Co naprawdę dzieje się w terapii par - od 5 kobiet, które tam były

Jak to jest chodzić na terapię dla par? Sesje mogą być wybuchowe, z podniesionymi głosami i dużą ilością łez. Ale możesz również spędzić spokojną godzinę, porównując odpowiedzi na ćwiczenia ze skoroszytu ze swoim partnerem lub omawiając problem modulowanym tonem, podczas gdy terapeuta prowadzi rozmowę.

Poradnictwo może przynieść korzyści parom na dłuższą metę i pomóc im zapamiętać co ich łączyło w pierwszej kolejności. Może również zwrócić uwagę na problemy, z jakimi borykają się nowsze pary, dając im mocniejsze podstawy. I chociaż jest możliwe, że twoje sesje mogą jasno pokazać, że ty i twój partner może lepiej pójść własną drogą, wynik może również wzmocnić twoje połączenie i stworzyć szczęśliwszą przyszłość związku.

Jeśli rozważasz terapia dla par, ale wahasz się, czy zaplanować wizytę, wiedząc, co dzieje się w gabinecie terapeuty, możesz poczuć się komfortowo z pomysłem. Zespół Zdrowie rozmawiał z pięcioma kobietami o tym, co się stało, gdy one i ich partnerzy zwrócili się o pomoc do specjalisty. Każdy z nich miał inny powód, aby umówić się na tę pierwszą wizytę - i inne doświadczenia podczas sesji.

Marie H., 42 lata, * najpierw poszła na konsultację ze swoim narzeczonym, aby omówić ogólne obawy przed związaniem węzeł. Kilka lat później zamężna dwójka wróciła, by zrobić coś, co nazywa „melodią”.

„Zrobiliśmy pięć lub sześć sesji i to dobrze, że zrobiliśmy, ponieważ odkryliśmy wiele rzeczy, o których myśleliśmy, że rozmawialiśmy. Terapeuta spotkał się z każdym z nas osobno, a potem z obojgiem razem. Przygotowaliśmy zeszyty ćwiczeń z zadanymi pytaniami dotyczącymi naszych wartości, priorytetów i celów. Rozmawialiśmy również o rzeczach, które nas dręczyły.

Inspiracją dla sesji tuningowej była kiepska sytuacja w mieszkaniu, która przerodziła się w większy kryzys dotyczący miejsca zamieszkania. Potrzebowaliśmy strony trzeciej, która pomogłaby nam się komunikować. Jedną z zalet terapii dla par jest odkrycie, że Twoje problemy mogą wynikać z tego, co lubisz w sobie jako parze. Na przykład mój mąż i ja nigdy na siebie nie krzyczymy ani nie wyzywamy się. Naprawdę to w nas kocham. Ale starając się być uprzejmym, mieliśmy problemy z komunikacją. Terapia pomogła nam nauczyć się, jak to zrobić w sposób, który dla nas zadziałał. ”

Po prawie dziesięciu latach spędzonych razem 39-letnia Kathleen i jej partner Dan dorastali w różnych kierunkach, a ich Kiedyś harmonijny związek nie wydawał się już znajomy.

„Terapia wydawała się najbardziej oczywistym sposobem radzenia sobie z naszą niezgodą. Oboje zastanawialiśmy się, co się z nami stanie, jeśli nie otrzymamy pomocy? Poszliśmy do kilku terapeutów. Jeden praktykował tradycyjną terapię rozmową. Dan czuł się z nim dobrze, a ja czułam się gotowa na przyspieszone tempo, więc został prywatnym terapeutą Dana. Nasz drugi terapeuta dał nam lektury i quizy. Dan czuł, że to ja i ten terapeuta przeciwko niemu, więc widzieliśmy go tylko dwa razy.

Trzeci facet, z którym oboje czuliśmy się naprawdę dobrze; czuliśmy się wysłuchani. Prowadził rozmowę, ale nie był dyrektywny. Równie szanował nasze punkty widzenia. Do tej pory ten proces trwał długo i zdecydowaliśmy, że rozstanie może być naszym następnym najlepszym krokiem. Zdecydowałem się opuścić kraj na kilka miesięcy, ale nadal chcieliśmy popracować nad naszym związkiem. Terapeuta zapytał nas: „Jeśli was tu nie będzie, jak możecie dalej pracować nad tym związkiem?”.

Żadne z nas nie przyznało, że możemy już nie być parą. W pokoju nasz terapeuta był w stanie odzwierciedlić naszą własną prawdę. Potem stało się jak poradnictwo w żałobie, ponieważ zdaliśmy sobie sprawę, że naprawdę możemy to zakończyć na dobre.

Sadie L., 37 lat i jej mąż rozpoczęli terapię par po czterech latach małżeństwa, dwoje dzieci , bankructwo, hospitalizacja i całe mnóstwo urazy.

„Mike i ja jesteśmy naszym czwartym terapeutą par. Kilku terapeutów pozwoliłoby nam poruszyć to, co chcieliśmy, a potem nieuchronnie jedno lub oboje czuliby się zaczepieni. Ci, którzy odnieśli sukces, mówili więcej niż którykolwiek z nas, co wydaje się przynosić efekty odwrotne do zamierzonych, ale miło jest wyłączyć błędny osąd i posłuchać, jak ktoś cię postrzega. Dobry terapeuta wskazuje na ciebie i mówi „przestań”. Możliwość rozpoznania naszych zachowań, do których się udajemy, gdy czujemy się zestresowani lub niekochani, była krytyczna i potrzebowaliśmy kogoś innego, kto by je zidentyfikował i nazwał.

W większości jedyna terapia popychająca. Przez większość życia rozmawiałem o swoich uczuciach w zimnym pokoju z profesjonalistą. Mike jednak nie jest fanem, nie ufa formatowi i czuje się zagrożony, oskarżony, wrobiony, zawstydzony. Więc mieliśmy szczęście z terapeutami, którzy to rozpoznają i dają mu czas, przestrzeń i platformę. Nasz obecny spędza dużo czasu na traumie z dzieciństwa. To było pomocne; Dowiedziałem się o Mike'u rzeczy, które pomagają mi zrozumieć jego motywacje do pewnych rzeczy i jego potrzebę większej czułości, niż jestem w stanie zapewnić, z powodu moich własnych doświadczeń.

Jane S., 36 lat, wyszła za mąż, gdy miała 18 lat. Po 11 latach jej małżeństwo stało się nieszczęśliwe. Seks był rzadki; strzelanie było częste.

„Nie mieliśmy dużo pieniędzy i mieszkaliśmy w małym miasteczku, więc w zasadzie wybraliśmy najbliższego, niedrogiego terapeuty. Na początku byłam naprawdę pełna nadziei. Dał nam obojgu czas na rozmowę o tym, z czym każdy z nas miał do czynienia na poziomie osobistym i równy czas na upust. Ale w miarę trwania sesji nie odczuwaliśmy żadnej prawdziwej ulgi. W rzeczywistości w domu było coraz gorzej. To było tak, jakby rany się otwierały, a nasz terapeuta nie dawał nam umiejętności radzenia sobie ze sobą lepiej.

Nasza ostatnia sesja była wybuchowa - powiedziałam mężowi, żeby się wyprowadził i że chcę rozwodu . Terapeuta nie zrobił nic, aby pośredniczyć. Mój mąż i ja opuściliśmy gabinet terapeuty we łzach (oboje) i pojechaliśmy do domu, gdzie załamaliśmy się i przyznaliśmy, że nie tego chcieliśmy. Chcieliśmy coś naprawić, a nie się rozwieść. Tego wieczoru postanowiliśmy nie wracać na terapię dla par. Wydawało się, że oddziela nas od siebie, zamiast zbliżać. To było prawie siedem lat temu. Jesteśmy teraz w związku 18 lat małżeństwa i chociaż nie jesteśmy idealni, jesteśmy dziś dużo szczęśliwsi i silniejsi.

Każdej parze myślącej o terapii powiedziałbym, że nie iść z pierwszą znalezioną osobą. Zbadać. Sprawdź ich tło. Zadawać pytania. Tylko dlatego, że ktoś jest terapeutą, nie oznacza, że ​​jest w tym szczególnie dobry! ”

Dla 31-letniej Michaeli C. i jej męża, Kevina, impuls do terapii przyszedł spoza ich związek - rodzina Kevina była przekonana, że ​​małżeństwo zmieniło go negatywnie. Wizyta u terapeuty pomogła im zdać sobie sprawę, że reakcja jego rodziny była normalną, choć frustrującą reakcją na wyznaczenie przez Kevina podstawowych granic.

„Poruszaliśmy się w burzliwej sytuacji rodzinnej, a terapia par pomogła nam przez to. Gdybyśmy nie byli na tej samej stronie, konstruktywnie komunikując się o naszych uczuciach, byłoby to trudne. Terapia normalizowała naszą sytuację. Usłyszenie, jak wyszkolony profesjonalista mówi „To jest naprawdę powszechne”, pomogło mi zdać sobie sprawę, że to nie ja - tak by się stało z każdym.

Nasz terapeuta zastosował technikę zwaną terapią relacji Imago , która koncentruje się na upewnieniu się, że aktywnie słuchasz swojego partnera. Jest bardziej zdyscyplinowana niż tradycyjna terapia. Część z nich polega na powtarzaniu czegoś, co powiedział do ciebie partner i upewnianiu się, że to, co mówi, zostanie zrozumiane. Jestem weteranem terapii, ale nigdy nie zrobiłem niczego, co byłoby tak zorganizowane. Terapia dla par umocniła nasze małżeństwo i pomogła nam uświadomić sobie, że partnerstwo powinno być na pierwszym miejscu ”.