Co naprawdę robi nasza obsesja na punkcie karmienia piersią matkom i ich dzieciom

Kiedy Christie del Castillo-Hegyi, MD z Little Rock w Arkansas, była w ciąży, była zdecydowana karmić swoje dziecko piersią. Podobnie jak wiele przyszłych matek, widziała mleko ludzkie określane jako „złoty standard” i słyszała mantrę „pierś jest najlepsza”.

Kiedy pojawił się jej mały synek, szybko złapał pierś i wydawał się dobrze zjeść Szpital. Dr Del Castillo-Hegyi pamięta, jak odesłano go do domu z instrukcją „wyłącznie karmienia piersią i unikania suplementacji”. Została ostrzeżona, że ​​jej dziecko będzie głodne, ale to normalne - i po prostu karmić piersią.

W domu nadal karmiła piersią, ale jej syn płakał i płakał. Kiedy trzeciego dnia życia zabrała go do pediatry, stracił 15% masy ciała. (U noworodków urodzonych o czasie do 10% uważa się za normalne). Czwartego dnia specjalista od laktacji powiedział jej, że nie produkuje mleka.

Dr. Del Castillo-Hegyi, lekarz na ostrym dyżurze, która kiedyś prowadziła badania nad uszkodzeniami mózgu noworodków, była zbyt wyczerpana, by zdać sobie sprawę, że jej syn ma hipoglikemię. (Objawy mogą obejmować letarg, niebieskie zabarwienie i niską temperaturę ciała). W końcu dała mu butelkę - ale trzy godziny później jej dziecko przestało reagować i zabrała go do szpitala. Miał żółtaczkę (która może być spowodowana niskim spożyciem kalorii) i był poważnie odwodniony. „Kiedy zobaczyłam jego laboratoria w szpitalu”, wspomina dzisiaj, „wiedziałam, że kalekę mojego syna kalekę na resztę jego życia”.

Dziś syn dr Del Castillo-Hegyi cierpi na napad padaczkowy oraz niepełnosprawność rozwojowa i intelektualna, które według niej są wynikiem niemal głodu. Misją dr Del Castillo-Hegyi jest zmiana przekazu, jaki społeczność lekarska przekazuje kobietom, na temat sposobu żywienia ich dzieci. Jest współzałożycielką „Fed Is Best”, organizacji prowadzonej przez grupę lekarzy, pielęgniarek i matek, którzy pracują nad zwiększeniem świadomości na temat opcji karmienia.

W wywiadzie dla Zdrowie , Joan Younger Meek, MD, przewodnicząca Sekcji Karmienia Piersią Amerykańskiej Akademii Pediatrii, przedstawiła aktualne wytyczne dotyczące karmienia piersią: „Zalecamy wyłączne karmienie piersią przez około pierwsze sześć miesięcy życia, kontynuowanie karmienia piersią po wprowadzeniu uzupełniających się pokarmów stałych po około sześciu miesiącach, a następnie najlepiej co najmniej 12 miesięcy łącznego karmienia piersią, bez ograniczeń co do tego, jak długo mama chce kontynuować karmienie piersią. ”

Dr. Łagodna potrząsnęła wieloma znanymi medycznymi korzyściami płynącymi z mleka matki: wykazano, że jest bardziej korzystny dla wzrostu i rozwoju niemowląt i dzieci, zmniejszając ryzyko infekcji, SIDS, cukrzycy i niektórych nowotworów wieku dziecięcego. Mówi, że jest to również dobre dla zdrowia matki, a badania pokazują, że karmienie piersią zmniejsza ryzyko raka piersi i jajnika oraz cukrzycy typu 2. (AAP ma mnóstwo danych.)

„Złoty standard” i „płynne złoto” używane do opisu mleka matki nie pozostały niezauważone przez matki, szczególnie te, które chcą karmić piersią, ale nie mogą. Virginia Sole-Smith pisze o poczuciu winy w swojej książce The Eating Instinct . Kiedy jej córka potrzebowała zgłębnika do karmienia awaryjnego, a zapas mleka Sole-Smith zniknął, „wciąż dręczyła ją decyzja o zaprzestaniu odciągania pokarmu i całkowitym przestawieniu się na formułę”.

Olga Massov z Arlington w Wirginii, doświadczyła podobnej emocjonalnej walki po tym, jak zaczęła przyjmować Zoloft z powodu ciężkiego lęku poporodowego. Jak mówi, przeszła od bycia „dojną krową Daisy” do produkcji kilku łyżek stołowych i z konieczności przestawiła swoje dziecko na mleko modyfikowane. „Czułam się winna, jakbym robiła coś strasznego swojemu dziecku” - wspomina.

Ivonne Thompson również przeszła na formułę, ponieważ nie miała wystarczającej ilości mleka. Żona wojskowa z Houston desperacko chciała karmić piersią swojego pierwszego syna, kiedy się urodził, i pamięta, jak jej teściowa stała przez ramię, kiedy próbowała to zrobić: „ musisz karmić piersią i tak długo możliwy." Po łzach, frustracji i sugestii lekarza, że ​​nie produkuje wystarczającej ilości mleka z powodu stresu prenatalnego - mąż Thompson doznał urazu mózgu w Iraku, gdy była w ciąży - zaczęła podawać mleko modyfikowane.

Dalej na stronie AAP formuła tworzy kilka scen, ale zwykle jako drobny gracz. W polityce AAP zatytułowanej „Karmienie piersią i wykorzystanie mleka ludzkiego” jest ona omówiona najbardziej bezpośrednio w części zatytułowanej „Przeciwwskazania do karmienia piersią”: „Istnieje ograniczona liczba schorzeń, w których karmienie piersią jest przeciwwskazane”.

Kiedy Zdrowie zapytała o to dr Meeka, powołując się na kobiety takie jak Massov i Thompson, których podaż mleka z piersi była niewystarczająca, wyjaśniła: „Bezpieczeństwo jest najważniejsze, a karmienie dziecka jest ważne , bez względu na to, czy skończy się to karmieniem piersią, karmieniem piersią i odrobiną odciągniętego mleka, karmieniem piersią z dodatkiem mieszanki mlecznej, czy tylko ”.

Ostrzegła, że ​​„nie powinniśmy odrzucać wyłącznego karmienia piersią, ponieważ niewielki procent dzieci będzie miał kłopoty” (takie jak nadmierna utrata masy ciała lub żółtaczka). Dr Meek mówi, że obecnie aż 83% amerykańskich matek zaczyna karmić piersią. Jest jednak mniej konkretnych danych na temat tych dzieci, które „wpadają w kłopoty”.

Dr. Del Castillo-Hegyi argumentuje, że presja, by karmić wyłącznie piersią i brak instrukcji dla nowych rodziców, aby dawali dziecku butelkę, gdy wykazuje wszystkie oznaki głodu, łączą się, aby wywołać u noworodków prawdziwe obawy o bezpieczeństwo. Chociaż wskaźniki śmiertelności niemowląt spadły w Stanach Zjednoczonych w latach 2012-2015, wzrosły wskaźniki przyjęć na noworodkowe oddziały intensywnej terapii (OIOM). Dr Del Castillo-Hegyi uważa, że ​​żółtaczka jest główną przyczyną ponownych hospitalizacji noworodków, co znajduje odzwierciedlenie w badaniu stanu Nowy Jork z 2008 r., W którym stwierdzono, że żółtaczka jest głównym powodem ponownej hospitalizacji w ciągu 30 dni.

„Istnieje szalone przekonanie, że jedna butelka lub kilka butelek może zrujnować dziecko podczas karmienia piersią na zawsze, bez względu na negatywne i szkodliwe konsekwencje tego rodzaju rady” - mówi dr Del Castillo-Hegyi. Instrukcje wypisu dla nowych rodziców obejmują objawy żółtaczki i hipoglikemii. Ale „nie mówią ci, że to dlatego, że nie ma wystarczającej ilości mleka. Nie mówią ci, żebyś dawał butelkę - i to jest problem. ”

Kiedy pognała swojego syna - którego ona i jej mąż musieli na siłę karmić formułą, aby pomóc mu odzyskać przytomność - do szpitala , personel OIOM nie był zaskoczony. „To była rutyna, która zdarzała się cały czas” - mówi.

Dr. Del Castillo-Hegyi jest zły. „Żaden pediatra, konsultant laktacyjny ani specjalista ds. Karmienia piersią nigdy nie powiedział mi o tej zagrażającej życiu, zagrażającej mózgowi, niepełnosprawności, która może spotkać moje dziecko. Jak to jest akceptowane w medycynie? ” Mówi, że najbardziej zdroworozsądkowym rozwiązaniem jest „dla dziecka, które wykazuje wszystkie oznaki głodu. Nie przekażemy rodzicom tych podstawowych informacji, aby uratować przyszłość ich dziecka i jego życie. To obrzydliwość ”.

Dane dotyczące hipoglikemii spowodowanej wyłącznym, nieudanym karmieniem piersią oraz dane dotyczące wskaźników ponownych hospitalizacji w szpitalach z powodu żółtaczki i hipoglikemii są trudne do wyartykułowania. Dr Del Castillo-Hegyi - która skontaktowała się z CDC i AAP prosząc ich o lepsze informowanie rodziców o ryzyku niedostatecznego karmienia noworodków - zebrała niektóre z jej własnych danych sugerujących, że problem występuje częściej niż sugerują te organizacje.

Dr Meek powiedział firmie Health , że w szpitalach stosowane są zabezpieczenia, takie jak codzienne kontrole wagi i żółtaczki, aby zapewnić dzieciom bezpieczeństwo. „Są dzieci, które wymagają dodatkowej uwagi, mogą wymagać suplementacji i musimy mieć pewność, że nie wypadną z pęknięć” - mówi. „To nie zdarza się często”, dodała, „ale jeśli tak się stanie, jest to z pewnością poważny problem”.

Dr. Meek przenosi odpowiedzialność na szpitale i lekarzy. „Pediatra musi bardzo uważnie obserwować te dzieci i pomóc w opracowaniu planu karmienia odpowiedniego dla mamy”.

Niektórzy twierdzą, że rodzice potrzebują więcej danych na temat mieszanki. Dr del Castillo-Hegyi uważa, że ​​zawiódł ją pediatra i konsultant laktacyjny. „Powinniśmy byli zostać wysłani na ostry dyżur”, kiedy lekarz jej dziecka zauważył 15% spadek wagi, mówi.

Straszny zwrot akcji w historii dr Del Castillo-Hygyi prawie przesłania więcej codziennych przykładów kobiet starają się karmić swoje dzieci. Po pierwsze, może to być bolesne. Angela Garbes, autorka ostatniej książki Like a Mother , wspomina przyjaciółkę mówiącą: „Czuło się, jakby dziecko zatrzasnęło się odłamkami szkła”.

Stacey Rivera z Birmingham, Alabama poczuła dyskomfort, gdy jej syn po raz pierwszy przystawił do piersi. „To było bardzo bolesne” - mówi, ale personel szpitala był „bardzo zachęcający-agresywny” w kwestii karmienia piersią. „Pielęgniarki wiwatowały:„ Dobry chłopcze, tak szybko się przystawił! ””. Kiedy karmienie piersią było nadal bolesne po kilku godzinach i wydawało się, że jej dziecko nie dostaje wystarczającej ilości mleka, poprosiła personel o butelkę mleka modyfikowanego. „Naprawdę mi to dawali” - mówi.

Pewien konsultant laktacyjny obwinił jej dziecko, że nie jest w stanie prawidłowo karmić piersią i powiedział do Rivery: „Jestem na niego taka zła, że to tobie! ” Nie miał nawet dnia, wspomina Rivera, a „ktoś już mógł być na niego zły”.

Presja, jaką kobiety odczuwają, aby karmić swoje dzieci, czy to zewnętrzna, czy wewnętrzna, może czasami mieć również wpływ na zdrowie psychiczne. Kiedy kobieta boryka się z depresją poporodową lub lękiem, „decyzja o karmieniu piersią może się do tego przyczynić” - mówi dr Robin Muskal, założycielka Postpartum Wellness Counselling w Florham Park w New Jersey. Mówi, że karmienie piersią pojawia się często w jej pracy z młodymi mamami, które często borykają się z poczuciem straty i porażki, gdy decydują się nie karmić piersią lub mają trudności z karmieniem. „Badania wskazują, że karmienie piersią jest lepsze od mleka modyfikowanego, ale zawsze zachęcam do tego, co złagodzi objawy poporodowe - co jest dla mnie priorytetem”.

Dla wielu matek karmienie piersią staje się kwestią czasu. Może pochłaniać ponad osiem godzin kobiecego dnia. „Zacząłem karmić piersią naiwnie, myśląc, że to nic nie kosztuje” - mówi Garbes ze śmiechem. „To nic nie kosztuje, tylko jeśli nie cenisz czasu kobiety”. A bez płatnego urlopu rodzinnego (którego nie ma 87% amerykańskich pracowników) kobiety nie są finansowo wspierane w wysiłkach związanych z karmieniem piersią. Garbes podaje przykład mamy zatrudnionej w służbie, która musi wrócić do pracy dwa tygodnie po porodzie. Odciąganie pokarmu nie jest dla niej rzeczywistością, nieważne, żeby znaleźć miejsce, w którym mogłaby to zrobić.

Komunikat „pierś jest najlepszy” powtarzany przez matki to interesujący zwrot w ewolucji karmienia piersią w Ameryce - dodaje Garbes . W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych jako kultura przeszliśmy w kierunku formuły. Mówi, że teraz wiele matek wie, że mleko matki jest „optymalnym pożywieniem dla dziecka”. Ale pielęgnacja nie zawsze jest możliwa, a czasami jest po prostu niemożliwa. „Problem polega na tym, że nie każdy organizm współpracuje i nie robi tego, do czego powinien. A to może być naprawdę trudne dla ludzi ”.

Pierś kontra butelka pozostaje osądzającym, drażliwym tematem. Massov wspomina przyjaciółkę, która przeszła podwójną mastektomię, gdy na zajęciach jogi „Mamusia i ja” podeszła do niej inna matka, wręczając dziecku butelkę: „Och, zdecydowałeś nie karmić piersią?” Poinformowana o operacji nieznajoma wymknęła się.

Massov podsumowuje swoje odczucia w ten sposób: „Jeśli zamierzasz być kobietą, która mówi:„ Moje ciało, mój wybór ”, musisz też mieć pro-choice w kwestii tego, czy kobieta decyduje się karmić piersią ”.