Co należy wiedzieć o nadreaktywnym pęcherzu, w tym o przyczynach, objawach i możliwościach leczenia

Wszyscy już wcześniej czuliśmy nagłą chęć oddania moczu (i naprawiliśmy to tańcząc dookoła, krzyżując nogi i wreszcie ... idąc do toalety). Ale podczas gdy wiele osób ma pod kontrolą swoje pęcherze, duża część populacji nie ma tyle szczęścia.

Stan występujący tutaj - nadreaktywny pęcherz (w skrócie OAB) - jest bardzo powszechnym stanem, dotykającym do 40 procent kobiet i 30 procent mężczyzn w Stanach Zjednoczonych, według Urology Care Foundation . Ale pomimo jego wspólności, nadal istnieje wiele nieporozumień na temat OAB, głównie dlatego, że nie mówi się o tym stanie wystarczająco dużo. Oto, co musisz wiedzieć o OAB - na przykład o najczęstszych objawach, przyczynach i leczeniu - według urologów.

Nadreaktywny pęcherz, który jest czasami nazywany wielomoczem, jest stanem, który powoduje, że pęcherz wyciska mocz w niewłaściwym czasie, według MedlinePlus, źródła z US National Library of Medicine.

Niestety, lekarze nie są do końca pewni, co powoduje ten stan. „Nie mamy powodu do nadreaktywności pęcherza” - mówi Bilal Chughtai, urolog z Weill Cornell Medicine and New York-Presbyterian. Wiemy, że dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety, często z wiekiem, i że więcej kobiet niż mężczyzn cierpi na OAB. Stan zwykle pogarsza się, gdy ludzie osiągną wiek 50 lat, co zwykle ma miejsce, gdy szukają pomocy medycznej i często otrzymują diagnozę, wyjaśnia dr Chughtai.

Jeśli wystąpią co najmniej dwa z tych objawów, jest szansa Według MedlinePlus cierpisz na nadreaktywność pęcherza:

Objawy pęcherza nadreaktywnego mają tendencję do nasilania się z czasem, zamiast pojawiać się z dnia na dzień, mówi dr Chughtai. Przyczynia się to do późniejszej diagnozy u wielu osób: niektórzy nie zauważają, że ich objawy powoli się pogarszają, co może spowodować, że będą walczyć z nietrzymaniem moczu - utratą panowania nad pęcherzem - zanim zwrócą się o pomoc i otrzymają prawidłową diagnozę.

Inny problem pojawia się, gdy ludzie są wielokrotnie błędnie diagnozowani z infekcjami dróg moczowych (ZUM). Lekarze, którzy nie są specjalistami, jak urolodzy, mogą pomylić objawy nadreaktywności pęcherza z objawami ZUM i wielokrotnie zdiagnozować u swojego pacjenta ZUM - podczas gdy przez cały czas cierpieli na OAB. Z tego powodu ważne jest, aby skonsultować się z urologiem lub uroginekologiem, jeśli uważasz, że cierpisz na OAB, a objawy utrzymują się nawet po leczeniu przypuszczalnego zakażenia dróg moczowych.

Dr. Chughtai wyjaśnia, że ​​oba te czynniki powodują, że nierzadko zdarza się, że urolog widzi pacjenta, który zmagał się z pęcherzem nadreaktywnym przez pięć do siedmiu lat bez uzyskania właściwej diagnozy.

Proces diagnostyczny w przypadku pęcherza nadreaktywnego jest następujący: dość proste: urolog może zdiagnozować stan po zadaniu pytań na temat objawów, których doświadczasz.

I chociaż młodzi ludzie, u których występują powyższe objawy, mogą nie uważać się za zagrożonych OAB, to prawda, że choroba może dotyczyć osób w wieku dwudziestu i trzydziestu lat, mówi Sandip Vasavada, urolog z Cleveland Clinic.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​istnieje wiele sposobów radzenia sobie z tą chorobą. Na początek wiele prostych zmian w stylu życia może pomóc w lepszym kontrolowaniu objawów OAB. Wiadomo, że kofeina, kwaśne potrawy i pikantne potrawy nasilają objawy OAB, więc ograniczenie ich wszystkich może potencjalnie złagodzić objawy, wyjaśnia dr Chughtai.

Poza tym niektóre doustne leki na receptę przeznaczone do relaksacji pęcherz służy do leczenia OAB, a lekarze mogą również zalecać ćwiczenia dna miednicy pacjentom cierpiącym na OAB.

Oprócz tych metod leczenia, aby pomóc pacjentom z OAB, stosuje się kilka bardziej uciążliwych procedur. Niektórym pacjentom wstrzyknięto botoks do pęcherza, co w zasadzie paraliżuje pęcherz, a lekarze również wykonują procedurę, która wysyła sygnał elektryczny do pęcherza poprzez wprowadzenie małej igły w kostkę, aby go uspokoić.

Chociaż nie ma znanych leków na OAB, różne opcje leczenia mogą działać razem lub pojedynczo w celu złagodzenia objawów, a plan leczenia może być tak prosty, jak zmniejszenie ilości kawy wypijanej każdego ranka.