytana o to, że jest typową postacią w takich rolach, Adams odpowiedział, że odpowiada postaciom, które są radosne i utożsamiane z poczuciem nadziei. Uważała, że ​​pomimo pewnych podobieństw w ich usposobieniu, postacie te bardzo się od siebie różnią; powiedziała: „Naïveté nie jest głupotą, a niewinni ludzie są często bardzo skomplikowani”.

Film przygodowy fantasy z 2009 roku Noc w muzeum: bitwa pod Smithsonianem z Benem Stillerem , przedstawił Adamsa jako lotniczkę Amelię Earhart. Był to pierwszy film nakręcony w National Air and Space Museum w Waszyngtonie. Reżyser Shawn Levy powiedział, że ta rola pozwoliła Adamsowi pokazać jej zakres aktorski; Adams uważał, że to pierwszy raz, kiedy pozwolono jej zagrać pewną siebie postać na ekranie. Mimo mieszanych recenzji praca Adamsa została doceniona. Nazywając ją „błyszczącą obecnością na ekranie”, Michael Phillips z Chicago Tribune uważał, że film „radykalnie poprawia się, gdy pojawia się Amy Adams”. W tym samym roku Adams zagrał w komediodramacie Julie & amp; Julia jako niezadowolona sekretarz rządu Julie Powell, która postanowiła opublikować blog o przepisach z książki kucharskiej Julii Child Opanowanie sztuki francuskiego gotowania ; w równoległej fabule Meryl Streep wciela się w postać Dziecka. Adams zapisał się do Instytutu Edukacji Kulinarnej, aby przygotować się do tej części. Carrie RicKey z The Philadelphia Inquirer uważała, że ​​film jest „tak pyszny jak kuchnia francuska” i uznała, że ​​Adams jest „najbardziej ujmujący”. Zarówno Noc w muzeum , jak i Julie & amp; Julia odniosła komercyjny sukces, a ta pierwsza zarobiła ponad 400 milionów dolarów.

Adams rozpoczął nową dekadę główną rolą u boku Matthew Goode w komedii romantycznej Leap Year (2010), której obecność Adamsa uratowała krytyk Richard Roeper przed „naprawdę okropnym statusem”. Jej kolejny album w tym roku - dramat bokserski Wojownik - został znacznie lepiej przyjęty. Wyreżyserowany przez Davida O. Russella film opowiada historię przyrodnich braci bokserów Micky'ego Warda i Dicky'ego Eklunda (granych odpowiednio przez Marka Wahlberga i Christiana Bale'a); Melissa Leo zagrała ich matkę, a Adams zagrał agresywną dziewczynę Warda, barmankę Charlene Fleming. Opisując rolę Adamsa jako „twardą, seksowną sukę”, Russell rzucił ją wbrew typowi, aby pozbyć się wizerunku dziewczyny z sąsiedztwa. Rola ta była dla niej znaczącym odejściem, a Russell nalegał, by znaleźć siłę swojej postaci w ciszy. Zapisała się na egzotyczną lekcję tańca prowadzoną przez trenerkę Sheilę Kelley, aby odkryć erotyzm swojej postaci. Joe Morgenstern z The Wall Street Journal napisał, że jest „tak twarda, delikatna, inteligentna i zabawna, jak eteryczna i zachwycająca w Enchanted . Cóż za aktorka i co zasięg!" Otrzymała nominacje do Akademii, Złotego Globu i BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej; straciła dwie poprzednie na rzecz Leo. Wyraziła chęć zagrania bardziej dramatycznych ról w przyszłości.

W musicalu Disneya The Muppets (2011) z tytułowymi lalkami w rolach głównych wystąpili Adams i Jason Segel w rolach aktorskich. Lisa Schwarzbaum z Entertainment Weekly zauważyła, że ​​rola ta oznaczała powrót do jej osobowości „komika-ukochana”. Nagrała również siedem piosenek na ścieżkę dźwiękową do filmu. W następnym roku Adams zagrał żonę piekarza w teatrze publicznym, w ramach wznowienia musicalu Into the Woods Stephena Sondheima, w ramach festiwalu Shakespeare in the Park w plenerowym teatrze Delacorte. To był jej debiut na scenie w Nowym Jorku i pierwszy występ teatralny od 13 lat. Zgodziła się na miesięczną produkcję, aby „podjąć wyzwanie, które wydawało się nie do pokonania”, choć była nim przytłoczona i onieśmielona. Przygotowywała się z prywatnym trenerem śpiewu, ale jej grafik filmowy pozwolił jej spędzić tylko cztery tygodnie na próbach. Ben Brantley, krytyk teatralny z The New York Times , pochwalił „klarownie mówione i śpiewane przedstawienie” Adamsa, ale skrytykował ją za brak „nerwowego, niezadowolonego niepokoju” z jej strony.

Adams wziął kolejną rolę „zaciekłej kobiety” w dramacie psychologicznym Paula Thomasa Andersona Mistrz (2012). Zagrała Peggy Dodd, bezwzględną i manipulacyjną żonę przywódcy kultu (w tej roli Philip Seymour Hoffman). To była jej trzecia i ostatnia współpraca z Hoffmanem, którego bardzo podziwiała, przed jego śmiercią dwa lata później. Organizacja przedstawiona w filmie została uznana przez dziennikarzy za opartą na scjentologii; Adams uznał to porównanie za mylące, ale był zadowolony z uwagi, jaką zwróciło ono na film. Chociaż Adams nie był aktorem metodycznym, uważał, że intensywna rola pozostawiła ją na krawędzi w życiu osobistym. Porównując jej postać do Lady Makbet, krytyk Justin Chang napisał, że „zuchwałość Adamsa rzadko wydawała się tak złowroga”, a Donald Clarke z The Irish Times pochwalił ją za odegranie tej roli z „dyskretnym zagrożeniem”. John Patterson z The Guardian zauważył, że scena, w której karze bohatera Hoffmana podczas wściekłej masturbacji go, była jedną z najważniejszych sekwencji w filmie. Po raz kolejny Adams otrzymała nominacje do Akademii, Złotego Globu i nagrody BAFTA za rolę drugoplanową.

Dramat sportowy Clinta Eastwooda Trouble with the Curve , w którym zagrała ukochaną córkę harcerka baseballu (Eastwood), była drugą premierą filmową Adamsa w 2012 roku. Podziwiała „ciepłą i hojną” osobowość Eastwooda i była zadowolona ze współpracy. Przygotowała się do tej roli, ucząc się łapania, rzucania i huśtania się od trenera baseballu. Film otrzymał mieszane recenzje, a Roger Ebert zwrócił uwagę na to, że Adams sprawił, że standardowa rola wydawała się wartościowa. Zagrała także krótką rolę narkomana w W drodze , dramacie zespołowym opartym na powieści Jacka Kerouaca o tym samym tytule.

2013–2017: uznana aktorka

Po utracie roli Lois Lane w dwóch poprzednich filmach o Supermanie, Adams zapewnił sobie rolę w ponownym uruchomieniu Zacka Snydera w 2013 roku, Człowiek ze stali , z Henry Cavillem w roli tytułowego superbohatera. Grała Lane z mieszanką twardości i wrażliwości, ale Peter Bradshaw uważał, że postać jest „pobieżnie wymyślona” i skrytykował jej brak chemii z Cavillem. Film zarobił ponad 660 milionów dolarów i stał się jednym z jej największych przebojów kasowych. Następnie Adams pojawił się w Her , dramacie reżysera i scenarzysty Spike'a Jonze'a o samotnym mężczyźnie (Joaquin Phoenix), który zakochuje się w systemie operacyjnym (nagłośnionym przez Scarlett Johansson); Adams grał swojego bliskiego przyjaciela. Bezskutecznie przesłuchała do filmu Jonze z 2009 roku Where the Wild Things Are i została zatrudniona dla Niej po tym, jak Jonze spojrzał na te taśmy. Adamsa spodobał się pomysł przedstawienia platonicznej przyjaźni damsko-męskiej, która, jak uważała, była rzadkością w filmie.

Dalsze sukcesy Adamsa przyszło, kiedy ponownie zagrała z Davidem O. Russellem w filmie kryminalnym American Hustle , z udziałem Christiana Bale'a, Bradleya Coopera i Jennifer Lawrence. Zainspirowany skandalem Abscam z lat 70., w filmie Adams występował jako uwodzicielski oszust, choć grała go tak, że „wszystko wydawało się uzasadnione i nie wydawało się, że jest tylko seksowną socjopatką”. Ściśle współpracowała z Bale'em przy tworzeniu ich postaci i przedstawiała Russellowi sugestie poza ekranem, w tym scenę, w której jest agresywnie całowana w usta przez żonę swojego kochanka (w tej roli Lawrence). Praca była męcząca dla Adamsa, który później potwierdził doniesienia, że ​​Russell był dla niej surowy i często doprowadzał ją do płaczu; powiedziała, że ​​boi się sprowadzenia tak negatywnego doświadczenia do domu swojej córki. American Hustle został doceniony przez krytyków; Manohla Dargis z The New York Times uważała, że ​​Adams „idzie tutaj głębiej, niż kiedykolwiek jej wolno” i napisała, że ​​z powodzeniem „zmieniła nieprzewidywalną postać w ekscytująco dziką”. Zdobyła Złoty Glob dla najlepszej aktorki w komedii lub musicalu i otrzymała swoją piątą nominację do Oscara (pierwszą dla najlepszej aktorki). Jej i American Hustle zostały uznane przez krytyków za jedne z najlepszych filmów 2013 roku i oba były nominowane do Oscara za najlepszy film.

Po pojawieniu się w źle przyjętym dramacie Lullaby , Adams zagrał w Big Eyes (2014), biografii o niespokojnej artystce Margaret Keane, której obrazy przedstawiające „wielkooka waifs ”zostały plagiatowane przez jej męża Waltera Keane'a. Kiedy po raz pierwszy zaproponowano jej tę rolę, oddała ją, aby uniknąć grania innej naiwnej kobiety. Narodziny jej córki w 2010 roku skłoniły Adamsa do znalezienia siły w biernej postaci i czerpała z doświadczeń swojego życia, w których nie broniła się. W ramach przygotowań ćwiczyła malowanie i studiowała sposób pracy Keane'a. Keane lubił sposób, w jaki Adams ją przedstawiał, a Mark Kermode z The Guardian określił jej występ jako „potężne połączenie intuicyjnego ognia i wrażliwej wrażliwości”. Zdobyła drugą z rzędu nagrodę Złotego Globu dla najlepszej aktorki w komedii lub musicalu i otrzymała nominację do nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki.

Po rocznej nieobecności na ekranie Adams miał w 2016 roku trzy premiery filmowe. Po raz pierwszy zagrała Lois Lane w filmie Batman v Superman: Dawn of Justice , który był drugą częścią DC Extended Universe po Man of Steel . Pomimo negatywnego krytycznego odbioru za faworyzowanie efektów wizualnych nad spójną narracją, film zarobił ponad 870 milionów dolarów, stając się jej najbardziej dochodowym wydaniem. W swoich dwóch kolejnych wydawnictwach - filmie science fiction Przybycie i thrillerze psychologicznym Nocturnal Animals - Adams grała „strzeżone emocjonalnie, zaciekle inteligentne” kobiety, które zyskały uznanie krytyków. Oparty na powieści Austina Wrighta Tony i Susan , Nocturnal Animals Toma Forda opowiada historię nieszczęśliwie zamężnej handlarza dziełami sztuki o imieniu Susan (w tej roli Adams), która doznaje traumy podczas czytania brutalna powieść napisana przez jej byłego męża (grana przez Jake'a Gyllenhaala). Adams znalazła niewielkie podobieństwo między sobą a jej „opanowaną” i „powściągliwą” postacią i wzorowała osobowość Susan na osobowości Forda. Stephanie Zacharek z magazynu Time uznała ten film za pociągający wizualnie, ale tematycznie słaby, ale pochwaliła Adamsa i Gyllenhaala za sprawienie, by ból ich bohaterów wydawał się autentyczny.

Przybycie , wyreżyserowany przez Denisa Villeneuve i oparty na opowiadaniu Teda Changa „Story of Your Life”, należy do najbardziej uznanych filmów w karierze Adamsa. Film opowiada o Louise Banks, lingwistce (granej przez Adamsa), która doświadcza dziwnych wizji, gdy zostaje wynajęta przez rząd amerykański do tłumaczenia języka istot pozaziemskich. Spodobał jej się pomysł odgrywania intelektualnej roli kobiecej i związany z filmowym motywem jedności i współczucia. Oglądała filmy dokumentalne o językoznawstwie, aby przygotować się do roli. Pisząc dla The Atlantic , Christoper Orr uznał występ Adamsa za „hipnotyzująco otwarty, na przemian podnoszący na duchu i smutny”, a Kenneth Turan z Los Angeles Times uważał, że film był „wizytówka jej zdolności do cichego i skutecznego łączenia inteligencji, empatii i rezerwy”. Przybycie odniosło komercyjny sukces, zarabiając ponad 200 milionów dolarów przy budżecie wynoszącym 47 milionów dolarów. Adams otrzymał nominacje do BAFTA i Złotego Globu w kategorii Najlepsza Aktorka. Kilku dziennikarzy wyraziło rozczarowanie, że nie otrzymała za nią nominacji do Oscara. Adams zagrał Lois Lane po raz trzeci w Justice League (2017), filmie zespołowym o tytułowych superbohaterach. Krytyk Tim Grierson z Screen International skomentował, że pomimo zapewnienia „emocjonalnego rezonansu” filmowi, talenty Adamsa zostały zmarnowane w niewdzięcznej roli drugoplanowej.

2018 - obecnie: Ostre przedmioty i nie tylko

Adams powrócił do telewizji w 2018 roku z Sharp Objects , miniserialem HBO opartym na thrillerze Gillian Flynn pod tym samym tytułem. Służyła jako producent wykonawczy i zagrała Camille Preaker, autodestrukcyjną reporterkę, która wraca do swojego rodzinnego miasta, by relacjonować morderstwo dwóch młodych dziewcząt. Ze swojej strony Adams przybrał na wadze i musiał przejść trzy godziny makijażu protetycznego, aby stworzyć pokryte bliznami ciało swojej postaci. Aktorka nie potrafiła zdystansować się od dysfunkcyjnej roli i cierpiała na bezsenność. Przeczytała Jasnoczerwony krzyk , aby dowiedzieć się więcej o samookaleczeniach, i przez pełnomocnika zbadała stan psychiczny zespołu Munchausena. Seria i występ Adamsa spotkały się z uznaniem krytyków. James Poniewozik pochwalił złożoną charakterystykę Preakera i nazwał występ Adamsa „transfixing”. Daniel D'Addario z Variety stwierdził, że „działa u szczytu swoich możliwości” i dodał, że „jej głos spadł o oktawę, zwolnił do przeciągnięcia i wyostrzył z nieufnością”, jest po prostu wspaniały ”.

Christian Bale i Adams po raz trzeci połączyli siły w satyrze politycznej Adama McKaya Vice (2018), w której wcielili się w byłego wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych, Dicka Cheneya, i jego żona, Lynne, odpowiednio. Czytała książki Lynne, żeby się przygotować; Pomimo nie zgadzania się z jej poglądami politycznymi, Adams podszedł do tej roli z empatią i znalazł związek z hartem ducha jej bohaterki. Richard Lawson z zespołu Vanity Fair porównał rolę Adamsa w filmie Mistrz ; pochwalał „jej zwykły rygor”, ale skrytykował „leniwą pieczątkę męskiej koncepcji kobiety będącej obok władzy”. Eric Kohn z IndieWire bardziej ją doceniał za „ucieleśnienie gwarantowanej Lady Makbet z dziką energią”. Adams zdobyła nominacje do Złotego Globu za role w filmach Sharp Objects i Vice ; za pierwszą otrzymała nominację do nagrody Primetime Emmy dla najlepszej aktorki w serialu limitowanym, a za drugą otrzymała szóstą nominację do Oscara i siódmą nominację do nagrody BAFTA.

W 2020 roku Adams wystąpił w filmie Ron Filmowa adaptacja Howarda Hillbilly Elegy dla Netflix.

Adams wystąpi w roli świadka agorafobicznego morderstwa w filmie Joe Wrighta Kobieta w oknie na podstawie tajemnicza powieść o tym samym tytule. Po raz kolejny będzie współpracować z Adamem McKayem w miniserialu Kings of America , a także zagrała drugoplanową rolę w filmowej adaptacji broadwayowskiego musicalu Dear Evan Hansen Stephena Chbosky'ego. Adams uruchomi własną firmę produkcyjną o nazwie Bond Group Entertainment, w ramach której opracuje adaptacje powieści Barbary Kingsolver The Poisonwood Bible i powieści Claire Lombardo The Most Fun We Ever Had , zarówno dla HBO. Adams ponownie zagra jako Giselle w sequelu Enchanted o nazwie Disenchanted , którego premiera będzie miała miejsce na Disney +.

Życie osobiste

Adams poznał aktora i malarza Darrena Le Gallo na zajęciach aktorskich w 2001 roku, a rok później zaczęli spotykać się ze sobą podczas współpracy przy krótkim filmie Pennies . Zaręczyli się w 2008 roku, a ona urodziła ich córkę, Avianę, w 2010 roku. Siedem lat po zaręczynach para wzięła ślub na prywatnej ceremonii na ranczo niedaleko Santa Barbara w Kalifornii. Adams powiedziała w 2016 roku, że docenia liczne wyrzeczenia Le Gallo jako główna opiekunka ich rodziny. Mieszkają w Beverly Hills w Kalifornii. Adams określiła swoje życie rodzinne jako „dość skromne” i powiedziała, że ​​jej rutyna obejmuje chodzenie do pracy, zabieranie córki do parku i cotygodniowe randki z mężem.

Adams stwierdza mało wartościowy w celebrytach i utrzymuje, że „im więcej ludzie wiedzą o mnie, tym mniej będą wierzyć mi i moim bohaterom”. Przyciąga uwagę plotek lub tabloidów i stara się zachować zdrową równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. Adams stara się nie wpływać na jej sławę, wierząc, że utrudni to jej uczciwe odgrywanie ról. Mówiła o cierpieniu z powodu niepewności i braku pewności siebie od najmłodszych lat oraz o tym, jak macierzyństwo uspokoiło ją. Często śpiewa, gdy jest zestresowana w pracy. Adams dołączyła do innych aktorów, wzywając do równości wynagrodzeń dla kobiet w branży filmowej, ale uważa, że ​​aktorki zbyt często są proszone o wyjaśnienie różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn i uważa, że ​​pytania należy kierować do producentów.

Doświadczywszy trudności we wczesnych latach pracy w przemyśle filmowym, Adams ściśle współpracuje z upośledzonymi studentami w nowojorskiej Ghetto Film School. Firma Variety uhonorowała ją za współpracę z nimi w 2010 roku. Wspiera Trevor Project, organizację non-profit, która pomaga niespokojnym nastolatkom LGBT i była prezenterką wydarzenia „Trevor Live” w 2011 roku. W 2013 roku wydała książkę The Beauty Book for Brain Cancer , aby pomóc zebrać pieniądze dla organizacji charytatywnych zajmujących się rakiem mózgu Snog and Headrush. W następnym roku wzięła udział w imprezie charytatywnej w UCLA Medical Center w Santa Monica, aby zebrać fundusze dla dzieci wykorzystywanych seksualnie. W 2020 roku Adams współpracował z aktorką Jennifer Garner, aby rozpocząć kampanię o nazwie #SaveWithStories mającą na celu promowanie edukacji dzieci podczas zamykania szkół z powodu pandemii COVID-19.

Wizerunek medialny i styl gry

Pisząc dla The Guardian , Hadley Freeman opisała osobowość Adamsa jako „niezwykle wciągającą, poważną, ale z nutą prostolinijnej dziewczyny, kiedy już zacznie działać”. Carl Swanson z magazynu New York nazwał ją „podejrzanie nieskaleczną jak na gwiazdę Hollywood, łaskawą, pracowitą i przyzwoitą do tego stopnia, że ​​prawie nie jest celebrytką ”. Alex Bilmes z Esquire napisała, że ​​jej umiejętność bycia „zarówno czarującą gwiazdą filmową, jak i normalną osobą, do której można się odnieść, jest kluczem do jej sukcesu”.

Adams ściśle współpracuje ze swoim trenerem aktorskim Warnerem Loughlinem i przyznaje mu, że pomógł jej zorganizować i uporządkować jej myśli. Używa metody gry aktorskiej, której uczy Loughlin, w której próbuje zrozumieć psychologię swojej postaci, tworząc jej historię od trzeciego roku życia. Adams woli pracować z pewnymi siebie reżyserami, którzy dają jej przestrzeń do samodzielnego myślenia. Podczas kręcenia pozostaje w roli i trudno jej oderwać się od ról i akcentów. Nie ma na nią wpływu wielkość roli i pociągają ją zarówno role wiodące, jak i drugoplanowe. Opisała siebie jako obsesyjną performerkę.

Jake Coyle z The Washington Times uważa Adams za aktorkę, która nie zmienia się w swoich rolach, ale zamieszkuje „postać z ciepłem i sprytnie, pozostając w różnym stopniu sobą ”. Meryl Streep, jej współgra w Wątpliwości i Julie & amp; Julia powiedziała, że ​​Adams jest bardzo dobrze przygotowany na planie i posiada „gigantyczną inteligencję” w rozwijaniu łuku swojej postaci. Paul Thomas Anderson, jej dyrektor w The Master , pochwalił jej poświęcenie i inwestycje w jej projekty. Dziennikarze komentowali jej osobowość „amerykańskiej ukochanej” w jej rolach z pierwszej dekady XXI wieku, zwracając jednocześnie uwagę na jej zwiększoną wszechstronność w latach 2010. W 2016 roku pisarz Stephen Marche nazwał Adams najlepszą aktorką swojego pokolenia. Opisując swoją karierę filmową w recenzji Arrival z 2016 roku, dziennikarz i krytyk Anthony Lane z The New Yorker napisał:

Żwawa życzliwość, która ją niosła przez film taki jak Enchanted (2007) został w ostatnich latach skrzyżowany z surową determinacją The Master (2012) i przystawką American Hustle (2013), a teraz, w Arrival , jej dar smutku, jej siła i instynktowna słodycz temperamentu łączą się w jedno.

Forbes podał Adams jako jedną z najlepiej zarabiających aktorek na świecie, z zarobkami przekraczającymi 13 milionów dolarów w 2014 i 2016 roku oraz ponad 11 milionów dolarów w 2017 roku. na corocznej liście 100 Celebrity w 2014 roku, a także umieściła ją wśród najpotężniejszych aktorek w branży. W tym samym roku została uznana przez magazyn Time za jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób na świecie. Adams otrzymał gwiazdę na Hollywood Walk of Fame w 2017 roku. Do 2017 roku filmy Adamsa zarobiły na całym świecie ponad 4,7 miliarda dolarów. Robert Ito z The New York Times uważa, że ​​skłonność Adamsa do ryzykownych projektów uniemożliwia jej bycie większą kasą.

Stuart McGurk z GQ uważa porcelanową skórę Adamsa, kasztanowe włosy i jej miękki, poważny styl za jedne z jej znaków rozpoznawczych. Została nazwana przez Elle jedną z najpiękniejszych osób w Ameryce w 2011 roku, a kilka publikacji opisało jej występy na czerwonym dywanie na listach najlepiej ubranych celebrytów. Adams reklamowała zapach Lacoste Eau de Lacoste w 2012 roku, a dwa lata później poleciła akcesoria i torebki Max Mara. W 2015 roku współpracowała z Max Marą przy projektowaniu i promowaniu linii torebek.

Kredyty aktorskie i nagrody

Najbardziej cenione i najbardziej dochodowe filmy Adamsa, według portalu internetowego Box Office Mojo i witryna zbiorcza recenzji Rotten Tomatoes, obejmują Catch Me If You Can (2002), Junebug (2005), Enchanted (2007) , Doubt (2008), Night at the Museum: Battle of the Smithsonian (2009), Julie & amp; Julia (2009), The Fighter (2010), The Muppets (2011), The Master (2012), Man of Steel (2013), Her (2013), American Hustle (2013), Big Eyes (2014), Batman v Superman: Dawn of Justice (2016), Arrival (2016), Nocturnal Animals (2016) i Justice League (2017). Wśród swoich projektów telewizyjnych zagrała w miniserialu HBO Sharp Objects (2018). Na scenie wystąpiła w odrodzonej w 2012 roku sztuce Into the Woods w Public Theater.

Adams była nominowana do sześciu Oscarów: najlepsza aktorka drugoplanowa za Junebug (2005), Doubt (2008), The Fighter (2010), The Master (2012) i Vice (2018) i najlepsza aktorka za American Hustle (2013). Dwukrotnie zdobyła nagrodę Złotego Globu dla najlepszej aktorki w komedii lub musicalu za filmy American Hustle (2013) i Big Eyes (2014), a także została nominowana siedem kolejnych czasy: Najlepsza aktorka w komedii lub musicalu za Enchanted (2007), najlepsza aktorka drugoplanowa za Doubt (2008), The Fighter (2010) , The Master (2012) i Vice (2018), najlepsza aktorka dramatyczna w kategorii Arrival (2016) i najlepsza aktorka w Miniserial dla Sharp Objects (2018).